Series 15(f)

" ေရျခားေျမျခား သူ႔ဘ၀ " အပိုင္း ( ၆ )

ဇာတ္လမ္း - နတ္သား

တစ္ခ်က္ၿပီးသြားသည္ႏွင့္ ပံု႔ပံု႔က ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ပြတ္ျပန္သည္။
ထို႔ေနာက္ေတာ့ ဆက္ခါ ဆက္ခါ …။
"ရွီး … လုပ္ … အဲဒီလိုမ်ဳိး … ဖိပြတ္ဟယ္ .. နာနာေလး … အင္း .."
ဖူးသစ္စု စိတ္လႈပ္ရွားမႈႏွင့္အတူ ပံု႔ပံု႔၏ လႈပ္ရွားမႈကို တိုက္တြန္းမိသည္။ သူမေျပာသည္ကမွ
ေနာက္က်ေနေသးသည္။ ပံု႔ပံု႔က ပို၍ကိုယ္ခႏၶာထြားသည္ႏွင့္အမွ် သူမက ေရွ႕ကေနဦးေဆာင္ကာ
အျပတ္ကိုလႈပ္ေပးသည္။ ထိုမွတဖန္ကိုယ္ကို အနည္းငယ္ ေလွ်ာဆင္းကာ ဖူးသစ္စု၏
ႏို႔သီးတစ္ဖက္ကို ငံု႔စို႔သည္။ ျဖဴ၀င္းေနသည့္ ရင္ၫြန္႔သားအထက္ပိုင္းကိုလဲ လွ်ာျဖင့္
အသာဖြဖြရက္ေပးသည္။ ဖူးသစ္စု တကိုယ္လံုး ေကာ့ပ်က္တက္လာသလို ဖိပြတ္ျခင္းခံေနရသည့္
အဖုတ္ထဲမွ ယားယံမႈကလဲ ပိုမိုလာသည္။ ပြတ္ေနရယံုႏွင့္ အားမရေတာ့ …။
"ငါမေနႏိုင္ေတာ့ဘူး … ပံု႔ပံု႔ … အံဆြဲထဲကဟာေတြ သြားယူလိုက္ေတာ့ .. ဘက္ထရီေတာ့
ရွိေသးတယ္မွတ္လား .."
"ေအး .. ေအး .. ရွိဦးမွာပါဟ .. နင္ ..ကိုမင္းနဲ႔ သြားအိပ္တုန္းကေတာင္ ငါစမ္းၾကည့္ေသးတယ္ ..
အယ္ .."
ကုတင္ေပၚက ကမန္းကတမ္း ေျပးဆင္းကာ မွန္တင္ခံု အံဆြဲနားကို တိုးသြားသူ ပံု႔ပု႔ံ
သူမစကားႏွင့္သူမ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္ၿပီး လွ်ာကေလး တစ္လစ္ျဖစ္သည္။ ခါတိုင္းအခ်ိန္ဆို
ဖူးသစ္စုက လွမ္းစမိဦးမွာျဖစ္ေသာ္လဲ အခုေတာ့ အဖုတ္ထဲမွ ရြစိတက္ေအာင္လႈပ္ခါမႈကို
ေျဖရွင္းဖို႔က အရင္မို႔ ဘာမွေျပာမေနေတာ့ပါ။ကိုယ့္ေပါင္ၾကားထဲကိုယ့္ဖာသာလက္ျပန္ထိုးၿပီး
မာေတာင္ေနၿပီျဖစ္သည့္ အဖုေလးကို ထိုးဆြေနလိုက္သည္။ ပံု႔ပံု႔ ငံုးဥႏွစ္ခုကို ယူၿပီး ခ်က္ခ်င္း
ျပန္ေရာက္လာသည္။ ဖူးသစ္စုလက္ထဲကို သူမဟာေလး ျဖစ္သည့္ အနက္ေရာင္ေလးကို
ထိုးေပးသည္။
"ဘယ္လို ေနမွာလဲ .. ၆၉လား …"
"ေအး .. လာ ျမန္ျမန္.. နင့္ ငါ့မ်က္ႏွာေပၚခြလိုက္ …"
မဆိုင္းမတြပင္ ပံု႔ပံု႔၏ ေဖာင္းမို႔ေနသည့္ အဖုတ္က ဖူးသစ္စုမ်က္ႏွာေပၚေရာက္လာသည္။
သူမတို႔ႏွစ္ဦးသည္ အေမြးရိတ္ၾကတာျခင္း တူသည္မို႔ ပံု႔ပံု႔အဖုတ္သည္ ဖူးသစ္စုလိုပင္
ေျပာင္ရွင္းေနသည္။ ပံု႔ပံု႔၏ ထုူးျခားခ်က္က အဖုတ္ဘယ္ဘက္အနားသားေပးတြင္
မွည့္နက္တစ္လံုးရွိသည္။ ပို၍ ထူးဆန္းသည္က ပံု႔ပံု႔တစ္ေယာက္ သူမ အဖုေလးကို ဆြေပးမွ
ဖီးလ္တက္တာမဟုတ္ပဲ ထိုမွည့္နက္ဖုေလးကို ထိုးဆြေပးလွ်င္လဲ တဆတ္ဆတ္ႏွင့္
တုန္ကာတက္သည္အထိ ဖီလင္လာေၾကာင္း ဖူးသစ္စုသိထားသည္။ ငံုးဥကို ဖြင့္လိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္
တုန္ေနသည့္ထိပ္ေခါင္းႏွင့္ အသာတို႔သည္။
"အေမ့ !!! … မိစု .. အဲဒါကို ေနာက္မွဆြ .. အထဲကိုပဲထည့္လိုက္ေတာ့ … "
"ေအး … နင္လဲ ငါ့ထဲကို ထည့္လုိက္ေတာ့ … လက္နဲ႔ထိုးရင္ လက္သည္းေတြလဲ သတိထားဦး .."
"ရွီး … ရက္ .. ရက္ .. မရပ္နဲ႔ .. ဆက္ရပ္ေပး .. ပု႔ံပံု႔ .."
ပံု႔ပံု႔က ငံုးဥကို အထဲထည့္သို႔ ပစ္သြားလိုက္သည့္အျပင္ သူမ၏လွ်ာႏွင့္ပါ တဆက္တည္း ဖူးသစ္စု
အဖုေလးကို ထိုးဆြေပးမႈေၾကာင့္ သူမရင္ထဲ ရမၼက္မီးေတာင္က ျပင္းထန္စြာပင္ေပါက္ကြဲထြက္သည္။
စိတ္တက္ႂကြလာမႈႏွင့္အတူ သူမမ်က္ႏွာေပၚ မိုးကာ ရွိေနသည့္ ပံု႔ပံု႔၏ ႏုးအိေနသည့္
အတြင္းသားေတြကို လက္ေခ်ာင္းႏွင့္ ထိုးဆြသည္။ အဖုေလးကိုလဲ ဖိဖိပြတ္ေပးသည္။
ႏွစ္ေယာက္စလံုး အသက္ရွဴသံမ်ားက ျပတ္ေတာင္းျပတ္ေတာင္းျဖစ္လာၿပီး ရင္သားေတြက
တင္းမာလာသည္။ ထုိ႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ….
အားသြန္ခြန္စိုက္ လႈပ္ရွားမႈမ်ား၏ ေနာက္ဆက္တြဲ အက်ဳိးဆက္အျဖစ္ ဖူးသစ္စုႏွင့္ ပံု႔ပံု႔
မ်က္ႏွာတစ္ခါ ျပန္သစ္လိုက္ရသည္။ ဖူးသစ္စု မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးလို႔ ျပန္ထြက္လာေတာ့ ပံု႔ပံု႔က
မီးပိတ္ၿပီး အိပ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ၾကည့္ရတာ ေက်နပ္အားရသြားတာမို႔ အနားယူခ်င္တာ ျဖစ္ရမည္။
ကုိကိုနဲ႔ခ်စ္ရတာေလာက္ မေကာင္းေပမယ့္ သူမရင္ထဲက ေ၀ဒနာကို ခဏတာသက္သာေအာင္
လုပ္ေပးခဲ့သည္မို႔ ဖူးသစ္စု ပံု႔ပံု႔ကို မေႏွာင့္ယွက္ခ်င္ေတာ့ပါ။ သူမကုတင္ဘက္သို႔
အသာျပန္ေလွ်ာက္လာခဲ့ရင္း ေမြ႔ယာေပၚတြင္အသာ၀င္လွဲလိုက္သည္။ မ်က္စိကို
အသာမွိတ္လိုက္ေပမယ့္ မ်က္၀န္းထဲတြင္ကိုကို၏ အရိပ္အေယာင္ကို လွမ္းျမင္ရျပန္သည္။
သူမကိုကို႔ကို လြမ္းပါသည္။ကိုကို႔ကို
လြမ္းသည့္စိတ္ႏွင့္ကိုကိုျပန္ေရာက္လာလွ်င္ကိုကိုေပ်ာ္သြားေအာင္ လုပ္ရမည္ဟု
စဥ္းစားလိုက္ပါေတာ့သည္။ ဤသည္ကပင္ သူမအတြက္ အေျဖတစ္ခု ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္ …။
*** *** ***
"ကိုကိုရယ္ .. ဘယ္ထြက္ေျပးမွာက်ေနတာပဲ .. တကယ္တဲ ေတြ႔ကတည္းက .."
အခန္းထဲ ေရာက္ကတည္းက သူမကို တရပ္စပ္နမ္းၿပီး ကုတင္ေပၚကို ေပြ႔တင္လိုက္သည့္
မင္းမင္းေၾကာင့္ ဖူးသစ္စု ေလသံေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးႏွင့္ ေျပာမိသည္။ ေျပာလို႔သာေျပာရသည္။
သူမကိုယ္တိုင္လဲကိုကို၏ အခ်စ္ကို ေတာင့္တေနခဲ့ရသူမို႔ တားျမစ္ဖို႔ေတာ့ စိတ္ကူးမရွိပါ။
တက္စီေပၚကတည္းက လက္သရမ္းခဲ့သည့္ကိုကို႔ေၾကာင့္ သူမဟာေလးလဲ စိုရႊဲေနၿပီ ျဖစ္သည္။
"လြမ္းတာကိုး စုရဲ ႔ .. ေလယာဥ္ေပၚကတည္းက စိတ္ကူးယဥ္ေနခဲ့တာ စုမွ မသိတာ …"
"အမေလး သိေပါ့ … မေနႏိုင္ မထုိင္ႏိုင္ တက္စီေပၚမွာတင္ စုစကတ္ေအာက္
လက္လာထိုးထည့္ကတည္းက သိေနတာ "
"ဟဲ .. ဟဲ .. စုကလဲကိုကို႔စိတ္ကို ဆြေအာင္၀တ္လာတာပဲ မွတ္လား …"
မင္းမင္းေျပာတာ ဟုတ္ေတာ့လဲဟုတ္ပါသည္။ ဖူးသစ္စုကိုယ္တိုင္ကကိုကို႔ကို အလြမ္းေျပဧည့္ခံဖို႔
စဥ္းစားထားသည္မို႔ တမင္တကာပင္ကိုကိုသေဘာက်သည္ဆိုေသာ အေပၚေအာက္တဆက္တည္း
အသားကပ္dress ေပ်ာ့ကို ၀တ္ဆင္ခဲ့တာျဖစ္သည္။ကိုယ္လံုးလွသည့္သူမို႔ အျပာနက္ေရာင္ႏွင့္
အျဖဴေရာင္ အစင္းေၾကာင္းမ်ားပါေသာ အသားကပ္dressသည္ ျမင္ရသည္ႏွင့္
ရင္ခုန္ဖို႔ေကာင္းေအာင္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိလြန္းလွသည္။ အရွည္ကလဲ ေပါင္လည္အထိပဲ ရွိသျဖင့္
ေျဖာင့္စင္းေသာ ေပါင္တံ၀င္း၀င္းေလးေတြ၏ အလွက အစြမ္းကုန္ေပၚေနရာ မင္းမင္း ဘယ္လိုမွ
မထိန္းႏိုင္ပဲ တက္စီေပၚမွာတင္ လက္သရမ္းခဲ့တာျဖစ္သည္။ ပင္တီေလးေပၚကေန မွန္းကာ
ပြတ္ေပးရင္း သူ႔ကားကို အိမ္မွာထိုးထားခဲ့တာ ဒီအခ်က္ႏွင့္ မွန္သြားၿပီဟု
ေတြးေတာင္ေတြးေနေသးသည္။
"စု … မခြ်တ္နဲ႔ … ပင္တီပဲ ခြ်တ္လိုက္ေလ .."
