Series 14(e)
" ကြၽန္ " အပိုင္း ( ၅ )
ဇာတ္လမ္း - ဘီးၾကဲႀကီး
“ ပထမဆံုးအႀကိမ္ဆိုတာ ရွိစၿမဲပါရွင္ဒုတိယအႀကိမ္ဆိုရင္ေတာ့ သိပ္မခဲယဥ္းေတာ့ဘူးဆိုတာ ရွင္သိလာ
ပါလိမ့္မယ္”
“ ခင္ဗ်ားဟာ အေတာ္ထူးဆန္းတဲ့မိန္းမဘဲ ေရခ်ယ္”
တန္ဘိုးရားက တကယ္ပင္ေလးစားစြာေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
“ ဘာျဖစ္လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီေလာက္ေတာင္မုန္းရတာလဲဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားကို ဘယ္တုန္းကမွ
မေကာင္းတာ မလုပ္ခဲ့ဖူးပါဘူး”
“ ဘာေၾကာင့္လဲဟုတ္လား ဒီမွာတန္ဘိုးရား ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ရွင္က ေယာက္က်ားျဖစ္လို႔ဘဲ ကၽြန္မက
ေယာက္်ားမွန္သမွ်ကို မုန္းတယ္ရွင့္..ေျပာရရင္ရွင့္ကို မုန္းတာမဟုတ္ဖူး...ဟို....ရွင္တို႔ အျပဳအမူနဲ႔ မိန္းမေတြကို
ရွင္တို ့လုပ္ခ်င္တဲ့ဟာမ်ိဳးကိုမုန္းတာ သိၿပီလား”
“ အမ်ားအားျဖင့္ဒါမ်ိဳးကိုရြံမုန္းစရာလို ့မထင္တတ္ၾကပါဘူးဗ်ာ...အမ်ားကေတာ့သေဘာက် ေပ်ာ္ၾကတာ
ခ်ည္းပါဘဲ”
“ရွင္ေျပာတဲ့မိန္းမစားမ်ိဳးထဲမွာ ကၽြန္မ မပါဘူးလို ့မွတ္ထားလိုက္ေပါ့ရွင္”
သူမက ဖေယာင္းတိုင္မီးကိုမႈတ္ျပစ္လိုက္ၿပီးဆက္ေျပာျပန္၏။
“ရွင့္အဝတ္အစားေတြ ခၽြတ္ျပစ္လိုက္ဦး ေတာ္ၾကာ ၾကမ္းေပၚမွာအိပ္ရလို႔ေပကုန္ရင္မနက္က် ဒြန္ေဆးဆား
က မသကၤာျဖစ္ေနပါဦးမယ္”
သူမကပင္အေမွာင္ထဲမွေန၍ ခ်ိတ္တခုတြင္ခ်ိတ္ထားသည့္အဝတ္စႀကီးကို ျဖဳတ္ယူလိုက္ကာ တန္ဘိုးရား
ထံသို႔ မွန္း၍ပစ္ေပးလုိက္သည္။ ေပ်ာ့ေျပာင္းေသာ အဝတ္စတစ္ခုက တန္ဘိုးရား မ်က္ႏွာေပၚသို႔ တန္းတန္းမတ္
မတ္ပင္ဖံုးအုပ္လိုက္သလို ျဖစ္သြား၏။
“ အဲဒါကိုခင္းၿပီးေတာ့အိပ္ပါ...ၾကမ္းက မာေတာ့ရွင့္အတြက္နဲနဲေတာ့သက္သာလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္”
“ခင္ဗ်ားရဲ့ ဟို....ဟို ဥစၥာႀကီးကို ဖယ္ထားလိုက္ပါလားဗ်ာ....ကၽြန္ေတာ္က အိပ္ရင္လူးလွိမ့္တတ္ေတာ့
မေတာ္ထိသြားမွျဖင့္ဒုကၡပါဘဲ ေရခ်ယ္”
သူက ေတာင္းပန္စကားဆိုလိုက္မိ၏။
“ ရွင္အဲဒါကိုသာ ေက်ာ္မလာပါနဲ႔ေလ အဲဒါဆိုရင္ဘာမွျဖစ္လိမ့္မယ္မဟုတ္ပါဘူး..ကဲ...ကဲ...အိပ္ေတာ့၊
မနက္က်ရင္ကၽြန္မ ရွင့္ကိုႏႈိးပါ့မယ္”
တန္ဘိုးရားက ဂ႐ုတစိုက္အဝတ္အစားမ်ားကိုခၽြတ္၍ ကုလားထိုင္ေပၚတြင္အေသအခ်ာ တင္ထားလိုက္ၿပီး
ေရခ်ယ္ပစ္ေပးထားေသာ အဝတ္ကို ၾကမ္းေပၚသို႔ျဖန္႔ခင္းကာ လွဲအိပ္လိုက္သည္။ ညသည္ တိတ္ဆိတ္ေန၏။
အျပင္ဘက္မွျခင္၊ယင္စေသာ ပိုးေကာင္မ်ား၏ အသံသဲ့သဲ့သာလွ်င္ထြက္ေပၚလွ်က္ရွိေနေလသည္။ တန္ဘိုးရားက
သက္ျပင္းခ်လိုက္မိ၏။သူ႔စိတ္ေတြသည္မာမာဘာဘာ၏တဲအိမ္ဆီသို႔သာ ျပန္ေရာက္ေနသည္။တမ္းတေနမိသည္။
ေရခ်ယ္တစ္ေယာက္မွာမူသူမ၏ ခုတင္ေလးေပၚတြင္ငွက္ေမႊးျဖင့္ျပဳလုပ္ထားေသာ ဗူးဒူး၏ အကာအကြယ္
ရွိလင့္ကစား အိပ္ေပ်ာ္ျခင္းမရွိေခ်။ စိတ္ခ်လက္ခ် မအိပ္ရဲဘဲျဖစ္ေနမိေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ မနက္မိုးလင္း၍
ေရာင္နီသန္းစ အခ်ိန္ထိတိုင္ေအာင္ပင္ျဖစ္၏။ သူမက တန္ဘိုးရားကို လွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္။ ထို႔ေနာက္သူမ
စိတ္ထဲတြင္ သူမကို အကာအကြယ္ျပဳေပးခဲ့ေသာ အရာကို ေက်းဇူးတင္စကား ဆိုေနလိုက္မိသည္။ ၿပီးေတာ့
ဘယ္လိုမွမဟန္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ သူမလဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားေလေတာ့သည္။
အဲလစ္(စ္)သည္ဘယ္တုန္းကမွဒီေလာက္လွပၿပီးခ်စ္စရာေကာင္းလိမ့္မည္ဟုဒြန္ေဆးဆား မထင္ခဲ့မိေခ်။
တစ္ခ်ိန္တစ္ခါက သူ႔အေနႏွင့္ တစ္စံုတစ္ခုကို သံသယ ဝင္ေနခဲ့မိသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္၏။ ခ်မ္းသာေသာ
ေယာက္်ားတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ လူလတ္ပိုင္းအရြယ္အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို လိုခ်င္ခဲ့မိသည္။ အဲလစ္(စ္)ႏွင့္
ဆံုဆည္းလိုက္ရေတာ့ သူ႔စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္မ်ားကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ခဲ့၏။ အဲလစ္(စ္)က သူ၏
စည္းစိမ္ႂကြယ္ဝမႈမ်ားအေပၚတြင္သာ မက္မက္ေမာေမာ ရွိေနမွာကိုစိုးရိမ္ေနခဲ့မိသည္။
သို႔ေသာ္ညတုန္းက အဲလစ္(စ္)၏ အျပဳအမူမ်ားက သူ၏သံသယႏွင့္စိုးရိမ္မႈမ်ားကို ဖယ္ရွားလိုက္ခဲ့ေလၿပီ
ျဖစ္ေလသည္။ယခုလိုအိပ္ခန္းတြင္းမွာမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္နံနက္စာစားသံုးေနေသာအခ်ိန္မ်ိဳးတြင္အျပစ္ကင္းစင္ေသာ
သူမ၏အလွက ျမတ္ႏိုးဖြယ္အတိျဖစ္ေနသည္။ သူ့အေပၚတြင္ထားရွိေသာ သူမ၏ အခ်စ္ကိုလဲ သန့္စင္လွသည္ဟု
ဒြန္ေဆးဆားက ဆံုးျဖတ္လိုက္မိေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမသည္ဖင္တာမြန္တာဘို၏ အရွင္သခင္မ ျဖစ္ထိုက္၊
မျဖစ္ထိုက္ဆိုသည္ကိုယံုမွားသံသယျဖစ္ေနစရာ မလိုအပ္ေတာ့ေခ်။
အဲလစ္(စ္) သာ သူ၏ဇနီးအျဖစ္ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့လွ်င္သားေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ေတာ့ေမြးေပးႏိုင္လိမ့္
မည္ဟု သူေမွ်ာ္လင့္မိပါသည္။ သူ႔အေနႏွင့္လက္ထပ္ေရးအတြက္အေသအခ်ာ ဆံုးျဖတ္ရန္မ်ား ရွိေနေသးသျဖင့္
လက္ထပ္မႈကို စီစစ္ရေပလိမ့္ဦးမည္။ လတ္တေလာအခ်ိန္တြင္ေတာ့ အဲလစ္(စ္)ႏွင့္ေပ်ာ္ေနမိပါသည္။ သူတို႔အား
ေရခ်ယ္ႏွင့္ တန္ဘိုးရားတို႔က ေသခ်ာလုပ္ေကၽြး ျပဳစုေနၾကသည္။ တန္ဘိုးရားက မည္သို႔မွ မ်က္ႏွာေျပာင္းလဲျခင္း
အမူအရာပ်က္ျခင္း မရွိသည့္အတြက္ကိုလည္း ေရခ်ယ္က တိတ္တဆိတ္ေက်းဇူးတင္ေနမိရ၏။
အဲလစ္(စ္)ကမူ ေရခ်ယ္၏ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ တစံုတစ္ခုကို ရွာေဖြေနဟန္ ရွိေလသည္။ သူမအေနႏွင့္
ညတုန္းက အေတာ္ကို စိတ္ထိန္းထားရသည္။ အလိုမျပည့္ဝမႈေတြႏွင့္ က်န္ရစ္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္
ေမာက်ေနၿပီျဖစ္ေသာ ေဆးဆားကိုလဲ ထု႐ိုက္ျပစ္ခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္ခဲ့မိရ၏။ အမွတ္မထင္ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရေသာ တန္ဘိုး
ရား၏ ႀကီးမားထြားႀကိဳင္းမႈကိုမ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္ေနမိၿပီး ေရခ်ယ့္ကိုပင္မနာလိုသလိုျဖစ္ေနခဲ့သည္။
မနက္မိုး လင္းေတာ့ ေရခ်ယ္မည္သို႔ ရွိေနသလဲဆိုတာကို သိခ်င္လြန္းလွစြာ စူးစမ္းေနမိျခင္းျဖစ္သည္။
ေရခ်ယ္ႏွင့္ တန္ဘိုးရား အဆင္ေျပခဲ့သည္လားဆိုတာကို သိခ်င္ေနမိျခင္းျဖစ္ပါသည္။ တကယ္ေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္
ေလာက္သည့္ အေျဖကို သူမခန္႔မွန္းႏိုင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္၏။ မေရာင့္ရဲေသာ အလိုမက်မႈမ်ားႏွင့္ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္စြာ လူးလြန္႔
ရင္း မနက္ခင္း ေရာက္သည္အထိသူမ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ေပ။
တန္ဘိုးရားႏွင့္ ေရခ်ယ္တို႔ ဘယ္လိုအေျခအေနရွိသလဲဟု သိလိုစိတ္ျပင္းျပ လြန္းေသာေၾကာင့္ မနက္
အေစာႀကီး ေရခ်ယ္၏ အခန္းရွိရာသို႔သြား၍ ေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေလသည္။ ကုတင္ေပၚတြင္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာေရ
ခ်ယ္ႏွင့္ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္အိပ္ေနေသာ တန္ဘိုးရားကိုေတြ ့လိုက္ကထဲက အေျခအေနကိုသူမရိပ္စားမိခဲ့ၿပီးျဖစ္၏။
ေရခ်ယ္တစ္ေယာက္လက္ဖ်ားႏွင့္ပင္အထိမခံခဲ့ရေၾကာင္းကို ယံုမွားသံသယျဖစ္စရာ မလိုပါေခ်။ တန္ဘိုးရားကို
သူမစိတ္ဝင္စားေနမိသည္။
ကၽြန္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္သူမလိုခ်င္သလိုပံုသြင္းယူလို႔ရမည္ဆိုတာ ေတာ့ေသခ်ာသည္။ လူျဖဴမ
တစ္ေယာက္အေနျဖင့္အမည္းေကာင္ႏွင့္ဆက္ဆံလိုစိတ္ျဖစ္ေပၚေနမိသည္မွာ ေဆးဆားႏွင့္ဆက္ဆံရတာ အလို
မျပည့္ဝေသာ အေၾကာင္းရင္းတစ္ခုထဲေၾကာင့္ မဟုတ္မွန္းကိုေတာ့ သူမသိပါသည္။ သို႔ေပမယ့္ ထိုအေၾကာင္းကို
အျပစ္တင္ပံုခ်ထားလိုက္ျခင္းအားျဖင့္သူမကိုယ္သူမ မလံုမလဲျဖစ္မႈမ်ိဳး မခံစားရေတာ့ေပ။
တန္ဘိုးရားႏွင့္ဆက္ဆံရေအာင္ႀကံစည္မည္ဟုသူမဆံုးျဖတ္လိုက္ပါသည္။ သူမအေနႏွင့္သူမ၏ ရည္ရြယ္
ခ်က္အား ေသခ်ာခိုင္မာေသာ အုတ္ျမစ္မ်ား ႀကိဳတင္ခ်ႏိုင္ရန္ျပင္ဆင္ထားရမည္ဟုေတြးလိုက္မိေလသည္။ ထို႔
ေၾကာင့္သူမက ဒြန္ေဆးဆားကိုဟန္မူပိုပိုႏွင့္စကားဆိုလိုက္သည္။
“ေဆးဆားရယ္ညကရွင္ဝယ္ေပးမယ္လို့ကတိေပးခဲ့တဲ့လက္စြပ္ဆိုတာကေရခ်ယ္သာကေလးမရဘူးဆိုရင္
ကၽြန္မက မေမွ်ာ္လင့္ရေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္”
အဲလစ္(စ္)၏ ပံုဟန္မွာ မင္းသမီးပင္ရွံဳးေလာက္သည္မို႔ဒြန္ေဆးဆားတစ္ေယာက္မာယာျမစ္ထဲ ေမ်ာသြားရ
ေလသည္။
“ အဲဒီလို မဟုတ္ပါဘူးကြယ္ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ထပ္ကိုးလ၊ ဆယ္လ ေလာက္ကို ေစာင့္ၾကည့္စမ္းပါ...
