Series 9(e)
*** အင္းစက္ပါ ***
" သုခစံအိမ္ " ( 5 )
ေရး ~ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္တုတ္
အခန္း.၁၈။
"သမီး ဘယ္လိုေနလဲ ေကာင္းလား ဖင္ေရာေစာက္ဖုတ္ေရာ အလိုးခံလိုက္ရေတာ့ အေတာ္နာေနမွာေပါ့"
"ဟုတ္ေဖေဖ သမီး ဒီတခါပီးသြားတာက အေကာင္းဆံုးပဲ ထကိုမထႏိုင္ေတာ့ေဖေဖရယ္ သမီးခဏေတာ့ နားဦးမယ္ေနာ္ ကိုေရာ မာလာ့ဖင္ထဲက လီးႀကီးကို ထုက္ေပးပါဦး ဖင္ထဲက စပ္ပီး နာေနလို႔ပါ"
"ေအးပါမိန္းမရာ ကိုလဲ ၾကမ္းလိုက္မိတယ္ မိန္းမက ေဆာင့္ေဆာင့္နဲ႔ ေျပာေတာ့ ကိုလဲ အသားကုန္ေဆာင့္လိုက္တာ"
"ဟုတ္တယ္ကိုရယ္ အ႐ွိန္တက္ေနတုန္းကေတာ့ အရမ္းေကာင္းပီး ေဆာင့္ခိုင္းလိုက္တာ ပီးသြားေတာ့ ဖင္ထဲက နာလာတာ"
"ကဲပါေမာင္ေက်ာ္ရာ အန္ကယ္တို႔ သမီးကို အနားေပးလိုက္ရေအာင္ သမီး လွဲေနေနာ္ "
"ေဖေဖနဲ႔ကို မပီးေသးဘူးမလား မာလာ့ေစာက္ဖုတ္ကိုပဲ ပီးေအာင္လိုးလိုက္ၾကေနာ္ မာလာခံႏိုင္ပါတယ္"
ဦးျမဒင္နဲ႔ဦးေက်ာ္ေက်ာ္က မာလာႏြယ္ကို အိပ္ယာႀကီးေပၚမွာ ခ်လိုက္ၾကပါတယ္၊အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အခန္းတံခါးက ပြင့္သြားပီး ဝင့္ဝါေက်ာ္က ဝင္လာပါတယ္၊ဝင့္ဝါေက်ာ္ ဝင္လာတာကို ဦးျမဒင္က အထိပ္တလန္႔ျဖစ္ေနေပမဲ့ ဦးေက်ာ္ေက်ာ္ကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ေနေနရင္း ဝင့္ဝါေက်ာ္ကို ဆီးႀကိဳပီး ေမးလိုက္ပါတယ္၊
"သမီး အိပ္မေပ်ာ္လို႔ ထလာတာလား"
"အိပ္မေပ်ာ္တာ မဟုတ္ဘူးေဖေဖေရ အသံေတြက က်ယ္လြန္းလို႔ လန္႔ႏိုးလာတာ ေမေမ့ ေအာ္သံၾကားလိုက္ရလို႔ ဘာျဖစ္တာလဲလို႔ လာၾကည့္တာ"
"သမီးေမေမ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးကြာ ေဖေဖနဲ႔သမီးဖိုးဖိုးတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ဝိုင္းလိုးလိုက္လို႔ အပီးၾကမ္းပီး ေအာ္လိုက္တာပါ"
"ဟင္...ေဖေဖနဲ႔ဖိုးဖိုးက ေမေမ့ကို ဝိုင္းလိုးၾကတာ ဟုတ္လားေမေမ"
"အင္း ဟုတ္တယ္သမီးရယ္ သမီးေဖေဖနဲ႔ဖိုးဖိုးတို႔ လိုးၾကလို႔ ေမေမအရမ္းေကာင္းပီး ေအာ္ေနမိတာပါ သမီးအိပ္ေရးပ်က္သြားတာလား"
"အိပ္ေရးပ်က္တာက အေရးမႀကီးပါဘူးေမေမရယ္ ေဖေဖတို႔ကလဲ သမီးေတာ့ မေခၚပဲနဲ႔ ေမေမ့ကို ဝိုင္းလိုးရသလား ဖိုးဖိုးနဲ႔ေဖေဖ့ကို သမီးမေၾကနပ္ဘူး "
"ဘာလို႔လဲသမီးရဲ႕ ဘာလဲ သမီးကို မေခၚလို႔လား"
"ဟုတ္တယ္ေဖေဖ သမီးကို လိုးေပးရမယ္ အင္း...ေနဦး သမီးက ဖိုးဖိုးလိုးတာ မခံဖူးေသးဘူး ဖိုးဖိုးနဲ႔ခံမယ္ ရတယ္မလားဖိုးဖိုး"
"ေအး ေနပါဦးကြဲ႔ ဘာေတြျဖစ္ကုန္ၾကတာလဲ ဖိုးဖိုးေတာ့ နားမလည္ေတာ့ဘူး "
"ဒီလိုေဖေဖေရ သမီးနဲ႔ေဖေဖလိုပဲ ကိုနဲ႔ သမီးဝင့္ဝါတို႔ကလဲ အတူေနေနၾကတာ"
"ဟင္ အဲဒါဆိုရင္ ေျမးေလးနဲ႔ ေျမးေလးေဖေဖတို႔ကလဲ ဖိုးဖိုးတို႔လို လုပ္ေနၾကတာေပါ့ ဟုတ္လား"
"ဟုတ္တယ္ေလဖိုးဖိုးရဲ႔ ေမေမနဲ႔ဖိုးဖိုးတို႔ လိုးၾကပီဆိုရင္ သမီးက အျမဲတန္းေခ်ာင္းၾကည့္ေနၾက ဖိုးဖိုးလီးႀကီးကို ၾကည့္ပီး သမီးအဖုတ္ေလးကယားေနရတာ ေမေမ့ကိုေတာင္သမီးက မနာလိုျဖစ္ေနေသးတယ္ ဖိုးဖိုးလီးႀကီးကို အပိုင္စီးထားလို႔ေလ သမီးလဲ ဖိုးဖိုးလီးႀကီးနဲ႔ အလိုးခံျခင္ေသးတာေပါ့"
"အဲဒါဆိုရင္လဲ သမီးဖိုးဖိုးနဲ႔ အလိုးခံလိုက္ေလ ေဖေဖက သမီးေမေမကို လိုးလိုက္မယ္ ေဖေဖတို႔မိသားစု ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး လိုးၾကတာေပါ့"
"အင္း အဲဒါေကာင္းတယ္ေဖေဖ ကဲဖိုးဖိုး သမီးကိုလိုးေပးေတာ့ ဒီကိုမလာခင္ကနဲက သမီးအဖုတ္ေလးက အသံေတြၾကားပီး အရည္ေလးေတြစိမ့္ထြက္ေနတာ"
"ေအးပါကြယ္ ဖိုးဖိုးလိုးေပးပါ့မယ္ ေမာင္ေက်ာ္ မင္းက သမီးမာလာကိုပဲ လိုးလိုက္ေတာ့ကြာ အန္ကယ္ကေတာ့ ေျမးမေလးကိုပဲ လိုးလိုက္ေတာ့မယ္ "
"ရတယ္အန္ကယ္ လုပ္လိုက္ေတာ့ သမီးကလဲ သူ႔အေမအတိုင္းပဲ အခံကေတာ့ ပက္စက္တယ္ဗ် ေကာင္းေကာင္းသာ လိုးေပးလိုက္ေတာ့"
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ ဦးျမဒင္နဲ႔ေျမးမေလးဝင့္ဝါေက်ာ္တို႔က တစ္တြဲ မာလာႏြယ္နဲ႔ ဦးေက်ာ္ေက်ာ္တို္႔က တစ္တြဲ အတြဲနွစ္တြဲဟာ ကာမပြဲႀကီး က်င္းပၾကဖို႔ ျပင္ဆင္လိုက္ျကပါတယ္၊ဦးျမဒင္က ေျမးမေလးရဲ႕ အဝတ္ေတြကို ခြၽပ္ေနသလို ဦးေက်ာ္ေက်ာ္ကလဲ မာလာႏြယ္ကို တယုတယနမ္းေပးေနရင္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ပြတ္ေပးေနပါတယ္၊ ေျမးမေလးရဲ႕ အဝတ္ေတြခြၽပ္ၿပီးသြားေတာ့ အေမတူသမီးေလးျဖစ္တဲ့ ဝင့္ဝါေက်ာ္ဟာ အဖိုးျဖစ္သူကို တြန္းလွဲလိုက္ရင္း အေပၚကေနတက္ခြၿပီး ဦးျမဒင္ရဲ႕ လိင္တန္ႀကီးကို သူမရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ဝေလးမွာ ေတ့ၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္၊ႀကီးမားတဲ့ အဖိုးလီးႀကီးက သူမေစာက္ဖုတ္ထဲကို တအိအိနဲ႔ ဝင္ေနတာကို ငံုၾကည့္ေနရင္း တစ္ဝက္ေက်ာ္ေလာက္အေရာက္မွာေတာ့ ဖင္ႀကီးကို အားနဲ႔ဖိခ်လိုက္ပါတယ္၊ႀကီးမား႐ွည္လ်ားတဲ့ လီးႀကီးအဆံုးဝင္သြားေတာ့ ဝင့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ မ်က္နာေလးက ေမာ့သြားပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးႏွစ္လႊာက ဟ သြားရပါတယ္၊သပ္ႀကီးလ်ဳွိထားသလို တင္းတင္းႀကီးဝင္ေနတဲ့ လီးႀကီးေၾကာင့္ ခ်က္ျခင္း မလႈပ္႐ွားနိုင္ေသးပဲ ၿငိမ္ေနရင္း ခဏေနေတာ့ ဝင့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ဖင္လံုးလံုးေလးက ႂကြတက္လာပီး ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားရဲရဲေလးေတြကလဲ လီးႀကီးနဲ႔အတူ အျပင္ကို ကပ္ပါလာပါတယ္၊အဖိုးျဖစ္သူရဲ့ လီးႀကီးကို တစ္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေရာက္ေအာင္ ဖင္ေလးကိုျကြလိုက္ပီး တဖန္ျပန္ပီး သူမရဲ႕ဖင္ေလးကို ဖိခ်လိုက္ပါတယ္၊႐ႈမညီးဖြယ္ရာ ငယ္ႏုေနတဲ့ မ်က္နာေလးက မဲ့တဲ့တဲ့ေလးျဖစ္ေနကာ အဖိုးျဖစ္သူရဲ႕ လီးႀကီးေပၚကို ထိုင္လိုက္ႂကြလိုက္နဲ႔ ျဖည္းျဖည္းျခင္း လုပ္ေနရာကေန အ႐ွိန္ရလာတဲ့အခါမွာေတာ့ ဝင့္ဝါေက်ာ္ဟာ သူမရဲ့ဖင္ေလးကို ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ လႈပ္႐ွားလိုက္ပါေတာ့တယ္။
ေဘးမွာ႐ွိတဲ့ မာလာႏြယ္နဲ႔ဦးေက်ာ္ေက်ာ္တို႔ အတြဲကေတာ့ ဆူညံေအာ္ဟစ္ပီး ရမက္ေတြထန္ေနၾကပါတယ္၊မာလာႏြယ္က ဦးေက်ာ္ေက်ာ္ကို ကုန္းေပးထားပီး ေနာက္ကေန ေဆာင့္လိုးလိုက္တိုင္း ေအာ္ညီးသံေလးေတြေပးရင္း ဖင္ႀကီးကို ေနာက္ကိုျပန္ပစ္ေပးပီး အလိုးခံေနပါတယ္၊အေမျဖစ္သူရဲ႕ ေအာ္ညီးသံေတြနဲ႔ အေဖျဖစ္သူရဲ႕ ေနာက္ကေန အားရပါးရ ေဆာင့္လိုးေနတာေတြကို ျမင္ေနရေတာ့ ဝင့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ကာမစိတ္ေတြကလဲ ထႂကြလာပီး အဖိုးျဖစ္သူရဲ႕ လိင္တန္ႀကီးေပၚကို အားရပါးရ ေဆာင့္ေနလိုက္ပါေတာ့တယ္၊
ဦးျမဒင္ဟာ အေပၚကေန တက္ပီးေဆာင့္ေနတဲ့ ေျမးမေလးရဲ႕ ကိုယ္လံုးသြယ္သြယ္ေလးကို ၾကည့္ရင္း ကိုယ္လံုးေလးလႈပ္ခါမႈနဲ႔အၿပိဳင္ လႈပ္ေနၾကတဲ့ အပ်ိဳႏို႔ေလးေတြကို ကုိင္ဆြဲပီး ေအာက္ကေန ပင့္ေဆာင့္လိုက္ပါတယ္၊အေပၚက ေျမးမေလးရဲ႕ ေဆာင့္ခ်က္နဲ႔အၿပိဳင္ ပင့္ေဆာင့္လိုက္ေတာ့ ဝင့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ႏွႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကေန တအင့္ အင့္ နဲ႔ ညီးသံေလး ထြက္ေပၚလာပါတယ္၊ခဏအၾကာမွာေတာ့ ဝင့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးက ဦးျမဒင္ရဲ႕ ရင္ဘက္ႀကီးေပၚကို ေမွာက္ၾကလာၿပီး တုန္ရီေနတဲ့ အသံေလးနဲ႔....
"သမီးမေဆာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဖိုးဖိုးရယ္ ေမာလိုက္တာ ဖိုးဖိုးလုပ္ေပးဦးေနာ္ "
"ေအးပါကြယ္ ဖိုးဖိုးတလွဲ႔ လုပ္ေပးမယ္ သမီးဘယ္လိုေနျခင္လဲေျပာေလ ကုန္းေပးမလား"
"ဟုတ္ဖိုးဖိုး သမီးကုန္းေပးမယ္ ေမေမ့လိုကုန္းပီးအလိုးခံျခင္လို႔ ေဖေဖက ေမေမ့ကို ေဆာင့္လိုးေနသလို ဖိုးဖိုးကလဲ သမီးကို ေဆာင့္လိုးေပးေနာ္"
။
ေျပာရင္းနဲ႔ပဲ ဝင့္ဝါေက်ာ္က ဦးျမဒင္ေပၚကေန ထပီး အေမျဖစ္တဲ့ မာလာႏြယ္ရဲ႕ေဘးမွာ ယွဥ္ပီး ကုန္းေပးလိုက္ပါတယ္၊မာလာႏြယ္ကလဲ သူမရဲ႕ေဘးမွာလာပီး အဖိုးျဖစ္သူ လိုးတာကိုခံဖို႔ ကုန္းေပးတဲ့ သမီးကိုၾကည့္ပီး ျပဳးံဳျပလိုက္ပါတယ္၊ဦးျမဒင္ကလဲ ဖင္ေလးကိုကုန္းပီး ခါးေလးခြက္ထားတဲ့ ေျမးမေလးရဲ႕ေနာက္ကို ဝင္လိုက္ရင္း သူ႔ရဲ႕လိင္တန္ႀကီးကို ဝင့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားက ျပဴးထြက္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲကို ေတ့ပီး လိုးသြင္းလိုက္ပါတယ္၊မာလာႏြယ္နဲ႔ဝင့္ဝါေက်ာ္တို႔ သမီးနဲ႔အေမဟာ ဖင္ေတြကိုကုန္းထားၾကပီး လိုးေဆာင့္မႈေတြကို အတူတူခံေနၾကပါတယ္၊ဦးျမဒင္ဟာ သူ႔ရဲ႕လိင္တန္ႀကီးကို ဝင့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို သြင္းပီးတာနဲ႔ ေနာက္ကေန အားရပါးရေဆာင့္လိုးေနလိုက္ပါတယ္၊ျပင္းထန္တဲ့ ေဆာင့္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ဝင့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးက လႈတ္ခါေနရပီး အဖိုးျဖစ္သူရဲ႕ လိုးေဆာင့္္ေတြနဲ႔အၿပိဳင္ ဝင့္ဝါေက်ာ္ကလဲ အားၾကမခံ ဖင္ေလးကိုေနာက္ျပန္ ေဆာင့္ေပးရင္း ညီးသံေလးေတြေပးကာ အလိုးခံေနပါေတာ့တယ္။
ဦးျမဒင္နဲ႔ဦးေက်ာ္ေက်ာ္တို႔ကလဲ ဖင္ေတြကုန္းေပးေနၾကတဲ့ မာလာႏြယ္နဲ႔ဝင့္ဝါေက်ာ္ကို ေနာက္ကေန အားကုန္ေဆာင့္လိုးေနၾကပါတယ္၊ျပင္းထန္လွတဲ့ ေဆာင့္လိုးမႈေတြေၾကာင့္ အေမနဲ႔သမီးႏွစ္ေယာက္စလံုးဟာ ေအာ္ညီးေနၾကပီး ဖင္ႀကီးေတြတရမ္းရမ္းနဲ႔ အလိုးခံေနၾကပါတယ္၊အခ်ိန္ေတြၾကာလာတာနဲ႔အမ်ွ မာလာႏြယ္နဲ႔ဝင့္ဝါေက်ာ္တို႔ရဲ႕ ကာမစိတ္ေတြက တိုးလာၾကပီး...
"အားးးဖိုးဖိုးေရ လိုးလိုး သမီးအဖုတ္ကိုေဆာင့္လိုးေပး အားးးဖိုးဖိုးရဲ႕ သမီးေကာင္းလိုက္တာ႐ွင္"
ဝင့္ဝါေက်ာ္ကို လိုးေနတဲ့ ဦးျမဒင္ကလဲ ေျမးမေလးရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ ေနာက္ကေန ခါးေလးကို ကိုင္ဆြဲပီး တအားေဆာင့္လိုးေပးလိုက္ပါတယ္၊ဝင့္ဝါေက်ာ္ကလဲ ဖင္ေလးကိုေနာက္ပစ္ေပးပီး တဟင္းဟင္းနဲ႔ ရမက္ေတြထန္ပီး အလိုးခံေနရင္းနဲ႔...
"အားးးေကာင္းလိုက္တာဖိုးဖိုးရယ္ လိုးပါ သမီးအဖုတ္ကိုေဆာင့္လိုးေပးပါ အားးးဖိုးဖိုး သမီး ပီးေတာ့မယ္ အားးးဖိုးဖိုးေရ လိုးလိုး သမီးအရမ္းေကာင္းေနပီ အားးးဖိုးဖိုးေရ သမီးပီးးးပီးးးပီ အားးးေကာင္းလိုက္တာေနာ္ ဟင္းးး..."
ဝင့္ဝါေက်ာ္ဟာ အဖိုးျဖစ္သူရဲ႕အလိုးကိုခံရင္း ရမက္ေတြထန္ၿပီး ဖင္ေလးတရမ္းရမ္းနဲ႔ ပီးသြားပါတယ္၊ဝင့္ဝါေက်ာ္ပီးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ မာလာႏြယ္ရဲ႕ ဖင္ႀကီးကလဲ ခါရမ္းလာပီး ...
"ကိုေရ...မာလာအရမ္းေကာင္းေနပီ လိုးလိုး တအားေဆာင့္လိုး အားးးေကာင္းလိုက္တာကိုရာ ဟုတ္တယ္ ေဆာင့္ေဆာင့္ အားးးလိုးပါ ကို အားးးမာလာပီးေတာ့..မယ္..အားးးကိုေရ...မာလာပီး...ေတာ့...မယ္...အားးး အမေလးးး...ကိုရဲ႕ မာလာပီးပီ ဟင္းးး ေကာင္းလိုက္တာကိုရယ္"
ဦးျမဒင္နဲ႔ဦးေက်ာ္ေက်ာ္တို႔လဲ မာလာႏြယ္နဲ႔ဝင့္ဝါေက်ာ္တို႔ ပီးသြားတာနဲ႔ မေ႐ွးမေႏွာင္းမွာ အားကုန္ေဆာင့္လိုးၾကရင္းနဲ႔ သုက္ရည္ေတြကို ထုက္လႊတ္လိုက္ၾကပါတယ္၊ကာမရဲ႕ေကာင္းမြန္တဲ့ အရသာေတြကို ကိုယ္စီခံစားၾကရင္းနဲ႔ ခႏၵာကိုယ္ေတြဟာ အိပ္ယာႀကီးေပၚကို လဲၾကကုန္ရင္း အေမာေျဖေနၾကပါတယ္၊ဝင့္ဝါေက်ာ္က အဖိုးျဖစ္သူရဲ႕ ရင္ခြင္ႀကီးထဲမွာ ဝင္ေနသလို မာလာႏြယ္ကလဲ ဦးေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွာ ေၾကာေလးေပးၿပီး တေစာင္းေလး လွဲအိပ္ေနပါတယ္၊မ်ားမၾကာခင္ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကာမဂုဏ္အရသာေတြကို ဝလင္ေအာင္ ၿမိန္ေရ႐ွက္ေရ ခံစားလိုက္ရတဲ့အတြက္ ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ အဝတ္စားကင္းမဲ့စြာနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ကုန္ၾကပါေတာ့တယ္။
ကာင္းကင္ေပၚမွာ ၾကယ္ေလးတခ်ိဳ႕ပဲ မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္ လင္းေနၾကပီး လမင္းႀကီးကေတာ့ သူ႔တာ၀န္ခ်ိန္မဟုတ္လို႔ အနားယူေနပါတယ္၊လမိုက္ညအခါျဖစ္ေလေတာ့ ညငွက္အခ်ိဳ႕ရဲ႕ ေအာ္ျမည္သံေတြကိုလဲ ၾကားေနရပီး ပုစဥ္းရင္ကြဲတစ္ေကာင္ကေတာ့ ဘာရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ ေအာ္ျမည္ေနမွန္းမသိပဲ ေအာ္ေနေလရဲ႕၊တခ်က္ခ်က္မွာ သုတ္ခနဲ႔တိုက္ခတ္လာတဲ့ ေလနွင့္အတူပါလာတဲ့ ပန္းရနံ႔အခ်ိဳ႕ဟာလဲ အမ်ိဳးမည္ခဲြျခားရခက္လွေအာင္ကို ေရာႁပြန္းပီး ေလေခၚေဆာင္ရာက္ို လိုက္ပါစီးေမ်ာေနၾကပါတယ္၊၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး တိတ္ဆိတ္ေနၾကသလို သုခစံအိမ္ႀကီးထဲမွာလဲ အပ္က်ရင္ေတာင္ ၾကားနိုင္ေလာက္ေအာင္ကို တိတ္ဆိတ္မႈက ႀကီးစိုးေနပါတယ္၊ထိုအခ်ိန္မွာပဲ သုခစံအိမ္ႀကီးရဲ႕ ေအာက္ထပ္မွာရွိတဲ့ ေရွးေဟာင္းနာရီႀကီးဆီက နာရီထိုးသံ ၁၂ ခ်က္ ထြက္ေပၚလာပါတယ္၊အဲဒီ သုုခစံအိမ္ႀကီးရဲ႕ အေပၚထပ္က အခန္းထဲမွာ႐ွိတဲ့ ကုတင္ႀကီးေပၚမွာေတာ့ ကာမလူသားေလးေယာက္ဟာ အဝတ္စားကင္းမဲ့စြာနဲ႔ ခႏၵာကိုယ္ျခင္း ပူးကပ္ပီး အိပ္ေမာၾကေနပါတယ္၊ကာမေရစီးေၾကာင္းထဲမွာ စီးေမ်ာခံစားခဲ့ၾကရင္း ေျကနပ္ေပ်ာ္ရြွင္စြာပဲ တစ္ညဥ့္တာအခ်ိန္ကို အိပ္စက္ျခင္းနဲ႔ ကုန္ဆံုးလိုက္ၾကပါေတာ့တယ္။
နံနက္မိုးေသာက္လို႔ ေနာက္တစ္ေန့ကို ေရာက္လာခဲ့ေတာ့ ဦးျမဒင္ဟာ ထံုးစံအတိုင္းပဲ ေစာစီးစြာႏိုးလာပီး ေဘးနားကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ သားမက္နဲ႔သမီးရယ္ ေျမးမရယ္ကို ေတြ႔လိုက္ရလို႔ မေန႔ညက ကာမပြဲႀကီး အေၾကာင္းကို ေတြးမိပီး ေက်နပ္အားရစြာ ျပံဳးလိုက္မိပါတယ္၊မာလာႏြယ္ကိုျကည့္လိုက္ေတာ ့သူမရဲ႕ညအိပ္ဂါဝန္ႀကီးကို ဝတ္ထားတာေတြ႕ရတာေၾကာင့္ ၾကည့္ရတာတာ့ မေန႔ညက တေရးႏိုးခ်ိန္မွာ ဆီးထသြားပီး ျပန္အိပ္ေတာ့ ဝတ္ထားတာေနမယ္လို႔ ေအာက္ေမ့လိုက္ပါတယ္၊ဝင့္ဝါေက်ာ္တို႔သားအဖကေတာ့ မေနညက မအိပ္ခင္အတိုင္းပဲ အဝတ္ဗလာနဲ႔ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္၊ေစာေစာႏိုးေနတက္တဲ့ အက်င့္ေၾကာင့္ ထလိုက္ေပမဲ့ က်န္တဲ့သူေတြကို ႏိုးသြားမွာ စိုးတာေၾကာင့္ အသာယာပဲ အိပ္ယာႀကီးေပၚကေန ဆင္းပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ မ်က္နာသစ္ သြားတိုက္လုပ္ေနလိုက္ပါတယ္၊ကိစၥေတြ ပီးသြားေတာ့ အိမ္ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာရင္း အိမ္တံခါးမႀကီးကို ဖြင့္ပီး လမ္းေလ်ွာက္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္၊သာယာလွပတဲ့ မနက္ခင္းအခ်ိန္မွာ လတ္ဆတ္တဲ့ ေလေတြကို ႐ွဴ႐ွိက္လိုက္ရင္း ေျခလွမ္းေတြကို ပံုမွန္တိုင္းေလ်ွာက္လာလိုက္ေတာ့ ဆံုေနၾကေနရာမွာ ဦးလွဟန္က ရပ္ၿပီး ေျခလက္ေတြကို ဆန္႔တန္းလႈပ္႐ွား ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရလို႔ မသိမသာေလး ျပံဳးလိုက္မိပါတယ္၊ျပံဳးလိုက္ရတာက လြန္ခဲ့တဲ့ရက္အနည္းငယ္က ေျမးမေလးငယ္ငယ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေမးျမန္းခဲ့တာေတြ ျပန္ပီးသတိရလာလို႔ ျပံဳးလိုက္မိတာပါ၊ဦးျမဒင္ကိုျမင္ေတာ့ ဦးလွဟန္က ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေနရာကေန ရပ္လိုက္ၿပီး...
"ဘာေတြမ်ားသေဘာက်ၿပီး ျပံဳးေနတာလဲကြ"
"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးကြာ လြန္ခဲ့တဲ့ရက္ေတြတုန္းက အေၾကာင္းကို သတိရသြားလို႔ပါ"
ဦးုျမဒင္နဲ႔ဦးလွဟန္တို႔လဲ ေရာက္တက္ရာရာေတြ ေျပာၾကရင္းနဲ႔ ထံုးစံအတိုင္းပဲ လမ္းေလ်ွာက္လိုက္ၾကပါတယ္၊လမ္းေလ်ွာက္ ကိုယ္လက္ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ပီးတဲ့အခါမွာ အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့ေတာ့ အိမ္ေရွ႕မွာ တံျမက္စည္းလွဲေနတဲ့ ငယ္ငယ္ကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္၊တံျမက္စည္းလွဲေနတဲ့ ငယ္ငယ္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ပီး အိမ္ထဲကို ၀င္လာေတာ့ မာလာႏြယ္ကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္၊သမီးျဖစ္တဲ့ မာလာႏြယ္ကို ေတြ႕တာနဲ႔ အက်င့္ပါေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြက အလိုလိုပဲ သူမရဲ႕ ခႏၵာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကို ၾကည့္လိုက္မိပါတယ္၊အိ္မ္ေနရင္းအ၀တ္စားနဲ႔ မဟုတ္ပဲ ျပင္ဆင္ ၀တ္စားထားတာေၾကာင့္ ေဈးသြားမလို႔ေနမယ္လို႔ ေအာက္ေမ့လိုက္ရင္း မာလာႏြယ္ရွိရာကို လာလိုက္ေတာ့ သမီးျဖစ္တဲ့ မာလာႏြယ္ကလဲ ဦးျမဒင္ကိုေတြ႕တာနဲ႔ နႈတ္ခမ္းထူထူၿပဲၿပဲေလးကေန အၿပံဳးေလးတစ္ပြင့့္ ေပၚလာပီး အေဖျဖစ္သူကို နႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္။
"ေဖေဖဒီေန႔ လမ္းေလ်ွာက္ကျပန္လာတာ ေစာေနပါလား အျပင္က ဘာစားခဲ့ေသးလဲေဖေဖ"
"ဒီေန႔ေတာ့ ဘာမွကိုမစားခဲ့ပါဘူးသမီးရယ္ သမီးေဈးသြားမလို႔လား"
"ဟုတ္ေဖေဖ သမီးလဲေဈးမသြားခင္ အိမ္ကပဲ ေကာ္ဖီေသာက္သြားမလို႔ လာေလေဖေဖ ေကာ္ဖီနဲ႔မုန္႔စားလိုက္ေပါ့ သမီးေဈးက ျပန္လာမွ ေဖေဖစားဖို႔ တစ္ခုခု၀ယ္ခဲ့မယ္"
"ေအးပါသမီးရယ္ ရပါတယ္ ဘာမွ၀ယ္မေနပါနဲ႔ေတာ့ အေရးမႀကီးပါဘူး ဒါနဲ႔သမီး ညကအိပ္ေပ်ာ္ရဲ႕လား"
"ဟုတ္ အိပ္ေပ်ာ္ပါတယ္ေဖေဖရဲ႕ ညက တစ္ခါလားပဲ ထလိုက္တာ ဘာလို႔လဲဟင္ေဖေဖ"
"ေၾသာ္ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးသမီးရယ္ မေန႔ညက ေဖေဖနဲ႔ေမာင္ေက်ာ္္တို႔နွစ္ေယက္ ၿပိဳင္တူလိုးတာကို ခံလိုက္ရလို႔ သမီးမ်ား နာၿပီး ညကအိပ္မေပ်ာ္ပဲ ျဖစ္ေနမလားလို႔ပါ"
"ေပ်ာ္ပါတယ္ေဖေဖရဲ႕ မေန႔ညက သမီးျဖင့္ ခါတိုင္းညေတြထက္ေတာင္ ပိုပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားေသးတယ္ ေဖေဖတို႔လိုးတာခံရလို႔လားမသိဘူး အရမ္းေကာင္းၿပီး သမီးျဖင့္ ခ်က္ျခင္းကို အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ "
"သမီး ညၾကရင္ ေဖေဖသမီးဖင္ကို လိုးမယ္ေနာ္ မေန႔ညက ေမာင္ေက်ာ္က သမီးဖင္ကိုလိုးေနတာ ျမင္ရခနဲက ေဖေဖလဲ သမီးဖင္ကို လိုးျခင္ေနတာ"
"ဟင့္...ေဖေဖလဲသမီးဖင္ကို လိုးျခင္ေနတာေပါ့ေလ ဟုတ္လားေဖေဖ "
"ေအးေပါ့သမီးရဲ႕ သမီးဖင္ႀကီးကလဲ ျမင္တာနဲ႔ကို လိုးျခင္စရာႀကီးျဖစ္ေနတာေလ ဒီမွာၾကည့္ပါလား သမီးဖင္ႀကီးက အိစက္ပီးေတာ့ အႀကီးႀကီးပဲ"
ဦးျမဒင္လဲေျပာရင္းနဲ႔ မာလာႏြယ္ရဲ႕ ဖင္ႀကီးကို ကိုင္လိုက္ပါတယ္၊မာလာႏြယ္ကလဲ သူမဖင္ႀကီးကိုၾကည့္ပီး အားပါးတရကိုင္ေနတဲ့ အေဖျဖစ္သူကို ေက်နပ္ေနတဲ့ အၿပံဳးေလးနဲ႔ ၾကည့္ေနလိုက္ပီး...
