Story 81

 အေမွာင္စိတ္
***********
ရန္ကုန္ေဆးရုံႀကီးေပၚဝယ္
"သမီး.ဝင့္ဝါ"
"ရွင္ေဖ.ေဖ"
"ေဖေဖတစ္ခုေလာက္မွာခဲ့ခ်င္တယ္ကြယ္"
"အီး..အင့္.ဟင့္..ေဖေဖ.ေမာေနပါ့မယ့္ေဖေဖ"
"ရပါတယ္..သမီးရယ္.ေဖေဖအေျခအေနေဖေဖသိပါတယ္"
"အင့္..ဟင့္..ဟင့္"
"သမီးေဖေဖမရွိေတာ့ရင္သမီးေမာင္ေလးကိုေစာင့္ေရွာက္ေႏွာ္"
"ဟုတ္..ဟုတ္..ကဲ့ပါေဖေဖ.ဟင့္..ဟင့္"
"သား..ရဲမာန္..သားလည္းမမေျပာစကားနားေထာင္ေႏွာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါေဖေဖ"
"ေအးးကြယ္ ေဖေဖစိတ္ခ်ပါရေစေႏွာ္.........ေျပာရင္းႏွင့္ဦးရဲထြန္းတစ္ေယာက္ေခါင္းငိုက္က်ဆင္းသြားေလေတာ့သည္။
"ေဖေဖ.ေဖေဖ....ေဖေဖ"
"ကယ္ၾကပါဦး......."
"အီးးးးဟီးးးးးဟီးးးေဖေဖ..........."

ဝင့္ဝါႏွင့္ရဲမာန္ေမာင္ႏွစ္မႏွစ္ေယာက္မွာမွာအေဖဆုံးသြား၍ဘာမွမလုပ္တတ္မကိုင္သျဖင့္ရပ္ကြက္မွအကူအညီျဖင့္သ
ၿဂိဳလ္ႏိုင္ခဲ့ေလသည္။ရဲမာန္မွာလည္းလူငယ္ပီပီ သိပ္ၿပီးမ ခံစားရေသာ္လည္းဝင့္ဝါမွာ အႀကီးဆုံးသမီးျဖစ္ၿပီးအားလုံးမွာသူ႔တာဝန္ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။

ဝင့္ဝါမွာအသက္ႏွစ္ဆယ့္တစ္အရြယ္ေရာက္ၿပီးဘြဲ႕ရတစ္ေယာက္ျဖစ္ကာနာမည္ႏွင့္လိုက္ေအာင္ေခ်ာေမာလွပသူျဖစ္ၿပီးေမာင္ျဖစ္သူရဲမာန္မွာကားအသက္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ျဖစ္ၿပီးဒုတိယႏွစ္အေဝးသင္တက္ေရာက္ေနသူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ရဲမာန္မွာအရပ္ငါးေပရွစ္လက္မခန္႔ရွိၿပီးကိုခနၶာေတာင္းတင္းသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေလသည္။အိမ္၏စားဝတ္ေနေရးအတြက္ဝင့္ဝါမွာအေဖရက္လည္ၿပီးသည္ႏွင့္အလုပ္ထြက္ရွာရန္ႀကိဳစားေလသည္။
"ေမာင္ေလးရဲမာန္"
"ေျပာေလ.မမ"
"မမအလုပ္အင္တာဗ်ဴးရွိလို႔ဒီေန႔အျပင္သြားရမယ္"
"မမ..ေမာင္ေလးလည္းအလုပ္လုပ္ခ်င္တယ္"
"မျဖစ္ပါဘူး..ေမာင္ေလး၊ေမာင္ေလးကဘြဲ႕မရေသးေတာ့
အလုပ္ကမလြယ္ေလာက္ဘူး၊အလုပ္ၾကမ္းေတြပဲရမွာ
မလုပ္ပါႏွင့္ေမာင္ေလးရယ္"
"မမကလည္း.ဗ်ာ၊အိမ္မွာေနရတာပ်င္းတယ္၊ေပါ့ေပါ့ပါးပါးအလုပ္ရရင္လုပ္မယ္ေႏွာ္"
"ေအးပါေမာင္ေလး"
"ကဲမမေရမိုးခ်ိဳးၿပီးသြားလိုက္မယ္ေႏွာ္"
ဝင့္ဝါမွာအင္တာဗ်ဴးေျဖရမယ္ဆိုေတာ့အႀကိဳက္ဆုံးဝတ္စုံတစ္စုံကိုယူဝတ္လိုက္ၿပီးလိပ္စာထဲကအတိုင္းအလုပ္ကိုသြားေလသည္။ဝင့္ဝါမွာသူ႔အသားအေရႏွင့္လိုက္ဖက္ေသာအဝါေရာင္ႏွင့္စကပ္ထမီတစ္ထည္အားဝတ္ဆင္ထားသျဖင့္ေက်ာ့ရွင္းလွပေသာကိုယ္ခနၶာမွာေပၚလႊင္ေလသည္။

ဝင့္ဝါမွာအလုပ္လုပ္ရန္ရုံးခန္းဆီသို႔ေရာက္ေသာ္လုံျခဳံေရးဝန္ထမ္းမွအခန္းက်ယ္အတြင္းေစာင္ခိုင္းထားၿပီးရုံးတြသ္လည္းလူအမ်ားႀကီးေတြ႕ရေလသည္။တူညီဝတ္စုံယူနီေဖာင္းႏွင္စကပ္တိုေလးမ်ားႏွင့္ဝန္ထမ္းမ်ားကိုလည္းေတြ႕ရသည္။ဝင့္ဝါမွာအားငယ္စိတ္မ်ားပင္ဝင္လာသည္။မိမိ၏လုပ္ငန္းအေတြ႕အၾကဳံမွာလုံးဝမရွိေသးေပ။သို႔ေသာ္စားဝတ္ေနေရးေျပလည္ေအာင္ရသည့္အလုပ္ကိုလုပ္ရေပမည္။ဆယ္မိနစ္ခန္႔ေစာင့္
ၿပီးခ်ိန္တြင္အသက္ေလးဆယ့္ငါးအရြယ္ခန္႔လူႀကီးတစ္ေယာက္ဝင္လာၿပီးဝင့္ဝါအားအကဲခတ္ၾကည့္ၿပီးရုံးခန္းထဲသို႔ဝင္ေရာက္သြားေလသည္။ခဏအၾကာတြင္
"ညီမေလးကမဝင့္ဝါလား"
"ဟုတ္ပါတယ္ရွင့္"
"ညီမေလးအထဲဝင္သြားသူေဌးေရာက္ေနၿပီ"
ဝင့္ဝါလည္းရုံးခန္းေရွ႕သို႔ေရာက္ေသာ္တံခါးေခါက္လိုက္ၿပီး
"က်မဝင္ခဲ့ပါရေစရွင့္"
"ေအာ္..ေအးေအးဝင္လာခဲ့"
ဦးေအာင္မင္း၊စီးပြားေရးေလာကမွာေအာင္ျမင္ေနသူ။လုပ္ငန္းေတြမွအမ်ားႀကီး၊သူတစ္ဦးတည္းခြ်န္ထြက္လာသူ
ေတာ့မဟုတ္အေပါင္းအသင္းေတြေပၚမွာလည္းသေဘာ
ေကာင္းသူ၊လက္ႀကီးသမားတို႔ထုံးစံအတိုင္းလုပ္ငန္းေတြအမ်ားႀကီးလုပ္ေပမယ့္အခုမွေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းကိုဝင္လာသူပါ။
ကုမၸဏီထဲဝင္လာကတည္းကဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ေနတဲ့မိန္းကေလးကိုၾကည့္ၿပီးစိတ္ဝင္စားမိတယ္။မိန္းကေလးဟာခင္ဝင့္ဝါလိုေခ်ာတဲ့ကေလးမ၊အရင္ကမိန္းမဆိုအိမ္ကမိန္းမ
ေလာက္သာသိၿပီးစီးပြားေရးေအာင္ျမင္လာေတာ့တဏွာ
ေလးေတာ့ႂကြမိတာေပါ့။အခုလည္းၾကည့္ေလ။ကိုယ့္ရုံး
ခန္းအတြင္းကိုဝင္လာတဲ့ကေလးမကိုစားပြဲေပၚကေနေအး
ေအးေဆးေဆးၾကည့္ေနလိုက္မိတယ္။စားပြဲေရွ႕ေရာက္မွ

