Series 8(a)

" အိုင္ေဆးခ်မ္းကိုႏွင့္သူ၏သူငယ္ခ်င္းမေလးတစ္ေယာက္
အေၾကာင္း " အပိုင္း ( ၁ )

ဇာတ္လမ္း - ခ်မ္းကို

ကိုင္း! ဇာတ္လမ္းျပန္စမယ္ ပိတ္သတ္ႀကီးေရ။
ဒီကိုယ္ေတြ႕ထဲမယ္ က်ဳပ္မွမေရး ဘယ္သူမွေရးမယ့္လူ မရွိေတာ့ ဘူးလားေတာင္ ထင္ေနရတယ္။ ဒါေႀကာင့္
ဒီေနရာေလး မေျခာက္ခမ္း သြားေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵတစ္စံုနဲ႔ က်ေနာ့္ ရင္ဘတ္ႀကီးကို ဇစ္ဖြင့္သလို တဇြိဇြိ ဆြဲဖြင့္ရင္း
ဒဏ္ရာ အနာတရေတြကို လွစ္ဟ (ဟယ္! ေသာက္ရူး ခ်မ္းကို နင္ဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ ငါတို႔ ဒီေနရာကို
၀င္ဖတ္ေနတာ နင့္အမူးစကားေတြ ဖတ္ခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘူး ေတာ္ .. တန္ .. တိတ္) ဟီဟိ :D အူရႊင္ေနလို႔ပါဂ်ာ။
ေရွးဦးစြာ ဇာတ္လမ္း မစခင္ စကားခ်ီးေလး အရင္ေျပာႀကား ခြင့္ျပဳပါလို႔။ ...
ေရးလက္စ ဇာတ္လမ္းေတြ ကို ဆက္ေရးဖို႔ရာ အာရံုဘယ္လိုမွ မလာဘူး ျဖစ္ေနတယ္ဗ်။ အဲ့ဒါေႀကာင့္ဒီေနရာ မွာပဲ
ေနာက္ထပ္ကိုယ္ေတြ႔ေလး ဆက္ဆြဲမယ္လို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ လူဖတ္မ်ားတာ မမ်ားတာထက္ ဒီေနရာမွာ
လာ၀င္ဖတ္တဲ့လူေတြႀကေတာ့ က်ေနာ့္ညီအကိုအစစ္ေတြ (ပရိသတ္လို႔မေျပာဘူးေနာ္) လို႔ယူဆ တာကိုးဗ်။ လံုး၀
ခင္မင္ရတဲ့လူေတြေလာက္ပဲ လာ အားေပး ႀကတာ မလား။ ေအာဇာတ္လမ္းလည္း မဟုတ္ေတာ့ ေလာင္တီးတဲ့
အခန္းေတြ ကလည္း သိပ္မပါဘူး ဆိုေတာ့ေလ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ ေရးရတာေကာ အျပန္အလွန္
အာလူး ဖုတ္ရတာေကာ ေရလည္အရသာ ေတြ႔ေနတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက မွန္ရာ ေျပာရရင္ က်ေနာ္ဒီေနရာမွာ
ေရးေနတာေတြက ဘာမွအားထုတ္စရာ မလိုဘူးဗ်။ တကယ္ေျပာတာ။ က်ေနာ္အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာခဲ့သလိုပဲ ခ်မ္းကို
တစ္ေယာက္ဗ်ာ ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ခ်ိန္းလိုက္တယ္ ၁၉လမ္းမွာ ဆိုပါေတာ့ (ဂလု :P ) လံုး၀ ညီညႊတ္ေရး တည္ေဆာက္ပီး
"ဖြဲ႕စည္း" လိုက္ႀကေရာ။
အရွိန္နည္းနည္း တက္စျပဳလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ခင္ဗ်ားတို႔ထဲက တစ္ေယာက္က စကားစတယ္။
“ညီေလးခ်မ္း!”
“ဂ်ာ!”
“နင့္ရည္းစား ၇၆ ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ဘယ္လို ႀကံဳတယ္ဘယ္လိုဆံုတယ္ဘယ္လို
သံ၀ါသျပဳခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ဇာတ္လမ္းေလး ေျပာျပစမ္းဘာေအ (က်န္တဲ့ ညီအကိုေတြကလည္း ကြဲကြဲနဲ႔ထေအာ္တယ္
အု၀ု၀ု! အဲေလ.. ၀ုတ္ပါတယ္၀ုတ္ပါတယ္ေျပာျပပါ နားေထာင္ခ်င္ပါတယ္)”
“အို ရွက္စရာႀကီး ဟိ!”
“ဒါျဖင့္မေျပာဘူးလား?”
“ေျပာမွာေပါ့.. တစ္ပက္ေလာက္အရင္လုပ္လိုက္ဦးမယ္ ခဏ..ဟီဟိ”
ေျပာရခ်ည္ေသးရဲ႕ဆိုပီး အူျမဴးသြားတဲ့ ခ်မ္းကိုတစ္ေယာက္ ၀ီတစ္၀က္ေလာက္ျဖည့္ထားတဲ့
ဖန္ခြက္ကိုတစ္ရွိန္ထိုး ေမာ့ခ် လိုက္တယ္။ ရံုးပေတသီးကင္ကို ၀ါးတူနဲ႔ညွပ္ပီး အခ်ဥ္ရည္ထဲနစ္၊ ပါးစပ္ထဲ ထည့္ပီး
၀ါးလိုက္တယ္။ ဆိတ္သားကင္ပန္းကန္ဆီကိုလက္လွမ္းပီး နည္းနည္းယူျမံဳ႕လိုက္တယ္။ ရက္ဒ္ရူဘီ
တစ္လိပ္ေလာက္မီးညိွၿပီး ၀ိုင္းထဲက လူေတြရဲ႕ အေျခေနကိုအကဲခတ္လိုက္တယ္။ ေအေဘးေလးက ေျပာမွာကို
မေျပာေသးပဲ ဂိုက္ေပးေနတယ္ဆိုတဲ့ ခင္ညားတို႔မ်က္နာေပးကို ျမင္လိုက္မွ စီးကရက္မီးခိုးေတြကို ခပ္မွ်င္းမွ်င္းေလး
မႈတ္ထုတ္လိုက္ရင္း ဇာတ္လမ္းကိုစ လိုက္တယ္။
“အဟမ္း!”
ဒီလိုဗ်ာ ခင္ညားတို႔ဘ၀မယ္ တခါတေလ ခရီးသြား ဟန္လႊဲ ေလွ်ာက္သြားရင္း လူေတြႀကားထဲ ထင္းကနဲ ျဖစ္ေနတဲ့
မိန္းကေလး မ်ိဳး ျမင္ဖူးႀကမွာေပါ့။ ကုလားျဖဴလိုေျပာရင္ စတန္းနင္းျဖစ္တဲ့ရူပကာမ်ိဳးဗ်ာ။ ျပင္ျပင္ဆင္ဆင္
လုပ္ထားလို႔ထင္းေနတာမ်ိဳး ေျပာတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ဘာမွ မဖီးမလိမ္း မျပင္မဆင္ထားပဲနဲ႔ကို ျမင္လိုက္ရတာနဲ႔ ..
ဟယ္! ရုပ္ကေလးကကြာ ... ဆိုပီး ထင္းကနဲ ျဖစ္ေနတဲ့ပံုစံမ်ိဳး။ ပမာေျပာရရင္ the matirx reloaded:
ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားထဲက မာယာရွင္ ပါစီဖုန္း(Monica Bellucci) လို ရုပ္ရည္မ်ိဳးဗ်ာ။ (မူးမူးနဲ႔ေလွ်ာက္ေျပာပစ္တာ
မ်ားကုန္ပီထင္တယ္ဟီဟိ) က်ေနာ့္မွာ အဲ့လို ရုပ္ရည္မ်ိဳးပိုင္ရွင္ သူငယ္ခ်င္းမေလး တစ္ေယာက္ရွိခဲ့ဖူးတယ္ဗ်။
က်ေနာ္ရယ္သူရယ္ေနာက္ထပ္ေကာင္မေလး၂ေယာက္ရယ္က ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္ခဲ့
ဖူးတာေပါ့ဗ်ာ။ အခုေျပာျပမယ့္ဇာတ္လမ္း ထဲက ေကာင္မေလးက တစ္ခုလပ္မေလး။ ေျပာရရင္ တစ္ခုလပ္ကေလး
တစ္ေယာက္အေမ ေလာကႀကီးကို အံတင္းတင္း ႀကိတ္လို႔ တစ္ေယာက္ထဲ ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းေနတဲ့ ေကာင္မေလး
တစ္ေယာက္ေပါ့။ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ေက်ာင္းမပီးခင္မွာ အိမ္ေထာင္က်တယ္။ ကေလး ေပါက္စန ကေလး
ေမြးပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ေယာက်္ားနဲ႔ကြဲတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔မိဘေတြကလည္း မရွိရွာေတာ့ဘူးရယ္။ တစ္ေကာင္ျကြက္
တစ္မ်က္နာ လို႔ေတာင္ဆိုရမလားပဲ။ ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္ႀကီးေဒၚႀကီး တစ္ေယာက္ေတာ့ က်န္ရွာေသးတယ္။
တူတူေနတယ္ေပါ့ဗ်ာ။
ဒီေလာက္ဆို က်ေနာ္ဘယ္သူ႔ကိုေျပာေနမွန္း ခင္ဗ်ားတို႔ရိပ္မိေလာက္ပါပီေနာ့္။ ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာ။
က်ေနာ္ေရးခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္း "က်ေနာ့္ ပန္းခ်ီဆရာမေလး" ထဲက တစ္ခုလပ္မေလး "ေမ" အေႀကာင္းပါပဲ။
သူ႔အေႀကာင္းကိုေရးရတာ ခပ္လန္႔လန္႔ေတာ့ ခပ္လန္႔လန္႔ပဲ .. ဟီး။ သူက အင္တာနက္ထဲ ဟိုေမႊဒီေမႊလုပ္တတ္တဲ့
အက်င့္ရွိေလေတာ့ ပါးယားတယ္ဗ်ာ။ ဒါေႀကာင့္အရင္တစ္ခါ ထို႔ေႀကာင့္ channko: ဟုေခၚသည္.. ေရးခဲ့တံုးက
ေတာင္းပန္ခဲ့သလိုပဲ အခု က်ေနာ္ေရးမယ့္ ကိုယ္ေတြ႔ေလး ကိုလည္း ဘယ္မွ ေလွ်ာက္မကူး ယူသြားႀကဖို႔
ေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္။ ေအာ၀တၳဳေတြလို ဖတ္လို႔လည္း ေကာင္းမွာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ အေတြးပင္လယ္ျပာထဲက
ညီအကိုေတြ အပ်င္းေျပ ဖတ္ဖို႔သက္သက္ေရးတာလို႔ပဲ မွတ္ယူႀကပါ။ အဲ့ဒါေလးေတာ့ေမတၱာ ရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။
ဒီကိုယ္ေတြ႔ထဲမွာ ဘာေတြပါမလဲဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ရိပ္မိခ်င္ရိပ္မိေန ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္
အရႊန္း ေဖာက္ပီး ခင္ဗ်ားတို႔ကို အားလူးဖုတ္ရင္း ေရးျပသြား ပါ့မယ္။
နိဒါန္းကေတာ့ ဒီေလာက္ဆို ရပီထင္တယ္။ နက္ဖန္မွအမွန္ကန္စ ေရးမယ္ေနာ္ :P
ခင္ဗ်ားတို႔ကိုခ်စ္တဲ့
ခ်ိဳကန္း
p.s အိုင္ေဆးခ်မ္းကိုဆိုတာ အိုင္ေတြ႔တိုင္း ေျခေဆးသူလို႔အစြပ္အစြဲခံရတဲ့ ခ်မ္းကိုလို႔ဆိုလိုသည္ 8)
။...................။...................။...................။

ခုဇာတ္လမ္းကို စေျပာဖို႔က အရင္ေခါင္းစဥ္က အေႀကာင္းအရာနဲ႔ ျပန္ဆက္စပ္မွရမယ္နဲ႔
တူတယ္ဗ်။
အဲ့မွာဗ်ာ က်ေနာ္ေျပာခဲ့တယ္မလား။ ဟိုဇာတ္လမ္း ေနာက္ဆံုးပို႔စ္မွာ က်ေနာ္ နာေရးကိစၥေႀကာင့္
တိုင္ပတ္တယ္ဆိုတာေလ။ စိတ္ေမာ လူေမာႀကီးေပါ့။ အဲ့ဒီလူနာ ဆံုးသြားေတာ့ အသုဘရွင္
လုပ္ရတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဆံုးသြားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ႀကီးက အမ်ိဳးထဲက အင္မတန္ေပါက္ေရာက္တဲ့သူဆိုေတာ့ကာ
ေတာင္ေပၚက အမ်ိဳးေတြ တစ္အုပ္တစ္မႀကီး ဆင္းခ် လာႀကတာကိုး။ တစ္ရက္တစ္ရက္ ရက္မလည္
မခ်င္း အိုးႀကီးအိုးငယ္နဲ႔ ျခံထဲမွာ ခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးေမြးေရးက အစ၊ အေလာင္းေျမက်တာ ဘာညာ
အပါအ၀င္ အားလံုး ကိစၥျငိမ္းသြား ျပန္ေတာ့ အဲ့ဒီအမ်ိဳးေတြ ဘုရားဖူး ဟိုပို႔ဒီပို႔ေခါင္းကိုေနာက္ေန
တာပါပဲ ဆရာတို႔ရာ။
အဲ! အားလံုးလည္း ပီးသြားေကာ အကုန္အလွ်ိဳလွ်ိဳ ျပန္ႀကေလသတည္း .. ေပါ့။ အဲ့ဒီမွာ
အီေဖကိုယ္ေမာင္ခ်မ္း အူတူတူႀကီး က်န္ရစ္ခဲ့ပါေလ ေကာ။ ဘယ္သူမွကို မက်န္ရစ္ခဲ့တာဗ်။ ဘုန္းေမာင္
တစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္သြားတယ္။ မန္းေလးက အဲ့ဒီျခံက ေဆာင္းတြင္းပိုင္း က်ေနာ့္ဇာတိဖက္မယ္
တအားေအးတဲ့အခ်ိန္ကာလေလာက္ပဲ အေအးဒဏ္ေရွာင္တဲ့အေနနဲ႔ က်ေနာ့္အိမ္က လူႀကီးသူမေတြ
တစ္လ၊ႏွစ္လ ဆိုသလိုလာေနတတ္တာ ဆိုေတာ့ က်န္တဲ့အခ်ိန္ဆို တံခါးပိတ္ဂ်ိတ္ပဲ။ လူေတြ
တရုန္းရုန္းနဲ႔ဆူညံပြက္ေလာရိုက္ေနတဲ့ အိမ္နဲ႔ ျခံ၀င္းႀကီး တစ္ေယာက္ထဲ က်န္ခဲ့ေလေတာ့ ဘယ္ေလာက္
ေႀကာင္စီစီျဖစ္ေနမလဲ စဥ္းစားသာ ႀကည့္ႀကေပေတာ့။
ဟဲဟဲ! အဲ့ဒီႀကားထဲ အသည္းကြဲတဲ့ ျပႆနာေလးက ခင္ဗ်ားတို႔သိတဲ့အတိုင္း
ရွိေနေလေတာ့ကာ မခံႏိုင္ဘူး ရူးမွာပဲ ဆိုတဲ့အေျခေန ျဖစ္လာတာေပါ့ေလ။ လူကလည္း ဘာလုပ္ရမွန္း
မသိအူေႀကာင္ေႀကာင္ႀကီး ျဖစ္စ ျပဳလာတယ္။ ေန႔ခင္းဖက္ဆိုအျပင္မထြက္ပဲ တေနကုန္စာထိုင္ဖတ္၊
ညေနေစာင္းမွအျပင္ထြက္ အာလူးဖုတ္လို႔ရတဲ့ေဘာ္ဒါေတြ လိုက္ရွာ၊ ဘီယာဆိုင္ေခၚထိုင္ ေသာက္၊
ေတာင္စဥ္ေရမရေတြ ေလွ်ာက္ေျပာ၊ ညဥ့္နက္ေတာ့မွအိပ္ျပန္အိပ္၊ ဒီလိုနဲ႔ပဲ လံုးခ်ာလည္လိုက္ေနေတာ့
တာဗ်။ အဲ့လိုႀကီး အခ်ိန္ျဖဳန္း ေနလိုက္တာ တစ္လေလာက္ေနေတာ့ အဲ့ဒီအိမ္မွာ ေက်ာင္းသားဘ၀က
စုေဆာင္းထားသမွ် စာအုပ္ေတြ ကလည္း ဖတ္စရာ ကုန္သေလာက္ျဖစ္သြားတယ္။ ေန႔လည္ဖက္ဆို
ဖတ္စရာ စာအုပ္မရွိေတာ့သလို ျဖစ္လာပီး အရည္ထြက္ေအာင္ပ်င္းလာပါ ေလေရာ။ ဒါနဲ႔ေဘာ္ဒါ
တစ္ေယာက္ကိုသတိရသြားတယ္။
ေက်ာင္းသားဘ၀မွာ တံုးက သူ႔တို႔အိမ္က စားအိမ္ေသာက္အိမ္ျဖစ္ခဲ့ေလ ေတာ့ကာ အျမဲ၀င္
ထြက္ေနရင္း က်ေနာ္ေကာင္းေကာင္း မွတ္မိေနတာ တစ္ခုရွိတယ္။ ဆံုးသြားရွာပီျဖစ္တဲ့ သူ႔မိဘေတြ၊
တိတိက်က် ေျပာရရင္သူ႔အေဖႀကီးက စာအုပ္အေဟာင္းေတြ စုတာ အင္မတန္၀ါသနာပါေလ ေတာ့ကာ
သူတို႔အိမ္က ဧည့္ခန္းမွာ စာအုပ္ေတြကိုစင္ေတြ၊ နံရံကပ္ဘီရိုေတြနဲ႔ အမ်ားႀကီး သိုမွီး ထားတာကိုးဗ်။
က်ေနာ္အင္မတန္သေဘာက်တာက ေရွးေခတ္က ရႈမ၀၊စႏၵာ ဘာညာ အဲ့လို ဖတ္စရာေတြ
အျပည့္ပါတဲ့မဂၢဇင္း အေဟာင္းေတြ ကိုလည္း အထပ္လိုက္ေသေသသပ္သပ္စုထားတာဗ်။ အဲ့ဒါေလး
ေတြးမိတာနဲ႔ ေရမိုးခ်ိဳး အ၀တ္အစား ေကာက္လဲ လိုက္ပီး ေက်ာပိုးအိတ္တစ္လံုး ေကာက္လြယ္ပီး အိမ္က
ထြက္လာခဲ့တယ္ဆိုပါေတာ့။ ရည္ရြယ္တာက သူ႔ဆီသြားမယ္ တျခား စာအုပ္ေတြထက္ အဲ့ဒီေခတ္ေဟာင္း
မဂၢဇင္းေတြ အထပ္လိုက္အိမ္သယ္ပီး ဖတ္မယ္၊ ေနာက္ေန႔ျပန္ပို႔မယ္၊ ထပ္ငွားမယ္၊ အဲ့လိုေပါ့ဗ်ာ။
အမွန္တိုင္း ေျပာရရင္ က်ေနာ္စိတ္ေလလႊင့္ေနတဲ့ အခ်ိန္ဆိုေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းလဲ မသိေသးဘူး။
ေလာေလာဆယ္ ပ်င္းရိေနတာကို ေျဖေဖ်ာက္ခ်င္ေနတာ သက္သက္ပဲ။ အိပ္တယ္စားတယ္စာဖတ္တယ္
ေလာေလာဆယ္ဒါပဲ။
ေန႔လည္၂ခ်က္တီး ေလာက္ဆိုေတာ့ အဲ့ဒီသူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ မရွိဘူး ဆိုတာ
သိထားေလေတာ့ကာ သူ႔အလုပ္တိုက္ကိုပဲ လိုက္သြားတာေပါ့။ ေရာက္သြားေတာ့အျပင္ကေန အကဲခတ္
လိုက္တယ္ ရွိမရွိေပါ့။ အေရာင္းျပခန္းလိုလုပ္ထားတာ ဆိုေတာ့ကာ ေသာက္က်ိဳးနဲ မ်ားလိုက္တဲ့
မိန္းမေတြဗ်ာ။ ဒါနဲ႔ခပ္တည္တည္နဲ႔ အထဲ၀င္သြားပီး ဟိုႀကည့္ဒီႀကည့္ေလွ်ာက္လုပ္ေနလိုက္တယ္။
က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း ကိုေတာ့ ျမင္ပါ့ဗ်ာ။ အသံေလးစာစာ စာစာနဲ႔ သူ႔ေဖာက္သယ္ေတြ ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး
လိမ္လည္ပီး သူ႔ပစၥည္းေတြ ေရာင္းဖို႔ႀကိဳးစား(မွားလို႔.. ဟီး) ေစ်း၀ယ္ေတြကို အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႔
ဧည့္ခံေနတယ္ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ သူ႔ဖာသူအာရံုမ်ား ေနတာနဲ႔ က်ေနာ့္လည္း ျမင္ဟန္မတူဘူး။ ဒါနဲ႔
အနားကပ္လာတဲ့ အေရာင္း စာေရးမေလးေတြကို ဟိုေမး ဒီေမးေတြ ေလွ်ာက္ေမး.. ဒါေလးက ..