"ေဖေဖကေတာ့ေလ အရမ္းကဲတာပဲ သမီးဖင္ႀကီးကိုပဲ ကိုင္ျခင္ေနတာေပါ့ေလ ကဲပါေဖေဖရယ္ ညၾကမွပဲ ေဖေဖ့သေဘာရွိလုပ္ေနာ္ အခုေတာ့ ေကာ္ဖီေသာက္ၾကစို႔ လာေဖေဖ "
"ေအးပါသမီးရယ္ ညၾကရင္ေတာ့ ေဖေဖစိက္ႀကိဳက္အကုန္လုပ္မွာေနာ္"
ဦးျမဒင္လဲ မာလာႏြယ္ကိုေျပာလိုက္ရင္း ထမင္းစားခန္းရွိရာကုိ သားဖနွစ္ေယာက္ အတူလာလိုက္ၾကပါတယ္၊ထမင္းစားခန္းထဲေရာက္ေတာ့ စားပြဲအရွည္ႀကီးေဘးက ခံုေပၚမွာထိုင္ပီး ေကာ္ဖီေသာက္ေနတဲ့ ဦးေက်ာ္ေက်ာ္ကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္၊ဦးျမဒင္နဲ႔မာလာႏြယ္ ၀င္လာတာကိုျမင္ေတာ့ ဦးေက်ာ္ေက်ာ္က ေကာ္ဖီေသာက္ေနရာကေန...
"အန္ကယ္ေရ မေန႔ညက အဆင္ေျပရဲ႕လားဗ် သမီးကေတာ့ က်ေနာ္အိပ္ယာကေန ထလာတဲ့အထိကို အန္ကယ္ကုတင္ေပၚမွာ အိပ္ေနခဲ့တုန္းပဲ"
"ေျပပါတယ္ေမာင္ေက်ာ္ရာ ေျမးေလး၀င့္ဝါ မထေသးတာက မေန႔ညက အိပ္ေရးပ်က္သြားလို႔ ေနမွာပါ "
"ဟုတ္အန္ကယ္ ေၾသာ္...ဒါနဲ႔ မာလာေရ အေစာက မင္း သား ဖုန္းဆက္ေသးတယ္ မနက္ဖန္ၾကရင္ အိမ္ကို ျပန္လာဦးမွာတဲ့ကြ ၾကာေတာ့မၾကာဘူးတဲ့ အဲဒါ မင္းျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ကိုလာေခၚဖို႔ေျပာေနတာ"
"ဟုတ္ကို ကိုမအားရင္ မာလာပဲသြားႀကိဳလိုက္မယ္ေလ "
"ေအးေအး အဲဒါဆိုရင္ မင္းပဲ သြားႀကိဳလိုက္ေပါ့ အန္ကယ္ က်ေနာ္ ေဆးခန္းသြားလိုက္ပါဦးမယ္"
ဦးေက်ာ္ေက်ာ္က ဦးျမဒင္ကို နႈတ္ဆက္ပီးတာနဲ႔ ထမင္းစားခန္းထဲကေန ထသြားပါတယ္၊မာလာႏြယ္လဲ အေဖျဖစ္သူေရွ႕ကို ေကာ္ဖီခြက္ ခ်ေပးပီးေတာ့ သူမလဲ ေသာက္ေနလိုက္ရင္း ခဏေနေတာ့ ထမင္းစားခန္းထဲကို ငယ္ငယ္၀င္လာေတာ့ မွာစရာရွိတာေတြမွာပီး ေဈးကို ထြက္သြားပါေတာ့တယ္၊ဒီေနာက္မွာေတာ့ သုခစံအိမ္ႀကီးထဲမွာရွိတဲ့ လူေတြဟာ ေန႔စဥ္အခိ်န္ဇယားအတိုင္းပဲ ပံုမွန္လည္ပတ္ၾကရင္းနဲ႔ တစ္ေန႔တာ ကုန္ဆံုးသြားၾကပါေတာ့တယ္။
မန္မာနိုင္ငံရဲ႕ အလည္ပိုင္းၿမိဳ႕ႀကီးျဖစ္တဲ့ မႏၲေလးၿမိဳ႕ဟာ ေႏြရာသီမွာေတာ့ အပူက ရက္စက္လွပါတယ္၊အရိပ္ရသစ္ပင္ေတြမရွိတဲ့ လမ္းေတြမွာဆိုရင္ အပူေငြ႕ေတြျပန္ပီး တလ်ွပ္လ်ွပ္ထေနတာကို ျမင္ေနရေလ့ရွိပါတယ္၊အေဆာင္ေရွ႕ သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္မွာ ထိုင္ေနရင္း မင္းခန္႔ေက်ာ္တစ္ေယာက္ လမ္းေပၚမွာ သြားလာေနၾကတဲ့ ကားေတြ ဆိုင္ကယ္ေတြကို အဓိပၸာယ္မဲ့ ေငးေမာၾကည့္ေနရင္း အေတြးနယ္ခ်ဲ့ေနပါတယ္၊သူ႔ရဲ႕ အေတြးေတြထဲမွာေတာ့ ပံုရိပ္တစ္ခုက ထင္ထင္ရွားရွားပဲ ရွိေနပါတယ္၊အဲဒီ အေတြးထဲက ပံုရိပ္ကို ပိုမိုထင္ရွားလာေစတာကေတာ့ အေစာတုန္းက ေမေမ့ဆီက ဖုန္းေခၚဆိုလာမႈေၾကာင့္လို႔ ေျပာရင္လဲ မမွားပါဘူး၊မင္းခန္႔ေက်ာ္ဟာ သူ႔ရဲ႕အေဖဦးေက်ာ္ေက်ာ္ကို လာႀကိဳဖို႔ေျပာေပမဲ့ အလုပ္မအားတဲ့ အတြက္ ေမေမကပဲ လာႀကိဳလိမ့္မယ္လို႔ မေန႔ညခနဲက ေဖေဖက ဖုန္းဆက္ပီး ေျပာလို႔ သိလိုက္ရပါတယ္၊ဒီေန႔မနက္ ၉နာရီေလာက္မွာ ေမေမ့ဆီက ဖုန္းလာလို႔ ကိုင္လိုက္ေတာ့ ေမေမက သူမလာေနပီလို႔ေျပာပီး ညီမျဖစ္တဲ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ပါ ပါလာတယ္လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ေ၀ဒနာတစ္ရပ္က စတင္ပီး ၀င္လာရပါတယ္၊ညီမ၀င့္ဝါရဲ႕ မ်က္နာေလးက သူ႔ရဲ႕အာရံုထဲမွာ ေပၚလာရင္း စိတ္ေတြကလဲ ကုန္လြန္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြဆီကို ေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။
မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ အေတြးေတြထဲမွာ ေပၚလာရတာကေတာ့ အခုလိုပဲ ပူျပင္းတဲ့ ေန႔ေလးတစ္ေန႔ပါ၊အဲဒီေန႔ေလးကေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ အာရံုထဲမွာ စဲြၿမဲစြာနဲ႔ပဲ ေနရာယူေနပါတယ္၊အဲဒီတုန္းက ေန႔ေလးဆိုတာကေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္၁၀တန္းေအာင္ပီးစ ေန႔ရက္ေတြထဲက ေန႔ေလးတစ္ေန႔ပါပဲ၊မင္းခန္႔ေက်ာ္၁၀တန္းေအာင္ပီးေတာ့ အိမ္မွာနားေနရင္း ၀င့္ဝါေက်ာ္ကလဲ ေက်ာင္းပိတ္ေတာ့ အိမ္ႀကီးထဲမွာ မိသားစုေတြ စံုစံုလင္လင္ရွိေနၾကတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္၊တစ္ရက္မွာေတာ့ ေဖေဖနဲ႔ေမေမကလဲ မန္းေလးသြား ဖိုးဖိုးကလဲ ၿမိဳ႕ထဲက သူ႔မိတ္ေဆြဆီကို သြားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မင္းခန္႔ေက်ာ္တို႔ ေမာင္နွမပဲ အိမ္မွာက်န္ေနခဲ့ၾကပါတယ္၊ခဏအၾကာမွာေတာ့ မင္းခန႔္ေက်ာ္လဲ ၿမိဳ႕ထဲက သူငယ္ခ်င္းဆီကို သြားမယ္ဆိုပီး ၀င့့္ဝါေက်ာ္ကို အိမ္ေစာင့္ေနဖို႔ေျပာေတာ့ သူမက တစ္ေယာက္ထဲ မေနျခင္ဘူး ျပင္းတယ္လုပ္ေနလို႔ ျပန္လာရင္ ေရခဲ့မုန္႔နဲ႔ အကင္၀ယ္ခဲ့မယ္လို႔ ေျပာပီး ေခ်ာ့ထားခဲ့ပါတယ္၊သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကို ေရာက္ေတာ့ သူ႔အိမ္မွာ ကိစၥေတြေပၚေနလို႔ မအားတာေၾကာင့္ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ၀င့္ဝါေက်ာ္အတြက္ ေရခဲ့မုန္႔၀ယ္ပီး ျပန္လာခဲ့ပါတယ္၊အဲဒီလို ျပန္လာတာကိုက မင္းခန္႔႔ေက်ာ္အတြက္ ေ၀ဒနာတစ္ခုခံစားရဖို႔ ျဖစ္လာခဲ့တာေပါ့၊အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ၀င့္ဝါေရလို႔ ေခၚမလို႔ျပင္လိုက္ပီးခါမွ ေၾကာက္တက္တဲ့ ဒီေကာင္မေလးကို စ ဦးမယ္ဆိုပီး အိမ္ထဲကို အသာေလး အသံမၾကားေအာင္ ၀င္လာခဲ့ပါတယ္၊အိမ္ေအာက္ထပ္မွာ ၀င့္ဝါေက်ာ္ကို ရွာၾကည့္ေတာ့ မေတြ႕တာေၾကာင့္ အိမ္အေပၚထပ္က သူမရဲ႕ အခန္းကို သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ မေတြ႕ဘူးပဲ ျဖစ္ေနပါတယ္၊ဒါနဲ႔ပဲ ေရမ်ားခ်ိဳးေနတာလား ဆိုပီး အေပၚထပ္က ေရခ်ိဳးခန္းရွိရာကို လာလိုက္ေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ သီခ်င္းဆ္ိုေနသံေလးကို ၾကားလိုက္ရပါတယ္၊ေရခ်ိဳးပီးမွပဲ ေျခာက္ေတာ့မယ္ဆိုပီး ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းဖို႔ ေျခလွမ္းျပင္ပီးကာမွ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးက အနည္းငယ္ ဟ ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္၊မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ေရခ်ိဳးခန္းရွိရာကို သြားပီး စေနာက္မယ္လို႔ေတြးရင္း ေျခလွမ္းေတြကို ေရခ်ိဳးခန္းရွိရာသို႔ ဦးတည္လိုက္ေတာ့ မထင္မွတ္တဲ့ ျမင္ကြင္းတစ္ခုကို ေတြ႕လိုက္ရပါေတာ့တယ္၊မင္းခန္႔ေက်ာ္ဟာ ၀င့့္ဝါေက်ာ္က သူ႔ထက္၂နွစ္ပဲ ငယ္ေပမဲ့ ညီမအငယ္ေလးလို သေဘာထားပီး ခ်စ္တဲ့မ်က္လံုးနဲ႔ပဲ ၾကည့္ေနခဲ့တာပါ၊အဲဒါေၾကာင့္လဲ တစ္ေန႔တျခား အ႐ြယ္ေရာက္လာတာကို ေတြ႕ျမင္ေနရေပမဲ့ သူကေတာ့ ညီမဆိုတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔ပဲ ခ်စ္ေနခဲ့တာပါ၊အခုေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းကေတာ ၀င့္ဝါေက်ာ္အေပၚမွာ ျမင္တဲ့ မင္းခန္႔႔ေက်ာ္ရဲ႕အျမင္ေတြဟာ လံုး၀ကိုေျပာင္းလဲသြားရပါတယ္၊ဟ ေနတဲ့တံခါးၾကားကေန မင္းခန္႔ေက်ာ္ျမင္လိုက္ရတာကေတာ့ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ ငယ္ႏုေနတဲ့ ေနာက္ပိုင္းအလွေလးပါပဲ၊အိမ္မွာ သူမတစ္ေယာက္ထဲရွိတာဆိုပီး ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ေစ့ယံုေလးပဲ ေစ့ထားပီး ေရခ်ိဳးေနတဲ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ဟာ မင္းခန္႔ေက်ာ္ ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ေရခ်ိဳးပီးသြားလို႔ ထမိန္ရင္ရွားေလးကို ျဖည္ခ်ပီး သူမရဲ႕ကိုယ္လံုးေလးကို တဘက္ႀကီးနဲ႔ ပတ္ေနတဲ့အခ်ိန္ပဲျဖစ္ပါတယ္၊ခဏေလးပဲ ဖ်က္ခနဲျမင္လိုက္ရေပမဲ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ မ်က္လံုးထဲမွာေတာ့ အဲဒီျမင္ကြင္းေလးက စြဲၿမဲသြားရပါတယ္၊ခ်က္ျခင္းဆိုသလိုပဲ အၾကည့္ကို လြဲပီး အိမ္ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာရင္း ဧည့္ခန္းထဲမွာ ထိုင္ေနလိုက္ပါတယ္၊ဧည့္ခန္းထဲမွာ ထိုင္ေနရင္း မင္းခန္႔ေက်ာ္ ျမင္မိေနတာကေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းအလွေလးပါပဲ၊အိမ္မွာေနရင္ စကပ္ဖားဖားေလးေတြပဲ ၀တ္ပီး ကေလးလိုေနတက္တဲ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ခႏၵာကိုယ္က အခုလိုအ၀တ္မပါေတာ့ အေတာ္ေလးကို ဖြင့္ထြားၿပီး ၾကည့္လို႔ေကာင္းေနတာပဲလို႔ ေတြးလိုက္မိပါတယ္၊ခ်က္ျခင္းဆိုသလိုပဲ ေခါင္းကို ခါရမ္းပီး အဲဒီအေတြးေတြကို ေမာင္းထုက္ပစ္လိုက္ေပမဲ့ ဆက္လက္ပီးပဲ ျမင္ေယာင္ေနလို႔ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ သူ႔စိတ္ကို နားမလည္နိုင္ျဖစ္ေနရပါတယ္၊ဒါနဲ႔ပဲ အိမ္မွာေနလို႔္ေတာ့ မျဖစ္တာ့ဘူး အျပင္သြားမွ ဆိုပီး ထြက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။
အခန္း.၂၄။
မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ၿမိဳ႕ထဲမွာပဲ အခ်ိန္ျဖဳန္းပီး ညေနေမွာင္လာခါနီးလို႔ မီးေတြလင္းလာပီဆိုမွ အိမ္ကို ျပန္လာခဲ့ပါတယ္၊အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေမေမက ဘယ္သြားေနတာလဲလို႔ေမးေတာ့ အလြယ္ပဲ ေျပာလိုက္ပီး အခန္းထဲမွာ ၀င္မွာေနလိုက္ပါတယ္၊အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ အခန္းအျပင္ကေန ေမေမ့ရဲ႕ ေခၚသံၾကားလို႔ ထြက္လာေတာ့ ထမင္းစားဖို႔ေျပာေနတာေၾကာင့္ စိတ္မပါစြာနဲ႔ပဲ ထမင္းစားလိုက္ပါတယ္၊မိသားစုေတြ စံုလင္စြာနဲ႔စားေနရေပမဲ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ကေတာ့ စားလို႔မ၀င္သလိုပဲ ျဖစ္ေနပါတယ္၊မ်က္လံုးေတြကေတာ့ တခ်က္ခ်က္မွာ ၀င့္ဝါေက်ာ္ဆီကို ေရာက္သြားပီး အိမ္ေနရင္း၀တ္ ဂါ၀န္ပြပြေလးနဲ႔ ခ်စ္စရာဟန္ပန္ေလးရွိေနတဲ့ ညီမျဖစ္သူကို ၾကည့္ေနလိုက္မိပါတယ္၊ဒီလိုနဲ႔ပဲ ညစာစားပီးသြားၾကေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ သူ႔အခန္းထဲကိုပဲ ၀င္ေနလိုက္ပါတယ္၊အခန္းထဲေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ကုတင္ေပၚမွာ လွဲအိပ္လိုက္ပီး မၾကာေသးခင္ကမွ ေဖေဖ၀ယ္ေပးထားတဲ့ ဖုန္းေလးကို ဖြင့္ပီးၾကည့္ေနလိုက္ပါတယ္၊ညေနကမွကူးလာတဲ့ အျပာကားေတြကို ဖြင့္ၾကည့္ေနရင္း အေတြးေတြထဲမွာ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ အ၀တ္စားကင္းမဲ့ေနတဲ့ ကိုယ္လံုးေလးကို ျမင္ေယာင္လာရပါတယ္၊မ်က္လံုးေတြကေတာ့ ဖုန္းမ်က္နာျပင္ကို ၾကည့္ေနေပမဲ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ အာရံုေတြကေတာ့ ဖုန္းဆီမွာ ရွိမေနၾကပါဘူး၊အေတြးေတြနဲ႔ ေမ်ာလြင့့္ေနရင္း အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ တစ္စံုတစ္ခုကို သတိရပီး အခန္းထဲကေနထြက္ၿပီး အိမ္အေပၚထပ္ကို တက္လာခဲ့ပါတယ္၊အိမ္အေပၚထပ္ကို တက္လာခဲ့ပီး ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ အခန္းဆီသို႔ ေလ်ွာက္လာရင္း အခန္းေရွ႕ကိုေရာက္ေတာ့ တံခါးကို တြန္းဖြင့္လိုက္ပါတယ္၊ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ ၀င့္ဝါေက်ာ္က အိမ္ေအာက္ထပ္မွာပဲ TV ၾကည့္ေနတယ္ဆိုတာရယ္ သူမရဲ႕အခန္းကို ေလာ့ခတ္ေလ့မရွ္ိဘူးဆိုတာရယ္ကို သိတာေၾကာင့္ တံခါးကို တြန္းဖြင့္ပီး ၀င္လိုက္ပါတယ္၊အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ အေၾကာင္းကိုသိတာေၾကာင့္ အခန္းေထာင့္က အ၀တ္ေပေတြထဲ့ထားတဲ့ ျခင္းရွိရာကို လာလိုက္ပါတယ္၊၀င့္ဝါေက်ာ္ဟာ သူမရဲ႕အ၀တ္ေတြကို ေလ်ွာ္ေလ့မရွိပဲ ျခင္းထဲမွာပဲ ထဲ့ထားေလ့ရွိတာပါ၊မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ျခင္းထဲက ပင္တီေလးတစ္ထည္ကို ေကာက္ယူၿပီး ေအာက္ထပ္က သူ႔အခန္းကို ျပန္လာလိုက္ပီး အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေန႔လည္က ျမင္လိုက္ရတဲ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ဖင္လံုးေလးကို ျမင္ေယာင္ရင္း ပင္တီေလးကို အားရပါးရ နမ္းေနလိုက္ပါတယ္၊ပင္တီဂြဆံုေလးဆီက ရတဲ့ အန႔ံေလးရယ္ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ဖင္လံုးလံုးေလးရယ္ကို ေပါင္းလိုက္ေတာ့ မင္းခန္႔႔ေက်ာ္ရဲ႕ စိတ္ေတြက လႈပ္ရွားလာပီး ေဘာင္းဘီထဲက လိင္တန္ကိုဆြဲထုက္ၿပီး ကစားေပးလိုက္ေတာ့ မၾကာခင္မွာပဲ ပီးဆံုးျခင္းကို ေရာက္သြားပါရပါတယ္၊အဲဒီညကေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ဟာ အိပ္လို႔မေပ်ာ္နိုင္ပဲ ျဖစ္ေနရပီး ည၁၂နာရီေက်ာ္ေတာ့ ထိန္းလို႔မရတဲ့ စိတ္ေတြေၾကာင့္ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ အခန္းကို အရဲစြန္႔ပီး တက္လာလုိုက္မိပါတယ္၊တက္သာလာေပမဲ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ကမ်ား သူမရဲ႕အခန္းတံခါးကို ေလာ့ခ်ထားမလားပဲ လို႔လဲ ေတြးေနရင္း အခန္းေရွ႕ကိုေရာက္ေတာ့ အသာယာတြန္းၾကည့္လိုက္ပါတယ္၊၀င့္ဝါေက်ာ္ကပဲ တံခါးေလာ့ခ်ဖို႔ ေမ့တာလား သူကပဲ ကံေကာင္းတာလားဆိုပီး မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ အခန္းတံခါးကို ဟ ၿပီး အတြင္းထဲကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ပါတယ္၊ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကုတင္ေလးေပၚမွာ ဖက္လံုးႀကီးကို ခြအိပ္ေနတဲ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ကို ေတြ႕တာနဲ႔ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ အခန္းထဲကို ၀င္လိုက္ပါတယ္၊ညီမျဖစ္သူက အိပ္ရင္ ဆင္ေအာ္တာေတာင္ မနိုးဘူး ဆိုတာမ်ိဳးလုိ အိပ္တက္ေလ့ရွိတာကို သိတာေၾကာင့္ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ကုတင္ေဘးကိုသြားပီး အိပ္ေနတဲ့ ၀င့့္ဝါေက်ာ္ကို ၾကည့္ေနလိုက္ပါတယ္၊ဂါ၀န္ပြပြေလးကို၀တ္ပီး အိပ္ေနတဲ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ဟာ သူမရဲ႕ေျခေထာက္ေလးတစ္ဖက္ကို မစ္ကီးေမာက္အရုပ္ေလးေတြပါတဲ့ ဖက္လံုးႀကီးကို ခြထားရင္းနဲ႔ အိပ္ေနတာပါ၊ေပါင္ေလးတစ္ဖက္က ဖက္လံုးႀကီးကို ခြထားေတာ့ ဂါ၀န္ေလးက လန္တက္ေနပီး ျဖဴႏုေနတဲ့ ေျခသလံုးသားေလးနဲ႔ ဒူးအထက္က ေပါင္သားေလးေတြကို မင္းခန္႔ေက်ာ္ ျမင္ေနရပါတယ္၊ေပါင္ေလးတစ္ဖက္က ဖက္လံုးကို ခြထားေတာ့ ၀င့့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ဖင္ေလးနွစ္လံုးကလဲ ဟ ေနၾကပီး အဲဒီ ဟ ေနတဲ့ ဖင္အကြဲေၾကာင္းေလးကို ဂါ၀န္ေလးေပၚကေန ျမင္ေနရေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕စိတ္ေတြဟာ လႈပ္ရွားလာရပါပီ၊ဦးေနွာက္ရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈမပါပဲ လက္ေတြဟာ အလိုအလ်ွာက္ပဲ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ဂါ၀န္ေလးကို ျဖည္းျဖည္းျခင္း မ လွန္ၾကည့္ေနမိပါတယ္၊အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ ေပါင္သားေဖြးေဖြးေလးေတြနဲ႔ ဟ ေနတဲ့ ဖင္အကြဲေၾကာင္းေလးကိုၾကည့္ပီး မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ သူ႔ရဲ႕လိင္တန္ကို ကစားေပးေနလိုက္မိပါေတာ့တယ္။
အခန္း.၂၅။
"တီ တီ တီ"
ေမ်ာလြင့္ေနတဲ့စိတ္အစဥ္ဟာ ကားဟြန္းသံကို ၾကားတာေၾကာင့္ အတိက္ဆီကေန ပစၥဳပၸဳန္ကို ျပန္ေရာက္လာပါတယ္၊အသံၾကားရာဆီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ထိုင္ေနတဲ့ ေရွ႕တဲ့တဲ့မွာ ေရာက္ေနတဲ့ ကားေလးကိုေတြ႕လိုက္ရပါတယ္၊ကားထဲမွာေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕အေမ ေဒၚမာလာႏြယ္က ၿပံဳး႐ႊင္စြာနဲ႔ပဲ သူ႔ကိုလွမ္းၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕ရေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ အိပ္ကိုကိုင္ဆြဲပီး ထိုင္ေနရာကေနထလိုက္ပါတယ္၊ကားရွိရာကိုလာရင္း ၀င့္ဝါေက်ာ္ကို ကားေနာက္ခန္းမွာ ထိုင္ေနတာကိုေတြ႕လိုက္ရေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ညီမျဖစ္သူအား ၿပံဳျပလိုက္ပါတယ္၊တဆက္ထဲပဲကားတံခါးကို ဆြဲဖြင့္ပီး ၀င္ထိုင္လိုက္ေတာ့ ေနာက္မွာထိုင္ေနတဲ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္က အကိုျဖစ္သူကို ေနာက္ကေန လက္ေလးနွစ္ဖက္နဲ႔ သိုင္းဖက္လိုက္ပါတယ္။
"ကိုကို ၀င့္ဝါက ေမေမ့ကိုအက်ႌ၀ယ္ေပးဖို႔ ပူဆာမလို႔လိုက္လာတာ ကိုကိုကေရာ ၀င့္ဝါကို ဘာမုန္႔႔၀ယ္ေကြၽးမွာလဲ"
"ကိုကို႔မွာပိုက္ဆံမရွိပါဘူး ၀င့္ဝါရာ အခုအိမ္ျပန္တာကိုက ေဖေဖ့ဆီက ပိုက္ဆံေတာင္းမလို႔"
"ဟင့္...ကိုကိုက ၀င့္ဝါၾက ပိုက္ဆံမရွိဘူးတဲ့ ကိုကို႔ေကာင္မေလးကိုၾကေတာ့ မုန္႔ေတြလိုက္၀ယ္ေကြၽးေနတာ ဟိုေန႔က fb မွာ ကိုကိုတင္ထားတာ ၀င့္ဝါေတြ႕တယ္ သြား...ကိုကို႔ကို မေခၚေတာ့ဘူး"
"အဲဒီတုန္းက ရွိတယ္ေလ အခုမရွိေတာ့တာေျပဟတာ ကဲပါ၀င့္ဝါရာ ေရခဲမုန္႔ေတာ့ ၀ယ္ေကြၽးဖို႔ရွိပါတယ္ ဟုတ္ပီလား စ္ိတ္ေကာက္မေနနဲ႔ေတာ့"
"ဟင့္အင္း...ေကာက္မွာပဲ အဲေလာက္နဲ႔မရဘူးကိုကို "
"အဲဒါဆိုရင္လဲ နွပ္ေခ်းေကြၽးမယ္ေလ စားမယ္မလား"
"ဟင့္...ကိုကိုေနာ္ ညစ္စုတ္ႀကီး ကြကိုယ္သာစား"
၀င့္ဝါေက်ာ္က ေျပာရင္းနဲ႔ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ ေက်ာကို လက္သီးဆုပ္ေလးနဲ႔ ထုလိုက္ပါတယ္၊ေမေမကေတာ့ သူတို႔ေမာင္နွမ ေျပာဆိုေနၾကတာေတြကို ၿပံဳးၿပံဳးေလးနဲ႔ပဲ နားေထာင္ေနပီး ကားကိုဂရုတစ္စိုက္ေမာင္းေနပါတယ္၊ခဏအၾကာမွာပဲ ဒိုင္းမြန္းပလာဇာေရွ႕ကို ေရာက္လာေတာ့ ေမေမက ကားကို ရပ္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ၀င့္ဝါေက်ာ္ဟာသူမဖင္ကို ကင္းကိုက္လိုက္သလို ခုန္ထပီး ဆင္းသြားပါတယ္၊ေမေမနဲ႔ မင္းခန္႔ေက်ာ္တို႔လဲ ကားတံခါးေတြပိတ္ပီး ၀င့္ဝါေက်ာ္ေနာက္ကို လိုက္လာလိုက္ၾကရင္း အထဲေရာက္ေတာ့ ေမေမက သူ႔ကို ေမးလိုက္ပါတယ္။
'သား ဘာ၀ယ္ျခင္လဲ ၀ယ္ေလ"
"ရတယ္ေမေမ သိပ္၀ယ္စရာမရွိပါဘူး သား ေလ်ွာက္ၾကည့္ေနလိုက္မယ္"
"ေအးေအး သား အဲဒါဆိုရင္လဲ ေမေမ သမီးေနာက္လိုက္သြားလိုက္ဦးမယ္ သား၀ယ္ျခင္တာရွိရင္လဲ ၾကည့္ထားလိုက္ေပါ့"
ေမေမကေျပာပီး ၀င့္ဝါေက်ာ္ေနာက္လိုက္သြားေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ပလာဇာထဲမွာ ေလ်ွာက္ၾကည့္ေနလိုက္ပါတယ္၊အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ အျပင္ျပန္ထြက္လာပီး ကားနားကေနပဲ ေမေမတို႔ကို ေစာင့္ေနလိုက္ပါတယ္၊ခဏေနေတာ့ လက္ထဲမွာ ဆိုင္တံဆိပ္ပါတဲ့ အ၀တ္စားအိပ္ေလးကို ကိုင္ထားရင္း ၿပံဳး႐ႊင္ေနတဲ့ မ်က္နာေလးနဲ႔ ၀င့္ဝါေက်ာ္က ထြက္လာပါတယ္၊ေမေမကလဲ သူမေနာက္ကေနပါလာပီး မင္းခန္႔ေက်ာ္ကို ေတြ႕ေတာ့ သား ဘာမွမ၀ယ္ေတာ့ဘူးလား လို႔ ေမးေတာ့ သူလဲ မ၀ယ္ေတာ့ဘူးေမေမ သားမွာ အကုန္ရွိပါတယ္ သားက ေမေမ့သမီးလို ဂ်ီက်ပီး မ၀ယ္ခိုင္းတက္ပါဘူးလို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္က မ်က္ေစာင္းေလးထိုးပီး နႈတ္ခမ္းေလးစူေနပါတယ္၊မင္းခန္႔ေက်ာ္ေျပာတာကို ေမေမက သေဘာက်သလိုေလး ၿပံဳးလိုက္ရင္း ကားတံခါးကိုဖြင့္ပီး ထိုင္လိုက္ေတာ့ သူတို႔ေမာင္နွမလဲ ကားထဲ၀င္လိုက္ၾကတယ္၊ကားေပၚေရာက္ေရာက္ျခင္းပဲ ၀င့့္ဝါေက်ာ္က ကိုကို ၀င့္ဝါကို ေရခဲမုန္႔၀ယ္ေကြၽးရမွာေနာ္လို႔ ေျပာေနတာေၾကာင့္ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ေမေမ့ကို ေ႐ႊနိုင္လြန္ ေရခဲမုန္႔ဆိုင္ကို ေမာင္းဖို႔ေျပာလိုက္ပါတယ္၊ေ႐ႊနိုင္လြန္မွာ ေရခဲမုန္႔စားပီးေတာ့ အိမ္ကိုပဲ တန္းျပန္လာၾကရင္း မင္းခန္႔ေက်ာ္ဟာ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ အေၾကာင္းေတြကို ေတြးေနမိပါတယ္၊ကားတံခါးေပါက္ကေနျမင္ေနရတဲ့ ရွဳခင္းေတြကိုၾကည့္ေနရင္း မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ စိတ္အာရံုကလဲ ကုန္လြန္ခဲ့တဲ့ အတိတ္ဆီကို ျပန္ေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။