တန္ဘိုးရား ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးက အၿမဲတမ္း သူ႔တာဝန္ကိုေက်ႁပြန္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ေကာင္ပါကြ”
“ အဲဒီ့ေမြးလာမယ့္ကၽြန္ေပါက္စေလးေတြကိုကၽြန္မစိတ္မဝင္စားပါဘူးရွင္ရွင္သေဘာက် ေက်နပ္ရင္ၿပီးတာ
ဘဲဆိုၿပီး ကၽြန္မကလိုက္ေလ်ာေပးခဲ့တာပါ အဲဒီ့လက္စြပ္ကိုလဲ ကၽြန္မက လိုခ်င္လွတယ္ မဟုတ္ပါဘူး ၿပီးေတာ့
လက္စြပ္က တန္ဖိုးအရမ္းႀကီးလြန္း လွပါတယ္ရွင္ဒါကိုမရလို႔လဲ ကၽြန္မ ေသာကမျဖစ္ပါဘူး အင္း ကၽြန္မမွာ ဒီ့ထက္ပို
ၿပီးလိုအပ္ေနတာရွိပါတယ္ရွင္ရယ္အဲဒါကိုရဖို႔ ကိုးလ၊ ဆယ္လ လဲကၽြန္မ မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး သိလား၊ အဲဒါက
လက္စြပ္ထက္စာရင္အင္မတန္တန္ဖိုးနည္းပါတယ္ဒါေၾကာင့္ ရွင့္ကို ပူဆာရေကာင္းမလားလို႔ ေတြးေနမိတယ္
ေလ တကယ္ေတာ့ကၽြန္မဖာသာ ကၽြန္မ ဝယ္ႏိုင္ပါတယ္ရွင့္ဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခံခ်င္တဲ့သေဘာပါရွင္”
“ကိုယ့္ရဲ့ အဲလစ္(စ္)ရယ္ မင္းအတြက္လိုအပ္ေနတဲ့ အရာဆိုတာ ဘာမ်ားပါလိမ့္ မင္းဘာလိုခ်င္တယ္
ဆိုတာသာ ကိုယ့္ကိုေျပာစမ္းပါအခ်စ္ရယ္”
“ ကၽြန္မခ်စ္တဲ့ ေဆးဆားရယ္ကၽြန္မလိုခ်င္ေနတာကေတာ့ လွည္းတစ္စီးနဲ႔ လွည္းေမာင္းႏိုင္တဲ့ ကၽြန္တစ္
ေယာက္ပါ ဘဲကြယ္စဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါ အခ်စ္ရယ္ေဈးသြားတဲ့အခါ အျပင္သြားတဲ့အခါမ်ိဳးေတြမွာ လွည္းငွားသြားရ
ေတာ့သူစိ္မ္းတစ္ရံဆံလိုျဖစ္ေနတဲ့လွည္းေမာင္းတဲ့ကၽြန္ေတြကိုကၽြန္မေၾကာက္မိတာအခါခါပါဘဲရွင္ရယ္ေရခ်ယ္က
အျပင္ထြက္ၿပီး လွည္းေခၚရတယ္ ေခၚလာတဲ့ လွည္းနဲ႔ၿမိဳ့ျပင္ထြက္ရၿပီဆိုရင္ အဲဒီ့လွည္းေမာင္းတဲ့ေကာင္ေတြ
အတြက္နဲ႔ကၽြန္မမွာ ေသမေလာက္တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခား ေနရေတာ့တာပါဘဲ....ဟိုး ျပင္သစ္မွာတုန္းကလဲ အမည္း
ေကာင္ေတြက ကၽြန္မကိုထိတ္လန္႔မႈေတြ အမ်ားႀကီးေပးခဲ့ၾကတာမဟုတ္လားရွင္”
သူမက ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ပို၍တုန္ခါလာေအာင္လုပ္လိုက္ရင္း မ်က္ရည္စ တစ္ေပါက္ႏွစ္ေပါက္ကို
ပါးျပင္ႏုႏုေပၚသို ့က်ေစလိုက္၏။ ဒြန္ေဆးဆားတစ္ေယာက္ေကၽြက်သြားရသည္။
“ကိုယ္နားလည္ပါၿပီအခ်စ္ရယ္....ကိုယ္နားလည္ပါၿပီကြယ္”
“ အို....ဒါေပမယ့္ရွင္မသိႏိုင္ပါဘူး...နားမလည္ႏိုင္ပါဘူး ေဆးဆားရယ္..အမည္းေကာင္ေတြရဲ ့ၾကမ္းၾကဳတ္
ရက္စက္မႈကိုရွင္မသိႏိုင္ပါဘူးရွင္ရွင့္တစ္သက္မွာလဲ သူတို႔ေၾကာင့္ထြက္ျပးရတာမ်ိဳး ပုန္းေရွာင္ေနရတာမ်ိဳး မလုပ္
ခဲ့ဖူးဘူးမဟုတ္လားဟင္”
“ ဟုတ္ပါၿပီ..အခ်စ္ရယ္...ဒါေပမယ့္...မင္းမွာလွည္းရွိေနရင္လွည္းေမာင္းမယ့္သူတစ္ေယာက္လိုလိမ့္မယ္
မဟုတ္လား...ေရခ်ယ္ကေရာ...ဘယ္လိုလဲ..သူေမာင္းႏိုင္ပါ့မလား”
ဒြန္ေဆးဆားအေနႏွင့္အဲလစ္(စ္)ကိုလွည္းတစ္စီးဝယ္ေပးရန္ဆံုးျဖတ္ၿပီးျဖစ္ေနေပၿပီ။
“ မင္းလိုမိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္ကိုယ္ပိုင္လွည္းတစ္စီး ရွိသင့္တယ္ဆိုတာ ကိုကိုယ္နားလည္ပါၿပီအခ်စ္
ရယ္.. အစကထဲက ကိုယ္ဒီလိုမေတြးခဲ့မိတာ အေတာ္ညံ့တာဘဲကြယ္”
“ အို...ေဆးဆားရယ္ကၽြန္မက အိမ္ထဲမွာ ကၽြန္ေယာက္က်ားေတြကို အလိုမရွိဘူးဆိုတာ ရွင္လဲသိသားဘဲ
အင္းေလ အခုေတာ့ ရွင္မရွိတဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ ဒီမွာေနရတာ လံုၿခံဳမႈမရွိေတာ့သလိုပါဘဲရွင္ဘာျဖစ္လို႔ လဲဆိုေတာ့
ဟိုတစ္ညက အရက္မူးေနၾကတဲ့ လူတစ္သိုက္ဟာ ဟိုမေကာင္းတဲ့ေကာင္မေတြရွိတဲ့ မင္ဒိုဇာနန္းေတာ္က
ထြက္လာ ၾကၿပီး လမ္းေပၚမွာဆူပူၾကတယ္ေလ ၿပီးေတာ ကၽြန္မရဲ ့ၿခံဝင္းတံခါးႀကီးကိုကိုင္လႈပ္ၿပီး ဝင္ခြင့္ေတာင္းလို႔
ေတာင္း ေအာ္လိုေအာ္နဲ႔ ေရခ်ယ္သာ တံခါးပိတ္ဖို႔ ေမ့ေနရင္ဒုကၡပါဘဲဆိုၿပီး ေၾကာက္လိုက္ရတာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့
ေဆးဆားရယ္ေနာက္ၿပီး ရွင္လဲအသိသားဘဲ ဟာဗားနားမွာက ကၽြန္မဟာ ထင္ထင္ေပၚေပၚ ေနရသူမဟုတ္ေသး
ပါဘူးရွင္ ရွင္နဲ႔ပတ္သက္တယ္ဆိုေပမယ့္ ေလာေလာဆယ္မွာ ကၽြန္မက တိုင္းတပါးသူ ၿပီးေတာ့ မိန္းကေလး
တစ္ေယာက္ထဲရယ္အင္းေလ ေရခ်ယ္ေတာ့ရွိပါရဲ့ဒါေပမယ့္ဘယ္မွာလဲလံုၿခံဳမႈ”
“ အခ်စ္ရယ္....ကိုယ္ဟာ....မသိတတ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနပါေရာလား ကြယ္”
ဒြန္ေဆးဆားက ေတာက္ပၿပီးလႈိင္းထေနေသာ အဲလစ္(စ္)၏ဆံပင္မ်ားကိုပြတ္သပ္ေပးေနလိုက္သည္။
“ ညကေတာ့ေလ...”
အဲလစ္(စ္)က ေဆးဆား၏ ေပ်ာ့ေျပာင္းေနၿပီျဖစ္ေသာ အမူအရာကိုျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္ အျမန္ဆံုး
အခြင့္အေရးယူလိုက္ေလၿပီ...။
“ရွင့္ရဲ့ကၽြန္တန္ဘိုးရားကိုျမင္လိုက္ရေတာ့ေလကၽြန္မစိတ္ထဲမွာကၽြန္မယံုၾကည္ႏိုင္တဲ့ကၽြန္တစ္ေယာက္လို႔
ခံစားလိုက္မိတယ္ၿပီးေတာ့ကၽြန္မအတြက္ေၾကာက္စရာမရွိတဲ့သူတစ္ေယာက္လို႔လဲျမင္မိတယ္ကြယ္သူ႔မ်က္ႏွာ
ၾကည့္ရတာ အလြန္႐ိုးသားတဲ့မ်က္ႏွာေပါက္ပါ ရွင္ရယ္သူဟာ ကၽြန္မ ဟာဗားနားကိုေရာက္ကထဲက ပထမဆံုးယံု
ၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့ကၽြန္တစ္ေယာက္အျဖစ္မွတ္ယူလိုက္မိသူပါ သူ႔ကို ကၽြန္မအိမ္အတြက္လွည္းေမာင္းသမားအျဖစ္
စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ရွင္ဘယ္လိုသေဘာရသလဲရွင္”
ဒြန္ေဆးဆားက ကုလားထိုင္ေနာက္သို႔မွီလိုက္ေလသည္။ မ်က္လံုးမ်ားကိုေမွးထားလိုက္ၿပီး သူမ၏ေတာင္း
ဆိုမႈကို ျပန္လည္စဥ္းစားၾကည့္ေနမိ၏။ ခိုင္လံုေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားဟု သူယူဆလိုက္မိသည္။ အဲလစ္(စ္)၏
ေျပာဆိုမႈမ်ားကို သူ ယံုၾကည္၏။ အခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳးတြင္သူမသာလိုခ်င္သည္ဟု ဆိုလာပါက ဖိုးလမင္းႀကီးကိုပင္
ယူေပးဖို႔ရာသူႀကိဳးစားမိလိမ့္မည္ထင္ပါသည္။သို႔ေသာ္တန္ဘိုးရားကိစၥအတြက္မူအခက္ေတြ႔သလိုျဖစ္ေနမိရသည္။
“တန္ဘိုးရားဟာ ႏြားတစ္ေကာင္လို ႀကီးမားေပမယ့္ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္လိုသိမ္ေမြ႔သူပါ တန္ဘိုးရားနဲ႔
သာဆိုရင္မင္းအတြက္ေသခ်ာေပါက္စိတ္ခ်ရမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္ကြယ္ဒါေပမယ့္အဲလစ္(စ္)ရယ္ကိုယ္က
အခုမွသူ့ကို ျမင္းထိန္းအျဖစ္ေလ့က်င့္ေပးေနတုန္းဘဲ ရွိေသးတယ္ၿပီးေတာ့ေကာင္ေလးက ဖင္ကာမြန္တာဘိုၿခံရဲ့
မရွိမျဖစ္ သားေဖာက္သမား တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္ကြယ့္ မင္းအတြက္ လွည္းေကာင္းတစ္စီး ရရပါေစ့မယ္ကြယ္
ၿပီးေတာ့ အိုမိုဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးကို လွည္းေမာင္းတာဝန္ယူေစမယ္ေလ သူကလဲ စိတ္ခ်ရပါတယ္ကြာ မန္ဒင္းဂိုး
မ်ိဳးေလးေပါ့ကိုယ့္ရဲ့လက္ေရြးစင္ေကာင္ေတြထဲကဆိုေတာ့စိတ္မခ်စရာ မရွိပါဘူးေလ ”
ေဆးဆားစကားေၾကာင့္ အဲလစ္(စ္)၏ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္တို႔ တန္႔ကနဲျဖစ္သြားရသည္။ ထိုအခါ ပထမတစ္ခါ
က်ျပထားေသာမ်က္ရည္ထက္ပိုၿပီးက်ျပရဦးမလိုျဖစ္လာ၏။သူမကသက္ျပင္းရွည္ကိုခ်လိုက္မိသည္။သူမအေနႏွင့္
အခုကိစၥကိုအၾကပ္ကိုင္ေတာင္းဆိုေနသည္ဟုေဆးဆားကထင္မသြားေစလိုေပ။ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ေျပာလိုက္ေသာ
ကိစၥတစ္ခုအျဖစ္သာ ေဆးဆားအေနႏွင့္ထင္မွတ္ေနေစလိုသည္။
“ ဒါျဖင့္လဲရွင္ရယ္ကၽြန္မတို႔ လွည္းကိစၥကိုပါ ေမ့ထားလိုက္ၾကရေအာင္ပါ ကၽြန္မကလဲ ေတာ္ေတာ္ညံ့တာ
ဘဲေလ တစ္ခါတစ္ေလေလး အျပင္ထြက္တဲ့ဥစၥာ လွည္းငွားစီးလိုက္လဲ ျဖစ္တာဘဲ မဟုတ္လား”
သူမက စိတ္ပ်က္သြားေသာ္လဲ ဘာမွမျဖစ္သည့္ပံုမ်ိဳးျဖင့္ေနရာမွေျဖးညင္းစြာထလိုက္သည္။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္
သူမအေနႏွင့္ေဆးဆား၏ပါးျပင္ကိုအနမ္းတစ္ခ်က္ေခၽြသင့္သည္ဆိုတာကိုေတာ့ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းမရွိစြာ လုပ္ေဆာင္
လိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ေဆးဆားကို ေျပာသလိုလို ကိုယ့္ဖာသာကိုေျပာသလိုလိုႏွင့္ ခပ္တုိးတိုးေရရြတ္သလို
ေျပာလိုက္သည္။
“ အင္းေလ ဒီညကိုလဲ ၿခံတံခါးေတြ ေသခ်ာပိတ္ဖို႔လုပ္ရမွာေပါ့ေရခ်ယ္တစ္ေယာက္ထဲ ျပစ္ထားလို႔မျဖစ္ပါ
ဘူးေလ ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ရြာ မဟုတ္ေတာ့လဲ အစစအရာရာ သတိထားႏိုင္မွေတာ္ကာၾကမယ္ထင္ပါရဲ ့...”
သူမက အစီအစဥ္ကိုအရွံဳးေပးလိုက္ရေပမယ့္ႀကိဳးစား၍ ၿပံဳးလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ေကာ္ဖီခြက္ကိုေဆးဆား
ထံမွလွမ္းယူလိုက္၏။
“ ေနာက္တစ္ခြက္ေလာက္ေသာက္ပါဦးလား ေဆးဆား ကၽြန္မ ေရခ်ယ္ကိုေခၚလိုက္မယ္ေလ ”
သူက ေခါင္းခါျပလိုက္သည္။
“ ေတာ္ပါၿပီအဲလစ္(စ္)ရယ္အင္း ငါစဥ္းစားေနတာကြ မင္းေျပာသလိုဘဲ မင္းအတြက္အကာအကြယ္ရွိဖို႔
ကၽြန္ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ေတာ့ရွိသင့္တာအမွန္ဘဲကြယ့္တန္ဘိုးရားကိုကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ အသံုးျပဳဖို႔စဥ္းစား
မိတာဟာ တကယ္ေတာ့ တကိုယ္ေကာင္းဆန္ပါတယ္ေလ ၿခံထဲမွာရွိေနေသးတဲ့ ကၽြန္ေတြထဲက ကိုယ့္အတြက္
ျမင္းထိန္းတစ္ေယာက္ေလာက္ထပ္ေရြးထုတ္လိုက္လို႔ရတာဘဲ မဟုတ္လား တကယ္လို႔ တန္ဘိုးရားကို ဒီမွာထား
မယ္ဆိုရင္သူ႔ကိုရံဖန္ရံခါ ၿခံထဲျပန္ပို႔ၿပီး သူ႔ရဲ့သားေဖာက္တဲ့တာဝန္ေတြကိုလုပ္ခိုင္းရင္လဲ ရႏိုင္တာဘဲေလ ”
ဒြန္ေဆးဆားက ရုတ္တရက္ဆိုသလိုသူ၏ ေျပာဆိုေနမႈကိုေလးနက္မႈသို႔ေျပာင္းလဲျပစ္လိုက္ေလသည္။
“ ဒါေပမယ့္ဒီလိုဆံုးျဖတ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ကိုယ့္ရဲ့ခ်စ္သူေလးအတြက္တကယ္ဘဲ လံုၿခံဳမႈဆိုတာ အေရးႀကီး
လာၿပီကြယ့္ ”
သူမက သူမ၏ ေတာင္းဆိုမႈအတြက္ေအာင္ျမင္မႈရေတာ့မည္ဟုယံုၾကည္မႈရွိလာေလသည္။
“ ကၽြန္မရဲ့လုံၿခံဳမႈဟုတ္လား ေဆးဆား ကၽြန္မနားမလည္ပါလားရွင္”
သူက သူမကိုသိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး နားေထာင္ေစလိုက္သည္။
“မင္းက ကၽြန္ေတြကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ရမယ္ဆိုတာ နည္းနည္းဘဲ နားလည္တာကိုးကြယ့္တန္ဘိုးရားကို
မိန္းမေတြနဲ႔ ကင္းကင္းကြာကြာ ထားလိုက္ရင္ျပႆနာရွိလာႏိုင္တယ္ကြ ျမင္းထီးတစ္ေကာင္ကို ျမင္းေဇာင္းထဲမွာ
ဘဲထားၿပီး ဘယ္ကိုမွ မထြက္ခိုင္းတဲ့ သေဘာမ်ိဳးေပါ့ အဲဒီလိုဆိုရင္ လသိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ ေျပာင္းလဲသြားတဲ့
တန္ဘိုးရားကိုမင္းေတြ႔ရမွာဘဲ သူ႔ရဲ့ကာမဆႏၵလိုအပ္မႈေတြက သူ႔ကိုအ႐ိုင္းစိုင္းတစ္ေကာင္အျဖစ္ေျပာင္းလဲသြား
ေစလိမ့္မယ္အဲဒီလိုျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ထိန္းသိမ္းရခက္လိမ့္မယ္ ၿပီးေတာ့ အႏၱရာယ္လဲ မ်ားလွတာေပါ့ကြာ ဒါေတြ
ေၾကာင့္ကိုယ္စဥ္းစားေနမိတာပါ အခ်စ္ရယ္”
“ အို ကၽြန္မခ်စ္ရတဲ့ရွင္ရယ္ကၽြန္မအတြက္ဒီေလာက္ထိစဥ္းစားေပးတယ္လား ဒါေပမယ့္ ရွင္ေရခ်ယ့္ကို
ေမ့ေနၿပီထင္တယ္ဒီေန႔မနက္ၾကည့္ရတာ ေရခ်ယ္ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနပံုရတာပဲ ဒီေတာ့တန္ဘိုးရားအတြက္ၿခံထဲသြား
ၿပီး အမည္းမေတြကိုလဲ ေတြ ့စရာမလိုေတာ့သလိုရွင္စိုးရိမ္ေနသလိုမ်ိဳးေတြလဲ ျဖစ္လာႏိုင္စရာ ရွိလိမ့္မယ္မဟုတ္
ပါဘူးရွင္ဒီမွာဘဲ ေရခ်ယ္နဲ႔ပံုမွန္အိပ္ေစမယ္ဆိုရင္တန္ဘိုးရားဟာ အေျခအေန ဘယ္လိုမွပ်က္သြားမယ္မဟုတ္ပါ
ဘူး ”
ဒြန္ေဆးဆားက သေဘာတူသည့္ဟန္ျဖင့္ ေခါင္းညိတ္လိုက္ေလသည္။ ေအာင္ျမင္မႈရလာၿပီျဖစ္ေသာ
အဲလစ္(စ္) ကပင္ဆက္ေျပာလိုက္ျပန္သည္။
“ ၿပီးေတာ့ သူ႔အတြက္ဒီမွာလုပ္စရာအလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီးဘဲ နံရံေတြကို ေဆးသုတ္ႏိုင္တယ္ ၿခံထဲက
ပန္းပင္ေတြကို ျပဳစုႏိုင္တယ္ ပန္းပင္ေတြက တျဖည္းျဖည္း ပ်က္စီးေနၿပီေလ အို...သူ႔အတြက္ အလုပ္နဲ႔လက္နဲ႔
မျပတ္ျဖစ္ေနဖို႔ေတြက အမ်ားႀကီးပါဘဲ ေရခ်ယ္လုပ္ဖို ့ခက္ခဲတဲ့အလုပ္ေတြမွန္သမွ်ကို သူ႔ကိုလုပ္ခိုင္းရမွာဘဲ....