"ဟင္ … ဒီအတိုင္းႀကီး လုပ္မလို႔လား .. အရမ္းႀကီး ေၾကသြားဦးမယ္ေနာ္ …"
"ပက္လက္မေနနဲ႔ေလ .. ကုတင္ေစာင္းမွာ ေလးဘက္ေထာက္လိုက္ေလ ..ကိုကိုေအာက္ကေန
မတ္တပ္ရပ္ လုပ္မယ္ "
"ဟြန္႔ .. သူ႔အႀကိဳက္ႀကီးပဲ .. စစခ်င္း အရမ္းလဲ မေဆာင့္နဲ႔ဦးေနာ္ .."
"အင္းပါ ..ကိုကိုသိပါတယ္ "
"အင္းပါ" လို႔ေျပာထားေပမယ့္ တကယ္တမ္း လုပ္ေတာ့ တာထြက္ကတည္းက
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းႏွင့္ေဆာင့္သည့္ မင္းမင္းကို ဖူးသစ္စု မတားျမစ္မိပါ။ ကားေပၚမွာကတည္းက
လက္ႏွင့္ဆြတာခံထားရသည့္ အက်ဳိးဆက္ေၾကာင့္ သူမအဖုတ္ေလးထဲမွာ
အရည္ေတြႏွင့္ရႊဲေနသည္က ခူးခပ္ထားသလို အဆင္သင့္ ျဖစ္ေစသည္။ မင္းမင္း လိင္တံတဆံုး
ထိုးထည့္လိုက္ေပမယ့္ အဆင္ေျပေျပ၀င္သြားသည္။ နာက်င္စပ္ျဖင္းမႈကို မခံစားရပဲ အရသာကိုသာ
တစ္လံုးတစ္ခဲ ရလာသည့္အခါ မင္းမင္း စိတ္တိုင္းက်ေအာင္ပင္ ေနေပးလိုက္သည္။ မင္းမင္းကလဲ
ဖူးသစ္စု ခံႏုိင္သည္မွန္းသိသည္ႏွင့္ ကြဲကာခဲ့ရသမွ် အတိုးခ်ကာ ထင္တိုင္းကို က်ဲေတာ့သည္။
အန္ကယ္ေ၀ါင္ႏွင့္ ဂ်ိမ္းစ္တို႔ျပန္မေရာက္ေသးၾကသည့္ အခ်က္ကလဲ သူတို႔ႏွစ္ဦး၏ ကာမတိုက္ပြဲကုိ
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ဆင္ႏႊဲႏိုင္ေအာင္ အေထာက္အကူ ျပဳေပးေနသည္။ ႏွစ္ဦးသား
စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ေအာ္ဟစ္ ညည္းညဴၿပီး ေပါက္ကြဲထြက္ေနၾကရာ ပံုစံေတာင္
မေျပာင္းလိုက္ႏိုင္ပဲ ထိုအေနအထားႏွင့္ပင္ တစ္ခ်ီၿပီးသြားသည္။ မိနစ္ပိုင္းမွ် ၾကာသည္အထိ
အရည္ေတြကို တစစ္စစ္ႏွင့္ ပန္းထုတ္ၿပီးသည့္တိုင္ေအာင္ မင္းမင္း ျပန္မႏႈတ္ေသးပဲ
တပ္လ်က္ႀကီးႏွင့္ ဇိမ္ခံကာေနသည္။
"ကိုကို .. မာေနတုန္းပဲလား …"
"ဟုတ္တယ္ .. စု … မေက်နပ္ေသးဘူးေလကြာ .. ေနာက္တစ္ခ်ီေလာက္ေတာ့
ထပ္ဆြဲခ်င္ေသးတယ္ .. "
"ကိုကိုကေလ ထန္ကိုထန္တယ္ …"
"ထန္တာ မဟုတ္ဘူး .. သန္တာ .. သန္တာ .. ဟင္း .. ဟင္း … ဘာလဲ စုက မခံႏိုင္ေတာ့လို႔လား
…"
"ခံပါ့မယ္ေတာ္ .. ဘယ္လိုေတြျဖစ္ေနမွန္းကို မသိဘူး .. ထုတ္လိုက္ဦး .. အရည္ေတြသုတ္ရဦးမယ္
…"
"ေန .. ေန … အဲဒီအတိုင္းေန ..ကိုကို သုတ္ေပးမယ္ …"
မင္းမင္း ဒီေလာက္ေတာ့ အလိုက္သိပါသည္။ နဲနဲအရွိန္က်သြားသည့္ သူ႔အေကာင္ကို
အခုမွဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေခါင္းရင္းနားက စင္ေပၚရွိ တစ္ရွဴးထုတ္ကို ေျပးဆြဲသည္။ ဖူးသစ္စုက
မင္းမင္းသုတ္ရလြယ္ေအာင္ ကုတင္ေျခရင္းမွာပင္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားေပးထားသည္။
၉၀ဒီဂရီနီးပါေထာင္ေနတာ မဟုတ္ေတာ့သည့္တိုင္ ၄၅ဒီဂရီေလာက္
ရွိေနေသးသည့္ကိုကို႔ဟာႀကီးကို ျမင္ေတာ့ သူမအတြင္းထဲက လိႈက္လိႈက္လာျပန္သည္။
တစ္ရွဴးရြက္ကို သူမအ၀ေလးနား ကပ္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ အထဲကဟာေတြကို ညႇစ္ထုတ္လိုက္သည္။
"ျဗစ္ .. ျဗစ္ .."
"အမ်ားႀကီးကို ပန္းထုတ္တာပဲ …"
"ဟဲ့ .. အဲဒါ စုကို ဘယ္ေလာက္လြမ္းေၾကာင္း သက္ေသျပတာ .. ဒီတစ္ပတ္အတြင္းမွာ
ဟန္းပေလးေတာင္ မလုပ္ဘူး.. ဘယ္မာဆက္မွလဲ မသြားခဲ့ဘူး .."
"ဟြန္း … ခါတိုင္းလဲ တစ္ပတ္ေနမွ တစ္ခါေတြ႔တာပဲ ..ကိုကိုရယ္ .. အခုဟာက ကိုကို႔ကိုက
လြန္လြန္းတယ္ .."
ဖူးသစ္စု မ်က္ေစာင္းထိုးကာ ေျပာေပမယ့္ သူမ မ်က္၀န္းေတြကေတာ့ အေပ်ာ္ရည္နဲ႔လဲ့ေနသည္။
အမွန္တကယ္ဆို သူမလဲကိုကို႔ကို လြမ္းေနသည္မို႔ကိုကို႔နည္းတူ အရည္ေတြအမ်ားႀကီး
ထြက္က်ခဲ့သည္သာ။ သို႔ေသာ္ သူမက မိန္းကေလးမို႔ အမူပိုပိုႏွင့္ ႏြဲ႔ကာေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
သူ႔လိင္တံတစ္၀ိုက္ကို တစ္ရွဴးႏွင့္သုတ္ေနရင္း ဖူးသစ္စု အေျပာကို မင္းမင္း ေက်နပ္အားရစြာ
ရယ္ပါသည္။ သုတ္လို႔ၿပီးသြားသည္ႏွင့္ တစ္ရွဴးေတြကို အမိႈက္ျခင္းထဲ ပစ္ထည့္ၿပီး
ကုတင္ေပၚတက္လာသည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ ဖူးသစ္စုကို ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲေပြ႔သည္။
"ကဲ .. ေကာင္မေလး .. အပိုေတြ ေျပာမေနနဲ႔ .. စုေကာကိုကို႔ကို မလြမ္းဘူးလား .."
သူမမ်က္၀န္းေတြကို စိုက္ၾကည့္ကာ ေမးသည္မို႔ ဖူးသစ္စု ႐ုတ္တရက္မေျဖေသးပါ။ မင္းမင္း၏ ပါးကို
ဖြဖြေလး ျဖတ္ခနဲ နမ္းလိုက္ၿပီးမွ ..
"လြမ္းတာေပါ့ကိုကိုရယ္ .. တစ္ပတ္ထဲဆိုတာေတာ့သိတယ္ .. ဒါေပမယ့္ကိုကို စလံုးမွာ မရွိဘူးဆိုတဲ့
အသိနဲ႔တင္ ငိုခ်င္သလိုလိုႀကီး ျဖစ္ေနတာ .."
"ကိုကိုလဲ တူတူပါပဲ စုရယ္ … မမႀကီးကေတာင္ ဒီတစ္ေခါက္ကိုကိုျပန္လာတာ ငိုင္လွခ်ည္လားဆိုၿပီး
ေျပာေနတယ္ ..ကိုငယ္ကေတာ့ မမစုကို လြမ္းလို႔ေနမွာေပါ့ ဆိုၿပီး ေနာက္ေနေသးတယ္ .."
"တကယ္ ?? .."
"တကယ္ေပါ့ .. ဘာလဲ စုက မယံုလို႔လား .. ထပ္သက္ေသျပမယ္ေလ .."
မင္းမင္း လက္က ဖူးသစ္စု၏ dress ေအာက္ကရင္သားျပည့္ျပည့္ေလးဆီသို႔ ေရာက္သြားကာ
လက္ႏွင့္ညႇစ္သည္။
"ကိုကိုကေလ ႏိုင္ကို မႏိုင္ဘူး … ကဲပါ ..ကိုကိုနားလိုက္ပါဦး .. ဒီတစ္ခါ စုတစ္လွည့္ေပါ့ .."
ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းေအာင္ မ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ျပရင္း ဖူးသစ္စု မင္းမင္းကိုယ္ေပၚတက္လာသည္။
မခြ်တ္ရေသးသည့္ dress ေရာ၊ ဘရာနီနီေလးေရာ ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္။ စြဲမက္ဖြယ္
ပကတိကိုယ္လံုးေလးက အထင္အရွားေပၚလာသည္တြင္ ဘာမွမလုပ္ရေသးပဲႏွင့္တင္ မင္းမင္း
စိတ္ျပန္တက္ႂကြလာသည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ ဖူးသစ္စု သူမအကြဲေၾကာင္းေလးႏွင့္
ေလးငါးဆယ္ခ်ယ္ေလာက္ ဖိကာပြတ္ဆြဲေပးလိုက္သည္တြင္ သူ႔လိင္တံက စံခ်ိန္မီ ျပန္မာလာသည္။
ဆြေနတာကို ရပ္၍ ထိပ္ဖူးကို ေသခ်ာကိုင္ၿပီး သူမအ၀ေလးႏွင့္ေတ့သည္။ မိမိရျဖစ္သည္ႏွင့္
ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ စြိခနဲ ေနၿပီး ထိပ္နီနီႀကီးက အထဲကို ေရာက္သြားသည္။ ေနရာတက်ျဖစ္သြားၿပီမို႔
ဖူးသစ္စုက လက္ႏွစ္ဖက္ကို မင္းမင္း၏ ရင္ပတ္ေပၚက်က်နနေထာက္ၿပီး တင္ပါးႏွင့္
ဆီးစပ္ထိသည္အထိ အကုန္ဖိခ်လိုက္ေတာ့သည္။
"အား .. ေကာင္းလိုက္တာ .. စုရယ္ … အဲဒါေၾကာင့္ စုကိုခ်စ္ေနရတာ .."
ၾကားေနၾကစကားေပမယ့္ ဒီလိုမ်ဳိးႏွစ္ေယာက္သား ခ်စ္တင္းေႏွာေနသည့္ အခ်ိန္မွာ "ခ်စ္သည္" ဟု
ၾကားရျခင္းက ဖူးသစ္စု အတြက္ ပိုခ်ဳိၿမိန္လြန္းလွသည္။ ေက်နပ္အားရစြာ ၿပံဳးရင္း ဒုတိယတစ္ခ်ီ
အလြမ္းေျဖပြဲကို သူမက ေရွ႕ကဦးေဆာင္ ဆင္ႏႊဲသည္။ ေရႊေရာင္ဆံႏြယ္ေခြေလးေတြ ဖူးသစ္စု၏
ႏွဖူးျပင္ေပၚတြင္ ခုန္ေပါက္ေျပးလႊားေဆာ့ကစားေန၏။ ထိုနည္းတူ ရင္သားမို႔မို႔တို႔ကလဲ
အထက္ေအာက္ ေဘာင္ဘင္ခတ္ကာ ေျပးလႊားေနျပန္သည္။ သူမတင္ပါးႏွင့္ ဆီးစပ္႐ိုက္မိသံ
တဖတ္ဖတ္မ်ားသာ အခန္းထဲတြင္ အဆက္မျပတ္ႀကီးစိုးထားသည္။ အျမင့္ဆုံးအခ်ိန္ကို တေက်ာ့ျပန္
ေရာက္သြားသည္အထိေတာ့ ဖူးသစ္စု ေတာက္ေလွ်ာက္ ထင္တိုင္းက်ဲလိုက္ႏိုင္ေသာ္လဲ
ထိုအဆင့္ကလြန္ေျမာက္သြားခ်ိန္တြင္မူ ေမာပန္းမႈေၾကာင့္ ျဖည္းျဖည္းေလးသာ
ဖိပြတ္ေပးႏိုင္ေတာ့သည္။
"စုၿပီးသြားျပန္ၿပီ မွတ္လား … နားခ်င္နားေလ .. လာကိုကို႔ေပၚမွာ အိပ္ .."