အခန္း.၂၆။
၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ အခန္းထဲကေန ျပန္ထြက္လာခဲ့ေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္စိတ္ထဲမွာ အမွားတစ္ခုကို က်ဳဴးလြန္ထားသလိုပဲ ခံစားေနရပီး ငါေတာ့ မလုပ္သင့္တာကို လုပ္မိၿပီ ဆိုပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အပစ္တင္ရင္း ေနာင္တရေနမိပါတယ္၊အခန္းထဲျပန္ေရာက္ေတာ့လဲ အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ပဲ ရင္ထဲမွာ တေႏြးေႏြးနဲ႔ ခံစားေနရပီး ေနာက္ေတာ့ ဒီလိုမလုပ္ေတာ့ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္၊ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေနာက္ေန႔ေရာက္ေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ကို ျမင္ေနရတဲ့အခါမွာ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ အာရံုေတြထဲမွာ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ အ၀တ္စားကင္းမဲ့ေနတဲ့ ကိုယ္လံုးေလးကို ျပန္ျမင္ေယာင္လာပါတယ္၊ဒါနဲ႔ပဲ မင္းခန္႔ေက်ာ္ဟာ အိမ္မွာမေနျခင္ေတာ့တာေၾကာင့္ မန္းေလးက ဦးေလးဆီမွာ လာေနလိုက္ပါတယ္၊ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေဆးတကၠသိုလ္ တက္ရေတာ့ ေနရာအသစ္ သူငယ္ခ်င္းအသစ္ေတြနဲ႔ေတြ႕ပီး မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ အာရံုေတြထဲမွာ ၀င့္ဝါေက်ာ္ကို ေမ့သလိုျဖစ္သြားခဲ့ရပါတယ္၊တခါတေလ ေတြးမိရင္ေတာ့ သတိရေနေပမဲ့ အဲဒီ သတိရတဲ့စိတ္ကိုလဲ အကိုက ညီမတစ္ေယာက္ကို သတိရတာမ်ိဳးလို ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားပီး ထိန္းသိမ္းခဲ့တာပါ၊၀င့္ဝါေက်ာ္အေပၚမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕စိတ္ေတြကို တားဆီးတဲ့ အေနနဲ႔ ပထမနွစ္မွာပဲ ရည္းစားထားလိုက္ပါတယ္၊ဒါေပမဲ့လဲ အိမ္ကိုျပန္ေရာက္တာနဲ႔ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ စိတ္အာရံုေတြကို ၀င့္ဝါေက်ာ္က ဖမ္းစားထားျပန္ပါတယ္၊ဒီေနာက္မွာေတာ့ တက္နိုင္သမ်ွအိမ္ကို မျပန္ပဲ ေနလာခဲ့တာ အေတာ္ေလးေတာင္ၾကာသြားပါလားလို႔ ေတြးေနရင္း ေနာက္ခန္းထဲမွာထိုင္ေနတဲ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ကို လွဲ႔ၾကည့္လိုက္ပါတယ္၊၀င့္ဝါေက်ာ္ကေတာ့ သူကလွဲ႔ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ အကိုျဖစ္သူကို ၿပံဳးျပလိုက္ရင္း လ်ွာေလးထုက္ျပေနပါတယ္၊ခ်စ္စရာ ဟန္မူယာေလးရွိတဲ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ကို ၾကည့္ေနရင္း ရင္ဘတ္ေလးဆီကို အၾကည့္ကေရာက္သြားေတာ့ ဖြြံ႕ထြားတဲ့ ရင္သားမို႔မို႔ေလးကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္၊မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ သတိထားေနတဲ့ၾကားကေန ညီမျဖစ္သူရဲ႕ နို႔အံုေလးကို သတိလက္လြတ္ၾကည့္ေနမိရင္း ၀င့့္ဝါေက်ာ္က သူမရင္ဘတ္ေလးကို ငံု႔ၾကည့္ပီး အကိုျဖစ္သူရဲ႕ မ်က္နာကို အဓိပၸာယ္ေဖာ္ျပဖို႔ ခဲယဥ္းတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ ျပန္ၾကည့္လိုက္မွပဲ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ သတိ၀င္လာပါတယ္၊ခ်က္ျခင္းဆိုသလိုပဲ သူ႔အၾကည့္ေတြကို လႊဲလိုက္ပီး ၀င့္ဝါေက်ာ္ကို အေယာင္ေယာင္ အမွားမွားနဲ႔ ၿပံဳးျပလိုက္မ္ိေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္က သူ႔ကို နားလည္ရခက္တဲ့ အၿပံဳးေလးနဲ႔ ၾကည့္ေနရင္း ေအာက္နႈတ္ခမ္းေလးကို သြားေလးနဲ႔ ကိုက္ၿပီး မ်က္နာေလးကို တံခါးေပါက္္ရွိရာဖက္ကို္ လွဲ႔သြားပါတယ္၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ အျပဳမူေတြေၾကာင့္ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ နားလည္သလိုလို မလည္သလိုလို ျဖစ္ေနရင္းနဲ႔ပဲ သုခစံအိမ္ႀကီးကို ေရာက္လာပါတယ္၊ေမေမက ကားကို အိမ္ေ႐ွ႔မွာ ရပ္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ အိမ္ထဲကေနထြက္လာတဲ့ ငယ္ငယ္ကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္၊ညီမ၀မ္းကဲြျဖစ္တဲ့ ငယ္ငယ္ကို မေတြ႕ရတာၾကာေနေတာ့ ဒီေကာင္မေလးေတာင္ အေတာ္ေလး လွလာပါလားလို႔ေတြးရင္း မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ကားေပၚကေန ဆင္းလိုက္ပါတယ္၊ငယ္ငယ္က သူ႔ကို ေတြ႕ေတာ့ အသာယာေလးၿပံဳးျပပီး သူ႔လက္ထဲက အိပ္ကို လွမ္းယူဖို႔ ျပင္ေနတာေၾကာင့္ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ လက္ကာျပလိုက္ရင္း အိမ္ႀကီးထဲကို ၀င္လာလိုက္ပါေတာ့တယ္။
မ်က္နာႀကီး ရွဴတည္တည္နဲ႔ ကားေပၚကေနဆင္းပီး အိမ္ထဲ၀င္သြားတဲ့ ကိုကို႔ကိုၾကည့္ရင္း ၀င့္ဝါေက်ာ္ၿပံဳးလိုက္မိပါတယ္၊တဆတ္ထဲဆိုသလိုပဲ ကားေပၚမွာ သူမရဲ႕ ရင္ဘတ္ေလးကို ၾကည့္ေနတဲ့ အကိုျဖစ္သူရဲ႕ အၾကည့္ေတြနဲ႔ သူမက ျပန္ၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္နာႀကီးရဲပီး ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္သြားတဲ့ အကိုျဖစ္သူရဲ႕ ပံုစံကို သတိရပီး ၀င့္ဝါေက်ာ္လဲ ဒီကိုကိုကေတာ့ ငယ္ငယ္ကအတိုင္းပဲ အခုထိရွက္ေနတုန္းပဲ လို႔ ေတြးရင္း ကားေပၚကေန ဆင္းလိုက္ပါတယ္၊၀င့္ဝါေက်ာ္ ကားေပၚကေနဆင္းလိုက္ေတာ့ ငယ္ငယ္က သူမရွိရာကိုလာၿပီး...
အခန္း.၂၇။
"မမ မန္းေလးက ဘာေတြ၀ယ္လာတာလဲ"
"အ၀တ္စား၀ယ္လာတာငယ္ငယ္ေရ နင့္အတြက္လဲ ပါတယ္ လာ အခန္းထဲၾကမွျပမယ္"
၀င့္ဝါေက်ာ္ အိမ္အေပၚထပ္က သူမအခန္းကို တက္လာလိုက္ေတာ့ ငယ္ငယ္ကလဲ ေနာက္ကလိုက္လာပါတယ္၊အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ငယ္ငယ္ကို တံခါးျပန္ပိတ္ဖို႔ ေျပာလိုက္ရင္း လက္ထဲက အထုပ္ေတြကို ကုတင္ေပၚမွာခ်လိုက္ပီး လွဲအိပ္လိုက္ေတာ့ ငယ္ငယ္က သူမေဘးကို ေရာက္လာပီး ေျပာလိုက္ပါတယ္၊
"မမ ကိုႀကီးက ဘာေတြမ်ား စိတ္ဆိုးေနတာလဲဟင္ ငယ္က အိပ္ကူယူမလို႔လာေတာ့ မ်က္နာတည္တည္ႀကီးနဲ႔ လက္ကာျပပီး အိမ္ထဲ၀င္သြားတာ"
"ဟင္း ဟင္း ဟုတ္တယ္ငယ္ငယ္ရဲ႕ ကိုကိုက ရွက္ပီး မ်က္နာႀကီးတည္ေနတာ အဲဒီကိုကိုကေတာ့ ျဖစ္ေနလိုက္တာႀကီးက သူကပဲ ရွက္ေနရေသးတယ္"
"ဟင္ ကိုႀကီးကရွက္ေနတာ ဘာလို႔လဲဟင္ မမ"
"ေနာက္မွေျပာျပေတာ့မယ္ငယ္ငယ္ရာ အဲဒီအိပ္ထဲမွာ နင့္အတြက္အက်ႌပါတယ္ ၾကည့္လိုက္"
"ဘယ္ဟာလဲမမ ဒီဟာေလးလား "
"ေအး ဟုတ္တယ္ ႀကိဳက္ရဲ႕လားငယ္ငယ္ ငါလဲ ရမ္း၀ယ္လာတာ"
"ႀကိဳက္တယ္မမ ငယ္ မမကိုအရမ္းေက်းဇူးတင္တာပဲ "
"မလိုပါဘူးငယ္ငယ္ရယ္ ငါတို႔က ညီမေတြပဲဟာ"
"ဟုတ္မမ ဘာခိုင္းျခင္ေသးဟင္ ငယ္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ"
"ရတယ္ငယ္ငယ္ ငါ ခဏေလာက္ နားလိုက္ဦးမယ္ "
"ဟုတ္မမ အဲဒါဆိုရင္ ငယ္ သြားေတာ့မယ္ေနာ္"
"ေအး ငယ္ငယ္ တံခါးျပန္ပိတ္ထားခဲ့ဦး ငါ မထျခင္ေတာ့ဘူး"
ငယ္ငယ္က အခန္းတံခါးကို ပိတ္ၿပီး ထြက္သြားေတာ့မွပဲ ၀င့္ဝါေက်ာ္လဲ ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္လးလွန္ေနရင္း မ်က္လံုးေလးမွိတ္ေနလိုက္ပါတယ္၊မ်က္လံုးေလးေတြကို မွိတ္ထားရင္း အေတြးေတြထဲမွာေတာ့ ကိုကို႔ရဲ႕ အၾကည့္ေတြကို ျမင္ေယာင္ေနပါတယ္၊ဧကႏၲေတာ့ ကိုကိုမ်ား သူမအေပၚကို စိတ္၀င္စားေနတာလား လို႔ ေတြးရင္း ကိုကို႔ရဲ႕ ရွက္ကိုးရွက္ကန္း ျဖစ္ေနတဲ့ပံုစံကို ျမင္ေယာင္မိေတာ့ ကိုကိုကေတာ့ ခိုးျခင္တာလဲ ပ်ာလို႔ လက္ကလဲခ်ာလို႔ လို႔ ေတြးေနရင္း အသံေလးထြက္ေအာင္ကို တခစ္ခစ္နဲ႔ ရယ္ေနမိပါတယ္၊တဆက္တည္းပဲ ၀င့္ဝါေက်ာ္ေတြးေနမိတာက ကိုကိုကသာ သူမကိုလိုျခင္လို႔ကေတာ့ ေပးလိုက္မွာပဲ ကိုယ့္အကိုပဲ ဘာျဖစ္မွာလဲ အတူအိပ္ေတာ့ ေဖေဖတို႔နဲ႔ေတာင္ အတူအိပ္ေနေသးတာပဲလို႔ ေတြးရင္း ေမွးခနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္။
အိပ္ေပ်ာ္ေနရာကေန အျပင္က ေခၚသံေၾကာင့္ ၀င့္ဝါေက်ာ္ နိးလာရလို႔ အိပ္ယာေပၚကေန ထလိုက္ပီး အျပင္ကို ထြက္လာေတာ့ ေမေမက ထမင္းစားဖို႔ ေျပာေနတာေၾကာင့္ သူမလဲ ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာခဲ့ပါတယ္၊ထမင္းစားခ်ိန္ကို အေတာ္ေလးလြန္ေနတာေၾကာင့္ မဆာသလိုျဖစ္ေနေပမဲ့ ေမေမစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ စားလိုက္မယ္ဆိုပီး ထမင္းစားခန္းထဲကို ေရာက္လာေတာ့ ကိုကို႔ကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္၊ကိုကိုကေတာ့ စားပီးသြားလို႔ ထမင္းစားပြဲကေန ထဖို႔ ျပင္ေနတာကိုျမင္ရေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္လဲ ကိုကို႔ကို စ ျခင္လာတာနဲ႔ လက္ကိုအတင္းဆြဲပီး ခံုေပၚကို ျပန္ထိုင္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္၊ထိုင္ခိုင္းပီးတာနဲ႔ ကိုကို႔ ကို ေနာက္ကေန ဖက္လိုက္ရင္း...
"ကိုကို ဘာလို႔ ၀င့္ဝါကို မေစာင့္ပဲစားလိုက္တာလဲ မရဘူးကိုကို မသြားရဘူး ၀င့္ဝါစားပီးေအာင္ ေနေပးရမယ္"
"၀င့္ဝါကမွ ဆင္းမလာတာကြာ ကိုကိုက ဆာလို႔ စားလိုက္တာေပါ့ ကဲ ဖယ္ေတာ့ ခဏေနရင္ ေရခ်ိဳးပီး ၿမိဳ႕ထဲသြားစရာရွိလို႔"
"ဟင့္အင္း ကိုကို မရဘူး ၀င့္ဝါစားပီးေအာင္ ထိုင္ေစာင့္ေနရမယ္ ၿမိဳ႕ထဲသြားရင္လဲ ၀င့္ဝါလဲလိုက္မယ္"
အခန္း.၂၈။
၀င့္ဝါေက်ာ္က ေျပာရင္းနဲ႔ ကိုကို႔ကို ဖက္ထားရာကေန သူမရဲ႕ နို႔ေတြနဲ႔ ကိုကို႔ရဲ႕ ေက်ာကို ဖိကပ္ပီးပြတ္လိုက္ပါတယ္၊ဘရာအသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ ေအာက္က လံုး၀န္းေနတဲ့ နို႔ေတြနဲ႔ ကိုကို႔ေက်ာကို ဖိပီးပြတ္လိုက္တာ့ ကိုကိုက သူမလက္ထဲကေန အသာယာရုန္းေနရာကေန ခဏ ၿငိမ္သြားေတာ့တာေပါ့၊၀င့္ဝါေက်ာ္လဲ ၿငိ္မ္သြားတဲ့ ကိုကို႔ရဲ႕ မ်က္နာကို သူမဖက္ဆြဲလွည့္လိုက္ပီး ပါးကို ႁပြတ္ခနဲ နမ္းလိုက္ေတာ့ ေၾကာင္ၾကည့္ေနတဲ့ ကိုကိုနဲ႔ မ်က္လံုးျခင္း စံုေအာင္ၾကည့္လိုက္ပီး တိုးညႇင္းတဲ့ အသံေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
"ကိုကို ၀င့္ဝါကို ေစာင့္ေပးမယ္မလားဟင္ ပီးေတာ့ေလ ကိုကိုအျပင္သြားရင္လဲ ၀င့္ဝါ လိုက္မယ္ေနာ္"
"ေအးပါ ၀င့္ဝါရယ္ ေစာင့္ေပးမယ္ အျပင္သြားရင္လဲ ေခၚပါ့မယ္ မုန္႔လဲ ၀ယ္ေကြၽးမယ္ ဟုတ္ပီလား ထမင္းစားမွာဆိုရင္ စားေတာ့ေလ"
"တကယ္ေနာ္ကိုကို အဲဒါေၾကာင့္ေလ ၀င့္ဝါက ကိုကို႔ကို ခ်စ္ေနရတာ သိလား "
ေျပာရင္းနဲ႔ပဲ ကိုကို႔မ်က္လံုးေတြကို စိုက္ၾကည့္လိုက္လိုက္ပီး ပါးကို ၀င့္ဝါနမ္းလိုက္မိပါတယ္၊အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ၀င့္ဝါဟာ ကိုကို႔ ကို စ ျခင္တာေရာ မိန္းမသဘာ၀အရ မိမိကို သေဘာက်ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အၾကည့္ေတြကို ေက်နပ္တဲ့ စိတ္ေတြေရာေၾကာင့္ မိန္းမတို႔တတ္အပ္တဲ့ ပညာေတြသံုးပီး ကိုကို႔ေရွ႕မွာ ေနျပလိုက္တာေပါ့၊အက်ႌလည္ပင္းေပါက္က အနည္းငယ္ဟိုက္ေနေတာ့ ေရွ႕ကို ငု႔ံျပလိုက္ရင္ သူမရဲ႕ နို႔ေတြကို ကိုကိုျမင္မယ္ဆိုတာ သိတာေၾကာင့္ ၀င့္ဝါလဲ မလိုအပ္ပဲ ငု႔ံျပလိုက္ လႈပ္ျပလိုက္နဲ႔ လုပ္ေနမိျပန္ပါတယ္၊ေဟာ...ကိုကိုေလ ၀င့္ဝါလုပ္ျပသမ်ွေတြကို မလြတ္တမ္းၾကည့့္ေနတဲ့ ကိုကိုေပါ့၊၀င့္ဝါရွက္တယ္ကိုကိုရယ္...ကိုကို႔ ကို ၀င့္ဝါခ်စ္လို႔ မိန္းမမာယာနဲ႔ လုပ္ျပေနမိတာပါ၊ေဟာဒီက မိန္းမဆိုးေလး ၀င့္ဝါကို နားလည္ေပးပါေနာ္၊ရင္ထဲကေန အသံတိတ္ေျပာေနမိရင္း ကိုကို႔ရဲ႕ အၾကည့္ေတြကို ျမင္ရေတာ့လဲ ၀င့္ဝါ ေက်နပ္ေနျပန္ပါေရာ၊ကိုကိုရယ္...၀င့္ဝါေလ ကိုကို႔အၾကည့္ေတြေအာက္မွာ စီးေမ်ာေပ်ာ္၀င္ေနရလို႔ ထမင္းကိုေတာင္ တစ္ပဲြျပင္ေလးေလာက္ပဲစားၿပီး လက္စသက္လိုက္ရတယ္ေနာ္၊အဲဒါ ကိုကို႔ေၾကာင့္ေပါ့ သိလား ကိုကို၊ဟင္း...ကိုကို ေရခဲတုန္းႀကီးကေတာ့ ၀င့္ဝါဘာျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ မသိဘူးမလား သြား...ကိုကို႔ ကို မုန္းတယ္၊ဟင့္အင္း...ကိုကို ၀င့္ဝါ ကိုကို႔ မမုန္းဘူး ၀င့္ဝါေလ ကိုကို႔ ကို အို...၀င့္ဝါရွက္တယ္ကိုကိုရယ္ အဲဒါေၾကာင့္ပဲ ၀င့္ဝါေလ ကိုကို႔လက္ကို ဆြဲပီး ထြက္လာလိုက္တာေပါ့၊ဒါေပမဲ့လဲ အျပင္ေရာလာေတာ့လဲ ၀င့္ဝါေလ ကိုကိုနဲ႔ မခြဲျခင္ဘူးပဲ ျဖစ္သြားရျပန္တာေပါ့၊အဲဒါေၾကာင့္ပဲ ကိုကို႔ ကို ၀င့္ဝါေျပာလိုက္မိတာေပါ့...။
"ကိုကိုအျပင္သြားရင္ ၀င့္ဝါကိုေစာင့္ဦးေနာ္ အေတာ္ေလးေနရင္ ၀င့္ဝါေရခ်ိဳးမွာ အခုေတာ့ ထမင္းစားၿပီးစႀကီးမို႔ ခဏေနလိုက္ဦးမယ္"
"ရတယ္ ကိုကိုလဲ မသြားေသးပါဘူး ၃နာရီေလာက္ၾကရင္ ေရခ်ိဳးမွာ ၄ နာရီထိုးေလာက္မွပဲ သြားၾကတာေပါ့ "
"ဟုတ္ကိုကို အဲဒါဆိုရင္ အခုဘာလုပ္မလဲ ၀င့္ဝါပ်င္းေနတာကိုကို"
"အင္း ၀င့္ဝါပ်င္းေနရင္ ဇာတ္ကားၾကည့္မလား ကိုကို႔ဆီမွာ Channel myanmar က ေဒါင္းထားတာေတြရွိတယ္"
"ဟုတ္ ၾကည့္မယ္ေလကိုကို သရဲကားေတြဆိုရင္ေတာ့ ၀င့္ဝါမၾကည့္ရဲဘူးေနာ္"
"မဟုတ္ပါဘူးကြာ ကိုကိုလဲ သရဲကားမႀကိဳက္ပါဘူး ကိုကို႔ဆီမွာက ဒရာမာကားေတြပဲ ရွိတာ"
အခန္း.၂၉။
ကိုကိုနဲ႔အတူ လိုက္လာရင္း အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ကိုကိုက စားပြဲေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ သူ႔ရဲ႕Acer laptop ေလးကို ဖြင့္လိုက္ပါတယ္၊window ပြင့္လာေတာ့ ကိုကိုက ဇာက္ကားေတြထားတဲ့ ဖိုင္တစ္ခုကို ဖြင့္ပီး ၾကည့္မဲ့ကားကို ေ႐ြးေနတုန္း ၀င့္ဝါ ကုတင္ေပၚတက္ပီး ထိုင္ေနလိုက္ပါတယ္၊အိပ္ယာေပၚမွာ ထိုင္ေနရင္း ကိုကို႔ကို ဒီလာဖို႔ေခၚလိုက္ေတာ့ ကိုကိုက လက္ေတာ့ေလးကို ကိုင္ပီး ကုတင္ေပၚတက္လာပါတယ္၊၀င့္ဝါလဲ ကိုကို႔ကို ေနရာနဲနဲဖယ္ေပးလိုက္ပီး ကိုကိုဖြင့္ျပတဲ့ဇာတ္ကားကို ၾကည့္ေနလိုက္ပါတယ္၊ဇာတ္ကားက ၁၀ နွစ္၀န္းက်င္ေလာက္ရွိတဲ့ ကေလးမေလးနဲ႔ စ ထားပီး အဲဒီကေလးမေလးက အိမ္အေပၚထပ္က အခန္းထဲကေန လမ္းေပၚမွာသြားေနၾကတဲ့ လူေတြကို လိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္၊ခဏေနေတာ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ေပၚလာပီး မၾကာခင္မွာပဲ ကေလးမေလးကလဲ ႀကီးလာပါတယ္၊ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ဇာတ္ရည္လည္လာေတာ့ မင္းသမီးက ေနေရာင္နဲ႔ထိလို႔မရတဲ့ ေရာဂါဆန္းတစ္ခုရွိေနတာပါ၊ေန႔ခင္းပိုင္းမွာေတာ့ အိမ္ထဲမွာေနပီး ညၾကမွပဲ သူတို႔ၿမိဳ႕ထဲက ဘူတာရံုေလးရွိရာကိုသြားပီး မင္းသမီးက ဂစ္တာတီးပါတယ္၊တစ္ညၾကေတာ့ သူမ ငယ္ငယ္က ျပတင္းေပါက္ကေန အၿမဲၾကည့္ေနခဲ့တဲ့ မင္းသားနဲ႔ေတြ႕သြားပီး မၾကာခင္မွာပဲ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားၾကပါေလေရာ၊တျဖည္ျဖည္းနဲ႔ ရုပ္လံုးေပၚလာေတာ့ မင္းသမီးက မၾကာခင္မွာပဲ ေသေတာ့မဲ့သူျဖစ္ေနပါတယ္၊ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ပဲ ၀င့္ဝါလဲ ၀မ္းနည္းလာပီး ဇာတ္ကားဆံုးလို႔ မင္းသမီးက ေသသြားတဲ့ အခါမွာေတာ့ ကိုကို႔ရင္ခြင္ထဲကို ၀င္ပီး ငိုေနလိုက္မိပါတယ္၊သူမငိုေနတာကို ငု႔ံၾကည့္လာတဲ့ ကိုကို႔မ်က္နာကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ရင္း တိမ္၀င္ေနတဲ့ အသံေလးနဲ႔ ၀င့္ဝါ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
"ကိုကို ေကာင္မေလးက သနားစရာေလးေနာ္ ၀င့္ဝါၾကည့္ရင္းနဲ႔ ၀မ္းနည္းလာၿပီး အလိုလိုငိုမိသြားတာ"
"၀င့္ဝါကလဲ ဒါက ဇာတ္ကားေလ လူေတြရဲ႕စိတ္ကို ခံစားရေအာင္ ဇာတ္လမ္းဆင္ထားတာက ငိုမေနနဲ႔ေတာ့ တိတ္ေတာ့ေနာ္"
"ကိုကို တကယ္လို႔ေလ ဇာတ္ကားထဲက ေကာင္မေလးလို ၀င့္ဝါေသသြားရင္ ကိုကို မင္းသားလိုမ်ိဳး ၀င့္ဝါကို သတိရေနမွာလားဟင္"
"သတိရမွာေပါ့၀င့္ဝါရဲ႕ ၀င့္ဝါသာ ေသသြားရင္ ကုိကိုေတာ့ ရူးေတာင္ရူးမွာ"
"တကယ္လားဟင္ ကိုကို အဲဒါဆုိုရင္ ကိုကိုက ဇာတ္ကားထဲက မင္းသားလိုမ်ိဳး ၀င့္ဝါကို ခ်စ္တယ္ေပါ့ ဟုတ္လားကိုကို"
"အင္း ဟုတ္တယ္၀င့္ဝါရယ္ ကိုကိုလဲ ဇတ္ကားထဲက မင္းသားလိုမ်ိဳး ၀င့္ဝါကို ခ်စ္တယ္"
"ဟုတ္ကိုကို ၀င့္ဝါလဲ ဇာတ္ကားထဲက မင္းသမီးလိုမ်ိဳး ကိုကို႔ကို ခ်စ္တယ္ အဲဒီထဲကလိုပဲ ကိုကိုနဲ႔အတူ ေလ်ွာက္လည္ေနျခင္တာ "
"အင္း ကိုကိုလဲ ၀င့္ဝါနဲ႔ အဲဒီထဲကလို ေနျခင္တာ ကိုကိုတို႔ ခ်စ္သူေတြလို ေလ်ွာက္လည္ၾကမယ္ေလ"
"ဟုတ္ကိုကို အဲလိုဆိုရင္ ေပ်ာ္စရာအရမ္းေကာင္းမွာပဲေနာ္"
"အင္းေပါ့ ေပ်ာ္စရာလဲေကာင္း ၾကည္ႏူးစရာလဲေကာင္း ျဖစ္ေနမွာ အခု ၀င့္ဝါနဲ႔ကိုကိုက ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားၾကပီေပါ့ေနာ္"
"အင္းေပါ့ကိုကိုရဲ႕ ၀င့္ဝါက ကိုကို႔ခ်စ္သူျဖစ္သြားပါၿပီတဲ့ရွင္ ခ္ခ္"
"ေပ်ာ္လိုက္တာ ၀င့္ဝါရယ္ ၀င့္ဝါက ကိုကို႔ကို တကယ္ခ်စ္တာေပါ့ "
"အင္းေပါ့ကိုကိုရဲ႕ ကိုကိုက ၀င့္ဝါကို ခ်စ္ေနတယ္ဆိုတာသိလို႔ ၀င့္ဝါက မိန္းကေလးတန္မဲ့ စပီး ေရလာေျမာင္းေပး လုပ္ရတာ ဒီလိုမွမလုပ္ရင္ ကိုကိုက ၀င့္ဝါကို ခ်စ္တယ္လို႔ မေျပာရဲတာ သိလို႔ေလ ဟြန္း...ကိုကိုအံုပုန္းႀကီး"
"ကိုကိုက ၀င့္ဝါကို ခ်စ္ေနတာၾကာပါပီကြာ မသင့့္ေတာ္ဘူးထင္လို႔ ကိုယ့္စိတ္ေတြကို ထိန္းေနခဲ့ရတာပါ ကိုိုကို ဘယ္ေလာက္ခံစား ခဲ့ရတယ္ဆိုတာ ၀င့္ဝါမသိပါဘူး"
"ဒါမ်ားကိုကိုရယ္ အေစာႀကီးခနဲက ေျပာလိုက္ေရာေပါ့ အဲဒါဆိုရင္ ကိုကိုလဲ မခံစားရေတာ့ဘူး ပီးေတာ့ေလကိုကို ကိုကိုက ၀င့္ဝါကို ခ်စ္ေနတယ္ဆိုတာက ဘယ္အခ်ိန္ခနဲကလဲဟင္"
"အင္း ေျပာရရင္တာ့ကြာ ၀င့္ဝါ ၈တန္း ပီးစေလာက္ခနဲက ကိုကိုက ၀င့္ဝါကို ခ်စ္ေနတာ"
"ကဲပါကိုကိုရယ္ အခု ၀င့္ဝါနဲ႔ကိုကို ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားၾကၿပီပဲ ကိုကိုခံစားခဲ့ရတာေတြကို အတိုးခ်ပီး ၀င့္ဝါကို ခ်စ္ပစ္လိုက္ပါေတာ့ေနာ္ ၀င့္ဝါလဲ ကိုကိုခ်စ္တာကို ခံျခင္ေနတာ"
"အဲဒါဆိုရင္ ကိုကိုတို႔ခ်စ္ၾကစို႔ေနာ္ ကိုကိုမေနနိုင္ေတာ့ဘူး "
"ခ်စ္ေလကိုကိုရဲ႕ အခုလဲ ခ်စ္ေနတာမလား ဘာလဲ ၀င့္ဝါ ပါးေလးကို နမ္းျခင္လို႔လား နမ္းေလကိုကိုရဲ႕"
"၀င့္ဝါကလဲကြာ သိရဲ႕သားနဲ႔ ကိုကိုက ၀င့္ဝါရဲ႕ ဒီေနရာေလးထဲကို ခ်စ္ျခင္တာေလ"
ကိုကိုကေျပာရင္းနဲ႔ သူမရဲ႕ေပါင္ၾကားေလးထဲကို လက္နဲ႔ကိုင္လိုက္ေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္လဲ ကိုယ္လံုးေလးလႈပ္ရမ္းေနေအာင္ကို တခစ္ခစ္ ရယ္လိုက္ရင္း...
