Series 6(a)

" တဏွာေပမ ထိတိုင္းရွ " အပိုင္း ( ၁ )

ဇာတ္လမ္း - သာဒင္

သူေတာ္ခ်င္းခ်င္း သတင္းေလ ြ႕ေလြ႕ လို႕ဆိုရမည္လား၊
အဟမ္း ... အဟမ္း။ ................. ဒီလိုအရပ္ေဒသ ေရာက္ေနေတာ့လည္း ငယ္ေပါင္းဆိုတာမ်ိဳးက မရွိေတာ့၊
ငယ္ေပါင္းေတြ၊ ငယ္က်ိဳးငယ္နာ သိတဲ့သူေတြ၊ အခ်င္းခ်င္း အထင္ေသးမွာ သိကၡာက်မွာ ေၾကာက္စရာမလို
ေျပာခ်င္ရာေျပာလို႕ ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ရွာမွရွားတဲ့ေနရာမွာ ရွားရွားပါးပါး၊ ငယ္သူငယ္ခ်င္းလို
ေပါင္းလို႕ရသည့္တေကာင္ႏွင့္ဆံုမိသည္။ ဝါသနာတူခ်င္းမို႕လည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္၊ ပထမ ကေတာ့အရက္၊
အတူေသာက္ျဖစ္သည္။ ေနာက္က်ေတာ့မူးလာေတာ့ရုပ္ရွင္၊ ၾကည့္ၿပီးသည့္ရုပ္ရွင္ေတြ အေၾကာင္း အာ ျဖစ္သည္၊
ေနာက္တဆင့္စာေပ၊ ဖတ္ခဲ့သည့္စာေပေတြ ေျပာျဖစ္ၾကသည္။
ေနာက္ေတာ့ ျမဴးဇစ္၊ ဝါသနာေတြကလည္း တူသည္၊ ဆိုေတာ့ေကာင္းတာေလးေတ ြ ေတြ႕ေတာ့
လက္တို႕မိၾကသည္။ အြန္လိုင္း ဗမာေအာစာေပ ကိုသူလည္း စိတ္ဝင္စားတာ သိရေတာ့ကိုယ္သိထားသည့္
ဆိုက္ကေလးေတြ၊ ဖိုရမ္ေတြကိုရွယ္ေပးမိသည္၊ ေအာစာေတြကိုဖတ္လို႕ေကာင္းသည္ဆိုၿပီး ေျပာလာေတာ့
ကိုယ္ေရးေနသည့္အေၾကာင္း တေန႕ေတာ့ၾကြားလိုက္မိသည္။
အဲဒီမွာ သူက သူ႕စိတ္ကူးထားသည့္ဇာတ္လမ္းေလး တခုရွိသည္ဟုေျပာသည္၊ ေနာက္ေတာ့တခုေသာ
ေသာက္ပ ြ ဲတပ ြ ဲမွာ အမူးေသာက္ၾကရင္း လူအုပ္န ဲ႕ေဝးရာသို႕သြားၿပီး သူ႕ဇာတ္ေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္သည္ဟုဆိုသည္၊
ေနရာေတြ နာမည္ေတြကိုလံုးဝ မတူေအာင္ေရးရမည္ဟုဂတိေပးခိုင္းသည္၊ ကိုယ္ကလည္း နားေထာင္ခ်င္
ေနတာလည္း ပါသည္၊ ေနာက္ဆံုးဂတိေပးလိုက္ေတာ့မွစေျပာျပသည္၊ ဇာတ္လမ္းက တညထ ဲႏွင့္မဆံုး
တန္းလန္းမို႕ ႏုတ္ပဲ အၾကမ္းဖ်ႈဥ္း မွတ္ထားလိုက္ရသည္၊ ေတာ္ေတာ္ၾကာမွေနာက္တခါ မူးသည့္အခါ
ထပ္ေျပာသည္။ သူကေတာ့အဲလိုျဖစ္ခဲ့သည္၊ အဲလိုျဖစ္သြားသည္၊ ဆိုတာေလာက္ပဲ ေျပာေတာ့ျမန္သည္၊
ကိုယ္က သူေျပာသည့္အတိုင္း ဇာတ္လမ္းကိုေရးရရင္လည္း သတင္းစာ ထဲက သတင္းတပုဒ္လိုသာ
ျဖစ္ေနေလမည္၊ ထို႕အတြက္စာဖတ္သူမ်ားလည္း ဖတ္လို႕ေကာင္းေအာင္အပိုဆာဒါးေလးေတြ ႏွမ္းျဖဴးရင္း
ဇာတ္လမ္းတပုဒ္စာရေအာင္ေရးလိုက္ရေလ သတည္း။...
.. ကဲ ... ေလာက လူ႕ဘံုက ဇာတ္လမ္းမ်ားစြာထဲက တပုဒ္လို႕သာ သေဘာထားၿပီး အပ်င္းေျပ ဖတ္ၾကကုန္ေလာ့။
.... ငါ့ရွင္တို႕။ ...
.....................................................
.
.
.
စိုင္းျမတ္ထိုက္တေယာက္အေမရိကားေရာက္တာ တႏွစ္ျပည့္ေတာ့မည္။ သူဆရာဝန္ေတာင္ျပန္ျဖစ္ပါ့မလားဟု
စၿပီး စိုးရိမ္စ ျပဳလာၿပီ၊ သူက ဗမာျပည္မွာ ဆရာဝန္ေပါက္စ ျဖစ္သည္၊ အလုပ္သင္လည္း ဆင္းၿပီးစ မွာ သူမ်ားေတြ
နည္းတူစိတ္ကူးယဥ္ၿပီး အေမရိကန္ဂရင္းကတ္ထီေလွ်ာက္လႊာတင္လိုက္မိရာမွမေမွ်ာ္လင့္ပဲ ေပါက္လာေတာ့၊
ဘာပ ဲျဖစ္ျဖစ္ေရာက္ေအာင္ေတာ့သြားမည္ဟုဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
သူတို႕လိုနယ္ကေလးမွအေမရိကန္သို႕ တေယာက္ထည္းသြားမယ္ဆိုေတာ့တကယ္တန္းက ခပ္လန္႕လန္႕
ျဖစ္ေနရသည္၊ ဟိုေရာက္ရင္ဘယ္လိုေနၿပီး၊ဘယ္လိုစားလို႕၊ ဘယ္လိုစကားေတြ ေျပာရမွာလည္း၊
အဂၤလိပ္စကားကေတာ့ဒီမွာလည္း ေက်ာင္းက စာေတ ြကေတာ့ဘိုလိုသင္ရတာ၊ ေရာဂါေတြ ေဆးနာမည္ေတြ
ကလည္း ဘိုလိုမွတ္ထား အလြတ္က်က္ထားရတာဆိုေတာ့၊ သူမ်ားေတ ြထက္စာရင္ေတာ့သိပ္ေၾကာက္စရာ
မလိုလွဟုေတ ြးထားမိသည္၊
သူမ်ားေတြ ဆိုတာက သူၾကားခ ဲ့ရဖူးတာ ပိုက္ဆံေတြ ပံုေပး အကုန္ခံၿပီး ဂ်ပန္တို႕ဘာတို႕မွာ
သြားအလုပ္လုပ္ေနၾကသူေတြ၊ ရိုးရိုးဘြဲ႕ရေတြ ေတာင္အလုပ္ျဖစ္ေနၾကတာပဲ၊ သူတို႕ ဘာစကားန ဲ႕ေျပာၿပီး
ဘယ္လိုအလုပ္ျဖစ္ေနၾကလည္း ေတာ့မသိ၊ ကိုယ္က ဆရာဝန္ပဲ၊ ကိုယ္က ေဆးကုစားမွာပဲ ၊ေရာဂါနာမည္ကလည္း
ဘိုလိုကိုယ္က သိၿပီးသား၊ ေဆးနာမည္ေတြလည္း ဘိုလိုအလြတ္က်က္ထားတာ၊ အဆင္ေျပသြားမွာပါ၊
အဲလိုအေတ ြးႏွင့္၊ စကားေျပာဖို႕ အလုပ္လုပ္ဖို႕ကေတာ့အဆင္ေျပႏိုင္မယ္လို႕ ေတြးထားသည္။
ေနာက္တခါ လြန္ခဲ့တ ဲ့ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ကမွအေမရိက ထြက္သြားခ ဲ့ေသာ၊ သူ႕အေမ၏ ညီမ
ဘယ္ႏွစ္ဝမ္းကြ ဲမွန္းမသိေတာ္သည့္ေဒၚေလး တေယာက္က ဟိုမွာ အဆင္ေျပေနသည္ဟုသိရသည္၊ ဟိုတေခါက္
လြန္ခ ဲ့သည့္သံုးေလးႏွစ္ကေတာင္ဗမာျပည္တေခါက္ျပန္လာလည္ၿပီး လက္ေဆာင္ေတြ ဘာေတြေပး
ေကာင္းေကာင္း သံုးျဖဳံးျပသ ြားေသးသည္ဟုဆိုသည္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ စိုင္းျမတ္ထိုက္က သူ႕ျမိဳ႕မွာ မရွိ၊
ေနာက္ဆံုးႏွစ္လား ေဟာက္စ္ဆင္းေနသလား ပင္မမွတ္မိေတာ့၊ ေနာက္ၿပီး သူတို႕ ႏွင့္အမ်ိဳးမွာလည္း ေဝးၿပီး
ငယ္ငယ္ထဲက အဆက္အစပ္သိပ္မရွိလွသျဖင့္၊ သူ႕ဘာသာျပန္လာၿပီး ၾကြားတာ ဘာညာေနမွာပါ ဆိုၿပီး
ဂရုတစိုက္လည္း မွတ္မထားမိလိုက္။
အခုသူဂရင္းကတ္မ ဲေပါက္သည္ဆိုေတာ့မွသူ႕အမ ဝမ္းကြ ဲေတ ြက သူတို႕ အေဒၚ အေမရိကားမွာ ရွိသည္ဆိုၿပီး
ဗိုင္ပါ ေတြ ၊ စကိုက္ေတြ၊ ဗီဇီယိုခ်ပ္ေတြနဲ႕ ျပန္ဆက္မိၾကၿပီး သူ႕အတြက္ေနေရးထိုင္ေရးပါ အဆင္ေျပဖို႕
ျဖစ္လာခ ဲ့ေတာ့သည္။ ထိုအေဒၚက ေရာက္ကာစတြင္သူ႕ဆီမွာ ေနလို႕ရေၾကာင္း၊ သူ႕ အသိဗမာျပည္မွ
လာၾကေသာ ဆရာဝန္မ်ားလည္း ရွိသျဖင့္စုိင္းျမတ္ထိုက္ဘာေတ ြလုပ္ရမည္ဆိုတာကိုေမးျမန္းလို႕လည္း
ရႏိုင္ေၾကာင္း၊ သူ႕အိမ္ေတြ ေန၍ အဆင္ေျပေစရန္ သူ႕ေယာက္်ားကိုလည္း သူ႕တူအရင္းလို႕ ေျပာထားမည္ဟု
ဆိုေလသည္။
အဲလိုႏွင့္သူျပင္ဆင္စရာေတြ ျပင္ဆင္ၿပီး အမိေျမကိုဘိုင့္ဘိုင္လုပ္ခဲ့ေလေတာ့သည္။
သူအေမရိကန္ႏိုင္ငံတက္ဆက္ျပည္နယ္ဟူစတန္က ေဂ်ာ့ဘြတ္ရွ္အင္တာက ြန္တီနင္တယ္အဲယားပို႕စ္ကို
ေရာက္ေတာ့လာႀကိဳေနတဲ့သူ႕အေဒၚနန္းေရႊၾကာကိုေတြ႕ရတာ ေတာ္ေတာ္အထင္ႀကီးသြားသည္။
အေဒၚနန္းေရႊၾကာက တေယာက္ထည္း ကားေမာင္းၿပီး သူ႕ကိုလာႀကိဳတာရယ္၊ သူ႕အဆင္အျပင္က ေဟာ့တာရယ္
ေၾကာင့္ေပါ့။ သူ႕အေမ နဲ႕ အမေတြ အေျပာအရဆိုရင္သူနဲ႕ အနည္းဆံုး၁၀ ႏွစ္ေလာက္ႀကီးမယ္ဆိုသည္၊
သူေတာင္မငယ္ေတာ့ဘူး အသက္အစိတ္နီးပါးျဖစ္ေနၿပီဆိုေတာ့ေဒၚနန္းေရႊၾကာလည္း သံုးဆယ့္ငါးေလာက္ေပါ့။
ဒါေပမဲ့လံုးဝ မထင္ရဘူး၊ ဆံပင္က ပုခံုးစြန္း ေက်ာ္တယ္ဆိုရံုေလးပ ဲ ရွည္တယ္၊ အေနာက္က သားရည္ႀကိဳးန ဲ႕
ခ်ည္ထားၿပီး ျမင္းၿမွီးလိုခ်ထားတယ္။ တီရွပ္နဲ႕ ဂ်င္းေဘာင္းဘီနဲ႕။ ကိုယ္လံုးက မဝမပိန္၊ ျပည့္ျပည့္ျဖိဳးျဖိဳးပ ဲ၊
ဂ်င္းေဘာင္းဘီက စကင္နီဂ်င္းမို႕ ေတာင့္တင္း ေျဖာင့္စင္းတ ဲ့ေပါင္တန္ေျခသလံုးေတြကိုထင္းကနဲ ျမင္ႏိုင္သည္။
တီရွပ္ကလည္း ခါးတိုအက်ပ္လိုမ်ိဳး မို႕ မို႕ေမါက္ေနတ ဲ့ရင္သားအစံုကလည္း သိသိသာသာႀကီးကိုထင္းေနတာ
စိုင္းျမတ္ထိုက္တေယာက္စူးစိုက္မၾကည့္မိေအာင္မ်က္လံုး လ ြ ဲထားလိုက္ရသည္။ မ်က္ႏွာ ကေတာ့
ရွမ္းအမ်ိဳးသမီးပီပီ၊ ပါးနီနီႏူတ္ခမ္းနီနီနဲ႕ ေမးရိုးေလး နည္းနည္းကားသလိုပဲ၊ ဒါေပမ ဲ့ၾကည့္ေကာင္းေနသည္။
သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ေတြ႕ၾကတာန ဲ႕ သူတို႕ ေဒသစကား ရွမ္းစကားန ဲ႕ ေျပာၾက ဆိုၾကတာဆိုေတာ့ခဏေလးနဲ႕
တကယ့္ကိုတူအရီး အရင္းလိုခင္မင္သ ြားၾကတယ္။ ေဒၚနန္းေရႊၾကာက သူဒီမွာ ရွမ္း လို မေျပာျဖစ္တာ
ေတာ္ေတာ္ၾကာသ ြားၿပီဆိုပ ဲ။
ကားဆီကိုသြားေနတဲ့ေဒၚနန္းေရႊၾကာ ေနာက္က စိုင္းျမတ္ထိုက္သူ႕အထုပ္ဆြဲၿပီး လိုက္ေတာ့၊ ေရွ႕က
ဂ်င္းေဘာင္းဘီေအာက္မွာ တင္းရင္း ကားစြင့္ေနတ ဲ့တင္သားေတြက သူစီးထားတဲ့ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ေၾကာင့္ပိုၿပီး
ၾကြရ ြလွပေနတာ ကိုမၾကည့္မိေအာင္အတင္း စိတ္ကိုေျပာင္းေနရသည္။ ဗမာျပည္မွာ က်န္ခဲ့တ ဲ့ခ်စ္ခ်စ္ကို ေတာင္
သတိရမိသြားသည္။
သူ႕ခ်စ္ခ်စ္က နာမည္ကိုက ခ်စ္ခ်စ္ႏြယ္တဲ့၊ သူနဲ႕ တတန္းထ ဲ အတူစာက်က္အတူသ ြား အတူလာရာကေန
ခ်စ္သူဘဝ ေရာက္သ ြားခ ဲ့သူ၊ ပိုးဟတ္ျဖဴလို႕ေတာင္နာမည္ရေလာက္ေအာင္ျဖဴျဖဴလႊလႊေလး၊ ဒါေပမဲ့စာကိုပဲ
အာရံုစိုက္ၿပီး ဘာမွမလႈပ္မရွားလို႕လား၊ မ်ိဳးရိုးေၾကာင့္ပဲ လား ပိန္ခ်ပ္ခ်ပ္ေလးျဖစ္သည္။ မ်က္ႏွာေလးကေတာ့
ေခ်ာသည္။ နီးစပ္တာနဲ႕ သံေယာဇဥ္ေတြလည္း တြယ္လာၿပီး ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေလာက္မွာ သမီးရည္းစား
ျဖစ္သြားခ ဲ့ၾကရသည္။ သူက လက္ထပ္ၿပီး တခါထဲ ေခၚသ ြားခ ဲ့ခ်င္ေသာ္လည္း အေျခအေန အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္
မျဖစ္လာခ ဲ့၊ သူအေမရိကန္ႏိုင္ငံသားျဖစ္ၿပီးမွလက္ထပ္ေခၚယူေတာ့မည္လို႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ၿပီး
သူတေယာက္ထည္းသာ ထြက္လာခ ဲ့ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။
ခ်စ္ခ်စ္နဲ႕ သူန ဲ႕လည္း အခ်စ္နယ္ကၽ ြံခဲ့ၾကဘူးၿပီ၊ ႏွစ္ဦးစလံုးကလည္း ေဆးေက်ာင္းသား၊ ေနာက္ေတာ့ဆရာဝန္ေတြ
ျဖစ္လာၾကတာမို႕ ကိုယ္ဝန္ကိစၥကေတာ့သူတို႕ ေကာင္းေကာင္း နားလည္ၾကၿပီး ျပႆနာ မျဖစ္ေအာင္ေတာ့
ေရွာင္ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္၊ ခ်စ္ခ်စ္ရဲ႕ အပ်ိဳစင္ပန္းဦးကိုလည္း စိုင္းျမတ္ထိုက္က သာ ပန္ခဲ့သူျဖစ္သလို၊ စိုင္းျမတ္ထိုက္၏
လူပ်ိဳရည္ကလည္း ခ်စ္ခ်စ္ႏြယ္ေၾကာင့္သာ ပ်က္ခဲ့ရေလသည္။
ယခုေတာ့ေခတၱခဏ ဆိုၿပီး သူတို႕ ခြဲလာခဲ့ၾကရျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ေလဆိပ္မွာ မ်က္ရည္ေတြန ဲ႕ ခ်စ္သူကို
ၾကည့္ရင္းသူလည္း မ်က္ရည္ဝိုင္းခ ဲ့ရသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ေလယဥ္ေပၚေရာက္တာနဲ႕ ေရွ႕မွာႀကံဳရမည့္
အသစ္အဆန္း စိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြက သူ၏ လြမ္းေဆြးမႈကိုအတိုင္းအတာတခုထိေသးငယ္သ ြားေစခ ဲ့ေလသည္။
အခုေတာ့ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီပင္မျပည့္ေသး တျခားအမ်ိဳးသမီး တေယာက္၏ ကိုယ္လံုးကိုတပ္တပ္မက္မက္ႏွင့္
ၾကည့္မိေနေလၿပီ။
.....................................................