မင္းမင္းက အလိုက္တသိႏွင့္ ဖူးသစ္စုကို လွမ္းဖက္က သူ႔ရင္ပတ္ေပၚေမးတင္ကာ အိပ္ေစသည္။
ေကာင္မေလးသည္ အေမာေျဖေနသည့္ဟန္ အသက္ကိုမွန္မွန္ရွဴရင္း သူ႔ကို မ်က္လႊာပင့္ကာ
ၾကည့္သည္။
"ကိုကို႔ကိုေတာ့ စု မႏိုင္ေတာ့ဘူး .. စုကသာၿပီးသြားတယ္ .. သူက မၿပီးႏိုင္ဘူး … ဒီလုိသာဆို
စုေတာ့ အကူရွာရေတာ့မယ္ .."
"ဟမ္ .. စု ဘာေျပာတယ္ .."
"ဒီလိုကိုကိုရ .. စုက ..ကိုကို႔ကို ပံု႔ပုံ႔နဲ႔ စပ္ေပးမလို႔ပါ .."
"ေဟ !!! .."
မင္းမင္း ဖူးသစ္စုကို မ်က္လံုးအျပဴးသား၊ ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္ ၾကည့္၏။
ဒီေလာက္နီးကပ္စြာရွိေနသျဖင့္ နားၾကားလြဲတာေတာ့ လံုး၀ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။
"ပံု႔ပံု႔ကကိုကို႔ကို စိတ္၀င္စားေနတယ္ … စုတို႔ စာေမးပြဲၿပီးေတာ့ကိုကိုမရွိဘူးေလ .. အဲဒါ သူနဲ႔အတူ
စုတို႔ ငံုးဥသံုးမိၾကတယ္ေလ .. အဲဒီမွာ သူက စုကိုဖြင့္ေျပာတာ .."
"စုေျပာတာ .. သူကကိုကိုနဲ႔အိပ္ခ်င္တယ္ .. အဲဒီလို ဆိုလိုတာလား …"
မင္းမင္း မရဲတရဲႏွင့္ ဖူးသစ္စု၏ မ်က္ႏွာကိုေသခ်ာစိုက္ၾကည့္၍ ေမးရသည္။ သူ႔စကားသံေတြေတာင္
အနည္းငယ္ တုန္ခါေနသလိုျဖစ္သည္။ ဖူးသစ္စု၏ အေတြးေတြက တခါတခါ သူလိုက္မမီလို႔ မင္းမင္း
မယံုရဲေသးတာေတာ့ အမွန္ပင္။ မ်က္လံုးထဲတြင္ေတာ့ ပုံ႔ပံု႔၏ တင္းတင္းရစ္ရစ္ကိုယ္လံုးေလးကို
ခ်က္ခ်င္းေျပးျမင္သည္။ အျပင္မ်က္ႏွာအမူအယာ ဘယ္ေလာက္ထိန္းႏိုင္ေပမယ့္ အတြင္းစိတ္ကို
မထိန္းႏိုင္သည္မို႔ လိင္တံႀကီးက ဆတ္ခနဲ တုန္သည္။
"အလဲ့ ..ကိုကို .. စိတ္မပါရွာဘူးေနာ္ .. ဟင္း .. ဟင္း .."
ကိုယ္ခ်င္းဆက္ေနသည္အေနအထားမို႔ ဖူးသစ္စုက ခ်က္ခ်င္းရိပ္မိသည္။ မင္းမင္းကို
ၿပံဳးစိစိႏွင့္စသည္။ "ဟာကြာ"ဆိုၿပီး မင္းမင္း ရွက္ကိုးရွက္ကန္းႏွင့္ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္သည္။
ေနာက္ေတာ့ လူႀကီးရွက္ရယ္ဆိုသည့္ စကားအတိုင္း တဟီးဟီးႏွင့္ရယ္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။
"ဒါပဲေနာ္ကိုကို .. စုကကိုကို႔ကို ခ်စ္လို႔ကိုကိုေပ်ာ္ေအာင္ စဥ္းစားထားတာ .. စုကို အခ်စ္မေလ်ာ့ရဘူး
.."
မင္းမင္း ခ်စ္သူေလး၏ ပါးျပင္ကို လက္ႏွင့္ရြရြေလးပြတ္သည္။ ၿပီးေတာ့ ျဖတ္ခနဲကိုယ္ကိုဆြဲေပြ႔ကာ
တစ္ဖက္ကို လွိမ့္ခ်သည္။ ဖူးသစ္စုက ေအာက္က သူက အေပၚကေန ျပန္ျဖစ္သြားသည္။
ဖိမိေနသည့္ကိုယ္ကိုမကာ ႂကြလိုက္ရင္း လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေမြ႔ယာေပၚေထာက္ကာ အားယူသည္။
ရီေ၀ေ၀ေလးႏွင့္ ၾကည့္ေနသည့္ ဖူးသစ္စု၏ မ်က္နက္၀န္းေလးကို တည့္တည့္စိုက္ၾကည့္ၿပီးမွ ..
"စုကို ဘယ္ေတာ့မွ အခ်စ္မေလ်ာ့ဘူး … ဒီစကားေတြကို စုဘယ္ေလာက္ထိ စဥ္းစားၿပီးမွ
ေျပာတာလဲဆိုတာကိုကို သေဘာေပါက္တယ္ … စုကိုလဲကိုကို ပိုလို႔ေတာင္ ခ်စ္သြားေသးတယ္ .."
မင္းမင္း အေျပာႏွင့္သာမက အလုပ္ႏွင့္ပါ သက္ေသျပသည္။ သူ႔အတြက္ မၿပီးဆံုးေသးသည့္ ခရီးကို
ႀကိဳးစားပမ္းစား စတင္သလို ဖူးသစ္စုကိုပါ တြဲ၍ ေခၚသည္။ သူ႔ျပဳမႈ၏ ေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္
ဖူးသစ္စု၏ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့တြင္ ေခြ်းေစးေလးေတြက ေျခာက္တာမွ မၾကာေသး။ ျပန္လည္၍
ခိုတြဲလာျပန္သည္။ကိုယ္ကေလးကလဲ တစ္ခ်က္ခ်င္း သိမ့္ခါသိမ့္ခါ လႈပ္ေနၿပီး၊ မေစ့တေစ့
ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးမ်ားၾကားမွလဲ တအင္းအင္း ညည္းညဴသံေလးမ်ားက ျပန္လည္ထြက္ေပၚေနသည္။
တစတစ မင္းမင္းေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းထန္လာေသာအခါ မ်က္ေတာင္ေလးေတြ စင္းေနေသာ
မ်က္ႏွာေလးက ခပ္ေမာ့ေမာ့ျဖစ္လာၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြကို လွ်ာႏွင့္သပ္သည္။ ေထာက္ကာ
အားျပဳထားသည့္ မင္းမင္း၏ လက္ဖ်ံႏွစ္ဖက္ကိုလဲ သူမလက္ႏွင့္ တင္းတင္းဆုပ္ကာကိုင္ထားသည္။
ဖူးသစ္စု၏ အမူအယာကို ေတာက္ေလွ်ာက္ အကဲခတ္ကာ ၾကည့္ေနသည္မို႔ မင္းမင္း
အေျခအေနေကာင္းၿပီဟု တြက္သည္။ သူကိုယ္တိုင္ မ်က္စိမွိတ္လိုက္ၿပီး ေခါင္းကိုေမာ့ကာ စိတ္ကို
ႏုးညံ့သည့္အတြင္းသားေတြႏွင့္ ထိေတြ႔ေနေသာ သူ႔လိင္တံဆီသို႔ အားျပဳလိုက္သည္။
စိတ္ေရာကိုယ္ေပါ အားသြင္းကာ တရွိန္ထိုးတင္လိုက္သည္တြင္ သိပ္မၾကာခင္မွာပင္
မီးသတ္ပိုက္ေခါင္းပြင့္ကာ ထြက္သလို ထိန္းထားသမွ် အကုန္ သူ႔လိင္တံထိပ္မွ ပန္းထြက္သည္။
ၾကားေလဟာနယ္ မရွိေအာင္ႏွယ္ ႏွစ္ဦးသားဆီးစပ္မ်ားကို ဖိကာကပ္ထားရင္း မင္းမင္း အသက္ကို
ပံုမွန္ျဖစ္ေအာင္ ျပန္ရွဴရသည္။ ပံုမွန္ျပန္ျဖစ္လာသည္ႏွင့္ ပထမတစ္ခ်ီကလို စိမ္ကာမထားေတာ့ပဲ
ဖူးသစ္စု၏ကိုယ္ေပၚမွ ႂကြကာ ခြာလိုက္သည္။ ဖူးသစ္စုကေတာ့ မ်က္လံုးေတာင္ မဖြင့္ႏိုင္ေတာ့ပဲ
မူလအတိုင္း ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေထာင္ထားေပးလ်က္ ရွိသည္။ ေျပာင္ရွင္းေနသည့္
အကြဲေၾကာင္းေလးၾကားမွ တစိမ့္စိမ့္ထြက္က်ေနသည့္ အရာေတြကို ျမင္ေတာ့ မင္းမင္း
ဘာကိုသေဘာက်မွန္း မသိပဲ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ၿပံဳးမိေလသည္။
စကၤာပူၿမိဳ႕၏ ညအလွသည္ သူ႔ေရွ႕ကေန ေနာက္ဘက္သို႔ မာစဒါကားေလး အရွိန္ႏွင့္
တရိပ္ရိပ္ေျပးေနသည္။ မင္းမင္း မ်က္စိ၏ ေရွ႕တူရွဴရွဴကို ၾကည့္ကာ အာ႐ံုစိုက္ထားေသာ္လဲ
သူ႔စိတ္အေတြးက ေရွ႕မွာ ရွိမေနပါ။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါးေၾကာ္မႀကိဳက္ ေၾကာင္မိုက္အျဖစ္ေတာ့ သူ အေရာက္မခံႏိုင္ေပ။ ပံု႔ပံု႔ႏွင့္ ကိစၥကို
ဖူးသစ္စု တကယ္ေျပာေနမွန္း ေသခ်ာသည္ႏွင့္ သူ ေရွ႕ဆက္ဘယ္လို ခရီးသြားရမည္ဆိုတာကို plan
ခ်သည္။ သူ႔ေခါင္းထဲတြင္ ေကာင္းႏိုးရာရာ plan ေတြကတစ္ခုၿပီးတစ္ခုေပၚလာလို႔
ကားေမာင္းေနရင္းႏွင့္ ဖူးသစ္စုကို ေသခ်ာေတာင္ စကားမေျပာႏိုင္ခဲ့ေပ။ သို႔ေပမယ့္
ဖူးသစ္စုကိုယ္တိုင္လဲ အလြမ္းေျဖပြဲ၏ အရွိန္ႏွင့္ ႏႈံးေနရာ မင္းမင္းကို စကားစမေနေတာ့ပဲ
ဖြင့္ထားသည့္ သီခ်င္းမ်ားကို နားေထာင္ရင္းသာ လိုက္ပါလာခဲ့သည္။ ကားေမာင္းရင္း
ေတာက္ေလွ်ာက္ေတြးလာရာမွ ဖူးသစ္စုတို႔ အိမ္နားေရာက္သည္တြင္ မင္းမင္းေခါင္းထဲတြင္
အႀကံေကာင္းတစ္ခု ရသည္။
"စု .. ဒီလို လုပ္ပါလား …ကိုကိုတို႔ Bintan သြားရင္ ေကာင္းမလား .."