"သိပါတယ္ကိုကိုရယ္ ၀င့္ဝါက ကိုကို႔ကိုခ်စ္လို႔ အလကားစေနတာ အခုေတာ့ေနဦး ကိုကိုရဲ႕ ၀င့့္ဝါေရမခ်ိဳးရေသးဘူး ေရခ်ိဳးပီးမွပဲ ခ်စ္ေတာ့ေနာ္ ေနာ္ကိုကို"
"အဲဒါဆိုရင္လဲ အတူတူေရခ်ိဳးၾကမယ္ ကိုကိုလဲ ေရမခ်ိဳးရေသးဘူး ေရခ်ိဳးရင္း ကိုကိုနဲ႔၀င့္ဝါ ခ်စ္ၾကမယ္ေလ မေကာင္းဘူးလား"
"ဟုတ္ကိုကို ေကာင္းပါတယ္ အေပၚထပ္က ေရခ်ိဳးခန္းကို လာခဲ့ေနာ္ ၀င့္ဝါေစာင့္ေနမယ္ "
အခန္း.၃၀။
၀င့္ဝါေက်ာ္ထြက္သြားေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ တရုပ္နဂါးပြဲႀကီးလွည့္သလို ျဖစ္ပီးက်န္ေနခဲ့ပါတယ္၊တက္ႂကြေနတဲ့စိတ္ေတြနဲ႔အတူ အလ်ွင္အျမန္ပဲ ၀တ္ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္ပီး ပုဆိုးတစ္ထည္နဲ႔ လဲ၀တ္လိုက္ပါတယ္၊ညီမျဖစ္သူေနာက္ကို ခ်က္ျခင္းလိုက္သြားျခင္ေပမဲ့ စိတ္ကိုထိန္းပီး ခဏေစာင့္ေနလိုက္ရင္း ၁၀မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ အခန္းအျပင္ကိုထြက္ပီး အိမ္ကလူေတြရဲ႕ အရိပ္ေျခကိုၾကည့္လိုက္ပါတယ္၊ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ ဖိုးဖိုးကလဲ တေရးတေမာ အိပ္ေနတက္ပီး ေမေမကလဲ သူတို႔ေမာင္နွမ အခန္းထဲမ၀င္ခင္ ခနဲက ကားနဲ႔ထြက္သြားတယ္ဆိုတာ သိေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ အိမ္အေပၚထပ္ကို တက္လာခဲ့ပါတယ္၊၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕အခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ တံခါးက ဖြင့္ထားပီး အထဲမွာလဲ ညီမျဖစ္သူကို မျမင္ရေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းရွိရာကိုပဲ လာလိုက္ပါတယ္၊ေရခ်ိဳးခန္း အေပါက္၀မွာေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္က ေခါင္းေလးထြက္ပီး ျပဴၾကည့္ေနရင္း မင္းခန္႔ေက်ာ္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္လိုက္တာနဲ႔ တံခါးကို ပိတ္လိုက္ပါတယ္၊မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ကာလရွည္ၾကာစြာ ျမင္ျခင္ခဲ့တဲ့ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးကို ျမင္ရေတာ့မွာမိႈ႕ စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားေနရပါတယ္၊၀င့္ဝါေက်ာ္က ထမိန္အပါးေလးကို ရင္ရွားထားပီး သူ႔ကို ၿပံဳးၿပံဳးေလးလုပ္ပီး ၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕ရေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္စိတ္ထဲမွာ မခ်င့္မရဲျဖစ္သြားကာ သူမရဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးကို ဆြဲၿပီး ဖက္ထားလိုက္ပါတယ္၊ညီမျဖစ္သူရဲ႕ ႏူးည့ံလွတဲ့ ကိုယ္လံုးအိအိေလးကို ဖက္ထားပီး မ်က္နာေလး အနွ႔ံကို နမ္းေနလိုက္ရင္း ႐ႊန္းစိုေနတဲ့ နႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးကို စုပ္နမ္းလိုက္ပါတယ္၊အေတာ္ၾကာတဲ့အထိ အျပန္လွန္ နမ္းစုပ္ၾကပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ ကိုယ္ခႏၵာနွစ္ခုကို အသီးသီးခြာလိုက္ၾကပါတယ္၊၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ထမိန္ရင္ရွားေလးနဲ႔ ကိုယ္လံုးေလးက္ို ၾကည့္ေနရင္း မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ထမိန္ေလးေအာက္က ကိုယ္လံုးေလးကို ျမင္ျခင္လာပါေတာ့တယ္၊ဒါနဲ႔ပဲ ၀င့့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ရင္ရွားထားတဲ့ ထမိန္အစေလးဆီကို လက္လွမ္းလိုက္ေတာ့ အလိုက္သိလြန္းတဲ့ ညီမျဖစ္သူက သူမရဲ႕ ထမိန္ေလးကို ေျဖေလ်ာ့ေပးလိုက္ပါတယ္၊ထမိန္ေလးကို ေျဖေလ်ာ့လိုက္လို႔ ထြက္ေပၚလာတဲ့ နို႔အံုေဖြးေဖြးေလးေတြကို ၾကည့္ပီး မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ အငမ္းမရ စို႔လိုက္ေနလို္က္ပါတယ္၊နို႔ေတြကို တစ္ဖက္ပီး တစ္ဖက္ အားရေအာင္ေျပာင္းစို႔ေနရင္း လံုးလံုးေလးနဲ႔ အိစက္ေနတဲ့ ဖင္သားေတြကို ထမိန္ေလးေပၚကေန ဆုပ္ကိုင္ေနလိုက္ပါတယ္၊ခဏၾကာလို႔ အားရေအာင္ စို႔ၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ နို႔ေတြဆီကေန သူ႔ရဲ႕ မ်က္နာကို ခြာလိုက္ပီး အနွစ္နွစ္ အလလ က သူျဖစ္ျခင္ခဲ့တဲ့ ဆႏၵကို ေျပာလိုက္ပါေတာ့တယ္။
"၀င့္ဝါ ကိုကို ေတာင္းဆိုျခင္တာ တစ္ခုရွိတယ္ "
"ဘာလဲဟင္ ေျပာေလ ကိုကိုရဲ႕ ကိုကိုျဖစ္ျခင္တာ လိုျခင္တာကို ၀င့္ဝါအကုန္လုပ္ေပးမယ္"
"အင္း ကိုကိုက ၀င့္ဝါ ေရခ်ိဳးရင္း ထမိန္ခြၽတ္ေနတာေလးကို ျမင္ျခင္တာ ကိုကို႔ ကို ခြၽတ္ျပေနာ္"
"ဘာမ်ားလဲလို႔ ကိုကိုရယ္ ဒါေလးမ်ား ေတာင္းဆိုေနစရာမလိုပါဘူး ကိုကိုၾကည့္ေနေနာ္ ၀င့္ဝါခြၽတ္ျပမယ္ ေ႐ွ႔ကၾကည့္မလား ေနာက္က ၾကည့္မလား ကိုကို"
"ကိုကို ေနာက္ကပဲၾကည့္မယ္ ၀င့္ဝါဖင္ေလးကို ၾကည့္ျခင္လို႔ ေျဖးေျဖးျခင္းပဲ ခြၽတ္ျပေနာ္"
ေခါင္းေလးကို ညိမ့္ျပပီး ၀င့္ဝါေက်ာ္က မင္းခန္႔ေက်ာ္ကို ေက်ာေလးေပးၿပီး လက္ကကိုင္ထားတဲ့ ထမိန္ေလးကို ေျဖးေျဖးျခင္းပဲ ခြၽတ္ျပေနပါတယ္၊ထမိန္ေလးက ေက်ာေလးေပၚကေန ခါးေလးေပၚကို ေလ်ာက်သြားလို႔ ေပၚလာတဲ့ ေက်ာ့ရွင္းေျပျပစ္လွတဲ့ ေက်ာေလးကို ၾကည့္ေနရင္းမွာပဲ ထမိန္ေလးက ခါးေလးေပၚကေန ေအာက္ကို ေလ်ာၾကသြားပါတယ္၊ထမိန္ေလးနဲ႔ ကင္းကြာသြားလို႔ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ဖင္သားလံုးလံုးေလးေတြက ေဖြးဥႏုနယ္ေနလို႔ ပစ္မ်ိဳးမွဲ႔မထင္ ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးကို ေျပာတာေနမယ္လို႔ ေတြးလိုက္ရင္း မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ၀င့္ဝါေက်ာ္ အနီးကို ကပ္လာလိုက္ပါတယ္၊ေရခ်ိဳးခန္းရဲ႕ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ဂြင္းလံုးကြၽတ္ ပံုေနတဲ့ ထမိန္ေလးကို ၾကည့္လိုက္ရင္း အဲဒီ ထမိန္ေလးနဲ႔ ကင္းကြာေနတဲ့ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ အ၀တ္ဗလာနဲ႔ ကိုယ္လံုးေလးကို အားပါးတရေပြ႕ဖက္လိုက္မိပါတယ္၊မင္းခန္႔ေက်ာ္ဟာ ၀င့္ဝါေက်ာ္ကို ေနာက္ကေန ဖက္ထားရင္း လက္တစ္ဖက္ကို ညီမျဖစ္သူရဲ႕ ဖင္လံုးေလးေတြဆီကို ပို႔လိုက္ပါတယ္၊ႏုည႔ံအိစက္ေနတဲ့ ဖင္လံုးေလးေတြကို တစ္ဖက္ၿပီး တစ္ဖက္ကိုင္ေနရင္း ဖင္အကြဲေလးထဲကို လက္သြင္းပီး ဖင္ေပါက္ေလးကို ကိုင္စမ္းေနလိုက္ပါတယ္၊မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ဖင္အကြဲေလးထဲက ဖင္ေပါက္ေလးကို ကိုင္စမ္းၿပီး ပြတ္ေနရင္း အဲဒီဖင္ေပါက္ေလးကို မင္ျခင္လာပါေတာ့တယ္။
"၀င့္ဝါ ကိုကို႔ ကို ကုန္းေပးေနာ္ ၀င့္ဝါဖင္ေလးကို ကိုကို နမ္းျခင္လို႔"
"ေနဦးေလ ကိုကိုရဲ႕ ၀င့္ဝါေရခ်ိဳးပီးမွ နမ္းေလ အခုၾက ေရမခ်ိဳးရေသးေတာ့ ကိုကိုနံေနမွာ စိုးလို႔"
"ရတယ္ ကိုကိုက ၀င့္ဝါရဲ႕ အနံေလးေတြကို နမ္းျခင္တာ ေရခ်ိဳးလိုက္ရင္ ၀င့္ဝါဆီက အနံ႔ေလးေတြက ေပ်ာက္သြားမွာ အဲဒါေၾကာင့္ အခု ကုန္းေပးေနာ္"
"ဟုတ္ကိုကို ကိုကို႔သေဘာပါ ၀င့္ဝါက ကိုကို႔ ကို အားနာလို႔ ကိုကို႔သေဘာရွိသာ လုပ္ေနာ္ ၀င့္ဝါ ကုန္းေပးမယ္"
အခန္း.၃၁။
၀င့္ဝါေက်ာ္က ေရခ်ိဳးခန္းၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ဒူးေလးေထာက္ပီး ဖင္ေလးကုန္းေပးလိုက္တာနဲ႔ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ ဖင္ေလးေနာက္ကို အလိုေလ်ာက္ေရာက္သြားၿပီး ဖင္ေလးနွစ္ျခမ္းကို ကိုင္ၿပီး ၿဖဲလိုက္ပါတယ္၊ရမၼက္ရဲ႕ တိုက္တြန္းမႈေၾကာင့္ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ဖင္ၾကားထဲကို နွာေခါင္းနွစ္ၿပီး အားပါတရနမ္းေနလိုက္ရင္း ဖင္ေပါက္ေလးကို ယက္ေနလိုက္ပါတယ္၊အရင္ခနဲက လိုျခင္ တပ္မက္ခဲ့ရတဲ့ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ ဖင္သားအိအိေလးကို ကိုင္ရ နမ္းရပီဆိုေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ စိတ္ရွိသလို အားရပါးရကိုင္ပီး နမ္းေနလိုက္ပါတယ္၊ဖင္ေလးကို ကိုင္ၿဖဲၿပီး ဖင္ေပါက္ေလးကို ယက္ေနရင္း ေပါင္နွစ္လံုးၾကားကေနထြက္ေပၚေနတဲ့ အေမႊးေရးေရးနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ေလးက္ုိ ကိုင္ပြတ္ေပးေနလိုက္ပါတယ္၊ဖင္ေပါက္ေလးကို အားရေအာင္ယက္ၿပီးေတာ့လဲ ေစာက္ဖုတ္ကို ယက္ျခင္လာတာေၾကာင့္ ေျပာင္းပီးယက္ေနရင္း ခဏအၾကာမွာေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးကို ဆြဲထူလိုက္ပီး မက္တတ္ရပ္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္၊တဆက္တည္းပဲ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ ကိုယ္ေလးကို ဖက္လိုက္ရင္း နႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို ညင္သာစြာပဲ နမ္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။
"၀င့္ဝါကို ကိုကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ကြာ ၀င့္ဝါက ကိုကို႔အခ်စ္ေလး ကိုကို႔အသဲေလးပဲ"
"၀င့္ဝါလဲ ကိုကို႔ ကို ခ်စ္တယ္ ကိုကိုနဲ႔ အခုလို ေနရတာကိုလဲ အရမ္းေပ်ာ္တာပဲ ကိုကိုက ၀င့္ဝါကိုအရမ္းခ်စ္တာပဲေနာ္ ၀င့္ဝါဖင္ေပါက္ေလးထဲကို လ်ွာနဲ႔ထိုးပီးယက္ေပးတာ "
"ခ်စ္တာေပါ့ကိုကိုအသဲေလးရယ္ ကိုကိုက သဲ ေလး ခႏၵာကိုယ္တစ္ခုလံုးကို ခ်စ္တာ သဲေလး ေစာက္ဖုတ္ေလးက ယက္လို႔ကိုမ၀ဘူး"
"ယက္ပါကိုကိုရယ္ ကိုကို႔သဲေလးက ကိုကို႔သေဘာရွိပါ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ ၀င့္ဝါတို႔ ေရအရင္ခ်ိဳးရေအာင္ ညၾကမွပဲ ကိုကို႔စိတ္ႀကိဳက္ လိုးေပါ့"
"အင္း အဲဒါဆိုရင္လာ ေရပန္းေအာက္မွာ ကိုကိုတို႔ အတူခ်ိဳးၾကမယ္ "
"ဟုတ္ ကိုကိုလဲ ပုဆိုးခြၽတ္လိုက္ေလ ၀င့္ဝါၾက ထမိန္ခြၽတ္ခိုင္းပီး ကိုကိုၾက အခုထိ မခြၽတ္ေသးဘူး"
"ခြၽတ္မွာေပါ့ကြာ ကဲၾကည့္ ခြၽတ္လိုက္ပီ ေက်နပ္ပီးမလား"
"ဟုတ္ကိုကို ကိုကိုလီးႀကီးက အႀကီးႀကီးပဲေနာ္ ၀င့္ဝါကိုင္ၾကည့္ဦးမယ္"
"ကိုင္ေလ ၀င့္ဝါ စိတိႀကိဳက္သာကိုင္ ဘယ္နဲ႔လဲ ကိုကို႔လီးႀကီးကို ႀကိဳက္လား"
"ႀကိဳက္တယ္ကိုကုိရယ္ အရမ္းပဲ ၾကည့္စမ္းပါဦး ကိုကို႔လီးႀကီးက ၀င့္ဝါလက္နဲ႔ေတာင္ မဆန္႔ဘူး"
"ေရခ်ိဳးပီးရင္ ၀င့္ဝါအခန္းကို လိုက္ခဲ့ေနာ္ကိုကို အဲၾကရင္ ကိုကို႔လီးႀကီးကို ၀င့္ဝါစုပ္မယ္"
"ကိုကို အဲဒီထိကို မေနနိုင္ေတာ့ဘူး အခုစုပ္ေပးေတာ့ကြာ"
"ဟုတ္ကိုကို စုပ္ေပးမယ္ေနာ္ ၀င့္ဝါကိုကို ကို ၀င့္ဝါက ျပဳစုေပးမွာေပါ့ ကိုကို႔လီးႀကီးက ႀကီးလိုက္တာကိုကိုရယ္ ဒီလီးႀကီးနဲ႔ ကိုကို႔ ညီမ အဖုတ္ကို လိုးျခင္ေနတာေပါ့ေလ ခ္ခ္"
"ဟုတ္တယ္ ကိုကို႔ညီမကို ကိုကိုက လိုးျခင္ေနတာၾကာပီ ကိုယ့္ညီမဖင္ကိုၾကည့္ပီး လိုးျခင္ေနတာ ကဲ ကိုကို႔သဲေလး စုပ္ေပးေတာ့ေနာ္"
မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ လီးႀကီးကို လက္ေလးနဲ႔ ကိုင္ၾကည့္ေနရာကေန ၀င့္ဝါေက်ာ္က ေခါင္းေလးညိမ့္ပီး သူမရဲ႕ နႈတ္ခမ္းေလး နွစ္လႊာကို ဟ ၿပီး ပါးစပ္ေလးထဲကို သြင္းလိုက္ပါတယ္၊ထိပ္ဖူးႀကီးကို ငုံလိုက္ပီး လ်ွာေလးနဲ႔ ထိုးယက္လိုက္ေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ ပါးစပ္ကေန အီး ခနဲ ျဖစ္သြားရပီး ညီမျဖစ္သူရဲ႕ လ်ွာေလးနဲ႔ ထိုးယက္ေပးေနမႈကို ခံေနလိုက္ပါတယ္၊ခဏၾကာေတာ့ တိုးလာတဲ့ ကာမစိတ္ေတြေၾကာင့္ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ေခါင္းေလးကိုကိုင္ပီး ပါးစပ္ေလးကို လိုးေနလိုက္ပါတယ္၊တင္းတင္းေလး စိထားတဲ့ ႏူးညံ့တဲ့ နႈတ္ခမ္းေလးနွစ္လႊာကို လိုးေနရေတာ့ မၾကာခင္မွာပဲ ပီးျခင္လာရပါပီ၊ညီမပါးစပ္ကို လိုးေနတာဆိုတဲ့ အသိေၾကာင့္ လိင္တန္ႀကီးက မာေထာင္လာပီး ခပ္ဆက္ဆက္ေလး ေဆာင့္လိုးလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ ပါးစပ္ေလးထဲကို သုက္ရည္ေတြက ဒလေဟာ ပန္းထြက္ကုန္ရပါတယ္၊၀င့္ဝါေက်ာ္ကလဲ အကိုျဖစ္သူရဲ႕ လိ္င္တန္ႀကီးကေနထြက္လာတဲ့ သုက္ရည္ေတြကို မနိုင္မနင္းေလးမ်ိဳခ်ေနေပမဲ့ သုက္ရည္ေတြက မ်ားလြန္းတာေၾကာင့္ မ်ိဳခ်ေနရင္းနဲ႔ပဲ နႈတ္ခမ္းေထာင့္ေလးကေန အျပင္ကို စီးၾကေနပါတယ္၊သုက္ရည္ေတြ အထြက္ရပ္သြားတဲ့အထိ လိုးေနရင္း ထြက္တာရပ္သြားေတာ့ ညီမရဲ႕ ပါးစပ္ေလးထဲကေန သူ႔ရဲ႕ လိင္တန္ႀကီးကို ဆြဲထုက္လိုက္ရင္း ခ်စ္ခင္ၾကင္နာစြာနဲ႔ပဲ ၀င့္ဝါေက်ာ္ကို ဆြဲဖက္ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။
"ေကာင္းလိုက္တာ သဲေလးရာ ကိုကို႔သဲေလးက အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ ကိုကိုေတာ့ ပီးသြားတာေတာင္ သဲေလးကို လိုးျခင္တဲ့စိတ္က ေလ်ာ့မသြားဘူး"
"ဟုတ္ကိုကို သဲေလးလဲ ကိုကို႔လီးႀကီးကို စုပ္ရလို႔လားမသိဘူး အဖုတ္ေလးထဲက ယားလာတာ ကိုကို႔လီးႀကီးနဲ႔ လိုးတာကို ခံျခင္လာတာ"
"ခံျခင္ရင္ ကိုကို လိုးေပးမွာေပါ့ကြာ ကိုကို႔သဲေလးကို လိုးေပးမွာေပါ့ ညထိေစာင့္မေနေတာ့ဘူး အခုလိုးၾကစို႔ "
"ဟုတ္ကိုကို ေရအရင္ပီးေအာင္ခ်ိဳးရေအာင္ေနာ္ ဒီထဲမွာ သဲေလးတို႔ ၾကာေနပီ ေရခ်ိဳးပီးမွပဲ သဲေလး အခန္းကို ကိုကိုလိုက္ခဲ့"
"အဲဒါဆိုလဲ လာ ကိုကိုတို႔ ေရျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္ ခ်ိဳးရေအာင္ သဲေလးကို ကိုကို လိုးျခင္ေနပီ"
"ခ္ခ္ ကိုကိုကလဲ သဲေလးက ဘယ္မွထြက္မေျပးပါဘူး အိမ္မွာပဲေနတာကို ကိုကိုလိုးျခင္တဲ့အခ်ိန္ လိုးေပါ့"
အခန္း.၃၂။
ဒီေနာက္မွာေတာ့ ေမာင္နွမနွစ္ေယာက္ ေရပန္းေအာက္မွာ ေရအတူခ်ိဳးလိုက္ၾကပါတယ္၊ေမာင္နွမသံေယာဇဥ္ေရာ အဲဒီထက္ပိုတဲ့ အခ်စ္ေတြေရာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႔ အျပန္လွန္ ေခါင္းေလ်ွာ္ေပးၾက ဆပ္ျပာတို္က္ေပးၾကနဲ႔ လုပ္ေပးေနၾကပါတယ္၊ဒီလိုနဲ႔ ေရခ်ိဳးပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္က ေရလဲထမိန္္ေလးကို လဲလိုက္ပီး တဘက္တစ္ထည္ကို ရင္ဘတ္္ေလးေပၚမွာ ျခံဳလုိက္ပါတယ္၊မင္းခန္႔ေက်ာ္ကေတာ့ အလ်ွင္ျမန္တက္လာခဲ့တာေၾကာင့္ ျပန္၀တ္စရာမပါပဲ ျဖစ္ေနလို႔ ၀င့္ဝါေက်ာ္ ၿခံဳထားတဲ့ တဘက္ေလးကို ေတာင္းၿပီး ခါးမွာပတ္လိုက္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကေန ထြက္လာၾကပါတယ္၊မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကေန အျပင္ေရာက္တာနဲ႔ ၀င့္ဝါေက်ာ္လက္ကိုဆြဲပီး အလ်ွင္ျမန္ပဲ သူမရဲ႕ အခန္းထဲကို ၀င္လာလိုက္ပါတယ္၊အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးကို ေပြ႕ခ်ီပီး ကုတင္ေပၚကို တင္လိုက္ပါတယ္၊တဆက္တည္း ဆိုသလိုပဲ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးေပၚကို တက္လိုက္ကာ တစ္ေယာက္မ်က္နာကို တစ္ေယာက္ၾကည့္ေနၾကရင္း မ်က္နွစ္ခုက ပူးကပ္သြားပီး နႈတ္ခမ္းျခင္း ဂေဟဆက္လိုက္ၾကပါတယ္၊တစ္ေယာက္ရဲ႕နႈတ္ခမ္းေတြကို တစ္ေယာက္က ရမၼက္ျပင္းစြာနဲ႔ စုုပ္နမ္းေနၾကရင္း လ်ွာျခင္းလဲအျပန္ပြတ္ဆြဲၾကကာ ကုတင္ေပၚမွာ လူးလြန္႔ေနၾကပါတယ္၊ပူေလာင္ျပင္းျပတဲ့ အနမ္းေတြနဲ႔ နမ္းေနၾကရင္း...