မနန္းေရႊၾကာမွာ တကယ္ေတာ့ဗမာေတြ လုပ္ေနၾကေသာ စက္ရံုတခုမွာ အလုပ္လုပ္ေနသူသာ ျဖစ္ေလသည္၊
သူတို႕လိုဗမာျပည္မွရိုးရိုးသိပၸံဘ ြဲ႕ရ တေယာက္အေနနဲ႕ စိတ္ဓါတ္ျပင္းပ်စြာ ေလ့လာလိုစိတ္မရွိလွ်င္လြယ္ကူရာ
စက္ရံုအလုပ္ေတြမွဘလူးေကာ္လာ အလုပ္သမားအေနႏွင့္ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ႏိုင္ေလသည္။ ပံုမွန္စားေသာက္
ေနထိုင္ရံုေလာက္က ေတာ့ေကာင္းေကာင္း ေလာက္သည္၊ က်န္းမာေရးတို႕ ခြင့္တို႕ အဲလိုဘနစ္ဖစ္ေတြလည္း
ရွိသည္။ ကိုယ္က ကားအေကာင္းဝယ္စီး၊ ကိုယ္နဲ႕ မတန္ရာ အိမ္ေလာက္ဝယ္၊ ဖုန္းအေကာင္းစားကိုင္အိမ္မွာလည္း
ပစၥည္း အေကာင္းစား၊ ေတာ့ပ္ေအာ့ဖသည္ ္လိုင္း လိုမ်ိဳးေတ ြပဲ ဝယ္သံုးရင္ေတာ့လစဥ္ခရက္ဒစ္ကဒ္ေတြ၊ ေဘလ္
ေပးမန္႕ ေတြနဲ႕ လံုးျခာပတ္ျခာလည္ရိုက္ေနလိမ့္မည္။
မနန္းေရႊၾကာအတ ြက္က ေတာ့အိုေကလို႕ေျပာလို႕ ရသည္၊ ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ့သူ႕ေယာက္်ားက ဝင္ေင ြ
အသင့္အတင့္ေကာင္းသည္၊ သူတို႕ေနေသာ အိမ္လခႏွင့္၊ သူေမာင္းေနေသာကား ကိုသူ႕ေယာက္်ားက ေပး
ေပးသည္၊ စားဖို႕လည္း သူ႕ေယာက္်ားပဲ ေပးသည္၊ သူက တခါတေလ သူစိတ္ေကာင္းဝင္ရင္စားစရာ ေသာက္စရာ
သူ႕ပိုက္ဆံႏွင့္ဝယ္သည္။ သူ႕ကား ဆီထည့္သည္၊ သူ႕သမီး လိုခ်င္တာ ဝယ္ျခမ္းေပးသည္၊ အဓိက က
သူ႕ပိုက္ဆံေတြက သူ႕အလွျပင္ပစၥည္းမ်ား ႏွင့္ကုန္ေနရသည္။
မနန္းေရႊၾကာရ ဲ႕ ရာဇဝင္ကို ျပန္လွန္ရေသာ္၊ သူက ရွမ္းတရုပ္စပ္ၿပီး ဆယ္တန္းေအာင္ေတာ့သူတို႕ ျမိဳ႕က
ေကာလိပ္မွာပ ဲ ဆက္တက္သည္၊ ရိုးရိုး သိပံၸဘာသာရပ္တခုႏွင့္။ အဲဒီမွာ ရည္းစား စ ရသည္၊ သူႏွင့္ေမဂ်ာ
အတူတူကပ ဲ၊ ျဖစ္သည္၊ သူက ေက်ာင္းသာ တက္ေနတာ ဆယ္တန္းအမွတ္မွီသည့္ဘာသာရပ္ကိုယူတာ၊ ဘာမွ
ရည္ရြယ္ခ်က္ႀကီးႀကီးမားမားမရွိ၊ ဘ ြ ဲ႕ရရင္ၿပီးေရာ စိတ္ထားသာရွိသည္။
ေကာလိပ္မွာ ေပ်ာ္ပါးဖို႕သာ စိတ္ထ ဲ ရွိသည္။ ဘြ ဲ႕ရၿပီး ဘာလုပ္မည္ဆိုသည့္စိတ္ကူးပင္မရွိ၊ သူ႕ရည္စားကလည္း
သူ႕လိုပဲ၊ ဒါေပမဲ့သူ႕ရည္းစားရ ဲ႕ မိဘ ေတြက အေရာင္းအဝယ္လုပ္သည္၊ နယ္စပ္ကုန္ကူးတာကိုဒိုင္သေဘာမ်ိဳး
ပြဲရံုႀကီးႏွင့္ပစၥည္းေတ ြေကာက္လက္လီလက္ကား ျပန္ျဖန္႕ေဝသည္၊ အက်ဥ္း ဆိုရေသာ္ေငြနည္းနည္းရႊင္သည္၊
ေက်ာင္းၿပီးရင္မိဘေတြ ပြဲရံုမွာပ ဲ ဝင္လုပ္ဖို႕ စိတ္ကူးထားသည္၊ ခုလည္း ေက်ာင္းတဖက္ႏွင့္မိဘအလုပ္မွာ
ဝင္လုပ္ေနၿပီ၊
အဲဒီစိုင္းထူးသာ ဆိုတဲ့ပထမဆံုး အခ်စ္ဦးက ပဲ နန္းေရႊၾကာရ ဲ႕ အပ်ိဳေမွးကိုေဖါက္ေပးသြားခဲ့သည္ဟုဆိုရမည္။
ပထမေတာ့စိုင္းထူးသာက လူလည္က်၊ ေခ်ာင္ပိတ္ႀကံလိုက္တာ၊ ေနာက္ေတာ့နန္းေရႊၾကာက လည္း
ႏွစ္သက္လာေတာ့သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္အခ ြင့္အေရး ရရင္ရသလိုလုပ္ျဖစ္ၾကေတာ့သည္၊ အသက္၂၀
ေတာင္မျပည့္ၾကေသးေသာ လူပ်ိဳ အပ်ိဳလည္းျဖစ္၊ စိုင္းထူးသာ၏ ပ ြဲရံုမွအလုပ္သမား တဦး၏ အိမ္ကလည္း သူတို႕
သံုးခ်င္သလိုသံုးလို႕ရေနေတာ့၊ ကာမ တဏွာႏြံက နစ္ၿပီးရင္း နစ္လို႕ေပါ့၊ စိုင္းထူးသာက ဗီစီဒီခ်ပ္ေတြထဲ
ျမင္ရသည့္နည္းေတြလည္း အသံုးခ်သည္ဆိုေတာ့ႏွစ္ေယာက္စလံုး ပံုစံေတြေတာ့စံုသေလာက္ကို
စမ္းၾကည့္ၾကၿပီးၿပီ၊
အဲလိုတႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ေနလာၾကၿပီးေတာ့မွစိုင္းထူးသာက နည္းနည္း ေဗြေဖါက္ခ်င္လာသည္၊ နန္းေရႊၾကာ ရဲ႕
သူငယ္ခ်င္းကို စၿပီး လံုးလာသည္၊ နန္းေရႊၾကာက ပထမေတာ့အမႈမဲ့အမွတ္မ ဲ့၊ သူ႕သူငယ္ခ်င္းက ရုပ္ကေလး
ေခ်ာေသာ္လည္း ဝါးခ်မ္းျပား ပိန္ကပ္ကပ္ကေလး၊ ဆိုေတာ့သူ႕လို၊ ဖင္အိုးကားကား၊ ရင္သားထ ြားထ ြား လိုမ်ိဳးကို
ပိုင္ဆိုင္ထားသူက ဘာမက္စရာမွမရွိတဲ့ဟာကိုစိတ္ဝင္စားမွာ မဟုတ္ဟုတြက္ထားသည္။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းမို႕
အားနာလို႕ လိုက္လိုက္ေလွ်ာေလွ်ာ ေပါင္းေနသည္ဟုထင္သည္၊
ေယာက္်ားမ်ားေပၚ အတ ြက္မွားခ ဲ့သည့္နန္းေရႊၾကာ၏ ပထမဆံုး ဘဝသင္ခန္းစာ၊ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္သူနဲ႕
စိုင္းထူးသာ အေနၾကဲလာသည္၊ တေန႕ သူစိုင္းထူးသာကိုေတြ႕ၿပီး ေျပာစရာရွိေနတာ ဘယ္လိုမွရွာမရေတာ့သူတို႕
အခ်စ္စခန္း ဖြင့္ေနၾက အိမ္သို႕ သြားၾကည့္လိုက္မိသည္၊ ထိုအိမ္ကေလးသို႕ စိုင္းထူးသာ မပါပဲႏွင့္သူတခါမွ
မေရာက္ဖူးခဲ့၊ ယခုေတာ့ေတ ြ႕လိုေတြ႕ျငား စြန္႕စား သြားလိုက္သည္။
အိမ္ေရွ႕မွာ စိုင္းထူးသာ၏ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ကို ေတ ြ႕ရသည္၊ အဲဒါႏွင့္အိမ္တံခါးကိုသြားထုေတာ့၊ စိုင္းထူးသာ
တေယာက္အေပၚပိုင္း အကၤ် ီဗလာ၊ လံုျခည္ဖရိုဖရ ဲႏွင့္ထြက္လာၿပီး တံခါးလာဖြင့္သည္၊ သူ႕ကိုေတြ႕လိုက္ရေတာ့
မ်က္ႏွာ အပ်က္ပ်က္ႏွင့္ျဖစ္ေနစဥ္၊ နန္းေရႊၾကာက အိမ္ထ ဲ အတင္းတိုးဝင္လိုက္ေတာ့အိပ္ခန္းထဲက ထြက္လာသည့္
သူ႕သူငယ္ခ်င္း ပိန္တာရိုးမ ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
အဲဒီေနာက္ပိုင္း စိုင္းထူးသာ အတင္းလိုက္ေတာင္းပန္ေခ်ာ့ေမာ့ေသာ္လည္း သူက လံုးဝ အေျပာမခံ၊
မေတြ႕ေအာင္လည္း ေရွာင္ေနလိုက္သည္၊ ေနာက္ေတာ့စိုင္းထူးသာလည္း လက္ေလွ်ာ့သြားသည္။
နန္းေရႊၾကာ ရွက္လည္းရွက္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယံုၾကည္မႈလည္း က်သြားသည္၊ ေက်ာင္းေတာင္မွန္မွန္မသြားျဖစ္ေတာ့
ဒါေပမဲ့ေက်ာင္းကိုေတာ့ၿပီးေအာင္တက္လိုက္သည္၊
ေက်ာင္းၿပီးသြားေတာ့ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္၊ သူတို႕ျမိဳ႕မွာလည္း သူမေနခ်င္ေတာ့၊ သူ႕မွာလည္း ဘာမွ
ကိုယ္ပိုင္အစြမ္းအစလည္းမရွိ၊ မစ ြန္႕စားရဲ၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူ႕ အေဖဘက္က တရုပ္စပ္ေတာ့တရုပ္ေတြခ်င္း
စပ္ၾကသည့္ထံုးစံအတိုင္း ပြဲစားတေယာက္က ကမ္းလွမ္းလာသည္၊ သူတို႕ ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္၊ လူပ်ိဳႀကီး မိန္းမ
ရွာေနသည္၊ အရမ္းရိုးသည္၊ အေမရိကန္မွာေနသည္၊ အလုပ္အကိုင္လည္းေကာင္းသည္၊ စိတ္ဝင္စားရင္
သူ႕ဓါတ္ပံုျပၿပီး ဟိုဘက္ကလည္း စိတ္ဝင္စားရင္ေအာင္သြယ္ေပးမည္၊ ဆိုေတာ့နန္းေရႊၾကာ အေမက
သေဘာတူလိုက္သည္၊ ေနာက္ေတာ့နန္းေရႊၾကာကိုသေဘာက်သည္ဆိုလာသည္၊
နန္းေရႊၾကာက အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူ႕ဘာသာသူဘာလုပ္ရမလည္း မသိ၊ သူ႕ကိုသစၥာမဲ့သြားၿပီး အရွက္တကြ ဲ
ျဖစ္ေအာင္လုပ္သ ြားသည့္စိုင္းထူးသာထက္သာဖို႕ကေတာ့အခုကမ္းလွမ္းလာသူကိုလက္ခံလိုက္ဖို႕ပဲရွိသည္၊
ဒီျမိဳ႕ေလးက ထ ြက္သြားရရ့ုံမက ႏိုင္ငံျခားကိုပင္သ ြားရမည္၊ သူမ်ားေတြ ပိုက္ဆံေတြ အကုန္ခံၿပီးေတာင္ႏိုင္ငံျခား
အလုပ္သ ြား လုပ္ေနၾကေသးသည္၊ သူက ေယာက္်ားေနာက္လိုက္သြားၿပီး ေအးေဆးေနရံုပင္၊
ကိုရီးယားဒရမ္မာေတြ ၾကည့္ၿပီး ႏိုင္ငံျခားလည္း သြားလည္ခ်င္ေနတာ ေနာက္ၿပီး သူ႕ကိုစိတ္ဝင္စားသည္ဆိုသည့္