"ဘင္တန္ .. ဟုတ္လား … အဲဒါ ဘာလဲ … ေအာ္ .. သိၿပီ သိၿပီ .. အင္ဒိုနီးရွားကြ်န္းကို ေျပာတာ
မွတ္လား .. ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ … !!! "
လက္ခုပ္လက္၀ါးေလးတီးကာပင္ ဖူးသစ္စု မင္းမင္း အႀကံကိုေထာက္ခံသည္။ မင္းမင္း
ေက်နပ္သြားသည္။ ကားကို သူလိုက္ပို႔ေနက် ဖူးသစ္စု ဘေလာ့၏ ဓါတ္ေလွကားေအာက္နားတြင္
ထိုးကာရပ္သည္။ ဖူးသစ္စုဘက္ကို လွည့္ၾကည့္ကာ
"ဒါဆိုကိုကို နက္ျဖန္က်လွ်င္ တိုးေအးဂ်င့္ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး သံုးေယာက္စာ package
၀ယ္လိုက္မယ္ေလ .. အဲဒါဆို ခရီးသြားသလိုမ်ဳိး ျဖစ္ၿပီးကိုကိုတို႔ေတြလဲ တမ်ဳိးမျဖစ္ၾကေတာ့ဘူးေပါ့
.."
"ကိုကိုကေတာ့ေနာ္ .. ႏိုင္ကိုမႏိုင္ဘူး … ေခါင္းထဲဥာဏ္နီဥာဏ္နက္ေတြ အျပည့္ပဲ .. ဟြန္း ..
ေျပာကိုမေျပာခ်င္ၿပီး .. တစ္လမ္းလံုးလဲ ဒါပဲ စဥ္းစားလာတာမဟုတ္လား .."
"ဟီး .. စုကလဲကြာ ..ကိုကိုက စုေျပာလို႔ပါ .."
ဖူးသစ္စုက ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ပဲ မ်က္ေစာင္းေပ်ာ့ေပ်ာ့တစ္ခ်က္ကိုသာ လက္ေဆာင္ေပးရင္း
ကားထဲက ထြက္သည္။ မင္းမင္းလဲ သူ႔ဘက္ကတံခါးကို ဖြင့္ကာ လိုက္ဆင္းသည္။ ဓါတ္ေလွကား
ဆင္းလာသည္ကို ေစာင့္ေနတုန္း သူတို႔ ထံုးစံအတိုင္း တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္
ေပြ႔ဖက္ထားၾကသည္။ ညဥ့္ေတာ္ေတာ္နက္ေနၿပီမို႔ လူရွင္းေနရာ သူတို႔ႏွစ္ဦး
ရင္ခ်င္းအပ္အေနအထားႏွင့္ ရွိေနသည့္တိုင္ ဂ႐ုစိုက္ၿပီး ၾကည့္မိသူက တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ မရွိေပ။
"ကဲ .. သြားမယ္ကိုကို .. ဂြတ္ႏိုက္ .. စိတ္ကူးေတြလဲ ႀကိဳယဥ္မေနနဲ႔ဦး .."
"ႁပြတ္ .."
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို တင္းတင္းေလးတစ္ခ်က္လာထိၿပီးေနာက္ ဖူးသစ္စု ပြင့္ေနၿပီျဖစ္သည့္
ဓါတ္ေလွကားထဲ ၀င္သြားသည္။ မင္းမင္း ဘယ္သူမွ မရွိသည္ကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး
ေကာ့ေကာ့ေလးထြက္သြားသည့္ ဖူးသစ္စု၏ ေနာက္ပိုင္းကို
လက္သရမ္းလိုက္သည္။ကိုယ္ကေလးတြန္႔ခနဲ ျဖစ္သြားၿပီး မင္းမင္းကို ဓါတ္ေလွကားထဲကေန
လွမ္းမ်က္ေစာင္းထိုးသည္။ မင္းမင္း မ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ကာ မ်က္ႏွာကို စပ္ၿဖီးၿဖီး လုပ္ျပသည္။
သူမပါးစပ္ကေန "ကဲကိုကဲတယ္"ဟု ေရရြတ္သံကိုေတာ့ ဓါတ္ေလွကားတံခါးက ပိတ္သြားၿပီမို႔
မင္းမင္း ေသခ်ာမၾကားလိုက္ရေခ်။ သူ႔ေရွ႕ျမင္ကြင္းကေန ဖူးသစ္စု ေပ်ာက္သြားသည္ႏွင့္ မင္းမင္း
ရပ္ထားသည့္ ကားဆီသို႔ ခပ္ျမန္ျမန္ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ ဘာရယ္ေၾကာင့္မွန္းမသိ။
သူလမ္းတေလွ်ာက္ ေလခြ်န္၍သာ ျပန္လာခဲ့ေလသည္။
"စိတ္ကူးႀကိဳမယဥ္နဲ႔ေနာ္"ဟု မွာထားလို႔သာေတာ္ေသးသည္။ မင္းမင္း ထိုအပတ္က
ေကာင္းေကာင္းေတာင္ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ေပ။ သူ႔အေတြးထဲတြင္ ဖူးသစ္စုႏွင့္ ပံု႔ပံု႔၏ အေၾကာင္းက
တ၀ဲလည္လည္ ရွိေနသည္။ ခပ္ျပည့္ျပည့္၊ ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ ေကာင္မေလးမ်ားကို
အျပင္မွာေတြ႔တိုင္း ဆူၿဖိဳးလွသည့္ ပံု႔ပံု႔၏ကိုယ္ေလးက ဘယ္လိုေနမလဲ မသိဟု
ႀကိဳတင္ရင္ခုန္ေနမိသည္သာ။ တခါတခါ အေတြးရွည္သြားသည့္အခါမ်ဳိးတြင္ သူ႔ေကာင္ကပဲ
လိုက္လုိက္ရွည္လာလို႔ မင္းမင္း အိမ္သာေျပးကာ ရွဴေပါက္ထုတ္ရသည္က အေမာပင္။
ဖူးသစ္စုကလဲ အလြမ္းေျဖၿပီးသည့္ ေန႔ကတည္းက ေပၚမလာေတာ့ သူ႔မွာ စိတ္ေျဖစရာလဲ မရွိေခ်။
လက္ႏွင့္ကေတာ့ ဘယ္လိုမွ မေျဖခ်င္ေတာ့သည္မို႔ ေရာက္လာေတာ့မည့္ ေသာၾကာေန႔ကိုသာ
သတိရတိုင္း ျပကၡဒိန္ၾကည့္၍ ေစာင့္ေနမိေတာ့သည္။
တကယ္တမ္းဆိုလွ်င္ မင္းမင္း ကံေကာင္းသည္ဟု ေျပာရမည္။ အခုေနာက္ပိုင္း အင္ဒိုနီးရွား
ဘင္တန္ကြ်န္းကို သြားရဖို႔က ရက္တိုႏွင့္ စီစဥ္လို႔ ရသည္မဟုတ္။ စကၤာပူႏွင့္ကပ္လ်က္တြင္
ဘင္တန္သာမက၊ ဘာတန္ဆိုသည့္ ကြ်န္းလဲပဲ ရွိေပမယ့္ မင္းမင္းက သူတစ္ေခါက္ေရာက္ဖူးေသာ
ဘင္တန္ကိုပဲ သေဘာက်သည္။ ဖူးသစ္စုတို႔လဲ သေဘာက်ႏိုင္မွန္း သူက ႀကိဳသိေနသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သူက ဘင္တန္ကိုသာ မရရေအာင္ စီစဥ္ျခင္းျဖစ္သည္။ သူကံေကာင္းခ်င္ေတာ့
ဘင္တန္မွာမွ နာမည္ႀကီး Nirwana Resort (နီ၀မ္းနား)ကို ရလိုက္သည္။
အဆင္ေျပခ်င္ေတာ့လဲေတာ္ေတာ္ႀကီး အဆင္ေျပေနသည္ဟု ေျပာရမည္။ သူ တိုးေအးဂ်င့္ကို
ဖုန္းဆက္ၿပီး ေနာက္တစ္ရက္အၾကာမွာပင္ ကြန္ဖန္းျဖစ္သြားၿပီး လက္မွတ္သြားထုတ္လို႔ရသည္။
ဒီေတာ့ ေလာေလာဆယ္ သူလုပ္ေနရသည့္ အလုပ္က ေသာၾကာေန႔ေရာက္ဖုိ႔
ထိုင္ေစာင့္ေနရျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။
ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဖူးသစ္စု၏ လိုက္ေလ်ာမႈကို ေလာေလာဆယ္ အက်ဳိးခံစားေနရသူက ဆိုက္ထဲက
ကန္ထ႐ိုက္တာပင္ ျဖစ္သည္။ မင္းမင္းက ေသာၾကာေန႔ မေရာက္ခင္ထိ အပင္ပန္းမခံခ်င္လို႔
ဆိုက္ထဲေတာင္မွ သိပ္မသြားေတာ့ေခ်။ ဒီေတာ့ inspection formကိုသာ
လက္မွတ္ထိုးေပးလိုက္သည္မို႔ ကန္ထ႐ိုက္တာကေတာ္ေတာ္သေဘာက်ေနသည္။ ညမိုးမခ်ဳပ္ခင္
ကြန္ကရစ္ေလာင္းတာကၿပီးၿပီးသြားသျဖင့္ သူတို႔လဲ ေစာေစာစီးစီး အလုပ္သိမ္းက်သလို မင္းမင္းလဲ
ေစာေစာစီးစီး အိမ္ျပန္အနားယူလို႔ရသည္။ ႏွစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ အျဖစ္တြင္ သူ႔ဘက္က
အေလ်ာ့ေပးလို႔ မျဖစ္။ အားရွိထားမွျဖစ္မည္။ ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ ေကာင္းေကာင္း
အားေမြးထားျခင္းသာလွ်င္ ဒီတစ္ပတ္ မင္းမင္း၏ အဓိက အလုပ္ျဖစ္ေနေလသည္။
*** *** ***
ေရွ႕ကသြားေနသည့္ စစ္ကိုင္းအိုးေလးႏွင့္ အလားသဏၭန္ တူသည့္ တင္အိုးေလးႏွစ္စံုက
မင္းမင္းစိတ္ကို ဆြသထက္ဆြေနသည္။ ဖူးသစ္စု၏ အရိပ္အေျခၾကည့္ရမည္ ျဖစ္၍သာ သူစိတ္ကို
ထိန္းခ်ဳပ္ထားရသည္။ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ မႀကံဳဘူးေသးသည့္ ညာဘက္ျခမ္းက
အိုးကားကားေလးတစ္စံုကို နီ၀မ္းနားဟိုတယ္ေရာက္သည္ႏွင့္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး
စမ္းမိမွာေသခ်ာသည္။ တစ္ထြာေလာက္ရွိမည့္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီတိုေလးေအာက္မွာ
လံုးကားထြက္ေနသည့္ ဒီဟာေလးကို ေဒါ့ဂီစတိုင္နဲ႔သာ က်ဳံးလိုက္ရလွ်င္ျဖင့္
ဘင္တန္ကမ္းေျခေတာင္ သူဆင္းျဖစ္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဟု မင္းမင္းေတြးေနမိသည္။
မင္းမင္း ယူထားသည့္ Tour Package က မနက္အေစာႀကီးထစရာမလိုလို႔ ဖူးသစ္စုတို႔
ေကာင္းေကာင္းအလွျပင္ဖို႔ အခ်ိန္ရခဲ့ဟန္တူသည္။ ၀တ္လာသည့္ အ၀တ္အစားက
သြားမည့္ေနရာႏွင့္လိုက္ေအာင္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ၀တ္စားထားေသာ္လဲ မ်က္ႏွာေလးေတြက
မႈန္ေနေအာင္ လွေနၾကသည္။ အေရာင္တူ အေသြးတူ ၀တ္ဆင္ထားသည့္
ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ကို ဓါတ္ေလွကားထဲက ထြက္လာကတည္းက
မင္းမင္းအေရာင္ေတာက္ေနသည့္ မ်က္လံုးမ်ားႏွင့္ စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့မိသည္သာ။ သူ႔မ်က္လံုး၏
အၾကည့္ေတြကို ရိပ္မိလို႔ထင္သည္။ ခါတိုင္းဆိုလွ်င္ မင္းမင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ဆက္စ္ကိစၥပါမခ်န္
ေနာက္ေျပာင္ေနၾက ပံု႔ပံု႔ေတာင္ ရွက္ကိုးရွက္ကန္း အမူအယာျပကာ သိပ္စကားမေျပာေခ်။ Tanah
Merah Ferry Terminal ေရာက္လို႔ သေဘၤာအလာကို ထိုင္ေစာင့္ရင္း ဓါတ္ပံုေလး ဘာေလး႐ိုက္မွ
နဲနဲ ပံုမွန္အသြင္ ျပန္ျဖစ္လာသည္။ ေလးဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ သြားရသည့္ ေရလမ္းခရီး၌မူ
ဖူးသစ္စုက မင္းမင္း ပခံုးေပၚမွီကာ ေမွးလာလို႔လားမသိ။ ပံု႔ပံု႔လဲ ေက်ာေလးဆင္း၊ ေျခေလးဆန္႔ကာ
ထိုင္ခံုကိုမွီထားရင္း မ်က္ေတာင္ေလးေတြ မွိတ္ထားသည္။ မင္းမင္းသာလွ်င္ သူ႔ေပၚမွီထားသည့္
ဖူးသစ္စု၏ ေခါင္းကိုေက်ာ္ကာ တစ္ဖက္မွ ေပါင္တံအလွျပသလို ျဖစ္ေနသည့္
ေျခတံျပည့္ျပည့္ေလးေတြေရာ၊ ရင္ကိုေကာ့ထားသလို ျဖစ္ေန၍ အျဖဴေရာင္ ဘေလာ့စ္အေပ်ာ့ထဲက
ေမာက္ထြက္ေနေသာ ရင္သားတစ္စံုကိုေရာ လွမ္းလွမ္းရိႈးေနမိသည္။
သူတို႔သြားသည့္ေန႔က ေသာၾကာေန႔ျဖစ္လို႔ အင္ဒိုနီးရွားဘက္ေရာက္ေတာ့ အင္မီဂေရးရွင္းတြင္
သိပ္မတန္းစီလိုက္ရပါ။ ေႁမြလိမ္ေႁမြေကာက္လို ျပဳလုပ္ထားသည့္ Q စီရာေနရာက
ႏွစ္တန္းေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ပဲ လူရွိေနသည္။ ျမန္မာပတ္စ္ပို႔မို႔ ကိစၥ၀ိစၥတစ္ခုခု ျဖစ္ေနမွာစိုးသျဖင့္
မင္းမင္းက ဖူးသစ္စုႏွင့္ ပံု႔ပံု႔ကို ေရွ႕ကေန စီခိုင္းသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လဲ ပုခံုးခ်င္းတန္းကာ ရွိေနသည့္
ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္၏ ေနာက္ပိုင္းအလွကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သံုးသပ္လို႔ ရေနခဲ့သည္။
မေခ်ာတို႔က ဘင္တန္ေရာက္တာႏွင့္ ကဲဖို႔ ဘီကီနီကို တခါထဲ ခံ၀တ္လာခဲ့မွန္း
မနက္ကေတြ႔ကတည္းက မင္းမင္း သိေနရာ ဟိုတယ္ကို ျမန္ျမန္ေရာက္ပါေစဟု သူ
ဆုေတာင္းေနမိသည္။ အျဖဴေရာင္ ဘေလာက္စ္အကၤ်ီခပ္ပါးပါးထဲမွ ျမင္ေနရသည့္ အေနအထားကို
အျပင္မွာ သူ ေတြ႔ခ်င္လွၿပီ။
"ကိုကို .. ဒီကေန ဟိုတယ္ကိုေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ သြားရဦးမွာလား .."