"ကဲထိုင္ ညီမ"
"ဟုတ္ကဲ့...ရွင့္"
"ကိုယ္က ဒီကုမၸဏီရဲ႕သူေဌးပဲ"

"ဟုတ္ကဲ့...ရွင့္"
"ညီမကအလုပ္လာေလ်ာက္တာေႏွာ္"
"ဟုတ္ကဲ့...ရွင့္"
"CVထဲမွာေတာ့ညီမနာမည္ကဝင့္ဝါလႈိင္ဟုတ္လား"
"ဟုတ္ကဲ့ရွင့္"
"ေအး ေလ၊အခုငါကမလုပ္သစ္တစ္ခုလုပ္မွာမို႔လူလိုေနတာ
ငါ့စိတ္တိုင္းက်လိုခ်င္လို႔ငါကိုယ္တိုင္အင္တာဗ်ဴးထိုင္တာပါ။အေတြ႕အၾကဳံရွိလား"
"မရွိပါဘူးရွင္"
"ေအး ခက္ေတာ့တာပဲ၊ငါကအေတြ႕အၾကဳံနည္းရင္သိပ္သေဘာမက်ဘူး၊ဒါေပမယ့္ဝင့္ဝါကိုေတာ့ခန္႔လိုက္မယ္။ဒါေပမယ့္စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ရမယ္"
"ကဲေမၽွာ္မွန္းလစာေျပာ"
"ႏွစ္သိန္းငါးေသာင္းပါရွင့္"
"ေပးမယ္၊သုံးလအထိေစာင့္ၾကည့္လို႔ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ့
ေကာင္းရင္သုံးသိန္းေပးမယ္၊အလုက္ကေတာ့ဒီမွာမဟုတ္ဘူးစက္ရုံတစ္ခုေဆာက္မွာအလုပ္ကအဲဒီမွာဆင္းရမယ္၊
ၾကားလား"
"ဟုတ္ကဲ့ရွင့္"
"နင့္ရာထူးကေငြစာရင္းကိုင္ႏွင့္ေလ်ာက္တာဆိုေတာ့အဲဒီမွာရုံးထိုင္ရမွာ။သတ္မွတ္ယူနီေဖာင္းရွိတယ္၊ရုံးခန္းမွာစုံစမ္းၿပီးဒီမွာပဲယူနီေဖာင္းအတြက္ဝတ္စုံဖိုးထုတ္သြား"
"ဟုတ္ကဲ့ရွင့္"
"ေအးျပန္ႏိုင္ၿပီ"
"ကလင္..ကလင္"
ထိုစဥ္ဦးေအာင္မင္းဖုန္းထျမည္လာရာ
"ေအးေျပာသူငယ္ခ်င္းရဲထြန္း"
"ကိုေအာင္မင္းေရအကူအညီတစ္ခုေတာင္းစရာရွိလို႔"
"ေျပာပါကြာ"
"ေဒၚလာတစ္သိန္းေလာက္ခဏေခ်းကြာ"

"ေအး ေပးမယ္၊ဒါႏွင့္မင္းလုပ္ငန္းေတြအဆင္ေျပလား"
"ေျပတယ္ဒီေန႔ေတာင္လူသစ္ေတြခန္႔လိုက္ေသးတယ္၊အခု
ႏိုင္ငံျခားကုမၸဏီေတြႏွင့္တိုက္ရုိက္အဆက္အသြယ္ရၿပီေလ၊ပစၥည္းအသစ္ေတြေရာက္ေတာ့မယ္၊အဲဒါေငြလိုေနေသးလို႔မင္းဆီေခ်းတာကြ"
"ေအးပါကြ.ေအးပါ"
ကိုရဲထြန္းဟာဦးေအာင္မင္းအကူအညီႏွင့္ႀကီးပြားလာသူ
ျဖစ္တယ္။ဦးေအာင္မင္းအႏြံအတာခံသလို၊ရဲထြန္းဒုကၡကိုလည္းဥိးေအာင္မင္းခံရသည္ေလ။ဦးေအာင္မင္းအေနႏွင့္ဦးရဲထြန္းအားငယ္ႏိုင္လိုျဖစ္ေနတာေပါြ။

ဝင့္ဝါမွာ.ဦးေအာင္မင္းအၾကည့္ကိုမႀကိဳက္ေသာ္လည္းမိမိမွာအေတြ႕အၾကဳံကမရွိပဲေခ်းမ်ားလို႔မျဖစ္။တဖက္မွာစားဝတ္ေနေရးကရွိေသးသည္မို႔ေအာင့္အည္းသည္းခံၿပီးစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ရသည္။ဝင့္ဝါအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့
"မမအဆင္ေျပာလား"
"ေျပပါတယ္ေမာင္ေလး"
"က်ေနာ္လည္းအဆင္ေျပခဲ့တယ္"
"ေမာင္ေလးကဘာအဆင္ေျပတာလဲ"
"အလုပ္ေလ.အလုပ္"
"ေမာင္ေလးကလည္းမလုပ္ပါႏွင့္ေျပာထားတာကို"
"မမကလဲေမာင္ေလးကပ်င္းလို႔ပါဗ်ာ"
"ဘယ္လိုအဆက္အသြယ္ႏွင့္ရလဲ"
"ကိုျမႀကီးေလဟိုဘက္ရပ္ကြက္ကသိတယ္မလား"
"အင္း..သိတယ္ေလ"
"သူတို႔အလုပ္မွာလူလိုလို႔ဗ်၊အဲဒါႏွင့္ေမာင္ေလးလိုက္သြားတာေလ၊သူတို႔သူေဌးကေမာင္ေလးကိုျမင္တာႏွင့္အလုပ္ခန္႔လိုက္တယ္။"
"ဘာအလုပ္ခန္႔တာလဲ"
"လုံျခဳံေရးေလ၊ေအးေအးေဆးေဆးပဲ၊ညေနက်စာရင္းႏွင့္လက္ခံမနက္ျပန္အပ္ေပါ့"
"ေအးေလ.ေမာင္ေလးအဆင္ေျပၿပီးတာပဲ"

ေနာက္ေန႔ေတာ့ဝင့္ဝါမွာအလုပ္သို႔သြားေလသည္။အလုပ္ကိုေရာက္ရာဦးေအာင္မင္းကစာရင္းေတြတစ္ထပ္ႀကီးျပၿပီးဒီစာရင္းေတြကိုရွင္းထားလိုက္သူ႔စာရင္းႏွင့္သူခြဲပါ။
လုပ္အားခတမ်ိဳး၊ပစၥည္းဖိုးလယ္ဂ်ာေတြသြင္းအေထြေထြစာရင္းတစ္ခု၊လစာစရင္းအေထြေထြစာရင္းခ်ဳပ္တစ္ခုစီခြဲပါ။ဒီမွာကေယာက္်ားေလးေတြကလုပ္ငန္းေတြပဲလုပ္တာစာရင္းတစ္ခုမွမလုပ္ၾကဘူး၊နင္ေရာက္ၿပီဆိုေတာ့အဲဒါနင္လုပ္ေတာ့၊ေငြလိုရင္ငါ့ဆီေငြေတာင္းခံလႊာႏွင့္ေတာင္း။သူတို႔ကေငြေတာင္းခံရင္လည္းတြက္ခ်က္မႈ့ေတြပါမွ၊အဂၤ်င္နီယာေတြလက္မွတ္ပါမွေပး