လူပ်ိဳႀကီး ဓါတ္ပံု ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း သိပ္ရုပ္အဆိုးႀကီး မဟုတ္ရွာပါ၊ အသက္က ၄၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလး တဲ့၊
သူနဲ႕ေတာ့အသက္၂၀ ေက်ာ္ေလာက္ကြာသည္၊ သိပ္ၿပီး စဥ္းစားဖို႕လည္း အခ်ိန္မရ၊ နန္းေရႊၾကာလည္း အေမ့ကို
ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္မိေတာ့သည္။
အဲလိုႏွင့္အေမရိကား ေရာက္လာခ ဲ့သည္၊ ေရာက္ကာစ အသစ္အဆန္း ေတြခ်ည္းပ ဲမို႕ စိတ္လႈပ္ရွားရသည္၊
ေနာက္ၿပီး စိုင္းထူးသာ ႏွင့္ျပတ္သြားၿပီး ကထည္းက ဘာနဲ႕မွအထိအေတ ြ႕ မရွိေေတာ့ေသာ သူ႕ဟာကေလး
ကလည္း အသစ္လို ျပန္ျဖစ္ေနၿပီ၊ လူပ်ိဳႀကီးကလည္း ဘယ္တုန္းက ေအာင္းထားမွန္းမသိ၊ ပ်ားရည္ဆမ္း မွာ
ေဆာ္လိုက္တာ နန္းေရႊၾကာေတာင္ေတာ္ေတာ္ေလးအီသ ြားသည္၊ ဒါေပမ ဲ့ျပန္အသားက်လာေတာ့သူႏိုင္ကိုယ္ႏိုင္
အၿပိဳင္ဆြဲၾကသည္၊ စိုင္းထူးသာတုန္း ကလိုပင္ပံုစံမ်ိဳးစံု ျဖစ္လာၾကသည္၊ ေစာင္း ပုေလြ ဘာဂ်ာစံုသည္ဆိုတဲ့
သီခ်င္းလိုပင္။
အေရးေကာင္းတုန္း ဒိန္းေဒါင္းဖ်က္လား ၊ ဘာလားမသိ၊ နန္ေရႊၾကာ တေယာက္ပတ္ဝန္းက်င္အသစ္ကို ေသျခာပင္
မကၽြမ္းေသးခင္မွာပင္၊ ကိုယ္ဝန္ရွိလာခ ဲ့ရသည္။ သမီး ကေလး အန္နာ ရလာၿပီး ေနာက္ပိုင္း နန္းေရႊၾကာတေယာက္
အလုပ္ရႈတ္လာခ ဲ့ေတာ့သည္၊ အေပါင္းအသင္းေတ ြလည္း မ်ားလာသည္၊ ဗမာေတြ ေတာလည္း ဟိုသြားဒီသ ြား
သြားျဖစ္လာခဲ့သည္။ သမီးေလးကို ခေလးထိန္းေက်ာင္းပို႕ေတာ့နန္းေရႊၾကာ ကားေမာင္းတတ္ေနၿပီ၊ သမီးေလး
ေက်ာင္းသ ြားေနေတာ့အိမ္မွာ သူလည္း တေယာက္ထည္း ပ်င္းလာၿပီ၊ တီဗီေတြလည္း ၾကည့္ရတာ ပ်င္းလာၿပီ၊
ေနာက္ၿပီး ကိုယ္သံုးစရာရွိရင္ကိုကို႕ ဆီက လက္ျဖန္႕ေတာင္းရတာလည္း နည္းနည္း စိတ္ထဲမွာ သိပ္ဘဝင္
မက်ေတာ့၊
ဗမာအုပ္စုေတြနဲ႕ သိလာေတာ့အလုပ္လုပ္ရင္ရႏိုင္တဲ့အခြင့္အေရးေတြ ေတြ႕လာတယ္၊ အဲလိုနဲ႕သမီးေလး
အန္နာပ ြမ္ဖတ္စ္ဂရိတ္ေက်ာင္းစ တက္ေတာ့သူ႕ေယာက္်ား ေဂ်ာ္နီပြမ္ရဲ႕ခ ြင့္ျပဳခ်က္နဲ႕ ဗမာေတ ြ
အမ်ားစုလုပ္ေနၾကတဲ့စက္ရံုတခုမွာ အလုပ္ဝင္ခဲ့ေတာ့တယ္။ ပထမ တႏွစ္ေလာက္မွာ အဆင္ေျပေနတယ္၊
ကိုယ့္ဝင္ေင ြေလးန ဲ႕ ကိုယ္ျဖစ္လာေတာ့သံုးခ်င္တာေလးေတြ သံုးလ႕ို ရလာတယ္၊ ကိုယ့္ကားကလည္း ကိုကိုေဂ်ာ္
ဝယ္ေပးထားတာ၊ အိမ္လခ လည္း ကိုယ္ေပးစရာမလို၊ အစားအေသာက္လည္း ေပးစရာမလို၊ ဆိုေတာ့သူသံုးခ်င္တဲ့
ဟာေတြ သံုးလို႕ ရလာတယ္၊ ကိုကိုေဂ်ာ့္ဆီက လက္ျဖန္႕ ေတာင္းစရာမလိုေတာ့။
ေနာက္တႏွစ္ေလာက္က်ေတာ့သူတိုက စက္ရံုက အလုပ္ပါးလို႕ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုအလုပ္ျဖဳတ္လိုက္ၿပီး
လူေတြကိုလည္း ေန႕ဆိုင္း ညဆိုင္းေျပာင္းျပစ္တာ ခံၾကရတယ္၊ အဲဒီမွာ အလုပ္ကိုလည္း လက္မလႊတ္ခ်င္ေတာ့၊
နန္းေရႊၾကာ တေယာက္ညဆိုင္းကိုယူလိုက္ရတယ္၊ ညေနဘက္အလုပ္ဆင္းရၿပီး မနက္အေစာႀကီးမွ
အိမ္ျပန္ရေတာ့တယ္၊ လုပ္ရင္းနဲ႕လည္း အဲဒီအဆိုင္းကိုသေဘာက်လာမိတယ္၊ သူ႕ အတြက္ေန႕ခင္းအခ်ိန္ေတြ
ရတာကိုး၊ အိပ္ေရးကေတာ့သိပ္မဝခ်င္ဘူး၊ အဲလိုနဲ႕ ပဲ ေန႕ည အဆိုင္းေတြ ေျပာင္းရင္းနဲ႕ သမီးေလးေတာင္
အရြယ္ေရာက္လာတယ္၊
အခ်ိန္ေတြကုန္တာ ျမန္လိုက္တာလို႕ထင္မိတယ္။ သမီးေလး ၁၀ ႏွစ္သမီးေလာက္မွာပဲ ကိုကိုေဂ်ာ္တေယာက္
ဟတ္အတက္ျဖစ္လို႕ ေဆးရံုတင္လိုက္ရတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ဘိုင္ပတ္ဆာဂ်ရီလုပ္လိုက္ရတယ္၊ ကိုကိုေဂ်ာ္နဲ႕က
အလုပ္ခ်ိန္ေန႕ည လြဲေနလို႕ ဟိုကိစၥေတြကိုစေနတနဂၤေႏြ ေလာက္မွာ လုပ္ရတဲ့အဆင့္ေရာက္ေနရာ ကေန၊
ကိုကိုေဂ်ာ္ရဲ႕ ေအာ္ပေရးရွင္းၿပီးေတာ့လံုးဝကိုမလုပ္ျဖစ္သေလာက္အဆင့္ေရာက္လာတယ္၊
ကိုကိုေဂ်ာ္ရဲ႕ အသက္နဲ႕ သူ႕ရဲ႕ ေရာဂါနဲ႕ က စိတ္အလိုကိုယ္ခႏၶာက မလိုက္ႏိုင္ေတာ့တ ဲ့အေျခအေနကိုး၊
နန္းေရႊၾကာ အတြက္က အခုမွ၃၀ ေက်ာ္ရံုေလး၊ ေသြးသား အလြန္အေကာင္းဆံုး အရြယ္၊ နဂိုထဲကလည္း
ကာမဆႏၵအလ ြန္ထက္သန္ခ ဲ့သူျဖစ္ေလရာ၊ ေသ ြးသား ေတာင္းတမႈေတြက ရွိေနခဲ့ေလသည္၊ တျခားေသာ
အေျခအေနေတြကလည္း နန္းေရႊၾကာကိုအေျခအေန တမ်ိဳးေျပာင္းေအာင္ပို႕ေဆာင္လာခ ဲ့ေလေတာ့သည္။
.....................................................
.
.
.
စိုင္းျမတ္ထုိ္က္စ ေရာက္ကာစ မွာေတာ့အသိမိတ္ေဆြလည္း မရွိကားလည္း မရွိေတာ့ဘယ္မွလည္း သြားလို႕ မရ၊
ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီရေနေသာ တီဗီခ်န္နယ္ေပါင္းစံု၊ ဟိုက္စပိအင္တာနက္၊ အ ဲဒါေတြန ဲ႕ တေန႕တေန႕ အခ်ိန္ကုန္
ေနရသည္၊ အိမ္မွာက ဦးေဂ်ာ္နွီရွိရင္ရွိမရွိရင္ေဒၚေလးနန္း ရွိေနတတ္သည္၊ အန္နာကေတာ့ေက်ာင္းသ ြား၊
ေက်ာင္းၿပီးရင္အာဖတာစကူး ဆိုတာေတြ သြားန ဲ႕ သိပ္မေတြ႕ရတတ္၊ စေနတနဂ ၤေႏြ ေတြလိုေန႕မ်ိဳးေတြမွာပ ဲ
အိမ္မွာ၊ လူစံုေတြ႕ရတတ္သည္၊ အိမ္မွာ ေဒၚေလးနန္း ခ်က္ျပဳတ္တာ ဝိုင္းကူေပး၊ ေစ်းသြားရင္လိုက္သြားၿပီး
ေရွာ့ပင္းကတ္တြန္း၊ အထုပ္ဆြဲေပး အဲလိုန ဲ႕ပဲ အသားက်လာသည္၊ ေရွာ့ပင္းေမာေတြ၊ မားကက္ေတြမွာ
ေတြ႕ရသည့္ေပါင္တန္လွလွေလး ေတြ ႏို႕ႀကီးႀကီးေတြကို ျမင္ျမင္ေနရၿပီး ညဆိုရင္အိပ္မေပ်ာ္၊ ခ်စ္ခ်စ္ကိုလည္း
သတိရမိသည္၊ ေနာက္ၿပီး ေတာင့္ေတာင့္ထ ြားထ ြားႀကီး ေဒၚေလးနန္းကိုလည္း မွန္းၿပီး ထုမိတတ္သည္။
အင္တာနက္မွာလည္း အိမ္မွာလူလစ္တုန္း ဝင္ၾကည့္မိသည့္ပြန္း ဆိုက္ေတြကလည္း သူ႕ကိုေတာ္ေတာ္
ဒုကၡေပးသည္ဆိုရမည္၊ သူ႕မွာ လိင္ကိစၥပဲ တြမ္တီဖိုးဆ ဲဗင္း စဥ္းစားေနမိေတာ့သည္။
ဗမာျပည္က ဆရာဝန္ေပမဲ့ဒီမွာက သူ႕ကိုဆရာဝန္အျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳခံရဖို႕က စာေမးပြ ဲ ျပန္ေျဖရအုန္းမည္၊
ေနာက္ရက္စီးဒန္႕အျဖစ္ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္လုပ္ရအုန္းမည္၊ အဲဒါမွပ ဲ သူဆရာဝန္အလုပ္ကိုရွာလို႕ရမည္၊
စာေမးပြဲေျဖဖို႕အတြက္ကိုသူရီဗ်ဴးကလပ္စ္ေတြ တက္ရမည္၊ က်ဴရွင္လိုမ်ိဳး ေက်ာင္းေတ ြ ရွိသည္၊ ဒါေပမဲ့သူ႕မွာ
ကားလည္း မရွိေတာ့သ ြားေရးလာေရးလည္း ခက္ခ ဲသည္၊ က်ဴရွင္ဖိုးကလည္း နည္းနည္းေနာေနာ မဟုတ္ေတာ့
ပိုက္ဆံက လိုသည္၊ ဆိုေတာ့အေမရိကားကိုေရာက္ကာစ လူမ်ားထံုးစံ၊ ေအာ့ဖေဂ်ာ့ေခၚ ရရာအလုပ္ကိုလုပ္ဖို႕
ျပင္ရသည္။
ကံအားေလွ်ာ္စြာ ေဒၚေလးနန္းတို႕ စက္ရံုက လူလိုသည္ဆိုေတာ့သူ႕ကိုေျပာေပးလို႕ ေဒၚေလးနန္းတို႕ အလုပ္မွာ
သူအလုပ္ဝင္ခြင့္ရခ ဲ့သည္၊ ေဒၚေလးနန္းနဲ႕ ကားႀကံဳလိုက္လို႕ရတဲ့ညဆိုင္းကိုပ ဲ သူယူလိုက္ရသည္။
ေဒၚေလးနန္းက လည္း သူ႕ကားေလး ႏွင့္ကားႀကံဳလိုက္ေသာ တျခား လူႏွစ္ေယာက္ကိုဝင္ေခၚရေသးသည္၊
ထိုသူေတြကလည္း ဗမာျပည္က ေရာက္လာၾကသူမ်ားပင္။ ညလည္စာစားဖို႕ကိုသူႏွင့္ေဒၚေလးနန္းတို႕
ထမင္းခ်ိဳင့္ထည့္သြားၾကသည္။
အဲဒီမွာ သူတို႕နဲ႕ အလုပ္တူသ ြားေနၾကေသာ ကိုလူလူတို႕ မမာဂရက္မီြ တို႕ႏွင့္လည္း ခင္လာခဲ့သည္။
ေဒၚေလးနန္းေရႊၾကာက ကိုလူလူတို႕ မမာဂရက္မီြ တို႕ကိုဝင္ေခၚရသည္၊ သူတို႕က ေဒၚေလးနန္းႏွင့္ကားပူး ( car