" သုခစံအိမ္ " ( 5 )
ေရး ~ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္တုတ္
အခန္း.၁၈။
"သမီး ဘယ္လိုေနလဲ ေကာင္းလား ဖင္ေရာေစာက္ဖုတ္ေရာ အလိုးခံလိုက္ရေတာ့ အေတာ္နာေနမွာေပါ့"
"ဟုတ္ေဖေဖ သမီး ဒီတခါပီးသြားတာက အေကာင္းဆံုးပဲ ထကိုမထႏိုင္ေတာ့ေဖေဖရယ္ သမီးခဏေတာ့ နားဦးမယ္ေနာ္ ကိုေရာ မာလာ့ဖင္ထဲက လီးႀကီးကို ထုက္ေပးပါဦး ဖင္ထဲက စပ္ပီး နာေနလို႔ပါ"
"ေအးပါမိန္းမရာ ကိုလဲ ၾကမ္းလိုက္မိတယ္ မိန္းမက ေဆာင့္ေဆာင့္နဲ႔ ေျပာေတာ့ ကိုလဲ အသားကုန္ေဆာင့္လိုက္တာ"
"ဟုတ္တယ္ကိုရယ္ အ႐ွိန္တက္ေနတုန္းကေတာ့ အရမ္းေကာင္းပီး ေဆာင့္ခိုင္းလိုက္တာ ပီးသြားေတာ့ ဖင္ထဲက နာလာတာ"
"ကဲပါေမာင္ေက်ာ္ရာ အန္ကယ္တို႔ သမီးကို အနားေပးလိုက္ရေအာင္ သမီး လွဲေနေနာ္ "
"ေဖေဖနဲ႔ကို မပီးေသးဘူးမလား မာလာ့ေစာက္ဖုတ္ကိုပဲ ပီးေအာင္လိုးလိုက္ၾကေနာ္ မာလာခံႏိုင္ပါတယ္"
ဦးျမဒင္နဲ႔ဦးေက်ာ္ေက်ာ္က မာလာႏြယ္ကို အိပ္ယာႀကီးေပၚမွာ ခ်လိုက္ၾကပါတယ္၊အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အခန္းတံခါးက ပြင့္သြားပီး ဝင့္ဝါေက်ာ္က ဝင္လာပါတယ္၊ဝင့္ဝါေက်ာ္ ဝင္လာတာကို ဦးျမဒင္က အထိပ္တလန္႔ျဖစ္ေနေပမဲ့ ဦးေက်ာ္ေက်ာ္ကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ေနေနရင္း ဝင့္ဝါေက်ာ္ကို ဆီးႀကိဳပီး ေမးလိုက္ပါတယ္၊
"သမီး အိပ္မေပ်ာ္လို႔ ထလာတာလား"
"အိပ္မေပ်ာ္တာ မဟုတ္ဘူးေဖေဖေရ အသံေတြက က်ယ္လြန္းလို႔ လန္႔ႏိုးလာတာ ေမေမ့ ေအာ္သံၾကားလိုက္ရလို႔ ဘာျဖစ္တာလဲလို႔ လာၾကည့္တာ"
"သမီးေမေမ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးကြာ ေဖေဖနဲ႔သမီးဖိုးဖိုးတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ဝိုင္းလိုးလိုက္လို႔ အပီးၾကမ္းပီး ေအာ္လိုက္တာပါ"
"ဟင္...ေဖေဖနဲ႔ဖိုးဖိုးက ေမေမ့ကို ဝိုင္းလိုးၾကတာ ဟုတ္လားေမေမ"
"အင္း ဟုတ္တယ္သမီးရယ္ သမီးေဖေဖနဲ႔ဖိုးဖိုးတို႔ လိုးၾကလို႔ ေမေမအရမ္းေကာင္းပီး ေအာ္ေနမိတာပါ သမီးအိပ္ေရးပ်က္သြားတာလား"
"အိပ္ေရးပ်က္တာက အေရးမႀကီးပါဘူးေမေမရယ္ ေဖေဖတို႔ကလဲ သမီးေတာ့ မေခၚပဲနဲ႔ ေမေမ့ကို ဝိုင္းလိုးရသလား ဖိုးဖိုးနဲ႔ေဖေဖ့ကို သမီးမေၾကနပ္ဘူး "
"ဘာလို႔လဲသမီးရဲ႕ ဘာလဲ သမီးကို မေခၚလို႔လား"
"ဟုတ္တယ္ေဖေဖ သမီးကို လိုးေပးရမယ္ အင္း...ေနဦး သမီးက ဖိုးဖိုးလိုးတာ မခံဖူးေသးဘူး ဖိုးဖိုးနဲ႔ခံမယ္ ရတယ္မလားဖိုးဖိုး"
"ေအး ေနပါဦးကြဲ႔ ဘာေတြျဖစ္ကုန္ၾကတာလဲ ဖိုးဖိုးေတာ့ နားမလည္ေတာ့ဘူး "
"ဒီလိုေဖေဖေရ သမီးနဲ႔ေဖေဖလိုပဲ ကိုနဲ႔ သမီးဝင့္ဝါတို႔ကလဲ အတူေနေနၾကတာ"
"ဟင္ အဲဒါဆိုရင္ ေျမးေလးနဲ႔ ေျမးေလးေဖေဖတို႔ကလဲ ဖိုးဖိုးတို႔လို လုပ္ေနၾကတာေပါ့ ဟုတ္လား"
"ဟုတ္တယ္ေလဖိုးဖိုးရဲ႔ ေမေမနဲ႔ဖိုးဖိုးတို႔ လိုးၾကပီဆိုရင္ သမီးက အျမဲတန္းေခ်ာင္းၾကည့္ေနၾက ဖိုးဖိုးလီးႀကီးကို ၾကည့္ပီး သမီးအဖုတ္ေလးကယားေနရတာ ေမေမ့ကိုေတာင္သမီးက မနာလိုျဖစ္ေနေသးတယ္ ဖိုးဖိုးလီးႀကီးကို အပိုင္စီးထားလို႔ေလ သမီးလဲ ဖိုးဖိုးလီးႀကီးနဲ႔ အလိုးခံျခင္ေသးတာေပါ့"
"အဲဒါဆိုရင္လဲ သမီးဖိုးဖိုးနဲ႔ အလိုးခံလိုက္ေလ ေဖေဖက သမီးေမေမကို လိုးလိုက္မယ္ ေဖေဖတို႔မိသားစု ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး လိုးၾကတာေပါ့"
"အင္း အဲဒါေကာင္းတယ္ေဖေဖ ကဲဖိုးဖိုး သမီးကိုလိုးေပးေတာ့ ဒီကိုမလာခင္ကနဲက သမီးအဖုတ္ေလးက အသံေတြၾကားပီး အရည္ေလးေတြစိမ့္ထြက္ေနတာ"
"ေအးပါကြယ္ ဖိုးဖိုးလိုးေပးပါ့မယ္ ေမာင္ေက်ာ္ မင္းက သမီးမာလာကိုပဲ လိုးလိုက္ေတာ့ကြာ အန္ကယ္ကေတာ့ ေျမးမေလးကိုပဲ လိုးလိုက္ေတာ့မယ္ "
"ရတယ္အန္ကယ္ လုပ္လိုက္ေတာ့ သမီးကလဲ သူ႔အေမအတိုင္းပဲ အခံကေတာ့ ပက္စက္တယ္ဗ် ေကာင္းေကာင္းသာ လိုးေပးလိုက္ေတာ့"
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ ဦးျမဒင္နဲ႔ေျမးမေလးဝင့္ဝါေက်ာ္တို႔က တစ္တြဲ မာလာႏြယ္နဲ႔ ဦးေက်ာ္ေက်ာ္တို္႔က တစ္တြဲ အတြဲနွစ္တြဲဟာ ကာမပြဲႀကီး က်င္းပၾကဖို႔ ျပင္ဆင္လိုက္ျကပါတယ္၊ဦးျမဒင္က ေျမးမေလးရဲ႕ အဝတ္ေတြကို ခြၽပ္ေနသလို ဦးေက်ာ္ေက်ာ္ကလဲ မာလာႏြယ္ကို တယုတယနမ္းေပးေနရင္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ပြတ္ေပးေနပါတယ္၊ ေျမးမေလးရဲ႕ အဝတ္ေတြခြၽပ္ၿပီးသြားေတာ့ အေမတူသမီးေလးျဖစ္တဲ့ ဝင့္ဝါေက်ာ္ဟာ အဖိုးျဖစ္သူကို တြန္းလွဲလိုက္ရင္း အေပၚကေနတက္ခြၿပီး ဦးျမဒင္ရဲ႕ လိင္တန္ႀကီးကို သူမရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ဝေလးမွာ ေတ့ၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္၊ႀကီးမားတဲ့ အဖိုးလီးႀကီးက သူမေစာက္ဖုတ္ထဲကို တအိအိနဲ႔ ဝင္ေနတာကို ငံုၾကည့္ေနရင္း တစ္ဝက္ေက်ာ္ေလာက္အေရာက္မွာေတာ့ ဖင္ႀကီးကို အားနဲ႔ဖိခ်လိုက္ပါတယ္၊ႀကီးမား႐ွည္လ်ားတဲ့ လီးႀကီးအဆံုးဝင္သြားေတာ့ ဝင့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ မ်က္နာေလးက ေမာ့သြားပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးႏွစ္လႊာက ဟ သြားရပါတယ္၊သပ္ႀကီးလ်ဳွိထားသလို တင္းတင္းႀကီးဝင္ေနတဲ့ လီးႀကီးေၾကာင့္ ခ်က္ျခင္း မလႈပ္႐ွားနိုင္ေသးပဲ ၿငိမ္ေနရင္း ခဏေနေတာ့ ဝင့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ဖင္လံုးလံုးေလးက ႂကြတက္လာပီး ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားရဲရဲေလးေတြကလဲ လီးႀကီးနဲ႔အတူ အျပင္ကို ကပ္ပါလာပါတယ္၊အဖိုးျဖစ္သူရဲ့ လီးႀကီးကို တစ္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေရာက္ေအာင္ ဖင္ေလးကိုျကြလိုက္ပီး တဖန္ျပန္ပီး သူမရဲ႕ဖင္ေလးကို ဖိခ်လိုက္ပါတယ္၊႐ႈမညီးဖြယ္ရာ ငယ္ႏုေနတဲ့ မ်က္နာေလးက မဲ့တဲ့တဲ့ေလးျဖစ္ေနကာ အဖိုးျဖစ္သူရဲ႕ လီးႀကီးေပၚကို ထိုင္လိုက္ႂကြလိုက္နဲ႔ ျဖည္းျဖည္းျခင္း လုပ္ေနရာကေန အ႐ွိန္ရလာတဲ့အခါမွာေတာ့ ဝင့္ဝါေက်ာ္ဟာ သူမရဲ့ဖင္ေလးကို ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ လႈပ္႐ွားလိုက္ပါေတာ့တယ္။
ေဘးမွာ႐ွိတဲ့ မာလာႏြယ္နဲ႔ဦးေက်ာ္ေက်ာ္တို႔ အတြဲကေတာ့ ဆူညံေအာ္ဟစ္ပီး ရမက္ေတြထန္ေနၾကပါတယ္၊မာလာႏြယ္က ဦးေက်ာ္ေက်ာ္ကို ကုန္းေပးထားပီး ေနာက္ကေန ေဆာင့္လိုးလိုက္တိုင္း ေအာ္ညီးသံေလးေတြေပးရင္း ဖင္ႀကီးကို ေနာက္ကိုျပန္ပစ္ေပးပီး အလိုးခံေနပါတယ္၊အေမျဖစ္သူရဲ႕ ေအာ္ညီးသံေတြနဲ႔ အေဖျဖစ္သူရဲ႕ ေနာက္ကေန အားရပါးရ ေဆာင့္လိုးေနတာေတြကို ျမင္ေနရေတာ့ ဝင့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ကာမစိတ္ေတြကလဲ ထႂကြလာပီး အဖိုးျဖစ္သူရဲ႕ လိင္တန္ႀကီးေပၚကို အားရပါးရ ေဆာင့္ေနလိုက္ပါေတာ့တယ္၊
ဦးျမဒင္ဟာ အေပၚကေန တက္ပီးေဆာင့္ေနတဲ့ ေျမးမေလးရဲ႕ ကိုယ္လံုးသြယ္သြယ္ေလးကို ၾကည့္ရင္း ကိုယ္လံုးေလးလႈပ္ခါမႈနဲ႔အၿပိဳင္ လႈပ္ေနၾကတဲ့ အပ်ိဳႏို႔ေလးေတြကို ကုိင္ဆြဲပီး ေအာက္ကေန ပင့္ေဆာင့္လိုက္ပါတယ္၊အေပၚက ေျမးမေလးရဲ႕ ေဆာင့္ခ်က္နဲ႔အၿပိဳင္ ပင့္ေဆာင့္လိုက္ေတာ့ ဝင့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ႏွႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကေန တအင့္ အင့္ နဲ႔ ညီးသံေလး ထြက္ေပၚလာပါတယ္၊ခဏအၾကာမွာေတာ့ ဝင့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးက ဦးျမဒင္ရဲ႕ ရင္ဘက္ႀကီးေပၚကို ေမွာက္ၾကလာၿပီး တုန္ရီေနတဲ့ အသံေလးနဲ႔....
"သမီးမေဆာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဖိုးဖိုးရယ္ ေမာလိုက္တာ ဖိုးဖိုးလုပ္ေပးဦးေနာ္ "
"ေအးပါကြယ္ ဖိုးဖိုးတလွဲ႔ လုပ္ေပးမယ္ သမီးဘယ္လိုေနျခင္လဲေျပာေလ ကုန္းေပးမလား"
"ဟုတ္ဖိုးဖိုး သမီးကုန္းေပးမယ္ ေမေမ့လိုကုန္းပီးအလိုးခံျခင္လို႔ ေဖေဖက ေမေမ့ကို ေဆာင့္လိုးေနသလို ဖိုးဖိုးကလဲ သမီးကို ေဆာင့္လိုးေပးေနာ္"
။
ေျပာရင္းနဲ႔ပဲ ဝင့္ဝါေက်ာ္က ဦးျမဒင္ေပၚကေန ထပီး အေမျဖစ္တဲ့ မာလာႏြယ္ရဲ႕ေဘးမွာ ယွဥ္ပီး ကုန္းေပးလိုက္ပါတယ္၊မာလာႏြယ္ကလဲ သူမရဲ႕ေဘးမွာလာပီး အဖိုးျဖစ္သူ လိုးတာကိုခံဖို႔ ကုန္းေပးတဲ့ သမီးကိုၾကည့္ပီး ျပဳးံဳျပလိုက္ပါတယ္၊ဦးျမဒင္ကလဲ ဖင္ေလးကိုကုန္းပီး ခါးေလးခြက္ထားတဲ့ ေျမးမေလးရဲ႕ေနာက္ကို ဝင္လိုက္ရင္း သူ႔ရဲ႕လိင္တန္ႀကီးကို ဝင့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားက ျပဴးထြက္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲကို ေတ့ပီး လိုးသြင္းလိုက္ပါတယ္၊မာလာႏြယ္နဲ႔ဝင့္ဝါေက်ာ္တို႔ သမီးနဲ႔အေမဟာ ဖင္ေတြကိုကုန္းထားၾကပီး လိုးေဆာင့္မႈေတြကို အတူတူခံေနၾကပါတယ္၊ဦးျမဒင္ဟာ သူ႔ရဲ႕လိင္တန္ႀကီးကို ဝင့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို သြင္းပီးတာနဲ႔ ေနာက္ကေန အားရပါးရေဆာင့္လိုးေနလိုက္ပါတယ္၊ျပင္းထန္တဲ့ ေဆာင့္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ဝင့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးက လႈတ္ခါေနရပီး အဖိုးျဖစ္သူရဲ႕ လိုးေဆာင့္္ေတြနဲ႔အၿပိဳင္ ဝင့္ဝါေက်ာ္ကလဲ အားၾကမခံ ဖင္ေလးကိုေနာက္ျပန္ ေဆာင့္ေပးရင္း ညီးသံေလးေတြေပးကာ အလိုးခံေနပါေတာ့တယ္။
ဦးျမဒင္နဲ႔ဦးေက်ာ္ေက်ာ္တို႔ကလဲ ဖင္ေတြကုန္းေပးေနၾကတဲ့ မာလာႏြယ္နဲ႔ဝင့္ဝါေက်ာ္ကို ေနာက္ကေန အားကုန္ေဆာင့္လိုးေနၾကပါတယ္၊ျပင္းထန္လွတဲ့ ေဆာင့္လိုးမႈေတြေၾကာင့္ အေမနဲ႔သမီးႏွစ္ေယာက္စလံုးဟာ ေအာ္ညီးေနၾကပီး ဖင္ႀကီးေတြတရမ္းရမ္းနဲ႔ အလိုးခံေနၾကပါတယ္၊အခ်ိန္ေတြၾကာလာတာနဲ႔အမ်ွ မာလာႏြယ္နဲ႔ဝင့္ဝါေက်ာ္တို႔ရဲ႕ ကာမစိတ္ေတြက တိုးလာၾကပီး...
"အားးးဖိုးဖိုးေရ လိုးလိုး သမီးအဖုတ္ကိုေဆာင့္လိုးေပး အားးးဖိုးဖိုးရဲ႕ သမီးေကာင္းလိုက္တာ႐ွင္"
ဝင့္ဝါေက်ာ္ကို လိုးေနတဲ့ ဦးျမဒင္ကလဲ ေျမးမေလးရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ ေနာက္ကေန ခါးေလးကို ကိုင္ဆြဲပီး တအားေဆာင့္လိုးေပးလိုက္ပါတယ္၊ဝင့္ဝါေက်ာ္ကလဲ ဖင္ေလးကိုေနာက္ပစ္ေပးပီး တဟင္းဟင္းနဲ႔ ရမက္ေတြထန္ပီး အလိုးခံေနရင္းနဲ႔...
"အားးးေကာင္းလိုက္တာဖိုးဖိုးရယ္ လိုးပါ သမီးအဖုတ္ကိုေဆာင့္လိုးေပးပါ အားးးဖိုးဖိုး သမီး ပီးေတာ့မယ္ အားးးဖိုးဖိုးေရ လိုးလိုး သမီးအရမ္းေကာင္းေနပီ အားးးဖိုးဖိုးေရ သမီးပီးးးပီးးးပီ အားးးေကာင္းလိုက္တာေနာ္ ဟင္းးး..."
ဝင့္ဝါေက်ာ္ဟာ အဖိုးျဖစ္သူရဲ႕အလိုးကိုခံရင္း ရမက္ေတြထန္ၿပီး ဖင္ေလးတရမ္းရမ္းနဲ႔ ပီးသြားပါတယ္၊ဝင့္ဝါေက်ာ္ပီးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ မာလာႏြယ္ရဲ႕ ဖင္ႀကီးကလဲ ခါရမ္းလာပီး ...
"ကိုေရ...မာလာအရမ္းေကာင္းေနပီ လိုးလိုး တအားေဆာင့္လိုး အားးးေကာင္းလိုက္တာကိုရာ ဟုတ္တယ္ ေဆာင့္ေဆာင့္ အားးးလိုးပါ ကို အားးးမာလာပီးေတာ့..မယ္..အားးးကိုေရ...မာလာပီး...ေတာ့...မယ္...အားးး အမေလးးး...ကိုရဲ႕ မာလာပီးပီ ဟင္းးး ေကာင္းလိုက္တာကိုရယ္"
ဦးျမဒင္နဲ႔ဦးေက်ာ္ေက်ာ္တို႔လဲ မာလာႏြယ္နဲ႔ဝင့္ဝါေက်ာ္တို႔ ပီးသြားတာနဲ႔ မေ႐ွးမေႏွာင္းမွာ အားကုန္ေဆာင့္လိုးၾကရင္းနဲ႔ သုက္ရည္ေတြကို ထုက္လႊတ္လိုက္ၾကပါတယ္၊ကာမရဲ႕ေကာင္းမြန္တဲ့ အရသာေတြကို ကိုယ္စီခံစားၾကရင္းနဲ႔ ခႏၵာကိုယ္ေတြဟာ အိပ္ယာႀကီးေပၚကို လဲၾကကုန္ရင္း အေမာေျဖေနၾကပါတယ္၊ဝင့္ဝါေက်ာ္က အဖိုးျဖစ္သူရဲ႕ ရင္ခြင္ႀကီးထဲမွာ ဝင္ေနသလို မာလာႏြယ္ကလဲ ဦးေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွာ ေၾကာေလးေပးၿပီး တေစာင္းေလး လွဲအိပ္ေနပါတယ္၊မ်ားမၾကာခင္ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကာမဂုဏ္အရသာေတြကို ဝလင္ေအာင္ ၿမိန္ေရ႐ွက္ေရ ခံစားလိုက္ရတဲ့အတြက္ ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ အဝတ္စားကင္းမဲ့စြာနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ကုန္ၾကပါေတာ့တယ္။
ကာင္းကင္ေပၚမွာ ၾကယ္ေလးတခ်ိဳ႕ပဲ မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္ လင္းေနၾကပီး လမင္းႀကီးကေတာ့ သူ႔တာ၀န္ခ်ိန္မဟုတ္လို႔ အနားယူေနပါတယ္၊လမိုက္ညအခါျဖစ္ေလေတာ့ ညငွက္အခ်ိဳ႕ရဲ႕ ေအာ္ျမည္သံေတြကိုလဲ ၾကားေနရပီး ပုစဥ္းရင္ကြဲတစ္ေကာင္ကေတာ့ ဘာရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ ေအာ္ျမည္ေနမွန္းမသိပဲ ေအာ္ေနေလရဲ႕၊တခ်က္ခ်က္မွာ သုတ္ခနဲ႔တိုက္ခတ္လာတဲ့ ေလနွင့္အတူပါလာတဲ့ ပန္းရနံ႔အခ်ိဳ႕ဟာလဲ အမ်ိဳးမည္ခဲြျခားရခက္လွေအာင္ကို ေရာႁပြန္းပီး ေလေခၚေဆာင္ရာက္ို လိုက္ပါစီးေမ်ာေနၾကပါတယ္၊၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး တိတ္ဆိတ္ေနၾကသလို သုခစံအိမ္ႀကီးထဲမွာလဲ အပ္က်ရင္ေတာင္ ၾကားနိုင္ေလာက္ေအာင္ကို တိတ္ဆိတ္မႈက ႀကီးစိုးေနပါတယ္၊ထိုအခ်ိန္မွာပဲ သုခစံအိမ္ႀကီးရဲ႕ ေအာက္ထပ္မွာရွိတဲ့ ေရွးေဟာင္းနာရီႀကီးဆီက နာရီထိုးသံ ၁၂ ခ်က္ ထြက္ေပၚလာပါတယ္၊အဲဒီ သုုခစံအိမ္ႀကီးရဲ႕ အေပၚထပ္က အခန္းထဲမွာ႐ွိတဲ့ ကုတင္ႀကီးေပၚမွာေတာ့ ကာမလူသားေလးေယာက္ဟာ အဝတ္စားကင္းမဲ့စြာနဲ႔ ခႏၵာကိုယ္ျခင္း ပူးကပ္ပီး အိပ္ေမာၾကေနပါတယ္၊ကာမေရစီးေၾကာင္းထဲမွာ စီးေမ်ာခံစားခဲ့ၾကရင္း ေျကနပ္ေပ်ာ္ရြွင္စြာပဲ တစ္ညဥ့္တာအခ်ိန္ကို အိပ္စက္ျခင္းနဲ႔ ကုန္ဆံုးလိုက္ၾကပါေတာ့တယ္။
နံနက္မိုးေသာက္လို႔ ေနာက္တစ္ေန့ကို ေရာက္လာခဲ့ေတာ့ ဦးျမဒင္ဟာ ထံုးစံအတိုင္းပဲ ေစာစီးစြာႏိုးလာပီး ေဘးနားကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ သားမက္နဲ႔သမီးရယ္ ေျမးမရယ္ကို ေတြ႔လိုက္ရလို႔ မေန႔ညက ကာမပြဲႀကီး အေၾကာင္းကို ေတြးမိပီး ေက်နပ္အားရစြာ ျပံဳးလိုက္မိပါတယ္၊မာလာႏြယ္ကိုျကည့္လိုက္ေတာ ့သူမရဲ႕ညအိပ္ဂါဝန္ႀကီးကို ဝတ္ထားတာေတြ႕ရတာေၾကာင့္ ၾကည့္ရတာတာ့ မေန႔ညက တေရးႏိုးခ်ိန္မွာ ဆီးထသြားပီး ျပန္အိပ္ေတာ့ ဝတ္ထားတာေနမယ္လို႔ ေအာက္ေမ့လိုက္ပါတယ္၊ဝင့္ဝါေက်ာ္တို႔သားအဖကေတာ့ မေနညက မအိပ္ခင္အတိုင္းပဲ အဝတ္ဗလာနဲ႔ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္၊ေစာေစာႏိုးေနတက္တဲ့ အက်င့္ေၾကာင့္ ထလိုက္ေပမဲ့ က်န္တဲ့သူေတြကို ႏိုးသြားမွာ စိုးတာေၾကာင့္ အသာယာပဲ အိပ္ယာႀကီးေပၚကေန ဆင္းပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ မ်က္နာသစ္ သြားတိုက္လုပ္ေနလိုက္ပါတယ္၊ကိစၥေတြ ပီးသြားေတာ့ အိမ္ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာရင္း အိမ္တံခါးမႀကီးကို ဖြင့္ပီး လမ္းေလ်ွာက္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္၊သာယာလွပတဲ့ မနက္ခင္းအခ်ိန္မွာ လတ္ဆတ္တဲ့ ေလေတြကို ႐ွဴ႐ွိက္လိုက္ရင္း ေျခလွမ္းေတြကို ပံုမွန္တိုင္းေလ်ွာက္လာလိုက္ေတာ့ ဆံုေနၾကေနရာမွာ ဦးလွဟန္က ရပ္ၿပီး ေျခလက္ေတြကို ဆန္႔တန္းလႈပ္႐ွား ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရလို႔ မသိမသာေလး ျပံဳးလိုက္မိပါတယ္၊ျပံဳးလိုက္ရတာက လြန္ခဲ့တဲ့ရက္အနည္းငယ္က ေျမးမေလးငယ္ငယ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေမးျမန္းခဲ့တာေတြ ျပန္ပီးသတိရလာလို႔ ျပံဳးလိုက္မိတာပါ၊ဦးျမဒင္ကိုျမင္ေတာ့ ဦးလွဟန္က ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေနရာကေန ရပ္လိုက္ၿပီး...
"ဘာေတြမ်ားသေဘာက်ၿပီး ျပံဳးေနတာလဲကြ"
"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးကြာ လြန္ခဲ့တဲ့ရက္ေတြတုန္းက အေၾကာင္းကို သတိရသြားလို႔ပါ"
ဦးုျမဒင္နဲ႔ဦးလွဟန္တို႔လဲ ေရာက္တက္ရာရာေတြ ေျပာၾကရင္းနဲ႔ ထံုးစံအတိုင္းပဲ လမ္းေလ်ွာက္လိုက္ၾကပါတယ္၊လမ္းေလ်ွာက္ ကိုယ္လက္ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ပီးတဲ့အခါမွာ အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့ေတာ့ အိမ္ေရွ႕မွာ တံျမက္စည္းလွဲေနတဲ့ ငယ္ငယ္ကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္၊တံျမက္စည္းလွဲေနတဲ့ ငယ္ငယ္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ပီး အိမ္ထဲကို ၀င္လာေတာ့ မာလာႏြယ္ကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္၊သမီးျဖစ္တဲ့ မာလာႏြယ္ကို ေတြ႕တာနဲ႔ အက်င့္ပါေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြက အလိုလိုပဲ သူမရဲ႕ ခႏၵာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကို ၾကည့္လိုက္မိပါတယ္၊အိ္မ္ေနရင္းအ၀တ္စားနဲ႔ မဟုတ္ပဲ ျပင္ဆင္ ၀တ္စားထားတာေၾကာင့္ ေဈးသြားမလို႔ေနမယ္လို႔ ေအာက္ေမ့လိုက္ရင္း မာလာႏြယ္ရွိရာကို လာလိုက္ေတာ့ သမီးျဖစ္တဲ့ မာလာႏြယ္ကလဲ ဦးျမဒင္ကိုေတြ႕တာနဲ႔ နႈတ္ခမ္းထူထူၿပဲၿပဲေလးကေန အၿပံဳးေလးတစ္ပြင့့္ ေပၚလာပီး အေဖျဖစ္သူကို နႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္။
"ေဖေဖဒီေန႔ လမ္းေလ်ွာက္ကျပန္လာတာ ေစာေနပါလား အျပင္က ဘာစားခဲ့ေသးလဲေဖေဖ"
"ဒီေန႔ေတာ့ ဘာမွကိုမစားခဲ့ပါဘူးသမီးရယ္ သမီးေဈးသြားမလို႔လား"
"ဟုတ္ေဖေဖ သမီးလဲေဈးမသြားခင္ အိမ္ကပဲ ေကာ္ဖီေသာက္သြားမလို႔ လာေလေဖေဖ ေကာ္ဖီနဲ႔မုန္႔စားလိုက္ေပါ့ သမီးေဈးက ျပန္လာမွ ေဖေဖစားဖို႔ တစ္ခုခု၀ယ္ခဲ့မယ္"
"ေအးပါသမီးရယ္ ရပါတယ္ ဘာမွ၀ယ္မေနပါနဲ႔ေတာ့ အေရးမႀကီးပါဘူး ဒါနဲ႔သမီး ညကအိပ္ေပ်ာ္ရဲ႕လား"
"ဟုတ္ အိပ္ေပ်ာ္ပါတယ္ေဖေဖရဲ႕ ညက တစ္ခါလားပဲ ထလိုက္တာ ဘာလို႔လဲဟင္ေဖေဖ"
"ေၾသာ္ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးသမီးရယ္ မေန႔ညက ေဖေဖနဲ႔ေမာင္ေက်ာ္္တို႔နွစ္ေယက္ ၿပိဳင္တူလိုးတာကို ခံလိုက္ရလို႔ သမီးမ်ား နာၿပီး ညကအိပ္မေပ်ာ္ပဲ ျဖစ္ေနမလားလို႔ပါ"
"ေပ်ာ္ပါတယ္ေဖေဖရဲ႕ မေန႔ညက သမီးျဖင့္ ခါတိုင္းညေတြထက္ေတာင္ ပိုပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားေသးတယ္ ေဖေဖတို႔လိုးတာခံရလို႔လားမသိဘူး အရမ္းေကာင္းၿပီး သမီးျဖင့္ ခ်က္ျခင္းကို အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ "
"သမီး ညၾကရင္ ေဖေဖသမီးဖင္ကို လိုးမယ္ေနာ္ မေန႔ညက ေမာင္ေက်ာ္က သမီးဖင္ကိုလိုးေနတာ ျမင္ရခနဲက ေဖေဖလဲ သမီးဖင္ကို လိုးျခင္ေနတာ"
"ဟင့္...ေဖေဖလဲသမီးဖင္ကို လိုးျခင္ေနတာေပါ့ေလ ဟုတ္လားေဖေဖ "
"ေအးေပါ့သမီးရဲ႕ သမီးဖင္ႀကီးကလဲ ျမင္တာနဲ႔ကို လိုးျခင္စရာႀကီးျဖစ္ေနတာေလ ဒီမွာၾကည့္ပါလား သမီးဖင္ႀကီးက အိစက္ပီးေတာ့ အႀကီးႀကီးပဲ"
ဦးျမဒင္လဲေျပာရင္းနဲ႔ မာလာႏြယ္ရဲ႕ ဖင္ႀကီးကို ကိုင္လိုက္ပါတယ္၊မာလာႏြယ္ကလဲ သူမဖင္ႀကီးကိုၾကည့္ပီး အားပါးတရကိုင္ေနတဲ့ အေဖျဖစ္သူကို ေက်နပ္ေနတဲ့ အၿပံဳးေလးနဲ႔ ၾကည့္ေနလိုက္ပီး...