ဝင့္ဝါမွာအခုမွစတင္လုပ္ဖူးသူျဖစ္၍ေၾကာင္အမ္းအမ္းလုပ္ေနရာ၊
"ကဲလာပါငါ့အနားကို၊အဲဒါမွငါျပလို႔ရမယ္"
"ဟုတ္ ..ဟုတ္.ကဲ့"
ဝင့္ဝါမွာဦးေအာင္မင္းေဘးနားကပ္ရေလေတာ့သည္၊၊ဦးေအာင္မင္းလည္းဝင့္ဝါအားမထိတထိလုပ္ကာစတင္က်ဳံးသြင္းေလသည္။ဝင့္ဝါလည္းသတိထားကဦးေအာင္မင္းႏွင့္မထိရေအာသ္ႀကိဳးစားေရွာင္ရေလသည္။ဦးေအာင္မင္းျပသေပးသျဖင့္ဝင့္ဝါမွာစာရင္းအင္းမ်ားနားလည္လာသည္။
ဦးေအာင္မင္းမွာရုံးခန္းေရာက္ကဝင့္ဝါအားတဏွာစကားေလးမ်ားကိုဟာသေႏွာကေျပာေလ့ရွိသည္။ဝင့္ဝါမွာစကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲလ်က္ရွိသည္။ဒလိုႏွင့္ဝင့္ဝါမွာဦးေအာင္မင္းဆီတြင္အလုပ္ဝင္ခဲ့သည္မွာသုံးလေက်ာ္ခဲ့ၿပီးလခမွာလည္းတိုးခဲ့ေပသည္။တခါေသာ္ဝင့္ဝါအေၾကာင္းေမးရာဝင့္ဝါမွေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိေၾကာင္းကုမၸဏီတစ္ခုတြင္အလုပ္လုပ္ေနေၾကာင္းေျပာရာမွဝင့္ဝါေမာင္ေလးလုပ္ေနေသာကုမၸဏီမွာဦးရဲထြန္းပိုင္ဆိုင္ေသာကုမၸဏီျဖစ္ေၾကာင္းသိေလသည္။ဦးေအာင္မင္းကလိုအပ္သည့္အကူအညီရွိကေတာင္းခံႏိုင္ေၾကာင္းေျပာေလသည္။

ဝင့္ဝါအားခ်ည္းကပ္လ်က္ရွိေသာဦးေအာင္းမင္းမွာဝင့္ဝါ၏ပါးနပ္စြာေရွာင္တိမ္းမႈ့႔ေၾကာင့္ဖန္တီးမရဘဲျဖစ္ေနသည္။ဦးေအာင္မင္းလည္းႀကိတ္မႏိုင္ခဲမရျဖစ္ကာဆင္ၾကံၾကံေနသည္။ဝင့္ဝါမွာသိေနေသာ္လည္းစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုထားသျဖင့္အလုပ္မွထြက္မရေခ်။ဦးေအာင္မင္းမွအလုပ္ေလာဘႀကီးသူျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ငန္းႀကီးတစ္ခုအားတင္ဒါရရွိရန္ႀကိဳးစားေနေလသည္။ဝန္ထမ္းမ်ားမွာလည္းအခ်ိန္ပိုဆင္းရသည္။ဝန္ထမ္းမ်ားအားညအခါနီးစပ္ရာသို႔လိုက္ပို႔ေပးေလသည္။ဝင့္ဝါမွာလည္းသူေဌးအညိဳျငင္မခံရေအာင္အလုပ္လုပ္ရသည္။တင္ဒါေအာင္သြားသျဖင့္ညတြင္
ဒင္နာေကြ်းရာအားလုံးကိုအေသာက္အစားျဖင့္ေကၽြးေမြးသျဖင့္ေယာက္်ားေလးမ်ားကဘီယာအရက္ႏွင့္မိန္းကေလးမ်ားကဝိုင္မ်ားေသာက္ၾကရၿပီးဝင့္ဝါမွာလည္းဝိုင္ေသာက္ခဲ့ရာဝင့္ဝါမွာအူရိုင္းျဖစ္ၿပီးအနည္းငယ္မၽွရီေဝေဝျဖစ္ရေလသည္။တျခားေသာဝန္ထမ္းမ်ားအားအသီးသီးကားျဖင့္လိုက္ပို႔ၿပီးဝင့္ဝါအားသူေဌးကိုယ္တိုင္လိုက္ပို႔ေလသည္။

ကားေပၚတြသ္ဝင့္ဝါမွာအိပ္ေပ်ာ္လ်က္ရွိစဥ္လူရွင္းေသာေနရာေရာက္ကကားကိုရပ္လိုက္ၿပီးဝင့္အားဖက္၍နမ္းရန္လုပ္ရာဝင့္ဝါလည္းလန္႔ႏိုးသြားၿပီး
"ဟင္...ဘာ..ဘာလုပ္တာလဲ"
"ဝင့္ဝါငါနင့္ကိုျမင္ကတည္းကငါသေဘာက်ေနတာ"
"ရွင္မယုတ္မာႏွင့္ေႏွာ္"
"မယုတ္မာပါဘူး၊နင့္အတြက္အက်ိဳးမယုတ္ေစရပါဘူး"
"ရွင္က်မကိုဘယ္အမ်ိဳးအစားထဲကထင္လို႔လဲ"
"ဝင့္ဝါရာေအးေအးေဆးေဆးေနစမ္းပါ"
"ဘာရွင့္...ရွင္ႏွမခ်င္းကိုယ္ခ်င္းစာပါ"
"ေအးပါ..ငါ့ကိုခ်စ္ခြင့္ေပးပါဟာ"
"ရွင္မယုတ္မာႏွင့္ေႏွာ္က်မေအာ္လိုက္မွာ"
"မေအာ္ပါႏွင့္ဝင့္ဝါေရ.ငါခ်စ္လို႔ပါ"
"လာၾကပါဦးရွင္"
"ဟာ.ဝင့္ဝါမလုပ္ႏွင့္ငါျပန္ပို႔ေပးပါ့မယ္"
ထိုစဥ္ဦးေအာင္မင္းကားအနီးကားမ်ားေရာက္လာေလရာဦးေအာင္မင္းလည္းကားကိုအျမန္ေမာင္းထြက္ခဲ့ရသည္။ကားမ်ားထဲတြင္ဦးေအာင္မင္းသူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူဦးရဲထြန္းကားလည္းပါဝင္ေလသည္။ဦးေအာင္မင္းမွာလိုခ်င္တာရခဲ့ေသာလူမ်ိဳးျဖစ္ခဲ့ၿပီးယခုလိုျင္းဆန္ခံရေသာအခါအလြန္ေပါက္ကြဲရသျဖင့္စတ္ထဲမွာဝင့္ဝါးအားအၿငိဳးထားေလသည္။