pool ) လိုက္စီးၾကသည္၊ ေဒၚေလးနန္း အတြက္သူတို႕က ကားဖိုး ဆီဖိုး ဆိုၿပီး လကုန္ရင္စပ္ေပါင္းထည့္ၾကသည္။
စိုင္းျမတ္ထိုက္ကိုေတာ့ေဒၚေလးနန္းက ကားဖိုး မေတာင္း သူတို႕ အိမ္မွာ ေနတာနဲ႕ စားတာေလာက္ပ ဲ
ရွယ္ထည့္ခိုင္းသည္။
ကိုလူလူဆိုတာက ေမာ္လျမိဳင္ဘက္က သူကလည္း လူလြတ္ဟုဆိုသည္၊ ဗမာျပည္မွာတုန္းက
အိမ္ေထာင္က်ဖူးသည္၊ က ြ ဲသ ြားၿပီဆိုသည္။ အသက္က လည္း ေဒၚေလးနန္းတို႕ႏွင့္ရ ြယ္တူ၊ ကိုလူလူကေတာ့
သေဘ ၤာသား အေမရိကန္ကိုသေဘၤာကပ္တုန္း ခုန္ဆင္းေနခဲ့သူဆိုသည္။ သူကလည္း ဗမာေတြ
အမ်ားႀကီးေနေသာ အပတ္မန္႕တခုမွာ သူမ်ားေတ ြႏွင့္အခန္း ေဖၚေနသည္၊
မမာဂရက္မီြ ကလည္း ေဒၚေလးနန္း နဲ႕ဆို ငယ္မည္ထင္သည္၊ သူကေတာ့ခ်င္းမ အိမ္ေထာင္သည္၊ ခေလးေတာ့
မရွိေသး၊ သူက ဖလမ္းဘက္မွ ျဖစ္ၿပီး သူ႕ေယာက္်ားက လည္း ခ်င္းပဲ ျဖစ္သည္။ သူ႕ေယာက္်ားက ဆူရွီကုမၸဏီ
တခုက မန္ေနဂ်ာ၊ ဆူရွီဖရန္ခ်ိဳင္း ယူထားေသာ ဆိုင္ေလးမ်ားကိုသြားေရာက္စစ္ေဆးရသည္၊ ခရီး ခဏခဏ
ထြက္ရသည္၊ ျပည္နယ္ေတြ ျမိဳ႕ေတြအႏွံ႕၊ မမာဂရက္က သူ႕မိဘေတြ ႏွင့္ေနသည္၊ သူ႕ေယာက္်ားက အပတ္မန္႕
သတ္သတ္ငွားေပးႏိုင္ေသာ္လည္း သူတေယာက္ထည္း က်န္က်န္ေနခ ဲ့မွာကိုစိတ္မခ်သျဖင့္မာဂရက္မီြရဲ႕
မိဘေတြ အိမ္မွာ တခန္း အငွားသေဘာမ်ိဳး လခေပး ၿပီး ေနၾကသည္။
စိုးျမတ္ထိုက္က ဗမာျပည္က စေရာက္စမို႕လား မသိလို႕ ထင္သည္၊ ကိုလူလူႏွင့္ေဒၚေလးနန္းတို႕၏
ဆက္ဆံေရးမွာ ရင္းၤႏွီးလြန္းသည္ဟုထင္မိသည္၊ ေနတာ ထိုင္တာက အရမ္းကိုကပ္သည္၊ ဗမာျပည္မွာ
ဆိုရင္ေတာ့ေသျခာေပါက္လူေျပာခံရမည္၊ ဒီမွာကေတာ့သိပ္မသိသာေပ၊ ဒါေပမ ဲ့ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့
သူတို႕ႏွစ္ေယာက္အေနအထိုင္က မဟုတ္ေတာ့ဆိုတာ စိုင္းျမတ္ထိုက္အခိုင္အမာ ေျပာႏိုင္လာေတာ့သည္။
ေန႕ခင္းဘက္ဆိုလွ်င္သူတို႕အိမ္မွာ နန္းေရႊၾကာႏွင့္စိုင္းျမန္ထိုက္သာ ရွိၾကသည္၊ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္စလံုးက
အလုပ္မွမနက္အေစာႀကီး ျပန္ေရာက္တာန ဲ႕ အစားတခုခုစားၿပီး အိပ္ယာဝင္ေကြးၾကေတာ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ
ဦးေဂ်ာ္နီက အလုပ္သ ြားၿပီ၊ အန္နာလည္း ေက်ာင္းသြားၿပီဆိုေတာ့တအိမ္လံုး တိတ္ဆိတ္လို႕၊ ေနာက္ပိုင္း
အသားက်သြားေတာ့စိုင္းျမန္ထိုက္လည္း တေရးႏိုးရင္အျပင္သို႕ထ ြက္ေလ့ရွိသည္၊ ေလာေလာဆယ္ေတာ့
သူမ်ားေတြ မိတ္ဆက္ေပးလို႕ သူႏွင့္ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ေစာေသာ သူတို႕ ေဆး မန္း မွအကိုႀကီး တေယာက္၏
ညြန္ၾကားခ်က္မ်ားကိုနားေထာင္ၿပီး စာ စ ၾကည့္ေနသည္၊ တခါတေလ ထိုသူလာေခၚလွ်င္လိုက္သြားသည္၊
ထိုသူကလည္း ေရာက္ကာစ ဆရာဝန္ေပါက္စကိုကိုယ္ခ်င္းစာေသာ အားျဖင့္ဟိုနားဒီနား ပို႕ေပး၊ ေလ့ရွိသည္။
တေန႕ေတာ့သူတို႕ အလုပ္ပိတ္ေသာညမို႕ ေဒၚေလးနန္းကိုသူ႕သူငယ္ခ်င္းႏွင့္လိုက္သြားလိုက္အုန္းမယ္
အျပန္ေနာက္က်မွာမို႕ ညေနစာ သူ႕အတြက္မခ်န္ထားခဲ့နဲ႕ဟုမွာကာ ထြက္သြားေလသည္။ သူတို႕ တေနရာ
အသြား သူ႕မိတ္ေဆြက အြန္ေကာ ရသျဖင့္လူနာၾကည့္ဖို႕ သြားရမည္ဆိုေတာ့သူတို႕ အစီအစဥ္ကိုဖ်က္လိုက္ၿပီး
သူ႕ကိုအိမ္နားမွာ ခ်ေပးခဲ့သည္။
စိုင္းျမတ္ထိုက္လည္း သူ႕မွာ အိမ္ေသာ့ပါသျဖင့္အိမ္ကို ေသာ့ဖြင့္ဝင္လာခဲ့သည္။ တကယ္ေတာ့နန္းေရႊၾကာတို႕မွာ
အိမ္လို႕ေခၚေနၾကေပမဲ့အပတ္မန္႕ ကြန္ပလက္စ္တခုသာျဖစ္သည္၊ သို႕ေသာ္လည္း သူတို႕ အပတ္မန္႕မွာ
ေအာက္ထပ္က ကားဂိုေဒါင္ၤႏွင့္ဧည့္ခန္းမီးဖိုေခ်ာင္၊ အေပၚထပ္မွာ အိပ္ခန္းသံုးခန္း နဲ႕ မိသားစု ဧည့္ခန္း
ေသးေသးေလး တခုရွိသည္။ ပံုမွန္အားျဖင့္သူတို႕မွာ ကားျဖင့္သာ အဝင္အထ ြက္လုပ္ၾကတာ ဂိုေဒါင္တံခါးမွသာ
ဝင္ထြက္လုပ္ၾကသည္၊ စိုးျမတ္ထိုက္လိုလမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာသူသာလွ်င္ေဘးတံခါးမွေသာ့ဖြင့္ဝင္လာ
တတ္သည္။
စိုးျမတ္ထိုက္က ထိုအခ်ိန္ဆိုရင္ေဒၚေလးနန္း အိပ္ေနတတ္မွန္းသိ၍ အသံကိုလံုႏိုင္သမွ်လံုေအာင္တံခါးဖြင့္ပိတ္၊
ေလွခါးေပၚလည္း ဖ ြဖ ြေလးတက္လာကာ သူ႕အခန္းထဲ ဝင္ေနလိုက္သည္၊ သူလည္း အိပ္ခ်င္စိတ္မရွိေသးသျဖင့္
သူ႕ကြန္ျပဴတာကိုဖြင့္ကာ အင္တာနက္ထဲမွေအာကားေတြကို ၾကည့္ေနမိသည္။
သူတို႕ အိမ္မွာ ၾကမ္းခင္းမွာ တခ်က္တခ်က္သိမ့္ကနဲ ျဖစ္သ ြားသျဖင့္၊ ေဒၚေလးနန္းႏိုးေနၿပီး ေလ့က်င့္ခန္း
လုပ္ေနသည္ဟုသူ႕စိတ္ထဲမွာ ထင္လိုက္မိသည္၊ ေဒၚေလးနန္း က တပတ္မွာ ႏွစ္ရက္သံုးရက္ေလာက္အနည္းဆံုး
ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈေလ့က်င့္ခန္း လုပ္တတ္ေလသည္၊ တခါတေလလည္း ဇ ြန္းဘား ဆိုလား ဘာလား အက
ေလ့က်င့္ခန္း သင္တန္းလည္း သြားတတ္သည္၊ ဒါေၾကာင့္လည္း ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္က ကေလး တေယာက္နဲ႕
ေတာင္မိုက္ေနတာပဲလို႕ ေတ ြးမိသည္။ ေတြးရင္းနဲ႕ သူ႕ လီးက ေတာင္လာေတာ့အိမ္ေနရင္း ဝတ္ထားေသာ
ပုဆိုးကိုအသာျဖည္ကာ သူ႕လက္ဖဝါးေလးျဖင့္လီးကိုအသာဆုပ္ႏွယ္ပြတ္ေပးေနမိသည္။
အင္တာနက္မွဂ်ပန္ေအာကား တခုက သူ႕ေဒၚေလးနန္းႏွင့္အရြယ္တူကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္တူတူေလာက္ရွိမည့္
ဂ်ပန္အိမ္ရွင္မ တေယာက္ေဖာက္ျပန္သည့္ကားကို ၾကည့္ေနမိရာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားမွန္းမသိသူ႕လက္က
သူ၏လီးႀကီးကိုဆုပ္ကိုင္ရင္း ပြတ္ေနရာက သုတ္ရည္မ်ား လံုခ်ည္ထဲပန္းထ ြက္ရင္း ၿပီးသြားရသည္။
သူၾကည့္ေနေသာ ဂ်ပန္ကားက မၿပီးေသး၊ ဂ်ပန္ေအာကားေတြ ေတြက ဂ်ပန္မူလီေတြလိုပ ဲ အရစ္စိတ္သည္၊
ေတာ္ေတာ္နဲ႕ လိုရင္းမေရာက္ဟုထင္မိသည္၊ စိုင္းျမတ္ထိုက္သူ႕ပုဆိုးေပၚအျပင္ေပါင္ေတြေပၚေပသြားသည့္သူ႕
လရည္ေတြကိုပုဆိုးႏွင့္လံုးေထြးသုတ္ၿပီး ပုဆိုးကိုအတြင္းထဲလွည့္ပတ္ၿပီးဝတ္လိုက္သည္၊ ဒီပုဆိုးတခါထဲေရလဲ
ခ်ိဳးၿပီး ေလွ်ာ္လိုက္ေတာ့မယ္ဟုေတြးလိုက္သည္။ ဂ်ပန္ကားကိုပိတ္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ တထည္ကို
ဆြ ဲယူကာ အခန္းထဲမွထြက္လိုက္သည္။
...ဟာ..
..ဟင္….
ကိုလူလူႏွင့္ေဒၚေလးနန္း၊ ေဒၚေလးနန္းတို႕ အခန္းဝ မွာတေယာက္ႏွင့္တေယာက္ဖက္ရင္း ကစ္ဆင္
ေပးေနၾကသည္၊ ကိုလူလူကေတာ့အကၤ် ီေဘာင္းဘီအျပည့္အစံုႏွင့္၊ ေဒၚေလးနန္းက ညဝတ္အကၤ် ီပါးပါး
ဖရိုဖရဲႏွင့္၊ အက်ၤ် ီက ရင္ဘတ္မွာ ဟိုးလိုး ေဟာင္းေလာင္းႏွင့္၊ ကိုလူလူလက္ေတြက ေဒၚေလးနန္းရဲ႕
ႏို႕ႀကီးေတ ြေပၚမွာ ကိုင္ရက္၊ သူတို႕ ႏွစ္စလံုးက စိုင္းျမတ္ထိုက္အခန္းတံခါးပြင့္လာ လို႕ ရုတ္တရက္ေၾကာင္ၿပီး
လွည့္အၾကည့္၊ စိုင္းျမတ္ထိုက္ကလည္း မေမွ်ာ္လင့္တာ ဘ ြားကနဲ ေတြ႕လိုက္ရလို႕ ေၾကာင္ၿပီး အၾကည့္၊
အာေမဋိတ္သံေတြ ထြက္သြားၾကသည္။ မ်က္ႏွာပူသ ြားေသာ စိုင္းျမတ္ထိုက္ဘာေျပာရမွန္းမသိပဲ၊
..အိုး..ေဆာရီးေဒၚေလးနန္း ….