ဘယ္ေလာက္လဲဟင္? .. ခုနစ္သိန္းပါ .. အကို.. ဂိန္! .. (စိတ္ထဲမွာ ေအာ္မိတာ) .. မိန္းမေတြမ်ား ပက္ဆံ
အေတာ္ျဖဳန္းပါလား ... ခုနစ္သိန္းဆို .. ငါ အရက္၀ယ္ေသာက္ရင္ဘယ္ေလာက္ခံမလဲ ဆိုပီး စိတ္ထဲ
တြက္ႀကည့္ေနမိေသးတယ္.. ဟီး။ ေတာ္ေတာ္ေလး ႀကာသြားေတာ့မွ လူရွင္းသြားတယ္။ ဒါနဲ႔က်ေနာ့္ကို
ဟိုဟာ ဒီဟာေတြ ေမးသမွ် ရွင္းျပေနတဲ့ အေရာင္း စာေရးမ ေလးကို မန္ေနဂ်ာရွိလား စကားေျပာခ်င္လို႔
ဆိုပီး ခပ္တည္တည္ေမးလိုက္ေတာ့.. .. ..
“ဘာမ်ား အလိုရွိပါသလဲ အကို .. က်မ ဆိုင္ရွင္ပါရွင္”
ဆိုပီး အနား ေရာက္တာတယ္။ ဒင္းက က်ေနာ့္ကိုမမွတ္မိဘူးရယ္။ ဘယ္မွတ္မိမတံုး။
ဆံပင္ရွည္ႀကိဳက္တဲ့က်ေနာ္စိတ္ရႈပ္ရႈပ္နဲ႔ ေရွ႕တစ္လက္မ ေနာက္ေျပာင္လို႔ေခၚတဲ့ ဂတံုး ဆံေတာက္
ဆံပင္ညွပ္ထားတာရယ္၊ ေမ်ာက္မွန္အနက္ႀကီး တပ္ထားတာရယ္ေႀကာင့္ရုတ္တရက္ႀကီး
(ကြဲေနတာကလည္းႀကာပီဆိုေတာ့) ဘယ္မွတ္မိပါ့မလဲ။ ျပံဳးစိစိနဲ႔ လက္ပိုက္ပီး မ်က္နာခ်င္းဆိုင္
လိုက္တာေတာင္ ဇေ၀ဇ၀ါ မ်က္နာေလးနဲ႔ ျပံဳးျပေနတာ။ အဲ့ဒီေတာ့မွ မ်က္မွန္ခၽြတ္ျပလိုက္ရင္း ... ဟိုင္း!
အခ်စ္ဆံုးေလး ဆိုပီး ေျပာင္စပ္စပ္မ်က္နာလုပ္ျပလိုက္မိတယ္။ ဖာေဂါင္း! ဆုိတဲ့အသံနဲ႔
လက္သီး၂လံုးေလာက္နံႀကားထဲ ေျပး၀င္လာတာ အသက္ရွဴေတာင္ႀကပ္သြား တယ္။ .. ဟား ... ဟား။
မုန္းတယ္.. နင့္ကို ငါ .. မုန္းလိုက္တာ.. ဆိုပီး က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ကို လက္သီးနဲ႔တဖုန္းဖုန္း
ပိတ္ထိုးေနတာကို အတင္း ဖမ္းခ်ဳပ္ထားရင္း.. ငါအလုပ္မ်ားေနလို႔လာမေတြ႕တာ ပါဟာ ဆိုပီး
ေခ်ာ့ေနရတယ္။ သူ႔အလုပ္သမ ေလးေတြေတာ့ မ်က္လံုးေလးေတြ ျပဴးပီး ၀ိုင္းႀကည့္ေနႀကတာေပါ့။
ဘာေတြမ်ား ျဖစ္ကုန္တာလဲ ဆိုတဲ့အႀကည့္ေတြနဲ႔။ ဒီေလာက္ဆို ခင္ဗ်ားတို႔ က်ေနာ္နဲ႔ က်ေနာ့္
သူငယ္ခ်င္းမေလးရဲ႕ ရင္းႏွီးမႈအတိုင္းအတာကိုသေဘာေပါက္ေလာက္ပီထင္ပါတယ္ဗ်ာ။ စိတ္လိုလက္ရ
ရွိတဲ့ အခါမွာ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလသံနဲ႔ "ေမေလး" လို႔က်ေနာ္ေခၚေလ့ရွိပီး၊ တခါတေလ တျခား
သူငယ္ခ်င္းေတြ ေခၚသလို "ဗ်ိဳင္း" လို႔ေခၚတတ္တဲ့ ေကာင္မေလး ဆိုတာ သူပါပဲ။
လူေတြေတာ့ဘယ္လိုထင္မယ္မသိဘူး။ က်ေနာ့္လက္ကို မလႊတ္ေတာ့ဘူး
အေသကိုင္ထားတာ။ သူ႔အလုပ္စားပြဲဆီေခၚသြား တာေတာင္ ခါးကိုအတင္း ေဘးတိုက္ဖက္ထားရင္း
ဆြဲေခၚသြားတယ္။ မ်က္နာ အမူအရာက အစ ခ်က္ခ်င္း ေျပာင္းသြားပီး ခ်ာတိတ္မေလး တစ္ေယာက္လို
ခုန္ဆြဆြ ျဖစ္သြားတယ္။ က်ေနာ့္ကိုအေအး တစ္ဗူး တိုက္ပီး သူ႔စားပြဲမယ္ ငုတ္တုတ္ထိုင္ခိုင္း ထားတယ္။
သူ႔ဖာသာ အလုပ္ေတြ မ်ားလိုက္ က်ေနာ့္ကို တတြတ္တြတ္လွမ္း စကားေျပာလိုက္ ဗ်ာကို မ်ားေနတာပဲ။
ေနနည္းနည္း ေစာင္းသြားေတာ့မွ သူ႔အလုပ္သမ ေလးေတြကို မွာစရာရွိတာ မွာပီး ကိုင္း!
ခဏေစာင့္ အ၀တ္လဲ လိုက္ဦးမယ္ ဆိုပီး အေနာက္ခန္းထဲ ၀င္သြားလိုက္တယ္။ ျပန္ထြက္လာေတာ့ သူ႔ကို
လွမ္းႀကည့္ပီး .. ဟီးဟီး .. ဆိုပီး ရယ္လိုက္မိတယ္။ ခုနက စတိုင္နဲ႔မတူေတာ့ဘူးေလ။ ခုနက ဆံထံုး
ကစ္ကစ္မွာ ဆံထိုးေတြ ဘာေတြ စိုက္၊ အေပၚေအာက္ ေက်ာက္စိမ္းေရာင္၀မ္းဆက္နဲ႔ ခန္႔ခန္႔ႀကီး ကေန..
ခု ဆံပင္ရွည္ေတြကို ျမင္းျမီးပံုစံ ေနာက္ေစ့မွာ စုခ်ည္၊ အေပၚက တီရွပ္ႀကပ္ႀကပ္အျပာေရာင္၊ ေအာက္က
စကပ္ဒူးဆစ္ေလာက္နဲ႔ ကေလးမေလး စတိုင္ျဖစ္သြားတာကိုး။ လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတာ ကလည္း
ပိုက္ဆံအိတ္လက္၀ါးေလာက္ကေလး။ ေက်ာင္းသူေလး စတိုင္ေပါ့။ ႏႈတ္ခမ္းကိုခပ္ေထာ္ေထာ္ေလး
လုပ္(အထဲ၀င္ပီး ႏႈတ္ခမ္းနီဆိုးလာတာ သိသာတယ္) ရင္း လွမ္းေမး လာတယ္။
“ဘာဟီးဟီးလဲ? ကရ၀ိတ္စီးမွာလား... က်ားစီး မွာလား ႀကိဳက္တာကို ေရြးေတာ့..
အေမ”
အေမ ႏွစ္ခုလံုး စီးမယ္ သမီး လို႔ျပန္ေနာက္ရင္း က်ေနာ္ရယ္ေနမိတယ္။ အေမဆိုတာ
က်ေနာ္တို႔အခ်င္းခ်င္း ေနာက္ေနႀက စကားပါ။ သူတို႔နဲ႔စကားေျပာတိုင္း က်ေနာ္က နတ္၀င္သယ္ေလသံနဲ႔
သမီးေလးတို႔ေရ အေမေဟ့ အေမ ဆိုပီး ေပါက္ကရ ေလွ်ာက္ေျပာတတ္တာကိုး။ ကရ၀ိတ္စီးတယ္၊
က်ားစီးတယ္ဆိုတာ ... ျမန္မာဘီယာ(ကရ၀ိတ္ပံု) နဲ႔ တိုင္းဂါး ဘီယာတို႔ကိုဆိုလိုတာ။ အဲ့ဒီလိုနဲ႔ အင္မတန္
ခ်စ္ခင္ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ျပန္ဆံုရလို႔ အူျမဴးေနတဲ့ အဲ့ဒီဟာေလး က်ေနာ့္ ဆိုင္ကယ္ေနာက္က ပါလာတယ္
ဆိုပါေတာ့။
အေနာက္ကေန က်ေနာ့္ခါးကို အေသ ဖက္လိုက္၊ ေက်ာျပင္ကို တဖုန္းဖုန္း ထုလိုက္၊ ခါးကို
ကလိထိုးလိုက္နဲ႔ က်ေနာ ့နားရြက္နားကို ကပ္ပီး ေပါက္ကရေတြ ေအာ္လိုက္နဲ႔လုပ္ေနေတာ့ ငယ္မူ
ျပန္ေနတဲ့သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ကိုတင္ေဆာင္လာတဲ့ ဆိုင္ကယ္ေလးက ဟိုယိမ္းဒီယိမ္းနဲ႔ ေျမြလိမ္
ေျမြေကာက္ကို ျဖစ္ေနတာေပါ့။ ဘ၀မွာ အင္မတန္ခ်စ္တဲ့သူ၂ေယာက္ျပန္ဆံုရတာ ဘယ္ေလာက္
ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတယ္ဆိုတာ ႀကံဳဖူးတဲ့လူေတြပဲ သိလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔၂ေယာက္ ဘီယာဆိုင္ေကာင္းေကာင္းမွာ ထိုင္မယ္။ အကင္ေတြ တနင့္တပိုးစား၊
ဘီယာခြက္ေတြ တစ္ခြက္ပီး တစ္ခြက္စားပြဲေပၚ ျပည့္သြားတဲ့အထိေသာက္မယ္၊ ေသာက္တင္းေတြ
ခ်ႀကမယ္။ မူးလာေတာ့မွ ငယ္ငယ္ကလို ေလတိုက္ခံတယ္ကြာ ဆိုပီး က်ေနာ့္ကိုအေနာက္ကေန
ခပ္တင္းတင္း ဖက္ခိုင္းထားရင္း ဆိုင္ကယ္ကို အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ပတ္ေမာင္းမယ္။ က်ေနာ္တို႔တေတြ
ေလာေလာဆယ္ ၁၀ႏွစ္ေလာက္ ျပန္လည္ႏုပ်ိဳလိုက္ႀကမယ္ေလ။
အဲ့ဒီညက ဘီယာဆိုင္ထိုင္ရင္း မိုးေတာ္ေတာ္ခ်ဳပ္စ ျပဳလာတဲ့အခ်ိန္ေရာက္လာေတာ့ ...
ငါ့ေကာင္! .. ေတာ္စို႔လား ... လို႔ က်ေနာ္သူ႔ကိုသတိေပးလိုက္ေတာ့ သူက နင္ေသာက္လို႔၀ပီလား ဟ?
တဲ့။ ... အဟီး ... ၀လား မ၀လားေတာ့မသိဘူး စားပြဲေပၚမွာ ဘီယာခြက္အလႊတ္ေတြ စီထားတာ အခြက္
၃၀ေက်ာ္ေလာက္ရွိမယ္ဗ်။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ေသာက္က်င့္က ေသာက္ပီးသား ခြက္အလြတ္ေတြကို
အသိမ္းမခံပဲ စားပြဲမွာ ဒီတိုင္းစီထား တတ္တယ္။ ဒါမွ ငါတို႔ေသာက္ထားတာ ဘယ္ႏွစ္ခြက္အနည္း အမ်ား
လစ္မစ္ခ်ိန္တာေပါ့ေလ။ ႏို႔မို႔ရင္ဘယ္ေလာက္ေသာက္လို႔ေသာက္မိမွန္းမွ မသိေတာ့တာကိုး။ ဘီယာကို
ခရားနဲ႔လည္း မမွာဘူး။ တစ္ခြက္ခ်င္းမွာပီး ခြက္တိုက္၊ သူလည္းကုန္ကိုယ္လည္းကုန္မွ.. လာထား
ေနာက္ထပ္တစ္ခြက္စီ.. အဲ့လိုမ်ိဳးဗ်။ ငယ္ထဲက အက်င့္ေတြ ဆိုပါေတာ့ေလ။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ၂ေယာက္လံုးကြဲေနပီ..ဟီးဟိ။ စကားေတြလည္း ေဟာင္ဖြာ ေဟာင္ဖြာ
ေျပာရလြန္းလို႔ ေမးရိုးေတြ ေတာင္ေညာင္းလာသလိုပဲ။
“ဟေရာင္.. ငသက္”
“ဂ်ာ!”