ဝင့္ဝါမွာဦးေအာင္မင္းေၾကာင့္အလုပ္မလုပ္လိုေသာ္လည္းစာခ်ဳပ္ရွိ၍အလုပ္ဆက္လုပ္ရသည္။ေနာက္ပိုင္းတြင္ဦးေအာင္မင္းက
"ဝင့္ဝါငါေတာင္းပန္ပါတယ္၊ငါမူးသြားလို႔မဆင္မျခင္ျဖစ္သြားတာပါ"
"ရပါတယ္ေနာက္မလုပ္ရင္ၿပီးတာပဲေလ"
ဦးေအာင္မင္းလည္းေနာက္ပိုင္းတြင္ေအးေအးေဆးေဆးဆက္ဆံသျဖင့္ဝင့္ဝါမွာစိတ္သက္သာရာရခဲ့သည္။
"ေဟ့ေကာင္ရဲမာန္"
"ေျပာ.ကိုျမႀကီး၊မ်က္ႏွာကျပဳံးျပဳံးႏွင့္"
"ေအး.ငါရြာျပန္မလို႔ခြင့္တင္ထားတာရလာတယ္ကြ၊မုန္ဘိုးေတာင္ေတာ္ေတာ္ရခဲ့တယ္'"
"ဟုတ္လားဒါဆိုလည္းညတစ္ပြဲေလာက္လုပ္ဗ်ာ"
"ေအးခ်ၾကမယ္၊မနက္က်ငါျပန္မွာမို႔ညေနေသာ့ကိုမင္းယူၿပီးငါတို႔ခ်ရေအာင္"
"အိုေကဗ်ာ"
ညေနတြင္စတိုေသာ့အပ္ရာတန္ဘိုးရွိအီလက္ထရြန္နစ္ပစၥည္းမ်ားႏွင့္အိုင္ဖုန္းကဲ့သို႔ေသာပစၥည္းမ်ားရွိ၍ေသ
ေသခ်ာေစာင့္ရန္မန္ေနဂ်ာကေျပာသျဖင့္စစ္ေဆးၿပီးေသာ့ကိုယူထားရေလသည္။ေသာ့ယူၿပီးမၾကာမွီအရက္ႏွစ္လုံးႏွင့္အျမည္းမ်ားႏွင့္ကိုျမႀကီးေရာက္လာသျဖင့္ထိုင္ေသာက္ၾကရာႏွစ္လုံးလုံးကုန္သြားခ်ိန္တြင္ကိုျမႀကီးျပန္သြားေလသည္။မူလကဘီယာေလာင္သေသာက္တတ္ေသာရဲမာန္တစ္ေယာက္မူးၿပီးအိပ္ခ်င္လာသည္။မအိပ္ရေအာင္အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ေသာ္လည္းမရသျဖင့္ခဏေမွးလိုက္မည္ၾကံေဆာင္ရာမွမိုးလင္းထိအိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။

နံနက္ရွစ္နာရီတြင္မန္ေနဂ်ာႏွင့္ဝန္ထမ္းမ်ားေရာက္ရာေသာ့ဖြင့္အပ္ရာအိုင္ဖုန္းအလုံးငါးဆယ္ခန္႔ေပ်ာက္ဆုံးေနသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ထို႔ေၾကာင့္မန္ေနဂ်ာမွတရားလိုလုပ္ၿပီးအမႈ့ဖြင့္ရာမွရဲမာန္မွာအခ်ဳပ္ခန္းထဲဝင္ရေလသည္။ရဲမာန္လည္းၾကံရာမရသည့္အဆုံးအမျဖစ္သူဆီကိုဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားရေလသည္။ဝင့္ဝါမွာအရူးမီးဝိုင္းသကဲ့သို႔ခံစားရသည္။ထိုမၽွေလာက္ေသာပိုက္ဆံမွာေလၽွာ္ႏိုင္ရန္လည္းမတတ္ႏိုင္ေပ။ေထာင္က်ကလည္းပညာတစ္ပိုင္းတစႏွင့္ရဲမာန္ဘဝဆုံးရေပေတာ့မည္ျဖစ္၍မတတ္သာသည့္အဆုံးသေဌးဦးေအာင္မင္းကိုအကူအညီေတာင္းရေလသည္။

"က်မကူညီပါဦးရွင္"
"ေအးေလ.ငါဟိုဘက္ကိုေမးေပးပါ့မယ္"
"ဦးေအာင္မင္းလည္းအျပင္ကိုသြားၿပီးညိဳႏွိုင္းရေလသည္။

"ကဲဝင့္ဝါ.ေပ်ာက္သြားတဲ့ပစၥည္းကအမ်ားႀကီးပဲ"
"ေလ်ာ္ႏိုင္ရင္သူတို႔ကအမႈ့ပိတ္ေပးမယ္တဲ့'"
"ဟင့္..အစ္.အင့္.က်မတို႔မွအိမ္ေရာင္းရင္ေတာအဲေလာက္ေငြမရွိဘူး..အီး..ဟီးးးးးအင့္"
"အဲဒါမွမဟုတ္ရင္အဲဒီသူေဌးကသူႏွင့္တစ္လေနေပးရမယ္တဲ့"
"ရွင္......"
"ဝင့္ဝါနင့္ဟာနင္စဥ္းစားေပါ့၊ငါကူညီႏိုင္တာဒါပဲ"

ဝင္ျဝာမွာအရမ္းစိတ္ညစ္သြားၿပီ။မိမိ၏အပ်ိဳစင္ဘဝကိုေမာင္ေလးဘဝႏွင့္လဲလွယ္ရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။မိမိတနဘိုးထားထိန္းသိမ္းလာခဲ့ေသာအပ်ိဳစင္ဘဝကိုအလြန္ႏွေျမာမိေသာ္လည္းေဖေဖမဆုံးခင္ကမွာခဲ့သည့္စကား"သမီး၊သမီးေမာင္ေလးကိုေစာင့္ေရွာက္ပါ"
ဟူသည့္စကားကိုၾကားေယာင္လာရာ၊မတတ္သာသည့္အဆုံးဦးေအာင္မင္းအားအေျဖေပးရေလသည္။

"ကဲ.ဝင့္ဝါစဥ္းစားၿပီးၿပီလား"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ဒါဆိုသေဘာတူတယ္ေပါ့"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ"
"အင္း..တစ္ခုရွိတယ္ဝင့္ဝါဒီေနရာမွာသေဘာတူညီခ်က္တစ္ခုေပါ့၊နင္မ်က္ႏွာကိုလည္းသူမျမင္ရေအာင္၊သူ႔မ်က္ႏွာကိုလည္းနင္မျမင္ရေအာင္သူကလည္းမ်က္ႏွာဖုံးထားမယ္
အဲဒါမွေနာက္ေၾကာင္းေအးမွာအဲဒါေတာ့သေဘာတူရမယ္။
"တူပါတယ္"
"တူတယ္ဆိုရင္ညေနေဆးခန္းသြားၿပီးတားေဆးထိုးေပးမယ္။မနက္ျဖန္ဆိုရင္နင့္ေမာင္ေလးကိုလႊတ္ေပးမယ္၊ဟုတ္လား"
"ဟုတ္ကဲ့"

ညေနဘက္က်ေတာ့ဦးေအာင္မင္းကေဆးခန္းတစ္ခုထဲဝင္ကာကိုယ္ဝန္ရေစေသာအားေဆးမ်ားထိုးႏွံခိုင္းရာအသိဆရာမကလည္းထိုးေပးမည္၊ေဆးခန္းထဲကိုေခၚခဲ့ပါဟုေျပာသျဖင့္ဝင့္ဝါလည္းအခန္းထဲဝင္ရသည္။ဝင့္ဝါမွာထိုေဆးကိုသေနၶတားေဆးဟုသာထင္မွတ္ေလသည္။ဦးေအာင္မင္းက
"ဝင့္ဝါ၊ဒီေဆးအေၾကာင္းသိလား"
"ျကားဖူးေပမယ့္ေသေသခ်ာခ်ာမသိဘူး"
"အင္းးးတာေဆးထိုးရင္ဓမၼာေသြးေပ်ာက္တတ္တယ္၊ဘာမွမစိုးရိမ္ပါႏွင့္ဟုတ္လား"
"ဟုတ္ကဲ့ရွင့္"