ေရခ်ယ္က အဝတ္ေလွ်ာ္ရမယ္...ၾကမ္းတိုက္ရမယ္....ၿပီးေတာ့ကၽြန္မကို ျပဳစုလုပ္ကိုင္ေပးရဦးမယ္မဟုတ္လား.....
ဒါေတြက ကၽြန္မ တမင္အေၾကာင္းျပေနတာ မဟုတ္ဖူးေနာ္”
“ကိုယ္နားလည္ပါတယ္အခ်စ္ရယ္”
သူ႔အသံက တိမ္ကာ တိုးဝင္သြားသလို ထင္လိုက္ရသည္။ ၿပီးေတာ့သူ႔မ်က္လံုးေတြကို ပိတ္ထားလိုက္ျပန္
သည္။ ေနာက္မွတစ္စံုတစ္ခုကိုသတိရသြားဟန္ျဖင့္တိုင္ကပ္နာရီကိုၾကည့္ရန္အတြက္မ်က္လံုးကိုျပန္ဖြင့္လိုက္၏။
“ အလို ဆယ္နာရီေတာင္ ေက်ာ္ပါပေကာလား အဲလစ္(စ္)ေရ ဒီေန႔အတြက္ ကိုယ္လုပ္စရာအလုပ္ေတြ
အမ်ားႀကီးရွိေနေသးတယ္ကြယ့္ကိုယ့္အတြက္ဒီေန႔တစ္ေန႔ဘဲ ဟာဗားနားမွာေနဖို႔အခ်ိန္ရေတာ့တာ လုပ္စရာေတြ
က တပံုတပင္ႀကီးေစာင့္ေနၾကေလရဲ့ေန႔လည္စာကိုေတာ့ ဒီမွာဘဲစားသြားရမွာဘဲ စားၿပီးတာနဲ ့တခါထဲ တန္းျပန္မွ
ျဖစ္မယ္ထင္တယ္ေဟ့ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ တန္ဘိုးရားကို ဒီမွာထားခဲ့ရမွာဆိုေတာ့ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ
ျပန္ရမွာကြယ့္မြန္တာဘိုကို ညဘက္တစ္ေယာက္ထဲ ျပန္ဖို႔က မလြယ္ဘူးမဟုတ္လား လမ္းမွာက ထြက္ေျပးေနတဲ့
ကၽြန္ေတြ ရွိေနတတ္တယ္ေလ”
“အင္း...ကၽြန္မအတြက္နဲ႔ရွင့္မွာလဲ ဒုကၡပါဘဲေနာ္”
သူမက အမွန္တကယ္ပင္သနားသြားကာ အားနာဟန္ျဖင့္ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္ေလသည္။
“ရပါတယ္ကြာ....ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္..မင္းက ကိုယ့္ရဲ ့ဆႏၵကိုအၿမဲျဖည့္စြမ္းေပးေနတာဘဲမဟုတ္လား”
ဒြန္ေဆးဆားကား သူမ၏ မာယာကြန္ယက္တြင္ မ႐ုန္းကန္ႏိုင္ဘဲ ရွိေနေလ၏။ သူထြက္သြားသည့္အခါ
အဲလစ္(စ္)က လက္တယမ္းယမ္းျပ၍ ႏႈတ္ဆက္သမႈျပဳလိုက္၏။ မ်က္စိတစ္ဆံုး သူေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီဆိုသည္ႏွင့္
သူမက ေရခ်ယ္ကိုေခါင္းေလာင္းႀကိဳးဆြဲ၍ ေခၚလုိက္ေလေတာ့၏။
“ တန္ဘိုးရားဘယ္မွာလဲ ”
သူမက ေရခ်ယ္ေရာက္လာသည္ႏွင့္ခပ္ျမန္ျမန္ပင္ေမးလိုက္၏။
“ဒီေကာင္က အလကား ငပ်င္းပါ မမရယ္...ျမင္းေဇာင္းနားမွာ ကုလားထိုင္တစ္လံုးနဲ႔ အိပ္ေနေလရဲ့.....
ကၽြန္မအလုပ္ေတြကိုေတာင္ကူညီေဖာ္မရပါဘူး မမရယ္”
“ေအးပါ...ထားလိုက္ပါ...ဒါေပမယ့္ညကအျဖစ္အပ်က္ကိုမမ ေသခ်ာသိခ်င္တယ္....ညီမနဲ႔တန္ဘိုးရားတို႔
ဘယ္လိုမ်ိဳးႏွစ္ပါးသြားၾကတယ္ဆိုတာကိုေပါ့”
အဲလစ္(စ္)က အမိန္႔သံျဖင့္ ေမးလိုက္ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ သူမ မ်က္လံုးမ်ားက ေရခ်ယ္ကို စူးစိုက္ၾကည့္ရွဳ
လွ်က္ရွိေလ၏။
“ ေျပာစရာ ဘာမွမရွိပါဘူးမမ ငနဲေလးက ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာအိပ္တယ္ ကၽြန္မက ကိုယ့္အိပ္ယာမွာကိုယ္
အိပ္တယ္ဒီေလာက္ပါဘဲသူ႔ကိုကၽြန္မရဲ ့ဗူးဒူးနဲ ့ေျခာက္လိုက္တာငနဲသားေလးတုတ္တုတ္ေတာင္မလႈပ္ရဲပါဘူးရွင္”
“ ဒါျဖင့္ညီမက ဒြန္ေဆးဆား အမိန္႔ကိုလြန္ဆန္လိုက္တာေပါ့ေလ ေနာက္ၿပီးေတာ့အဲဒီ့ေအာက္လမ္းလိုလို
အရာေတြကိုလုပ္တာ မမ မႀကိဳက္ဖူးလို ့ေျပာထားတာ ေမ့ျပစ္လိုက္ၿပီလားေရခ်ယ္”
“မဟုတ္ရပါဘူးမမရယ္ညီမလဲဘယ္လိုမွမႀကံတတ္ေတာ့လို႔လုပ္လိုက္မိတာပါေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္
နဲ႔ကာမဆက္ဆံမႈမ်ိဳးကိုညီမအေနနဲ႔ဘယ္ေလာက္ရြံမုန္းသလဲဆိုတာမမအသိဆံုးပါရွင္ၿပီးေတာ့ဒီအေၾကာင္းေတြကို
ေဆးဆားကို ျပန္မေျပာလိုက္ပါနဲ ့ေနာ္”
“ ေအးပါ မေျပာပါဘူးေအ ဒါေပမယ့္ သူသာသိသြားရင္ေတာ့ ညီမကို ၾကာပြတ္ဒဏ္ေပးမွာ အမွန္ဘဲ
အဲဒီလိုသာဆိုရင္ေတာ့မမဟာ ညီမကိုဘယ္လိုမွကာကြယ္ေပးႏိုင္လိမ့္မယ္မဟုတ္ဖူး ”
“ မမ..သူ႔ကိုတကယ္မေျပာပါဘူး ေနာ္”
ေရခ်ယ္က အဲလစ္(စ္)၏ လက္ကိုအနမ္းေပးလိုက္ရင္ေတာင္းပန္သလိုေျပာလိုက္၏။
“ ညီမကိုမမက တကယ္ခ်စ္တာဘဲကြယ္ဘယ္ေျပာလိမ့္မလဲ ေရခ်ယ္ညီမကိုမမက စိတ္မဆင္းရဲေစ ခ်င္
ပါဘူးကြယ္”
“ မမ ေက်းဇူးေတြ ညီမအေပၚမွာ မ်ားလွပါၿပီေကာ မမရယ္...”
“ ဒီလိုဆို ျပန္ဆပ္ဖို႔အခြင့္အေရး ညီမမွာ ရွိေနၿပီေလ ”
“ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ညီမ ျပန္ဆပ္ပါ့မယ္ရွင္”
“ဒီလိုဆိုရင္ေရခ်ယ္တန္ဘိုးရားကိုမမဆီလႊတ္ေပးစမ္းပါ ၿပီးေတာ့ညီမကၿခံေပါက္ဝမွာသြားေစာင့္ေနလိုက္
ဘယ္မွမသြားနဲ႔ေနာ္တကယ္လို႔ဒြန္ေဆးဆား ျပန္လာတာျမင္ရင္ေျပးလာၿပီးေျပာ ဟုတ္ၿပီလား ”
အဲလစ္(စ္)၏ စကားကိုၾကားလိုက္ရေသာအခါတြင္ေရခ်ယ္၏မ်က္ႏွာအမူအယာမွာ တစ္ခ်က္ထဲ ပ်က္သြား
ေတာ့၏။
“ အဲဒီလိုေတာ့ မလုပ္ပါရေစနဲ႔ မမရယ္ကၽြန္မေတာင္းပန္ပါတယ္တျခားႀကိဳက္တာကို ခိုင္းပါရွင္ညီမလုပ္
ေပးပါ့မယ္”
ေရခ်ယ္က အဲလစ္(စ္)၏ လက္ကိုဆြဲ၍ ေတာင္းပန္ရွာသည္။ သို႔ေသာ္အဲလစ္(စ္)က သူမ၏လက္ေတြကို
႐ုန္းျပစ္လိုက္သည္။
“ ေရခ်ယ္မမကို နားလည္စမ္းပါကြယ္နားလည္စမ္းပါ မမ အေနနဲ႔ဘယ္ေလာက္ေတာင္အလိုမျပည့္ျဖစ္
ေနခဲ့ရသလဲ ညီမလဲ ညက တန္ဘိုးရားနဲ ့ေနခဲ့ရတဲ့အတြက္ဘယ္ေလာက္ရင္တုန္ပန္းတုန္ျဖစ္ခဲ့ရၿပီးၿပီလဲ ခုခ်ိန္က
စၿပီး တန္ဘိုးရားဟာ ဒီမွာေနရေတာ့မယ္ညီမလဲ သူ့ကိုလိုအပ္တာမွမဟုတ္တာဘဲကြယ္...”
သူမက ေရွ႕သို႔တိုးလုိက္ၿပီး ကျပားမေလးအား သူမရင္ခြင္ထဲသို႔ဆြဲသြင္းဖက္ထားလိုက္သည္။
“ မမကို ကူညီပါ ေရခ်ယ္ဒီလို အလိုမျပည့္ဝမႈဆိုတာကို ညီမအေနနဲ႔ နားလည္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေပမယ့္ မမ
အတြက္အရမ္းကိုဆိုးရြားလြန္းလွပါတယ္ကြယ္ေဆးဆားက အသက္ႀကီးတဲ့အျပင္သူ႔ဟာေလးက ေသးေသးေလး
ကြယ့္ မမအတြက္ ဘယ္လိုအာသာေျပႏိုင္မွာတဲ့လဲ ညီမရယ္ ကာမဆႏၵဆိုတာကလဲ ေသာက္ေလေသာက္ေလ
ငတ္မေျပဆိုတဲ့ဆားငန္ေရကိုေသာက္ရသလိုပါဘဲ တန္ဘိုးရားရဲ ့ႀကီးမားသန္စြမ္းမႈကိုမမ လိုအပ္ေနပါတယ္ကြယ္
ညီမ ကူညီမယ္မဟုတ္လားဟင္ကူညီယံုတင္ပါ ေရခ်ယ္မမ တာဝန္ယူပါတယ္ကြယ္မမေလ ဘယ္လိုမွဒီအတိုင္း
မေနႏိုင္ေတာ့လို ့ပါညီမရယ္”
“ ဒါကိုဘဲ မမ သိပ္လိုလားေနတာဘဲလားဟင္”
ေရခ်ယ္က ခက္ခက္ခဲခဲ ေမးျမန္းလိုက္ရသည္။
“မမရယ္ညီမနဲ႔မမဟာႏွစ္ေယာက္ထဲဒီမွာေနရတာဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္စရာေကာင္းခဲ့သလဲတစ္ခါတေလမွ
ဒြန္ေဆးဆားက ေရာက္လာတတ္တာ မဟုတ္လား ကဲပါေလ အခုဟာက စိတ္ခ်ရမွာလား မမ ဒြန္ေဆးဆားသာ
သိရင္ဘယ္လိုေတြျဖစ္လာႏိုင္သလဲဆိုတာကိုေရာ မမ စဥ္းစားထားၿပီးၿပီလားဟင္”
“ ဒြန္ေဆးဆားကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ရမယ္ဆိုတာ မမ နားလည္ၿပီးသားပါ ေရခ်ယ္ရယ္သူဟာ မိန္းမေတြ
ဘယ္ေနရာမွာ ဘာလိုတယ္၊ ဘာရည္ရြယ္တယ္ဆိုတာကို နားမလည္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ပါကြယ္ ၾကည့္ေလ
အခုဘဲ သူဟာ မမရဲ့ကစားကြက္ေအာက္မွာ ဒူးေထာက္ေနရတယ္မဟုတ္လား တန္ဘိုးရားကိုယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔
ထားခဲ့တယ္ေလကြယ္ဒီေတာ့သူ႔ကို စိုးရိမ္မေနစမ္းပါနဲ႔ေရခ်ယ္ရယ္ကဲ ျမန္ျမန္သာ သြားၿပီး တန္ဘိုးရားကိုလႊတ္
လိုက္ေပေတာ့ ”
ေရခ်ယ္က စိတ္မေကာင္းစြာ ေခါင္းကိုခါယမ္းလိုက္ရွာသည္။
“မမကဒီေလာက္ေတာင္လိုလားေနမွျဖင့္ညီမကလုပ္ေပးရဦးေတာ့မွာေပါ့ေလတစ္ခုဘဲညီမဆုေတာင္းခ်င္
တာက ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔မေကာင္းမႈေတြ ျဖစ္မလာပါေစနဲ႔လို႔ ”
“ စိတ္ခ်စမ္းပါ ေရခ်ယ္ရယ္ဘာမွျဖစ္မလာႏိုင္ပါဘူးကြယ့္ အိုကြယ္တန္ဘိုးရားကိုသာ လႊတ္လိုက္စမ္းပါ
တာ္ၾကာ ေဆးဆားက ေန႔လည္စာ ျပန္လာစားဦးမွာ ”
“ ဒါျဖင့္လဲ မမရယ္...ေဆးဆားတကယ္ျပန္သြားေတာ့မွဘဲ...”