“ေအေဘး.. ငါတို႔၂ေကာင္အေတာ္ရုပ္ပ်က္ေနပီထင္တယ္ ဆိုင္ထဲမွာ ထိုင္ေနတဲ့
လူေတြ အကုန္လံုး ငါတို႔၀ိုင္းကိုပဲ ရွိဳးေနႀကတယ္ဟ”
“ရုပ္ပ်က္စရာလား.. ဖိုးသက္နဲ႔ဗ်ိဳင္း၂ေယာက္အတြက္ ဘီယာေလးအခြက္၃၀ဆိုတာ
နာသာဂီရိဆင္ေျပာင္ႀကီးကို စပါကလင္တိုက္တဲ့ အဆင့္ေလာက္ရွိတာ အဟစ္ဟစ္”
“ဒါဆို လူေတြက ဘာလို႔ ငါတို႔၀ိုင္းကိုပဲ လွမ္းလွမ္းႀကည့္ေနႀကတာတံုးဟ?”
“ဘာျဖစ္မွာတံုး.. နင့္ကို ႀကည့္ေန ႀကတာေလ.. နင့္ကို ဘီယာနဲ႔ ျမည္းေနႀကတာ ဟီဟိ
နဂိုက ေခ်ာေခ်ာေလးပါ ဆိုေန ခုဘီယာ တန္ခိုးနဲ႔မ်က္လံုးေတြက အေရာင္ေတြလက္၊ ပါးေတြက
ပန္းေသြးေရာင္ေတြ ေတာက္..”
“အို! ကေလး အေမႀကီးကိုမ်ား ... အဟိ .. ရွက္စရာႀကီး ဒါဆို ငါက အေတာ္ ဆြဲေဆာင္မႈ
ရွိေသးတာေပါ့ေနာ္ ခစ္ခစ္”
“အင္း ... အမွန္တိုင္း ေျပာရရင္ေတာ့.. သူတို႔နင့္ကို အရက္ပရိုမိုးရွင္း လိုက္လုပ္ေနတဲ့
ကေလးမေလးလို႔ထင္ေနပံု ရတယ္ဟ”
“ဘာေျပာတယ္!!!”
“:D :D :D”
၂ေကာင္သား မူးမူးနဲ႔အဲ့လို ေပါက္ကရေတြ ေလွ်ာက္ေျပာရင္း တဟီးဟီး အူျမဴးေနရာက
က်ေနာ္က ... ျပန္မယ္ကြာ ... ဆိုပီး ပိုက္ဆံရွင္းဖို႔ ႀကိဳးစားေတာ့ ... ဒင္းက ... မူးမူးနဲ႔ ... အေမ!
...သမီးရွင္းမယ္.. အေမ့သမီး သူေဌးမေလး ရွင္းမယ္ ...လာထား ... ဆိုပီး က်သင့္ေငြကိုလုပီး
ရွင္းေနတာကို ရယ္ပီး ထိုင္ႀကည့္ေနမိတယ္။ အားကိုးအားထား မိဘေတြလည္း မရွိရွာေတာ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္း
မေလးဗ်ာ .. ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ေယာက်္ားကလည္း ေသာက္က်င့္မေကာင္းေတာ့ .. ကြဲ..
အသိုင္းအ၀ုိင္း ညီအကို ေမာင္ႏွမ ကလည္း မရွိေလေတာ့ကာ .. ေတာ္ရံု စိတ္ဓာတ္ခိုင္မာမႈမ်ိဳးနဲ႔ဘ၀ကို
ရင္ဆိုင္ဖို႔မလြယ္ေလာက္ဘူးဗ်။ သူ႕ဘ၀မွာ ခုက်ေနာ္နဲ႔ေပ်ာ္ေနသလို မေပ်ာ္ရ ရွာတာ ဘယ္ေလာက္
ႀကာပီလဲ မသိဘူး။
အဲ့လိုေတြးမိပီး က်ေနာ့္စိတ္ထဲ ဂရုဏာသက္မိသြားလို႔ သူ႔ကို ေငးႀကည့္ေနမိတယ္။
ပိုက္ဆံရွင္းပီး ဘီယာ၀ိုင္းက ထေတာ့ သူက နည္းနည္း ယိုင္ခ်င္ေနတယ္။ အသာေလး မသိမသာ တြဲပီး
အျပင္ကို ေခၚထုတ္လာတယ္။ ဆိုင္ကယ္ကိုသူေမာင္းမယ္ဆိုပီး ျပႆနာ စ ရွာတယ္။ နင္မူးေနတယ္
ဟ ဆိုပီး ရွိခိုးဦးတင္ေတာင္းပန္တာလဲ မရဘူး.. ေသာင္းက်န္း ပစ္ရမလား နင္ငါ့အေႀကာင္း သိတယ္ေနာ္
ဘာညာနဲ႔ေအာ္ လာလို႔ ပါးစပ္ကိုလက္၀ါးနဲ႔အျမန္လွမ္းပိတ္လိုက္ပီး ေအးေအး .. ေမာင္းေမာင္း
ခဏေလးေနာ္ ဒီဆိုင္ေရွ႕က ေနေတာ့ ငါပဲေမာင္းမယ္ ဆိုပီး အတင္း ေခၚထုတ္လာခဲ့ရတယ္။
အေနာက္ကေန က်ေနာ့္ေက်ာကို ဖက္ထားပီး ဆိုင္ကယ္ေနာက္က လိုက္လာရင္း ေမာင္းရေတာ့မလား ..
ေရာက္ပီလား .. ေမာင္းမယ္ေမာင္းမယ္ဆိုပီး က်ေနာ့္နားရြက္ႏွစ္ဖက္စလံုးကို လက္ဖ၀ါးေတြနဲ႔
ဆုပ္ကိုင္ပီး ဆြဲလိုဆြဲ၊ ခါးကိုအတင္းဖက္ပီး ေရွ႕တိုး ေနာက္ဆုတ္ေတ လုပ္နဲ႔ေသာင္းက်န္းရင္း
ပါလာတာေပါ့။
သစ္ပင္အုပ္အုပ္ေတြ မိုးေနတဲ့ လူရွင္းတဲ့လမ္းႀကားေလး တစ္ခုထဲ ေရာက္သြားေတာ့မွ
ဆိုင္ကယ္ရပ္ေပး လိုက္တယ္။ ေဒါက္ေထာက္ပီး ဆိုင္ကယ္ေပၚက ဆင္း ကဲ! ဒီေလာက္ေတာင္
ေမာင္းခ်င္ေနတာ ေမာင္းစမ္းကြာ ဆိုပီး လႊတ္ထား ေပးလိုက္တယ္။ စီးကရက္ဖြာရင္း ထိုင္ကို ႀကည့္ေနတာ
ဒင္းဘာလုပ္မလဲ ဆိုပီး။ ဆိုင္ကယ္က ေယာက်္ားစီးဗ်။ သူ၀တ္ထားတဲ့ စကပ္နဲ႔ဘယ္လိုတက္ခြပီး
ေမာင္းမွာတံုး။ သူ႔ဖာသူ အတင္းတက္ခြဖို႔လုပ္ေနတာကို ထိုင္ႀကည့္ပီး ရယ္ေနလိုက္တယ္။
ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ဟာဗ်ာ။ လူျမင္ကြင္းမွာဆို ရုပ္ပ်က္ေတာ့မွာမို႔တမင္အေမွာင္ထဲကို
ေခၚလာတာ။ ပီးေတာ့ က်ေနာ့္ဆိုင္ကယ္က အစုတ္ႀကီး.. ကစ္ပီး ႏိုးမွရတဲ့ဟာမ်ိဳး ဆိုေတာ့ သူဘာလုပ္လို႔
ရမွာတံုး။ စကပ္ကို ဖင္ေပၚ ေအာင္လွန္တင္.. ဒါမွမဟုတ္အကုန္ခၽြတ္ပစ္မွပဲ တက္ခြပီး ေမာင္းလို႔ရမွာေလ
.. ဟား .. ဟား။ မရမက အတင္း တက္ခြ လိုက္ေတာ့ ခြလို႔ေတာ့ရသြားတယ္။ စကပ္ခံေနေတာ့
ေျခေထာက္က ေလထဲမယ္တန္းလန္း.. အဲ့ဒါကို စိတ္မေလွ်ာ့ဘူး နင္လာခဲ့ အေနာက္ကေန တက္ခြ၊ နင့္
ေျခေထာက္က စက္ႏိႈး၊ ဂီယာ ထိုးေပး၊ ငါက လက္ကိုင္ကိုင္ပီး ေမာင္းမယ္တဲ့။ တကယ့္ဟာဗ်ာ။
ရတယ္ေလ ဆိုပီး သူ႔အေနာက္ကေန တက္ခြ၊ ကစ္တံကို နင္းပီး စက္ႏိႈး ေပးလိုက္တယ္။
ဂီယာ ထည့္လိုက္ပီ ထြက္ေတာ့ ဆိုတာနဲ႔ ကလပ္ခ်္ကို ေဆာင့္လႊတ္ လီဗာကို ျဖဲပီး ေဆာင့္ထြက္တယ္။
ဂီယာေတာင္ ထပ္ မခ်ိန္း လိုက္ရဘူး အေနာက္ကေန သူ႔ကို သိုင္းဖက္ထားရင္းက လက္ကိုင္ကို ဖမ္းကိုင္ပီး
ျခံ၀င္း တစ္ခုထဲကို ခ်ိဳး၀င္ေပးလိုက္တယ္။ တစ္ထပ္ တိုက္ပုေလး အေရွ႕ကို တန္း ေရာက္သြားေရာ။
အဲ့ဒီေတာ့မွ ဟမ္! ဒါငါ့အိမ္ပါလား တဲ့ဟီးဟီး။ ညာတာ ပါေတးနဲ႔ သူ႔အိမ္ေရွ႕ထိ ေခၚလာ တာေတာင္
မူးေနတဲ့ ဒင္းက သတိမထား မိဘူးေလ။
ဆိုင္ကယ္ေပၚက ပြစိပြစိနဲ႔ရစ္ေနေသးတဲ့ သူ႔ကို ေပြ႕ခ်၊ အိမ္ထဲ တြဲေခၚ၊ ဟဲ့! ဒီသူငယ္ခ်င္း
၂ေယာက္ဘာေတြ ျဖစ္လာ ႀကတာလဲ လို႔အလန္႔တႀကား လွမ္းေမးလာတဲ့ က်ေနာ့္ကို မွတ္မိေနေသးတဲ့
သူ႔ႀကီး ေဒၚႀကီးကို ႏႈတ္ဆက္ရင္း အဲ့ဒီအရက္သမား ကို သူ႔အိပ္ယာ ထဲအထိတြဲပို႔လိုက္ရတယ္ေပါ့ဗ်ာ။
လူကသာ မ်က္လံုး ေကာင္းေကာင္း မဖြင့္ႏိုင္ေတာ့ေအာင္မူးေနတာ က်ေနာ့္ကို သတိတရ လွမ္းေျပာ
လာေသးတယ္.. ... နက္ဖန္မနက္ေစာေစာ ... ငါ့ဆီလာခဲ့ ... မနက္စာ တူတူစားပီး ... ငါ့အလုပ္ကို
လုိက္ပို႔ဦး ... အလုပ္တိုက္မွာ ငါ့ကား ထားခဲ့မိတာ မနက္အလုပ္သြားလုိ႔မရျဖစ္မယ္ ... တဲ့။ ...
ဟုတ္ပါပီ! ... လို႔... ဂတိေပးရင္း သူ႔ကိုသိပ္ခဲ့လိုက္တယ္။ အျပင္ထြက္လာပီး မေတြ႔တာႀကာတဲ့ သူ႔
ႀကီးေဒၚႀကီးနဲ႔ အလာပ သလာပ ေလးေတြ ထိုင္ေျပာ၊ အိပ္ေပ်ာ္ေနရွာတဲ့ သူ႔သမီးေလးကို ၀င္ႀကည့္ပီး
ျပန္လာခဲ့ေရာ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။
ေနာက္ေန႔မိုးလင္း မနက္ခင္း ၈နာရီေလာက္ က်ေနာ္သူ႔ဆီေရာက္သြားတယ္။
မေန႔ညကနဲ႔ဘာမွ မဆိုင္ေတာ့သလိုပဲဗ်။ ေရမိုးခ်ိဳး ဖီးလိမ္း ျပင္ဆင္ထားလိုက္တာ ေက်ာ့လို႔ေမာ့လို႔
ဂုဏ္သေရရွိ အမ်ိဳးသမီးေကာင္း ေခ်ာေခ်ာလွလွေလး ရုပ္နဲ႔ဟားဟား။ ငါမေန႔ညက ေတာ္ေတာ္
ကြဲသြားတယ္ထင္တာပဲ တဲ့။ သူဘယ္လို ေသာင္းက်န္းတာေတြ က်ေနာ္ဟာသ လုပ္ပီး ျပန္ေျပာေတာ့
တခြိခြိနဲ႔သေဘာက်ေန ျပန္ေရာ။ ေတာက္ေတာက္.. ေတာက္ေတာက္... နဲ႔လမ္းေလွ်ာက္တတ္စ
သူ႔သမီးေလး ကိုလည္း ေတြ႕ပါ့။ ခ်စ္စရာေလးဗ်ာ။ အေမတူေလး ေခ်ာလိုက္တာ။ ျဖဴဥဥေလး က်ေနာ္ေတာ့
ျမင္ျမင္ခ်င္းကို ခ်စ္လြန္းလို႔ လက္ထဲက မခ်ေတာ့ဘူး အတင္းေပြ႕ ထားေနမိတယ္။
မနက္စာ သူ႔အိမ္မွာ မနက္စာ စားေသာက္ႀကပီးေတာ့ သူ႔အလုပ္ကို လိုက္ပို႔ေပးဖို႔
ျပင္တယ္။ ဧည့္ခန္းထဲက စာအုပ္ေတြကို လက္ညွိဳးထိုးျပပီး ငါ့ကို စာအုပ္ေတြ ငွားလိုက္ဦးဟ
လို႔ခြင့္ေတာင္းေတာ့... မငွားေပါင္ တဲ့။ ဒါေတြသာ ငွားေပးလိုက္ရင္ နင္ေပၚလာေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး ...