"မသြားရေတာ့ပါဘူး .. နီ၀မ္းနားက ဒီေနရာနဲ႔ အနီးဆံုးေလ .. တျခား ဟိုတယ္ေတြဆိုရင္ေတာ့
နဲနဲသြားရမွာေပါ့ .."
"ေကာင္းတယ္ .. ေကာင္းတယ္ .. စုတို႔က ေရေဆာ့ခ်င္ေနၿပီ .."
"ဒီအခ်ိန္ႀကီး ေနပူေနဦးမွာ .. ေရထဲ တခါထဲ တန္းဆင္းေတာ့မလို႔လား .. ေန႔လည္စာ စားၿပီး
ဟိုတယ္မွာ အနား .. ယူ .."
"စု .. ေရထဲပဲ ဆင္း .. ဆင္းၾကရေအာင္ .."
မင္းမင္းက အႀကံနဲ႔စေပးလိုက္ေပမယ့္ ပံု႔ပံု႔က ဒက္ခနဲ ရိပ္မိသြားၿပီး ဖူးသစ္စုကို လက္ကုတ္ကာ
ေျပာသည္။ ဖူးသစ္စုထံမွလဲ မ်က္ေစာင္းလွလွတစ္ခ်က္က လြင့္ပ်ံက်လာၿပီး ..
"ကိုကို မဆင္းခ်င္ေနခဲ့ေပါ့ .. စုတို႔ဖာသာ သြားၾကမယ္ … အဲဒါေကာင္းတယ္ မွတ္လား ပံု႔ပံု႔ .."
"ေကာင္းတယ္ .. ေကာင္းတယ္ …ကိုမင္းတစ္ေယာက္ထဲ အဲဒီမွာ ဘိလန္ၿပီးက်န္ခဲ့ေတာ့ .."
"မေနခဲ့ပါဘူးေတာ္ .. ငါက ေနခဲ့ေတာ့ နင္တို႔ ဘယ္သူက ဓါတ္ပံု႐ိုက္ေပးမလဲ .. ေနာက္ၿပီးငါက Jet
Ski စီးဖို႔ စဥ္းစားထားတာေနာ္ .."
"ဟင္ .. တကယ္လား ..ကိုကို .. စုလဲ စီးခ်င္တယ္ .."
မင္းမင္းက ျပန္မေျဖာပဲ ေမးကိုခပ္ေမ့ေမ့လုပ္ကာ လက္ေမာင္းပိုက္ျပေတာ့ ဖူးသစ္စုက သူ႔အနားကို
ကပ္လာကာ ပိုက္ထားသည့္ လက္ေမာင္းထဲကို လက္ထိုးထည့္သည္။ မင္းမင္း
ေစာင္းငဲ့ၾကည့္စဥ္တြင္ သူမက အရင္မ်က္စိတစ္ဖက္ မွိတ္ျပသျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္သား
တဟီးဟီးႏွင့္ရယ္မိၾကသည္။ ဒီတစ္ခါ မ်က္ေစာင္းထိုးရသူက ပံု႔ပံု႔ျဖစ္ၿပီး သူမအထုပ္ကိုဆြဲကာ
ဟိုတယ္ကလာႀကိဳသည့္ ကားေပၚသို႔ ေရွ႕က ဦးေဆာင္၍ တက္သြားေလေတာ့သည္။
မင္းမင္းတို႔ ေရာက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ၂နာရီေက်ာ္ေနေပမယ့္ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္တာ မၿပီးေသးဘူး
ဆုိသျဖင့္ သူတို႔ အခန္းတန္းမရပါ။ ေစာင့္ရမည့္ အတူတူ လူေတြကလဲ ဗိုက္ဆာေနၾကၿပီမို႔ သူတို႔
ေန႔လည္စာကို ဟိုတယ္မွာပဲ စားလိုက္ၾကသည္။ dining hall ထဲကေန လွမ္းၾကည့္လွ်င္
မလွမ္းမကမ္းရွိ အျပာေရာင္ေနာက္ခံ ပင္လယ္ျပာႀကီးကို လွမ္းျမင္ေနရသည္မို႔
ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္စလံုး ဖင္တႂကြႂကြ ျဖစ္ေနၾကသည္။ အစားေတာင္မွ သိပ္ေကာင္းေကာင္း
မစားၾက။ ေရထဲသြားေဆာ့ဖို႔ပဲ ဟန္တျပင္ျပင္ လုပ္ေနေလသည္။ သူမတို႔၏ မ်က္ႏွာရိပ္မ်က္ႏွာကဲကို
ၾကည့္ေနရသူမို႔ မင္းမင္းလဲ အစားပုတ္ျပမေနေတာ့ပါ။ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပင္ လက္စသတ္လိုက္ၿပီး
ရီစက္ရွင္ကို တခါသြားျပန္ေမးရသည္။ သူတို႔ ေန႔လည္စာစားေနခ်ိန္တြင္ အခန္းက
အသင့္ျဖစ္သြားလို႔သာေတာ္ေသးသည္။ မဟုတ္လွ်င္ ဖူးသစ္စုတို႔ႏွစ္ေယာက္က သူ႔ကို
အိတ္ေစာင့္ထားခိုင္းကာ ေရထဲဆင္းၾကေတာ့မွာ ျဖစ္သည္။
"၀ိုး .. မိုက္တာေအ …"
မင္းမင္း ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္၏ အိစက္မႈကို စမ္းသပ္ေနတုန္း ေရခ်ဳိးခန္းထဲကေန
ဟာ၀ိုင္အီကြ်န္းသူေလး ႏွစ္ေယာက္ ထြက္လာၾကသည္။ ဖူးသစ္စု၏ ဘီကီနီက အနီေပၚတြင္
အျဖဴေရာင္အေျပာက္ေျပာက္ေလးေတြနဲ႔ ျဖစ္ၿပီး၊ ပံု႔ပံု႕ကေတာ့ စိမ္းျပာေရာင္ အကြက္ေလးေတြႏွင့္
ျဖစ္သည္။ ဖူးသစ္စုကေတာ့ ပံုမွန္အတိုင္း ျဖစ္ေပမယ့္ ပံု႔ပံု႔မ်က္ႏွာက အနည္းငယ္ရဲေနသည္။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ပြင့္လင္းတယ္ေျပာေျပာ၊ သူမစိတ္ထဲ တမ်ဳိးေတာ့ ျဖစ္မည္မွာေသခ်ာသည္။
အရမ္းႀကီး စူးစူးရဲရဲ ၾကည့္လွ်င္ မေကာင္းတတ္မွာမို႔ မ်က္ႏွာကို ခ်က္ခ်င္းလႊဲလိုက္ၿပီး
တီဗီစတန္းေပၚတြင္ တင္ထားသည့္ Olympus ကင္မရာကို လွမ္းယူသည္။ ဘင္တန္သြားမည္ဆိုလို႔
သူတကူးတက ၀ယ္ထားခဲ့တာ ျဖစ္သည္။
"ကိုကို ေဖာ့ဘုတ္ေပၚ မတင္ရဘူးေနာ္ … ဒီပံုေတြကို .."
"မတင္ပါဘူးကြာ … အမွတ္တရ ႐ိုက္တာပါ ..ကိုယ့္ေကာင္မေလး ဘီကီနီနဲ႔ပံုကို တင္မလား ဟ
..ေတာ္ၾကာေန အင္တာနက္မွာ ပလူပ်ံသြားမွာေပါ့ … "
"အဲဒါေတာ့ တကယ္ေက်းဇူးတင္တယ္ ..ကိုမင္း … ပံု႔ပံု႔က ကဲသာကဲခ်င္တာ .. သူမ်ားေတြ
သိေစခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး .."
"မသိပါဘူးဟာ .. ငါတို႔ သံုးေယာက္ပဲ သိတာပါ .. စိတ္ခ်စမ္းပါ .."