“မလိုဘူး.....မလိုဘူး...ခုသြားေခၚဆိုေခၚလိုက္စမ္း”
အဲလစ္(စ္)က တအားေအာ္ျပစ္လိုက္ေတာ့၏။
ေရခ်ယ္ကအဲလစ္(စ္)ေဒါသထြက္လာမွန္းသိလိုက္ေသာေၾကာင့္ေလွကားအတိုင္းအျမန္ေျပးဆင္းသြားေလ
သည္။ ေရခ်ယ္ေလွကားမွေျပးဆင္းသြားေသာအသံကိုနားေထာင္ရင္း အဲလစ္(စ္)က တန္ဘိုးရားေရာက္အလာကို
ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ မၾကာမီမွာပင္ေလွကားအတိုင္း တဖ်ပ္ဖ်ပ္တက္လာေသာ ညႇပ္ဖိနပ္သံကိုၾကားလိုက္ရသည္။
တန္ဘိုးရားက တံခါးဝမွဝင္လာသည္။
႐ုတ္တရက္ဆိုသလုိသူ႔ေျခလွမ္းမ်ား ရပ္တန္႔သြားရ၏။ သူ႔ကိုယ္သူအိပ္မက္မက္ေနသလားေတာင္ထင္
လိုက္မိရသည္။ ပါးလႊာေသာ ညဝတ္အက်ႌေအာက္တြင္ မည္သည့္အတြင္းခံမွ မပါေသာ အဲလစ္(စ္)၏ ျဖဴစင္
လွပေသာ ကိုယ္လံုးကို အထင္းသား ျမင္ေနရသည္။ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့မိေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို မထင္မွတ္ေသာ
အေနအထားမ်ိဳးႏွင့္ေတြ ့ျမင္ေနရေသာေၾကာင့္အိပ္မက္လို ့ထင္လိုက္မိျခင္းျဖစ္၏။
အေဝ့အဝိုက္ေကာက္ေၾကာင္းမ်ားက ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ေတြ႔ျမင္ေနရလိုေပၚလြင္ထင္ရွားစြာ ေတြ႔ျမင္ေနရ
သည္။ အၾကည့္တို႔ကို လႊဲဖယ္မျပစ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္တန္ဘိုးရား၏စိတ္ေတြက လႈပ္ရွားေလာင္ၿမိဳက္ေနရသည္။
သူ႔ရဲ့စိတ္ကူးယဥ္နတ္သမီးကိုမ်က္ျမင္ထင္ရွား ေတြ႔ေနရပါၿပီေကာ။ ယခုေတြ႔ျမင္ေနရသည္မွာ အိပ္မက္မဟုတ္မွန္း
ကိုလဲ သူသိပါသည္။ သူက ဆက္လက္ရပ္ေနမိေသာ္လဲ အဲလစ္(စ္)က သူ႔ထံသို႔တေရြ႕ေရြ႕ႏွင့္တိုးကပ္ေရာက္ရွိ
လာသည္။
“ တန္ဘိုးရား ကၽြန္မရဲ့ထြားႀကိဳင္းလြန္းတဲ့ဒရမ္ရယ္ကၽြန္မအနားကိုဘာျဖစ္လို႔မလာရတာလဲကြယ္”
တန္ဘိုးရားအေနျဖင့္သူအမည္ကိုအခုလိုေခၚပံုမ်ိဳး တစ္ခါမွမၾကားခဲ့ရဖူးပါ။ သူမ၏ အသံက သူ့ကိုယ္တြင္း
မွာရွိေသာ အာ႐ံုေၾကာအားလံုးကိုစိမ့္ကနဲ ျဖစ္သြားေစသည္ကေတာ့အမွန္ပင္ျဖစ္၏။
“ တန္ဘိုးရား ”
သူမက ထပ္ေခၚလိုက္ျပန္၏။
“ ရွင္..အဲဒီလိုဘဲ ေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးလို ရပ္ေနေတာ့မွာလား အဲဒီမွာရပ္ၿပီး ကၽြန္မကို ဒီအတိုင္းဘဲၾကည့္ေန
ေတာ့မွာလားကြယ္”
သူမ၏ အသံႏွင့္ဟန္ပန္က မူယာပိုလွသည္။ တန္ဘိုးရား၏ စိတ္ေတြက ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေလာက္ေအာင္
ေျဗာင္းဆန္လွ်က္ရွိေနၾက၏။ ေၾကာက္ရြံမႈတို႔က သူ႔ကိုလႊမ္းၿခံဳထားၾကသည္။ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ရ
ေသာ လူျဖဴမိန္းမတစ္ေယာက္ကို နဖူးေတြ႔ဒူးေတြ႔ ႀကံဳလာရသည့္အခါတြင္ေတာ့ ဝမ္းသာေပ်ာ္ရႊင္ရမည့္အစား
ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရြံ့မႈတို႔ႏွင့္သာ တုန္လႈပ္ေနမိသည္။
သူ႔သခင္ဒြန္ေဆးဆားက သူ႔ကိုဒီမွာေနခဲ့ရန္ေျပာစဥ္ကထဲက သူ႔စိတ္ေတြ ေလးလံေနခဲ့မိသည္မွာ သည္လို
အျဖစ္မ်ိဳးႀကံဳေတြ့ရမည္လို႔သူ႔ဝိဥာည္ကႀကိဳသိေနေလေရာ့သလားဟုတန္ဘိုးရားကေတြးထင္လိုက္မိ၏။အဲလစ္(စ္)
စိတ္မရွည္စြာႏွင့္ တန္ဘိုးရားကို သိုင္းဖက္လိုက္သည္။ သူမ၏ လက္တစ္ဖက္က ခ်ည္သားေဘာင္းဘီေအာက္မွ
ထြားႀကိဳင္းလွေသာ တန္ဘိုးရား၏ လိင္တံႀကီးကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္ေလသည္။ တန္ဘိုးရား တစ္ကိုယ္လံုး တုန္ယင္လာ
သည္အထိေၾကာင္ရြံ့စိတ္တို႔က အႏိုင္ရရွိသြားသည္။
“ ေအာ္ရွင္ကေၾကာက္ေနတာလား မေၾကာက္ပါနဲ႔ရွင္ရယ္ကၽြန္မကရွင့္ကိုကိုက္မစားပါဘူးရွင့္ဒီအလုပ္ေတြ
က ရွင္ကၽြမ္းက်င္ၿပီးသား အလုပ္ေတြဆိုတာ ကၽြန္မသိပါတယ္ရွင္ကဲ ဘယ္လိုလဲ ဆရာႀကီး ကၽြန္မကိုေရာ ရွင့္ရဲ့
ကၽြမ္းက်င္မႈေတြကို ျမည္းစမ္းခြင့္မေပးေတာ့ဘူးလားရွင့္ ”
အခန္း ( ၁၃ )
ရင္ခုန္ႏႈန္းကျမန္သည္ထက္ျမန္လာေသာေၾကာင့္ တန္ဘိုးရားမွာသူ႔ရင္ဘတ္ႀကီး ေပါက္ထြက္ေတာ့မလား
လို႔ေတာင္ထင္လိုက္မိသည္။ သူ႔ခႏၶာကိုယ္တြင္ရစ္သြယ္လွ်က္ရွိေနေသာ အဲလစ္(စ္)၏ လက္မ်ားက သူ႔စိတ္ကိုပို၍
ဗေလာင္ဆူေစေအာင္ဖန္တည္းေပးေနေလသည္။ သူမ၏ ခ်ိဳသာခၽြဲပ်စ္ေသာ ခြန္းဖြဲ႔စကားမ်ားကလဲ ရင္ထဲကိုလႈိက္ဖို
ေမာပန္းေစပါသည္။ ခ်ည္ထည္ေဘာင္းဘီေပၚမွေန၍ ပြတ္သပ္ေပးေနေသာေၾကာင့္ သူ႔လိင္တံႀကီးက ေတာင္မတ္
လာရသည္။ ျဖဴစင္ဝင္းမြတ္ေသာ ႏို႔အံုႀကီးမ်ားႏွင့္ထိလိုက္မိေသာအခါတိုင္း ပါးလႊာေသာ ညဝတ္အက်ႌက ၾကားမွ
ခံေနသည့္တိုင္တန္ဘိုးရားအတြက္ရမၼက္မီးကိုပိုမိုေတာက္ေလာင္ေစသလိုျဖစ္ေန၏။
သူမ၏ခႏၶာကိုယ္မွ ေမႊးပ်ံေသာ သင္းရနံတို႔ကလဲ ဆြဲေဆာင္မႈရွိစြာ ေပၚထြက္ေနေလသည္။ သူႀကံဳေတြ႔
ခဲ့ဖူးေသာမည္သည့္မိန္းမတြင္မွထိုကဲ့သို့သင္းပ်ံေသာရနံ့မ်ိဳးကိုမရရွိခဲ့ဖူးေသာေၾကာင့္ေက်နပ္ပီတိျဖစ္ေနမိသည္မွာ
လဲအမွန္ပင္ျဖစ္၏။ နီေစြးေသာ ႏႈတ္ခမ္းဖူးေလးက သူ႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားေပၚသို႔ထိကပ္လာေသာအခါ တုန္႔ျပန္ဖို့ေမ့ေလ်ာ့
စြာ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားမ်ား ေအးစက္သြားမိရသည္။ သူမ၏ လွ်ာဖ်ားေလးက သူ႔ပါးစပ္တြင္းသို႔ အတင္းတိုးဝင္ေမႊ
ေႏွာက္ေနေသာအခါတြင္မွ ျပန္လည္သတိဝင္ကာ တုန္႔ျပန္လိုက္မိ၏။
တန္ဘိုးရားေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ေနေသာေၾကာင့္တုန္႔ျပန္မႈေႏွးေကြး ေနရသည္ကိုအဲလစ္(စ္)က နားလည္
သေဘာေပါက္စြာ သိမ္းသြင္းယူေနသည္။ ျပန္လည္တုန္႔ျပန္စ ျပဳလာသည့္အတြက္လဲ သူမစိတ္ထဲတြင္ေက်နပ္မိ
ရ၏။ ႀကီးမားလွေသာ လိင္တံႀကီးကို ေသခ်ာမေတြ႔ျမင္ရေသးေသာ္လဲ အဝတ္ေပၚမွ အုပ္ကိုင္ထားရေသာ အထိ
အေတြ႔ႏွင့္ပင္ေက်နပ္မႈေပးႏိုင္စြမ္းမည္မွန္း ခန္႔မွန္းလိုက္မိပါသည္။
သူမကိုယ္ေပၚမွပါးလႊာေသာ ညအိပ္ဝတ္႐ံုကိုခၽြတ္ဖယ္ျပစ္လိုက္သည္။ ျဖဴစင္ဝင္းပေသာ အသားအရည္ႏွင့္
လွပေသာေကာင္ေၾကာင္းမ်ားျဖင့္ဖြဲ ့တည္ေသာ ကိုယ္ခႏာၱလွပမႈက တန္ဘိုးရားကိုရင္သပ္ရွဳေမာျဖစ္ေစေလသည္။
ပန္းႏုေရာင္သန္းေနေသာႏို့သီးေခါင္းေလးမ်ားက သူစိတ္ကူးယဥ္မိသလိုပင္လွပစြာျဖစ္တည္ေနၾက၏။ တန္ဘိုးရား
အဖို႔မွာ မထိရက္မကိုင္ရက္ေလာက္ေအာင္ပင္။ နတ္သမီးတစ္ပါးကိုေကာက္ရထားသလိုျဖစ္ေနသည္။
အဲလစ္(စ္)ကေတာ့ သူမ၏အလိုမျပည့္မႈေတြကို ေျဖေဖ်ာက္ရန္အတြက္တန္ဘိုးရားကို တစ္စထက္တစ္စ
က်ံဳးသြင္းလွ်က္ရွိေနေလသည္။ အဝတ္မဲ့ခႏၶာႏွင့္ျဖစ္သြားၿပီျဖစ္ေသာ အဲလစ္(စ္)က တန္ဘိုးရား၏ အဝတ္မ်ားကိုလဲ
ခၽြတ္ခြာေပးလိုက္ေလသည္။ မည္းေျပာင္ေတာင္မတ္ေနေသာ လိင္တံေငါေငါႀကီးကို ျမင္လိုက္ရေသာအခါ အဲလစ္
(စ္) မွာ ရင္တုန္သြားမိရသည္။
ေစာေစာက ဆုပ္ကိုင္ေဆာ့ကစား ေပးေနစဥ္ကထဲက ႀကီးမားသန္မာေသာ လီးတံႀကီး တစ္ေခ်ာင္းျဖစ္သည္
ဆိုသည္ကိုသိရွိထားေသာ္လည္းတကယ္တန္းမ်က္စိႏွင့္တပ္အပ္ျမင္လိုက္ရေသာအခါအားရစရာေကာင္းေလာက္
ေအာင္ ရွိေနေၾကာင္းေတြ႔ လိုက္ရေလသည္။ ထို႔ေနာက္ တန္ဘိုးရားကို ေရခ်ိဳးစည္ရွိရာသို႔ ေခၚေဆာင္သြားၿပီး
လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို ေဆးေၾကာေစလိုက္သည္။ သန့္ရွင္းၿပီဟု ယူဆရေသာအခါတြင္မူ အဲလစ္(စ္)က တန္ဘိုးရား
အေရွ႕တြင္ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး တန္ဘိုးရား၏ လီးတံ မည္းမည္းႀကီးကို သူမ၏ နီေစြးေသာ ႏႈတ္ခမ္းအစံုႏွင့္
ပြတ္သပ္စုပ္ငံုလိုက္ပါသည္။
ဒစ္ဖ်ားတစ္ဝိုက္ကိုလွ်ာဦးခၽြန္ေလးႏွင့္ထိုးကာ ရစ္ဝိုက္ေပးေနေသာေၾကာင့္တန္ဘိုးရားမွာ ဖင္ေၾကာမ်ား႐ႈံ႕
သြားရသည္အထိေကာင္းမြန္မႈကို ခံစားလိုက္ရ၏။ လီးစုပ္ေပးေနရင္းမွ လက္တစ္ဖက္က တြဲေလာင္းက်ေနေသာ
ဥမည္းႀကီးႏွစ္လံုးကို ပြတ္ေခ်ေပးေန ျပန္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ထဲမွာ မ႐ိုးမရြ ခံစားလုိက္ရျပန္သည္။ တန္ဘိုးရား၏
လက္မ်ားက သူ႔အလိုလိုပင္အဲလစ္(စ္)၏ ဆံႏြယ္မ်ားကိုဆြဲကိုင္လိုက္မိရသည္။
ရွည္လ်ားေသာ လီးတံႀကီးတစ္ဆံုးနီးပါးကို လည္ေခ်ာင္းတြင္းသို႔ ဒစ္ေခါင္းႀကီးထိုးသည့္တိုင္ မႈတ္ေပးေန
ေသာ အဲလစ္(စ္)၏ မ်က္ႏွာေလးကို ငံုၾကည့္ရင္း တန္ဘိုးရားရင္ထဲတြင္အမ်ိဳးအမည္မသိေသာ ခံစားခ်က္မ်ိဳးျဖစ္
ေပၚလာမိရ၏။ သူ႔ဝိဥာည္က တန္ခိုးျပသည္ထင္ပါသည္။ သူမက္ေမာစြဲလန္းစြာ ဆက္ဆံလိုခဲ့ေသာ အျဖဴမတစ္
ေယာက္ကိုဆပ္ယွက္ခြင့္ရေနၿပီျဖစ္ပါသည္။
အာဖရိကသား တစ္ေယာက္အေနႏွင့္ဘယ္လိုမွယံုၾကည္ႏိုင္ဖြယ္မရွိေသာျဖစ္ရပ္မ်ိဳးပင္။ သူရြာမွာေနစဥ္က
အျခားလူတစ္ေယာက္မွလာၿပီး အသားအေရာင္ျဖဴေဖြးေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ႏွင့္ကာမစပ္ယွက္ဖူးသည္ဟု
ဆိုလာပါလွ်င္ သူကိုယ္တိုင္လဲ ယံုၾကည္မိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။ အခုေတာ့ အျဖဴမက သူ႔လီးမည္းမည္းႀကီးကို
တဏွာထန္စြာ စုပ္လွ်က္ရွိေနေလသည္။ ဝိဥာည္ႏွစ္ခုရွင္တန္ဘိုးရားကြ ဟုစိတ္ထဲမွဟစ္ေကၽြးလိုက္မိ၏။
တန္ဘိုးရားတစ္ေယာက္ အျဖစ္ခ်င္ဆံုးဆႏၵကို ျဖစ္ေနရၿပီမို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေက်နပ္ေနမိသည္။ အျဖဴမ
တစ္ေယာက္က မိမိလီးႀကီးကို အားရပါးရစုပ္ေနပါလား ဟူေသာအသိက သူ၏ကာမဆႏၵမီးကို ပိုမိုအားေကာင္းေစ
ေလသည္။ အဲလစ္(စ္)၏ ကာမမႈတြင္ကၽြမ္းက်င္မႈက မာမာဘာဘာထက္သာလြန္သည္ဟု တန္ဘိုးရားထင္ေနမိ
သည္။ ဒစ္ေခါင္းပတ္လည္ကိုစုပ္ယက္ေပးလိုက္လီးႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလံုးကိုလည္ေခ်ာင္းထဲ ေရာက္သည္ထိေအာင္
မႈတ္လိုက္ေဂြးဥႏွစ္လံုးကိုဖြဖြ႐ြ႐ြ ပြတ္နယ္ဆုပ္ေခ်လိုက္စသည့္နည္းမ်ားျဖင့္တန္ဘိုးရားကို ျပဳစုေပးေန၏။
မတ္တပ္ရပ္လွ်က္ရွိေနေသာတန္ဘိုးရားမွာတစ္ခါတရံဒူးမ်ားပင္ညႊတ္က်သြားရေတာ့မေလာက္အဲလစ္(စ္)
၏ ကၽြမ္းက်င္မႈတြင္ေမ်ာလြင့္ေနရသည္။ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနေသာ လိင္တံႀကီးက သံေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းလို
တင္းမာေတာင္မတ္ေနသည့္တိုင္ေအာင္ အဲလစ္(စ္)က မႈတ္ေပးေနျခင္းကို မရပ္ျပစ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ၿပီးသည္
အထိမႈတ္ေပးေတာ့မည္ဟုတန္ဘိုးရားသိလိုက္၏။
အဲလစ္(စ္)၏ ျပဳစုမႈေၾကာင့္ သူလဲၿပီးခ်င္ေနပါသည္။ ခ်က္ျခင္းပီးလိုက္ပါက သူ႔ရဲ့အစြမ္းအစကို အဲလစ္(စ္)
အထင္ေသးသြားမည္စိုးေသာေၾကာင့္ထိန္းႏိုင္သမွ် ထိန္းထားေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္သူ႔ေခါင္းထဲတြင္စြဲမွတ္
ထားေသာ လရည္ကိုအလဟသတ္အျဖစ္မခံရ ဟူေသာအစြဲေၾကာင့္သူမရဲ့ပါးစပ္ထဲတြင္ၿပီးသြားမည္ကိုစိုးရိမ္ကာ
ထိန္းထားမိျခင္းလဲျဖစ္၏။