ဦးေအာင္မင္းသည္ဝင့္ဝါအားအၿငိဳးထားၿပီးၾကံစည္သည္ကိုဝင့္ဝါတစ္ေယာက္ထူပူၿပီးမစဥ္းစားမိေခ်။
"ရဲမာန္"
"အကိုတို႔ကမင္းကိုဒီအထဲကအာမခံႏွင့္ထုတ္ေပးမွာ"
"ဟုတ္ကဲ့"
"တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္အကိုတို႔သေဘာတူညီခ်က္တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။"
"ေျပာခင္မ်"
"ငါမိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ကခေလးလိုခ်င္လို႔အဲဒါမင္းကခေလးရေအာင္လုပ္ေပးရမယ္"
"ဗ်ာ"
"ေအးးငါတို႔ကက်ႏ္းမာသန္စြမ္းၿပီးေရာဂါကင္းတဲ့လူမ်ိဳးကိုလိုခ်င္တာ၊မင္းလုပ္ေပးရမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ေနာက္ၿပီးဒီကိစၥကဘယ္သူမွမသိေအာင္လုပ္ရမယ္၊အျပင္ကိုေပါက္ၾကားလို႔မရဘူး"
"ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်"
"ေအးသူႏွင့္ဆက္ဆံတဲ့အခါတစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္မသိရေအာင္မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ထားမယ္၊ၿပီးေတာ့စကားလည္းမေျပာရဘူး၊ဒီသေဘာတူညီခ်က္ေတြကိုလက္ခံရင္မင္းႏွင့္ငါတို႔အလုပ္ျဖစ္မယ္၊မင္းကိုအခ်ဳပ္ထဲကထုတ္ေပးမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့သေဘာတူပါတယ္"
"ေအးဒီလိုဆိုအထဲကထြက္လို႔ရရင္မင္းမိသားစုကိုဖုန္းဆက္လိုက္၊က်ေနာ္ခဏေတာ့စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ကမ္းေျဖဖက္ခရီးသြားမယ္လို႔.ဟုတ္ၿပီလား"

ဒီလိုႏွင့္ရဲမာန္ဟာအခ်ဳပ္ခန္းထဲကလြတ္လာသည္။လြတ္သည္ႏွင့္အမဝင့္ဝါကိုဖုန္းဆက္ၿပီး
"မမ"
"ေမာင္ေလးလြတ္ၿပီ"
"ဝမ္းသာလိုက္တာေမာင္ေလးရယ္"
"က်ေနာ္အိမ္ျပန္မလာခ်သ္ေသးဘူး၊က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ကမ္းေျခဖက္ခဏသြားမလို႔"
"ေအးးေမာင္ေလး၊မမလည္းေမာင္ေလးကိုေျပာမလို႔မမလည္းနယ္ကိုခဏသြားလို႔"
"သြားေလမမ၊ျပန္လာမွေတြ႕ၾကတာေပါ့"
"ေအးးေအးးေမာင္ေလး"
ဒါဆိုဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္"

ဝင့္ဝါမွာေမာင္ေလးလြတ္သြားၿပီျဖစ္၍ဝမ္းသာသြားေလသည္။ထို႔ေၾကာင့္ပင္ဦးေအာင္မင္းအားေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာရာ"
""မင္းေမာင္ေလးလြတ္သြားလို႔ဆိုၿပီးဝမ္းသာၿပီးငါတ္ု႔သေဘာတူထားတာမဖ်က္ႏွင့္ေႏွာ္၊အခုကအာမခံႏွင့္လႊတ္ထားတာ"
"မဖ်က္ပါဘူး""ေအးတသ္ခုေျပာမယ္၊ညည္းႏွင့္လုပ္မယ္သူကိုသိေအာင္မႀကိဳးစားႏွင့္စကားလည္းမေျပာပဲဒီကိစၥအဆင္ေျပရင္လႊတ္ေပးမယ္။"
"က်မေမာင္ေလးအဆင္ေျပရင္ၿပီးပါၿပီ"
"ဝင့္ဝါဘက္ကအားလုံးေပးႏိုင္မွပါ"
"ရွင္.က်မဘာေတြေပးရမွာလည္း"
"သူ႔စိတ္တိုင္းက်ပါ"
"ရွင္"
"ဝင့္ဝါ.ေစ်းမဆစ္ႏွင့္အခုဆုံးရႈံးသြားတဲ့ပိုက္ဆံကအမ်ားႀကီးပဲ"
"ညည္းဖက္ကအကုန္လိုက္ေလ်ာရမွာ"
"ဘာေတြလိုက္ေလ်ာရမွာလဲ"
"ညည္းအျပာကားၾကည့္ဖူးလား"
"က်မ မၾကည့္ဖူးဘူး"
"ေအးဒါဆိုဟိုေရာက္ရင္ၾကည့္ေပါ့အဲဒီထဲကအတိုင္းအားလုံးလုပ္ေပးလိုက္ပါ"
"ဟင္းးးးးးေကာင္းပါၿပီ၊က်မေမာင္ေလးအတြက္အားလူံးလုပ္ေပးပါ့မယ္"
"ဒါဆိုအဆင္ေျပၿပီမနက္ျဖန္ငါလာေခၚမယ္"

ဦးေအာင္မင္းဟာေမွာ္ဘီဖက္မွာရွိတဲ့သူ႔ျခံထဲကတိုက္မွာအားလုံးစီစဥ္စရာေတြစီစဥ္ရေတာ့တယ္။အစားအေသာက္ကအစ။အခန္းေတြမွာစီစီတီဗီႏွင့္ဗီဒီယိုကင္မရာေတြအားလုံးဝွက္ၿပီးတတ္ဆင္ခိုင္းတယ္။ေရဘူးေတြေရခဲေသတၱာထဲထည့္သြင္းထားတယ္။ေရဘူးအားလုံးကာမစိတ္ႂကြေဆးေတြထည့္ထားလိုက္တယ္။အနံအရသာမရွိတဲ့အစက္ခ်ေဆးေတြထည့္ထားလိုက္တယ္။ရဲမာန္ကိုဟိုတယ္မွာထားၿပီးကာမစိတ္ႂကြေဆးေတြေရာကာမအားတိုးေစတဲ့အစားအေသာက္ေတြပါေကြ်းေမြးဖို႔လုပ္ထားရတယ္။အျပာကားၾကည့္ႏိုင္ေအာင္လည္းလုပ္ထာူတယ္။ဦးေအာင္မင္းကအထူးစီမံထားတဲ့မ်က္ႏွာဖုံးကိုလုပ္ထားေသးတယ္။မ်က္လုံးႏွေခါင္းေပါက္ႏွင့္ပါးစပ္ေပါက္ေလာက္သာအေပါက္ေဖာက္ၿပီးလည္ပင္းမွာေသာ့ခတ္လို႔ရတဲ့ဟာမ်ိဳးပါ။