ဆိုၿပီး သူ႕အခန္းထဲ သူျပန္ဝင္လိုက္ၿပီး တံခါးကိုဆြ ဲပိတ္လိုက္မိသည္။ ရင္ထဲမွာေတာ့တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေနသည္၊
ငါထင္သားပဲ၊ သူတို႕ေနပံုထိုင္ပံုမရိုးဘူးဆုိတာ၊ ေနာက္ၿပီးငါ ဒီအခန္းထဲ ေတာက္ေလွ်ာက္ရွိေနတာ လူ
တက္လာသံလည္း မၾကားဘူး၊ အခုနက တဒုန္းဒုန္းနဲ႕ဟာ ေဒၚေလးနန္း ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ေနတယ္ထင္တာ၊
သူတို႕ လိုးေနၾကတာကိုး၊ အခုမွကိုလူလူကျပန္မယ္ဆိုၿပီး ထြက္လာတာ ျဖစ္မယ္၊ မခြဲခင္၊ ႏူတ္ဆက္အနမ္း
နမ္းေနတာျဖစ္မယ္၊ ေဒၚေလးနန္းက ငါတေနကုန္ျပန္လာမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုၿပီး အိမ္မွာေခၚ ကဲလိုက္တာ ေနမယ္၊
ဒုကၡပါပဲ၊ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ မသိဘူး အားလည္း နာတယ္။မ်က္ႏွာလည္း ပူလိုက္တာ။ စိုင္းျမတ္ထိုက္တေယာက္
အဲလိုေတြးေနရင္းနဲ႕ကို၊ သူ႕မ်က္ေစ့ထဲမွာ ကိုလူလူလက္ဖဝါးန ဲ႕အုပ္ကိုင္ဆုပ္ႏွယ္ေနေသာ ေဒၚေလးနန္းရဲ႕
ႏို႕ႀကီးေတ ြကို ျမင္ေယာင္ေနၿပီး အခုနမွတခ်ီၿပီးထားတဲ့သူ႕လီးႀကီးက ျပန္ၿပီး မာတင္းလာခဲ့ရတယ္။
စိုင္းျမတ္ထိုက္တေယာက္သူ႕အခန္းထဲက ကုလားထိုင္ေပၚမွာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိငုတ္တုတ္ထိုင္ေနမိတယ္၊
ပုဆိုးေအာက္က မာေတာင္တင္းရင္းေနတ ဲ့လီးႀကီးကိုလက္နဲ႕ဖိထားရင္းက သူ႕ေဒၚေလးနန္းကိုဘယ္လို
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမလဲ စဥ္းစားေနမိ၏၊
အျပင္ဘက္မွာ ေလွခါးထစ္မွလူဆင္းသြားသံ၊ ကားဂိုေဒါင္တံခါးဖြင့္သံ၊ ကားစက္ႏိုးၿပီး ထြက္သ ြားသံ
ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ကိုလူလူျပန္သြားၿပီဆိုတာ သိလိုက္ရသည္၊ စိုင္းျမတ္ထိုက္အိမ္ထဲကိုဝင္လာတုန္းက
ေဘးတံခါးေပါက္မွဝင္ခဲ့သည္ျဖစ္ရာ၊ ကားဂိုေဒါင္ထဲမွာ ကားအပို ရပ္ထားမွန္းလည္း သူမသိခ ဲ့ရျခင္း ျဖစ္ေလသည္။
အခုသူဒုကၡေရာက္ေနသည္မွာ ေဒၚေလးနန္းကိုအားနာေနျခင္းျဖစ္ေလသည္၊ သူ႕ဖာသာဘာလုပ္လုပ္တကယ္က
ကိုယ္န ဲ႕ဘာမွမဆိုင္ဦးေဂ်ာ္နီကလည္း သူန ဲ႕ဘာမွမဆိုင္၊ သူဒီအိမ္ေရာက္လာတာက ေဒၚေလးနန္းေၾကာင့္
ျဖစ္သည္၊
သူႏွင့္ဘယ္လိုအမ်ိဳးေဝးသည္ေျပာေျပာ သူတို႕ ရွမ္းအခ်င္းခ်င္းက ရွားပါးလူမ်ိဳးမို႕ တကယ့္အမ်ိဳးအရင္းလိုပဲ
ခင္မိသည္၊ အားကိုးမိသည္၊ ကိုယ့္ေၾကာင့္ေဒၚေလးနန္းရွက္သြားမွာကိုသူက ပိုၿပီးစိုးရိမ္မိသည္။ သူ႕စိတ္ထဲမွာ
ဘယ္လိုမွမေနပါဘူးဆိုတာကိုဘယ္လိုေျပာရမလဲ၊ အင္းေလ၊ သူဘာေျပာမလဲ ေစာင့္ၾကည့္တာေပါ့။
စိုင္းျမတ္ထိုက္အေတ ြးေတြ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ျဖစ္ေနတုန္း သူ႕အခန္းတံခါး ေဒါက္ေဒါက္ဟုမတိုးမက်ယ္ေလး
ေခါက္လိုက္သံ ၾကားလိုက္ရသည္။ သူ႕ရင္ဒိန္းကန ဲ ကို ခ်က္ျခင္း အခုန္ျမန္တက္လာသည္၊ သူ႕နားရြက္ေတြ
ပူလာသည္၊ သူ႕ပါးျပင္ေပၚ အပူဓါတ္ပါ ျဖန္းသြားတာ သူခံစားမိလိုက္သည္။
...ေဒါက္..ေဒါက္..
...စိုင္း ေရ၊ ေဒၚေလးကိုတံခါး ခဏေလာက္ဖြင့္ေပးပါလား..
စိုင္းျမတ္ထိုက္အသာျငိမ္ေန၍ မရေတာ့ေခ်၊ တံခါးကိုသြားဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ေဒၚနန္းေရႊၾကာ သူ႕အခန္းထဲ
ဝင္လာသည္၊ ခုေတာ့အဝတ္အစားေတ ြ ေသေသသပ္သပ္ျပန္ဝတ္ထားၿပီး ျဖစ္သည္၊ ရွမ္းရင္ဖံုး အကၤ် ီေလးႏွင့္
အိမ္ေနရင္း ထမိန္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးတထည္ဝတ္ထားသည္၊ ေဒၚနန္းေရႊၾကာက စိုင္းျမတ္ထိုက္၏ ကုတင္ေစာင္းတ ြင္
ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ တကယ္က စိုင္းျမတ္ထိုက္အခန္းမ်ာက ကုတင္တလံုး၊ စာပြဲတလံုးႏွင့္ကုလားထိုင္တလံုးသာ
ရွိသည္၊ စားပြ ဲေပၚမွာက ကြန္ျပဴတာနဲ႕ စာအုပ္ေတြ ရွိသည္၊ သူကြန္ျပဴတာလုပ္ရင္သံုးဖို႕ ကုလားထိုင္
တလံုးရွိသည္၊၊ ထိုင္စရာက ကုတင္ႏွင့္သူ႕ကုလားထိုင္ပဲရွိသည္၊ ေဒၚေလးနန္းကိုတံခါးဖ ြင့္ေပးလိုက္ေတာ့
ေဒၚေလးနန္က သူ႕အခန္းထဲ ဝင္လာၿပီသူ႕ကုတင္ေပၚထိုင္ေတာ့သူက ကုလားထိုင္ေပၚမွာထိုင္လုိက္သည္၊
ေဒၚေလးနန္းကိုေစ့ေစ့ၾကည့္ရမွာ အားနာ၍ မ်က္ႏွာကို ၾကမ္းျပင္ေပၚ စိုက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
….စိုင္း ေဒၚေလးကို ၾကည့္ပါအုန္….
စိုင္းျမတ္ထိုက္ေခါင္းေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေဒၚနန္းေရႊၾကာရဲ႕ က်က္သေရ ရွိလွေသာ မ်က္ႏွာေလးမွာ
မ်က္ရည္ေတြဝ ဲလို႕ ၊ မ်က္ႏွာကလည္း နည္းနည္းေတာ့နီေနသည္၊ ဒါေပမဲ့ဒီကိစၥကိုေတာ့
ျပန္ေအာင္ရွင္းျပစ္ရမည္လို႕ စိတ္ဒုံးဒံုးခ်ထားပံု ရသည္။
…..စိုင္း ေဒၚေလးနန္းကိုအထင္ေသးသြားပလား…
စိုင္းျမတ္ထိုက္စကားမေျပာႏိုင္လည္ေခ်ာင္းထဲ တစ္စ႕ေနသည ို ္၊ သ႕ျပႆနာက ူ အထင္ေသးတာလည္း မဟုတ္၊
ႏွေျမာေနတာ၊ သူပဲ လုပ္ခ်င္သည္၊ အဲလိုသူမ်ားနဲ႕ ကုံးမဲ့အစား၊ သူ႕ေခါင္းကိုပဲ ရမ္းျပမိသည္။
..စိုင္းကိုေဒၚေလးနန္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ဖြင့္ေျပာေတာ့မယ္၊ ကိုေဂ်ာ္နီကိုေဒၚေလးယူခဲ့တာ မိဘေတြ
စိတ္ခ်မ္းသာေစဖို႕က ပထမအခ်က္ပါ၊ ေနာက္တခ်က္က ေဒၚေလးလည္း အဲဒီျမိဳ႕က ထြက္သြားခ်င္ေနခဲ့တာေလ..
အခုေနာက္ပိုင္း ေအာ္ပေရးရွင္းၿပီးေတာ့ကိုေဂ်ာ္နီက တကယ့္အဖိုးႀကီး လို ျဖစ္သြားၿပီကြယ့္၊ ဘာမွကို
မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ေဒၚေလးနန္းကလည္း ေသြးန ဲ႕ကိုယ္သားနဲ႕ကိုယ္ေလ၊ ေနာက္ၿပီး ကိုလူလူကလည္း
ေဒၚေလးအေပၚ ဂရုစိုက္ေတာ့ျငိသြားခဲ့ရတာပါ... ဒါဟာလည္း အခုဟာက ဒုတိယ အႀကိမ္ပါ၊ ေဒၚေလးလည္း
မမွားမိေအာင္သတိထားေနပါတယ္…
အဲဒီဒုတိယအႀကိမ္ပါ ဆိုတာကိုေတာ့စိုင္းျမတ္ထိုက္မယံုပါ၊ ဒါေပမ ဲ့ဘာေျပာစရာ လိုလို႕လဲ၊
အသာျငိမ္ေနလိုက္တယ္၊
..စိုင္း ေဒၚေလးကို နားလည္ေပးပါလို႕ပဲ ေဒၚေလးက ေတာင္းပန္ခ်င္တာပါကြယ္..
..အို ေဒၚေလးနန္းကလည္း က်ေနာ့္ကို ေတာင္းပန္စရာ မလိုပါဘူး၊ တကယ္က က်ေနာ္က နားလည္ပါတယ္၊
က်ေနာ္ဟိုဟို၊ ေဒၚေလးနဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္း မဆိုင္ရ ဲတာက ေဒၚေလးရွက္သ ြားမွာစိုး လို႕ပါ.. က်ေနာ္ေဒၚေလးနန္းကို
အထင္လည္း မေသးမိပါဘူး..
..အင္း ေက်းဇူးပါပဲ စိုင္းရယ္၊ ေဒၚေလးကို မ်က္ႏွာခ်င္း မဆိုင္ရ ဲတာက ၊ ဒီအဖ ြားႀကီး ဒီေလာက္
အသက္ႀကီးေနတာေတာင္ကဲတုန္းပ ဲ လို႕ေျပာရမွာ အားနာေနလို႕ မဟုတ္လား..
..အို ေဒၚေလးကလည္း ႀကံႀကံဖန္ဖန္ဗ်ာ၊ ဘယ္ကလာ အဖြားႀကီးရမွာလည္း ေဒၚေလးက အသက္လည္း
မႀကီးေသးပါဘူး၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ေဒၚေလးက ဒီေလာက္ေခ်ာၿပီး ဒီေလာက္ ..အာ..ေဆာရီး .. ေဆာရီး..
က်ေနာ္လည္း ဘာေတြေျပာေနမိမွန္း မသိေတာ့ပါဘူး..
..ဘာလဲ ေတာင့္တယ္လို႕ ေျပာမလို႕ မဟုတ္လား ဟင္း.. ေယာက္်ားေလးေတြေနာ္၊ ကိုယ့္အေဒၚေတာင္
ကိုယ္မေရွာင္ၾကဘူး၊ ခစ္ခစ္…
...ဟာ ... ေဒၚေလးကလည္း လွတယ္ပဲ ေျပာမွာပါ၊ ေဘာ္ဒီလွတယ္လို႕ေျပာမလို႕ပါ အဟီးဟီးး…
အဲလိုနဲ႕ တူဝရီး မေတာ္တ ဲ့တူဝရီး ႏွစ္ေယာက္သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္သြားၾကပါေတာ့သည္။
ေနာက္ေတာ့စိုင္းျမတ္ထိုက္သိေနၿပီဆိုၿပီး ေဒၚနန္းေရႊၾကာက ေပၚတင္ပဲ တ ြ ဲပါေတာ့သည္၊ ကိုလူလူတို႕
အပတ္မန္႕ေရွ႕ ခ်ေပးရင္ကစ္ေပးၿပီး ႏုတ္ဆက္တာတို႕ ဘာတို႕ ေပၚတင္လုပ္ၾကပါသည္၊ အဲဒီေတာ့မွသူတို႕န ဲ႕
ကားႀကံဳလိုက္ေနတဲ့မာဂရက္မီြကလည္း ေဒၚနန္းေရႊၾကာနဲ႕ ကိုလူလူတို႕ဇာတ္လမ္းကိုသိထားၿပီး ၿပီဆိုတာ
စိုင္းျမတ္ထိုက္တေယာက္သိလုိက္ရပါသည္။ တပတ္တခါေလာက္ေတာ့ေန႕ခင္းဘက္သူတို႕ အပတ္မန္႕ရွိရာသို႕
ကိုလူလူလာၿပီး ေဒၚေလးနန္းကိုေကာင္းေကာင္းျဗင္းေလ့ရွိပါသည္၊ အဲလိုလာသည့္ေန႕တြင္စိုင္းျမတ္ထိုက္
တေယာက္လည္း ဒီဘက္အခန္းမွာ ေဒၚေလးနန္းကိုမွန္းရင္း ကိုယ့္ဘာသာ အိုးစည္ေကာင္းေကာင္း တီး မိပါသည္။
စိုင္းျမတ္ထိုက္လည္း ကားေမာင္းတတ္လာေတာ့ေဒၚေလးနန္း၏ကားကိုသူေမာင္းေပးေတာ့သည္၊
အဲဒီအခါမွာေတာ့ေဒၚေလးနန္းႏွင့္လူလူတို႕က ကားေနာက္ခမ္းမွာ ထိုင္ၿပီး အသံတိတ္က ဲၾကသည္၊
ကားေရွ႕ခန္းမွာေတာ့မာဂရက္မီြက ျပံဳးစိစိ၊ စိုင္းျမတ္ထိုက္လည္း ခုမွမာဂရက္မီြကိုသတိထားမိလာသည္၊
မ်က္ႏွာဝုိင္းဝိုင္း၊ အျမဲလို ျပံဳးျပံဳးေလး ေနတတ္ေတာ့သေဘာေကာင္းမဲ့ပံုပဲလို႕ေတြးမိသည္၊ ဆံပင္က
ပုခံုးေပၚက်ရံုေလးသာ ရွည္သည္၊ ဆံပင္အဖ်ားေလးေတ ြကိုနည္းနည္းေလးတ ြန္႕လိမ္လိမ္ေခြေခ ြေခါက္ေခါက္ေလး
အျမ ဲလုပ္ထားတတ္သည္၊ သြားေတြက ညီၿပီး သြယ္တန္းေနသည္၊ အသားကေတာ့ညိဳေပမဲ့စိုေျပေနေတာ့၊
ဝင္းေနသလို ရွိသည္။ ေဘာ္ဒီကေတာ့နည္းနည္းေလး တုတ္သည္၊ အရပ္က ၅ေပ ေက်ာ္ရံုေလးရွိသည္။
ေဒၚေလးနန္းနဲ႕ယွဥ္ရပ္ရင္ေတာ့ေဒၚေလးနန္း နားရ ြက္ေလာက္မွာ ပဲရွိသည္။ ဝသည္ဟုေတာ့မဆိုႏိုင္၊ ဘာလို႕လဲ
ဆိုေတာ့ကိုယ္လံုးက ဂီတာရွိတ္လိုေတာ့ရွိသည္၊ ခါးက အရမ္းမေသးေပမ ဲ့ေအာက္ပိုင္းမွကားစ ြင့္လာေသာ
တင္လံုးမ်ားေၾကာင့္ေသးသည္ဟုထင္သ ြားရသည္၊ အေပၚက လည္း ရင္သားမ်ားမွာ ေတာ္ေတာ္အလံုးအထည္
ေကာင္းပံုရသည္၊ သူက ဝတ္လိုက္ရင္လည္း တခါတေလ အေတာ္ဟိုက္တာ ေတြ ဝတ္တတ္ေတာ့
ရင္သားေျမွာင္းကိုနက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း ျမင္ရတတ္သည္၊ ေပါင္လံုးေတြကလည္း နည္းနည္းေတာ့တုတ္ေပမဲ့
ဆယ္လူလၽြိဳက္ေခၚတဲ့အဆီအရစ္ရစ္ေတြ မရွိေခ်ာမြတ္ေနသည္၊ ဝတ္လိုက္ရင္လည္း ေဘာင္းဘီတို၊ စကတ္တို
ဆိုေတာ့စိုင္းျမတ္ထိုက္က စိုက္ၾကည့္မိမွာစိုးလို႕ သူ႕ မ်က္လံုးကိုမနည္းထိန္းထားရသည္၊ လစ္ရင္ေတာ့
ခိုးၾကည့္ျဖစ္သည္။
ေဒၚေလးနန္းက စိုင္းျမတ္ထိုက္ကိုမသိမသာ စကားစေလ့ေတာ့ရွိသည္။ မာဂရက္ေယာက္်ား က စတိတ္ေတြ
ျမိဳ႕ေတြ အႏွံ႕ ဆူးရွီဆိုင္ေတြကိုလိုက္စစ္ရသျဖင့္ခရီးခဏခဏ ထြက္ရသည္၊ မာဂရက္မွာ အထီးက်န္ေနသလို
ျဖစ္ေနရသည္၊ ဘာညာေပါ့။ စိုင္းျမတ္ထိုက္ရဲ႕ စိတ္ကူးေတြက ရိုင္းကုန္သည္၊ အင္း မာဂရက္ရ ဲ႕ လိုေနတဲ့
ကြက္လပ္ကေလး ျဖည့္ေပး လိုက္ခ်င္စိတ္ေတြ တဖ ြားဖ ြား ေပၚလာသည္။
စိုင္းျမတ္ထိုက္ရဲ႕ ဂ ြင္းတိုက္ရင္မွန္းတဲ့အထဲမွာ ခ်စ္ခ်စ္ႏ ြယ္၊ ေဒၚေလးနန္းၿပီးေတာ့မာဂရက္တေယာက္ပါ ပိုလာ
ေတာ့သည္။
.....................................................