မင္းမင္း စကားက အဓိပၸါယ္တစ္မ်ဳိးသက္ေရာက္ေနေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့
ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္က ဘယ္လိုအမူအယာမွ လုပ္မျပပါ။ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္
ဖက္၍သာ ပို႔စ္ေပးေနၾကသည္။ ဓါတ္ပံု႐ိုက္ဖို႔ အာ႐ံုေရာက္သြားလို႔ ထင္သည္။ ပံု႔ပံု႔၏
ရွက္မ်က္ႏွာေလးလဲ ေျပေလ်ာ့သြားရွာသည္။ သံုးေလးပံုေလာက္ စိတ္ႀကိဳက္႐ိုက္ၿပီးသည္တြင္
မင္းမင္းတို႔ ကမ္းစပ္ဆင္းလာၾကသည္။
ဖူးသစ္စုက ေရႀကိဳက္သည့္ ေကာင္မေလးမို႔
ေရထဲေရာက္သည္ႏွင့္ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာျပန္ေရာက္သည့္အလား ရႊင္ျမဴးေနသည္။ ပံု႔ပံု႔လဲ
ကမ္းစပ္ကို လမ္းေလွ်ာက္ဆင္းလာၾကတုန္းကသာ ဘီကီနီကို ဟိုဆြဲခ်၊ ဒီဆြဲခ်ႏွင့္
အလုပ္ရႈပ္ေနခဲ့ေပမယ့္ ပင္လယ္ေရႏွင့္ အထိတြင္မူ မူလဗီဇ ျပန္ေပၚလာသည္။ ဖူးသစ္စုႏွင့္ အၿပိဳင္
အသံေလး တစာစာ ျဖစ္လာကာ ညစ္တီးညစ္ပတ္ေတြ စေျပာလာသည္။ အဓိကကေတာ့ သူတို႔ႏွင့္
ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ အရင္ေရာက္ကာ ေရေဆာ့ေနၾကေသာ မိန္းကေလးတစ္ဖြဲ႔ႏွင့္ မင္းမင္းကို
စေနၾကတာျဖစ္သည္။ အျဖဴမေလးက ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး၊ က်န္သည့္တစ္ေယာက္ကေတာ့
တ႐ုတ္မေလးျဖစ္သည္။ ေကာင္မေခ်ာေလးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ ဘယ္ညာရံထားသည့္ မင္းမင္းကိုလဲ
သူမတို႔က ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္လုပ္ကာ တီးတိုးဆိုေနၾကသျဖင့္ ဖူးသစ္စုတို႔က ရိပ္မိကာ
အခ်င္းခ်င္း ေနာက္ေနၾကတာ ျဖစ္သည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔သံုးေယာက္ၾကား ပြင့္လင္းလာမႈကို
မင္းမင္း စိတ္ထဲမွ က်ိတ္ကာ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ႀကိဳဆိုမိသည္။
ေရသူမေလးႏွစ္ေယာက္ ေရေဆာ့ရလုိ႔ ေက်နပ္ၿပီဆိုေတာ့မွ မင္းမင္းက Jet Ski စီးဖို႔
ဇာတ္လမ္းစရသည္။ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီ တင္စီးရမွာမို႔ မင္းမင္းႏွင့္ ဖူးသစ္စုက
အရင္စီးၾကသည္။ ပံု႔ပံု႔က ေသာင္ျပင္ေပၚတြင္ မင္းမင္းတို႔ ေနရာယူထားခဲ့သည့္ ေလွပံုစံ sun bed
ထဲတြင္ ေနကာမ်က္မွန္တပ္လ်က္သားႏွင့္ ပက္လက္လွန္ အိပ္ကာ က်န္ခဲ့သည္။
"ကိုကို႔ကို ၿမဲေအာင္ ဖက္ထားေနာ္ …"
"အင္းပါ .. ဖက္ထားပါ့မယ္ … ပံု႔ပံု႔က်ရင္လဲ အဲဒီလိုပဲ ဖက္ခိုင္းဦးမွာ မွတ္လား .."
"ဟာကြာ .. စုကလဲ … သိရဲ ႔သားနဲ႔ .."
"ဟိ .. ဟိ .. အလကားစတာပါ ..ကိုကိုရာ .. စုကကိုကို႔ကို ဒီေန႔ သထာပါတယ္ … ဒါေပမယ့္
စုကိုအၾကာႀကီး ပစ္မထားရဘူးေနာ္ … "
မင္းမင္း ေခါင္းညိတ္ျပရင္း Jet Skiကိုေမာင္းထြက္လိုက္သည္။ ဖူးသစ္စုကို စိတ္ေက်နပ္ေအာင္
ေမာင္းပို႔ေပးၿပီးေနာက္ ပံု႔ပံု႔၏ အလွည့္ေရာက္လာသည္။ ပထမဦးဆံုး အႀကိမ္အျဖစ္
ႏွစ္ေယာက္တည္း သီးသန္႔ရွိရသည့္အျပင္၊ အေနအထားကလဲ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္
ဖက္တြဲကာ ျပဳထားရသည္မို႔ မင္းမင္း စိတ္ထဲ ေသြးေတြ တျဖင္းျဖင္းႏွင့္ တက္ႂကြသည္။
အသက္ကယ္အကၤ်ီ၀တ္ထားသည့္တိုင္ ျပည့္ၿဖိဳးေသာ ပံု႔ပံု႔၏ ရင္သားေတြက Jet Ski စီးသည့္
တခ်ိန္လံုး သူ႔ကို ေတာက္ေလွ်ာက္ လႈံ႕ေဆာ္ေနသည္။ ဖူးသစ္စုနဲ႔တုန္းက
ေခါင္းေထာင္ထခ်င္သလိုလို ျဖစ္ေနသည့္ သူ႔ေကာင္သည္ ပံု႔ပံု႔ႏွင့္လဲ ႀကံဳေရာ၊ သိသိသာသာႀကီးပင္
ေဘာင္းဘီ၏ ေရွ႕အသားကို ေထာက္ကာေနသည္။ ပံု႔ပံု႔က သူ႔ခါးကို ဖက္ထားသည္မို႔
လႈပ္ရွားေနသည့္ Jet Ski၏ အရွိန္ႏွင့္ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ သြားသြားထိသည္။
လက္ျပန္႐ုတ္သြားမည္ထင္ေသာ္လဲ မသိသလိုပင္ ဆက္ကိုင္ထားလို႔ ဒီေကာင္မေလးလဲ သူ႔လို
စိတ္ထေနၿပီလို႔ မင္းမင္း တြက္လိုက္ပါေတာ့သည္။
"ကဲ ..ေတာ္ၾကၿပီလား …ေတာ္ၾကမယ္ဆိုရင္လဲ လူေတြ အခန္းျပန္နားၾကရေအာင္ .. "
စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ပင္လယ္ကမ္းေျခမွာ အခ်ိန္ျဖဳန္းၿပီးသည့္ေနာက္တြင္မူ ဘင္တန္ကိုလာရျခင္း၏
အဓိက အေၾကာင္းအရာကို ေရာက္ခ်င္လွၿပီျဖစ္သည့္ မင္းမင္း စကားစကာ ျပန္ေခၚမိ၏။ Jet Ski
စီးၿပီးသည့္အျပင္ အခ်ိန္သံုးနာရီေက်ာ္ေက်ာ္ နီးပါးမွ် ပင္လယ္ထဲတြင္ ေရစိမ္လိုက္၊
ေနပူဆာလံႈလိုက္၊ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေရထဲမွာ လိုက္တမ္းေျပးတမ္းေဆာ့လိုက္ႏွင့္
အားရေအာင္ ေပ်ာ္ၿပီးသြားၿပီမို႔ ဖူးသစ္စုတို႔ မျငင္းပါေခ်။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ကလူျမဴတူ
လုပ္ထားမႈ၏ အရွိန္ကလဲ ရွိေနရာ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္စလံုး ၿပံဳးစစအမူအယာႏွင့္ မင္းမင္းကို
ၾကည့္ကာ ေခါင္းၿပိဳင္တူ ညိတ္ျပၾကသည္။ မင္းမင္းကလဲ အပိုင္ပဲဆုိတာ တြက္မိၿပီမို႔ ရင္ကိုေကာ့ကာ
လက္ေမာင္းပိုက္သလို အမူအယာႏွင့္ ေရွ႕က ေလွ်ာက္သြားသည္တြင္ ႏွစ္ေယာက္စလံုး တခစ္ခစ္
တဟီးဟီး ရယ္ၿပီး သူ႔လက္ကို ဟိုဘက္ဒီဘက္က ခ်ိတ္၍ ပါလာၾကသည္။ ကမ္းေျခမွ
ဟိုတယ္ျပန္တက္ရာလမ္းတြင္ အသင့္ရွိေသာ ေရကူးကန္ေဘးမွ ရွာ၀ါေအာက္၌
ေရခဏ၀င္ခ်ဳိးၾကေသးသည္။ စတိေလာက္ ခ်ဳိးၿပီးေနာက္ Beach Club က ေပးသည့္
ေရသုတ္ပု၀ါအရွည္တစ္ထည္စီကို ပတ္ကာ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္
မင္းမင္းေနာက္ကပါလာၾကသည္။ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ လက္ခ်င္းတြဲကာ ၿပံဳးစိစိမ်က္ႏွာႏွင့္
လိုက္လာၾကသည္မို႔ သူမတို႔လဲ သူႏွင့္ အႀကံတူေနေလာက္ၿပီမွန္း မင္းမင္း မွန္းဆၾကည့္လို႔ရသည္။
"ေပ်ာ္လား စု …"
"ေပ်ာ္တယ္ ..ကိုကို . ဘင္တန္က စကၤာပူနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူး .. East Coastေတာ့ သနားတယ္လို႔
ေျပာလို႔ရတယ္ .. ဒါမွ တကယ့္ ကမ္းေျခစစ္ .. သဲကအစ ျဖဴႏုေနတာပဲ .."
"ဟုတ္တယ္ကိုမင္း .. ပံု႔ပံု႔လဲ ေပ်ာ္တယ္ .. Jet Ski စီးရတာလဲ မိုက္တယ္ .."
"ဒါဆိုလဲ .. ေနာက္တဆင့္ ေပ်ာ္ရေအာင္ေလ .. ဘယ္လိုလဲ .."