ဒီေတာ့ ဒီလိုလုပ္... မနက္ခင္းထပီး .. ဒီကိုလာ.. ငါနဲ႔မနက္စာ တူတူစား၊ အလုပ္ကိုလုိက္ပို႔၊ ပီးမ
ွနင္သြားခ်င္တဲ့ေနရာကိုသြား၊ ေန႔ခင္းဖက္အားပီဆို ဒီကိုျပန္လာ ေဒၚႀကီးနဲ႔ငါ့သမီးေလးပဲ အိမ္မွာရွိတာ။
ေဒၚႀကီးကို ကေလး ကူထိန္းေပးရင္း ႀကိဳက္တဲ့စာအုပ္ဖတ္ေပေတာ့။ ေန႔လည္စာပါ ငါ့အိမ္မွာစား။
ညေနေစာင္းရင္ အလုပ္မွာ ငါ့ကိုလာႀကိဳ ေခ်။ နင္မျပန္မခ်င္း ဒီလိုပဲေနရမယ္.. ႀကားသလား ... လို႔
အမိန္႔ေတာ္ခ်မွတ္လိုက္တယ္။ ဟိုးငယ္ငယ္ကလည္း ဒီလိုပဲ ၀င္ထြက္သြားလာ ေနခဲ့တာ ဆိုေတာ့
က်ေနာ္လည္း ေအးပါ.. ငါမျပန္မခ်င္းေပါ့လို႔ ေျပာလိုက္မိတယ္။
ဒီလိုနဲ႔က်ေနာ့္သံေယာဇဥ္အမွ်င္တန္းတဲ့ဇာတ္တစ္ခုဟာ စ လာ ျပန္ပါေရာလား
ဆရာတို႔ရယ္။
။...................။...................။...................။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေလလႊင့္သလိုလို ျဖစ္ခ်င္ေနတဲ့ က်ေနာ္တစ္ေယာက္သူငယ္ခ်င္းမေလးရဲ႕အိမ္ကို
၀င္ထြက္ရင္း မာလီလိုလို၊ နာနီလိုလိုေတြ ျဖစ္လာတယ္ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ နာနီလုပ္တာ ကေတာ့
သူ႔သမီးေလးကိုထိန္းတယ္ေပါ့ေလ။ အင္မတန္ရႊံတတ္တဲ့ က်ေနာ္ ဒီခ်စ္စရာ သမီးေလးကိုထိန္းရင္းနဲ႔
အီးတည္၊ေသးတည္ေတြက အစ ေကာင္းေကာင္း တတ္လာတယ္။ ကေလးကိုအစားအေသာက္
ေခ်ာ့ေကၽြး၊ တူတူေဆာ့နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္တတ္လာတယ္ေပါ့။ ကေလး တေရးတေမာ အိပ္ေနတဲ့အခ်ိန္၊
ဒါမွမဟုတ္ ေဒၚႀကီး တစ္ေယာက္ခ်က္ျပဳတ္ေလွ်ာ္ဖြတ္ပီးစီးလို႔ ကေလး ႀကည့္ေပး ႏိုင္တဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ
ႀကေတာ့ ျခံထဲက ျမက္ေတြ ဓားရွည္တစ္လက္နဲ႔ရမ္း၊ ပစ္ထားတာ ႀကာလို႔ ေပါက္ခ်င္သလိုေတြ
ေပါက္ေနတဲ့ သစ္ပင္ပန္းပင္ေတြ ကတ္ေႀကးနဲ႔တိ၊ ျမင္မေကာင္း ျဖစ္ေနတဲ့ဟာေတြ ခုတ္ပစ္ အစရွိ
သျဖင့္ေပါ့ေလ။
သူတို႔တစ္ထပ္တိုက္ကေလးထဲမွာ အိမ္မႈကိစၥႏိုင္နင္းတဲ့ ႀကီးေဒၚႀကီးေႀကာင့္ အျမဲ သန္႔ရွင္း
သပ္ရပ္ေနေပမယ့္ အဲ့လိုကိစၥေတြႀကေတာ့ မိန္းမသားေတြခ်ည္းပဲ ရွိေတာ့ ဘယ္လုပ္ႏိုင္မွာတံုးဗ်။ တစ္လ
နီးပါးႀကာလာေတာ့တစ္ထပ္တိုက္ပုေလး ရဲ႕ ေခါင္မိုး ေပၚက သစ္ရြက္ေျကြေတြ မရွိေတာ့ဘူး။
သေဘၤာေဆး အနီရင့္ရင့္သုတ္ပီးသား ျဖစ္ေနပီ။ အိမ္ေဘး နံရံေတြလည္း ေရေဆး ေကာင္းေကာင္းနဲ႔
၂ထပ္ ၃ထပ္သုတ္ပစ္ထားေတာ့ အိမ္အသစ္ကေလး တစ္လံုးလို လွတ ပတ ေလးျဖစ္သြားပီ။ အိမ္
အတြင္းပိုင္းက လွ်ပ္စစ္နဲ႔ပတ္သက္သမွ် ၀ါယာႀကိဳးေတြ၊ ဖန္ေခ်ာင္းေတြ၊ မီးခလုတ္ခံုေတြ၊ မိန္းခလုတ္ေတြ
အားလံုးလည္း အသစ္ခ်ပ္ခၽြတ္လဲျပဳပီးသား ျဖစ္ေနပီ။ ေနခ်င့္စဖြယ္ျခံ၀င္းေလးထဲက တစ္ထပ္
တိုက္ပုေလး ျဖစ္သြားတာေပါ့ဗ်ာ။
အဲ့ဒါေတြ အကုန္က်ေနာ္ေလွ်ာက္လုပ္ေနတာ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္ေလေနတာ
ေျပေပ်ာက္ခ်င္လို႔။ ပီးေတာ့ကိုယ့္မိသားစုလို ျဖစ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ကိုယ္အနား ရွိေနတံုးေလး
လုပ္ေပးႏိုင္တာ လုပ္ေပးခဲ့တယ္ဆိုတာမ်ိဳးပါ။ စီးကရက္ေလး ခဲရင္း အဲ့လိုအိမ္အလုပ္ေလးေတြ တေနကုန္
ေလွ်ာက္လုပ္လိုက္၊ ေန႔ခင္းဖက္ေနတအားျပင္းတဲ့အခ်ိန္ ခဏနားရင္း ဧည့္ခန္းထဲက စာအုပ္ေတြနဲ႔
ဇိမ္ယူလိုက္၊ ကေလး ထိန္းလိုက္နဲ႔ က်ေနာ့္ဘ၀မွာ ေတာ္ေတာ္တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းလြန္းတဲ့ကာလတစ္ခု
လို႔ေတာင္ေျပာရမယ္ထင္တယ္။
ကဲ! ... ဘယ္လိုလဲ ... ညီအကုိတို႔? ... ဖတ္ရတာ ပ်င္းေနႀကပီလား.. ဘာမွလည္း မပါဘူး ...
အဟီး။ ... ကိုေဇာ္ဦးႀကီး ေျပာသလို အဲ့လိုသူငယ္ခ်င္းမ်ိဳး မရခဲ့တာ မနာလိုတယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးကိုလား? ...
ကိုႀကပ္ေျပာသလို ဆြဲလို႔ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ဘယ္မွာတံုးဗ်? ဒီလူႀကီးေတြ နဲ႔ေတာ့ခက္တယ္ေနာ့္။
ထစ္ကနဲရွိဆန္းဆန္း ျပားျပားေတြ သိပ္ေတြးတာပဲ ... ဟဲ ... ဟဲ။
ဟမ္! ... ဒါျဖင့္ဘာမွမျဖစ္ခဲ့ဘူးေပါ့... ငါတို႔အဟုတ္မွတ္ပီး ဖတ္လာတာ ေသေရာလို႔ ...
ေတြးေနႀကပီ.. ထင္တယ္။ ျဖစ္ေတာ့ျဖစ္တယ္ဗ် ... ဟီ... ဟိ။ ... ဒါေပမယ့္ ဟိုဘူဒါးႀကီးေတြ ေျပာသလို
ေတြ႔တာနဲ႔ေကာက္ဆြဲ မဟုတ္ဘူးလို႔ေျပာခ်င္တာ။
မွန္ရာေျပာ သစၥာဗ်ာ။ က်ေနာ္အဲ့ဒီအခ်ိန္ထိ လိင္နဲ႔ပတ္သက္ပီး သူ႔အေပၚ ေဖာက္လႊဲ ေဖာက္ျပန္စိတ္ကို
မရွိခဲ့ပါဘူး။ တကယ္ေျပာတာ ဘုရားစူး။ ဟိုကမၻာေက်ာ္၀တၳဳထဲက သစၥာတရားကိုလိုက္ရွာရာက
ဂဂၤါျမစ္ကိုထိုင္ႀကည့္ရင္း ျငိမ္းခ်မ္းသြားတယ္ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္လိုပဲ က်ေနာ့္ဘ၀ အေတာ္ေလး
ျငိမ္းခ်မ္းေနတယ္။
ဘာလုပ္ဖို႔လဲ ... လိင္ကိစၥ။ ေတြးေတာင္... မေတြးမိဘူး။ ... တကယ္ေျပာတာ။ ...
ခင္ဗ်ားတို႔ေကာ ... ဘ၀မွာ အဲ့လိုသူငယ္ခ်င္းမမ်ိဳး မရွိခဲ့ဖူး ဘူးလား။ ရွိခဲ့မွာပါ။ အေသခ်စ္တယ္ဗ်ာ။
ရည္းစားေတြ ဘာေတြ ထက္ေတာင္ခ်စ္ေသး။ လက္ခ်င္းခ်ိတ္၊ ခါးဖက္ပီး ေလွ်ာက္သြားခ်င္သြား၊
မေက်နပ္ရင္ကေလာ္ဆဲလိုက္ႀက၊ ရည္းစားေတြ၊ ကိုယ့္မိဘေတြကို မေျပာတာေတာင္ အကုန္
ဖြင့္ေျပာရဲတဲ့ဟာမ်ိဳး ... ရွိခဲ့ႀကမွာပါ ဟုတ္တယ္မလား။
ဒီေကာင္မ ၃ေကာင္ဆိုရင္ က်ေနာ္နဲ႔တစ္အိပ္ယာ ထဲေတာင္ တူတူအိပ္တာဗ်။ က်ေနာ္သူတို႔
အေပၚ မယ္ဘယ့္ႏွယ့္မွ မဘယ့္ႏွယ္ဘူးဆိုတာ သူတို႔ေကာင္းေကာင္း သိတာေပါ့။ သူတို႔၃ေကာင္ကို
တခါတေလ က်ေနာ္၃ေရာင္ျခယ္လို႔ေခၚတယ္ဗ်။ ေက်ာင္းသား ဘ၀က ခရီး တူတူထြက္ႀကရင္း တေနရာ
ေရာက္သြားေတာ့ တည္းခိုတဲ့ေနရာမွာ ၄ေယာက္သား အရက္တူတူေသာက္ႀကေရာ၊ မူးမူးနဲ႔အကုန္
အိပ္ေပ်ာ္သြားႀကတယ္ဆိုပါေတာ့။ ရင္ပူလြန္းလို႔ ည သန္းေခါင္ႀကီး လန္႔ႏိုးလာေတာ့ အမယ္ သူတို႔
၃ေကာင္စလံုး ေမွာက္လွ်က္ကေလးေတြ အိပ္ေပ်ာ္ေနႀကတာ ဆရာေရ႕။
ထမီေတြ ဘာေတြ ကၽြတ္လို႔... ဟီး။ ဖင္ေျပာင္ႀကီး ၃ခုဗ်ာ။ ပထမေတာ့ သတိမထားမိပါဘူး။
ေရဆာေနေတာ့ ေရလိုက္ရွာပီး အားရပါးရ ေသာက္လိုက္ေသးတယ္။ အဲ့ဒီမွာ ေရေသာက္လိုက္ေတာ့ အမူး
ဒီဂရီက ျပန္ေဆာင့္တက္လာတယ္။ ယိုင္တိုင္တိုင္နဲ႔ ျပန္လာေတာ့ ... အမ္! ... ဆိုပီး ျဖစ္သြားတယ္။
ေလးေပ မီးေခ်ာင္း အလင္းေရာင္ေအာက္မွာဗ်ာ ဖင္ေျပာင္ႀကီး ၃ခုအစီအရီေလးေတြ ျဖစ္ေနတာ။ ဖင္ညိဳ
ဖင္ျဖဴ ဖင္၀ါ ၃ခုဗ်။ အေရာင္ေတြကိုလက္လက္ထ ေနတာပ ဲ ... ဟီး။ ... တစ္ခ်က္ေလာက္ေသခ်ာ
ေလ့လာ လိုက္ေသးတယ္။ ဒါက ဘယ္သူ႔ဖင္ ကာလာက ဘာအေရာင္ေပါ့။
ႀကည့္ေနရင္းနဲ႔ေသာက္ရွက္ကို မရွိတဲ့ဟာမေတြလို႔ေတြးမိလာေတာ့ မူးမူးနဲ႔အဲ့ဒီဖင္ေျပာင္ေတြ
ကို မတ္တပ္ရပ္လွ်က္ကေန ေျခဖ၀ါးနဲ႔ တဖန္းဖန္း ျမည္ေအာင္ေဆာင့္ကန္ပစ္လိုက္တယ္။ ... ေသာက္...
ေကာင္မေတြ .. ဖင္.. ေလလံတင္ေနႀကတယ္.. ဆိုပီး ... ဟီး ... ဟီး။ ... အေမ့! ... ဆိုပီး တစ္ေယာက္
ကေတာ့ထထိုင္လာတယ္။ ေျခက်င္း၀တ္ေရာက္ေနတဲ့ထမီေလးကို ျပန္ဆြဲယူပီး ေကြးေကြးေလး
ထမီျခံဳရင္း ျပန္အိပ္သြားတယ္။ က်န္တဲ့၂ေကာင္ကေတာ့.. အင္း .. အဲ .. အသံေပးရင္း ေမွာက္အိပ္
ေနရာက ပက္လက္လွန္ေတြ ဘာေတြ ေျပာင္းအိပ္လာေတာ့ ... သိတဲ့အတိုင္းပဲ ထပ္ကန္လို႔
မျဖစ္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ... ဒုကၡ! ... ဒုကၡ! .. လို႔ေရရြတ္ရင္း သူတို႔ေဘးမွာ ေခြေခြေလး ၀င္အိပ္
လိုက္ရတာေပါ့။
မနက္မိုးလင္းေတာ့ ရွက္ေနႀကမယ္ထင္သလား? ေ၀းေသး ဆရာေရ႕။ သူတို႔
ေလွ်ာက္ေျပာေနတဲ့စကားေတြ ေႀကာင့္ ရွက္လြန္းလို႔နားပိတ္ထားရတာက က်ေနာ္ပါဗ်ာ။ ...ဒီေကာင္ ...
ဂ်ီပုန္းႀကီးလား ... မသိဘူးဟဲ့! ... ေအးေလ ... ငါတို႔ဒီေလာက္မူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ပီး အကုန္အသင့္
လုပ္ထား ေပးတာေတာင္ မလုပ္ရဲဘူး ... ဟီ.. ဟိ.. ေယာက်္ားစစ္ရင္ .. ဟိုဖက္ကိုတက္ျမည္း လိုက္၊
ဒီဖက္ကိုတက္အုပ္လိုက္ လုပ္ပီေပါ့ ရွင္းေနတာပဲ .. ဒီေကာင္ပန္းေသေနတယ္။ ... ၀ါးဟားဟား!
အဲ့လိုေတြဗ်။
က်ေနာ္လား? အမေလး .. ေလး .. ဘာမွကို ျပန္မေျပာ ရဲ ပါဘူးဗ်ာ။ ပြစိပြစိနဲ႔ ခပ္တိုးတိုး ဆဲရင္း
မ်က္နာလႊဲ ထားရတာေပါ့။ မမူးေနရင္ က်ေနာ္က ေတာ္ေတာ္အရွက္ႀကီးတာ ကလား။ က်ေနာ္ခုလိုေတြ
ေျပာျပေတာ့ အဲ့ဒီေကာင္မေလး ၃ေယာက္ကို ေအာ့ေႀကာလန္ေတြလို႔ထင္ရင္လည္း မွားမယ္ဗ်။
တျခားသူေတြနဲ႔ ႀကေတာ့ ရုပ္တည္ႀကီးေတြနဲ႔ဆက္ဆံတာ။ ယဥ္ေက်းပ်ဴငွာ ဗိုင္း ေကာင္း ေက်ာက္ဖိ
ေလးေတြေပါ့။ က်ေနာ့္ႀကမွ သားေျပာ မယားေျပာေတြ ေျပာလိုေျပာ လုပ္ခ်င္သလိုေတြ ေလွ်ာက္လုပ္
ႀကတာေလ။ လမ္းသြားရင္း က်ေနာ္နဲ႔ခ်ိတ္တိတ္တိတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေစာ္ေလးက က်ေနာ့္ေဘးမွာ ပါလာတဲ့
သူတို႔ထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ကို မေက်နပ္သလို ဘုႀကည့္ႀကည့္လာတယ္ဆိုပါေတာ့.. က်ေနာ့္
ပုခံုးေပၚ ေမးတင္ပီး .. မွီ၊ ပါးကိုင္နားကိုင္ေတြ လုပ္လိုလုပ္.. အဲ့လိုေတြ ေသာက္က်င့္ယုတ္ေတာ့တာ ..