ရဲမာန္မွာအရမ္းတက္ႂကြေနတယ္၊ေဆာ္ကိုအလကားလုပ္ရမယ္ျဖစ္ၿပီးက်န္က်မႈ့႔မရွိသလိုဘာမွတာဝန္ယူစရလည္းမလိုအပ္။အထူးသျဖင့္ကိုယ္ဝန္ရေအာင္သာလုပ္ရမွာျဖစ္ၿပီးကို႔ဘက္ကအားလုံးလုပ္ေပးရင္မိန္းကေလးဘက္ကအဆင္ေျပၿပီးက်န္တာအားလုံးရႏိုင္တာေၾကာင့္မနက္ျဖန္အတြက္ေတြးၿပီးရင္ခုန္ေနမိတယ္။စားစရာေသာက္စရအျပည့္ႏွင့္ဟိုတယ္မွာဇိမ္က်က်ေနရသည့္အျပင္အျပာကားၾကည့္ရေသာေၾကာင့္လီးမွာအဆမတန္ေတာင္လာျဖင့္ပြဲမဝင္မွီအျပင္တြင္ေလ့က်င့္ဆိုသည့္အတိုင္းမနက္ျဖန္ၾကာၾကာလိုးႏိုင္ရန္ဂြင္းတစ္ခ်ီထုလိုက္ေသးတယ္။ၿပီးမွကာမအားတိုးေစၿပီးသုတ္ရည္မ်ားစြာထြက္ေစေသာအစားအေသာက္ေတြစားၿပီးအားေမြးေနလိုက္ၿပီးညေစာေစာအိပ္လိုက္ရေလသည္..
ဝင့္ဝါမွာမေန႔ကတည္းကေမွာ္ဘီျခံထဲေရာက္တယ္။ညစာစာၿပီးတီဗီၾကည့္ေတာ့လည္းမ်က္လုံးေၾကာင္ေနတာေၾကာင့္ပ်င္းေနတာႏွင့္ဗီဒီယိုေခြေတြေတြ႕တာေၾကာင့္ၾကည့္လိုက္တာ။အျပာကားေတြခ်ည္းပဲ။ၾကည့္ရင္းရွက္မိေသးတယ္။အနားမွာမည္သူမွမရွိတာရယ္ဦးေအာင္မင္းေျပာထားလို႔အျပာကားထဲကအတိုင္းလုပ္မယ္ဆိုလို႔တစ္ေခြလုံးထိုင္ၾကည့္မိတယ္။ရင္ထဲမွာတသိမ့္သိမ့္စိတ္ေတြလႈပ္ရွားေနမိတယ္။မနက္ျဖန္ဆိုရင္ငါအလိုးခံရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့အေတြးကဝင္လာတယ္။ရွက္လိုက္တာေႏွာ္။အျပာကားမၾကည့္ဖူးတဲ့ဝင့္ဝါဟာမ်က္ႏွာေတြနီရဲၿပီးနားရြက္ေတြပါပူလာသေယာင္ခံစားရလို႔ေရေတြခ်ည္းဖိေသာက္ေနမိတယ္။ၾကည့္ရင့္ႏွင့္ကိုစိတ္ထဲမွာအရသာရွိလာသလိုသူမရဲ႕ရတာနာေရႊၾကဳပ္ကအရည္ေတြစိမ့္ထြက္လာတယ္။ရင္ထဲမွာရင္ခုန္သလိုတုန္ေနလို႔ရင္ဘတ္ေတာသ္ဖိထားရတယ္။

ေကာင္မေလးပိပိထဲလီးဝင္ေနတာကိုၾကည့္ရင္းၾကက္သီးေႏြးေတြေတာင္ထလာတယ္။ေကာင္မေလးကစုပ္ေပးယက္ေပးေနတာေတြၾကည့္ၿပီးစိတ္ထဲမွာရြံသလိုေတာ့ျဖစ္မတယ္ေနာက္ေတာ့လည္းဝက္ျဖစ္မွေတာ့ခ်ီးမေၾကာက္ေတာ့ပါဘူးဆိုၿပီးစိတ္မွာေတြးရေတာ့တာေပါ့။ေမာင္ေလးလြတ္ဖို႔ကအေရးႀကီးတယ္ေလ။ဒီလိုႏွင့္ညနက္မွအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။

မနက္ႏိုးလာၿပီးေရမိုးခ်ိဳးနံနက္စာစားရတာေပါ့အေတြးထဲမွာေတာ္ၾကာငါအလိုးခံရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့အေတြးကတခ်ိန္လုံးဝင္ေနသလိုရင္ထဲမွာလည္းတမ်ိဳးႀကီးခံစားရတယ္။ေန႔လည္ဖက္ေရာက္ေတာ့ဦးေအာင္မင္းေရာက္လာတယ္။

"ဝင့္ဝါထမင္းစားၿပီၿပီလား"
"ဟုတ္ကဲ့ရွင့္"
"ညည္းေတာ့ေၾကာက္ေနတယ္မလား"
"ဟုတ္.ေၾကာက္ေနသလိုပါပဲ"
"ေအးေလ.ကိုယ္မသိတဲ့သူႏွင့္ဆိုေတာ့တစ္မ်ိဳးေပါ့"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ေရာ့ဝိုင္ေလးေသာက္လိုက္အရွက္ေျပေလး"
ေအးေလနည္းနည္းမူးေနရင္သိပ္ၿပီးရွက္ေနရမွာမဟုတ္ဘူး"
ဝင့္ဝါဦးေအာင္မင္းေပးေသာဝိုင္ခြက္ကိုယူေသာက္လိုက္တယ္။ခ်ိဳျပင္းျပင္းႏွစ္ခြက္ေလာက္ေသာက္ၿပီးေတာ့နည္းနည္းထူပူသြားမွေနရတာအဆင္ေျပေတာ့တယ္။
"ကဲဟိုကလာေတာ့မယ္၊အိမ္သာေလးဘာေလးဝင္ၿပီးသန္႔ရွင္းေရးလုပ္လိုက္ေတာ့၊ၿပီးရင္မ်က္ႏွာဖုံးတတ္ေပးမယ္"
"ဝင့္ဝါလည္းေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီးသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေနစဥ္ကားသံၾကားလိုက္ရတယ္။ေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္လာၿပီးအိပ္ခန္းမွာဦးေအာင္မင္းေရာက္ေနကာမ်က္ႏွာဖုံးတတ္ၿပီးနားကိုပါဆီလီကြန္အေပ်ာ့စားေလးပါတတ္သြားတေသာ့ခတ္ကာထြက္သြားေတာ့ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ၿပီးရင္ခုန္ေနရေတာ့တာေပါ့။ေၾကာက္လည္းေၾကာက္မိတယ္။ငါ့ကိုအၾကမ္းႀကီးဆက္ဆံရင္ဒုကၡပဲလို႔ေတြးမိေနရတာေပါ့။ဒါေတာင္ခုဏကေသာက္ထားတဲ့ဝိုင္အရွိန္ေလးရွိလို႔သက္သာေသးတယ္။အခုေတာ့နည္းနည္းမူးလာၿပီေလ

"ညီေလး"
"ဗ်ာ"
"စစခ်င္းမို႔လို႔အၾကမ္းႀကီးမလုပ္ပါႏွင့္ေျဖးေျဖးပဲလုပ္ပါ၊
နာက်င္သြားရင္ျပသနာရွိတယ္ေႏွာ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ဘယ္ကစၿပီးလုပ္ရမွာသိတယ္မလား"
"ဟုတ္ကဲ့သိပါတယ္"
"လုံးဝစကားမေျပာရဘူးေႏွာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ""
"ကဲမ်က္ႏွာဖုံးတတ္ရေအာင္၊နားက်ပ္ေလးတတ္လိုက္"
ရဲမာန္နားၾကပ္တတ္ၿပီးမ်က္ႏွာဖုံးကိုဦးေအာင္မင္းစြပေပးၿပီးေသာ့ခပ္လိုက္သည္။
"ကဲအထဲကိုဝင္သြားေတာ့"
ရဲမာန္လည္းအိပ္ခန္းထဲသို႔ရင္ခုန္စြာျဖင့္ဝင္သြားေလသည္..
ဝင့္ဝါမွာတံခါးဖြင့္၍ဝင္လာေသာမ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ထားသူကိုၾကည့္မိရာအရပ္ျမင့္မား၍အသားျဖဴကာေတာင့္တင္းေသာေဘာ္ဒီပိုင္ရွင္မွန္းျမင္လိုက္ရၿပီးေနာက္ရွက္ရြံ႔စြာပင္ေခါင္းကိုေအာက္သို႔ငုံ႔ၾကည့္မိသည္။