အဲလစ္(စ္)ကေတာ့သူမ၏လုပ္ေဆာင္မႈေၾကာင့္တန္ဘိုးရားအရသာေတြ႔ေနမွန္းသိကာစိတ္ေက်နပ္လွ်က္ရွိ
သည္။ တန္ဘိုးရားမွာ ၿပီးခ်င္လာေသာေၾကာင့္မေအာင့္အီးႏိုင္စြာ သူ႔လီးႀကီးကိုအဲလစ္(စ္)၏ ပါးစပ္ထဲမွအတင္းဆြဲ
ထုတ္လိုက္ရ၏။ သူ႔လရည္မ်ားကို အလကားျဖဳန္းတည္း ျပစ္လိုက္သလို အျဖစ္မခံႏိုင္ေပ။ ကၽြန္ပါးဝလာသည္ဟု
ဆိုခ်င္ဆိုပါေစေတာ့သူကိုယ္တိုင္ကိုက ႏွေမ်ာတတ္ေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္။
အဲလစ္(စ္)ကသူ႔ပါးစပ္ထဲမွဆြဲထုတ္သြားေသာလိင္တံႀကီးကို႐ုတ္တရက္မို႔လက္လႊတ္လိုက္ရသည္။သူမ၏
ပါးစပ္ထဲတြင္ ၿပီးသြားလိမ့္မည္ဟု ထင္ေနမိရာမွ ထိုကဲ့သို႔ ျပဳလုပ္ခံလုိက္ရေသာေၾကာင့္ စိတ္တုိသလိုျဖစ္သြားၿပီး
တန္ဘိုးရားကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္မိ၏။
“ဟို...ဟို...ကၽြန္ေတာ့္ကိုလရည္ေတြ အလကားအျဖစ္မခံရဘူးလို႔မွာထားလို႔ပါ ”
အဲလစ္(စ္)၏ စူးရွလွေသာအၾကည့္ေၾကာင့္တန္ဘိုးရားလန္႔သြားၿပီး အထစ္ထစ္အေင့ါေငါ့ႏွင့္ ျပန္လည္ေျဖ
ရွင္းလိုက္မိျခင္းျဖစ္သည္။
“ ဘယ္သူက မွာထားတာလဲ ဘယ္သူဘဲမွာထားထား ဒီအိမ္မွာေနရင္ကၽြန္မေျပာတာကိုဘဲနားေထာင္ရမယ္
ရွင္နားလည္ထားဖို႔က ကၽြန္မစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ေနေပးဖို႔ဘဲ ေဆးဆားကိုယ္တိုင္မွာ ထားတာဆိုရင္ေတာင္အဲဒီ
အမိန္႔က စိုက္ပ်ိဳးေရးၿခံထဲမွာဘဲ တည္လိမ့္မယ္ဟာဗားနားက ကၽြန္မရဲ့ အိမ္ထဲမွာေတာ့ကၽြန္မစကားက အမိန္႔ဘဲ
ရွင္နားလည္ရဲ့လား ”
ေစာေစာကပင္ခၽြဲခၽြဲႏြဲ႔ႏြဲ႔ေျပာဆိုေနခဲ့ေသာ အဲလစ္(စ္)ထံမွတင္းမာျပတ္သားေသာ စကားသံမ်ား ထြက္ေပၚ
လာကထဲက သူမေတာ္ေတာ္စိတ္ဆိုးသြားမွန္း တန္ဘိုးရား သိလိုက္ရေလသည္။
“ဟုတ္ကဲ့...နားလည္ပါၿပီမမ...ကၽြန္ေတာ္မွတ္ထားလိုက္ပါၿပီခင္ဗ်ာ”
သူက ေရခ်ယ္ေခၚသလိုပင္ အဲလစ္(စ္)ကို မမဟု ေခၚလိုက္မိသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ေခၚဆိုမႈကို အဲလစ္(စ္)
သေဘာမွ က်ပါ့မလားဟု တန္ဘိုးရာက စိုးရိမ္ေနမိေသာ္လဲ သူမက အနည္းငယ္ေပ်ာ့ေခြစ ျပဳေနၿပီျဖစ္ေသာ သူ႔ရဲ့
လိင္တံႀကီးကိုလွမ္းဆြဲလိုက္ကာ ဂြင္းထုေပးေနေလသည္။ စိတ္အေျပာင္းအလဲျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ၿပီးခ်င္ေနမႈတို႔
ေပ်ာက္ကြယ္သြားကာ အစကျပန္စရသလိုျဖစ္ေန၏။
အဲလစ္(စ္)က ထရပ္လိုက္ၿပီး တန္ဘိုးရား၏လီးကိုလက္ကမလႊတ္ပဲ လီးႀကီးကိုဆြဲကာ သူမ၏ အိပ္ယာေပၚ
သို႔ ေခၚေဆာင္သြားေလသည္။ လီးကေနဆြဲေခၚျခင္းခံလိုက္ရေသာ တန္ဘိုးရားတစ္ေယာက္မွာ ယက္ကန္ယက္
ကန္ႏွင့္ အဲလစ္(စ္)ေနာက္မွပါသြားကာ ကုတင္ေပၚသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ရ၏။ ဒီတစ္ခါ လိုးရေတာ့မည္ဟု တန္ဘိုးရား
စိတ္ထဲမွ ထင္လိုက္မိေသာ္လဲ သူမက တန္ဘိုးရားကို ကုတင္ေပၚသို႔ ပက္လက္တြန္းလွဲလိုက္ၿပီး မိုးေပၚသို႔ မတ္
ေထာင္ေနေသာ လီးတံႀကီးကိုမေၾကပြဲ ထပ္မံငံုစုပ္လိုက္ျပန္ပါသည္။
သူ႔လရည္မ်ား အလကားျဖစ္မည္ကို ႏွေမ်ာေနမိေသာ္လဲ အဲလစ္(စ္)ကို လြန္ဆန္ႏိုင္စြမ္းမရွိေသာေၾကာင့္
တန္ဘိုးရား စိတ္ေရွာ့ထားလိုက္မိရသည္။ အဲလစ္(စ္)က သူ႔ေပါင္ၿခံၾကားသို႔ ငံု႔ကာလီးစုပ္ေပးေနရာမွ သူ႔မ်က္ႏွာ
ဘက္သို႔ ခြေက်ာ္လိုက္ၿပီး ဒူးေထာက္လိုက္ေသာေၾကာင့္ သူ႔မ်က္ႏွာေရွ႕သို႔ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးက
ေရာက္ရွိလာေလသည္။ ထို႔ေနာက္သူမက သူ႔လီးႀကီးကိုဆက္စုပ္ေနျပန္၏။
ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို သူ႔မ်က္ႏွာႏွင့္ပိုမို နီးကပ္ေအာင္ဖိတိုးလာေသာေၾကာင့္အေတာ္အတန္အေတြ ့အႀကံဳ
ရွိေနၿပီျဖစ္ေသာတန္ဘိုးရားကသူမဘာလိုခ်င္သည္ဆိုတာကိုမွန္းဆလိုက္မိသည္။ေစာက္ေမႊးမ်ားေျပာင္စင္ေအာင္
ရိတ္ထားေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးက ကိုက္စားခ်င္စရာ ေကာင္းေနသည္။ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားက လန္ေန
သည္ဆိုေသာ္လဲ ပန္းပြင့္၏ ပြင့္ဖတ္မ်ားသဖြယ္လွပ၍ ၾကည့္ေကာင္းေနသည္။
သူေနာက္ဆံုးလိုးခဲ့ရေသာအပ်ိဳစင္ေစာက္ဖုတ္ေလးထက္ေတာင္ခ်စ္စရာေကာင္းေသးသည္ဟုတန္ဘိုးရား
ထင္လိုက္မိပါသည္။ နီညိဳေရာင္ ပြင့္လႊာမ်ား အထက္တြင္ေတာ့ ပန္းေသြးေရာင္သန္းေနေသာ ေစာက္စိေလးက
မျပဳတျပဴေလး ေခါင္းေထာင္လွ်က္ရွိ၏။ တန္ဘိုးရားလဲ သူမဘာလိုခ်င္ေနသည္ဆိုတာကိုသိေသာေၾကာင့္သူ႔မ်က္
ႏွာ ေရွ႕တြင္ေတြ ့ျမင္ေနရေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို စုပ္၊ယက္ေပးလိုက္မိသည္။ ေစာက္စိေလးကို အားရပါးရစုပ္
ေပးလိုက္သည့္အခါတြင္ေတာ့အဲလစ္(စ္)၏ ဖင္တံုေလးမ်ား တုန္ခါသြားသည္အထိခံစားလိုက္ရေၾကာင္းကို ေတြ႔
ျမင္ေနရ၏။ ေစာက္ေခါင္းဝေလးထဲသို႔သူ႔ရဲ့လွ်ာၾကမ္းႀကီးကိုဝင္ႏိုင္သမွ်ဝင္ေအာင္ထုိးသြင္းေပးလိုက္ျပန္သည္။
အျဖဴမတစ္ေယာက္၏ တဏွာတြန္က်ဴးသံက အမည္းမေတြေလာက္ျပင္းထန္႐ိုင္းစိုင္းျခင္း မရွိေၾကာင္းကို
တန္ဘိုးရားသိလိုက္ရ၏။ တန္ဘိုးရားလဲ သူသင္ၾကားတတ္ေျမာက္ထားေသာ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားအရ အစြမ္းရွိသ
ေလာက္ျပန္လည္ျပဳလုပ္ေပးေနမိသည္။ သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာပဲ တန္ဘိုးရား၏ ေကာင္ျခင္းက အထြ႗္
ထိပ္သို႔ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ ၿပီးခ်င္ေနၿပီမို ့သူမကိုလဲ ျမန္ဆန္ျပင္းထန္စြာပင္မႈတ္ေပးလုိက္မိ၏။
အဲလစ္(စ္)၏ ကာမမႈတြင္ကၽြမ္းက်င္ပိုင္ႏိုင္မႈက တန္ဘိုးရားကို ဘယ္လိုမွမထိန္းႏိုင္ေအာင္ျဖစ္သြားေစျပန္
သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ သူမ၏ ပါးစပ္ထဲသို႔ ပူေႏြးခၽြဲပ်စ္ေသာ သုတ္ရည္မ်ားကို ပန္းထုတ္လုိက္မိေလသည္။
ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ဆိုသလိုပင္သူမ၏တစ္ကိုယ္လံုး တုန္ယင္လာၿပီး ေစာက္ေခါင္းဝဆီမွ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား
စီးဆင္းလွ်ံက်လာပါသည္။
အဲလစ္(စ္)လဲ ၿပီးဆံုးျခင္းသို႔ ေရာက္ရွိသြားၿပီမွန္း အေတြ႔အႀကံဳအရ တန္ဘိုးရားသိလိုက္မိရ၏။ သူတို႔
ႏွစ္ေယာက္လံုးမသိလိုက္သည္က အခန္းေပါက္ဝတြင္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ ကာမေရယဥ္ေၾကာအတြင္း ေမ်ာလြင့္
ေနမႈအား ေတြ ့ျမင္လုိက္ရသူတစ္ဦးရွိေၾကာင္းကို ျဖစ္ေလသည္။
ဟုတ္ပါသည္။ ေရခ်ယ္ဆိုေသာ ကျပားမေလးက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ ပန္းတုိင္ေရာက္ခါနီး အေျခအေန
အားလံုးကိုေတြ႔ျမင္လိုက္ရေလသည္။ဒြန္ေဆးဆား၏ျမင္းရထားလွည္းလာေနသည္ကိုေတြ႔ျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္
အဲလစ္(စ္)အေနႏွင့္ ေစာေစာသိေစရန္သတင္းေပးေျပာျပဖို႔ ေရာက္လာရေသာ ေရခ်ယ္မွာ သူမ၏သခင္မ ဘာ
လုပ္ေနမည္ဆိုသည္ကို ႀကိဳတင္သိရွိထားေသာ္လဲ မ်က္ျမင္ေတြ႔လိုက္ရေသာအခါတြင္ေျပာမျပတတ္ေအာင္ခံစား
လိုက္ရရွာသည္။
အဲလစ္(စ္)အေနႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္အယက္ခံလုိလွ်င္သူမလုပ္ေပးႏိုင္ပါသည္။ အရင္ကလဲ ဒီလိုကိစၥေတြကို
သူမဘဲ လုပ္ေပးေနၾကျဖစ္၏။ ေယာက္်ားသားမ်ားလို လီးမရွိေသာ္လဲ သခြားသီးအရွည္ျဖစ္ေစ ခရမ္းသီးျဖစ္ေစ
အသံုးျပဳ၍ သူမျဖည့္စြမ္းေပးႏိုင္ပါသည္။ သူမ နားမလည္ႏိုင္သည္က သူမ၏သခင္မအေနႏွင့္ ဘာေၾကာင့္မ်ား ထို
အရာမ်ားႏွင့္တင္းတိမ္မႈမရွိဘဲ ေယာက္်ားသားမ်ားကိုသာ တပ္မက္မႈရွိေနသလဲဆိုသည္ကိုပင္။
ႀကီးမားရွည္လ်ားမႈကို သေဘာက်သည္ဆိုပါက ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာအရြယ္အစားရွိေသာ အသီးမ်ားကို
ေရြးခ်ယ္ႏိုင္သည္ မဟုတ္ပါလား။ အခုေတာ့.... သူမ ခ်စ္ရေသာ ျမတ္ႏိုးရေသာ ေလးစားခဲ့ရေသာ သခင္မက
ကၽြန္တစ္ေယာက္၏ လီးမည္းႀကီးကို ၿမိန္ယွက္စြာ စုပ္ယက္ေပးေနေလသည္။ ထိုမွ်မကေသး..........
မိမိေလာက္ပင္အဆင့္မရွိဟု သူမအေနႏွင့္ယူဆထားမိေသာ တန္ဘိုးရား၏ လရည္မ်ားကိုပင္ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ
ေသာက္မ်ိဳျပစ္လိုက္သည္ကို ေတြ ့ျမင္လိုက္ရ၏။ သူမ ရင္ထဲတြင္အမ်ိဳးအမည္မေဖာ္ျပတတ္ေသာ ခံစားမႈမ်ိဳးျဖင့္
နာက်င္စြာခံစားလိုက္ရသည္ကို သူမကိုယ္သူမသာ သိသည္။ ျမင္ေတြ႔လုိက္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ႐ုတ္တရက္
ဆိုသလိုသူမ၏လာရင္းကိစၥကိုေတာင္ေမ့ေလ်ာ့သြားရ၏။အတန္ၾကာမွသတိဝင္လာၿပီးဒြန္ေဆးဆားမေရာက္လာမီ
အသိေပးရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုသတိရလိုက္ေလသည္။
“ မမ မမအဲလစ္(စ္) ဒုကၡေတာ့ေရာက္ကုန္ေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ့ရွင္ဒြန္ေဆးဆားရဲ ့ျမင္းလွည္းလာေနတာကို
ကၽြန္မေတြ ့လိုက္တယ္ရွင့္ ”
ေရခ်ယ္ေျပာလိုက္ေသာေၾကာင့္ အဲလစ္(စ္)လဲ လန္႔သြားကာ ခြရက္အေနအထားႏွင့္သာ ရွိေနေသးေသာ
တန္ဘိုးရား၏ ကိုယ္ေပၚမွဖယ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေအာက္သို႔ အျမန္ဆင္းလိုက္မိသည္။ တန္ဘိုးရားလဲ လန္႔ဖ်န္႔သြား
ကာ ကုတင္ေပၚမွလူးလဲထ၍ သူ၏အဝတ္မ်ားကို ေကာက္ယူဝတ္ဆင္လိုက္ရသည္။ အဲလစ္(စ္)မွာလဲ သူမ၏
အဝတ္အစားမ်ား ထားသည့္ေနရာသို႔ျမန္ျမန္သြားၿပီး အလွ်င္းသင့္ရာ ဝတ္စံုတစ္စံုကိုဆြဲယူဝတ္ဆင္လိုက္ရ၏။
“ တန္ဘိုးရား ရွင္ကဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ ခံုေပၚမွာရွိတဲ့ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ေတြကို သိမ္းၿပီးေအာက္ကို
ျမန္ျမန္ဆင္းပါေတာ့လား ”
ေရခ်ယ္ကအဝတ္မ်ားကိုေကာက္ယူဝတ္ဆင္ၿပီး ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏွင့္ရပ္လွ်က္ရွိေနေသာတန္ဘိုးရား
ကို ေတြ ့ျမင္ေနရေသာေၾကာင့္ ဒြန္ေဆးဆားေရာက္လာမည္ကို စိုးရြံ ့စြာေျပာဆိုညႊန္ျပေပးလိုက္မိရ၏။ သူမကိုယ္
တိုင္လဲ အဲလစ္(စ္)ခၽြတ္ျပစ္ထားေသာ ညဝတ္အက်ႌကိုေကာက္ယူသိမ္းဆည္းလိုက္ရၿပီး အဲလစ္(စ္)တို႔ႏွစ္ေယာက္
တဏွာထထားေသာေၾကာင့္တြန္႔လိပ္ေၾကမြလွ်က္ရွိေနေသာ အိပ္ယာခင္းမ်ားကိုေသသပ္စြာရွိေနေစရန္ျပဳျပင္ေန
လိုက္မိသည္။
တန္ဘိုးရားေလွကားမွဆင္းေသာအခ်ိန္မွာပင္ ဒြန္ေဆးဆားက ေလွကားေပၚသို႔ တက္လာသည္ကို ေတြ႔
လိုက္ရေလသည္။ အခ်ိန္မွီတယ္ဆို႐ံုေလးပင္။ တန္ဘိုးရားမွာ ရင္ေတြ တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေအာင္ေၾကာက္ရြံ႕စြာ ဒူးတုန္
ေနမိသည္ဆိုေသာ္လဲ မ်က္ႏွာမပ်က္ေအာင္ထိန္းရင္း ဒြန္ေဆးဆားေဘးမွေန၍ ဟန္မပ်က္ဆင္းလာခဲ့ရ၏။
“တန္ဘိုးရား...”