မႀကားတႀကားနဲ႔ "ေမာင္" ေတြ ဘာေတြ စြတ္ေခၚပစ္တာ .. အဲ့လိုဟာေတြဗ်။ ဒီေလာက္ဆို က်ေနာ္တို႔
ဆက္ဆံေရးကို ခင္ဗ်ားတို႔သေဘာေပါက္ေလာက္ပါပီ။ သူတို႔ထဲက အ၀ါေရာင္ဖင္ေျပာင္ႀကီး ပိုင္ရွင္က
အခု ေျပာေနတဲ့ "ေမေလး" ဆိုပါေတာ့ေလ။
.. ေလွ်ာက္ေျပာရင္းနဲ႔လိုရင္း မေရာက္ေတာ့ဘူး ျဖစ္ေနတယ္... အဟီး။ ... ဆက္ေျပာမယ္
.. ေနာ္။ က်ေနာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းေတြ ထဲက ဟို၂ေကာင္က အေ၀းႀကီးမွာဗ်။ ခုေလာေလာဆယ္ရွိေနတာ
သူနဲ႔က်ေနာ္ပဲ ဆုိေတာ့ ေတြ႔တံုးေလး အရူးအမူး ခ်စ္ႀကရတာေပါ့ေလ။ မိသားစုရယ္လို႔မယ္မယ္ရရ
မရွိရွာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမေလး ခမ်ာလည္း ေလာေလာဆယ္ က်ေနာ္အနားမွာ ရွိေနတာကို အင္မတန္
ေပ်ာ္ေန ရွာမွာပဲ။ သူ႔ကိုအလုပ္က သြားသြားႀကိဳတိုင္း က်ေနာ္ေရာက္လာပီဆို မ်က္နာေလးက ၀င္းကနဲ
ျဖစ္သြားတာမ်ိဳး၊ သူ႔ျခံေလးကိုက်ေနာ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ျပဳျပင္ေပးထားတာကို ျမင္ရတဲ့အခါ
အင္မတန္ေက်နပ္ပီး က်ေနာ့္ကို အတင္းဖက္ ေတာ္လိုက္တာ ဆိုပီး ျပြတ္ကနဲနမ္း (နဖူးကိုပါ) နဲ႔
ေတာ္ေတာ္ေက်နပ္ဟန္ေလးေပါ့။
နည္းနည္း ႀကာလာေတာ့ အလုပ္အျပန္လာမႀကိဳႏိုင္ဘူး အျပင္ခဏ သြားေနတယ္လို႔
ဖုန္းဆက္လိုက္ရင္... ေနာက္ေန႔မနက္ျပန္ေတြ႕ရင္ မ်က္နာက ခပ္ပ်က္ပ်က္ျဖစ္လာတယ္။ သမီးေလးက
အေမ့ကို စိတ္ေကာက္ေနတာလားေဟ့! လို႔ေနာက္လိုက္မွ ျပံဳးစိစိျဖစ္ပီး ေျပသလိုလို ျဖစ္လာတယ္။ ဒါနဲ႔
မရေသးဘူး ဆရာ ညေနဖက္သြားႀကိဳတဲ့ အခါ သူ႔အႀကိဳက္ဆိုင္က ပဲပလာတာနဲ႔လက္ဖက္ရည္
ဖန္ခ်ိဳေလး၀ယ္သြားလိုက္မွ ငါ့တပည့္ႀကီး ေတာ္တယ္ကြာ ဆိုပီး စိတ္ေကာက္ေျပေတာ္မူတယ္။
ဖတ္ရတာ စိတ္မရွည္ႀကေတာ့ဘူး ထင္တယ္။ လာေတာ့မယ္ေနာ္။ ဘာညာ သာရကာ
ျဖစ္တဲ့အခန္း။ မေတာ္တဆ ကေန တြယ္ျငွိကုန္တဲ့ဟာေလး။ ဒီေန႔ေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ။
လက္ေညာင္းလာလို႔။ နက္ဖန္မွဆက္ေရးေတာ့မယ္ ... အဟီး။
။...................။...................။...................။

.
ေနာက္ပိုင္းရက္ေတြမွာ တေျဖးေျဖးနဲ႔ က်ေနာ္အိမ္ျပန္မအိပ္ပဲ သူ႔အိမ္မွာ အိပ္ျဖစ္တာေတြ
ဘာေတြ ျဖစ္လာတယ္။
အဖိတ္ေန႔ေတြ ဆို သူ႔အလုပ္တိုက္ပိတ္တယ္ေလ။ နက္ဖန္အလုပ္မသြားရဘူး ဒီည အိမ္မယ္တစ္ခုခု
လုပ္စားရေအာင္ဘာညာဆိုပီး အေဖာ္စပ္တဲ့အခါမ်ိဳးဆို က်ေနာ္ကလည္း လုပ္ေလဟာ ဆိုပီး ေန႔ခင္းပိုင္း
ကထဲက လိုအပ္တာေတြ အကုန္ႀကိဳျပင္ထားလိုက္ေတာ့တာ ကိုးဗ်။ အဲ့ဒီေန႔ညေန သူျပန္ေရာက္လာပီး
ေရမိုးခ်ိဳး သနပ္ခါး ေရႀကဲေလး ပြတ္၊ ဆံပင္ဖားလ်ားေလး ခ်၊ အိမ္ေနရင္း စြပ္က်ယ္အျဖဴ ထမီ
တစ္ပတ္ႏြမ္း ေလးနဲ႔ျခံထဲဆင္းလာတဲ့အခ်ိန္ဆို က်ေနာ္က ဘာဘီကယူးေတြ ဘာေတြ အသင့္
အေနအထားနဲ႔ မီးဖိုေပၚမွာ စကင္ေနပီ။ အစားအေသာက္တင္မကဘူး အလင္းေရာင္ေပ်ာက္စ အခ်ိန္
အကင္ေတြ ကင္ေနတာ မန္က်ည္းပင္ ေအာက္မွာ ဆိုေတာ့ ေရာင္စံု မီးပံုးေလးေတြ ၄-၅လံုးပါ ထြန္းပီး
ကိုင္းက်ေနတဲ့ မန္က်ည္း ကိုင္းေတြမွာ ခ်ိတ္ထား လိုက္ေသးတယ္။
ဒါတင္မကေသးဘူး ဆရာ .. မီးဖိုထဲက ေဒၚႀကီး လာ လာ ပို႔တတ္တဲ့.. သေဘၤာသီး
လက္သုတ္တို႔၊ ဆတ္သားမႊေတြ ထည့္သုတ္ထားတဲ့ လက္ဖက္သုတ္တို႔ပါေသးတယ္။ မတ္တပ္စားပြဲေလး
တစ္လံုး ေဘးမွာ ခ်ထားလိုက္ပီး စားစရာေတြ အစီအရီေပါ့ဗ်ာ။ နည္းနည္း ေမွာင္စ ပ်ိဳးလာတဲ့
အခ်ိန္ေလာက္ဆိုအားလံုး ရယ္ဒီျဖစ္ပီေပါ့။ အဲ့ဒီေတာ့မွအိမ္ထဲ ၀င္ပီး က်ေနာ့္လက္နက္ပုန္းေတြ
သြားထုတ္လာတယ္။ စတီး ဇလံုႀကီးထဲ အကုန္ပစ္ထည့္ပီး စပ္လိုက္တာပဲ။ ေရခဲတံုး၊ ေဖ်ာ္ရည္၊
နာနတ္သီးစိတ္ေသးေသး ေလးေတြ (သံဗူးထဲက ဟာ)၊ လွီးထားတဲ့သရက္သီး စိတ္ကေလးေတြ အဲ့လို
သစ္သီး၀လံေလးေတ ြ ပစ္ထည့္ေနာက္ဆံုးမွ ေဂ်ဒီ၀ီစကီတစ္ပိုင္း ေလာက္ေဖာက္ထည့္လိုက္ပီး
ေမႊေနာက္လိုက္ရင္ ေမႊးေတးေတး ခ်ိဳတိုတိုနဲ႔ အင္မတန္ေသာက္ေကာင္းတဲ့ ေကာ့ေတးလ္ရလာ
တာေပါ့ဗ်ာ။
ကိုင္း! ဘာလိုေသးလဲဗ်ာ။
အကင္ေလးေတြ ကင္လိုက္၊ ရလာရင္အသင့္ေစာင့္ေနတဲ့ဟိုမမေလးေရွ႕က စားပြဲေပၚ ခ်ေပးလိုက္၊
ဇလံုထဲက အာရႊင္ေစတဲ့ေဖ်ာ္ရည္ေအးေအးေလးေတြ ခြက္နဲ႔ခပ္ပီး ဂလုလိုက္၊ ... ဟ! ... ဆိုပီး
ကင္ပီးသား အသားတံုး ေလးေတြကို ခက္ရင္းနဲ႔ထိုး အခ်ဥ္ရည္စိမ္တို႔ပီး က်ေနာ့္ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းေလးက
လာလာ ခြံ႔ေကၽြးတာကို အာ၀ု! ဆိုပီး လွမ္းကိုက္ဆြဲလိုက္နဲ႔ ဘယ္ေလာက္ဇိမ္က်တဲ့ ညေနခင္းေလး
လဲေပါ့။ စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႔ေနတဲ့ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းမ ေလးရယ္၊ က်ေနာ္တို႔ေဘးမွာ
တေတာက္ေတာက္နဲ႔ေျပးလႊား ေဆာ့ကစား ေနတဲ့သမီးေလးရယ္နဲ႔ ေရာင္စံုမီးပံုး ကေလးေတြ ေအာက္က
ေပ်ာ္စရာ ဘာဘီကယူးပါတီေပါ့ဗ်ာ။ နည္းနည္း မိုးခ်ဳပ္သြားတဲ့အခါ ေဆာ့ကစားရတာ ေမာသြားတဲ့
သမီးေလးကို ေဒၚႀကီးလက္ထဲ ထည့္ပီး အိပ္ယာထဲပို႔သိပ္ခိုင္း လိုက္ပီး၊ ဗိုက္တင္းစ ျပဳလာတဲ့ က်ေနာ္တို႔
ႏွစ္ေယာက္ အစား စားတာရပ္၊ ေကာ့ေတးလ္က ဗိုက္အင့္တယ္ကြာ ဆိုပီး ၀ီစကီကို ေဆာ္ဒါ နည္းနည္းေရာ
ေရခဲစိမ္ပီး တစိမ့္စိမ့္ျမံဳ႕ရင္း ေရာက္တတ္ရာရာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာ ႀကေတာ့တာပဲ။
ညဥ့္နက္သြားေတာ့မွ ... ကိုင္း! ... အိပ္ဖို႔သင့္ပီ... ဆိုပီး ၂ေကာင္သား ယိုင္တိုင္တိုင္နဲ႔ထ၊
ပစၥည္းပစၥယေတြ မသိမ္းႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒီအတိုင္း ပစ္ထားခဲ့ပီး တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္တြဲရင္း အိမ္ထဲ
၀င္ရေတာ့တာဗ်။ ျပန္လို႔လည္း မျဖစ္ေတာ့ဘူး လူလည္း အေတာ္ကြဲေနပီဆိုေတာ့ကာ သူ႔အိမ္က
အခန္းလႊတ္တစ္ခုထဲ ၀င္ထိုး အိပ္လို္က္ေတာ့တာပါပဲ။ ေနာက္တေန႔မနက္အိပ္ယာ ေစာေစာ
ႏိုးလာေတာ့မွ မေန႔ညက ဖြ ထားခဲ့တဲ့ ျခံထဲက ဟာေတြ ဆင္းပီး သိမ္းရေတာ့တာေပါ့။ က်ေနာ္သိမ္းဆည္း
လွဲက်င္းပီးလို႔ အိမ္ထဲ ျပန္၀င္လာ ေရမိုးခ်ိဳး ကိုယ္လက္သုတ္သင္ပီးတဲ့အခ်ိန္ဆို က်ေနာ့္
သူငယ္ခ်င္းမေလးရဲ႕ လက္ရာ ျမီးရွည္ေမႊးေတးေတးက မီးဖိုထဲမွာ ရယ္ဒီျဖစ္ေနပီဗ်။ ဒီေကာင္က
ဟင္းခ်က္ထမင္းခ်က္လည္း ေကာင္းေကာင္း ကၽြမ္းက်င္တာကိုး။ သူျပင္ထားေပးတဲ့ ျမီးရွည္ကို
တရႊတ္ရႊတ္စားေနတဲ့က်ေနာ့္ကို စိုက္ႀကည့္ရင္း ...
... ငါ .. မေန႔ညက အင္မတန္စိတ္ခ်မ္းသာတယ္.. သိလား ... လို႔ ေျပာလာတယ္။
က်ေနာ္ကလည္း ... ေအး! ငါလည္း တူတူပဲဟ ... လို႔ ျပံဳးစိစိနဲ႔ျပန္ေျပာတတ္တယ္။
အဲ့လိ္ုပိတ္ရက္မ်ိဳး တေနကုန္ သူခ်က္ေကၽြးသမွ် ေလး၀ါးလိုက္၊ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ၂ေကာင္သား
စာအုပ္ကိုယ္စီနဲ႔ျငိမ့္လိုက္ေတာ္ေတာ္ဇိမ္က်တယ္ဗ်။ ညေန ေစာင္းဖက္ေရာက္လာရင္ သမီးေလးနဲ႔
ေဒၚႀကီးကိုပါ ေခၚပီး ဘုရားေလး ဘာေလး သြား၊ ကား ေလွ်ာက္ေမာင္း၊ သြားရည္စာေလး ဘာေလး
ေလွ်ာက္စား ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလိုပဲ ေနလာ လိုက္တာ ေျခလြန္လက္လြန္ျဖစ္တဲ့ေန႔ကို ေရာက္လာ ပါေလေရာ
ဆိုပါေတာ့။
ခုနက ေျပာသလို ပိတ္ရက္တစ္ခု ေန႔လည္ခင္း ဖက္ အိမ္မွာ ဇိမ္နဲ႔ႏွပ္ေနႀကရင္း
မိုးဦးက်ဆိုေတာ့ မိုးေတြ တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္း ရြာခ် လာပါေလေရာ။ ရာသီဥတုက ေအးစိမ့္စိမ့္ေလး ျဖစ္လာတယ္။
ေဒၚႀကီးနဲ႔သမီးေလးက ေန႔လည္စာ စားေသာက္ပီးေတာ့ အခန္းထဲ၀င္ပီး အိပ္သြားႀကတယ္။ က်ေနာ္က
ေန႔လည္စာ စားထားတာ မ်ားေတာ့ဗိုက္အင့္အင့္နဲ႔ ဧည့္ခန္းထဲက ပက္လက္ကုလားထိုင္မွာ
မဂၢဇင္းတစ္အုပ္နဲ႔ႏွပ္ရင္း ငိုက္လာေရာ။
"ေမ" က သူ႔ဖာသာ ... အလုပ္ရႈပ္ေနရင္း ... ဟိုေကာင္! ... ငိုက္ေနရင္ အခန္းထဲ၀င္အိပ္...
ဆိုပီး ေျပာလာလို႔ .. ေအးကြာ ... မိုးေအးေအးနဲ႔ႏွပ္လိုက္ဦးမယ္... ဆိုပီး က်ေနာ္အိပ္ေနႀက အခန္းထဲ၀င္
ေစာင္အပါးေလး တစ္ထည္ျခံဳရင္း ႏွပ္ေနလိုက္တယ္။ ေမွးကနဲျဖစ္စ အျပဳမွာ က်ေနာ့္ကုတင္ေပၚ တင္ပါးလႊဲ
လူတစ္ေယာက္တက္ထိုင္လိုက္တာ ရိပ္ကနဲ ျမင္လိုက္ရလို႔ မ်က္လံုး ဖြင့္ႀကည့္လိုက္ေတာ့
သူျဖစ္ေနတယ္။ ... ဘာလဲဟ? ... လို႔.. ေမးလိုက္ေတာ့ ဘာမွမဟုတ္ဘူး.. နင္ေစာင္မျခံဳပဲ ...
အိပ္ေနသလား ... လာႀကည့္တာ ငါလည္း ငိုက္သလိုလို ျဖစ္လာတယ္.. ဟိုဖက္ကိုတိုးစမ္း ... ဆိုပီး
က်ေနာ့္ေဘးမွာ လာ၀င္လွဲ အိပ္ခ် လိုက္တယ္။
ဒီအထိလည္း ဘာမွ မထူးဆန္းေသးဘူး ဗ်။ က်ေနာ္ေျပာခဲ့ဖူး သလိုပဲ ဟိုး အရင္ကထဲက
က်ေနာ္နဲ႔အဲ့ဒီသူငယ္ခ်င္းမေတြ ခုလို မိုးေအးေအးဆို ေစာင္တူတူျခံဳပီး အိပ္ဖူးခဲ့တာ ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္
ေဘးမွာ လာလွဲ အိပ္လို္က္တာကိုဆန္းတယ္လို႔လည္း မထင္မိဘူး။ နံရံဖက္ကို ကပ္ေပး လိုက္တာပဲ ...