"ေဖေဖကေတာ့ေလ အရမ္းကဲတာပဲ သမီးဖင္ႀကီးကိုပဲ ကိုင္ျခင္ေနတာေပါ့ေလ ကဲပါေဖေဖရယ္ ညၾကမွပဲ ေဖေဖ့သေဘာရွိလုပ္ေနာ္ အခုေတာ့ ေကာ္ဖီေသာက္ၾကစို႔ လာေဖေဖ "
"ေအးပါသမီးရယ္ ညၾကရင္ေတာ့ ေဖေဖစိက္ႀကိဳက္အကုန္လုပ္မွာေနာ္"
ဦးျမဒင္လဲ မာလာႏြယ္ကိုေျပာလိုက္ရင္း ထမင္းစားခန္းရွိရာကုိ သားဖနွစ္ေယာက္ အတူလာလိုက္ၾကပါတယ္၊ထမင္းစားခန္းထဲေရာက္ေတာ့ စားပြဲအရွည္ႀကီးေဘးက ခံုေပၚမွာထိုင္ပီး ေကာ္ဖီေသာက္ေနတဲ့ ဦးေက်ာ္ေက်ာ္ကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္၊ဦးျမဒင္နဲ႔မာလာႏြယ္ ၀င္လာတာကိုျမင္ေတာ့ ဦးေက်ာ္ေက်ာ္က ေကာ္ဖီေသာက္ေနရာကေန...
"အန္ကယ္ေရ မေန႔ညက အဆင္ေျပရဲ႕လားဗ် သမီးကေတာ့ က်ေနာ္အိပ္ယာကေန ထလာတဲ့အထိကို အန္ကယ္ကုတင္ေပၚမွာ အိပ္ေနခဲ့တုန္းပဲ"
"ေျပပါတယ္ေမာင္ေက်ာ္ရာ ေျမးေလး၀င့္ဝါ မထေသးတာက မေန႔ညက အိပ္ေရးပ်က္သြားလို႔ ေနမွာပါ "
"ဟုတ္အန္ကယ္ ေၾသာ္...ဒါနဲ႔ မာလာေရ အေစာက မင္း သား ဖုန္းဆက္ေသးတယ္ မနက္ဖန္ၾကရင္ အိမ္ကို ျပန္လာဦးမွာတဲ့ကြ ၾကာေတာ့မၾကာဘူးတဲ့ အဲဒါ မင္းျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ကိုလာေခၚဖို႔ေျပာေနတာ"
"ဟုတ္ကို ကိုမအားရင္ မာလာပဲသြားႀကိဳလိုက္မယ္ေလ "
"ေအးေအး အဲဒါဆိုရင္ မင္းပဲ သြားႀကိဳလိုက္ေပါ့ အန္ကယ္ က်ေနာ္ ေဆးခန္းသြားလိုက္ပါဦးမယ္"
ဦးေက်ာ္ေက်ာ္က ဦးျမဒင္ကို နႈတ္ဆက္ပီးတာနဲ႔ ထမင္းစားခန္းထဲကေန ထသြားပါတယ္၊မာလာႏြယ္လဲ အေဖျဖစ္သူေရွ႕ကို ေကာ္ဖီခြက္ ခ်ေပးပီးေတာ့ သူမလဲ ေသာက္ေနလိုက္ရင္း ခဏေနေတာ့ ထမင္းစားခန္းထဲကို ငယ္ငယ္၀င္လာေတာ့ မွာစရာရွိတာေတြမွာပီး ေဈးကို ထြက္သြားပါေတာ့တယ္၊ဒီေနာက္မွာေတာ့ သုခစံအိမ္ႀကီးထဲမွာရွိတဲ့ လူေတြဟာ ေန႔စဥ္အခိ်န္ဇယားအတိုင္းပဲ ပံုမွန္လည္ပတ္ၾကရင္းနဲ႔ တစ္ေန႔တာ ကုန္ဆံုးသြားၾကပါေတာ့တယ္။
မန္မာနိုင္ငံရဲ႕ အလည္ပိုင္းၿမိဳ႕ႀကီးျဖစ္တဲ့ မႏၲေလးၿမိဳ႕ဟာ ေႏြရာသီမွာေတာ့ အပူက ရက္စက္လွပါတယ္၊အရိပ္ရသစ္ပင္ေတြမရွိတဲ့ လမ္းေတြမွာဆိုရင္ အပူေငြ႕ေတြျပန္ပီး တလ်ွပ္လ်ွပ္ထေနတာကို ျမင္ေနရေလ့ရွိပါတယ္၊အေဆာင္ေရွ႕ သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္မွာ ထိုင္ေနရင္း မင္းခန္႔ေက်ာ္တစ္ေယာက္ လမ္းေပၚမွာ သြားလာေနၾကတဲ့ ကားေတြ ဆိုင္ကယ္ေတြကို အဓိပၸာယ္မဲ့ ေငးေမာၾကည့္ေနရင္း အေတြးနယ္ခ်ဲ့ေနပါတယ္၊သူ႔ရဲ႕ အေတြးေတြထဲမွာေတာ့ ပံုရိပ္တစ္ခုက ထင္ထင္ရွားရွားပဲ ရွိေနပါတယ္၊အဲဒီ အေတြးထဲက ပံုရိပ္ကို ပိုမိုထင္ရွားလာေစတာကေတာ့ အေစာတုန္းက ေမေမ့ဆီက ဖုန္းေခၚဆိုလာမႈေၾကာင့္လို႔ ေျပာရင္လဲ မမွားပါဘူး၊မင္းခန္႔ေက်ာ္ဟာ သူ႔ရဲ႕အေဖဦးေက်ာ္ေက်ာ္ကို လာႀကိဳဖို႔ေျပာေပမဲ့ အလုပ္မအားတဲ့ အတြက္ ေမေမကပဲ လာႀကိဳလိမ့္မယ္လို႔ မေန႔ညခနဲက ေဖေဖက ဖုန္းဆက္ပီး ေျပာလို႔ သိလိုက္ရပါတယ္၊ဒီေန႔မနက္ ၉နာရီေလာက္မွာ ေမေမ့ဆီက ဖုန္းလာလို႔ ကိုင္လိုက္ေတာ့ ေမေမက သူမလာေနပီလို႔ေျပာပီး ညီမျဖစ္တဲ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ပါ ပါလာတယ္လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ေ၀ဒနာတစ္ရပ္က စတင္ပီး ၀င္လာရပါတယ္၊ညီမ၀င့္ဝါရဲ႕ မ်က္နာေလးက သူ႔ရဲ႕အာရံုထဲမွာ ေပၚလာရင္း စိတ္ေတြကလဲ ကုန္လြန္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြဆီကို ေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။
မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ အေတြးေတြထဲမွာ ေပၚလာရတာကေတာ့ အခုလိုပဲ ပူျပင္းတဲ့ ေန႔ေလးတစ္ေန႔ပါ၊အဲဒီေန႔ေလးကေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ အာရံုထဲမွာ စဲြၿမဲစြာနဲ႔ပဲ ေနရာယူေနပါတယ္၊အဲဒီတုန္းက ေန႔ေလးဆိုတာကေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္၁၀တန္းေအာင္ပီးစ ေန႔ရက္ေတြထဲက ေန႔ေလးတစ္ေန႔ပါပဲ၊မင္းခန္႔ေက်ာ္၁၀တန္းေအာင္ပီးေတာ့ အိမ္မွာနားေနရင္း ၀င့္ဝါေက်ာ္ကလဲ ေက်ာင္းပိတ္ေတာ့ အိမ္ႀကီးထဲမွာ မိသားစုေတြ စံုစံုလင္လင္ရွိေနၾကတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္၊တစ္ရက္မွာေတာ့ ေဖေဖနဲ႔ေမေမကလဲ မန္းေလးသြား ဖိုးဖိုးကလဲ ၿမိဳ႕ထဲက သူ႔မိတ္ေဆြဆီကို သြားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မင္းခန္႔ေက်ာ္တို႔ ေမာင္နွမပဲ အိမ္မွာက်န္ေနခဲ့ၾကပါတယ္၊ခဏအၾကာမွာေတာ့ မင္းခန႔္ေက်ာ္လဲ ၿမိဳ႕ထဲက သူငယ္ခ်င္းဆီကို သြားမယ္ဆိုပီး ၀င့့္ဝါေက်ာ္ကို အိမ္ေစာင့္ေနဖို႔ေျပာေတာ့ သူမက တစ္ေယာက္ထဲ မေနျခင္ဘူး ျပင္းတယ္လုပ္ေနလို႔ ျပန္လာရင္ ေရခဲ့မုန္႔နဲ႔ အကင္၀ယ္ခဲ့မယ္လို႔ ေျပာပီး ေခ်ာ့ထားခဲ့ပါတယ္၊သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကို ေရာက္ေတာ့ သူ႔အိမ္မွာ ကိစၥေတြေပၚေနလို႔ မအားတာေၾကာင့္ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ၀င့္ဝါေက်ာ္အတြက္ ေရခဲ့မုန္႔၀ယ္ပီး ျပန္လာခဲ့ပါတယ္၊အဲဒီလို ျပန္လာတာကိုက မင္းခန္႔႔ေက်ာ္အတြက္ ေ၀ဒနာတစ္ခုခံစားရဖို႔ ျဖစ္လာခဲ့တာေပါ့၊အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ၀င့္ဝါေရလို႔ ေခၚမလို႔ျပင္လိုက္ပီးခါမွ ေၾကာက္တက္တဲ့ ဒီေကာင္မေလးကို စ ဦးမယ္ဆိုပီး အိမ္ထဲကို အသာေလး အသံမၾကားေအာင္ ၀င္လာခဲ့ပါတယ္၊အိမ္ေအာက္ထပ္မွာ ၀င့္ဝါေက်ာ္ကို ရွာၾကည့္ေတာ့ မေတြ႕တာေၾကာင့္ အိမ္အေပၚထပ္က သူမရဲ႕ အခန္းကို သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ မေတြ႕ဘူးပဲ ျဖစ္ေနပါတယ္၊ဒါနဲ႔ပဲ ေရမ်ားခ်ိဳးေနတာလား ဆိုပီး အေပၚထပ္က ေရခ်ိဳးခန္းရွိရာကို လာလိုက္ေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ သီခ်င္းဆ္ိုေနသံေလးကို ၾကားလိုက္ရပါတယ္၊ေရခ်ိဳးပီးမွပဲ ေျခာက္ေတာ့မယ္ဆိုပီး ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းဖို႔ ေျခလွမ္းျပင္ပီးကာမွ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးက အနည္းငယ္ ဟ ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္၊မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ေရခ်ိဳးခန္းရွိရာကို သြားပီး စေနာက္မယ္လို႔ေတြးရင္း ေျခလွမ္းေတြကို ေရခ်ိဳးခန္းရွိရာသို႔ ဦးတည္လိုက္ေတာ့ မထင္မွတ္တဲ့ ျမင္ကြင္းတစ္ခုကို ေတြ႕လိုက္ရပါေတာ့တယ္၊မင္းခန္႔ေက်ာ္ဟာ ၀င့့္ဝါေက်ာ္က သူ႔ထက္၂နွစ္ပဲ ငယ္ေပမဲ့ ညီမအငယ္ေလးလို သေဘာထားပီး ခ်စ္တဲ့မ်က္လံုးနဲ႔ပဲ ၾကည့္ေနခဲ့တာပါ၊အဲဒါေၾကာင့္လဲ တစ္ေန႔တျခား အ႐ြယ္ေရာက္လာတာကို ေတြ႕ျမင္ေနရေပမဲ့ သူကေတာ့ ညီမဆိုတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔ပဲ ခ်စ္ေနခဲ့တာပါ၊အခုေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းကေတာ ၀င့္ဝါေက်ာ္အေပၚမွာ ျမင္တဲ့ မင္းခန္႔႔ေက်ာ္ရဲ႕အျမင္ေတြဟာ လံုး၀ကိုေျပာင္းလဲသြားရပါတယ္၊ဟ ေနတဲ့တံခါးၾကားကေန မင္းခန္႔ေက်ာ္ျမင္လိုက္ရတာကေတာ့ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ ငယ္ႏုေနတဲ့ ေနာက္ပိုင္းအလွေလးပါပဲ၊အိမ္မွာ သူမတစ္ေယာက္ထဲရွိတာဆိုပီး ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ေစ့ယံုေလးပဲ ေစ့ထားပီး ေရခ်ိဳးေနတဲ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ဟာ မင္းခန္႔ေက်ာ္ ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ေရခ်ိဳးပီးသြားလို႔ ထမိန္ရင္ရွားေလးကို ျဖည္ခ်ပီး သူမရဲ႕ကိုယ္လံုးေလးကို တဘက္ႀကီးနဲ႔ ပတ္ေနတဲ့အခ်ိန္ပဲျဖစ္ပါတယ္၊ခဏေလးပဲ ဖ်က္ခနဲျမင္လိုက္ရေပမဲ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ မ်က္လံုးထဲမွာေတာ့ အဲဒီျမင္ကြင္းေလးက စြဲၿမဲသြားရပါတယ္၊ခ်က္ျခင္းဆိုသလိုပဲ အၾကည့္ကို လြဲပီး အိမ္ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာရင္း ဧည့္ခန္းထဲမွာ ထိုင္ေနလိုက္ပါတယ္၊ဧည့္ခန္းထဲမွာ ထိုင္ေနရင္း မင္းခန္႔ေက်ာ္ ျမင္မိေနတာကေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းအလွေလးပါပဲ၊အိမ္မွာေနရင္ စကပ္ဖားဖားေလးေတြပဲ ၀တ္ပီး ကေလးလိုေနတက္တဲ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ခႏၵာကိုယ္က အခုလိုအ၀တ္မပါေတာ့ အေတာ္ေလးကို ဖြင့္ထြားၿပီး ၾကည့္လို႔ေကာင္းေနတာပဲလို႔ ေတြးလိုက္မိပါတယ္၊ခ်က္ျခင္းဆိုသလိုပဲ ေခါင္းကို ခါရမ္းပီး အဲဒီအေတြးေတြကို ေမာင္းထုက္ပစ္လိုက္ေပမဲ့ ဆက္လက္ပီးပဲ ျမင္ေယာင္ေနလို႔ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ သူ႔စိတ္ကို နားမလည္နိုင္ျဖစ္ေနရပါတယ္၊ဒါနဲ႔ပဲ အိမ္မွာေနလို႔္ေတာ့ မျဖစ္တာ့ဘူး အျပင္သြားမွ ဆိုပီး ထြက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။
အခန္း.၂၄။
မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ၿမိဳ႕ထဲမွာပဲ အခ်ိန္ျဖဳန္းပီး ညေနေမွာင္လာခါနီးလို႔ မီးေတြလင္းလာပီဆိုမွ အိမ္ကို ျပန္လာခဲ့ပါတယ္၊အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေမေမက ဘယ္သြားေနတာလဲလို႔ေမးေတာ့ အလြယ္ပဲ ေျပာလိုက္ပီး အခန္းထဲမွာ ၀င္မွာေနလိုက္ပါတယ္၊အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ အခန္းအျပင္ကေန ေမေမ့ရဲ႕ ေခၚသံၾကားလို႔ ထြက္လာေတာ့ ထမင္းစားဖို႔ေျပာေနတာေၾကာင့္ စိတ္မပါစြာနဲ႔ပဲ ထမင္းစားလိုက္ပါတယ္၊မိသားစုေတြ စံုလင္စြာနဲ႔စားေနရေပမဲ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ကေတာ့ စားလို႔မ၀င္သလိုပဲ ျဖစ္ေနပါတယ္၊မ်က္လံုးေတြကေတာ့ တခ်က္ခ်က္မွာ ၀င့္ဝါေက်ာ္ဆီကို ေရာက္သြားပီး အိမ္ေနရင္း၀တ္ ဂါ၀န္ပြပြေလးနဲ႔ ခ်စ္စရာဟန္ပန္ေလးရွိေနတဲ့ ညီမျဖစ္သူကို ၾကည့္ေနလိုက္မိပါတယ္၊ဒီလိုနဲ႔ပဲ ညစာစားပီးသြားၾကေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ သူ႔အခန္းထဲကိုပဲ ၀င္ေနလိုက္ပါတယ္၊အခန္းထဲေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ကုတင္ေပၚမွာ လွဲအိပ္လိုက္ပီး မၾကာေသးခင္ကမွ ေဖေဖ၀ယ္ေပးထားတဲ့ ဖုန္းေလးကို ဖြင့္ပီးၾကည့္ေနလိုက္ပါတယ္၊ညေနကမွကူးလာတဲ့ အျပာကားေတြကို ဖြင့္ၾကည့္ေနရင္း အေတြးေတြထဲမွာ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ အ၀တ္စားကင္းမဲ့ေနတဲ့ ကိုယ္လံုးေလးကို ျမင္ေယာင္လာရပါတယ္၊မ်က္လံုးေတြကေတာ့ ဖုန္းမ်က္နာျပင္ကို ၾကည့္ေနေပမဲ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ အာရံုေတြကေတာ့ ဖုန္းဆီမွာ ရွိမေနၾကပါဘူး၊အေတြးေတြနဲ႔ ေမ်ာလြင့့္ေနရင္း အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ တစ္စံုတစ္ခုကို သတိရပီး အခန္းထဲကေနထြက္ၿပီး အိမ္အေပၚထပ္ကို တက္လာခဲ့ပါတယ္၊အိမ္အေပၚထပ္ကို တက္လာခဲ့ပီး ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ အခန္းဆီသို႔ ေလ်ွာက္လာရင္း အခန္းေရွ႕ကိုေရာက္ေတာ့ တံခါးကို တြန္းဖြင့္လိုက္ပါတယ္၊ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ ၀င့္ဝါေက်ာ္က အိမ္ေအာက္ထပ္မွာပဲ TV ၾကည့္ေနတယ္ဆိုတာရယ္ သူမရဲ႕အခန္းကို ေလာ့ခတ္ေလ့မရွ္ိဘူးဆိုတာရယ္ကို သိတာေၾကာင့္ တံခါးကို တြန္းဖြင့္ပီး ၀င္လိုက္ပါတယ္၊အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ အေၾကာင္းကိုသိတာေၾကာင့္ အခန္းေထာင့္က အ၀တ္ေပေတြထဲ့ထားတဲ့ ျခင္းရွိရာကို လာလိုက္ပါတယ္၊၀င့္ဝါေက်ာ္ဟာ သူမရဲ႕အ၀တ္ေတြကို ေလ်ွာ္ေလ့မရွိပဲ ျခင္းထဲမွာပဲ ထဲ့ထားေလ့ရွိတာပါ၊မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ျခင္းထဲက ပင္တီေလးတစ္ထည္ကို ေကာက္ယူၿပီး ေအာက္ထပ္က သူ႔အခန္းကို ျပန္လာလိုက္ပီး အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေန႔လည္က ျမင္လိုက္ရတဲ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ဖင္လံုးေလးကို ျမင္ေယာင္ရင္း ပင္တီေလးကို အားရပါးရ နမ္းေနလိုက္ပါတယ္၊ပင္တီဂြဆံုေလးဆီက ရတဲ့ အန႔ံေလးရယ္ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ဖင္လံုးလံုးေလးရယ္ကို ေပါင္းလိုက္ေတာ့ မင္းခန္႔႔ေက်ာ္ရဲ႕ စိတ္ေတြက လႈပ္ရွားလာပီး ေဘာင္းဘီထဲက လိင္တန္ကိုဆြဲထုက္ၿပီး ကစားေပးလိုက္ေတာ့ မၾကာခင္မွာပဲ ပီးဆံုးျခင္းကို ေရာက္သြားပါရပါတယ္၊အဲဒီညကေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ဟာ အိပ္လို႔မေပ်ာ္နိုင္ပဲ ျဖစ္ေနရပီး ည၁၂နာရီေက်ာ္ေတာ့ ထိန္းလို႔မရတဲ့ စိတ္ေတြေၾကာင့္ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ အခန္းကို အရဲစြန္႔ပီး တက္လာလုိုက္မိပါတယ္၊တက္သာလာေပမဲ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ကမ်ား သူမရဲ႕အခန္းတံခါးကို ေလာ့ခ်ထားမလားပဲ လို႔လဲ ေတြးေနရင္း အခန္းေရွ႕ကိုေရာက္ေတာ့ အသာယာတြန္းၾကည့္လိုက္ပါတယ္၊၀င့္ဝါေက်ာ္ကပဲ တံခါးေလာ့ခ်ဖို႔ ေမ့တာလား သူကပဲ ကံေကာင္းတာလားဆိုပီး မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ အခန္းတံခါးကို ဟ ၿပီး အတြင္းထဲကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ပါတယ္၊ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကုတင္ေလးေပၚမွာ ဖက္လံုးႀကီးကို ခြအိပ္ေနတဲ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ကို ေတြ႕တာနဲ႔ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ အခန္းထဲကို ၀င္လိုက္ပါတယ္၊ညီမျဖစ္သူက အိပ္ရင္ ဆင္ေအာ္တာေတာင္ မနိုးဘူး ဆိုတာမ်ိဳးလုိ အိပ္တက္ေလ့ရွိတာကို သိတာေၾကာင့္ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ကုတင္ေဘးကိုသြားပီး အိပ္ေနတဲ့ ၀င့့္ဝါေက်ာ္ကို ၾကည့္ေနလိုက္ပါတယ္၊ဂါ၀န္ပြပြေလးကို၀တ္ပီး အိပ္ေနတဲ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ဟာ သူမရဲ႕ေျခေထာက္ေလးတစ္ဖက္ကို မစ္ကီးေမာက္အရုပ္ေလးေတြပါတဲ့ ဖက္လံုးႀကီးကို ခြထားရင္းနဲ႔ အိပ္ေနတာပါ၊ေပါင္ေလးတစ္ဖက္က ဖက္လံုးႀကီးကို ခြထားေတာ့ ဂါ၀န္ေလးက လန္တက္ေနပီး ျဖဴႏုေနတဲ့ ေျခသလံုးသားေလးနဲ႔ ဒူးအထက္က ေပါင္သားေလးေတြကို မင္းခန္႔ေက်ာ္ ျမင္ေနရပါတယ္၊ေပါင္ေလးတစ္ဖက္က ဖက္လံုးကို ခြထားေတာ့ ၀င့့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ဖင္ေလးနွစ္လံုးကလဲ ဟ ေနၾကပီး အဲဒီ ဟ ေနတဲ့ ဖင္အကြဲေၾကာင္းေလးကို ဂါ၀န္ေလးေပၚကေန ျမင္ေနရေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕စိတ္ေတြဟာ လႈပ္ရွားလာရပါပီ၊ဦးေနွာက္ရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈမပါပဲ လက္ေတြဟာ အလိုအလ်ွာက္ပဲ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ဂါ၀န္ေလးကို ျဖည္းျဖည္းျခင္း မ လွန္ၾကည့္ေနမိပါတယ္၊အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ ေပါင္သားေဖြးေဖြးေလးေတြနဲ႔ ဟ ေနတဲ့ ဖင္အကြဲေၾကာင္းေလးကိုၾကည့္ပီး မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ သူ႔ရဲ႕လိင္တန္ကို ကစားေပးေနလိုက္မိပါေတာ့တယ္။
အခန္း.၂၅။
"တီ တီ တီ"
ေမ်ာလြင့္ေနတဲ့စိတ္အစဥ္ဟာ ကားဟြန္းသံကို ၾကားတာေၾကာင့္ အတိက္ဆီကေန ပစၥဳပၸဳန္ကို ျပန္ေရာက္လာပါတယ္၊အသံၾကားရာဆီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ထိုင္ေနတဲ့ ေရွ႕တဲ့တဲ့မွာ ေရာက္ေနတဲ့ ကားေလးကိုေတြ႕လိုက္ရပါတယ္၊ကားထဲမွာေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕အေမ ေဒၚမာလာႏြယ္က ၿပံဳး႐ႊင္စြာနဲ႔ပဲ သူ႔ကိုလွမ္းၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕ရေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ အိပ္ကိုကိုင္ဆြဲပီး ထိုင္ေနရာကေနထလိုက္ပါတယ္၊ကားရွိရာကိုလာရင္း ၀င့္ဝါေက်ာ္ကို ကားေနာက္ခန္းမွာ ထိုင္ေနတာကိုေတြ႕လိုက္ရေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ညီမျဖစ္သူအား ၿပံဳျပလိုက္ပါတယ္၊တဆက္ထဲပဲကားတံခါးကို ဆြဲဖြင့္ပီး ၀င္ထိုင္လိုက္ေတာ့ ေနာက္မွာထိုင္ေနတဲ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္က အကိုျဖစ္သူကို ေနာက္ကေန လက္ေလးနွစ္ဖက္နဲ႔ သိုင္းဖက္လိုက္ပါတယ္။
"ကိုကို ၀င့္ဝါက ေမေမ့ကိုအက်ႌ၀ယ္ေပးဖို႔ ပူဆာမလို႔လိုက္လာတာ ကိုကိုကေရာ ၀င့္ဝါကို ဘာမုန္႔႔၀ယ္ေကြၽးမွာလဲ"
"ကိုကို႔မွာပိုက္ဆံမရွိပါဘူး ၀င့္ဝါရာ အခုအိမ္ျပန္တာကိုက ေဖေဖ့ဆီက ပိုက္ဆံေတာင္းမလို႔"
"ဟင့္...ကိုကိုက ၀င့္ဝါၾက ပိုက္ဆံမရွိဘူးတဲ့ ကိုကို႔ေကာင္မေလးကိုၾကေတာ့ မုန္႔ေတြလိုက္၀ယ္ေကြၽးေနတာ ဟိုေန႔က fb မွာ ကိုကိုတင္ထားတာ ၀င့္ဝါေတြ႕တယ္ သြား...ကိုကို႔ကို မေခၚေတာ့ဘူး"
"အဲဒီတုန္းက ရွိတယ္ေလ အခုမရွိေတာ့တာေျပဟတာ ကဲပါ၀င့္ဝါရာ ေရခဲမုန္႔ေတာ့ ၀ယ္ေကြၽးဖို႔ရွိပါတယ္ ဟုတ္ပီလား စ္ိတ္ေကာက္မေနနဲ႔ေတာ့"
"ဟင့္အင္း...ေကာက္မွာပဲ အဲေလာက္နဲ႔မရဘူးကိုကို "
"အဲဒါဆိုရင္လဲ နွပ္ေခ်းေကြၽးမယ္ေလ စားမယ္မလား"
"ဟင့္...ကိုကိုေနာ္ ညစ္စုတ္ႀကီး ကြကိုယ္သာစား"
၀င့္ဝါေက်ာ္က ေျပာရင္းနဲ႔ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ ေက်ာကို လက္သီးဆုပ္ေလးနဲ႔ ထုလိုက္ပါတယ္၊ေမေမကေတာ့ သူတို႔ေမာင္နွမ ေျပာဆိုေနၾကတာေတြကို ၿပံဳးၿပံဳးေလးနဲ႔ပဲ နားေထာင္ေနပီး ကားကိုဂရုတစ္စိုက္ေမာင္းေနပါတယ္၊ခဏအၾကာမွာပဲ ဒိုင္းမြန္းပလာဇာေရွ႕ကို ေရာက္လာေတာ့ ေမေမက ကားကို ရပ္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ၀င့္ဝါေက်ာ္ဟာသူမဖင္ကို ကင္းကိုက္လိုက္သလို ခုန္ထပီး ဆင္းသြားပါတယ္၊ေမေမနဲ႔ မင္းခန္႔ေက်ာ္တို႔လဲ ကားတံခါးေတြပိတ္ပီး ၀င့္ဝါေက်ာ္ေနာက္ကို လိုက္လာလိုက္ၾကရင္း အထဲေရာက္ေတာ့ ေမေမက သူ႔ကို ေမးလိုက္ပါတယ္။
'သား ဘာ၀ယ္ျခင္လဲ ၀ယ္ေလ"
"ရတယ္ေမေမ သိပ္၀ယ္စရာမရွိပါဘူး သား ေလ်ွာက္ၾကည့္ေနလိုက္မယ္"
"ေအးေအး သား အဲဒါဆိုရင္လဲ ေမေမ သမီးေနာက္လိုက္သြားလိုက္ဦးမယ္ သား၀ယ္ျခင္တာရွိရင္လဲ ၾကည့္ထားလိုက္ေပါ့"
ေမေမကေျပာပီး ၀င့္ဝါေက်ာ္ေနာက္လိုက္သြားေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ပလာဇာထဲမွာ ေလ်ွာက္ၾကည့္ေနလိုက္ပါတယ္၊အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ အျပင္ျပန္ထြက္လာပီး ကားနားကေနပဲ ေမေမတို႔ကို ေစာင့္ေနလိုက္ပါတယ္၊ခဏေနေတာ့ လက္ထဲမွာ ဆိုင္တံဆိပ္ပါတဲ့ အ၀တ္စားအိပ္ေလးကို ကိုင္ထားရင္း ၿပံဳး႐ႊင္ေနတဲ့ မ်က္နာေလးနဲ႔ ၀င့္ဝါေက်ာ္က ထြက္လာပါတယ္၊ေမေမကလဲ သူမေနာက္ကေနပါလာပီး မင္းခန္႔ေက်ာ္ကို ေတြ႕ေတာ့ သား ဘာမွမ၀ယ္ေတာ့ဘူးလား လို႔ ေမးေတာ့ သူလဲ မ၀ယ္ေတာ့ဘူးေမေမ သားမွာ အကုန္ရွိပါတယ္ သားက ေမေမ့သမီးလို ဂ်ီက်ပီး မ၀ယ္ခိုင္းတက္ပါဘူးလို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္က မ်က္ေစာင္းေလးထိုးပီး နႈတ္ခမ္းေလးစူေနပါတယ္၊မင္းခန္႔ေက်ာ္ေျပာတာကို ေမေမက သေဘာက်သလိုေလး ၿပံဳးလိုက္ရင္း ကားတံခါးကိုဖြင့္ပီး ထိုင္လိုက္ေတာ့ သူတို႔ေမာင္နွမလဲ ကားထဲ၀င္လိုက္ၾကတယ္၊ကားေပၚေရာက္ေရာက္ျခင္းပဲ ၀င့့္ဝါေက်ာ္က ကိုကို ၀င့္ဝါကို ေရခဲမုန္႔၀ယ္ေကြၽးရမွာေနာ္လို႔ ေျပာေနတာေၾကာင့္ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ေမေမ့ကို ေ႐ႊနိုင္လြန္ ေရခဲမုန္႔ဆိုင္ကို ေမာင္းဖို႔ေျပာလိုက္ပါတယ္၊ေ႐ႊနိုင္လြန္မွာ ေရခဲမုန္႔စားပီးေတာ့ အိမ္ကိုပဲ တန္းျပန္လာၾကရင္း မင္းခန္႔ေက်ာ္ဟာ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ အေၾကာင္းေတြကို ေတြးေနမိပါတယ္၊ကားတံခါးေပါက္ကေနျမင္ေနရတဲ့ ရွဳခင္းေတြကိုၾကည့္ေနရင္း မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ စိတ္အာရံုကလဲ ကုန္လြန္ခဲ့တဲ့ အတိတ္ဆီကို ျပန္ေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။