ေခၚသံေၾကာင့္ယိုင္လဲမသြားရေအာင္ဂ႐ုတစိုက္ထိန္းရင္း တန္ဘိုးရားရပ္လုိက္မိရသည္။
“ မင္း ဒီမွာေနရတာအဆင္ေျပရဲ့လား ေနာက္ေတာ့လဲ အဆင္ေျပသြားမွာပါကြာ မင္းအတြက္ေရခ်ယ္လဲ
ရွိေနသားဘဲဥစၥာ ေနာက္ေတာ့ ၿခံထဲကိုအလည္သြားရမွာေပါ့ကြ ၿခံထဲကို ေကာင္မေလးအသစ္ေတြေရာက္တဲ့အခါ
မ်ိဳးေပါ့မင္းရဲ့အစြမ္းအစေတြ ညံဖ်င္းမသြားရေအာင္ေရခ်ယ္နဲ႔ဘဲ ေလာေလာဆယ္ေလ့က်င့္ေနလိုက္ေပေတာ့ကဲ
သြား...သြား....မင္းလုပ္စရာရွိတာသြားလုပ္ေတာ့ ”
ဒြန္ေဆးဆားက သူေျပာလိုသည္မ်ားကို ေျပာဆိုမွာၾကားၿပီး အေပၚထပ္သို႔ ဆက္တက္သြားေတာ့မွ တန္
ဘိုးရားခမ်ာ အသက္ရွဴႏိုင္ေတာ့သည္။ သခင္ေျပာသလို အဆင္ေတာ့ေျပပါသည္။ သို႔ေသာ္ သခင္ထင္သလို
ေရခ်ယ္ႏွင့္မဟုတ္ပဲ သခင္မႏွင့္ျဖစ္ေနသည္။ ေရွာင္လႊဲလို႔မရႏိုင္သည့္ႏြံအိုင္အတြင္းသို႔တန္ဘိုးရား ေျခစံုျပစ္ဝင္
လိုက္ၿပီးၿပီျဖစ္ေလသည္။ မည္သို႔မွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ပါ...။
အျပစ္ရွိသည္ဆိုပါက ကံၾကမၼာတြင္သာအျပစ္ရွိသည္လို႔ တန္ဘိုးရား သူ႔ကိုယ္သူ ေျဖသိမ့္လိုက္မိရ၏။
အေပၚထပ္သို႔ ေရာက္သြားေသာ ဒြန္ေဆးဆားမွာ အဝတ္စားသစ္မ်ားဝတ္ဆင္၍ အသင့္ေစာင့္ဆိုင္းေနေသာ
အဲလစ္(စ္)ကိုေတြ ့ျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္အေမာေျပသြားရသည္။ အဲလစ္(စ္)ကိုရင္ခြင္ထဲသို့ဆြဲသြင္းေပြ ့ဖက္ၿပီး
ႏွင္းဆီေရာင္သမ္းေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကိုအနမ္းေခၽြလိုက္မိ၏။
ထိုႏႈတ္ခမ္းမ်ားက သူ၏ကိုယ္ပိုင္ကၽြန္ငမည္းတစ္ေကာင္ကိုေစာေစာေလးကတင္မွမြတ္သိပ္စြာနမ္းထားသ
ည္ဆိုေၾကာင္းကိုသာသိပါလွ်င္ထိုသို႔နမ္းႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ထို႔ထက္ဆိုးရြားစြာ တန္ဘိုးရား၏ လီးမည္းႀကီးကို
အားပါးတရ စုပ္ထားၿပီး လရည္မ်ားေသာက္မ်ိဳထားကာ ပါးစပ္မေဆးရေသးဘူးဆိုသည္ကို သိခဲ့ပါလွ်င္မူ ဒြန္ေဆး
ဆားတစ္ေယာက္ေဒါသထြက္လြန္းေသာေၾကာင့္ထိုေနရာတြင္ဘဲလဲက်ေသဆံုးသြားမည္လား မေျပာတတ္ႏိုင္ေခ်။
ယခုေတာ့သူက အဲလစ္(စ္)ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာ နမ္းရွဳပ္လွ်က္ရွိေနသည္။ မျပန္ခင္တစ္ခ်ီေလာက္ဆြဲလိုက္
မည္ဟုလဲ စိတ္ထဲတြင္ေတးလာေသာေၾကာင့္ ဘာကိုမွ ဂ႐ုမမူမိဘဲရွိေလသည္။ အဲလစ္(စ္)က အတင္းေရွာင္ဖယ္
တြန္းခြာေနေသာေၾကာင့္ဘာမ်ားအလိုမက်လို႔ပါလိမ့္ဟုေတြးရင္း ႏႈတ္ခမ္းျခင္းခြာလိုက္ေသာအခါတြင္မွအိပ္ခန္းထဲ
မွာပင္ရွိေနေသးေသာ ေရခ်ယ့္ကိုေတြ႔လိုက္ရ၏။
အမွတ္တမဲ့ဆိုေတာ့ ေရခ်ယ္ရွိေနသည္ကို မေတြ႔လိုက္မိေသာေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိသည္ အထင္ႏွင့္
ထိုကဲ့သို႔ ျပဳမူမိလိုက္သည္ကို ဒြန္ေဆးဆား ရွက္သလိုျဖစ္သြားမိရ၏။ ေရခ်ယ္ကလဲ သူမဘက္သို႔ ျပႆနာေရာက္
လာမည္စိုးေသာေၾကာင့္အခန္းတြင္းမွ အျမန္ထြက္လိုက္ရသည္။ အဲလစ္(စ္)မွာလဲ အခုမွ သက္ပ်င္းေမာ ခ်ႏိုင္ရွာ
ေတာ့သည္။ ပထမဆံုးအႀကိမ္မွာပင္ေဆးဆားက ပက္ပင္းမိရန္နဲနဲသာလိုေတာ့သည္မဟုတ္လား။
အဲလစ္(စ္)ကယခုတစ္ႀကိမ္တြင္ေတာ့သူမကဘဲစတင္ကာဒြန္ေဆးဆားကိုအနမ္းမိုးေခၽြလိုက္မိပါသည္။တ
န္ဘိုးရားႏွင့္စခဲ့ေသာအရွိန္က အခုထိမေျပဘဲရွိေနေသး၏။ အမည္းေကာင္၏ လွ်ာစြမ္းေၾကာင့္တစ္ခ်ီပီးခဲ့ရေသာ္လဲ
လီးႏွင့္အလိုးခံခ်င္ေသာစိတ္က ရွိေနပါေသးသည္။ နဂိုကပင္တဏွာရာဂ ႀကီးမားသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ေဆးဆားက
မစရင္ေတာင္ သူမက စရန္အႀကံရွိေနၿပီးသားျဖစ္သည္။ ေရခ်ယ့္ေရွ႕တြင္ ေပၚတင္ႀကီးျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္သာ
ဟန္ေဆာင္ကာမူပိုလုပ္လိုက္မိျခင္းျဖစ္၏။
ဒြန္ေဆးဆား၏ လက္မ်ားက သူမ၏တစ္ကိုယ္လံုးကို ပြတ္သပ္လာသည္။ အဝတ္ေကာင္းမ်ားေၾကမြသြား
မည္စိုးေသာေၾကာင့္အနမ္းျခင္းခြာၿပီးအဝတ္ခၽြတ္လိုက္ရ၏။ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္သြားေသာအဲလစ္(စ္)ကိုကုတင္ေပၚ
သို႔တြန္းလွဲလိုက္ၿပီး ဒြန္ေဆးဆားက အဝတ္မခၽြတ္ဖဲ ေဘာင္းဘီတြင္းမွလီးထြက္ေအာင္ဆြဲထုတ္လိုက္ကာ တက္လိုး
ပါေတာ့သည္။ သူမ စိတ္တုိင္းမက်သည္မွာ ထိုကဲသို ့အျပဳအမူမ်ားကိုပင္ျဖစ္သည္။
ေဆးဆားအေနႏွင့္ သူလိုးရဖို ့ဘဲအဓိကထားသည္။ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို အျပန္အလွန္ ျပဳစုယုယေပးဖို႔
စိတ္မဝင္စား။သူလိုးႏုိင္သည္ဆိုတာကလဲ ေခတၱခဏသာျဖစ္၏။အဲလစ္(စ္)အလိုမျပည့္ႏိုင္ျဖစ္မိရသည္မွာထိုကဲ့သို႔
ေသာျဖစ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လီးဝင္လာၿပီး ေကာင္းသေလာက္ရွိလာစဥ္မွာပင္
ေဆးဆားၿပီးသြားေလသည္။
ေစာက္စိကိုကိုယ့္လက္ႏွင့္ကိုယ္ ပြတ္ကာ စိတ္အာသာေျပေပ်ာက္ရန္ျပဳလုပ္လုိက္ရ၏။ မခ်စ္ေသာ္လဲ
ေအာင့္ ကာနမ္းဆိုသည့္ အေနအထားမ်ိဳးႏွင့္ အဲလစ္(စ္) ႀကံဳဆံုေနရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေအာင့္ကာမနမ္းလို႔ကလဲ
မျဖစ္...... ဒြန္ေဆးဆားဆိုတာက က်ဴးဘားကၽြန္း၏ အခ်မ္းသာဆံုးစာရင္းဝင္လူကံုထန္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္မ
ဟုတ္လား။ သူမအတြက္ဒြန္ေဆးဆား လိုလူတစ္ေယာက္က မရွိမျဖစ္လိုအပ္သည္ဘဲေလ။
သူမအတြက္ဒြန္ေဆးဆားကို လိုအပ္သလို တန္ဘိုးရားကိုလဲ လိုအပ္ေနပါသည္။ ေဆးဆားက သူမဘဝ
ရပ္တည္ေရးအတြက္ အေထာက္အကူေပးႏိုင္သလို တန္ဘိုးရားကလဲ သူမ၏ ကာမဆႏၵျပည့္ဝေစရန္အတြက္
ကူညီႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ သည္လိုသာဆိုပါက သူမအတြက္အစစအရာရာ အဆင္ေျပေနၿပီျဖစ္၏။ သူ႔လိုအပ္ခ်က္ကို
ျဖည့္ဆည္းၿပီးသြားၿပီျဖစ္ေသာ ဒြန္ေဆးဆားက ေန႔လည္စာစားရန္ျပင္ဆင္ခိုင္းေသာေၾကာင့္ေရခ်ယ့္ကိုျပင္ဆင္ခိုင္း
လိုက္ရသည္။
သူမအေနႏွင့္မစားလိုေသးေသာ္လဲ ေဆးဆားစိတ္ေက်နပ္ေအာင္အတူတူဝင္စားလိုက္ရသည္။ ေရခ်ယ္မွာ
မ်က္ႏွာပ်က္သလို ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ သူမကို အနားတြင္မေနေစဘဲ အၾကာင္းရွာ၍ ႏွင္ထုတ္လိုက္ရေသး၏။
စားေသာက္ၿပီးသြားေသာအခါတြင္ ေဆးဆားက တန္ဘိုးရားကိုေခၚၿပီး မွာၾကားစရာရွိသည္မ်ားကို မွာၾကားလိုက္
ေသးသည္။ တန္ဘိုးရားမ်ား မ်က္ႏွာပ်က္ေနလွ်င္ဒုကၡပါဘဲဟု စိုးရိမ္လိုက္မိေသာ္လဲ တန္ဘိုးရားမွာ မည္သို႔မွအမူ
အယာပ်က္ယြင္းျခင္းမရွိေသာေၾကာင့္သူမအေနႏွင့္လူေရြးမွန္သည္ဟုအဲလစ္(စ္) ေက်နပ္သြား၏။
ေဆးဆားျပန္လည္ထြက္ခြာမည့္အခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနရသည္မွာ ဆယ္ကမာၻေလာက္ၾကာသည္ဟုအဲလစ္(စ္)
ထင္ေနမိသည္။ တန္ဘိုးရား၏ သန္မာထြားႀကိဳင္းမႈကို သူမအေနႏွင့္ အျပည့္အဝ ျမည္းစမ္းၾကည့္ခ်င္ေနၿပီျဖစ္၏။
အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း ဒြန္ေဆးဆားက လက္ျပႏႈတ္ဆက္ကာ ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားသည္။ ေတြ႔ႀကံဳရေတာ့မည့္
အေျခအေနမ်ားအတြက္ ႀကိဳတင္ရင္ခုန္စြာေပ်ာ္ရႊင္ေနမိေသာ္လဲ ေဆးဆားျပန္သြားေသာေၾကာင့္ ဝမ္းနည္းအား
ငယ္စြာ က်န္ေနရစ္ခဲ့ရပံုမ်ိဳးျဖစ္ေစရန္မ်က္ႏွာအမူအယာကို ညွိဳးငယ္ထားလိုက္ရၿပီး မ်က္ရည္မ်ားဝဲလိုက္ေစကာ
လက္ျပႏႈတ္ဆက္က်န္ေနရစ္လိုက္ရ၏။
ျမင္ကြင္းမွ ေဆးဆားေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္အထိေျခေတာင့္ေအာင္ရပ္ၾကည့္ေနလိုက္ၿပီး လံုးဝေပ်ာက္
ကြယ္သြားေသာ အခါတြင္မွေရခ်ယ့္ကိုလွမ္းေအာ္ေခၚလိုက္မိသည္။
“ ေရခ်ယ္...ေရခ်ယ္...ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ..ဒီကိုျမန္ျမန္လာစမ္းပါဦး ”
သူမ၏ က်ယ္ေလာင္စူးရွေသာ ေခၚသံေၾကာင့္ေရခ်ယ္အေျပးတစ္ပိုင္း ေရာက္ရွိလာပါသည္။
“ လာပါၿပီ...မမ..ရွင့္....ညီမေရာက္ပါၿပီ”
“ ဘယ္ေရာက္ေနတာတုန္းညီမရယ္....မမအနားမွာ အေျခအေနကိုေစာင့္ၾကည့္ေနမွေပါ့ ”
“ မမ..ဘဲ ညီမကိုအဝတ္ေတြေလွ်ာ္ခိုင္းလိုက္တယ္ေလ ”
“အဲဒါက ညီမ မ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္ေနလို ့ ဟိုအဖိုးႀကီးရိပ္မိသြားမွာစိုးလုိ ့ အေၾကာင္းရွာခိုင္းလိုက္မိတာပါ
ေအရယ္ညည္းက ဘယ္လိုျဖစ္ရတာတဲ့တုန္း ကာယကံရွင္ျဖစ္တဲ့ တန္ဘိုးရားေတာင္မွ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္မပ်က္ပဲ
ရင္ဆိုင္သြားႏိုင္တယ္”
“ ညီမ...ေတာင္းပန္ပါတယ္မမ ရွင့္...ညီမလဲ ဘယ္လိုျဖစ္ေနမွန္းကိုမသိပါဘူးရွင္”
အဲလစ္(စ္)ကေရခ်ယ္ဘယ္လိုျဖစ္သည္ကိုစိတ္မဝင္စားဘဲတန္ဘိုးရားဘယ္ေရာက္ေနသလဲဟုမ်က္လံုးေဝ့
ၾကည့္လိုက္ၿပီး သူမ၏ျမင္ကြင္းထဲတြင္တန္ဘိုးရားကိုမေတြ ့ရေသာေၾကာင့္ေရခ်ယ့္ကိုေမးျမန္းလိုက္သည္။
“ အဲဒါကို ထားလိုက္စမ္းပါေအ ေနာက္ကို ညီမဒီလိုျဖစ္ေနဦးမယ္ဆိုရင္ ဒြန္ေဆးဆား ျမင္ကြင္းထဲကို
ေရာက္မလာမိေစနဲ႔ေပါ့ဒါနဲ႔တန္ဘိုးရားက ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲသူ႔ကိုရွာၿပီး မမဆီကိုလႊတ္လိုက္စမ္း....ေအာ္...