"ကိုကိုက ေပ်ာ္ခ်င္ၿပီလား …"
အခန္းထဲေရာက္လာၿပီမို႔ ဖူးသစ္စု၏ မ်က္ႏွာက မခ်ဳိမခ်ဥ္ ျဖစ္သြားၿပီး ပံု႔ပံု႔ႏွင့္ လက္ခ်င္းတြဲထားရာမွ
မင္းမင္းနားကို တိုးကပ္လာသည္။ မင္းမင္း တမင္တကာပင္ ဆတ္ခနဲ ဖူးသစ္စု၏
ခါးက်ဥ္က်ဥ္ေလးကို လွမ္းဆြဲကာ ရင္ပတ္ခ်င္းထိကပ္သြားေအာင္ ဖက္လိုက္သည္။
ခါးကေလးေကာ့သြားသည္ႏွင့္ အလိုက္သင့္ေမာ့လာေသာ မ်က္ႏွာေလးကို သူငံု႔ကာ နမ္းသည္။
တစ္ေန႔ခင္းလံုးလံုး ေအာင့္အီးထားခဲ့ရသည္ကို ဖြင့္ဟခြင့္ရၿပီမို႔ သူ႔အနမ္းေတြက ျပင္းထန္လွသည္။
ဖူးသစ္စု ခ်က္ခ်င္းပင္ မ်က္ေတာင္ေလးေတြ စင္းက်သည္။ မင္းမင္းကေတာ့ အႀကံႏွင့္မို႔
ဖူးသစ္စု၏ကိုယ္ကေလးကို မသိမသာလွည့္လိုက္သည္။ ထိုေရာအခါ တီဗီစတန္းကို
လက္ေထာက္ၿပီး မင္းမင္းတို႔ အခ်စ္နလံထေနပံုကို လက္သည္းကိုက္ကာ အေရာင္လဲ့ေနသည့္
မ်က္၀န္းေတြႏွင့္ စိုက္ၾကည့္ေနသည့္ ပံု႔ပံု႔ႏွင့္ သူ႔မ်က္ႏွာက တစ္တန္းထဲ ျဖစ္သြားသည္။
အၾကည့္ခ်င္းဆံုသည္ႏွင့္ မင္းမင္းႏွင့္ ပံု႔ပံု႔၏ အၾကည့္က တျခားသို႔ မလႊဲဖယ္ေတာ့ပဲ
မ်က္လံုးအခ်င္းခ်င္း ႏိႈးဆြလ်က္ရွိေနသည္။
ေခ်ာမြတ္ေနေသာ အ၀တ္မဲ့ေက်ာျပင္ေလးကို ပြတ္ေနရာမွ မင္းမင္းလက္ျပန္ေခၚသည္။ အၾကည့္ခ်င္း
မလႊဲပဲႏွင့္ ပံု႔ပံု႔ မခို႔တယို႔ႏွင့္ ေလွ်ာက္လာသည္။ အနမ္းၾကမ္းေတြ၏ ေခၚေဆာင္မႈေနာက္
လိုက္ပါေနေသာ ဖူးသစ္စု ေႏြးအိတင္းရင္းေသာ အထိအေတြ႔က သူမေက်ာျပင္ကို
ဖိကပ္လိုက္ေသာအခါမွ မ်က္ေတာင္ပြင့္လာသည္။ မင္းမင္း၏ ႏႈတ္ခမ္းေတြမွ
ခြာကာကိုယ္ကိုေစာင္း၍ ေနာက္လွည့္ၾကည့္သည္။ ရမၼက္စိတ္ တက္ႂကြမႈေၾကာင့္
မ်က္ႏွာအမူအယာတမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာင္းကာ ညိဳ႔ျမဴသလိုမ်ဳိး ၾကည့္ေနသည့္ ပံု႔ပံု႔ကို ေတြ႔သည္။ မင္းမင္း
ဖူးသစ္စုကို ခြင့္ပန္သလို ၾကည့္၏။ ဖူးသစ္စုက မင္းမင္း၏ အၾကည့္ကို
နားလည္သလိုျဖင့္ကိုယ္ကိုနဲနဲေနရာေရႊ႔ကာ ေပးလိုက္သည္တြင္ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္
မင္းမင္းႏွင့္ ပံု႔ပံု႔၏ မ်က္ႏွာႏွစ္ခုက နီးကပ္သြားေလသည္။
ပံု႔ပံု႔ ရင္တထိတ္ထိတ္ ခုန္ေနသည္။ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္၏ အနမ္းႏွင့္ သူမ
ကင္းကြာေနခဲ့သည္မွာ တြက္ၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး ၾကာခဲ့ေလၿပီ။ အခုေတာ့ ထိုအနမ္းကို သူမ
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ျပန္ခံစားရၿပီ ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ သူမကို နမ္းေနသည့္ ေယာက်္ားသား၏
ခ်စ္သူေကာင္မေလးက ေဘးနားတြင္ရပ္ကာ ၾကည့္ေနသည္ဆိုေသာ ခံစားမႈေၾကာင့္
သာမန္ႏွင့္မတူေသာ ခံစားမႈကို ျဖစ္ေစသည္။ ႐ိုး႐ိုးတန္းတန္း ရင္ခုန္ရသည္ထက္
အဆတစ္ရာေလာက္တိုး၍ ရင္ခုန္ေနရသည္။ ခႏၶာကိုယ္အတြင္းမွ ေသြးေတြ
ပြက္ပြက္ဆူလာသည့္အလား သူမတကိုယ္လံုး ပူေႏြးကာလာသည္။ သတိမထားမိခင္မွာပင္
သူမပါးစပ္ထဲ တိုး၀င္ကာလာသည့္ကိုမင္းမင္း၏ လွ်ာႀကီးကို ပြတ္ဆြဲကာ တံု႔ျပန္မိသည္။
ပံု႔ပံု႔၏ တံု႔ျပန္မႈက ရက္ေရာလွေပမယ့္ မင္းမင္း သတိမလစ္ပါ။ ဖူးသစ္စုကို သူပစ္ထားလို႔ မရဆိုတာ
သူသိေနသည္။ ထို႔အျပင္ သူတကယ္ခ်စ္တာက ဖူးသစ္စု ျဖစ္သည္။ ပံု႔ပံု႔၏ အထိအေတြ႔က
ဘယ္ေလာက္ပဲ ရမၼက္ႂကြဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေနေပမယ့္ သူ႔ခ်စ္သူကေတာ့ ဖူးသစ္စုမွ
ဖူးသစ္စုပင္။ ဒီေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထိေတြ႔ေနမႈကို သူကပင္
စခြာကာကိုယ္ကိုေနာက္ဆုတ္လိုက္သည္။ မင္းမင္း ထင္သည့္အတိုင္း ဖူးသစ္စုက
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ နမ္းေနၾကမႈကို ရီေ၀ေ၀ မ်က္၀န္းေတြႏွင့္ စိုက္ၾကည့္ေနေလသည္။ မင္းမင္း
ေခါင္းထဲတြင္ ျဖတ္ခနဲ ျမင္ကြင္းတစ္ခုက ေပၚလာသည္။ တျခားေတာ့ မဟုတ္ပါ။ သူၾကည့္ဖူးခဲ့ေသာ
Wild Things ဆိုေသာ ႐ုပ္ရွင္ထဲမွ ဇာတ္၀င္ခန္းတစ္ခု၏ ျမင္ကြင္းျဖစ္သည္။ မင္းမင္းတို႔ ရွိေနပံုက
ထိုထဲက အေနအထားႏွင့္ သိပ္မျခားေပ။ မင္းမင္း ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္စလံုး၏
လည္တိုင္ေတြကို လက္တစ္ဖက္စီႏွင့္ လွမ္းဆြဲကာ မ်က္ႏွာခ်င္း ေတ့ေပးလိုက္သည္။
ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထိသြားသလို ရင္ခ်င္းလဲ အပ္သြားၾကသည္။ မင္းမင္း
အရင္ဆံုး ဖူးသစ္စု ေနာက္ေက်ာကို ကပ္သည္။ လည္ဂုတ္သား၀င္း၀င္းေလးေပၚတြင္ ေခြက်ေနေသာ
ဆံႏြယ္ေလးေတြကို သပ္တင္လိုက္သည္။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို ေက်ာ့ရွင္းေနသည့္ လည္တိုင္ကို
တစ္ခ်က္ငံု႔ကာ နမ္းသည္။ ၿပီးလွ်င္ေတာ့ မလံု႔တလံုျဖစ္ေနရမႈကို လံုးလံုးရွင္းရွင္း မလံုသည္
ျဖစ္သြားေအာင္ လည္တိုင္ကႀကိဳးစႏွင့္ ေက်ာျပင္က ႀကိဳးထံုးကို ေျဖခ်လိုက္သည္။
တစ္ေယာက္ၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ကူးသည္။ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္သည္
ရင္ခ်င္းအပ္ကာ ရွိေနသည့္အတြက္ ဘီကီနီဘရာႏွစ္စံုက ေအာက္ကိုျပဳတ္က်မသြားပင္
အေပၚမွာတင္ ညႇပ္တင္ေနသည္။
"ဒီဘက္လွည့္ပါဦး … သဘာ၀အလွေလး ရွဴစားခ်င္လို႔ပါ .."
"တကယ္ပဲ ..ကိုကိုကလဲ .. မႏိုင္ဘူး .. ကဲ .. အားရၾကည့္ ..ၿပီးရင္ေျပာဦး .. ဘယ္သူပိုလွလဲဆိုတာ
…"
"အဲဒီလို ဒိုင္လူႀကီး ေဘာင္းဘီညပ္မယ့္ ေမးခြန္းေတြ မေမးနဲ႔ .. မေျဖတတ္ဘူး .. ဟီး .. ဟီး .."
"ေဘာင္းဘီညပ္တာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ..ကိုမင္း .."
"သိခ်င္ လာစမ္းၾကည့္ေပါ့ …"
တကယ္လဲ ေဘာင္းဘီညပ္မညပ္ေတာ့ မသိ။ ေဘာင္းဘီကိုေထာက္ေနတာကေတာ့ မင္းမင္းက
ေနာက္ကို ေျခႏွစ္လွမ္းေလာက္ ဆုတ္ကာ ခြာလိုက္လို႔ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္စလံုး
လွမ္းျမင္ေနရသည္။ ဖူးသစ္စုႏွင့္ ပံု႔ပံု႔ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာကို တစ္ေယာက္အခ်က္ေပးသလို
ၾကည့္သည္။
"ပင္လယ္ထဲမွာ တေနကုန္ ေရကူးရတာ ေမာေတာ့ ေရငတ္ၿပီ … ပံု႔ပံု႔ .. ဂ်ဴ႔စ္ေလးဘာေလး
မေသာက္ခ်င္ဘူးလား .. ဟိ .. ဟိ"
"ငါတို႔က ႐ိုး႐ိုးဂ်ဴစ့္ေတာ့ မေသာက္ခ်င္ဘူး .. အရသာရွိမွေနာ္ …"
"အရသာ ရွိမရွိ စမ္းၾကည့္ေပါ့ေအ …"
ဖူးသစ္စုတို႔၏ စကားအသြားအလာကို ၾကားကတည္းက ရိပ္မိေနသည့္ မင္းမင္း မာန္ထေနၿပီ
ျဖစ္သည့္ သူ႔လိင္တံကို လြတ္လပ္ခြင့္ ေပးလိုက္၏။
"၀ိုး … ဂြတ္ရွယ္ပဲေဟ့ … မိစု ဒါေၾကာင့္ .. တန္းတန္းစြဲျဖစ္ေနတာကိုး .."
"နင္ ေတြ႔ၿပီမွတ္လား .. ဖူးသစ္စုတို႔က ရွယ္ကိုမွ reserve လုပ္ထားတာ …"
ပံု႔ပံု႔ေရာ၊ ဖူးသစ္စုပါ မင္းမင္း၏ ေျခေထာက္နားတြင္ ဒူးေထာက္ကာ ထုိင္လိုက္သည္။ မ်က္ႏွာႏွင့္
တတန္းတည္းတြင္ ရွိေနသာ လိင္တံႀကီး၏ မာေက်ာသန္မာမႈကို အနီးကပ္ျမင္ရၿပီမို႔ ပံု႔ပံု႔
စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပါ။ ဖူးသစ္စုကုိ ခြင့္ေတာင္းသလိုမ်ဳိး လွမ္းၾကည့္သည္။
"ငါကိုင္ၾကည့္မယ္ေနာ္ … မိစု .."
"ကိုင္ေပါ့ … ဒါေပမယ့္ စုပ္တာေတာ့ ငါအရင္ စုပ္မွာေနာ္ …"
ဖူးသစ္စု၏ အေျပာက မင္းမင္း၏ ရမၼက္စိတ္ကို မီးေလာင္ရာေလပင့္ေစသည္။ သူ႔လိင္တံက
ဆတ္ခနဲ တုန္ခါသည္။
"ေတြ႔လား … ဒီမွာ ငါ့ေကာင္ေလးက သေဘာတူတဲ့အေၾကာင္းျပေနတယ္ .."
"ဒါလား . .ေကာင္ေလး .. ေကာင္ႀကီးလို႔ ေျပာရမယ္ဟ .."
ပံု႔ပံု႔၏ လက္တစ္ဖက္က မတ္မတ္ႀကီးျဖစ္ေနသည့္ လိင္တံ၏ အလယ္ေလာက္ကို လွမ္းဆုပ္သည္။
လိင္တံ၏ အထိအေတြ႔က လွ်ပ္စီးေၾကာင္းတစ္ခုႏွယ္ သူမတကိုယ္လံုးရွိ
အေသြးအသားေတြကိုျဖတ္ကာ အရည္စိုေနၿပီျဖစ္ေသာ အဖုတ္ဆီသို႔ ခ်က္ခ်င္းေရာက္သည္။
ဘာမွေတာင္ မလုပ္ရေသးပဲကိုင္ယံုကိုင္ထားရသည္ႏွင့္ပင္ တစ္ခ်ီၿပီးခ်င္လာသလို ျဖစ္သည္။
"လက္ကို နဲနဲေနာက္ေရႊ႔လိုက္ … ငါ အရင္ စစုပ္ေပးလိုက္မယ္ ..ၿပီးရင္ နင့္အလွည့္ေပါ့…"
သူပိုင္ပစၥည္းဆိုသည့္ သေဘာႏွင့္ ဖူးသစ္စုက ဆရာမႀကီးလုပ္ကာ ညႊန္ၾကားသည္။ ပံု႔ပံု႔က
လိင္တံအရင္းဘက္ကို လက္ကိုေရႊ႔သြားသည္တြင္ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြက ၀လံုးလို
၀ိုင္းစက္သြားသည္။
"အင္း … အင္း .. စု .. ဟုတ္ၿပီ …"
ႏုးညံ့ေသာ လွ်ာဖ်ားေလး၏ အထိအေတြ႔က မင္းမင္းကို ဇိမ္အႀကီးအက်ယ္ရေစသည္။
သူေခါင္းေမာ့သြားၿပီး ခါးကိုလဲ ေကာ့ေပးမိသည္။ လိင္တံထိပ္ဖူး ပါးစပ္ထဲ၀င္ေနေသာ ဖူးသစ္စု၏
ေခါင္းကိုသာမက ပံု႔ပံု႔၏ ေခါင္းကိုပါ ဆြဲကိုင္ထားသည္။ သူ႔ထိပ္ကိုလဲ တင္းတင္းေစ့ထားသည့္
ပါးစပ္ေပါက္ေလးထဲသို႔ ထိုးထုိးထည့္မိသည္။ ဖူးသစ္စုက တကိုယ္ေကာင္းမဆန္ပါ။ သူမ
ကတိအတိုင္း ပံု႔ပံု႔ကို ျပန္လႊဲေပးသည္။ ပံု႔ပံု႔အလွည့္တြင္မူ သူမက လိင္တံအရင္းကိုကိုင္ထားသည့္
လက္ကို ဖယ္လိုက္သျဖင့္ ဖူးသစ္စုတုန္းကထက္ အထဲပိုသြင္းလို႔ရသည္။ မင္းမင္းက အကဲစမ္းကာ
မသိမသာ ေညႇာင့္ထည့္ေပးရာ လိင္တံထိပ္ဖ်ားက အာေခါင္ကို ေထာက္သည္အထိ အထဲကို
ေရာက္သြားသည္။ ဒါကိုေတာ့ ပံု႔ပံု႔မခံႏိုင္။
"အဟြတ္ .. အ ဟြတ္ …"
"ပံု႔ပံု႔ နင္က ေလာဘႀကီးတာကိုး …ကိုကိုကလဲ စု သူငယ္ခ်င္းကို အသက္ရွဴခြင့္ေလး ဘာေလး
ေပးပါဦးလား …"
"ကိုမင္း .. အျပစ္မဟုတ္ပါဘူး .. ငါ အရင္တုန္းက အဆင္ေျပပါတယ္ .. အခုဟာက ..