မွတ္မိတယ္ ... က်ေနာ္အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ ၁နာရီခြဲေလာက္ႀကာသြားမယ္ထင္တယ္။ တေမွး
ေကာင္းေကာင္း ေမွးလိုက္ရလို႔ က်ေနာ္လန္းလန္း ဆန္းဆန္း ျပန္ႏိုးလာတယ္။ ႏိုးႏိုးလာခ်င္း သတိထား
မိတာက သူက်ေနာ့္ကို ေက်ာေပးပီး အိပ္ေနတာကို အေနာက္ကေန သိုင္းဖက္ထား မိတာဗ်။ ပိုဆိုးတာက
သူ႔ဖင္တံုးႀကီးကို က်ေနာ့္ ဟာနဲ႔ေထာက္ထား မိတာ။ အိပ္ယာက ႏိုးစဆိုေတာ့ လိင္စိတ္ေႀကာင့္မဟုတ္ပဲ
ေသးေပါက္ခ်င္သလို ျဖစ္ပီး အဲ့ဒီဟာက ေတာင္ေနတယ္။ ၀တ္ထား မိတာကလည္း ပုဆိုး၊ ေအာက္ခံ
ေဘာင္းဘီကလည္း မပါဘူး။ မေတာ္မနန္း အေျခေနႀကီး ျဖစ္တာေပါ့။
.. ဟိုက္! မျဖစ္ေသးပါဘူး ဆိုပီး သိုင္းဖက္ထား မိတဲ့ လက္ကို အသာေလးရုတ္၊ ေအာက္က
ေထာက္မိေနတာကိုအသာေလးခြါ၊ သူ႔ကို ေက်ာ္ခြပီး ကုတင္ေအာက္ကိုဆင္းလိုက္တယ္။
အခန္းျပင္ထြက္ပီး အိမ္သာဖက္ကိုလစ္လာခဲ့တယ္။ ရွဴးေပါက္လိုက္ေတာ့မွ ဟိုေကာင္က ျပန္ေပ်ာ့
သြားေတာ့တယ္။ မိုးကလည္း တ၀ုန္း၀ုန္းနဲ႔ရြာခ်ေနတံုး ရာသီဥတုကလည္း ပိုေတာင္ေအးစ ျပဳလာတယ္။
ဧည့္ခန္းထဲက ပက္လက္ကုလားထိုင္ေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္ရင္း ဖတ္လက္စ မဂၢဇင္းကို ျပန္ဖတ္
ေနမိေသးတယ္။
ပီးမွ ဟိုေကာင္မေလး အိပ္ေနတာ ေစာင္ေလး မျခံဳထားဘူး ေအးေနေတာ့မယ္ ေစာင္ျခံဳ
ေပးလိုက္ဦးမွဆိုပီး အခန္းထဲ ျပန္၀င္သြားလိုက္မိတယ္။ အခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ မွန္ျပဴတင္းေပါက္က
မႈန္မိႈင္းမိႈင္း အလင္းေရာင္နဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ သူ႔မ်က္နာ ၀ိုင္းစက္စက္ေလးကို တစ္ခ်က္ေငးရင္း
ကေလးေလး နဲ႔ေတာင္တူေသးတယ္လို႔ ေတြးရင္း ေစာင္ကို ျခံဳေပးဖို႔ အိပ္ေနတဲ့ သူ႔ကိုယ္လံုးေလးပၚကေန
ကိုင္းမိုးရင္း လွမ္းယူလိုက္တဲ့အခ်ိန္.. အင္းး ဆိုပီး သူႏိုးလာေရာ။
ေစာင္ကိုဆြဲယူပီး ျခံဳေပးဖို႔ျပင္ေနတဲ့ ခပ္ကိုင္းကိုင္း ျဖစ္ေနတဲ့က်ေနာ့္ကို သိုင္းဖက္လာရင္း
ခ်မ္းတယ္ကြာ! ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ.. ခ်မ္းတယ္ ငါ့ကို ဖက္ထားေပး ဆိုပီး ခၽြဲလာေတာ့ အလိုက္သင့္
က်ေနာ္ပါ မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ ကုတင္ေပၚ လွဲအိပ္ရင္း ဖက္ထား ေပးလိုက္ရတယ္။ ေစာင္ကိုဆြဲယူပီး
၂ေယာက္လံုး ကိုယ္ေပၚ ျခံဳထား လိုက္တယ္။ က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲ အတင္း ေခါင္းထိုး ထားရင္း
ကိုယ္လံုးေလးကို က်ံဳ႕ပီး ၀င္လာတာကို တင္းတင္း ဖက္ပီး ျငိမ္ေနရင္းက ငံု႔ႀကည့္လိုက္ေတာ့သူ
ဆက္မအိပ္ပဲ က်ေနာ့္ကို ရီေ၀ေ၀ေလး ေမာ့ႀကည့္ေနတာ ကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္။
အိပ္ခ်င္မူးတူး ကပိုကရို မ်က္နာေလးက ဆံႏြယ္ရႈပ္ပြပြေလးေတြ ႀကားထဲမွာ ေခ်ာေခ်ာ
ေလးရယ္ဗ်။ က်ေနာ္လည္း ဘာရယ္မဟုတ္သူ႔ကို ေငးေန မိတာေပါ့။
။...................။...................။...................။

က်ေနာ့္ကို ေငးႀကည့္ေနတဲ့သူ႔မ်က္လံုး ၀ိုင္းစက္စက္ကေလးကို ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ဖိကပ္ပီး နမ္းေပး
လိုက္မိတယ္။ မ်က္လံုးေလး မိွတ္ပီး ျငိမ္ခံေနရွာတယ္။ မ်က္နာခ်င္း အပ္လိုက္မိေတာ့... သူ႔ဆံႏြယ္ေတြ
ဆီက အနံ႔ယဥ္ယဥ္ေလးေတြ ရလာတယ္ဗ်ာ။ ေမႊးေတးေတး ခ်ိဳအီအီေလး။ တခ်ိဳ႕မိန္းမေတြမွာ ရွိတတ္တဲ့
ဘာမွန္း မသိတဲ့ အနံ႔မ်ိဳးဗ်ာ။ ရွန္ပူနံ႔၊ ေရေမႊးနံ႔ အဲ့ဒီလိုမ်ိဳး အနံ႔ေတြလည္း မဟုတ္ဘူး ရယ္။ က်ေနာ့္ကို
က်ေနာ္ဘာလုပ္ေနမိမွန္း မသိခင္မွာကို နဖူး ေျပာင္တင္းတင္းေလး (ဆံႏြယ္ေတြ ေပါက္ေနတဲ့ေနရာ
အစပ္နားမယ္ အစိမ္းေရာင္စစေလးေတြ ျဖစ္ေနေသးတယ္) ကို ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ေလွ်ာက္ပြတ္ေနမိတယ္။
ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလး ၂ဖက္ကို ႏွာေခါင္းနဲ႔ေတ့ပီး ေလွ်ာက္လွိမ့္ေပးေနမိတယ္။
ရင္ဘတ္ထဲမွာ လိႈက္ဖိုေနတဲ့ခံစားခ်က္က ဟိုးအျမင့္ႀကီး ကေန ျပဳတ္က်လာသလို ေတြျဖစ္ပီး
က်ေနာ့္တစ္ကိုယ္လံုး တုန္ခါ သလိုေတာင္ျဖစ္လာတယ္။ မ်က္နာခ်င္း အပ္ပီး ပြတ္ေနႀက သလို
ျဖစ္ေနရာက ရုတ္တရက္ခြာပီး ေသခ်ာ ႀကည့္လိုက္ေတာ့ ႏႈတ္ခမ္း ရဲရဲေလးက တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတာ
ကို ဖံုးကြယ္ထားဟန္နဲ႔ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို သြား ခၽြန္ခၽြန္ေလးေတြနဲ႔ဖိကိုက္ထားတာ ေတြ႔လိုက္
ရတယ္။ ဘာစကားမွ မဆိုပဲ အဲ့ဒီခ်စ္စရာ ႏႈတ္ခမ္းအိအိရဲရဲေလးကို က်ေနာ္ငံုလို္က္မိတယ္။
က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့ ကိုယ္လံုးေလး တြန္႔ကနဲ ျဖစ္သြားသလို ခံစားလိုက္ရတဲ့အျပင္
က်ေနာ့္ေက်ာျပင္ကိုခပ္တင္းတင္း သိုင္းဖက္လာတယ္။ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကို တစ္ေယာက္က ငံုပီး
စုပ္ႏိုင္ဖို႔ အျပိဳင္အဆိုင္ႀကိဳးစားေနသလိုမ်ိဳး က်ေနာ္က ငံုပီး စုပ္လိုက္၊ သူက ေခါင္းကို ေစာင္းငဲ့ရင္း က်ေနာ့္
ႏႈတ္ခမ္းကို ျပန္ငံုပီး စုပ္လိုက္ အဲ့လိုအျပန္အလွန္ေတြ လုပ္ေနႀကရင္း အသက္ရွဴသံေတြ ျပင္းလာတဲ့အျပင္
ေစာင္ျခံဳထဲက ၂ေယာက္စလံုးရဲ႕လက္ေတြက လည္း အင္းက်ီေတြ ေအာက္ကိုလွ်ိဳပီး ေက်ာျပင္ေတြကို
ပြတ္သပ္မိကုန္တယ္ဗ်ာ။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္အဲ့လို နင့္နင့္သည္းသည္းႀကီး နမ္းေနရာက သူက
သတိ၀င္လာဟန္နဲ႔ က်ေနာ့္ကိုအသာေလး တြန္းဖယ္လိုက္တယ္။
“ဘာ.. ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္တာလဲ .. ဟာ.. ....”
အဖ်ား ခတ္ေနတဲ့ အသံတုန္တုန္ေလးနဲ႔ က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲကို မ်က္နာ အပ္ထားရင္း
တိုးတိုးေလး ေရရြတ္ေနတယ္။ က်ေနာ့္ကို အတင္း ဖက္ထား တာကိုေတာ့မလႊတ္ဘူး။ ခ်မ္းလြန္းလို႔လား
ဒိန္းဒလိန္း နတ္ပူးသလို ျဖစ္ေနလို႔လား မသိဘူး က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲက သူ႔ကိုယ္လံုး အိေထြးေထြးေလး ခမ်ာ
ဆတ္ဆတ္တုန္ေနရွာတာဗ်။ က်ေနာ္သူ႔ေက်ာျပင္ေခ်ာအိအိေလးကို အင္းက်ီေအာက္က လွ်ိဳပီး
ပြတ္သပ္ေပးေနရင္းက သူ႔နဖူးေလးကို ေမးစိနဲ႔ဖိပီး ပြတ္ေပး ေနမိတယ္။ အဲ့ဒီအေျခေနမွာ စိတ္ထဲတစ္ခု
ေတြးလိုက္မိတယ္ဗ်။
... ေဟာဗ်ာ! ... ဖတ္ေနရင္း ဖီးလ္တက္သလို ျဖစ္လာကာမွ မဟုတ္တရုတ္ေတြ
ေလွ်ာက္ေျပာ ေတာ့မယ္လို႔မထင္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ေတြးမိသြားတာေလး
အမွန္တိုင္း ေျပာျပခ်င္တာပါ။ တကယ္ေျပာတာပါ က်ေနာ္အဲ့လိုႀကီး ေတြးမိတာဗ်။ ေႀသာ္! ငါ့
သူငယ္ခ်င္းမေလးလည္း ငတ္ေနရွာမွာေပါ့... ဆူဆူျဖိဳးျဖိဳး ကိုယ္လံုးေလးနဲ႔ လွတ ပတေလး ... သန္တံုး
ျမန္တံုးအရြယ္... ေယာက်္ားနဲ႔မေတြ႕တာလည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖစ္ေနရွာပီ သနားပါတယ္ဆိုတဲ့စိတ္ဗ်။
(နင္သနားတာ ငါသိတယ္လို႔၀င္မေဖာက္ႀကနဲ႔ေနာ္... ဟီး ... ဟီး) တကယ္ေျပာ တာ က်ေနာ္ဘာ
လုပ္ပစ္ခ်င္တဲ့စိတ္မရွိဘူးရယ္။ သူ႔ကို ေက်နပ္သြားေစခ်င္တဲ ့စိတ္ကေလးပဲ ျဖစ္လာတာ။ သင့္ေတာ္၏
မသင့္ေတာ္၏ ေတာ့ မေတြးမိေတာ့ဘူးဗ်ာ။ မေကာင္း တာေတာ့မေကာင္းဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီဟာကို
ေသခ်ာ မစဥ္းစား မိေတာ့ဘူး။
ဟာ.. ဟာ..
တဟာဟာနဲ႔အဲ့လို ေအာ္သံေလးေတြပဲ ဆက္တိုက္ထြက္လာတယ္။ ရင္ခြင္ထဲက သူ႔ကို
ဆြဲခြါ လိုက္ပီး လည္တိုင္ေဖာ့ေဖာ့ေလး တစ္ေလွ်ာက္ တျပြတ္ျပြတ္နဲ႔ေလွ်ာက္နမ္းပစ္လိုက္တာဗ်။ သူ
က်ေနာ့္ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို အတင္း ဆုပ္ကိုင္လာတယ္။ မိန္းကေလး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လည္တိုင္၊
ဂုတ္ပိုးနဲ႔ ရင္ညႊန္႔ေတြကို အနမ္းခံရ ရင္ ခ်ားရဟတ္စီး ရသလို ျဖစ္တယ္လို႔ (က်ေနာ့္အေတြ႕အႀကံဳအရ ..
အဟိ) သိထားတာကိုး။
အဲ့လို ေလွ်ာက္လုပ္ေပးေနရင္း နည္းနည္းေလး ႀကာလာေတာ့ေအာက္ကို ေလွ်ာ ေလွ်ာ
ဆင္းလာမိတယ္။ ေစာင္ကိုဆြဲဖယ္ပီး ရင္ညႊန္႔အေပၚပိုင္း တစ္၀ိုက္ကို လွ်ာအဖ်ားေလး ေတြနဲ႔ တရုတ္
စာေရးသလို ေလွ်ာက္ကစား ေနလိုက္ေသးတယ္။ ႏို႔၂လံုးႀကားက အေျမာင္းေလးကို ျမင္ရတယ္
ဆိုရံုေလးကိုး၊ သူ၀တ္ထားတာက စြပ္က်ယ္လက္စက အျဖဴေလးဗ်။ အထဲမွာ
ေဘာ္လီအင္းက်ီလိုလို၊ရွင္မီး အင္းက်ီလိုလိုဟာ တစ္ထပ္ပါေသးတယ္။
ေတာ္ေတာ္ႀကာတဲ့အထိ အဲ့ဒီမေပၚ့တစ္ေပၚ ေနရာေလးေတြမွာ လွ်ာကစားေနရင္းက
စြပ္က်ယ္ႀကပ္ႀကပ္ေလးကို လွန္တင္ဖို႔လုပ္တယ္။ စြပ္က်ယ္က လွန္လို႔ရေပမယ့္ အဲ့ဒီေအာက္က
အတြင္းခံက ႀကပ္ႀကပ္ႀကီး လွန္လို႔ကို မရတာဆရာ။
ဘရာလိုလည္း မဟုတ္ဘူးရယ္။ တအားႀကီးကို ႀကပ္ေနတာ။ ဘာလုပ္ရမွန္းလဲ မသိေတာ့ဘူး။ အဲ့မွာ
မ်က္လံုးမွိတ္ပီး ျငိမ္ေနတဲ့သူက မ်က္လံုးဖြင့္ႀကည့္ပီး အရွက္သည္းေနတဲ့ ဟန္ေလးနဲ႔ ....
“.. ဘာ....ဘာလုပ္ဦးမလို႔လဲဟာ.. ငါေတာ့ရွက္လြန္းလို႔ေသခ်င္ေနပီ...
ေတာ္ေတာ့ေနာ္.. လက္လြန္ေျခလြန္ေတြ ျဖစ္ကုန္ေတာ့မယ္”
“ ငါနင့္ကို နမ္းပဲနမ္းမွာပါ "ေမေလး" ရ ... ဒါႀကီးက ဘယ္လိုခၽြတ္ရတာလဲ..”
“ အာကြာ ... ကၽြတ္!”
အဲ့လို ညည္းညည္း ညဴညဴေလးနဲ႔ ေဘးတိုက္အိပ္ေနရာက ထထိုင္လိုက္ရင္း လက္ကို
ေနာက္ပစ္ တေဖာက္ေဖာက္နဲ႔ ခ်ိတ္ေတြကို ျဖဳတ္ပီး ခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္။ စြပ္က်ယ္ေလးကိုပါ
ေခါင္းေပၚကေန ေက်ာ္ပီး ခၽြတ္ခ် ပစ္လိုက္ေတာ့ အေပၚပိုင္း ဗလာအတိျဖစ္သြားတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့မွ
သိတာဗ်။ နဂိုက အသားအရည္က အ၀ါေရာင္လဲ့လဲ့ေလး ဆိုေတာ့ ၀ါ၀င္း၀င္း ခ်ိဳဗူးႀကီး၂လံုးက ဘြားကနဲ
ေပၚလာတာ လွလြန္းလို႔ က်ေနာ္ လွဲေနရာ ကေန အံ့ႀသ မွင္တက္ပီး ေငးေနမိေသးတယ္။ ကိုယ့္
သူငယ္ခ်င္းမေလးပါ ဆိုပီး အရင္က သိပ္သတိမထား မိလိုက္တာလားေပါ့။ သူအဲ့ဒီေလာက္ထြားမွန္း
မသိဘူးရယ္။
(အမွန္က အျပင္ထြက္ရင္လူေတြ အာရံုစိုက္တာ ခံရလြန္းလို႔ ရွက္လို႔ဆိုပီး ရင္စည္း လိုမ်ိဳး
အဲ့လိုဟာ ခပ္ႀကပ္ႀကပ္ေတြ ၀တ္ထားလို႔တဲ့ ေနာက္မွသူျပန္ေျပာျပတယ္) က်ေနာ္ေငးေနတာကို
ရွက္လြန္းလို႔ထင္တယ္ဗ်။ ေက်ာလယ္ေလာက္ရွိတဲ့ဆံပင္အရွည္ေတြကို ရင္ဘတ္အေရွ႕ဖက္ကို ဆြဲယူပီး
သူ႔ခ်ိဳဗူး၂လံုးကိုဆံပင္ေတြနဲ႔ဖံုးထားလိုက္ရင္း ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္ထားတယ္။ အဲ့လို ရွက္၀ဲ၀ဲ
ဟန္ေလးက ကို ခ်စ္စရာေလးဗ်ာ။
ဆံပင္ေတြ ဖံုးထားတာကို အသာေလး ဆြဲဖယ္ပီး တုန္ေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္း ေတြနဲ႔
အသာေလး အုပ္ကိုင္ႀကည့္တယ္။ ေစးပိုင္ပိုင္ေလး။ လက္ဖ၀ါး ၂ဖက္နဲ႔စံု ပင့္ပီး မ ႀကည့္တယ္။
နည္းတာႀကီးေတြ လားဗ်ာ။ ေသြးေႀကာ အစိမ္းေလးေတြ ယွက္လို႔။
“ေဟ့! ေတာ္ပီကြာ.. အာ့”
အႏုလံု ပဋိလံု ေလ့လာ ေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို အရွက္သည္း ဟန္နဲ႔ ေျပာလာတာမွ
မဆံုးေသးဘူး က်ေနာ္အတင္း ဖက္ပီး အိပ္ယာေပၚ ဆြဲလွဲ ခ်လိုက္တာ ပါလာတယ္။ အႀကမ္း ပတမ္းႀကီး
မဟုတ္ပဲ လက္ေခ်ာင္း ေတြနဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ကစားရင္း ႏို႔သီး ေခါင္းေတြကို လွ်ာနဲ႔ေလွ်ာက္လွိမ့္ေပးေနလိုက္၊
တျပြတ္ျပြတ္နဲ႔ေလွ်ာက္စို႔လိုက္... အဲ့လိုေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ပစ္ေနမိေတာ့တာေပါ့။ အရမ္းလွတဲ့
ႏို႔ႀကီး၂လံုးကို အားရပါးရ ေဆာ့ကစား၊ စို႔ပီးေတာ့မွ ေအာက္ဖက္ကို ေျဖးေျဖးခ်င္း နမ္းရင္း ဆင္းလာခဲ့တယ္။
ခါးက်င္က်င္ေလးမ်ာ တင္းတင္း စည္းထားတဲ့ ထမီေလးကို ေျဖေလွ်ာ့လိုက္ေတာ့ ... ဟဲ့! ... ဆိုတဲ့ ...