မမအခန္းကိုမလႊတ္နဲ႔....ညီမအခန္းကိုဘဲလာခဲ့ခိုင္းလိုက္..ဟုတ္ၿပီလား...ၿပီးေတာ့မမ အခန္းကိုေသခ်ာသန္႔ရွင္း
ထားလိုက္ဦးေရခ်ယ္”
သူမက ေရခ်ယ့္ကို မွာၾကားၿပီးေနာက္ၿခံဝန္းတံခါးကို ကိုယ္တိုင္ပိတ္လိုက္ၿပီး ေရခ်ယ့္အခန္းထဲမွာ ကာမပြဲ
ေတာ္က်င္းပရန္အတြက္တန္ဘိုးရား ေရာက္လာမည့္အခ်ိန္ကို သြားေရာက္ေစာင့္စားေနလိုက္ပါသည္။ သူမ၏
အိပ္ခန္းကပို၍သာလြန္ေကာင္းမြန္သည္မွန္ေသာ္လဲ ေရခ်ယ့္အခန္းတြင္ေနျခင္းကပိုၿပီးစိတ္ခ်ရလိမ့္မည္ဟုယူဆမိ
ေသာေၾကာင့္ထိုကဲ့သို့စီစဥ္လိုက္မိျခင္းျဖစ္၏။ ေရခ်ယ္ကေတာ့အဲလစ္(စ္)၏ စီစဥ္မႈေၾကာင့္စိတ္ညစ္သြားမိရသည္။
သူမ၏အိပ္ယာက်ဥ္းက်ဥ္းေလးေပၚတြင္သူမအလြန္ရြံရွာမိေသာအျဖစ္တို႔ကိုက်ဴးလြန္ၾကလိမ့္မည္ဆိုတာကို
သိလိုက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေပမယ့္ သူမအေနႏွင့္ ျငင္းပယ္ႏိုင္စြမ္းမရွိေသာေၾကာင့္ တန္ဘိုးရားကို
လိုက္ရွာၿပီး သူမ၏အိပ္ခန္းေလးအတြင္းသို႔လႊတ္ေပးလိုက္ရရွာေလသည္။ တန္ဘိုးရားက သူ႔ကိုဘာေၾကာင့္ေခၚခိုင္း
လိုက္သည္ကိုသိေနေသာေၾကာင့္လီးကေတာင္လာသည္။ ဝတ္လစ္စလစ္ႏွင့္အျဖဴမကိုစိတ္ထဲတြင္ေတြးလိုက္မိ႐ံု
ႏွင့္သူ႔ရဲ့ဆႏၵမီးက ေမႊးေနစရာမလိုေအာင္ဝုန္းကနဲေတာက္ေလာင္လာ၏။
သူ့အေနႏွင့္ေအာင္ျမင္မႈမရရွိဘဲ ႐ံႈးနိမ့္မႈမ်ားႏွင့္သာ အိပ္စက္ခဲ့ရေသာ ေရခ်ယ္၏ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲတြင္
အျဖဴမကိုလိုးခြင့္ရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။အခန္းထဲသို႔တန္ဘိုးရားဝင္လိုက္ေသာအခါတြင္ေရခ်ယ္၏တစ္ေယာက္အိပ္
ကုတင္ေလးေပၚတြင္အဝတ္အစားကင္းမဲ့စြာျဖင့္ အဆင္သင့္ေစာင့္ႀကိဳေနေသာ သူ႔ရဲ့အျဖဴေရာင္နတ္သမီးေလးကို
ေတြ႔ျမင္လိုက္ရ၏။ ဘာစကားတစ္ခြန္းမွမဆိုမိဘဲ နတ္သမီးေလး၏ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးရွိရာ ေပါင္ျဖဴျဖဴ
ေလးႏွစ္လံုးၾကားသို႔သူ႔ေခါင္းကိုတိုးဝင္လိုက္မိရသည္။
တန္ဘိုးရားကအဲလစ္(စ္)၏ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးကိုလွ်ာႏွင့္ထိုးယက္လိုက္ၿပီးပန္းႏုေရာင္သန္းေန
ေသာ ေစာက္စိေလးကို စုပ္ေပးလိုက္သည္။ အဲလစ္(စ္)၏ လက္မ်ားက သူ႔ဆံပင္မ်ားကိုဆြဲကိုင္လာ၏။ ေစာက္စိ
ေလးကိုႏႈိးဆြပါက မိန္းကေလးမ်ား အရသာေတြ႔ကာ သေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳက္တတ္မွန္းကို တန္ဘိုးရားက အေတြ႔
အႀကံဳအရ ေကာင္းစြာအသံုးခ်တတ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ တန္ဘိုးရား၏ လွ်ာၾကမ္းႀကီးက ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔
တိုးဝင္ႏိုင္သမွ်တိုးဝင္ၿပီး အတြင္းသားမ်ားကိုပါ ပြတ္တိုက္စုပ္ယူေနျပန္သည္။ လက္မည္းႀကီး ႏွစ္ဖက္ကလဲ ျဖဴေဖြး
ေဖြးႏို ့အံုေလးကိုဆုပ္နယ္ေပးလွ်က္ရွိ၏။
တန္ဘိုးရား၏ လွ်ာၾကမ္းႀကီးက ထိုမွ်နဲ႔ရပ္တန္႔မသြားဘဲ အဲလစ္(စ္)၏ နီညိဳေရာင္သန္းေနေသာ ခေရပြင့္
ေလးရွိရာကိုပါ နယ္ကၽြံလာသည္။ ဖင္ေပါက္ဝသို႔ ထိုးကလိေနေသာ လွ်ာႀကီးေၾကာင့္ ရင္တလွပ္လွပ္တုန္ေအာင္
ခံစားလိုက္ရၿပီး တန္ဘိုးရား၏ ကၽြမ္းက်င္မႈအတြက္ အံအားသင့္သြားမိရသည္။ အာဖရိကမွေရာက္လာသည္မွာ
မၾကာေသးေသာ အမည္းေကာင္တစ္ေယာက္က ေနာက္ေပါက္ကိုပါ နားလည္ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
တန္ဘိုးရား၏ ကၽြမ္းက်င္မႈကိုသူမအေနႏွင့္သေဘာက် ေက်နပ္ေနမိပါသည္။
အမည္းေကာင္၏ ႀကီးမားရွည္လ်ားေသာ လီးႀကီးျဖင့္ ဖင္လိုးခံလိုက္ရရင္ဟု ေတြးမိလိုက္ေသာေၾကာင့္
စအိုဝ ေလးက်ံဳ႕သြားမိရ၏။ မႈတ္လို့ေကာင္းဆဲျဖစ္ေသာ တန္ဘိုးရားကိုေပါင္တံႏွစ္လံုးၾကားမွေခါင္းကိုဆြဲမလိုက္ၿပီး
ေသခ်ာၾကည့္လိုက္မိသည္။ေယာက္်ားပီသ၍ေခ်ာေမာေသာမ်က္ႏွာဖြဲ့စည္းပံုေၾကာင့္ၾကည့္လို႔ေကာင္းေနျပန္သည္။
အာဖရိကသားမဟုတ္ပဲ အျဖဴေကာင္တစ္ေယာက္သာဆိုပါက ေကာင္မေလးမ်ား ဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနလိမ့္မည္လို႔
ထင္မွတ္ရ၏။
ေရခ်ယ္ဘာေၾကာင့္ဒီေကာင့္ကိုျငင္းပယ္လိုက္သည္ဆိုတာကိုသူမနားမလည္ႏိုင္ေပ။ေရခ်ယ္၏ေယာက္်ား
မ်ားအေပၚထားရွိေသာ စိတ္ကိုလဲ သူမအေနႏွင့္ဘယ္လိုမွ နားမလည္မိေခ်။ သူမကေတာ့ေယာက္်ားသားမ်ားႏွင့္
ကာမပင္လယ္တြင္းတြင္လက္ပစ္ကူးရေသာအရသာကိုသေဘာက်ပါသည္။သန္မာထြားႀကိဳင္းကာေခ်ာေမာေသာ
တန္ဘိုးရားလို လူမ်ိဳးႏွင့္ဆိုပါက ငတ္မေျပေသာ ပင္လယ္ေရကို ဘယ္ေလာက္ပင္ေသာက္ရေစဦးေသာက္မိမည္
သာျဖစ္သည္။
တန္ဘိုးရား၏ ႏႈတ္ခမ္းသားထူထူမ်ားေပၚသို႔ အနမ္းေခၽြလိုက္ေသာအခါတြင္တန္ဘိုးရားက တုန္႔ျပန္အား
ေကာင္းစြာ ျပန္လွန္နမ္း႐ႈပ္လာသည္။တစ္ေယာက္ကိုယ္တစ္ေယာက္တင္းက်ပ္စြာဖက္ရင္းအနမ္းေခၽြေနမိသည္မွာ
အေတာ္ၾကာသြားသည္။ အဲလစ္(စ္)တစ္ေယာက္ ေမာဟိုက္လာရသလို တန္ဘိုးရား၏ လီးတံႀကီးအတြင္းသို႔
ေသြးတိုးႏႈန္းကလဲ ျပင္းထန္လာရသည္။
သူမက တန္ဘိုးရား၏ ေပါင္ၾကားထဲသို့လက္တစ္ဖက္ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး အစြမ္းကုန္မာေတာင္ေနၿပီျဖစ္ေသာ
လီႀကီးကိုဆုပ္ကိုင္ကာ ေစာက္ေခါင္းဝသို႔ေတ့ေပးလိုက္၏။ ဒစ္ေခါင္းႀကီးဆီမွပူေႏြးမႈကိုေစာက္ေခါင္းဝတြင္ခံစား
လိုက္ရသည္။ ေစာက္ရည္မ်ားစိုရႊဲေနၿပီမို႔ တန္ဘိုးရားက အလိုက္သင့္ေလး ထိုးသြင္းလိုက္ပါသည္။ ေစာက္ေခါင္း
အတြင္းျပည့္သိပ္စြာတိုးဝင္လာေသာလီးတံႀကီးကေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ားကိုပြတ္တိုက္တိုးဝင္သြားၾကသည္။
ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားပါ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို ့လိပ္ပါတိုးဝင္သြားသည္ဟုထင္လိုက္မိ၏။
ျပည့္ဝေသာ အရသာကိုခံစားလိုက္ရေသာေၾကာင့္အဲလစ္(စ္)၏ အလိုမျပည့္မႈမ်ား ကြယ္ေပ်ာက္ကုန္သည္။
တန္ဘိုးရားတစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုင္တိုင္း ရင္ေခါင္းဝသို့လိပ္တက္လာေသာ အရသာကသူမေမွ်ာ္လင့္ထားသည္ထက္
ေကာင္းလြန္းေနျပန္သည္။ အသက္ရွဴ မဝေလာက္ေအာင္နာၾကင္မႈေရာႁပြန္းေသာ ကာမအရသာကိုသူမ သေဘာ
က် ေက်နပ္ေနမိရသည္။
အမည္းေကာင္တစ္ေယာက္၏ လွ်င္ျမန္သန္မာမႈကို ျပခြင့္ရေနေသာေၾကာင့္ တန္ဘိုးရားလဲ သေဘာက်
ေက်နပ္ေနမိပါသည္။ လူမည္းတစ္ေယာက္၏ သူမတူေအာင္စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မႈအား အျဖဴမတစ္ေယာက္က သေဘာ
က် ႏွစ္ၿခိဳက္သည္ဟုသိေနရေသာေၾကာင့္ဂုဏ္ယူေနမိပါသည္။ အျဖဴေရာင္နတ္သမီးေလးအေနႏွင့္ေနာက္ဆိုရင္
လီးမည္းမည္းႀကီးကိုသာ တမ္းတေနေစရမည္ဟူေသာ အေတြးမ်ိဳးႏွင့္ တန္ဘိုးရားတစ္ေယာက္အားပါးတရ လိုး
ေဆာင့္ေပးေနမိသည္။
အဲလစ္(စ္)မွာ ဘယ္ႏွစ္ခ်ီၿပီးလို႔ၿပီးမွန္းပင္မမွတ္မိႏိုင္ရေလာက္ေအာင္အလူးအလဲျဖင့္အရသာေတြ ့လွ်က္
ရွိေန၏။ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းမွ ေစာက္ရည္မ်ားကလဲ လွ်ံက်လွ်က္ရွိေနသည္။ လီးတစ္ခ်က္လိုးသြင္းလိုက္တိုင္း
အင့္ကနဲေနေအာင္ ျပင္းထန္လွသည္မို႔ ေရခ်ယ္၏ တစ္ေယာက္အိပ္ ကုတင္ေလးမွာ ယိမ္းခါလွ်က္ရွိေနသည္။
ေစာက္ေခါင္းဝတစ္ခုလံုး က်ိန္းစပ္ေနသည့္တိုင္ေအာင္တန္ဘိုးရားက တစ္ခ်ီပင္မၿပီးေသးသည္မို့ေနာက္ဆံုးေတာ့
အဲလစ္(စ္)ပဲ အရွံဳးေပးလိုက္ရသည္။
“ တန္ဘိုးရား ကၽြန္မရဲ ့ဒရမ္ေလးရယ္ေကာင္းလိုက္တာရွင္ဒီလိုေကာင္းမြန္မႈမ်ိဳးကို မခံစားရတာအေတာ္
ေတာင္ၾကာလွၿပီရွင့္ ကၽြန္မေစာက္ဖုတ္ေလးလဲ က်ိန္းစပ္ေနပါၿပီ ရွင္မပီးေသးရင္ အေနာက္ကိုေျပာင္းလုပ္ပါလား
ဟင္...”
အဲလစ္(စ္)၏ အေျပာေၾကာင့္ တန္ဘိုးရားေပ်ာ္ရႊင္သြားသည္။ အျဖဴမ၏ ေနာက္ေပါက္ညိဳညိဳေလးကိုလိုး
ခ်င္ေသာေၾကာင့္ ခုနတုန္းကမႈတ္ေပးေနရင္း ေသြးတိုးစမ္းကာ လွ်ာႏွင့္လိုးေပးလိုက္မိေသးသည္။ အခုေတာ့ သူမ
ကိုယ္တိုင္က ခြင့္ျပဳေနေခ်ၿပီ။တန္ဘိုးရားမွာ သူ့လီးႀကီးႏွင့္လိုးလို ့ရပါ့မလားေတာင္ထင္ရသည့္စအိုေပါက္ေလးကို
လိုးခြဲခြင့္ရလိုက္ေပၿပီ။
တန္ဘိုးရား အခန္းတြင္းသို႔ မ်က္စိေဝ့ကာၾကည့္လိုက္မိ၏။ သူလိုအပ္ေသာအရာက မည္သည့္ေနရာတြင္
ရွိသည္ဆိုတာကို သူမသိေသာေၾကာင့္ ဘယ္လိုရွာရမလဲမသိ ျဖစ္ေနမိရသည္။ မီးဖိုေဆာင္တြင္ရွိေနႏိုင္ေသာ္လဲ
ေရခ်ယ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္လိုေသာေၾကာင့္ အခန္းထဲမွ မထြက္လိုဘဲ ျဖစ္ေနမိ၏။ အခန္းျပင္ထြက္လိုက္သည္
ႏွင့္မီးဖိုေဆာင္ျဖစ္ပါသည္။ဆီမရွိလို႔ကလဲမျဖစ္ေသာေၾကာင့္မီးဖိုေဆာင္ဘက္သို့မထြက္ခ်င္ဘဲထြက္လိုက္ရသည္။
အေပၚပိုင္းက ဗလာက်င္းလွ်က္ရွိေသာ္လဲ ေအာက္ပိုင္းကိုေတာ့နံငယ္ပိုင္းေလးသာဖံုးလိုက္၏။
ေဘာင္းဘီဝတ္မလို႔လုပ္ေသးေသာ္လဲ အဲလစ္(စ္)က ျပန္ခၽြတ္ရမည့္အတူတူနံငယ္ပိုင္းဘဲ ဝတ္ရန္အမိန္႔
ခ်လိုက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ မီးဖိုေဆာင္ထဲေရာက္ေတာ့ အရိပ္တစ္ခုကို လွစ္ကနဲေတြ႔လိုက္မိေသာေၾကာင့္
ေရခ်ယ္ဟုထင္လိုက္မိသည္။ ေရခ်ယ္က သူတို႔လိုးေနၾကတာကိုလာေခ်ာင္းေနတာလားလို႔ထင္မိေသာ္လဲ ေသခ်ာ
မေတြ ့လိုက္ရေသာေၾကာင့္အတတ္ေျပာလို ့မရေခ်။
တန္ဘိုးရားလဲလုပ္လက္စမျပတ္ေသးေသာေၾကာင့္လိုက္ၾကည့္မေနေတာ့ဘဲဆီအိုးကိုရွာ၍ဆီအနည္းငယ္
ခပ္ယူလိုက္ၿပီး အခန္းေလးထဲသို႔ ျပန္ဝင္လိုက္သည္။ နံငယ္ပိုင္းေအာက္မွ ေဖာင္းတက္ေနေသာ စံခ်ိန္မွီႀကီးကလဲ
အျဖဴမ၏ဖင္ေပါက္ထဲသို႔လိုးခ်င္လွၿပီျဖစ္၏။ ခပ္ယူလာေသာဆီခြက္ကိုနံရံမွစင္ေပၚသို ့တင္လိုက္ၿပီး နံငယ္ပိုင္းကို
ျပန္ခၽြတ္လိုက္ေတာ့အဲလစ္(စ္)က သူ႔အနားသို႔ေရာက္လာၿပီး လိင္တံႀကီးကိုဆြဲကိုင္လိုက္သည္။
အထိအေတြ႔ေၾကာင့္လီးႀကီးမွာအစြမ္းကုန္ျပန္လည္ေတာင္မတ္လာျပန္သည္။သူမကဆီခြက္ကိုယူလိုက္ၿပီး
တန္ဘိုးရား၏ လီးတံႀကီးကို ဆီမ်ားျဖင့္ သုတ္လိမ္းေပးသည္။ ထို႔ေနာက္ တန္ဘိုးရားလက္ထဲသို႔ ဆီခြက္ကို
ထိုးေပး လိုက္ၿပီး သူမ၏ ဖင္ေပါက္ေလးကို ဆီဆြတ္ခိုင္းလိုက္၏။ ကုတင္ေပၚသို႔ ျပန္မတက္ဖဲ မတ္တပ္ရပ္လွ်က္မွ
ကုတင္ေပၚသို႔လက္ေထာက္ၿပီး ကုန္းေပးလိုက္ေသာေၾကာင့္တင္ပါးျဖဴျဖဴၾကားမွေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးက
ျပဴထြက္ေနေလသည္။
တန္ဘိုးရားက တင္ပါးႏွစ္ခုကိုဆြဲၿဖဲလိုက္ၿပီး ၾကားထဲတြင္နစ္ျမဳပ္လွ်က္ရွိေသာ ဖင္ေပါက္ဝေလးကိုဆီဆြတ္
ေပးလိုက္သည္။ ဖင္ေပါက္အတြင္းထိ အဝင္ေခ်ာေမြ႔ေစရန္ သူ၏ လက္ေခ်ာင္းႏွင့္ ဖင္ေပါက္ထဲ ထိုးသြင္းလိုက္
ေသာအခါ အဲလစ္(စ္) တြန္႔ကနဲျဖစ္သြား၏။ လက္ကို ျပန္ထုတ္လိုက္ၿပီး ဆီရႊဲရႊဲဆြတ္ခါ လက္ေခ်ာင္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးႏွင့္
လိုးေပးလိုက္ျပန္သည္။
အဲလစ္(စ္)က တအင္းအင္းႏွင့္ ဖင္ႀကီးကို ယိမ္းခါကာ အႀကိဳက္ေတြ႔လွ်က္ရွိသည္။ သူမအေနႏွင့္ ဖင္ခံဖူး
ေသာ အေတြ ့အႀကံဳ ေကာင္းေကာင္းရွိထားႏိုင္မွန္း တန္ဘိုးရားသိပါသည္။ သို႔ေသာ္သူ႔လီးႀကီးထိုးသြင္းလိုက္လွ်င္