.
.
တေန႕ေတာ့သူတုိ႕ စက္ရံုပိတ္ေသာ ေဟာလီးေဒးႏွင့္ၾကံဳေတာ့စက္ရံုမွလူမ်ားစုၿပီး ေပ်ာ္ပ ြ ဲစားထ ြက္ၾကမည္ဟု
ေဒၚေလးနန္းက အိမ္တြင္ဦးေဂ်ာ္နီပြမ္ကိုေျပာေလသည္၊ ဦးေဂ်ာ္နီပြမ္က မအား သည့္အျပင္ေဒၚေလးနန္းတို႕
စက္ရံုမွလူမ်ားသာ ဆိုေတာ့သူလည္း မလိုက္ခ်င္၊ ၍ သမီးေလး အန္နာကိုသူအပို႕အႀကိဳ လုပ္ေပးလိုက္မည္
ေဒၚေလးနန္းတို႕ သာသြားပါဟုဆိုေလသည္၊ ေနာက္တခ်က္က စိုင္းျမတ္ထိုက္လည္း ပါေနေတာ့စိတ္ခ်လက္ခ်
လႊတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ တကယ္က သြားၾကသည္မွာ သူတို႕ ေလးေယာက္ထဲသာ၊ ကိုလူလူက ကမ္းေျခ
နားမွအိမ္ေလးတလံုးကိုတေန႕တာ ငွားထားလိုက္သည္ဟုဆိုသည္၊ သူတို႕ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္၊ ေရကူး
စသည္မ်ား လုပ္ၿပီး ညေနက်ရင္ျပန္လာၾကမည္ဟုအစီအစဥ္ဆြဲၿပီး မနက္ေစာေစာ ထြက္လာခ ဲ့ၾကေတာ့သည္။
ထံုးစံအတိုင္း စိုင္းျမတ္ထိုက္က ကားေမာင္း သူ႕ေဘးက မာဂရက္မီြက ထိုင္၊ အေနာက္ဘက္ခံုမွာက ကိုလူလူနဲ႕
နန္းေရႊၾကာ တို႕ ထိုင္ၾကသည္။ စထြက္လာကတည္းက ကားအေနာက္ဖက္က အတြဲ တိုးတိုးတိုးတိုး ခိြခိြခိြခိြ ႏွင့္၊
မာဂရက္မီြကလည္း ျပံဳးေစ့ေစ့ႏွင့္၊ တခ်က္မွာ ျပြတ္စ္ကန ဲ အေနာက္က အသံထြက္လာရာ မာဂရက္မီြက ခိြကန ဲ
ရီလိုက္သည္၊ စိုင္းျမတ္ထိုက္ကမူမ်က္ႏွာမပ်က္ေအာင္မနည္းထိန္းေနရသည္။ စိုင္းျမတ္ထိုက္စိတ္ထဲမွာေတာ့
တကယ့္ကုိမနာလိုျဖစ္မိသည္၊ ေဒၚေလးနန္းကိုသာ သူဆ ြဲလိုက္ရရင္၊ ခ်စ္ခ်စ္ႏြယ္ကိုေတာင္သူသတိရ မိမည္
မထင္ေတာ့၊ ေဒၚေလးနန္းက အရမ္းကိုဆက္ဆီျဖစ္လြန္းသည္ဟုသူထင္မိသည္။
မာဂရက္မီြကလည္း စကတ္ပန္းေရာင္ရင့္ရင့္ေပါင္လယ္ေလာက္ေရာက္သည့္အတိုႏွင့္၊ အေပၚကေတာ့
အျဖဴေပၚမွာ အမဲကန္႕လန္႕စင္းေတ ြႏွင့္၊ တီရွပ္လက္စက ဝတ္ထားသည္၊ ရင္ဘတ္က ဗီပံုစံအက ြဲ ကေတာ့
ထံုးစံအတိုင္း နည္းနည္းဟိုက္သည္၊ ေပါင္လယ္ေလာက္သာေရာက္သည့္စကတ္ေၾကာင့္မာဂရက္မီြ၏
ေပါင္လံုးတုတ္တုတ္ကေလးေတြကို ျမင္ေနရသည္၊ ေပါင္လံုးေလးေတြက ညိဳၿပီးမ ြတ္ေနသည္၊ အင္း၊ ကမ္းေျခက်ရင္
ေရကူးဝတ္စံုနဲ႕ ဆင္းၾကမည္ဆိုေတာ့ဒီထက္ပိုျမင္ရေခ်ေသးရ ဲ႕လို႕ စိုင္းျမတ္ထိုက္တေယာက္ေတြးရင္း လီးက
ေဘာင္းဘီေအာက္မွာ မာတင္း ေနရေလသည္။
ကမ္းေျခေရာက္ေတာ့ကိုလူလူငွားထားသည့္အခန္းေလးမွာ အိပ္ခန္း တစ္ခန္းႏွင့္မီးဖိုေခ်ာင္အေသးေလး ပါသည့္
အခန္းျဖစ္ၿပီး ကမ္းေျခကိုလမ္းနည္းနည္းေလး ေလွ်ာက္လိုက္တာႏွင့္ေရာက္ေလသည္။ စားေသာက္စရာေတ ြ
ေရခဲေသတၱာထဲထည့္၊ သဘက္ေတြ ကမ္းစပ္မွာထိုင္ဖို႕ အခင္းေတ ြ အစားအေသာက္နည္းနည္း ထည့္ထားေသာ
ေရခဲပံုးတပံုးဆြ ဲၿပီး ေလးေယာက္သား ကမ္းေျခသို႕ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာၾကေလသည္။
ကမ္းေျခေသာင္ျပင္ေပၚမွာ သူတို႕ပါလာသည့္အခင္းေတ ြကို ခင္းၿပီး ေရကူးဝတ္စံုအေပၚက ထပ္ဝတ္လာၾကသည့္
တီရွပ္ေဘာင္းဘီ၊ စကဒ္တို႕ကိုခၽြတ္ပံုကာ ေရထ ဲဆင္းဖို႕ျပင္ၾကေလသည္၊ ေဒၚေလးနန္းေရႊၾကာက ပန္းေရာင္
ဘီကီနီႏွင့္၊ မာဂရက္မီြက အျပာေရာင္ဘီကီနီတို႕ကို ဝတ္ထားၾကေလသည္၊ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ေရထဲ
ေျပးဆင္းၾကေတာ့သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုး၏ ေတာင့္တင္းလံုးၾက ြ လွေသာ တင္သားစိုင္မ်ားကိုကိုလူလူႏွင့္
စိုင္းျမတ္ထိုက္တို႕ သြားရည္တမွ်ားမွ်ားျဖင့္ေငးၾကည့္မိၾကေလသည္။
ကိုလူလူက စိုင္းျမတ္ထိုက္ကိုမ်က္လံုးတဖက္မွိတ္ျပရင္း၊
...ေဟ့စိုင္း..မေျပာမရွိနဲ႕ေနာ္..မာဂရက္ ေဘာ္ဒီက ေတာ္ေတာ္မိုက္တာပ ဲ၊ အဟီး ငါတို႕ ေရွာင္ေပးမယ္မင္း
ဝင္သာလံုးေပေတာ့၊ ဒါမ်ိဳး အခြင့္အေရး မ်ိဳးက တခါတေလမွ ၾကံဳတာ…
စိုင္းျမတ္ထိုက္က ဟာ လင္ရွိမယားကိုမလုပ္ခ်င္ပါဘူးဟု ျပန္ေျပာမလို႕ ျပင္ၿပီးမွသူ႕ေဒၚေလးနန္းကိုလည္း ကိုလူလူ
ျဗင္းေနတာ မို႕ ေျပာလို႕မေကာင္းပါဘူးေလ ဆိုၿပီး ျငိမ္ေနလိုက္သည္၊ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း တကယ္ေတာ့
လင္ရွိမယားေပမဲ့သူအလိုတူရင္ဘာမေကာင္းစရာရွိမလဲ လို႕ေတြးေနမိတာကလည္း ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ
မဟုတ္ပါလား။
သူတို႕ ေလးေယာက္ေရထဲမွာ ေဆာ့ၾကေတာ့ကိုလူလူက တခ်ိန္လံုး နန္းေရႊၾကာနားမွာ ဆိုေတာ့စိုင္းျမတ္ထိုက္
တေယာက္လည္း အလိုလိုမာဂရက္မီြနား ေရာက္ရေတာ့တာေပါ့၊ မာဂရက္မီြက ေရကိုကူးတတ္ရံုေလးပ ဲရွိေတာ့
အနက္ဖက္မသြားရ ဲ၊ တခါတေလ လိႈင္းႀကီးေတြ ဝင္လာလို႕ ေျခေထာက္ေလး သ ဲေပၚက လြတ္သြားရင္လန္႕ျဖတ္
ေအာ္ဟစ္ၿပီး စိုင္းျမတ္ထိုက္လက္ေမာင္းေတြကိုဆြဲခိုထားတတ္သည္၊ အဲဒီေတာ့လည္း သူ႕ရ ဲ႕ ေအာင္ျမင္
လံုးဖ ြင့္လွတဲ့ကၽ ြ ဲေကာ္သီးဆိုက္ႏို႕ႀကီးေတ ြက စိုင္းျမတ္ထိုက္လက္ေမာင္းကိုအိကနဲ ဖိဖိမိေနသည္။
စိုင္းျမတ္ထိုက္၏ လီးကလည္း သူ႕ေဘာင္းဘီေအာက္မွာ အစြမ္းကုန္ကိုတင္းမာေနခဲ့ရသည္၊ ခဏေနေမာၾကလို႕
ကမ္းေျခကို ျပန္သြား ေတာ့ေတာင္မွစိုင္းျမတ္ထိုက္မွာ သူ႕လီးအေတာင္က်ေအာင္ေရထဲ ခဏအခ်ိန္ျဖဳန္းၿပီး မွ
တက္ႏိုင္ခဲ့သည္။
ေသာင္ျပင္မွာ ဗိုက္ဆာဆာႏွင့္ပါလာေသာ အစားအေသာက္မ်ားကိုစားေသာက္ၾကၿပီး ခဏနားေနခိုက္၊
ကိုလူလူႏွင့္ေဒၚေလးနန္းတို႕က သူတို႕ အိမ္မွာ ခဏ ျပန္နားၾကအုန္းမည္နင္တို႕ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနခ ဲ့ၾက
ဆိုၿပီး တေယာက္လက္ကိုတေယာက္ဆြဲၿပီး လစ္သ ြားၾကေလသည္၊
မာဂရက္မီြက ခဏေနေတာ့၊
..ေဟ့ ..စိုင္း တို႕ ဟို ႏွစ္ေယာက္ကိုသြားေခ်ာင္းရေအာင္..