မာန္မဲသံေလး ႀကားလိုက္ရတယ္။
ေမာဟိုက္ေနတဲ့ အသံေလးနဲ႔ အသက္ကို ျပင္းျပင္း ရွဴေနရင္း မလုပ္ရဘူး ဆိုတဲ့ ဟန္နဲ႔
ေခါင္းခါ ျပေနတယ္။
“...လံုး၀ မထိဘူး! ေပါင္တံေလးေတြနမ္းမလို႔ .. ဟုတ္ပီလား ...” လို႔ ... ခပ္တည္တည္
ျပန္ေျပာရင္း (မာယာ မ်ားခ်က္ေျပာပါတယ္... ဟ ီ... ဟိ) ထမီကို ခၽြတ္ခ်ပစ္လိုက္တယ္။ ဂြင္းလံုးကို
ကၽြတ္ကေရာ။ ေပါင္တံေလး ေတြကို ေလွ်ာက္နမ္းလိုက္၊ လွ်ာေလးေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္လိုက္
လုပ္ေနလိုက္ေတာ့ စိတ္ခ် သြားဟန္နဲ႔ ေခါင္းေထာင္ႀကည့္ေနရာက ျပန္လွဲ အိပ္သြားတယ္။
အဲ့ဒီမွာ ဇာတ္လမ္း စ ေတာ့တာ.. ဒီဖက္ေပါင္ကို နမ္းေနရာက လွ်ာႀကီး တရမ္းရမ္းနဲ႔
ဟိုဖက္ေပါင္ကို မ်က္နာ သြားအပ္ဖို႔အကူးမွာ ထုတ္ထားတဲ့ လွ်ာႀကီးက မေတာ္တဆ လိုလို ေပါင္၂ေခ်ာင္း
အလယ္တည့္တည့္က ဖုတ္ဖုတ္ကို ခရီးသြား ဟန္လႊဲ ပလပ္ကနဲ ပြတ္တိုက္သြားတယ္။ ... ဟဲ့! ... ဆိုပီး
ေခါင္းေထာင္ႀကည့္လာရင္ ... ဒီဖက္ေပါင္ေပၚ မ်က္နာ အပ္ထားလွ်က္ကေန ... ေဆာရီး! မေတာ္တဆ
သြား ထိမိတာ ... ဘာမွ မျဖစ္ပူး ... ျငိမ္ျငိမ္ေနစမ္းပါ ... လို႔... ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ... ဟင္းး! ... ဆိုပီး
သက္ျပင္း ခ်သံနဲ႔ ျပန္လွဲအိပ္သြားရင္ ဒီဖက္ေပါင္ကို ျပန္ေျပာင္းရင္း လွ်ာက မေတာ္တဆ
သြားထိျပန္တယ္(ဥာဏ္မ်ား ခ်က္ေျပာပါတယ္... ဟီး)
ဟိ္ုဖက္ဒီဖက္ေျပာင္းတာ အေခါက္ေရစိပ္ လာရင္း သတိ၀င္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ
သူ႔အဖုတ္ကို က်ေနာ္ အပိုင္စီးထား မိပီဗ် (ပါးစပ္နဲ႔ေျပာပါတယ္) သူလည္း ထြန္႔ထြန္႔လူး၊ က်ေနာ္လည္း
အသားကုန္လွ်က္ေပးေနမိပီ။ အရည္ေတြကို ရႊဲရႊဲစိုေနတာပဲ ... အဟီး။ ... တင္ပါးနဲ႔ကုတင္
မထိေတာ့ဘူး။ .. ေကာ့.. ေကာ့တက္ပီး ေလထဲမွာ ေျမွာက္ေနတာဗ်ာ။ ၂ေခါက္ေလာက္ ေျမွာက္တက္ပီး
ျပဳတ္ျပဳတ္က်သြားတယ္။ ကိုယ္လံုးေလး ကလည္း တြန္႔လိမ္ပီး တဆတ္ဆတ္ခါေနတယ္။ က်ေနာ္လည္း
ဂ်ာရတာ ေတာ္ေတာ္ေမာသြားပီ။ ဒါေပမယ့္ သူေက်နပ္သြားေအာင္ဆက္လုပ္ေပးတဲ့အေနနဲ႔ အဖုတ္ထဲ
လက္ႏိႈက္လိုက္မိတယ္။ အဖုတ္ထဲ လက္ခလယ္အသြင္း အထုတ္ေလး လုပ္ေနရင္း၊ လွ်ာက အစိကို
၀ိုင္းေပးေနမိတယ္။
သိပ္မႀကာလိုက္ဘူး အဖုတ္အတြင္းသား နံရံေတြက က်ေနာ့္လက္ေခ်ာင္းကို အတင္း ဆုပ္ပီး
ရႈံ႕ပြပြ လုပ္ရင္း၊ သူ႕ ပါးစပ္က အင္းးးး ဆိုတဲ့ အသံရွည္ဆြဲပီး ေအာ္ရင္း အဆံုးထိေရာက္သြား ရွာတယ္။
အဲ့ဒီေတာ့မွ က်ေနာ္ရပ္လိုက္ပီး သူ႔ကို ေစာင္ေလး ျပန္ျခံဳ ထားေပးလိုက္တယ္။ အခန္းျပင္ထြက္
ေရခ်ိဳးခန္းထဲသြား ပလုတ္က်င္း လက္ေဆး မ်က္နာသစ္ေပါ့။ အားလံုး ပီးစီးသြားေတာ့ အခန္းထဲ
ျပန္မ၀င္ေတာ့ပဲ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ထိုင္ရင္း စီးကရက္တစ္လိပ္ဖြာေနမိတယ္။ ငါေတာ့ ေသာက္တလႊဲေတြ
ေလွ်ာက္လုပ္လိုက္မိပီထင္တယ္ ဆိုတဲ့စိတ္က ၀င္ခ်င္သလိုလို ျဖစ္လာတယ္။ ေျခလြန္လက္လြန္ေတာ့
မျဖစ္ဘူး ထင္တာပဲ။ အင္း ျဖစ္ေတာ့ျဖစ္တယ္ထင္တယ္။ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းကို ဘာသြား
လုပ္မိလိုက္ပီလဲေပါ့။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ အခန္း တံခါး၀ကေန က်ေနာ့္ကို လွမ္းႀကည့္ေနတဲ့ ေမ့ ကို ေတြ႔
လိုက္ရတယ္။ တစ္၀က္တပ်က္ဖြင့္ထားတဲ့ တံခါး၀ကေန လက္ယပ္ပီး လွမ္းေခၚေနတာ။ မ်က္နာ ကလည္း
တစ္မ်ိဳးပဲ။ ငါ့ကိုေတာ့ ပါးခ်ေတာ့မလား ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ ထပီး သူ႔အနားကပ္သြားေတာ့ အခန္းထဲ
ဆြဲသြင္းတာ ခံလိုက္ရတယ္။
“နင္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ပီး .. ထားသြားလို႔.. ရမလား .. ငါလည္း လုပ္မယ္”
“အာ .. ေလွ်ာက္မလုပ္ပါနဲ႔ .. ေမရာ.. ေတာ္ပီ ..”
“စကားမရွည္နဲ႔.. ျငိမ္ျငိမ္ေနစမ္း.. ကၽြတ္!”
“ဟာ .. ေမေလး ..”
အေပၚပို႔စ္က ေနာက္ဆံုး စာေႀကာင္း ၄ေႀကာင္း (စကား အျပန္အလွန္ေျပာခန္း) ကိုခေရဇီဖိုး
ဟိုဖက္မယ္ေျပာထား ေသးတယ္ေလ။ အဲ့ဒါ က်ေနာ္တို႔၂ေယာက္ ပါးစပ္ကေန အျပန္အလွန္ေျပာေနႀကတာ
မဟုတ္ဘူးရယ္။ ဟမ္! ပါးစပ္က မေျပာ ဖင္က ေျပာတာလားလို႔ေမးခ်င္လာ သလား ... ဟီး .. ဟီး။ အမူအရာေတြနဲ႔
ေျပာေနႀကတာဗ်။ ... ကိုင္း! ... ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္ေနဗ်ာ။
ရုန္းရင္း ဆန္ခတ္ျဖစ္ေနႀကတာ။ က်ေနာ္က ရုန္းေနတာ သူက ဆြဲ ေန ေနတာ .. ဟီ.. ဟိ။
က်ေနာ့္ကို အခန္းထဲ ဆြဲသြင္းပီး တာနဲ႔ တံခါးကို ခ်က္ခ်င္း ျပန္ပိတ္၊ ေက်ာနဲ႔ဖိကပ္ထားလွ်က္ကေန
ဦးေက်ာက္လံုးက တင္တင္မူကို မုဒိန္း က်င့္ခါနီး အျပံဳးမ်ိဳးနဲ႔ ျပံဳးျပလာတာ (ေျပာင္းျပန္ေတြေတာ့ျဖစ္ကုန္ပီ
ထင္တယ္မယံုရင္ ပံုျပင္သာ မွတ္ႀကေပေတာ့) က်ေနာ့္မွာ ေယာက်ာ္းသား အားႏြဲ႔သူပါရွင္ ဆိုတဲ့
မ်က္နာငယ္ေလးနဲ႔ ေႀကာက္အား ပိုေနတဲ့ဟန္နဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ညီေလး ေမာင္ခ်မ္းကိုရဲ႕ဟန္ပန္ကေလး
မ်က္စိထဲ ျမင္ႀကလား မသိဘူးဟီဟိ။
မ်က္ေမွာင္ေလး က်ံဳ႕ပီး ေမးဆတ္ျပလာတယ္။ က်ေနာ္က မ်က္လႊာေလး ခ်ရင္း ေခါင္းခါ
ျပလို္က္တယ္။ ႏွာေခါင္းရႈံ႕ ျပရင္း သူလည္း ေခါင္းခါ ျပလာတယ္။ ဆက္တိုက္ဆိုသလိုပဲ ေခါင္းျငိမ့္ျပတယ္
(လာစမ္းဆိုတဲ့မ်က္နာအမူအရာနဲ႔) က်ေနာ္က သက္ျပင္းခ်ပီး စိတ္မသက္မသာ ဟန္နဲ႔ ေခါင္း ထပ္ခါ
ျပတယ္။ အဲ့ဒီအမူအရာ ေတြကို ဘာသာျပန္လိုက္ရင္ ခုနက ေျပာတဲ့ အျပန္အလွန္စကားေျပာတဲ့
အဓိပၸါယ္ထြက္လာ လိမ့္မယ္။ (သေဘာပါသလား .. ပရိသတ္ :P ) က်ေနာ့္ဖာသာ ေခါင္းခါခါ လည္ခါခါ ..
ဘာပဲ လုပ္ေန လုပ္ေန .. ဂရုမစိုက္ဘူး .. ေဟ့.. ဆုိတဲ့.. ဟန္နဲ႔ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုတင္းတင္း ကိုက္ပီး
အနားကပ္လာတယ္။ မတုန္မလႈပ္ေက်ာက္ရုပ္ႀကီး လို ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး ရပ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို အတင္း
ဆြဲဖက္လာတယ္။ သူ႔ကိုယ္ေပၚလႊားျခံဳထားတဲ့ ေစာင္ပါးေလးကို လႊတ္ခ်လိုက္ေတာ့ ခုနက က်ေနာ္
ထားခဲ့တဲ့အတိုင္း ဖင္တံုးလံုးေလးပဲ ဆိုတာ အထိအေတြ႕ အရ သိလိုက္ရတယ္ဗ်။
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဟိုဖက္အခန္းက ကေလး ဂ်ီက်သံ ေလးနဲ႔ ေဒၚႀကီးက ေခ်ာ့ေနတဲ့အသံ
ထြက္လာတယ္။ ေပါက္ကြဲခါနီး တင္းမာေနတဲ့အေျခအေန ရုတ္တရုတ္ေျပာင္းလဲ သြားပီး
၀ရုန္းသံုးကားေတြ ျဖစ္ကုန္ေရာ။ ႀကမ္းျပင္ေပၚ ပံုက်ေနတဲ့ ေစာင္ကေလးကို ေကာက္ပီး ျပန္ျခံဳလိုက္ရင္း
က်ေနာ့္ကို အျပင္ျမန္ျမန္ျပန္ထြက္ဆိုတဲ့ အမူအရာေလး ျပလာရင္း ကုတင္ေပၚက သူ႔အ၀တ္ေတြကို
ျပန္၀တ္ဖို႔ႀကိဳးစား ေနတယ္။ က်ေနာ္လည္း ထိတ္ကနဲ ျဖစ္သြားတဲ့စိတ္နဲ႔ အခန္းတံခါးကို ျမန္ျမန္ဆြဲဖြင့္ပီး
ဧည့္ခန္း ထဲကို လစ္ထြက္လာခဲ့ပီး ပက္လက္ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ခ် လိုက္ရင္း စာဖတ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္
ေနလိုက္မိတယ္။
... ဘုရား ... ဘုရား... ကံသီေပလို႔.. တာေပါ့ .. ကေလးနဲ႔ေဒၚႀကီး .. ႏိုးလာလို႔ .. မဟုတ္ရင္
ေမာင္ခ်မ္းကိုေလး ဘ၀ နစ္မြန္းခါနီး ျဖစ္ေနပီမဟုတ္လား.. ဟီ.. ဟိ။ .. က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း ပံုစံက
အေသ အုပ္ေတာ့မယ္ပံုစံကိုးဗ်။
အခ်ိန္ကုိက္ကေလးပဲ ဗ်ာ။ အိပ္ယာက ႏိုးလာလို႔ တအီအီျဖစ္ေနတဲ့ သမီးေလးကို ေပြ႕ရင္း
ေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္အျပင္ထြက္လာတယ္။ .. ေပး .. ေဒၚႀကီး က်ေနာ္ခ်ီမယ္.. ဆိုပီး သမီးကို .. လွမ္းယူ
.. လိုက္ရင္း.. သမီးေလးေရ! မေညာင္ပါနဲ႔.. ေအ ေဟာ့ဒီမွာ ေလးေလး ရွိတယ္ေဟ့ .. ဘာညာ .. ဆိုပီး
ျမွဴေန လိုက္ရတယ္။ ခဏ ေနေတာ့ အိပ္ခ်င္မူးတူး လိုလိုဘာလိုလို ရုပ္နဲ႔ ဟန္ေဆာင္ပီး ေမ တစ္ေယာက္
အခန္း ျပင္ထြက္လာတယ္။ က်ေနာ္က ေတာ့ သူ႔မ်က္နာ ကိုလံုး၀ မႀကည့္ရဲ ေတာ့ဘူး။
ကေလးထိန္းရင္း မသိဟန္ေဆာင္ေနလိုက္တယ္။
သူနဲ႔ေဒၚႀကီး ညစာခ်က္ဖို႔ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ၀င္သြားမွ သက္ျပင္း ခိုးခ်ရတယ္ဗ်ာ။ ညစာ
စားေသာက္ပီးေတာ့ မိုးလည္း ေတာ္ေတာ္စဲ သြားေတာ့ကာ က်ေနာ္လည္း ရူးသလို ေပါသလိုနဲ႔
အ၀တ္အစား ေကာက္လဲပီး ဆိုင္ကယ္ေသာ့ကုိ ေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့... ဒါက ... ဘယ္လဲ ... ဆိုပီး ..