ရဲမာန္မွာလည္းကုတင္ေပၚတြက္ထိုင္လ်က္ရွိေသာသူကိုခဏၾကည့္လိုက္ရာအလြန္လွပေသာသူျဖစ္မွန္းသိရသည့္အ
တြက္ဝမ္းသာရေလသည္။ျဖဴေဖြးဝင္းဝါေသာအသားအေရျဖစ္ကာပစ္မ်ိဳးမထင္သည့္အလွမ်ိဳးျဖစ္မည္ဟုလည္းေတြးထင္မိေလသည္။ရဲမာန္လည္းသူမအနားသို႔ကပ္၍ဖက္လိုက္သည္။
ဝင့္ဝါလည္းတစိမ္းေယာက္်ားႏွင့္မေတြ႕ဆုံဘူးသည္ျဖစ္၍ရင္ခုန္သြားေလသည္။ရဲမာန္မွာအခ်ိန္မဆြဲပဲဝင့္ဝါအကႌ်အားျငင္သာစြာပင္ခြ်တ္ေပးေလသည္။ဝင့္ဝါ၏ေအာက္ခံဘရာသာရွိေတာ့သျဖင့္ေရႊရင္ႏွစ္မႊာအားၾကည့္ရႈ့မိရင္းရဲမာန္မွာလီးသည္အလြန္မာေလသည္။ေနာက္က်န္ေသာဘရာအားခြ်တ္ပစ္ရာႏုထြား၍ေလပင္မသလတ္ေလေသာေရႊရင္ႏွစ္မႊာအားလုံးဝန္းလ်က္ေတြ႕ရသျဖင့္ရဲမာန္မွာမေနႏိုင္ပဲေရႊရသ္စို႔စို႔ကိုစုိ႔ၿပီးဝင့္ဝါအားအိပ္ရာေပၚသို႔အသာအယာတြန္းလွဲကာခ်ိဳခ်ိဳႏွစ္လုံးအားအလွည့္က်စို႔နမ္းေလရာဝင့္ဝါမွာယားၿပီးဖီးလ္းတက္ရေလသည္။ပထမဦးဆုံးကာမခုလုတ္မွာၾကင္နာစြာေထြးေပြ႕နမ္းရႈိက္ၿပီးမွ၊ဒုတိယခုလုတ္ျဖစ္ေသာႏို႔ခေိုခ်ိဳကိုစိူ႔နမ္းရမည့္ျဖစ္ေသာ္လည္းမ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ထားသျဖင့္သာဒုတိယအဆင့္ကိုေက်ာ္၍ရဲမာန္မွာလႈပ္ရွားရေလသည္။ဝင့္ဝါမွာလည္းေသာက္သည့္ေရတိုင္းကာမစိတ္ႂကြေဆးခပ္ထားသျဖင့္စိတ္မွာထိန္းခ်ဳပ္မရေအာင္ျဖစ္ရေလသည္။

"ႁပြတ္...ႁပြတ္"
"အင့္..အာ့..အင္းးဟင္းးးးဟင္းးး"ႏို႔အုံတစ္ခုလုံးႂကြတက္လာေအာင္စို႔ခံရသျဖင့္ဝင့္ဝါမွာအလြန္ကိုစိတ္ႂကြတက္လာသည္။ရဲမာန္မွာလၽွာဖ်ားျဖင့္ႏို႔သီးေခါင္းပတ္လည္ကိုယက္ၿပီးကာမစိတ္ကိုႏွိုးဆြေလသည္။
"ပလတ္.လပ္"
"အိုး..အင့္ဟင့္အင့္အား"
ရဲမာန္မွာနားကမၾကားရေသာ္လည္းဝင္ဝါေအာ္ညည္းေနသည္ကိုျမင္ရ၍အားတက္ကာခ်ိဳးသီးေခါင္းစူထြက္လာသည္အထိစို႔ပစ္လိုက္သည္။
"ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္"
"အာ့အင့္.ဟင္းးအင္းးး"
ဝင့္ဝါမွာကာမေဆးအစြမ္းေၾကာင့္လည္းေကာင္းဝိုင္ေၾကာင့္လည္းေကာင္းစိတ္ကိုထိန္း၍မရဘဲျဖစ္ေပၚလာေသာကာမစိတ္အလိုလိုက္ကာေအာ္ညည္းမိေလသည္။ေအာက္ပိုင္းပိပိမွာစိုရႊဲလာသည္ကိုလည္္းသတိထားမိေလသည္

ရဲမာန္လည္းႏိုးသီးေခါင္းမ်ားကိုၾကည့္ရာေထာင္ထေနၿပီ
ျဖစ္သျဖင့္တတိယကာမခုလုတ္ကိုဖြင့္ရင္ႀကိဳးစားေလသည္။

ရဲမာန္မွာတတိယခုလုတ္အျဖစ္ဝမ္းဗိုက္ျပင္ရွပ္ရွပ္ကေလးကိုလၽွာေလးျဖင့္ယက္ဆင္းသြားၿပီးခ်က္ေနရာဝိုက္ၿပီးယက္လိုက္ရာ
"အီး..ဟီးးအင့္.ဟင့္.အင့္"
ဝင့္ဝါမွာအိပ္ယာခင္းခင္းအားဆြဲဆုပ္၍ေအာ္ညည္းမိေလၿပီ
ရဲမာန္လည္းစတုတၳခလုတ္အျဖစ္စတင္ရန္အတြက္ဝင့္ဝါလုံခ်ည္အားခြ်တ္ရာဝင့္ဝါမွာခါးကိုအသာႂကြေပးမိသျဖင့္ကိုယ္ကိုတိုင္အံ့ဩမိေလသည္။
ဝင့္ဝါမွာမိမိကိုမိမိအံ့ဩမိၿပီးရွက္ေသြးျဖာမိသည္ေလ။အခုပဲၾကည့္ေတာ့မိမိခနၶာကိုမွာမ်က္ႏွာဖုံးကလႊရင္က်န္တာမိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းျဖစ္ေနၿပီေလ။

ရဲမာန္မွာလုံခ်ည္ေရာပင္တီပါခြ်တ္ပစ္လိုက္သျဖင့္ျမင္ရေသာေအာက္ပိုင္းမွာအလြန္လွပသျဖင့္ရင္သပ္ရႉေမာမိေလာက္ေအာင္မွင္တက္သြားေလသည္။ဆီးခုံမွာအေမြးႏုကေလးမ်ားဖုံးအုပ္ထားၿပီးမု႔ိေမာက္ေသာေတာင္ခုန္းေလးသဖြယ္ျဖစ္ေနရာအလြန္စိတ္ႂကြစရာေကာင္းလွသည္။ရဲမာန္လည္း
ေပါင္ႏွလုံးၾကားဝင္လိုက္ၿပီးဝင့္ဝါေပါင္အားေျမႇာက္လိုက္ရာအလြန္လွပေသာအဖုတ္ကိုေတြ႕ရသည္။သူၾကည့္ဖူးေသာႏိုင္ငံျခားကားထဲမွပိပိအတိုင္းျဖဴေဖြးၿပီးႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားမွာနီရဲေနေလသည္။ကာမဖီးေစ့မွာမေပၚလႊင္ပဲႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခၾကားနစ္ျမဳပ္ေနသည့္အျပင္ႏႈတ္ခမ္းသားအရြတ္မွာေပၚရုံေလာက္သာေပၚေနေသာအဖုတ္ျဖစ္၍ရဲမာန္လည္းအလြန္ေက်နပ္သြားေလသည္။