ဟုဆိုေလသည္၊ စိုင္းျမတ္ထိုက္လည္း စိတ္က ထေနတာမို႕ မာဂရက္အႀကံကိုသေဘာတူၿပီး ထလာခ ဲ့ၾကေလသည္၊
သူတို႕မွာလည္း ေသာ့ပိုတေခ်ာင္းရွိသျဖင့္တံခါးကိုအသံမၾကားေအာင္ဖြင့္ဝင္ခဲ့ၾကေလသည္၊ သို႕ေသာ္လည္း
နန္းေရႊၾကာတို႕ ႏွစ္ေယာက္မွာ တခုတည္းေသာ အိပ္ခန္းထဲသို႕ဝင္ၿပီး အတ ြင္းမွေလာ့ခ်သြားၿပီျဖစ္ရာ၊ သူတို႕
ဘယ္လိုေခ်ာင္းရမွန္းမသိျဖစ္ေနေတာ့သည္၊ စိုင္းျမတ္ထိုက္က ေဒၚေလးနန္းတို႕ လုပ္လွ်င္အေတာ္
အသံျမည္ေၾကာင္းသူ႕အေတြ႕အႀကံဳရ သိၿပီး ျဖစ္သျဖင့္၊ တံခါးေပၚတြင္နားကပ္၍ ေထာင္ၾကည့္လိုက္၏၊ အထဲ မွာ
တအင္းအင္း တအဲအ ဲ၊ တျပတ္ျပတ္၊ အသံမ်ားၾကားေနရသည္၊ မာဂရက္လည္း စိုင္းျမတ္ထိုက္နည္းတူသူႏွင့္
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ နားကိုကပ္ၿပီး ေထာင္လိုက္သည္၊

သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကိုယ္ကိုကိုင္းကာ နားကိုတံခါးမွာ ကပ္ထားၾကသျဖင့္တေယာက္ႏွင့္တေယာက္
မ်က္ႏွာခ်င္းက နီးကပ္ေနၾကသည္၊ မာဂရက္၏ ျပံဳးေစ့ေစ့မ်က္ႏွာဝိုင္းဝိုင္းေလး ႏွင့္၊ ဘီကီနီထဲမွရုန္းကန္
ထြက္ေတာ့မလိုေဖာင္းမို႕ထေနသည့္ရင္သားစိုင္မ်ားက စိုင္းျမတ္ထိုက္၏ မ်က္ေစ့ေရွ႕တည့္တည့္မွာ
ေရာက္ေနေတာ့စိုင္းျမတ္ထိုက္လီးႀကီး က တအားေတာင္လာတာ အျပစ္ေျပာစရာမရွိလွေပ၊ ဒီၾကားထဲ
အခန္းတြင္းက အသံမ်ားက ပိုပီျပင္လာရာ၊ စိုင္းျမတ္ထိုက္တေယာက္ေတာ္ေတာ့္ကိုတင္းလာခ ဲ့ေလသည္၊ သူႏွင့္
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တထ ြာေလာက္သာ က ြာေတာ့ေသာ မာဂရက္မီြ ေခါင္းေလးကိုလွမ္းကိုင္ၿပီး မာဂရက္မီြ၏
ႏူတ္ခမ္းအစံုကိုစိုင္းျမတ္ထိုက္က သူ႕ႏူတ္ခမ္းအစံုႏွင့္ဖိကာ နမ္းလိုက္မိေတာ့သည္၊ မာဂရက္ကလည္း
ဘယ္အခ်ိန္ထဲက ေစာင့္ေနသလဲ မသိ၊ ပူေႏြးစိုစြတ္ေသာ အနမ္းေတြႏွင့္တုန္႕ျပန္လာေတာ့သည္၊
စိုင္းျမတ္ထိုက္လက္ေတြက အလိုလိုမာဂရက္မီြ၏ ခါးေလးေပၚ ေရာက္သ ြားေတာ့သည္၊ မာဂရက္မီြက အျပာေရာင္
တူးပိစ္ဘီကီနီကိုဝတ္ထားတာမို႕၊ စိုင္းျမတ္ထိုက္လက္ေတြက မာဂရက္မီြ၏ ေခ်ာမြတ္ေသာ အသားျပင္ေလး
ေတြကိုပြတ္သတ္မိေနေလသည္။ ေနာက္ေတာ့သူ႕လက္ေတြက မာဂရက္မီြ၏ တင္ပါးဆံုႀကီးကိုအားမလိုအားမရ
ဖ်စ္ညွစ္လိုက္ၿပီး သူ႕ကိုယ္ဆီသို႕ ဆြ ဲကပ္လိုက္ေလသည္၊ သူ႕ေရကူးေဘာင္းဘီေအာက္မွေထာင္ထေနေသာ
လိင္တန္ႀကီးက မာဂရက္မီြ၏ ဗိုက္သားေလးေတ ြေပၚ သ ြားဖိမိေတာ့မာဂရက္မီြမွာ ၾကက္သည္းေလးပင္
ထသြားရသည္၊ အိမ္ေထာင္သည္ျဖစ္ၿပီး ငတ္ေနရတာ ၾကၿပီမဟုတ္လား၊ မာဂရက္မီြ၏ ပါးစပ္မွာေရာ
ေစာက္ဖုတ္မွာပါ အရည္ေတြ ရြမ္းလာ ခဲ့ရေလေတာ့သည္။
.
.
.
..ခ ြမ္း..
..အို….
ခ်စ္ခ်စ္ႏြယ္ရဲ႕ လက္ထဲက ဖန္ျပ ြန္ေလး ႏွစ္ခုေရွာကန ဲ ထြက္ၿပီး သံမံတလင္း ၾကမ္းျပင္နဲ႕ ထိမိကာ အစိတ္စိတ္
အမႊာမႊာကြ ဲသ ြားရသည္၊ အထဲက အထဲက ဓါတုေဆးရည္ေတြက သိပ္အေရးတႀကီး အဖိုးတန္တာ မဟုတ္ေပမဲ့
မိန္းမသားပီပီ၊ ဖန္စေတြ ကြ ဲတဲ့အသံေၾကာင့္လန္႕ျဖတ္ၿပီး တုန္ကနဲ ျဖစ္သြားခဲ့ရသည္၊ ဒါေပမဲ့တလံုးက မကြဲပဲ
လိမ့္သ ြားေတာ့သူ႕အလိုလိုကုန္းၿပီးေကာက္လိုက္မိတယ္၊ အဲလိုကုန္းလိုက္ေတာ့သူ႕အေနာက္မွာ ရပ္ေနတဲ့
ဆရာႀကီးေဒါက္တာ ဦးသန္းထြန္းေဇာ္ရဲ႕ ကိုယ္ေရွ႕ပိုင္းကိုသူ႕ဖင္ေလးနဲ႕ တြန္းဖိပြတ္လိုက္သလို ျဖစ္သ ြားတယ္၊
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဆရာႀကီးေဘာင္းဘီေအာက္က ပူပူေႏ ြးေႏြး လံုးလံုးႀကီးတခုက ခ်စ္ခ်စ္ႏြယ္ဖင္လံုးေလး
ႏွစ္လံုးၾကားကိုကြက္တိအေျမွာင္းလိုက္ပြတ္လိုက္သလိုမို႕ ရင္ထဲ ဟာကန ဲ ျဖစ္သြားသည္။
...အို မေကာက္နဲ႕ေလ မိႏ ြယ္လက္ရွမယ္…
ဆရာႀကီးက ေျပာရင္းဆိုရင္းက ခ်စ္ခ်စ္ႏြယ္ရဲ႕ ပုခံုးေလးကိုအေနာက္က လွမ္းကိုင္လိုက္ေတာ့ဆရာႀကီးရ ဲ႕
အေခ်ာင္းႀကီးက ခ်စ္ခ်စ္ႏြယ္ရ ဲ႕ ဖင္လံုးေလး ႏွစ္ခုၾကားမွာ လႊတိုက္သလိုပြတ္သတ္သြားသည္၊ ခ်စ္ခ်စ္ႏြယ္
ဒူးေတြေတာင္မခိုင္ခ်င္သလိုျဖစ္သြားသည္၊ ကမန္းကတန္း ကိုယ္ကိုမတ္ရပ္လိုက္ၿပီး ဆရာႀကီးန ဲ႕
နည္းနည္းခ ြာရပ္လိုက္သည္။
..ေဆာရီး ဆရာႀကီး ႏြယ္နည္းနည္းေပါ့သ ြားတယ္..
..အမေလး မိႏြယ္ကလည္း ဒါက ဘာမွအေရးႀကီးတာ မဟုတ္ပါဘူးကြာ၊ ထားလိုက္ထားလိုက္၊ ဟိုသန္႕ရွင္းေရး
လုပ္တ ဲ့မေနာ္တို႕ကိုေခၚလိုက္မယ္..
ခ်စ္ခ်စ္ႏြယ္မွာ ညေနဖက္မွာ ေဆးခန္းထိုင္ရင္း မနက္ဖက္မွာ ဝါသနာပါရာ သုေတသန ဌာနတခုမွာ လည္း
အခ်ိန္ပိုင္း ဝင္လုပ္ေနသည္၊ စိုင္းတေယာက္အေမရိကား သ ြားကထဲက ခ်စ္ခ်စ္ႏြယ္မွာ အခ်ိန္ပိုရလာေတာ့
သူလည္းဝါသနာပါ၊ သူ႕အရင္တုန္းက ဆရာလည္း ျဖစ္ခဲ့ဘူးသူဆရာႀကီးေဒါက္တာဦးသန္းထြန္းေဇာ္ၾကီးၾကပ္
လုပ္ေနၾကေသာ၊ ထရုပ္ပီကယ္ဒီစိရီဆပ္စန္တာ မွာ လူလိုလို႕ေခၚေနတာနဲ႕ ဝင္လုပ္ေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
ေဒါက္တာဦးသန္းထြန္းေဇာ္မွာ ဗဟုသုတလည္းၾက ြယ္၊ သေဘာလည္းအရမ္းေကာင္းသူျဖစ္သည္၊ ခ်စ္ခ်စ္ႏြယ္၏
ေဖေဖ ႏွင့္လည္း မိတ္ေဆြရင္းေတြ ျဖစ္သည္။ ခ်စ္ခ်စ္ႏြယ္မွာ ထိုရီဆပ္စန္တာမွာ ဝင္လုပ္ေနရင္းက သူ႕အလုပ္ကို
သူပိုစိတ္ဝင္စားလာခ ဲ့ရသည္၊ သူေဆးခန္းထိုင္ေနတာက လူနည္းစုကိုသာ သူအက်ိဳးျပဳႏိုင္သည္၊ ထိုရီဆပ္မ်ား၏
အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈက အာရွတိုက္အပူပိုင္းမိုးမ်ားရပ္ဝန္းေနထိုင္သူအမ်ားစုကိုအက်ိဳးျပဳႏိုင္မည္ဆိုတာကို
သေဘာေပါက္လာ၍လည္း ျဖစ္ေလသည္။
ဆရာႀကီး အမ်ိဳးသမီး ေဒၚရီရီမွာ အျငိမ္းစားေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီးျဖစ္ၿပီး သူတို႕မွာလည္း ခ်စ္ခ်စ္ႏြယ္အရြယ္
သမီးတေယာက္ရွိေလသည္၊ ထိုသမီးမွာ ဆရာဝန္အလုပ္ကိုဝါသနာမပါ ဟုဆိုတာ က ြန္ျပဴတာ ဆိုင္းရင့္တက္၊
မာစတာတက္ကာ စကၤာပူသို႕ ထြက္အလုပ္လုပ္ေနေလသည္။ ထိုသို႕ သူ႕သမီးကိုသူေျပာ မႏိုင္သျဖင့္၊
သူ႕ေျပာစကားလည္း နားေထာင္၊ ဝါသနာလည္းတူေသာ ခ်စ္ခ်စ္ႏ ြယ္ကိုဆရာႀကီးက သူ႕သမီးအရင္းလို
ခ်စ္ခင္ေပသည္၊ ေဒၚရီရီကလည္း အျငိမ္းစားယူၿပီး အခ်က္အျပဳတ္ကလည္း ေကာင္းေတာ့ခ်စ္ခ်စ္ႏြယ္အတ ြက္
စားအိမ္ေသာက္အိမ္လည္း ျဖစ္ေနရေပသည္။ ေဒၚရီရီက အျငိမ္းစား ယူေလာက္ရေအာင္အသက္မႀကီးေသး
ေသာ္လည္း ရသည့္လစာမွာ သူတို႕ အတြက္ဘာမွမေျပာပေလာက္သည့္ေင ြေၾကးပမာဏမို႕ မလုပ္ခ်င္ေတာ့သည့္
ဆႏၵေပၚလာတာႏွင့္အနားယူလိုက္ျခင္းျဖစ္ေလသည္။
ခ်စ္ခ်စ္ႏြယ္မွာ အရင္တုန္းက ဆရာႀကီးအေပၚ ဘယ္လိုမွစိတ္ထားမရွိေသာ္လည္း ယခုအမွတ္မထင္ဆရာႀကီး၏
ပူေႏြးေႏ ြး အေခ်ာင္းႀကီး သူ႕ဖင္ၾကားပ ြတ္မိသြားေတာ့ရင္ေတြပန္းေတြ တုန္သ ြားခ ဲ့ရသည္။ ေမာင္နဲ႕ မခ်စ္ရတာ
အေတာ္ၾကာသြားၿပီေနာ္လို႕ သူ႕စိတ္ထဲမွာလည္း တမ္းတလိုက္မိသည္၊ ဘာမွသူ႕စိတ္ထဲမွာ ဆရာႀကီးကိုလိင္ကိစၥ
နဲ႕ပတ္သက္ၿပီးေတြးမိတာ မဟုတ္ေပမဲ့သူ႕အဖုတ္ေလးမွာေတာ့စိုထိုင္းထိုင္း ေလးျဖစ္သြားသလိုပဲ။
... အင္း ... စားဖူးတဲ့အစာတခု၊ မစားရတာၾကာလို႕ ေတာင္းတမိသလိုမ်ိဳးပ ဲ ထင္တယ္လို႕ေပါ့ေပါ့ပ ဲ
ေတြးလိုက္မိလိုက္ပါသည္။
အကယ္၍ ခ်စ္ခ်စ္ႏြယ္သာ ဆရာႀကီး ေဒါက္တာသန္းထြန္းေဇာ္စိတ္ထဲ ဘာေတ ြ ေတြးေနတယ္ဆိုတာကိုသာ
သိလိုက္ရရင္ျဖင့္၊ ………………………..