အမိန္႔သံပါပါနဲ႔ .. ေမ က က်ေနာ့္ကိုလွမ္းေမး လာတာကို မ်က္လံုးခ်င္း မဆံုမိေအာင္ ေရွာင္ရင္း ...
အိမ္ျပန္မလို႔ေလ .. နက္ဖန္မနက္မွ ျပန္လာခဲ့မယ္... လို႔ ေျပာရင္း သူဘာမွ စကား ျပန္မေျပာ ႏိုင္ေသးခင္
လစ္ထြက္လာခဲ့တယ္။ ျခံ၀င္းထဲကေန လမ္းမေပၚကိုဆိုင္ကယ္နဲ႔ ေမာင္းထြက္လာခဲ့ရင္း သက္ျပင္း
ရွည္ႀကီး ဖူးးး ကနဲ ခ်လိုက္မိတယ္ဗ်ာ။
မေနာက္ဘူးဗ်ာ။ အတည္ေျပာေတာ့မယ္။ က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္လန္႔သြားတယ္ဗ်။
က်ေနာ့္ကိုက်ေနာ္လည္း စိတ္ထဲမွာ အျပစ္တအားတင္ေနမိပီ။ ခင္ဗ်ားတို႔နားလည္ခ်င္မွ
နားလည္လိမ့္မယ္။ က်ေနာ္လူေကာင္း မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ကမၻာေပၚက ဘယ္မိန္းမနဲ႔မဆို လိင္ဆက္ဆံဖို႔
အသင့္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေမ က က်ေနာ့္အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းဗ်။ ရင္ထဲ အသည္းထဲက နင့္ေနေအာင္
ကိုခ်စ္တာ။ အဲ့ဒီခံစားခ်က္က ဘာကိုမွယွဥ္လို႔မရဘူး။ ရဲေဘာ္ရဲဖက္ ဆိုးတူေကာင္းတိုင္ပင္ဆိုသလို
ဟိုးငယ္ငယ္ထဲက ခ်စ္လာ ရတာေလ။ အဲ့ဒါႀကီးကို ခုလို သြားလုပ္လိုက္မိတာ က်ေနာ္အင္မတန္
မွားသြားပီ။
ကံေကာင္း ေထာက္မလို႔ က်ေနာ္ဟိုလိုႀကီး မလုပ္လို္က္မိေသးတာ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လို
ေျပာရမလဲေတာင္မသိေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္အျပစ္ရွိသြား သလို ခံစား ေနရပီဗ်။ ယူႀကံဳး မရလည္း
ျဖစ္ေနတယ္။ အဲ့ဒါေႀကာင့္သူ႔ကိုေရွာင္တဲ့အေနနဲ႔လစ္လာတာ။ မ်က္လံုးခ်င္း ဆိုင္ရမွာကို လိပ္ျပာ
မလံုေတာ့တာ ဆရာတို႔ေရ။ တျခားမႀကည့္နဲ႔ အားကိုး အားထား မရွိ၊ ကေလးေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ ဘ၀ကို
သူပဲ အိမ္ေထာင္ဦးစီး လုပ္ပီး ရပ္တည္ေနရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမေလးကို သူမ်ား ေစာ္ကား ေမာ္ကား
လုပ္လာရင္ ကာကြယ္ေပးရမယ့္ဥစၥာ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္က အႏိုင့္အထက္လုပ္ေပးလိုက္မိပီဆိုတဲ့
စိတ္ႀကီးက ႀကီးစိုးထားတာဗ်။ ခင္ဗ်ားတို႔ေတာ့ က်ေနာ့္ကို ဘယ္လို ျမင္မယ္မသိဘူး။ က်ေနာ္က
တစ္မ်ိဳးပါ။ ေခတ္စကားနဲ႔ေျပာရရင္ ေဂါက္သီးေပါ့။
ေနာက္ထပ္၃ရက္တိတိသူ႔ဆီ လံုး၀ မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူးဗ်။ ေရွာင္ပုန္း ေနမိတာ
ေပါ့ေလ။ ဘယ္မွလဲ မထြက္ျဖစ္ဘူး။ က်ေနာ့္ျခံထဲက ကုန္ေလွာင္ဂိုေဒါင္ကို ရွင္းရင္း အလုပ္ရႈပ္ေနမိတယ္။
တမင္ကို အလုပ္မရႈပ္ရႈပ္ေအာင္ လုပ္ေနမိတာ။ မဟုတ္ရင္ ဟိုေန႔က အျဖစ္အပ်က္စိတ္ထဲ ေရာက္
ေရာက္လာပီး ေနရခက္လြန္း လို႔ေပါ့ ဆရာတို႔ရယ္။ အဲ့လိုနဲ႔ အဲ့ဒီ၃ရက္ေျမွာက္ညေနပိုင္းမွာ က်ေနာ္
အလုပ္လုပ္ေနတာ နားလိုက္ပီး ေရမိုး ခ်ိဳးပီးစ ေရသုတ္ေနတံုး ဖုန္းလာတယ္။ ေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့
သူျဖစ္ေနတယ္။
“ဟေရာင္! ... နင္က .. ဘာ .. သေဘာလဲ ..”
“ဟဲဟဲ .. ေနေကာင္းလား ... ေမေလး ..”
“ငါ့ကို ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္လာလုပ္မေနနဲ႔.. ငါ စိတ္တအား တို ေန တယ္ေနာ္.. နင္
ခုဘယ္မွာလဲ? ..”
“အိမ္မွာေလ .. အလုပ္မ်ားေနလို႔ပါ ဆိုေန ..”
“ေအး .. ေဒၚႀကီးေတာက သူ႔အမ်ိဳးေတြဆီခဏျပန္ခ်င္တယ္ ေျပာလို႔
ျပန္ခိုင္းလိုက္တယ္... အိမ္ေစာင့္ ကေလးထိန္းဖို႔.. လူခြဲမရွိဘူး ... နင္လာခဲ့..”
“...... ...... .......”
“ငါ .. ေျပာေနတာ .. ႀကားလား .. ငသက္.. ??? ..”
“အင္းးး”
“အင္း .. ဆို .. ခုခ်က္ခ်င္း .. ထြက္လာ ..”
“ငါ ညဖက္ေလာက္လာခဲ့မယ္ေလ .. အခု .. ဟိုဥစၥာ ..”
“ .. ပြမ္!!!!!!! ပြမ္!!!!!!!!!!!! ႀကားတယ္မလား .. ကားဟြန္းသံ.. ငါနဲ႔သမီး ခု ..
နင့္ျခံေပါက္၀မွာ လာေစာင့္ေနတယ္ ခုခ်က္ခ်င္း .. လာခဲ့.. ဒါပဲ...”
“ေသာက္က်ိဳးေတာ့နဲပါ ေပါ့လား” .. ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ အ၀တ္အစား ျမန္ျမန္ေကာက္၀တ္ပီး
အိမ္ေသာ့ခတ္၊ ျခံ၀ကိုအေျပးထြက္လာခဲ့ရေတာ့တာေပါ့။ စူပုပ္ပုပ္ရုပ္ေလးနဲ႔ ကားထဲမွာ
ထိုင္ေစာင့္ေနတဲ့ သူ႔ကို ေသခ်ာမႀကည့္ရဲဘူး။ က်ေနာ့္ကိုျမင္ေတာ့ တခစ္ခစ္နဲ႔ရယ္ျပေနတဲ့ သမီးေလးကို
ကားထဲ ၀င္ထိုင္ရင္း ဆြဲေပြ႕လိုက္တယ္။ ... ေလးေလးက သမီးေလးကိုလြမ္းေနတာ .. သိလား လာစမ္း ..
မႊ.. မႊ.. ေပးဦးမယ္.. ဘာညာ .. ဆိုပီး ေလွ်ာက္လုပ္ေနရတယ္။ က်ေနာ္ကားေပၚေရာက္တာ နဲ႔
စက္ႏိႈးပီး ၀ူး ကနဲ ထြက္သြားတယ္။ ေဒါသဂုမၻာရေလးကို ေႀကာက္ရ ေတာ့ကာ ဘာမွ မေျပာရဲပဲ
ျငိမ္ျငိမ္ေလး ေဘးကေန စကား ေကာင္းေကာင္း မတတ္ေသးတဲ့ သမီးေလးကို ဟိုေျပာ ဒီေျပာေတ
ြေလွ်ာက္ေျပာပီး ဖိန္႔ဖိန္႔ေတြ လုပ္ေန ရတာေပါ့ဗ်ာ။
ကား ထိုးရပ္လိုက္ေတာ့မွ ပတ္၀န္းက်င္ကိုအကဲခတ္လိုက္မိတယ္။ ျမိဳ႕ထဲမွာပဲ
ရွိေသးတယ္ဗ်။ ... ငါ ဗိုက္အရမ္းဆာ လာတယ္.. အိမ္မွာ ဘာမွ မခ်က္ထားဘူး ထမင္းစားမယ္ ... ဆိုတဲ့
.. အသံပဲ ႀကားလိုက္ရတယ္။ လူက ေအာက္ေရာက္သြားပီ။ သမီးကို ခ်ီရင္း ကားေပၚက ဆင္းလိုက္ေတာ့
စိတ္ထဲမွာ ငယ္မူျပန္ခ်င္သလိုလိုေတာင္ျဖစ္သြားတယ္။ ေက်ာင္းသား ဘ၀က သူနဲ႔က်ေနာ္ ႀကိဳက္လြန္းလို႔
အျမဲ လာစားေနႀက ရွမ္း ထမင္းဆိုင္ေလးဗ်။
ဟင္းေတြ ကလည္း က်ေနာ္တို႔ငယ္ငယ္က အတိုင္း လက္ရာ မေျပာင္းဘူးရယ္။ ဆန္ေစးနဲ႔
ခ်က္ထားတဲ့ ထမင္းနဲ႔မုန္႔ညွင္းေစာလို႔ေခၚတဲ့ အခ်ဥ္ရည္ဟင္း ေႀကာင့္ ရွလႊတ္ရွလႊတ္နဲ႔ ထမင္းစား
ျမိန္လိုက္တာဗ်ာ။ သူေရာ က်ေနာ္ပါ စကား တစ္ခြန္းမွ မေျပာပဲ ထမင္းနဲ႔ဟင္းကို ကုန္းေလြးေ နႀကတယ္။
စားလို႔ပီး ခါနီးမွာ က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ထားတဲ့သမီးေလးက ေဆာ့ကစားရင္း ဟင္းရည္ေသာက္
ပုဂံလံုးကို လက္နဲ႔လွမ္းပုတ္လိုက္ေတာ့ ဂလြမ္ကနဲ ေမွာက္က် သြားပါ ေလေရာ။ ေမွာက္သြားတဲ့
ဟင္းရည္ေတြက သူ႔အေမ ထိုင္တဲ့ဖက္ကို ၀ေရာကနဲ ဖိတ္က်သြားေတာ့ ေမ ေျခေထာက္ေတြ ေပါင္ေတြ
အကုန္စိုရႊဲ ကုန္တာေပါ့။
.. ေဟာဗ်ာ! သမီးေလးရယ္ .. လို႔ ေရရြတ္ရင္း စားလက္စ ေတြ ခ် သမီးေလးကို
ႀကမ္းျပင္ေပၚ ခဏ ရပ္ခိုင္း ထားရင္း.. စားပြဲေပၚ က တစ္ရွဴးေလးေတြ ခပ္သြက္သြက္ဆြဲယူလိုက္ပီး ေမ့
ေျခေထာက္ေတြ ေပါင္ေတြကို သုတ္ေပး ေနမိတယ္။ ဟင္းရည္က ဒုတိယ အႀကိမ္ျပန္ထည့္ေပးထားတဲ့
ဟာ ဆိုေတာ့ နည္းနည္းပူေနေတာ့ကာ ေမ့ေျခေထာက္ေတြ အပူေလာင္သြားပီလား ဆိုတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔
စကၠဴေလး ေတြနဲ႔ သုတ္ေပးတာ အျပင္ ကေယာင္ကတမ္းနဲ႔ ေျခဖမိုးေလးကို ဆြဲယူပီး တဖူးဖူး နဲ႔ ေလမႈတ္
ေပးေနမိတယ္။
... ေဟ့! လူေတြ ႀကည့္ကုန္ပီ .. လို႔ .. သူ႔ဆီက ခပ္တိုးတိုး .. သတိေပးသံႀကားလိုက္ရမွ
ရွက္ကိုး ရွက္ကန္းနဲ႔ ဟင္းရည္ေတြ ေျပာင္ေအာင္ ျမန္ျမန္သုတ္ေပး လိုက္ပီး ကိုယ့္ခံုမွာ ကိုယ္ျပန္၀င္ထိုင္
လိုက္တယ္။ ... ငါ့သမီးေလးက .. လူဆိုးမေလးပဲ ... ဆိုပီး သမီးကို ေခါင္းေလး ပြတ္ပီး က်ေနာ္
ေျပာေနရင္း ေမ့ကို လွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔မွန္းမသိဘူးဗ်။ သူျပံဳးေနတယ္။ အင္မတန္ေက်နပ္
ႏွစ္သိမ့္ႀကည္ႏူးသြားတဲ့ အျပံဳးမ်ိဳး။ ျပံဳးရင္းနဲ႔ မ်က္ရည္ေတြ ရစ္၀ိုင္းေနတယ္။ က်ေနာ္အံ့ႀသ သြားတယ္ဗ်။
သူဘာျဖစ္သြားတာလဲ ေပါ့။ အဲ့ဒီမွာပဲ .. စကားသံတစ္ခု ႀကားလိုက္ရေတာ့ ကေလး တစ္ေယာက္ကို
ပိုးသဘက္ေလး နဲ႔ေက်ာမွာ ပိုးထားတဲ့ ရွမ္းမေလး တစ္ေယာက္ဗ်။
“အကိုနဲ႔အမ က်မကို မွတ္မိႀကလား .. ? ..”
“အဟီး .. မသိဘူးဗ်”
“ .. ေရာ္! .. အကိုတို႔အမတို႔ ေက်ာင္းတက္တံုးက ဒီဆိုင္မွာ ထမင္း လာလာ စားရင္
"ကလီစာ စံုတြဲ" လာပါပီရွင္ လို႔ ေအာ္ေအာ္ေနတဲ့ .. ေကာင္မေလးဟာ .. က်မပဲေလ”
“ေဟ! ဆိုင္ရွင္အန္တီႀကီးရဲ႕သမီးေလး ေပါ့.. အိမ္ေထာင္က်ပီး ကေလးေတာင္ရေနပီ
ဟုတ္လား?”
“.. ဟီး .. ဟီး .. ဟုတ္တယ္.. အကိုတို႔ကို ေတြ႔ရတာ ေပ်ာ္လြန္းလို႔ လာ ႏႈတ္ဆက္တာ ..”
“ .. ျပန္ေတြ႔ရလို႔လား ..”
“ဟုတ္ပါ့.. အကိုတို႔သူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္ထမင္း အျမဲ လာစားတိုင္း ၀က္ကလီစာမွာ
တတ္တာ မွတ္မိတယ္ေလ.. က်မ စိတ္ထဲမွာ ဒီအမ ေခ်ာေခ်ာေလး နဲ႔အကို ေခ်ာေခ်ာေလးက တအား
လိုက္ဖက္တာ.. သူတို႔ညားသြားရင္ေကာင္းမွာလို႔ေဘးကေန စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ဖူးတာ ...”
“ ... ဟား ... ဟား ... ”
“ .. ခုေတာ့ ကေလး ေတာင္ရေနပီေနာ ္.. သမီးေလးက ေခ်ာလို္က္တာ အေဖတူ
အေမတူေလး .. ဆံပင္နက္နက္ကေလးေတြက အစ တူတယ္ေနာ္... ၀မ္းသာလိုက္တာ .. ခုနက အမကို
အကို ေျခေထာက္သုတ္ေပးေနတာေလး ႀကည့္ပီး ႀကည္ႏူးသြားတာ အဲ့ဒါ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ျဖစ္ပီး
လာႏႈတ္ဆက္တာ သိလား ...”
“ ... သမီးေလး ေခ်ာတာက အမနဲ႔တူလို႔ပါကြယ္( ေမက ျပံဳးစိစိနဲ႔၀င္ေျပာ လာတယ္ သူနဲ႔
က်ေနာ္လင္မယား မဟုတ္ဘူးလို႔ တစ္ခြန္းမွ မဟဘူးရယ္)
“ ဟီးဟီး ... အေဖေကာ အေမေကာ ေခ်ာပါတယ္အမရ.. က်မ အံ့ႀသတာက အကိုနဲ႔အမ
ဆိုင္ထဲ ၀င္၀င္လာခ်င္း ေဟာ .. ဒီ၂ေယာက္ႀကည့္စမ္း ဟိုး အရင္က အတိုင္း ငယ္ငယ္တုံးက အတိုင္း
ျဖစ္ေနတံုး လို႔ေငးႀကည့္ပီး အံ့ႀသေနတာ”
.... ..... ......

အပိုင္း ( ၂ ) ကိုဆက္လက္အားေပးၾကပါ
ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္
#မႏၲလာေမာင္ေမာင္တုတ္