ရဲမာန္မွာၾကည့္ေနရင္းကိုအားမရျဖစ္ကာဝင့္ဝါပိပိအားနမ္းရႈပ္ပစ္လိုက္သည္။ၿပီးမွႏွစ္ခမ္းႏွစ္လႊာၾကားကိုလၽွာဖ်ားထိုးသြင္းၿပီးယက္လိုက္ရာ။အရည္ၾကည္ကေလးေတာင္ပါလာေလသည္။ရဲမာန္လည္းအရသာခံၾကည့္ၿပီးအနံ႔မရွိေၾကာင္းေတြ႕ရသျဖင့္ဆက္လက္ၿပီးယက္လိုက္ေလသည္။
"ပလပ္..ပလပ္..ပလပ္"
"အိုး..အားးးဟားးးဟားးး"
ဝင့္ဝါမွာေအာ္ဟစ္ျမည္တမ္းမိသည္
""ပလပ္...ပလပ္....ပလပ္"
"အင့္..အင့္.ဟင့္..ဟင္...အာ့"
"ပလပ္..ပလပ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္"
"အိုးးးအားးးးဟားးအားးအင့္..ဟင့္..အင့္"
ရဲမာန္ကယက္ေနရင္းႏႈတ္ခမ္းသားျဖဲကာအေစ့ကိုစုပ္ဆြဲလိုက္သျဖင့္ဝင့္ဝါတစ္ေယာက္တကိုယ္လုံးတြန္႔သြားကာအိပ္ရာခင္းကိုသာက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆြဲဆုပ္မိေလသည္။အေၾကာရွိသမၽွတို႔တုန္သြားကာပိပိထဲမွအရည္မ်ားအျပင္သို႔ပန္းထြက္သြားသကဲ့သို႔ခံစားမိရေလသည္။
"ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္"
"အင့္ဟင္းးးဟင္းးအကိုရယ္"
"ေကာင္းလြန္းလွသျဖင့္အကိုေတာင္ေခၚမိေလသည္။
"ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္"
ထြက္လာေသာအရည္မ်ားကိုရဲမာန္မွာစုပ္ယူမ်ိဳခ်မိေလသည္။ရဲမာန္မွာဒီအမ်ိဳးသမီးေတာ့ငါ့မႈတ္တာမွာတစ္ခ်ီေတာ့ၿပီးသြားၿပီ။ငါလိုးေတာ့မယ္ဟုဆုံးျဖတ္ၿပီးေဘာင္းဘီႏွင့္အကၤ်ီကိုခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္။ဝတ္ထားေသာအဝတ္အစားမ်ားမွာဦးေအာင္မင္းဝယ္ေပးထားေသာအဝတ္အစားမ်ားျဖစ္သည့္အတြက္ေစ်းေကာင္းေသာအဝတ္အစားမ်ားျဖစ္ေနသည္။
ဝင့္ဝါမွာမိမိႏွင့္ဆက္ဆံမည့္သူမွာအဝတ္အစားမ်ားခြ်တ္ပစ္သျဖင့္ေငးေမာၾကည့္ရႉမိလိုက္တယ္။ဗိုက္သားျပင္မွာအဆီပိုရယ္မရွိႂကြက္သားေတြႏွင့္မႊမ္းထုံထားေဘာ္ဒီပိုင္ရွင္၊သူ႔လီးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့မွေသြးတိုးသလိုေခါင္းထဲမိုက္ကနဲျဖစ္မိတယ္။အေမေလး "နည္းတဲ့ဟာႀကီးမဟုတ္ပါလား"
"ငယ္ငယ္တုန္းကေမာင္ေလးလီးေသးေသးေလးသာျမင္ဖူးတဲ့ဝင္ဝါမွာလန္႔ဖ်န္႔သြားေလသည္။ေထာင္မတ္ေနေသာလီးမွာႂကြက္သားအေျမာင္းေျမာင္းထသလိုေသြးေၾကာမ်ားႏွင့္ဖုထစ္ေနၿပီးေျခာက္လက္မအနည္းဆုံးခန္႔မွန္းမိတယ္။
"ေသြးပ်က္ခ်င္သလိုပင္ျဖစ္သြားသည္ေလ။

ရဲမာန္မွာအမ်ိဳးသမီးထိတ္လန္႔သြားသည္ကိုျမင္ၿပီးေျဖးေျဖးလုပ္မွျဖစ္မည္ကိုေတြးၿပီးေပါင္ၾကားထဲသို႔ဝင္ေရာက္ၿပီးလီးအားပိပိထဲလီးေခါင္းကိုထည့္ကာခ်ိဳခ်ိဳႏုထြားကိုစိုေလရာဝင့္ဝါမွာကာမစိတ္တို႔တဖန္ႏိုးႂကြလာျပန္သည္။
"အင္းးးအင့္.ဟင့္ ဟင့္"
ရဲမာန္လည္းျငင္သာစြာထည့္ေလသည္။က်ပ္တည္းေသာေၾကာင့္ဖူးျခားေသာအရသာကိုခံစားရေလသည္။ဤအမ်ိဳးသမီးမွာလီးႀကီးႏွင့္ထိေတြ႕ဖူးမည္မဟုတ္ဟုထင္ျမင္ကာအနည္းငယ္သာသြင္းလိုက္သည္
"ႁပြတ္..ဗ်စ္..ဗ်စ္"
"အာ့.အာ.လားးလားးကြ်တ္..ကြ်တ္"
"အနည္းငယ္တင္းက်ပ္မႈ့ေဝဒနာကို ခံစားလိုက္ရသျဖင့္ဝင့္ဝါမွာညည္းညဴမိေလသည္။
ရဲမာန္မွာႏို႔ခ်ိဳခ်ိဳကိုဖီးလ္တက္လာေစရန္အတြက္အသုံးခ်ကာဝင္သေလာက္ကေလးသာအသြင္းအထုတ္လုပ္ေလသည္။
"ဗ်စ္..ဗ်စ္.ပလြတ္..ႁပြတ္"
"အင္းအင့္ဟင့္ဟင့္.."
ရဲမာန္လည္းလိင္ဆက္ဆံဖက္အမ်ိဳးသမီးမွာမ်က္လုံးေလးမွိတ္ၿပီးဖီလ္းရွိလာသည္ကျမင္ရ၍ေရွ႕သို႔အနည္းငယ္တိုး၍လိုးလိုက္ရာ
"ႁပြတ္.ေဖာက္.ဗ်စ္.ဗ်စ္.ဇြိ."
"အားးးးးးအိုးနာလိုက္တာ"ဟုဝင့္ဝါမွာညည္းညဴမိသည္။
ရဲမာန္လည္းလီးထစ္ကနဲျဖစ္ၿပီးဝင္သြားသျဖင့္အဆုံးအထိသာသြင္းလိုက္ေတာ့သည္။ရဲမာန္သည္ႏို႔စို႔ရင္းပင္တေျဖးေျဖးခ်င္းအသြင္းအထုတ္လုပ္ေလသည္။

ဝင့္ဝါမွာအပ်ိဳစစ္အေမွးပါးေပါက္သြားမွန္းသိေသာ္လည္းကာမဆိပ္တက္ေနၿပီျဖစ္၍နာက်င္မႈ့ကိုဂရုမစိုက္ေတာေခ်။အသြင္းအထုတ္တခ်က္တိုင္းမႈိပြင့္ပမာဒစ္ႀကီး၏ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ျဖစ္မႈ့ေၾကာင့္အရသာေတြ႕သထက္ေတြ႕လာၿပီး
မိမိပိပိထဲတြင္လႈပ္ရွားလာေသာအသိကိုသာသတိထားမိသည္။အရသာလည္းအရမ္းပင္ေကာင္းေနသည္ကိုသတိထားမိၿပီးႏႈတ္မွလည္းေအာ္ဟစ္ညည္းညဴေလသည္။
"ဇိြ.ဗ်စ္...ဗ်စ္..ဖတ္ဖတ္..ဖတ္"ဥရိုက္သံႏွင့္အဖုတ္အတြင္းသို႔လီးဝင္သံမွာတခ်က္ခ်င္းမည္ေနသလိုဝင့္ဝါ၏ကာမတဏွာသံမွာလည္းထြက္ေပၚလာေလသည္။
"ဇြပ္.ဗ်စ္.ဖတ္.ဖတ္.ဖတ္"
"အားအိုးးအင္းအင့္ဟင့္ အာ့ရွီးးရွီးးး"

ၿပီးပါၿပီ။ ။