ဆရာႀကီး ေဒါက္တာသန္းထြန္းေဇာ္စိတ္ထဲမွာေတာ့ခ်စ္ခ်စ္ႏြယ္ကိုပံုစံမ်ိဳးစံုန ဲ႕ကိုလိုးပစ္ေနမိပါသည္။ သူ႕မွာက
အဲလိုစိတ္ရိုင္းေတြ ရွိေနတာက ၾကာလွၿပီ၊ သို႕ရာတ ြင္သူ႕ဘဝမွာ ငယ္ငယ္ထဲက ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာကိုမလုပ္ရ၊ မိဘ
အထိန္းအက ြပ္၊ လူမႈေရးအထိန္းအကြပ္ ဘာသာေရး အထိန္းအကြပ္အဲဒါေတ ြကိုပဲ လိုက္နာေနရၿပီး အျပင္
ဟန္ေဆာင္ဘဝမွာပဲ ေနေနရတာ၊ သူ႕တသက္စာ၊ ရာစုႏွစ္ေခါက္ခ်ိဳး တဝက္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီေပါ့၊ ဆယ္တန္းေအာင္ေတာ့
သူဝါသနာပါရာ စာေပကဗ်ာ သမိုင္း စသည့္ဝိဇၨာပညာရပ္ကိုသင္ယူလိုခဲ့ေသာ္လည္း ဂုဏ္ထူးေျခာက္ခုရေအာင္
က်ဴရွင္ေတြ၊ ဆရာေတြ ေခၚသင္ေပးခဲ့တဲ့သူ႕မိဘေတြက ေဆးေက်ာင္းကိုပဲ တက္ေစခ်င္လို႕ မိဘ အလို
လိုက္ခ ဲ့ရသည္။
ေနာက္ေတာ့လည္း လူႀကီးခ်င္း ေစ့စပ္ၿပီး ထိမ္းျမားလက္ထပ္ေပးလို႕ ေဒၚရီရီႏွင့္အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ရသည္၊ လူက
ညဏ္ရည္တအားေကာင္းေတာ့အျမီွးေတြ တခုၿပီးတခုထပ္ဆင့္ရေနၿပီး အစိုးရပိုင္းမွာပါ နာမည္ရ ပညာတတ္
တဦးျဖစ္လာခဲ့ရသည္။ သူ႕ မိန္းမဘက္ကလည္း ခ်မ္းသာေသာ မ်ိဳးရိုး၊ ဆိုေတာ့သူ႕ဂုဏ္နဲ႕ အညီေနထိုင္ေျပာဆို
ဆက္ဆံခဲ့ရေလသည္၊ သူတို႕သမီးေလး ေမြးလာေတာ့ေဒၚရီရီက ပံုစံသြင္းဖို႕ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း သမီးေလးက
လက္မခံ၊ လုပ္ခ်င္ရာကိုလုပ္သည္၊ ေဒါက္တာသန္းထ ြန္းေဇာ္က လည္း ကြယ္ရာကေန ေျမွာက္ေပးသည္၊
သူငယ္ငယ္တုန္းက မရခဲ့သည့္အခ ြင့္အေရးကိုသူ႕သမီးကိုရေစသည္၊ ေပၚတင္ေတာ့မဟုတ္။
ေဒါက္တာ သန္းထြန္းေဇာ္မွာ ေက်ာင္းမွာ စာသင္ကထည္းက ေက်ာင္းသူေလးမ်ား အေပၚမွာ စိတ္နဲ႕ တခ်ိန္လံုး
ပစ္မွားေနသူျဖစ္သည္၊ ကာမတဏွာလည္း အားႀကီးသည္၊ သို႕ေသာ္လည္း သူ႕ရဲ႕ ဉာဥ္ကိုက အင္မတန္
ထိန္းခ်ဴပ္တတ္သူျဖစ္ေလေတာ့ဘယ္သူမွမရိပ္မိ၊ သူ႕ကိုယ္သူလည္း သိလို႕ အမွားမလုပ္မိေအာင္တခါတေလ
တရားထိုင္တရားနာ လုပ္ေလ့ရွိသည္။ သို႕ရာတ ြင္အတြင္းေအာင္းေနေသာ မီးက ဖြ ဲမီးလိုပ ဲ သတ္လို႕ မလြယ္။ သူ႕
မွာ ခ်ီးက်ဴးစရာက နာမည္ပ်က္ေတာ့တခုမွမရွိခ ဲ့၊ အတြင္းစိတ္ကသာ ညစ္ညမ္း အေတြးေတ ြ ရွိေပမဲ့အျပင္ပန္းမွာ
တည္ျငိမ္ေအာင္ထိန္းထား ႏိုင္ခ ဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္။
သို႕ေသာ္လည္း အင္တာနက္ေခတ္ထလာေတာ့သူ၏ အတြင္းေအာင္းစိတ္ေတြ ပြင့္လာခ ဲ့ရသည္၊ အဲဒါကေတာ့
အင္တာနက္မွာ ရေနသည့္ပ ြန္းမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့သူနွင့္ကိုက္ညီမည့္ဗမာဖိုရမ္
ဆိုက္တခုကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္၊ အဲဒါကေတာ့အေတြးပင္လယ္ျပာ၊ နဂိုထဲက စာေပဝါသနာပါသူျဖစ္ေတာ့
ေအာစာေရးသူမ်ား စုေနရာ အေတြးပင္လယ္ က သူ႕အတြက္ရတနာသိုက္လို ျဖစ္ေနခဲ့ရေတာ့သည္။
အေတြးပင္လယ္မွာက စာမ်ားမွာ အရြယ္မ်ိဳးစံုစာရွိေလသည္၊ သူတို႕ လိုအရ ြယ္ေတြက ဘဝမွာ အိမ္ေထာင္န ဲ႕
သားသမီးနဲ႕ အလုပ္အကိုင္ကလည္း ေအာင္ျမင္ေနတဲ့အခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီဆိုေတာ့ခ်မ္းကိုတို႕လိုလူပ်ိဳသိုး
စိတ္ကူးယဥ္ႏုႏုရြရ ြ ေတြ မၾကိဳက္ေတာ့၊ ကိုသာဒင္တို႕လိုကြက္ကြက္ကြင္းက ြင္း ေရးထားတာေတြကိုပဲ
သေဘာက်မိသည္၊ သူလည္း ပိုးက ထလာေတာ့စာ စ ေရးျဖစ္သည္၊ သူ႕ကိုယ္သူစိတ္ကူးယဥ္မင္းသား လို႕
အမည္ေပးလိုက္သည္။ သူ႕ကိုယ္သူအခုမွေဆးေက်ာင္းၿပီးစ ခ်ာတိတ္လိုလို ပရိုဖိုင္းကိုလုပ္ထားသည္။ တကယ္စ
ေရးေတာ့နည္းနည္းေလး လက္ေပါက္ကပ္တာ ေတြ႕လာရသည္။ အဲေတာ့သူမ်ား ေရးၿပီးသားေတြကို
ေလ့လာရသည္။ အဲဒီလိုေလွ်ာက္ဖတ္လိုက္ေတာ့ကိုသာဒင္ရဲ႕ ပိေတာက္ဝါ ဒိုင္ယာရီ ဆိုတ ဲ့ဇာတ္လမ္းကို
အရမ္းၾကိဳက္မိသည္။ ပိေတာက္ဝါ ေနရာတြင္သူ႕ဇနီးရီရီကိုထည့္စဥ္းစား လိုက္မိေတာ့ဖီးတက္လာသည္။
တကယ္ေတာ့ေဒၚရီရီမွာ ေဒါက္တာသန္းထြန္းေဇာ္ထက္အမ်ားႀကီး ငယ္သည္၊ အသက္၄၅ ႏွစ္ေလာက္သာ
ရွိေသးသည္၊ သူတို႕မွာ ေငြေၾကးအင္အားက အလုပ္လုပ္ဖို႕လည္း မလိုလို႕ ေစာေစာစီးစီး အျငိမ္းစား
ယူခိုင္းလိုက္သည္။ ေနာက္ၿပီး ေဒၚရီရီမွာ ခ်မ္းသာသည့္မိဘ ႏွစ္ပါးမွေမြးဖြားလာသည္မို႕ လက္ေမႊး မီးမေလာင္၊
ေျခေမႊး မီးမေလာင္ေနလာခဲ့သူျဖစ္သျဖင့္လူက တအားႏုသည္၊ အသားေလးေတြမွာ ေဖြးဥေနၿပီး ေဘာ္ဒီကလည္း
လွေနတုန္းျဖစ္သည္။ လူက ငယ္ငယ္တုန္းက ခတ္ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ေလး ျဖစ္သျဖင့္အသက္ႀကီးလာေတာ့
ေဘာ္ဒီက အေနေတာ္ျဖစ္ေနသည္။
ေဒၚရီရီမွာ ေခတ္မွီေသာ္လည္း လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီေသာ အမ်ိဳးသမီးႀကီး မဟုတ္ေပ၊ လင္ေယာက္်ားကိုရိုေသၿပီး
အေနအထိုင္ရိုးရိုး ျဖင့္အစားအေသာက္ခ်က္ျပဳတ္ဖို႕ဝါသနာပါသူျဖစ္ေလသည္။ ေဒါက္တာ သန္းထြန္းေဇာ္က
ေဒၚရီရီ႕အေၾကာင္းသိသူျဖစ္သျဖင့္သူ႕ကြယ္ရာမွာ ေဖာက္ျပန္မည့္သူမဟုတ္မွန္းသိသည္။
သို႕ေသာ္လည္း နဂိုထဲက ကာမတဏွာအားႀကီးေသာ ေဒါက္တာသန္းထ ြန္းေဇာ္က သူ႕မိန္းမကိုကိုသာဒင့္
ဇာတ္လမ္းထဲက ေယာက္်ားေနာက္ကြယ္မွာ ေဖါက္ျပန္ေသာ မိန္းမ ေဒၚကန္႕ေကာ္ေနရာမွာ စိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္ရင္း
အကယ္၍ ရီရီသာ ေဒၚကန္႕ေကာ္လို ေဖာက္ျပန္ခဲ့လွ်င္ဆိုသည့္အေတြးကိုေတ ြးလိုက္တာႏွင့္ပင္ဖီးတအား
တက္ေနမိသည္။ သူ႕အေတြးထဲမွာ ေဒၚရီရီႏွင့္ေကာင္ေလးတေယာက္အားရပါးရ လုပ္ေနၾကပံုမ်ိဳးကို
စဥ္းစားလိုက္တာန ဲ႕ကိုလီးက ေတာင္တက္လာခ ဲ့ရသည္။ အဲလိုေန႕မ်ိဳးေတြ ဆိုရင္ညဘက္အိပ္ယာထဲမွာ
ေဒၚရီရီကိုအားရပါးရ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ဆက္ဆံမိေလသည္။
တေန႕ေတာ့သူ၏ဇာတိျမိဳ႕သို႕ ခရီးထြက္ရင္းက သူ႕ အမဝမ္းက ြဲ တေယာက္၏သားေလး ၁၀တန္းေအာင္ၿပီး
အမွတ္ေကာင္းသျဖင့္ေဆးတကၠသိုလ္သို႕သ ြားရမည္ျဖစ္ရာ သူတို႕အိမ္မွေက်ာင္းတက္ဖို႕သူက ေျပာလိုက္ရာ
သူ႕အမဝမ္းက ြဲ မိသားစုက ဝမ္းသာအားရ လက္ခံလိုက္ၿပီး ေမာင္မင္းညိဳ ကိုသူ႕အိမ္မွေက်ာင္းတက္ဖို႕ ထည့္လိုက္
ေလေတာ့သည္။ ေမာင္မင္းညိဳမွာ နယ္ျမိဳ႕ေလးမွာ ႀကီးျပင္းလာခဲ့သူျဖစ္ရာ အသက္ငယ္ေပမဲ့အသားညိဳညိဳ
လူေကာင္က ထြားထြားျဖစ္ေလသည္။ ေဒါက္တာဦးသန္းထြန္းေဇာ္အတြက္စိတ္ကူးယဥ္စရာ အက ြက္ရခ ဲ့ေပသည္၊
ေမာင္မင္းညိဳမွာလည္း ရိုးရိုးသားသား၊ ေဒၚရီရီမွာလည္း ရိုးရိုးသားသား ပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း
ေဒါက္တာဦးသန္းထြန္းေဇာ္၏ စိတ္ထဲမွာေတာ့ဇာတ္လမ္းမ်ိဳးစံုကလန္ဖန္ထိုး၊ စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္ခင္းကာ
စိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြ ရခ ဲ့ေတာ့သည္၊ ေဒၚရီရီမွာလည္း အခုမွသူ႕ေယာက္်ားက သူငယ္ျပန္သလိုညတငို ္း ခ်စ္ပ ြဲေတြ
ဆင္ႏ ြ ဲေနတာကိုနားမလည္ႏိုင္ျဖစ္ေနရေသာ္လည္း သူ႕အတြက္လည္း ေကာင္းတာမို႕၊ ဘာမွေတာ့ကြန္ပလိန္း
မတက္ရွာပါ။
ေဒါက္တာဦးသန္းထြန္းေဇာ္တေယာက္ေနာက္ေတာ့စိတ္ကူးယဥ္ေတြကိုလက္ေတြ႕ အေကာင္အထည္
ေဖၚခ်င္လာေတာ့သည္၊ ကိုသာဒင့္ဇာတ္လမ္းထဲမွာေတာ့ေဒၚကန္႕ေကာ္က ကာမဆႏၵျပင္းပ် တာမို႕၊
သူ႕ေယာက္်ား တူကေလးႏွင့္ျဖစ္တာကို ေရးထားေပမဲ့၊ တကယ္တန္းက ေဒၚရီရီကလည္း အဲလိုမဟုတ္၊
ေမာင္မင္းညိဳမွာလည္း သူတို႕ကိုအရမ္းရိုေသေလးစား ရံုမက ရိုးသားလြန္းေတာ့မ်က္လံုးေတာင္ေမာ္မၾကည့္၊
ဒီတိုင္းထားလို႕ကေတာ့အုိးခ်င္းထိ၊ ႀကိဳးခ်င္းညိဖို႕က ျဖစ္ႏိုင္မည္မထင္၊ ထိဖို႕ညိဖို႕ ျပင္ပ ပေယာဂ ေတာ့
ထည့္ေပးရမည္ဟုေဒါက္တာဦးသန္းထြန္းေဇာ္သေဘာေပါက္လာသည္။ ထိုအတြက္ကိုသူစနစ္တက်
ပလန္ခ်လုပ္ဖို႕စဥ္းစားေတာ့သည္။
ဒီၾကားထဲမွာ သူ႕မိတ္ေဆြ၊ ၏ သမီးေလး၊ သူ႕တပည့္ျဖစ္ခ ဲ့ဘူးသူ၊ ေဒါက္တာခ်စ္ခ်စ္ႏြယ္ဆိုတဲ့ေကာင္မေလး ကို
သူ႕အလုပ္ထဲမွာ လူလည္း လိုေနတာႏွင့္ခန္႕လိုက္သည္၊ ခန္႕လိုက္ၿပီးမွ၊ အဲဒီေကာင္မေလးက ဘာျဖစ္လို႕မွန္းမသိ၊
သူ႕အတြက္ေတာ္ေတာ္ေလး စ ြ ဲေဆာင္မႈရွိေနတာကိုသတိထားမိလာတယ္၊ အ ဲဒါန ဲ႕ ေကာင္မေလးနဲ႕ နီးနီးကပ္ကပ္
ေနရေအာင္သူလုပ္ေနေသာ စပယ္ရွယ္ပေရာဂ်က္တခုထဲ ေခၚထားလိုက္ေလသည္။ ေကာင္မေလးႏွင့္
ေစ့စပ္ထားသည္ဆိုေတာ့ေဒါက္တာစိုင္းျမတ္ထိုက္ဆိုတာကလည္း အေမရိကား ထြက္သြားသည္ဆိုေတာ့
ေကာင္မေလးလည္း ေလာေလာဆယ္ေတာ့လြတ္လပ္ေနတဲ့သေဘာေပါ့၊ ဟုေတြးထားသည္။ ဘာရယ္ညာရယ္
လုပ္ဖို႕ေတာ့စိတ္ကူးမရွိ၊ အရင္ကလည္း သူ၊ ဘယ္သူ႕ အေပၚမွကိုယ္ထိလက္ေရာက္မလုပ္ဖူးဘူး၊ စိတ္ထဲက
မွန္းရံုသာ၊
တေန႕က ေတာ့ေကာင္မေလး ဖန္ေခ်ာင္းကေလးျပဳတ္က်လို႕ ကုန္းေကာက္လိုက္တာ သူန ဲ႕ တအားကပ္ေနေတာ့
သူ႕ ငယ္ပါႀကီးကိုေကာင္မေလး ဖင္ႏွစ္လံုးၾကားမွာ အေျမွာင္းလိုက္ပြတ္မိသ ြားသည္၊ ေကာင္မေလး မ်က္ႏွာ နဲနဲ
ရဲသြားသလို၊ သူလည္း အေတာ္ဖီးတက္သြားသည္၊ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့အဲဒီညက ရီရီကိုေလးဘက္
ေထာက္ခိုင္းၿပီး၊ အျပတ္ဆ ြ ဲျပစ္လိုက္သည္၊ သူ႕စိတ္ကူးထ ဲမွာေတာ့ေရွ႕က ကုန္းေနတဲ့ခ်စ္ခ်စ္ႏ ြယ္ကို
ေဆာ္ေနတာပ ဲေပါ့။

အပိုင္း ( ၂ ) ကိုဆက္လက္အားေပးၾကပါ
ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္
#မႏၲလာေမာင္ေမာင္တုတ္