နဲနဲဆိုက္ႀကီးေနလို႔ပါ .."
ပံု႔ပံု႔ အေလာတႀကီးႏွင့္ ေျဖရွင္းသည့္ အေျပာေၾကာင့္ မင္းမင္းေရာ၊ ဖူးသစ္စုပါ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး
ၿပံဳးမိၾကသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ ၿပံဳးစစ အမူအယာကို ျမင္ေတာ့မွ ပံု႔ပံု႔ကိုယ္တိုင္လဲ
ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္ၿပီး ဖူးသစ္စုကို ဆြဲဆိတ္သည္။ ထို႔ေနာက္ တိုင္ပင္မထားပဲ သံုးေယာက္စလံုး
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ ရယ္မိၾကသည္။ ရယ္သံေတြ ဆံုးေတာ့မွ လုပ္ငန္းျပန္စသည္။
ဒီတစ္ခါေတာ့ လိင္တံကို အလယ္ကထား၍ ဖူးသစ္စုႏွင့္ ပံု႔ပံု႕က ဟိုဘက္ဒီဘက္ကေန
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထိကာ လ်က္ေပးသည္။ မင္းမင္းအဖိုေတာ့ အရွင္လတ္လတ္
နတ္ျပည္ေရာက္ေနသည့္ႏွင့္ပင္ တူေတာ့သည္။ အရသာက ဘက္စံုေဒါင့္စံုမွ ေကာင္းမြန္းလြန္းလွရာ
ေအာင့္အီးထိန္းသိမ္းမႈကို အစြမ္းကုန္ ျပဳလုပ္ထားေပမယ့္ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ကို ေနာက္ထပ္
ဆယ္မိနစ္ခန္႔ အခ်ိန္ေပးၿပီးေသာအခါ မင္းမင္း မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ ဖူးသစ္စု၏
ပါးစပ္ထဲတြင္ၿပီးသြားသည္။ ပန္းသည့္ အရွိန္က်သြားမွ ျပန္ဆြဲထုတ္ကာ ပံု႔ပံု႔ဆီကို ကူးသည္။ သူမ
ပါးစပ္ထဲ ျပန္ေရာက္လာေတာ့ အကပ္အသပ္ပဲ ရေတာ့သျဖင့္ ပံု႔ပံု႔က မ်က္ႏွာေလးညိဳေတာ္မူသည္။
မင္းမင္းေရာ၊ ဖူးသစ္စုပါ ညက်လွ်င္ တစ္၀ႀကီး ေကြ်းမည္ဟု ေျပာလိုက္ေတာ့မွ ပံုမွန္အတိုင္း
ျပန္ျဖစ္သြားေလသည္။ ေၾသာ္ .. ခက္ပဲခက္ရခ်ည္ရယ့္ကြယ္။
မင္းမင္းတို႔ ညစာကိုမူ ဟိုတယ္မွာ မစားပဲ Nirwanan Resort ၀င္းႀကီးထဲမွာ ရွိေသာ Kelong
Restaurant ဆိုင္ထိ သြားစားၾကသည္။ ပင္လယ္စာ ေကာင္းေကာင္းရသည့္အျပင္ ဆိုင္၏
တည္ေနရာက ပင္လယ္ျပင္အစြန္းကို မိုးကာ ေဆာက္ထားသျဖင့္ ညစာစားရင္း စိတ္အပန္းေျဖ
ၾကည့္ရွဴႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္သည္။ မင္းမင္း ထင္ထားသလိုပင္ ဖူးသစ္စုေရာ၊ ပံု႔ပံု႔ပါ သေဘာက်ေၾကာင္း
ေျပာသည္။ ဂဏန္းလက္မ၊ တံုယမ္ဟင္းခ်ဳိ၊ ငါးအခ်ဳိေၾကာ္ အစရွိသျဖင့္ သူတို႔ေတြ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ
မွာစားၾကသည္။ ေသာက္စရာကေတာ့ ဆိုင္က recommend ေပးသည့္ ၀ိုင္တစ္ပုလင္းကို
မွာေသာက္လိုက္သည္။ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ပင္လယ္စာကို သူမတို႔က ပြဲေတာ္တည္ေနစဥ္တြင္
မင္းမင္း မ်က္လံုးေတြကလဲ ႀကိဳးသိုင္းဂါ၀န္လွလွေလးေတြ ၀တ္ထားသည့္ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို
ပြဲေတာ္တည္ေနခဲ့သည္။ မွာထားသည့္ အစားအေသာက္ေတြေရာ၊ ၀ိုင္ပုလင္းတစ္ပုလင္းေရာ
ကုန္ေတာ့မွ သူတို႔ တပ္ေခါက္ကာ ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။
"ေဟး … တို႔ေတာ့ ေနရာဦးၿပီ ေဟ့ …"
အခန္းတံခါး ဖြင့္ေပးၿပီးလွ်င္ၿပီးခ်င္း မင္းမင္းက ကုတင္ေပၚ ေျခကားယား လက္ကားယားႏွင့္
ေျပးတက္ကာ အလယ္တည့္တည့္တြင္ ေနရာယူလိုက္သည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန္႔ကာလဲ
ဘယ္ဘက္ႏွင့္ ညာဘက္က လြတ္ေနေသာ ေနရာကို ပုတ္ျပသည္။ ဖူးသစ္စုက
အပိုလာထည့္ေပးထားေသာ တစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ဘက္ကို ေမးေငါ့ျပရင္း ..
"ပံု႔ပံု႔ .. ငါတို႔ ပစၥည္းေတြ ေအာက္ခ်ၿပီး .. အဲဒီကုတင္ေပၚမွာပဲ အိပ္ရေအာင္ ..ကိုကို သူ႔ဖာသာသူ
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အိပ္ပါေစ …"
"အဲဒါ ေကာင္းတယ္ … ခစ္ .. ခစ္ .."
"အမ္ .. ဒီလုိလား …ကိုက အခ်ဳိတည္းလို႔ရေအာင္ ငွက္ေပ်ာသီး ေကြ်းမလို႔ေနာ္ .."
"အမေလး .. ငွက္ေပ်ာသီးမ်ား ခုနက စားၿပီးသြားလို႔ ၀သြားၿပီ .. ပံု႔ပံု႔တို႔ဆီမွာကမွ စပ်စ္သီး
ရွိတယ္ေနာ္ .. ခစ္ .. ခစ္ .."
"ဒါဆိုလဲ အဲဒီ စပ်စ္သီး ေကြ်းေတာ့ဟာ … စားခ်င္လွၿပီ "
မင္းမင္းကိုယ္ကို မတ္ကာျပန္ထိုင္လိုက္ရင္း ကုတင္ေျခရင္းတြင္ ရွိေနသာ
ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္စလံုးကို လွမ္းဆြဲသည္။ ဖူးသစ္စုေရာ၊ ပံု႔ပံု႔ပါ တခစ္ခစ္ တဟီးဟီးႏွင့္
ကုတင္ေပၚေရာက္လာသည္။ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္စလံုးသည္ ၀ိုင္အရွိန္ႏွင့္
အနည္းငယ္ေတာ့လဲ ရီေ၀ေ၀ေလး ျဖစ္ေနၾကသည္။ မင္းမင္း ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပင္ သူ႔တီရွပ္ကို
ေခါင္းေပၚက ဆြဲခြ်တ္သည္။ တခါတည္း ကိစၥျပတ္သြားေအာင္ ကြာတားေဘာင္းဘီေရာ၊ အတြင္းခံပါ
တဆက္တည္း ရွင္းထုတ္လိုက္သည္။ စားေသာက္ဆိုင္က ျပန္လာကတည္းက အက္ရွင္ကို
ေမွ်ာ္ကိုးေနသည့္ သူ႔လိင္တံသည္ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္၏ ကပိုကယိုရွိေနသာ
အေနအထားေၾကာင့္ ဘာမွေတာင္ မလုပ္ရေသးပဲ ေခါင္းေထာင္ခ်င္သလို ျဖစ္ေနသည္။
"ကိုကို႔ညီေလး ၾကည့္ရတာ ဗိုက္ဆာေနၿပီ ထင္တယ္ … မွန္းစမ္း သြားရည္ေတာင္ က်ေနၿပီလား …"
ဖူးသစ္စုက ေျပာရင္း မင္းမင္းကို တြန္းထုတ္ကာ အေပၚက တက္ခြသည္။ ဖူးသစ္စု
သူ႔ကိုယ္ေပၚေရာက္သြားသျဖင့္ ပံု႔ပံု႔က မင္းမင္းႏွင့္ကပ္လ်က္နား တိုးလာသည္။ မင္းမင္း
လက္တစ္ဖက္ဆန္႔ထုတ္ကာ ပံု႔ပံု႕ကို လွမ္းေပြ႔သည္။ ပံု႔ပံု႔က သူ႔ကို တစ္ခ်က္စိုက္ၾကည့္ၿပီး
ေခါင္းကိုငံု႔ကာ သူ႔ႏို႔သီးေလးကို လွ်ာႏွင့္လွမ္းထိုးသည္။
"ေဟး!! .. စပ်စ္သီးက ဘယ္သူ႔ဆီက စားရမွာလဲ .."
"ခစ္ .. ခစ္ … မသိဘူး .. အဆင္ေျပသလိုပဲ …"
"စု .. ေကြ်းမယ္ ..ကိုကို .. စုဆီက စား … ဟီး .. ဟီး .."
မင္းမင္း အေပၚကို မိုးထားရင္း ဖူးသစ္စု၏ လက္ႏွစ္ဖက္က ေနာက္သို႔ ေရာက္သြားသည္။
ႀကိဳးသိုင္းဂါ၀န္ရွည္က အရင္ဆံုးသူမကိုယ္ေပၚက ကြာသြားၿပီး ပန္းခက္လိုအတြန္႔ေလးေတြႏွင့္
အနက္ေရာက္ဘရာလွလွေလးက ျဖဴ၀င္းေသာ အသားထက္တြင္ ထင္းခနဲေပၚလာသည္။ မင္းမင္း၏
မ်က္လံုးက အျဖဴနဲ႔အနက္ လိုက္ဖက္ညီလွသည့္ လွပ၀င္းအိေသာ ႏို႔အံုသားေလးေတြဆီ
ေရာက္သည္။ ဖူးသစ္စု ဒီလိုဆိုလို႔ ပံု႔ပံု႔ကလဲ အေလ်ာ့မေပးေခ်။ လွဲအိပ္ေနရာမွ ထထိုင္ကာ
ဂါ၀န္ကိုေအာက္နားက ပင့္၍ ေခါင္းေပၚက ေက်ာ္ခြ်တ္လိုက္သည္။ မင္းမင္း မ်က္စိထဲသို႔
ေနာက္ထပ္သြားရည္က်ဖြယ္ရာ ျမင္ကြင္းတစ္ခုက တိုးလာသည္။ ပံု႔ပံု႔၏ ရင္သားေတြက ဖြံ႔ထြားကာ
အနီေရာင္ဘရာေလးခမ်ာ မႏိုင့္တႏိုင္ႏွင့္ ထိန္းထားရရွာသည္။

အပိုင္း ( ၇ ) ဇာတ္သိမ္းပိုင္း ကိုဆက္လက္အားေပးၾကပါ
ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္
#မႏၲလာေမာင္ေမာင္တုတ္