အခန္း.၂၆။
၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ အခန္းထဲကေန ျပန္ထြက္လာခဲ့ေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္စိတ္ထဲမွာ အမွားတစ္ခုကို က်ဳဴးလြန္ထားသလိုပဲ ခံစားေနရပီး ငါေတာ့ မလုပ္သင့္တာကို လုပ္မိၿပီ ဆိုပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အပစ္တင္ရင္း ေနာင္တရေနမိပါတယ္၊အခန္းထဲျပန္ေရာက္ေတာ့လဲ အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ပဲ ရင္ထဲမွာ တေႏြးေႏြးနဲ႔ ခံစားေနရပီး ေနာက္ေတာ့ ဒီလိုမလုပ္ေတာ့ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္၊ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေနာက္ေန႔ေရာက္ေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ကို ျမင္ေနရတဲ့အခါမွာ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ အာရံုေတြထဲမွာ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ အ၀တ္စားကင္းမဲ့ေနတဲ့ ကိုယ္လံုးေလးကို ျပန္ျမင္ေယာင္လာပါတယ္၊ဒါနဲ႔ပဲ မင္းခန္႔ေက်ာ္ဟာ အိမ္မွာမေနျခင္ေတာ့တာေၾကာင့္ မန္းေလးက ဦးေလးဆီမွာ လာေနလိုက္ပါတယ္၊ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေဆးတကၠသိုလ္ တက္ရေတာ့ ေနရာအသစ္ သူငယ္ခ်င္းအသစ္ေတြနဲ႔ေတြ႕ပီး မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ အာရံုေတြထဲမွာ ၀င့္ဝါေက်ာ္ကို ေမ့သလိုျဖစ္သြားခဲ့ရပါတယ္၊တခါတေလ ေတြးမိရင္ေတာ့ သတိရေနေပမဲ့ အဲဒီ သတိရတဲ့စိတ္ကိုလဲ အကိုက ညီမတစ္ေယာက္ကို သတိရတာမ်ိဳးလို ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားပီး ထိန္းသိမ္းခဲ့တာပါ၊၀င့္ဝါေက်ာ္အေပၚမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕စိတ္ေတြကို တားဆီးတဲ့ အေနနဲ႔ ပထမနွစ္မွာပဲ ရည္းစားထားလိုက္ပါတယ္၊ဒါေပမဲ့လဲ အိမ္ကိုျပန္ေရာက္တာနဲ႔ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ စိတ္အာရံုေတြကို ၀င့္ဝါေက်ာ္က ဖမ္းစားထားျပန္ပါတယ္၊ဒီေနာက္မွာေတာ့ တက္နိုင္သမ်ွအိမ္ကို မျပန္ပဲ ေနလာခဲ့တာ အေတာ္ေလးေတာင္ၾကာသြားပါလားလို႔ ေတြးေနရင္း ေနာက္ခန္းထဲမွာထိုင္ေနတဲ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ကို လွဲ႔ၾကည့္လိုက္ပါတယ္၊၀င့္ဝါေက်ာ္ကေတာ့ သူကလွဲ႔ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ အကိုျဖစ္သူကို ၿပံဳးျပလိုက္ရင္း လ်ွာေလးထုက္ျပေနပါတယ္၊ခ်စ္စရာ ဟန္မူယာေလးရွိတဲ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ကို ၾကည့္ေနရင္း ရင္ဘတ္ေလးဆီကို အၾကည့္ကေရာက္သြားေတာ့ ဖြြံ႕ထြားတဲ့ ရင္သားမို႔မို႔ေလးကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္၊မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ သတိထားေနတဲ့ၾကားကေန ညီမျဖစ္သူရဲ႕ နို႔အံုေလးကို သတိလက္လြတ္ၾကည့္ေနမိရင္း ၀င့့္ဝါေက်ာ္က သူမရင္ဘတ္ေလးကို ငံု႔ၾကည့္ပီး အကိုျဖစ္သူရဲ႕ မ်က္နာကို အဓိပၸာယ္ေဖာ္ျပဖို႔ ခဲယဥ္းတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ ျပန္ၾကည့္လိုက္မွပဲ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ သတိ၀င္လာပါတယ္၊ခ်က္ျခင္းဆိုသလိုပဲ သူ႔အၾကည့္ေတြကို လႊဲလိုက္ပီး ၀င့္ဝါေက်ာ္ကို အေယာင္ေယာင္ အမွားမွားနဲ႔ ၿပံဳးျပလိုက္မ္ိေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္က သူ႔ကို နားလည္ရခက္တဲ့ အၿပံဳးေလးနဲ႔ ၾကည့္ေနရင္း ေအာက္နႈတ္ခမ္းေလးကို သြားေလးနဲ႔ ကိုက္ၿပီး မ်က္နာေလးကို တံခါးေပါက္္ရွိရာဖက္ကို္ လွဲ႔သြားပါတယ္၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ အျပဳမူေတြေၾကာင့္ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ နားလည္သလိုလို မလည္သလိုလို ျဖစ္ေနရင္းနဲ႔ပဲ သုခစံအိမ္ႀကီးကို ေရာက္လာပါတယ္၊ေမေမက ကားကို အိမ္ေ႐ွ႔မွာ ရပ္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ အိမ္ထဲကေနထြက္လာတဲ့ ငယ္ငယ္ကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္၊ညီမ၀မ္းကဲြျဖစ္တဲ့ ငယ္ငယ္ကို မေတြ႕ရတာၾကာေနေတာ့ ဒီေကာင္မေလးေတာင္ အေတာ္ေလး လွလာပါလားလို႔ေတြးရင္း မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ကားေပၚကေန ဆင္းလိုက္ပါတယ္၊ငယ္ငယ္က သူ႔ကို ေတြ႕ေတာ့ အသာယာေလးၿပံဳးျပပီး သူ႔လက္ထဲက အိပ္ကို လွမ္းယူဖို႔ ျပင္ေနတာေၾကာင့္ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ လက္ကာျပလိုက္ရင္း အိမ္ႀကီးထဲကို ၀င္လာလိုက္ပါေတာ့တယ္။
မ်က္နာႀကီး ရွဴတည္တည္နဲ႔ ကားေပၚကေနဆင္းပီး အိမ္ထဲ၀င္သြားတဲ့ ကိုကို႔ကိုၾကည့္ရင္း ၀င့္ဝါေက်ာ္ၿပံဳးလိုက္မိပါတယ္၊တဆတ္ထဲဆိုသလိုပဲ ကားေပၚမွာ သူမရဲ႕ ရင္ဘတ္ေလးကို ၾကည့္ေနတဲ့ အကိုျဖစ္သူရဲ႕ အၾကည့္ေတြနဲ႔ သူမက ျပန္ၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္နာႀကီးရဲပီး ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္သြားတဲ့ အကိုျဖစ္သူရဲ႕ ပံုစံကို သတိရပီး ၀င့္ဝါေက်ာ္လဲ ဒီကိုကိုကေတာ့ ငယ္ငယ္ကအတိုင္းပဲ အခုထိရွက္ေနတုန္းပဲ လို႔ ေတြးရင္း ကားေပၚကေန ဆင္းလိုက္ပါတယ္၊၀င့္ဝါေက်ာ္ ကားေပၚကေနဆင္းလိုက္ေတာ့ ငယ္ငယ္က သူမရွိရာကိုလာၿပီး...
အခန္း.၂၇။
"မမ မန္းေလးက ဘာေတြ၀ယ္လာတာလဲ"
"အ၀တ္စား၀ယ္လာတာငယ္ငယ္ေရ နင့္အတြက္လဲ ပါတယ္ လာ အခန္းထဲၾကမွျပမယ္"
၀င့္ဝါေက်ာ္ အိမ္အေပၚထပ္က သူမအခန္းကို တက္လာလိုက္ေတာ့ ငယ္ငယ္ကလဲ ေနာက္ကလိုက္လာပါတယ္၊အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ငယ္ငယ္ကို တံခါးျပန္ပိတ္ဖို႔ ေျပာလိုက္ရင္း လက္ထဲက အထုပ္ေတြကို ကုတင္ေပၚမွာခ်လိုက္ပီး လွဲအိပ္လိုက္ေတာ့ ငယ္ငယ္က သူမေဘးကို ေရာက္လာပီး ေျပာလိုက္ပါတယ္၊
"မမ ကိုႀကီးက ဘာေတြမ်ား စိတ္ဆိုးေနတာလဲဟင္ ငယ္က အိပ္ကူယူမလို႔လာေတာ့ မ်က္နာတည္တည္ႀကီးနဲ႔ လက္ကာျပပီး အိမ္ထဲ၀င္သြားတာ"
"ဟင္း ဟင္း ဟုတ္တယ္ငယ္ငယ္ရဲ႕ ကိုကိုက ရွက္ပီး မ်က္နာႀကီးတည္ေနတာ အဲဒီကိုကိုကေတာ့ ျဖစ္ေနလိုက္တာႀကီးက သူကပဲ ရွက္ေနရေသးတယ္"
"ဟင္ ကိုႀကီးကရွက္ေနတာ ဘာလို႔လဲဟင္ မမ"
"ေနာက္မွေျပာျပေတာ့မယ္ငယ္ငယ္ရာ အဲဒီအိပ္ထဲမွာ နင့္အတြက္အက်ႌပါတယ္ ၾကည့္လိုက္"
"ဘယ္ဟာလဲမမ ဒီဟာေလးလား "
"ေအး ဟုတ္တယ္ ႀကိဳက္ရဲ႕လားငယ္ငယ္ ငါလဲ ရမ္း၀ယ္လာတာ"
"ႀကိဳက္တယ္မမ ငယ္ မမကိုအရမ္းေက်းဇူးတင္တာပဲ "
"မလိုပါဘူးငယ္ငယ္ရယ္ ငါတို႔က ညီမေတြပဲဟာ"
"ဟုတ္မမ ဘာခိုင္းျခင္ေသးဟင္ ငယ္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ"
"ရတယ္ငယ္ငယ္ ငါ ခဏေလာက္ နားလိုက္ဦးမယ္ "
"ဟုတ္မမ အဲဒါဆိုရင္ ငယ္ သြားေတာ့မယ္ေနာ္"
"ေအး ငယ္ငယ္ တံခါးျပန္ပိတ္ထားခဲ့ဦး ငါ မထျခင္ေတာ့ဘူး"
ငယ္ငယ္က အခန္းတံခါးကို ပိတ္ၿပီး ထြက္သြားေတာ့မွပဲ ၀င့္ဝါေက်ာ္လဲ ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္လးလွန္ေနရင္း မ်က္လံုးေလးမွိတ္ေနလိုက္ပါတယ္၊မ်က္လံုးေလးေတြကို မွိတ္ထားရင္း အေတြးေတြထဲမွာေတာ့ ကိုကို႔ရဲ႕ အၾကည့္ေတြကို ျမင္ေယာင္ေနပါတယ္၊ဧကႏၲေတာ့ ကိုကိုမ်ား သူမအေပၚကို စိတ္၀င္စားေနတာလား လို႔ ေတြးရင္း ကိုကို႔ရဲ႕ ရွက္ကိုးရွက္ကန္း ျဖစ္ေနတဲ့ပံုစံကို ျမင္ေယာင္မိေတာ့ ကိုကိုကေတာ့ ခိုးျခင္တာလဲ ပ်ာလို႔ လက္ကလဲခ်ာလို႔ လို႔ ေတြးေနရင္း အသံေလးထြက္ေအာင္ကို တခစ္ခစ္နဲ႔ ရယ္ေနမိပါတယ္၊တဆက္တည္းပဲ ၀င့္ဝါေက်ာ္ေတြးေနမိတာက ကိုကိုကသာ သူမကိုလိုျခင္လို႔ကေတာ့ ေပးလိုက္မွာပဲ ကိုယ့္အကိုပဲ ဘာျဖစ္မွာလဲ အတူအိပ္ေတာ့ ေဖေဖတို႔နဲ႔ေတာင္ အတူအိပ္ေနေသးတာပဲလို႔ ေတြးရင္း ေမွးခနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္။
အိပ္ေပ်ာ္ေနရာကေန အျပင္က ေခၚသံေၾကာင့္ ၀င့္ဝါေက်ာ္ နိးလာရလို႔ အိပ္ယာေပၚကေန ထလိုက္ပီး အျပင္ကို ထြက္လာေတာ့ ေမေမက ထမင္းစားဖို႔ ေျပာေနတာေၾကာင့္ သူမလဲ ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာခဲ့ပါတယ္၊ထမင္းစားခ်ိန္ကို အေတာ္ေလးလြန္ေနတာေၾကာင့္ မဆာသလိုျဖစ္ေနေပမဲ့ ေမေမစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ စားလိုက္မယ္ဆိုပီး ထမင္းစားခန္းထဲကို ေရာက္လာေတာ့ ကိုကို႔ကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္၊ကိုကိုကေတာ့ စားပီးသြားလို႔ ထမင္းစားပြဲကေန ထဖို႔ ျပင္ေနတာကိုျမင္ရေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္လဲ ကိုကို႔ကို စ ျခင္လာတာနဲ႔ လက္ကိုအတင္းဆြဲပီး ခံုေပၚကို ျပန္ထိုင္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္၊ထိုင္ခိုင္းပီးတာနဲ႔ ကိုကို႔ ကို ေနာက္ကေန ဖက္လိုက္ရင္း...
"ကိုကို ဘာလို႔ ၀င့္ဝါကို မေစာင့္ပဲစားလိုက္တာလဲ မရဘူးကိုကို မသြားရဘူး ၀င့္ဝါစားပီးေအာင္ ေနေပးရမယ္"
"၀င့္ဝါကမွ ဆင္းမလာတာကြာ ကိုကိုက ဆာလို႔ စားလိုက္တာေပါ့ ကဲ ဖယ္ေတာ့ ခဏေနရင္ ေရခ်ိဳးပီး ၿမိဳ႕ထဲသြားစရာရွိလို႔"
"ဟင့္အင္း ကိုကို မရဘူး ၀င့္ဝါစားပီးေအာင္ ထိုင္ေစာင့္ေနရမယ္ ၿမိဳ႕ထဲသြားရင္လဲ ၀င့္ဝါလဲလိုက္မယ္"
အခန္း.၂၈။
၀င့္ဝါေက်ာ္က ေျပာရင္းနဲ႔ ကိုကို႔ကို ဖက္ထားရာကေန သူမရဲ႕ နို႔ေတြနဲ႔ ကိုကို႔ရဲ႕ ေက်ာကို ဖိကပ္ပီးပြတ္လိုက္ပါတယ္၊ဘရာအသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ ေအာက္က လံုး၀န္းေနတဲ့ နို႔ေတြနဲ႔ ကိုကို႔ေက်ာကို ဖိပီးပြတ္လိုက္တာ့ ကိုကိုက သူမလက္ထဲကေန အသာယာရုန္းေနရာကေန ခဏ ၿငိမ္သြားေတာ့တာေပါ့၊၀င့္ဝါေက်ာ္လဲ ၿငိ္မ္သြားတဲ့ ကိုကို႔ရဲ႕ မ်က္နာကို သူမဖက္ဆြဲလွည့္လိုက္ပီး ပါးကို ႁပြတ္ခနဲ နမ္းလိုက္ေတာ့ ေၾကာင္ၾကည့္ေနတဲ့ ကိုကိုနဲ႔ မ်က္လံုးျခင္း စံုေအာင္ၾကည့္လိုက္ပီး တိုးညႇင္းတဲ့ အသံေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
"ကိုကို ၀င့္ဝါကို ေစာင့္ေပးမယ္မလားဟင္ ပီးေတာ့ေလ ကိုကိုအျပင္သြားရင္လဲ ၀င့္ဝါ လိုက္မယ္ေနာ္"
"ေအးပါ ၀င့္ဝါရယ္ ေစာင့္ေပးမယ္ အျပင္သြားရင္လဲ ေခၚပါ့မယ္ မုန္႔လဲ ၀ယ္ေကြၽးမယ္ ဟုတ္ပီလား ထမင္းစားမွာဆိုရင္ စားေတာ့ေလ"
"တကယ္ေနာ္ကိုကို အဲဒါေၾကာင့္ေလ ၀င့္ဝါက ကိုကို႔ကို ခ်စ္ေနရတာ သိလား "
ေျပာရင္းနဲ႔ပဲ ကိုကို႔မ်က္လံုးေတြကို စိုက္ၾကည့္လိုက္လိုက္ပီး ပါးကို ၀င့္ဝါနမ္းလိုက္မိပါတယ္၊အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ၀င့္ဝါဟာ ကိုကို႔ ကို စ ျခင္တာေရာ မိန္းမသဘာ၀အရ မိမိကို သေဘာက်ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အၾကည့္ေတြကို ေက်နပ္တဲ့ စိတ္ေတြေရာေၾကာင့္ မိန္းမတို႔တတ္အပ္တဲ့ ပညာေတြသံုးပီး ကိုကို႔ေရွ႕မွာ ေနျပလိုက္တာေပါ့၊အက်ႌလည္ပင္းေပါက္က အနည္းငယ္ဟိုက္ေနေတာ့ ေရွ႕ကို ငု႔ံျပလိုက္ရင္ သူမရဲ႕ နို႔ေတြကို ကိုကိုျမင္မယ္ဆိုတာ သိတာေၾကာင့္ ၀င့္ဝါလဲ မလိုအပ္ပဲ ငု႔ံျပလိုက္ လႈပ္ျပလိုက္နဲ႔ လုပ္ေနမိျပန္ပါတယ္၊ေဟာ...ကိုကိုေလ ၀င့္ဝါလုပ္ျပသမ်ွေတြကို မလြတ္တမ္းၾကည့့္ေနတဲ့ ကိုကိုေပါ့၊၀င့္ဝါရွက္တယ္ကိုကိုရယ္...ကိုကို႔ ကို ၀င့္ဝါခ်စ္လို႔ မိန္းမမာယာနဲ႔ လုပ္ျပေနမိတာပါ၊ေဟာဒီက မိန္းမဆိုးေလး ၀င့္ဝါကို နားလည္ေပးပါေနာ္၊ရင္ထဲကေန အသံတိတ္ေျပာေနမိရင္း ကိုကို႔ရဲ႕ အၾကည့္ေတြကို ျမင္ရေတာ့လဲ ၀င့္ဝါ ေက်နပ္ေနျပန္ပါေရာ၊ကိုကိုရယ္...၀င့္ဝါေလ ကိုကို႔အၾကည့္ေတြေအာက္မွာ စီးေမ်ာေပ်ာ္၀င္ေနရလို႔ ထမင္းကိုေတာင္ တစ္ပဲြျပင္ေလးေလာက္ပဲစားၿပီး လက္စသက္လိုက္ရတယ္ေနာ္၊အဲဒါ ကိုကို႔ေၾကာင့္ေပါ့ သိလား ကိုကို၊ဟင္း...ကိုကို ေရခဲတုန္းႀကီးကေတာ့ ၀င့္ဝါဘာျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ မသိဘူးမလား သြား...ကိုကို႔ ကို မုန္းတယ္၊ဟင့္အင္း...ကိုကို ၀င့္ဝါ ကိုကို႔ မမုန္းဘူး ၀င့္ဝါေလ ကိုကို႔ ကို အို...၀င့္ဝါရွက္တယ္ကိုကိုရယ္ အဲဒါေၾကာင့္ပဲ ၀င့္ဝါေလ ကိုကို႔လက္ကို ဆြဲပီး ထြက္လာလိုက္တာေပါ့၊ဒါေပမဲ့လဲ အျပင္ေရာလာေတာ့လဲ ၀င့္ဝါေလ ကိုကိုနဲ႔ မခြဲျခင္ဘူးပဲ ျဖစ္သြားရျပန္တာေပါ့၊အဲဒါေၾကာင့္ပဲ ကိုကို႔ ကို ၀င့္ဝါေျပာလိုက္မိတာေပါ့...။
"ကိုကိုအျပင္သြားရင္ ၀င့္ဝါကိုေစာင့္ဦးေနာ္ အေတာ္ေလးေနရင္ ၀င့္ဝါေရခ်ိဳးမွာ အခုေတာ့ ထမင္းစားၿပီးစႀကီးမို႔ ခဏေနလိုက္ဦးမယ္"
"ရတယ္ ကိုကိုလဲ မသြားေသးပါဘူး ၃နာရီေလာက္ၾကရင္ ေရခ်ိဳးမွာ ၄ နာရီထိုးေလာက္မွပဲ သြားၾကတာေပါ့ "
"ဟုတ္ကိုကို အဲဒါဆိုရင္ အခုဘာလုပ္မလဲ ၀င့္ဝါပ်င္းေနတာကိုကို"
"အင္း ၀င့္ဝါပ်င္းေနရင္ ဇာတ္ကားၾကည့္မလား ကိုကို႔ဆီမွာ Channel myanmar က ေဒါင္းထားတာေတြရွိတယ္"
"ဟုတ္ ၾကည့္မယ္ေလကိုကို သရဲကားေတြဆိုရင္ေတာ့ ၀င့္ဝါမၾကည့္ရဲဘူးေနာ္"
"မဟုတ္ပါဘူးကြာ ကိုကိုလဲ သရဲကားမႀကိဳက္ပါဘူး ကိုကို႔ဆီမွာက ဒရာမာကားေတြပဲ ရွိတာ"
အခန္း.၂၉။
ကိုကိုနဲ႔အတူ လိုက္လာရင္း အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ကိုကိုက စားပြဲေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ သူ႔ရဲ႕Acer laptop ေလးကို ဖြင့္လိုက္ပါတယ္၊window ပြင့္လာေတာ့ ကိုကိုက ဇာက္ကားေတြထားတဲ့ ဖိုင္တစ္ခုကို ဖြင့္ပီး ၾကည့္မဲ့ကားကို ေ႐ြးေနတုန္း ၀င့္ဝါ ကုတင္ေပၚတက္ပီး ထိုင္ေနလိုက္ပါတယ္၊အိပ္ယာေပၚမွာ ထိုင္ေနရင္း ကိုကို႔ကို ဒီလာဖို႔ေခၚလိုက္ေတာ့ ကိုကိုက လက္ေတာ့ေလးကို ကိုင္ပီး ကုတင္ေပၚတက္လာပါတယ္၊၀င့္ဝါလဲ ကိုကို႔ကို ေနရာနဲနဲဖယ္ေပးလိုက္ပီး ကိုကိုဖြင့္ျပတဲ့ဇာတ္ကားကို ၾကည့္ေနလိုက္ပါတယ္၊ဇာတ္ကားက ၁၀ နွစ္၀န္းက်င္ေလာက္ရွိတဲ့ ကေလးမေလးနဲ႔ စ ထားပီး အဲဒီကေလးမေလးက အိမ္အေပၚထပ္က အခန္းထဲကေန လမ္းေပၚမွာသြားေနၾကတဲ့ လူေတြကို လိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္၊ခဏေနေတာ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ေပၚလာပီး မၾကာခင္မွာပဲ ကေလးမေလးကလဲ ႀကီးလာပါတယ္၊ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ဇာတ္ရည္လည္လာေတာ့ မင္းသမီးက ေနေရာင္နဲ႔ထိလို႔မရတဲ့ ေရာဂါဆန္းတစ္ခုရွိေနတာပါ၊ေန႔ခင္းပိုင္းမွာေတာ့ အိမ္ထဲမွာေနပီး ညၾကမွပဲ သူတို႔ၿမိဳ႕ထဲက ဘူတာရံုေလးရွိရာကိုသြားပီး မင္းသမီးက ဂစ္တာတီးပါတယ္၊တစ္ညၾကေတာ့ သူမ ငယ္ငယ္က ျပတင္းေပါက္ကေန အၿမဲၾကည့္ေနခဲ့တဲ့ မင္းသားနဲ႔ေတြ႕သြားပီး မၾကာခင္မွာပဲ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားၾကပါေလေရာ၊တျဖည္ျဖည္းနဲ႔ ရုပ္လံုးေပၚလာေတာ့ မင္းသမီးက မၾကာခင္မွာပဲ ေသေတာ့မဲ့သူျဖစ္ေနပါတယ္၊ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ပဲ ၀င့္ဝါလဲ ၀မ္းနည္းလာပီး ဇာတ္ကားဆံုးလို႔ မင္းသမီးက ေသသြားတဲ့ အခါမွာေတာ့ ကိုကို႔ရင္ခြင္ထဲကို ၀င္ပီး ငိုေနလိုက္မိပါတယ္၊သူမငိုေနတာကို ငု႔ံၾကည့္လာတဲ့ ကိုကို႔မ်က္နာကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ရင္း တိမ္၀င္ေနတဲ့ အသံေလးနဲ႔ ၀င့္ဝါ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
"ကိုကို ေကာင္မေလးက သနားစရာေလးေနာ္ ၀င့္ဝါၾကည့္ရင္းနဲ႔ ၀မ္းနည္းလာၿပီး အလိုလိုငိုမိသြားတာ"
"၀င့္ဝါကလဲ ဒါက ဇာတ္ကားေလ လူေတြရဲ႕စိတ္ကို ခံစားရေအာင္ ဇာတ္လမ္းဆင္ထားတာက ငိုမေနနဲ႔ေတာ့ တိတ္ေတာ့ေနာ္"
"ကိုကို တကယ္လို႔ေလ ဇာတ္ကားထဲက ေကာင္မေလးလို ၀င့္ဝါေသသြားရင္ ကိုကို မင္းသားလိုမ်ိဳး ၀င့္ဝါကို သတိရေနမွာလားဟင္"
"သတိရမွာေပါ့၀င့္ဝါရဲ႕ ၀င့္ဝါသာ ေသသြားရင္ ကုိကိုေတာ့ ရူးေတာင္ရူးမွာ"
"တကယ္လားဟင္ ကိုကို အဲဒါဆုိုရင္ ကိုကိုက ဇာတ္ကားထဲက မင္းသားလိုမ်ိဳး ၀င့္ဝါကို ခ်စ္တယ္ေပါ့ ဟုတ္လားကိုကို"
"အင္း ဟုတ္တယ္၀င့္ဝါရယ္ ကိုကိုလဲ ဇတ္ကားထဲက မင္းသားလိုမ်ိဳး ၀င့္ဝါကို ခ်စ္တယ္"
"ဟုတ္ကိုကို ၀င့္ဝါလဲ ဇာတ္ကားထဲက မင္းသမီးလိုမ်ိဳး ကိုကို႔ကို ခ်စ္တယ္ အဲဒီထဲကလိုပဲ ကိုကိုနဲ႔အတူ ေလ်ွာက္လည္ေနျခင္တာ "
"အင္း ကိုကိုလဲ ၀င့္ဝါနဲ႔ အဲဒီထဲကလို ေနျခင္တာ ကိုကိုတို႔ ခ်စ္သူေတြလို ေလ်ွာက္လည္ၾကမယ္ေလ"
"ဟုတ္ကိုကို အဲလိုဆိုရင္ ေပ်ာ္စရာအရမ္းေကာင္းမွာပဲေနာ္"
"အင္းေပါ့ ေပ်ာ္စရာလဲေကာင္း ၾကည္ႏူးစရာလဲေကာင္း ျဖစ္ေနမွာ အခု ၀င့္ဝါနဲ႔ကိုကိုက ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားၾကပီေပါ့ေနာ္"
"အင္းေပါ့ကိုကိုရဲ႕ ၀င့္ဝါက ကိုကို႔ခ်စ္သူျဖစ္သြားပါၿပီတဲ့ရွင္ ခ္ခ္"
"ေပ်ာ္လိုက္တာ ၀င့္ဝါရယ္ ၀င့္ဝါက ကိုကို႔ကို တကယ္ခ်စ္တာေပါ့ "
"အင္းေပါ့ကိုကိုရဲ႕ ကိုကိုက ၀င့္ဝါကို ခ်စ္ေနတယ္ဆိုတာသိလို႔ ၀င့္ဝါက မိန္းကေလးတန္မဲ့ စပီး ေရလာေျမာင္းေပး လုပ္ရတာ ဒီလိုမွမလုပ္ရင္ ကိုကိုက ၀င့္ဝါကို ခ်စ္တယ္လို႔ မေျပာရဲတာ သိလို႔ေလ ဟြန္း...ကိုကိုအံုပုန္းႀကီး"
"ကိုကိုက ၀င့္ဝါကို ခ်စ္ေနတာၾကာပါပီကြာ မသင့့္ေတာ္ဘူးထင္လို႔ ကိုယ့္စိတ္ေတြကို ထိန္းေနခဲ့ရတာပါ ကိုိုကို ဘယ္ေလာက္ခံစား ခဲ့ရတယ္ဆိုတာ ၀င့္ဝါမသိပါဘူး"
"ဒါမ်ားကိုကိုရယ္ အေစာႀကီးခနဲက ေျပာလိုက္ေရာေပါ့ အဲဒါဆိုရင္ ကိုကိုလဲ မခံစားရေတာ့ဘူး ပီးေတာ့ေလကိုကို ကိုကိုက ၀င့္ဝါကို ခ်စ္ေနတယ္ဆိုတာက ဘယ္အခ်ိန္ခနဲကလဲဟင္"
"အင္း ေျပာရရင္တာ့ကြာ ၀င့္ဝါ ၈တန္း ပီးစေလာက္ခနဲက ကိုကိုက ၀င့္ဝါကို ခ်စ္ေနတာ"
"ကဲပါကိုကိုရယ္ အခု ၀င့္ဝါနဲ႔ကိုကို ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားၾကၿပီပဲ ကိုကိုခံစားခဲ့ရတာေတြကို အတိုးခ်ပီး ၀င့္ဝါကို ခ်စ္ပစ္လိုက္ပါေတာ့ေနာ္ ၀င့္ဝါလဲ ကိုကိုခ်စ္တာကို ခံျခင္ေနတာ"
"အဲဒါဆိုရင္ ကိုကိုတို႔ခ်စ္ၾကစို႔ေနာ္ ကိုကိုမေနနိုင္ေတာ့ဘူး "
"ခ်စ္ေလကိုကိုရဲ႕ အခုလဲ ခ်စ္ေနတာမလား ဘာလဲ ၀င့္ဝါ ပါးေလးကို နမ္းျခင္လို႔လား နမ္းေလကိုကိုရဲ႕"
"၀င့္ဝါကလဲကြာ သိရဲ႕သားနဲ႔ ကိုကိုက ၀င့္ဝါရဲ႕ ဒီေနရာေလးထဲကို ခ်စ္ျခင္တာေလ"
ကိုကိုကေျပာရင္းနဲ႔ သူမရဲ႕ေပါင္ၾကားေလးထဲကို လက္နဲ႔ကိုင္လိုက္ေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္လဲ ကိုယ္လံုးေလးလႈပ္ရမ္းေနေအာင္ကို တခစ္ခစ္ ရယ္လိုက္ရင္း...
"သိပါတယ္ကိုကိုရယ္ ၀င့္ဝါက ကိုကို႔ကိုခ်စ္လို႔ အလကားစေနတာ အခုေတာ့ေနဦး ကိုကိုရဲ႕ ၀င့့္ဝါေရမခ်ိဳးရေသးဘူး ေရခ်ိဳးပီးမွပဲ ခ်စ္ေတာ့ေနာ္ ေနာ္ကိုကို"
"အဲဒါဆိုရင္လဲ အတူတူေရခ်ိဳးၾကမယ္ ကိုကိုလဲ ေရမခ်ိဳးရေသးဘူး ေရခ်ိဳးရင္း ကိုကိုနဲ႔၀င့္ဝါ ခ်စ္ၾကမယ္ေလ မေကာင္းဘူးလား"
"ဟုတ္ကိုကို ေကာင္းပါတယ္ အေပၚထပ္က ေရခ်ိဳးခန္းကို လာခဲ့ေနာ္ ၀င့္ဝါေစာင့္ေနမယ္ "
အခန္း.၃၀။
၀င့္ဝါေက်ာ္ထြက္သြားေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ တရုပ္နဂါးပြဲႀကီးလွည့္သလို ျဖစ္ပီးက်န္ေနခဲ့ပါတယ္၊တက္ႂကြေနတဲ့စိတ္ေတြနဲ႔အတူ အလ်ွင္အျမန္ပဲ ၀တ္ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္ပီး ပုဆိုးတစ္ထည္နဲ႔ လဲ၀တ္လိုက္ပါတယ္၊ညီမျဖစ္သူေနာက္ကို ခ်က္ျခင္းလိုက္သြားျခင္ေပမဲ့ စိတ္ကိုထိန္းပီး ခဏေစာင့္ေနလိုက္ရင္း ၁၀မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ အခန္းအျပင္ကိုထြက္ပီး အိမ္ကလူေတြရဲ႕ အရိပ္ေျခကိုၾကည့္လိုက္ပါတယ္၊ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ ဖိုးဖိုးကလဲ တေရးတေမာ အိပ္ေနတက္ပီး ေမေမကလဲ သူတို႔ေမာင္နွမ အခန္းထဲမ၀င္ခင္ ခနဲက ကားနဲ႔ထြက္သြားတယ္ဆိုတာ သိေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ အိမ္အေပၚထပ္ကို တက္လာခဲ့ပါတယ္၊၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕အခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ တံခါးက ဖြင့္ထားပီး အထဲမွာလဲ ညီမျဖစ္သူကို မျမင္ရေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းရွိရာကိုပဲ လာလိုက္ပါတယ္၊ေရခ်ိဳးခန္း အေပါက္၀မွာေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္က ေခါင္းေလးထြက္ပီး ျပဴၾကည့္ေနရင္း မင္းခန္႔ေက်ာ္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္လိုက္တာနဲ႔ တံခါးကို ပိတ္လိုက္ပါတယ္၊မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ကာလရွည္ၾကာစြာ ျမင္ျခင္ခဲ့တဲ့ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးကို ျမင္ရေတာ့မွာမိႈ႕ စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားေနရပါတယ္၊၀င့္ဝါေက်ာ္က ထမိန္အပါးေလးကို ရင္ရွားထားပီး သူ႔ကို ၿပံဳးၿပံဳးေလးလုပ္ပီး ၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕ရေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္စိတ္ထဲမွာ မခ်င့္မရဲျဖစ္သြားကာ သူမရဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးကို ဆြဲၿပီး ဖက္ထားလိုက္ပါတယ္၊ညီမျဖစ္သူရဲ႕ ႏူးည့ံလွတဲ့ ကိုယ္လံုးအိအိေလးကို ဖက္ထားပီး မ်က္နာေလး အနွ႔ံကို နမ္းေနလိုက္ရင္း ႐ႊန္းစိုေနတဲ့ နႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးကို စုပ္နမ္းလိုက္ပါတယ္၊အေတာ္ၾကာတဲ့အထိ အျပန္လွန္ နမ္းစုပ္ၾကပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ ကိုယ္ခႏၵာနွစ္ခုကို အသီးသီးခြာလိုက္ၾကပါတယ္၊၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ထမိန္ရင္ရွားေလးနဲ႔ ကိုယ္လံုးေလးက္ို ၾကည့္ေနရင္း မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ထမိန္ေလးေအာက္က ကိုယ္လံုးေလးကို ျမင္ျခင္လာပါေတာ့တယ္၊ဒါနဲ႔ပဲ ၀င့့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ရင္ရွားထားတဲ့ ထမိန္အစေလးဆီကို လက္လွမ္းလိုက္ေတာ့ အလိုက္သိလြန္းတဲ့ ညီမျဖစ္သူက သူမရဲ႕ ထမိန္ေလးကို ေျဖေလ်ာ့ေပးလိုက္ပါတယ္၊ထမိန္ေလးကို ေျဖေလ်ာ့လိုက္လို႔ ထြက္ေပၚလာတဲ့ နို႔အံုေဖြးေဖြးေလးေတြကို ၾကည့္ပီး မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ အငမ္းမရ စို႔လိုက္ေနလို္က္ပါတယ္၊နို႔ေတြကို တစ္ဖက္ပီး တစ္ဖက္ အားရေအာင္ေျပာင္းစို႔ေနရင္း လံုးလံုးေလးနဲ႔ အိစက္ေနတဲ့ ဖင္သားေတြကို ထမိန္ေလးေပၚကေန ဆုပ္ကိုင္ေနလိုက္ပါတယ္၊ခဏၾကာလို႔ အားရေအာင္ စို႔ၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ နို႔ေတြဆီကေန သူ႔ရဲ႕ မ်က္နာကို ခြာလိုက္ပီး အနွစ္နွစ္ အလလ က သူျဖစ္ျခင္ခဲ့တဲ့ ဆႏၵကို ေျပာလိုက္ပါေတာ့တယ္။
"၀င့္ဝါ ကိုကို ေတာင္းဆိုျခင္တာ တစ္ခုရွိတယ္ "
"ဘာလဲဟင္ ေျပာေလ ကိုကိုရဲ႕ ကိုကိုျဖစ္ျခင္တာ လိုျခင္တာကို ၀င့္ဝါအကုန္လုပ္ေပးမယ္"
"အင္း ကိုကိုက ၀င့္ဝါ ေရခ်ိဳးရင္း ထမိန္ခြၽတ္ေနတာေလးကို ျမင္ျခင္တာ ကိုကို႔ ကို ခြၽတ္ျပေနာ္"
"ဘာမ်ားလဲလို႔ ကိုကိုရယ္ ဒါေလးမ်ား ေတာင္းဆိုေနစရာမလိုပါဘူး ကိုကိုၾကည့္ေနေနာ္ ၀င့္ဝါခြၽတ္ျပမယ္ ေ႐ွ႔ကၾကည့္မလား ေနာက္က ၾကည့္မလား ကိုကို"
"ကိုကို ေနာက္ကပဲၾကည့္မယ္ ၀င့္ဝါဖင္ေလးကို ၾကည့္ျခင္လို႔ ေျဖးေျဖးျခင္းပဲ ခြၽတ္ျပေနာ္"
ေခါင္းေလးကို ညိမ့္ျပပီး ၀င့္ဝါေက်ာ္က မင္းခန္႔ေက်ာ္ကို ေက်ာေလးေပးၿပီး လက္ကကိုင္ထားတဲ့ ထမိန္ေလးကို ေျဖးေျဖးျခင္းပဲ ခြၽတ္ျပေနပါတယ္၊ထမိန္ေလးက ေက်ာေလးေပၚကေန ခါးေလးေပၚကို ေလ်ာက်သြားလို႔ ေပၚလာတဲ့ ေက်ာ့ရွင္းေျပျပစ္လွတဲ့ ေက်ာေလးကို ၾကည့္ေနရင္းမွာပဲ ထမိန္ေလးက ခါးေလးေပၚကေန ေအာက္ကို ေလ်ာၾကသြားပါတယ္၊ထမိန္ေလးနဲ႔ ကင္းကြာသြားလို႔ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ဖင္သားလံုးလံုးေလးေတြက ေဖြးဥႏုနယ္ေနလို႔ ပစ္မ်ိဳးမွဲ႔မထင္ ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးကို ေျပာတာေနမယ္လို႔ ေတြးလိုက္ရင္း မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ၀င့္ဝါေက်ာ္ အနီးကို ကပ္လာလိုက္ပါတယ္၊ေရခ်ိဳးခန္းရဲ႕ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ဂြင္းလံုးကြၽတ္ ပံုေနတဲ့ ထမိန္ေလးကို ၾကည့္လိုက္ရင္း အဲဒီ ထမိန္ေလးနဲ႔ ကင္းကြာေနတဲ့ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ အ၀တ္ဗလာနဲ႔ ကိုယ္လံုးေလးကို အားပါးတရေပြ႕ဖက္လိုက္မိပါတယ္၊မင္းခန္႔ေက်ာ္ဟာ ၀င့္ဝါေက်ာ္ကို ေနာက္ကေန ဖက္ထားရင္း လက္တစ္ဖက္ကို ညီမျဖစ္သူရဲ႕ ဖင္လံုးေလးေတြဆီကို ပို႔လိုက္ပါတယ္၊ႏုည႔ံအိစက္ေနတဲ့ ဖင္လံုးေလးေတြကို တစ္ဖက္ၿပီး တစ္ဖက္ကိုင္ေနရင္း ဖင္အကြဲေလးထဲကို လက္သြင္းပီး ဖင္ေပါက္ေလးကို ကိုင္စမ္းေနလိုက္ပါတယ္၊မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ဖင္အကြဲေလးထဲက ဖင္ေပါက္ေလးကို ကိုင္စမ္းၿပီး ပြတ္ေနရင္း အဲဒီဖင္ေပါက္ေလးကို မင္ျခင္လာပါေတာ့တယ္။
"၀င့္ဝါ ကိုကို႔ ကို ကုန္းေပးေနာ္ ၀င့္ဝါဖင္ေလးကို ကိုကို နမ္းျခင္လို႔"
"ေနဦးေလ ကိုကိုရဲ႕ ၀င့္ဝါေရခ်ိဳးပီးမွ နမ္းေလ အခုၾက ေရမခ်ိဳးရေသးေတာ့ ကိုကိုနံေနမွာ စိုးလို႔"
"ရတယ္ ကိုကိုက ၀င့္ဝါရဲ႕ အနံေလးေတြကို နမ္းျခင္တာ ေရခ်ိဳးလိုက္ရင္ ၀င့္ဝါဆီက အနံ႔ေလးေတြက ေပ်ာက္သြားမွာ အဲဒါေၾကာင့္ အခု ကုန္းေပးေနာ္"
"ဟုတ္ကိုကို ကိုကို႔သေဘာပါ ၀င့္ဝါက ကိုကို႔ ကို အားနာလို႔ ကိုကို႔သေဘာရွိသာ လုပ္ေနာ္ ၀င့္ဝါ ကုန္းေပးမယ္"
အခန္း.၃၁။
၀င့္ဝါေက်ာ္က ေရခ်ိဳးခန္းၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ဒူးေလးေထာက္ပီး ဖင္ေလးကုန္းေပးလိုက္တာနဲ႔ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ ဖင္ေလးေနာက္ကို အလိုေလ်ာက္ေရာက္သြားၿပီး ဖင္ေလးနွစ္ျခမ္းကို ကိုင္ၿပီး ၿဖဲလိုက္ပါတယ္၊ရမၼက္ရဲ႕ တိုက္တြန္းမႈေၾကာင့္ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ဖင္ၾကားထဲကို နွာေခါင္းနွစ္ၿပီး အားပါတရနမ္းေနလိုက္ရင္း ဖင္ေပါက္ေလးကို ယက္ေနလိုက္ပါတယ္၊အရင္ခနဲက လိုျခင္ တပ္မက္ခဲ့ရတဲ့ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ ဖင္သားအိအိေလးကို ကိုင္ရ နမ္းရပီဆိုေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ စိတ္ရွိသလို အားရပါးရကိုင္ပီး နမ္းေနလိုက္ပါတယ္၊ဖင္ေလးကို ကိုင္ၿဖဲၿပီး ဖင္ေပါက္ေလးကို ယက္ေနရင္း ေပါင္နွစ္လံုးၾကားကေနထြက္ေပၚေနတဲ့ အေမႊးေရးေရးနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ေလးက္ုိ ကိုင္ပြတ္ေပးေနလိုက္ပါတယ္၊ဖင္ေပါက္ေလးကို အားရေအာင္ယက္ၿပီးေတာ့လဲ ေစာက္ဖုတ္ကို ယက္ျခင္လာတာေၾကာင့္ ေျပာင္းပီးယက္ေနရင္း ခဏအၾကာမွာေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးကို ဆြဲထူလိုက္ပီး မက္တတ္ရပ္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္၊တဆက္တည္းပဲ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ ကိုယ္ေလးကို ဖက္လိုက္ရင္း နႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို ညင္သာစြာပဲ နမ္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။
"၀င့္ဝါကို ကိုကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ကြာ ၀င့္ဝါက ကိုကို႔အခ်စ္ေလး ကိုကို႔အသဲေလးပဲ"
"၀င့္ဝါလဲ ကိုကို႔ ကို ခ်စ္တယ္ ကိုကိုနဲ႔ အခုလို ေနရတာကိုလဲ အရမ္းေပ်ာ္တာပဲ ကိုကိုက ၀င့္ဝါကိုအရမ္းခ်စ္တာပဲေနာ္ ၀င့္ဝါဖင္ေပါက္ေလးထဲကို လ်ွာနဲ႔ထိုးပီးယက္ေပးတာ "
"ခ်စ္တာေပါ့ကိုကိုအသဲေလးရယ္ ကိုကိုက သဲ ေလး ခႏၵာကိုယ္တစ္ခုလံုးကို ခ်စ္တာ သဲေလး ေစာက္ဖုတ္ေလးက ယက္လို႔ကိုမ၀ဘူး"
"ယက္ပါကိုကိုရယ္ ကိုကို႔သဲေလးက ကိုကို႔သေဘာရွိပါ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ ၀င့္ဝါတို႔ ေရအရင္ခ်ိဳးရေအာင္ ညၾကမွပဲ ကိုကို႔စိတ္ႀကိဳက္ လိုးေပါ့"
"အင္း အဲဒါဆိုရင္လာ ေရပန္းေအာက္မွာ ကိုကိုတို႔ အတူခ်ိဳးၾကမယ္ "
"ဟုတ္ ကိုကိုလဲ ပုဆိုးခြၽတ္လိုက္ေလ ၀င့္ဝါၾက ထမိန္ခြၽတ္ခိုင္းပီး ကိုကိုၾက အခုထိ မခြၽတ္ေသးဘူး"
"ခြၽတ္မွာေပါ့ကြာ ကဲၾကည့္ ခြၽတ္လိုက္ပီ ေက်နပ္ပီးမလား"
"ဟုတ္ကိုကို ကိုကိုလီးႀကီးက အႀကီးႀကီးပဲေနာ္ ၀င့္ဝါကိုင္ၾကည့္ဦးမယ္"
"ကိုင္ေလ ၀င့္ဝါ စိတိႀကိဳက္သာကိုင္ ဘယ္နဲ႔လဲ ကိုကို႔လီးႀကီးကို ႀကိဳက္လား"
"ႀကိဳက္တယ္ကိုကုိရယ္ အရမ္းပဲ ၾကည့္စမ္းပါဦး ကိုကို႔လီးႀကီးက ၀င့္ဝါလက္နဲ႔ေတာင္ မဆန္႔ဘူး"
"ေရခ်ိဳးပီးရင္ ၀င့္ဝါအခန္းကို လိုက္ခဲ့ေနာ္ကိုကို အဲၾကရင္ ကိုကို႔လီးႀကီးကို ၀င့္ဝါစုပ္မယ္"
"ကိုကို အဲဒီထိကို မေနနိုင္ေတာ့ဘူး အခုစုပ္ေပးေတာ့ကြာ"
"ဟုတ္ကိုကို စုပ္ေပးမယ္ေနာ္ ၀င့္ဝါကိုကို ကို ၀င့္ဝါက ျပဳစုေပးမွာေပါ့ ကိုကို႔လီးႀကီးက ႀကီးလိုက္တာကိုကိုရယ္ ဒီလီးႀကီးနဲ႔ ကိုကို႔ ညီမ အဖုတ္ကို လိုးျခင္ေနတာေပါ့ေလ ခ္ခ္"
"ဟုတ္တယ္ ကိုကို႔ညီမကို ကိုကိုက လိုးျခင္ေနတာၾကာပီ ကိုယ့္ညီမဖင္ကိုၾကည့္ပီး လိုးျခင္ေနတာ ကဲ ကိုကို႔သဲေလး စုပ္ေပးေတာ့ေနာ္"
မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ လီးႀကီးကို လက္ေလးနဲ႔ ကိုင္ၾကည့္ေနရာကေန ၀င့္ဝါေက်ာ္က ေခါင္းေလးညိမ့္ပီး သူမရဲ႕ နႈတ္ခမ္းေလး နွစ္လႊာကို ဟ ၿပီး ပါးစပ္ေလးထဲကို သြင္းလိုက္ပါတယ္၊ထိပ္ဖူးႀကီးကို ငုံလိုက္ပီး လ်ွာေလးနဲ႔ ထိုးယက္လိုက္ေတာ့ မင္းခန္႔ေက်ာ္ရဲ႕ ပါးစပ္ကေန အီး ခနဲ ျဖစ္သြားရပီး ညီမျဖစ္သူရဲ႕ လ်ွာေလးနဲ႔ ထိုးယက္ေပးေနမႈကို ခံေနလိုက္ပါတယ္၊ခဏၾကာေတာ့ တိုးလာတဲ့ ကာမစိတ္ေတြေၾကာင့္ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ေခါင္းေလးကိုကိုင္ပီး ပါးစပ္ေလးကို လိုးေနလိုက္ပါတယ္၊တင္းတင္းေလး စိထားတဲ့ ႏူးညံ့တဲ့ နႈတ္ခမ္းေလးနွစ္လႊာကို လိုးေနရေတာ့ မၾကာခင္မွာပဲ ပီးျခင္လာရပါပီ၊ညီမပါးစပ္ကို လိုးေနတာဆိုတဲ့ အသိေၾကာင့္ လိင္တန္ႀကီးက မာေထာင္လာပီး ခပ္ဆက္ဆက္ေလး ေဆာင့္လိုးလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ညီမျဖစ္သူရဲ႕ ပါးစပ္ေလးထဲကို သုက္ရည္ေတြက ဒလေဟာ ပန္းထြက္ကုန္ရပါတယ္၊၀င့္ဝါေက်ာ္ကလဲ အကိုျဖစ္သူရဲ႕ လိ္င္တန္ႀကီးကေနထြက္လာတဲ့ သုက္ရည္ေတြကို မနိုင္မနင္းေလးမ်ိဳခ်ေနေပမဲ့ သုက္ရည္ေတြက မ်ားလြန္းတာေၾကာင့္ မ်ိဳခ်ေနရင္းနဲ႔ပဲ နႈတ္ခမ္းေထာင့္ေလးကေန အျပင္ကို စီးၾကေနပါတယ္၊သုက္ရည္ေတြ အထြက္ရပ္သြားတဲ့အထိ လိုးေနရင္း ထြက္တာရပ္သြားေတာ့ ညီမရဲ႕ ပါးစပ္ေလးထဲကေန သူ႔ရဲ႕ လိင္တန္ႀကီးကို ဆြဲထုက္လိုက္ရင္း ခ်စ္ခင္ၾကင္နာစြာနဲ႔ပဲ ၀င့္ဝါေက်ာ္ကို ဆြဲဖက္ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။
"ေကာင္းလိုက္တာ သဲေလးရာ ကိုကို႔သဲေလးက အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ ကိုကိုေတာ့ ပီးသြားတာေတာင္ သဲေလးကို လိုးျခင္တဲ့စိတ္က ေလ်ာ့မသြားဘူး"
"ဟုတ္ကိုကို သဲေလးလဲ ကိုကို႔လီးႀကီးကို စုပ္ရလို႔လားမသိဘူး အဖုတ္ေလးထဲက ယားလာတာ ကိုကို႔လီးႀကီးနဲ႔ လိုးတာကို ခံျခင္လာတာ"
"ခံျခင္ရင္ ကိုကို လိုးေပးမွာေပါ့ကြာ ကိုကို႔သဲေလးကို လိုးေပးမွာေပါ့ ညထိေစာင့္မေနေတာ့ဘူး အခုလိုးၾကစို႔ "
"ဟုတ္ကိုကို ေရအရင္ပီးေအာင္ခ်ိဳးရေအာင္ေနာ္ ဒီထဲမွာ သဲေလးတို႔ ၾကာေနပီ ေရခ်ိဳးပီးမွပဲ သဲေလး အခန္းကို ကိုကိုလိုက္ခဲ့"
"အဲဒါဆိုလဲ လာ ကိုကိုတို႔ ေရျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္ ခ်ိဳးရေအာင္ သဲေလးကို ကိုကို လိုးျခင္ေနပီ"
"ခ္ခ္ ကိုကိုကလဲ သဲေလးက ဘယ္မွထြက္မေျပးပါဘူး အိမ္မွာပဲေနတာကို ကိုကိုလိုးျခင္တဲ့အခ်ိန္ လိုးေပါ့"
အခန္း.၃၂။
ဒီေနာက္မွာေတာ့ ေမာင္နွမနွစ္ေယာက္ ေရပန္းေအာက္မွာ ေရအတူခ်ိဳးလိုက္ၾကပါတယ္၊ေမာင္နွမသံေယာဇဥ္ေရာ အဲဒီထက္ပိုတဲ့ အခ်စ္ေတြေရာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႔ အျပန္လွန္ ေခါင္းေလ်ွာ္ေပးၾက ဆပ္ျပာတို္က္ေပးၾကနဲ႔ လုပ္ေပးေနၾကပါတယ္၊ဒီလိုနဲ႔ ေရခ်ိဳးပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ ၀င့္ဝါေက်ာ္က ေရလဲထမိန္္ေလးကို လဲလိုက္ပီး တဘက္တစ္ထည္ကို ရင္ဘတ္္ေလးေပၚမွာ ျခံဳလုိက္ပါတယ္၊မင္းခန္႔ေက်ာ္ကေတာ့ အလ်ွင္ျမန္တက္လာခဲ့တာေၾကာင့္ ျပန္၀တ္စရာမပါပဲ ျဖစ္ေနလို႔ ၀င့္ဝါေက်ာ္ ၿခံဳထားတဲ့ တဘက္ေလးကို ေတာင္းၿပီး ခါးမွာပတ္လိုက္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကေန ထြက္လာၾကပါတယ္၊မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကေန အျပင္ေရာက္တာနဲ႔ ၀င့္ဝါေက်ာ္လက္ကိုဆြဲပီး အလ်ွင္ျမန္ပဲ သူမရဲ႕ အခန္းထဲကို ၀င္လာလိုက္ပါတယ္၊အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးကို ေပြ႕ခ်ီပီး ကုတင္ေပၚကို တင္လိုက္ပါတယ္၊တဆက္တည္း ဆိုသလိုပဲ မင္းခန္႔ေက်ာ္လဲ ၀င့္ဝါေက်ာ္ရဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးေပၚကို တက္လိုက္ကာ တစ္ေယာက္မ်က္နာကို တစ္ေယာက္ၾကည့္ေနၾကရင္း မ်က္နွစ္ခုက ပူးကပ္သြားပီး နႈတ္ခမ္းျခင္း ဂေဟဆက္လိုက္ၾကပါတယ္၊တစ္ေယာက္ရဲ႕နႈတ္ခမ္းေတြကို တစ္ေယာက္က ရမၼက္ျပင္းစြာနဲ႔ စုုပ္နမ္းေနၾကရင္း လ်ွာျခင္းလဲအျပန္ပြတ္ဆြဲၾကကာ ကုတင္ေပၚမွာ လူးလြန္႔ေနၾကပါတယ္၊ပူေလာင္ျပင္းျပတဲ့ အနမ္းေတြနဲ႔ နမ္းေနၾကရင္း...