နာက်င္မည္ကိုစိုးရိမ္ေသာစိတ္ႏွင့္ ဆီရႊဲရႊဲဆြတ္ေပးေနျခင္းျဖစ္၏။ မာမာဘာဘာလို ဖင္ေပါက္က်ယ္ေနသူေတာင္
သူ႔လိုးေဆာင့္မႈေအာက္တြင္ အလူးအလဲျဖစ္ေနေသာ အေတြ႔အႀကံဳေၾကာင့္ သူ႔ရဲ့အျဖဴေရာင္နတ္သမီးေလးကို
နာက်င္သြားမွာ စိုးရိမ္ေနမိျခင္းျဖစ္သည္။
တန္ဘိုးရားမသိေသးတာက အဲလစ္(စ္)ဆိုေသာ ျပင္သစ္မက နာက်င္မႈေရာႁပြန္းေသာ ကာမအရသာကို
ပိုမိုႏွစ္သက္သည္ဆိုျခင္းပင္။တန္ဘိုးရားကလက္ေခ်ာင္မ်ားႏွင့္လိုးေပးေနတာကိုရပ္လိုက္ၿပီးသူ႔လီးႀကီးကိုကိုင္ကာ
ဖင္ေပါက္ဝသို႔ ေတ့လိုက္သည္။ လီးႀကီးႏွင့္လိုးေတာ့မည္ဆိုတာကို သိလိုက္ေသာေၾကာင့္ အဲလစ္(စ္)က သူမ၏
ဖင္ႀကီးမ်ားကိုေနာက္သို႔ပိုေကာ့ေပးလိုက္ေလသည္။
တန္ဘိုးရားက ေျဖးညင္းစြာပင္ ဖင္ေပါက္ေလးထဲသို႔ သူ႔လီးႀကီးကို ထိုးသြင္းေနသည္။ ဒစ္ေခါင္းဝင္သြား
ေသာအခါ အဲလစ္(စ္)ထံမွျမန္ျမန္လိုးရန္ခိုင္းေစသည့္အသံေပၚထြက္လာ၏။ တန္ဘိုးရားလဲ အမိန္႔အတိုင္း လီးတစ္
ဆံုးဝင္ေအာင္တစ္ခ်က္ထဲဖိလိုးျပစ္လိုက္သည္။ “အင့္”ကနဲအသံႏွင့္အတူအဲလစ္(စ္)၏ဒူးမ်ားညႊတ္ေခြက်သြားရ၏။
တန္ဘိုးရားက လန္႔ၿပီးရပ္လိုက္မိသည္။ ဖင္ကြဲသြားမွာ စိုးရိမ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ သို႔ေပမယ့္တဏွာျပင္းထန္ေသာ
အဲလစ္(စ္)က ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလုပ္ရန္ေျပာလာေသာေၾကာင့္ခပ္သြက္သြက္ႏွင့္လိုးေပးလိုက္ရသည္။
ဖင္ေပါက္က ထင္သေလာက္ မက်ဥ္းလွေသာ္လဲ သူ႔လီးႀကီးကိုေတာ့ ခပ္တင္းတင္းေလးညႇစ္ေပးထားႏိုင္
သည္။ လီးႀကီးႀကီးႏွင့္ အလိုးမခံဘူးေသးေသာ စအိုေပါက္ေလးကို စိတ္ရွိလက္ရွိလိုးခြင့္ရေန၏။ အဲလစ္(စ္)ကလဲ
ရင္ထဲမွာေအာင့္သြားေလာက္ေစေသာေဆာင့္ခ်က္မ်ားႏွင့္ဒလၾကမ္းအလိုးခံေနရေသာေၾကာင့္ေက်နပ္ေနမိသည္။
သူမအတြက္နာက်င္လွေသာ္လဲ ထိုကဲ့သို႔နာက်င္စြာခံစားရေသာ ကာမအရသာကို စိတၱဇဆန္ဆန္ စြဲလန္းေနမိ
ပါသည္။
ေဆးဆားလိုလူစားမ်ိဳးကိုထိုကဲ့သို႔လုပ္ေပးရန္ေတာင္းဆိုဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ေခ်။ အဖိုးႀကီးအေနႏွင့္တန္ဘိုးရားလို
အားပါပါလိုးေဆာင့္ခ်က္မ်ား ထြက္မလာႏိုင္ေတာ့ေပ။
တန္ဘိုးရားကလိုးေနရင္းမွႏို႔သီးေခါင္းေလးကိုလွမ္းဆြဲေပးလိုက္ေသးသည္။ထိုကဲ့သို႔အလိုက္တသိရွိေသာ
လိုးအားေကာင္းေသာ လီးႀကီးေသာ ဆက္ဆံေဖၚကိုရသည္မွာ အဲလစ္(စ္)အတြက္ျပည့္စံုမႈပင္ျဖစ္သည္။ သူမတို႔
ႏွစ္ေယာက္တစ္ညလံုး ေရခ်ယ့္အခန္းထဲမွာပင္ပံုစံမ်ိဳးစံုႏွင့္လိုးၾကေဆာ္ၾကသည္။ ညလယ္စာအတြက္ေရခ်ယ္က
အသင့္ျပင္ဆင္ေပးထားေသာေၾကာင့္ မီးဖိုမီးေမႊး၍ အပူေပးကာ အေမာေျဖ စားေသာက္လိုက္ၾကေသးသည္။
တန္ဘိုးရား က ေရခ်ယ္မ်ားဘယ္ေနရာက ေပၚလာမည္လဲဟုလိုက္ၾကည့္ေနမိေသးေသာ္လဲ ေရခ်ယ္က ေရာက္မ
လာခဲ့ေပ။ ဘယ္ေနရာတြင္သြားအိပ္ေနသည္လဲ မသိတတ္ႏိုင္..........။
အပိုင္း ( ၆ ) ဇာတ္သိမ္းပိုင္း ကိုဆက္လက္အားေပးၾကပါ
ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္
#မႏၲလာေမာင္ေမာင္တုတ္
ဇာတ္လမ္း - ဘီးၾကဲႀကီး
“ ပထမဆံုးအႀကိမ္ဆိုတာ ရွိစၿမဲပါရွင္ဒုတိယအႀကိမ္ဆိုရင္ေတာ့ သိပ္မခဲယဥ္းေတာ့ဘူးဆိုတာ ရွင္သိလာ
ပါလိမ့္မယ္”
“ ခင္ဗ်ားဟာ အေတာ္ထူးဆန္းတဲ့မိန္းမဘဲ ေရခ်ယ္”
တန္ဘိုးရားက တကယ္ပင္ေလးစားစြာေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
“ ဘာျဖစ္လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီေလာက္ေတာင္မုန္းရတာလဲဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားကို ဘယ္တုန္းကမွ
မေကာင္းတာ မလုပ္ခဲ့ဖူးပါဘူး”
“ ဘာေၾကာင့္လဲဟုတ္လား ဒီမွာတန္ဘိုးရား ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ရွင္က ေယာက္က်ားျဖစ္လို႔ဘဲ ကၽြန္မက
ေယာက္်ားမွန္သမွ်ကို မုန္းတယ္ရွင့္..ေျပာရရင္ရွင့္ကို မုန္းတာမဟုတ္ဖူး...ဟို....ရွင္တို႔ အျပဳအမူနဲ႔ မိန္းမေတြကို
ရွင္တို ့လုပ္ခ်င္တဲ့ဟာမ်ိဳးကိုမုန္းတာ သိၿပီလား”
“ အမ်ားအားျဖင့္ဒါမ်ိဳးကိုရြံမုန္းစရာလို ့မထင္တတ္ၾကပါဘူးဗ်ာ...အမ်ားကေတာ့သေဘာက် ေပ်ာ္ၾကတာ
ခ်ည္းပါဘဲ”
“ရွင္ေျပာတဲ့မိန္းမစားမ်ိဳးထဲမွာ ကၽြန္မ မပါဘူးလို ့မွတ္ထားလိုက္ေပါ့ရွင္”
သူမက ဖေယာင္းတိုင္မီးကိုမႈတ္ျပစ္လိုက္ၿပီးဆက္ေျပာျပန္၏။
“ရွင့္အဝတ္အစားေတြ ခၽြတ္ျပစ္လိုက္ဦး ေတာ္ၾကာ ၾကမ္းေပၚမွာအိပ္ရလို႔ေပကုန္ရင္မနက္က် ဒြန္ေဆးဆား
က မသကၤာျဖစ္ေနပါဦးမယ္”
သူမကပင္အေမွာင္ထဲမွေန၍ ခ်ိတ္တခုတြင္ခ်ိတ္ထားသည့္အဝတ္စႀကီးကို ျဖဳတ္ယူလိုက္ကာ တန္ဘိုးရား
ထံသို႔ မွန္း၍ပစ္ေပးလုိက္သည္။ ေပ်ာ့ေျပာင္းေသာ အဝတ္စတစ္ခုက တန္ဘိုးရား မ်က္ႏွာေပၚသို႔ တန္းတန္းမတ္
မတ္ပင္ဖံုးအုပ္လိုက္သလို ျဖစ္သြား၏။
“ အဲဒါကိုခင္းၿပီးေတာ့အိပ္ပါ...ၾကမ္းက မာေတာ့ရွင့္အတြက္နဲနဲေတာ့သက္သာလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္”
“ခင္ဗ်ားရဲ့ ဟို....ဟို ဥစၥာႀကီးကို ဖယ္ထားလိုက္ပါလားဗ်ာ....ကၽြန္ေတာ္က အိပ္ရင္လူးလွိမ့္တတ္ေတာ့
မေတာ္ထိသြားမွျဖင့္ဒုကၡပါဘဲ ေရခ်ယ္”
သူက ေတာင္းပန္စကားဆိုလိုက္မိ၏။
“ ရွင္အဲဒါကိုသာ ေက်ာ္မလာပါနဲ႔ေလ အဲဒါဆိုရင္ဘာမွျဖစ္လိမ့္မယ္မဟုတ္ပါဘူး..ကဲ...ကဲ...အိပ္ေတာ့၊
မနက္က်ရင္ကၽြန္မ ရွင့္ကိုႏႈိးပါ့မယ္”
တန္ဘိုးရားက ဂ႐ုတစိုက္အဝတ္အစားမ်ားကိုခၽြတ္၍ ကုလားထိုင္ေပၚတြင္အေသအခ်ာ တင္ထားလိုက္ၿပီး
ေရခ်ယ္ပစ္ေပးထားေသာ အဝတ္ကို ၾကမ္းေပၚသို႔ျဖန္႔ခင္းကာ လွဲအိပ္လိုက္သည္။ ညသည္ တိတ္ဆိတ္ေန၏။
အျပင္ဘက္မွျခင္၊ယင္စေသာ ပိုးေကာင္မ်ား၏ အသံသဲ့သဲ့သာလွ်င္ထြက္ေပၚလွ်က္ရွိေနေလသည္။ တန္ဘိုးရားက
သက္ျပင္းခ်လိုက္မိ၏။သူ႔စိတ္ေတြသည္မာမာဘာဘာ၏တဲအိမ္ဆီသို႔သာ ျပန္ေရာက္ေနသည္။တမ္းတေနမိသည္။
ေရခ်ယ္တစ္ေယာက္မွာမူသူမ၏ ခုတင္ေလးေပၚတြင္ငွက္ေမႊးျဖင့္ျပဳလုပ္ထားေသာ ဗူးဒူး၏ အကာအကြယ္
ရွိလင့္ကစား အိပ္ေပ်ာ္ျခင္းမရွိေခ်။ စိတ္ခ်လက္ခ် မအိပ္ရဲဘဲျဖစ္ေနမိေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ မနက္မိုးလင္း၍
ေရာင္နီသန္းစ အခ်ိန္ထိတိုင္ေအာင္ပင္ျဖစ္၏။ သူမက တန္ဘိုးရားကို လွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္။ ထို႔ေနာက္သူမ
စိတ္ထဲတြင္ သူမကို အကာအကြယ္ျပဳေပးခဲ့ေသာ အရာကို ေက်းဇူးတင္စကား ဆိုေနလိုက္မိသည္။ ၿပီးေတာ့
ဘယ္လိုမွမဟန္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ သူမလဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားေလေတာ့သည္။
အဲလစ္(စ္)သည္ဘယ္တုန္းကမွဒီေလာက္လွပၿပီးခ်စ္စရာေကာင္းလိမ့္မည္ဟုဒြန္ေဆးဆား မထင္ခဲ့မိေခ်။
တစ္ခ်ိန္တစ္ခါက သူ႔အေနႏွင့္ တစ္စံုတစ္ခုကို သံသယ ဝင္ေနခဲ့မိသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္၏။ ခ်မ္းသာေသာ
ေယာက္်ားတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ လူလတ္ပိုင္းအရြယ္အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို လိုခ်င္ခဲ့မိသည္။ အဲလစ္(စ္)ႏွင့္
ဆံုဆည္းလိုက္ရေတာ့ သူ႔စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္မ်ားကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ခဲ့၏။ အဲလစ္(စ္)က သူ၏
စည္းစိမ္ႂကြယ္ဝမႈမ်ားအေပၚတြင္သာ မက္မက္ေမာေမာ ရွိေနမွာကိုစိုးရိမ္ေနခဲ့မိသည္။
သို႔ေသာ္ညတုန္းက အဲလစ္(စ္)၏ အျပဳအမူမ်ားက သူ၏သံသယႏွင့္စိုးရိမ္မႈမ်ားကို ဖယ္ရွားလိုက္ခဲ့ေလၿပီ
ျဖစ္ေလသည္။ယခုလိုအိပ္ခန္းတြင္းမွာမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္နံနက္စာစားသံုးေနေသာအခ်ိန္မ်ိဳးတြင္အျပစ္ကင္းစင္ေသာ
သူမ၏အလွက ျမတ္ႏိုးဖြယ္အတိျဖစ္ေနသည္။ သူ့အေပၚတြင္ထားရွိေသာ သူမ၏ အခ်စ္ကိုလဲ သန့္စင္လွသည္ဟု
ဒြန္ေဆးဆားက ဆံုးျဖတ္လိုက္မိေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမသည္ဖင္တာမြန္တာဘို၏ အရွင္သခင္မ ျဖစ္ထိုက္၊
မျဖစ္ထိုက္ဆိုသည္ကိုယံုမွားသံသယျဖစ္ေနစရာ မလိုအပ္ေတာ့ေခ်။
အဲလစ္(စ္) သာ သူ၏ဇနီးအျဖစ္ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့လွ်င္သားေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ေတာ့ေမြးေပးႏိုင္လိမ့္
မည္ဟု သူေမွ်ာ္လင့္မိပါသည္။ သူ႔အေနႏွင့္လက္ထပ္ေရးအတြက္အေသအခ်ာ ဆံုးျဖတ္ရန္မ်ား ရွိေနေသးသျဖင့္
လက္ထပ္မႈကို စီစစ္ရေပလိမ့္ဦးမည္။ လတ္တေလာအခ်ိန္တြင္ေတာ့ အဲလစ္(စ္)ႏွင့္ေပ်ာ္ေနမိပါသည္။ သူတို႔အား
ေရခ်ယ္ႏွင့္ တန္ဘိုးရားတို႔က ေသခ်ာလုပ္ေကၽြး ျပဳစုေနၾကသည္။ တန္ဘိုးရားက မည္သို႔မွ မ်က္ႏွာေျပာင္းလဲျခင္း
အမူအရာပ်က္ျခင္း မရွိသည့္အတြက္ကိုလည္း ေရခ်ယ္က တိတ္တဆိတ္ေက်းဇူးတင္ေနမိရ၏။
အဲလစ္(စ္)ကမူ ေရခ်ယ္၏ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ တစံုတစ္ခုကို ရွာေဖြေနဟန္ ရွိေလသည္။ သူမအေနႏွင့္
ညတုန္းက အေတာ္ကို စိတ္ထိန္းထားရသည္။ အလိုမျပည့္ဝမႈေတြႏွင့္ က်န္ရစ္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္
ေမာက်ေနၿပီျဖစ္ေသာ ေဆးဆားကိုလဲ ထု႐ိုက္ျပစ္ခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္ခဲ့မိရ၏။ အမွတ္မထင္ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရေသာ တန္ဘိုး
ရား၏ ႀကီးမားထြားႀကိဳင္းမႈကိုမ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္ေနမိၿပီး ေရခ်ယ့္ကိုပင္မနာလိုသလိုျဖစ္ေနခဲ့သည္။
မနက္မိုး လင္းေတာ့ ေရခ်ယ္မည္သို႔ ရွိေနသလဲဆိုတာကို သိခ်င္လြန္းလွစြာ စူးစမ္းေနမိျခင္းျဖစ္သည္။
ေရခ်ယ္ႏွင့္ တန္ဘိုးရား အဆင္ေျပခဲ့သည္လားဆိုတာကို သိခ်င္ေနမိျခင္းျဖစ္ပါသည္။ တကယ္ေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္
ေလာက္သည့္ အေျဖကို သူမခန္႔မွန္းႏိုင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္၏။ မေရာင့္ရဲေသာ အလိုမက်မႈမ်ားႏွင့္ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္စြာ လူးလြန္႔
ရင္း မနက္ခင္း ေရာက္သည္အထိသူမ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ေပ။
တန္ဘိုးရားႏွင့္ ေရခ်ယ္တို႔ ဘယ္လိုအေျခအေနရွိသလဲဟု သိလိုစိတ္ျပင္းျပ လြန္းေသာေၾကာင့္ မနက္
အေစာႀကီး ေရခ်ယ္၏ အခန္းရွိရာသို႔သြား၍ ေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေလသည္။ ကုတင္ေပၚတြင္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာေရ
ခ်ယ္ႏွင့္ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္အိပ္ေနေသာ တန္ဘိုးရားကိုေတြ ့လိုက္ကထဲက အေျခအေနကိုသူမရိပ္စားမိခဲ့ၿပီးျဖစ္၏။
ေရခ်ယ္တစ္ေယာက္လက္ဖ်ားႏွင့္ပင္အထိမခံခဲ့ရေၾကာင္းကို ယံုမွားသံသယျဖစ္စရာ မလိုပါေခ်။ တန္ဘိုးရားကို
သူမစိတ္ဝင္စားေနမိသည္။
ကၽြန္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္သူမလိုခ်င္သလိုပံုသြင္းယူလို႔ရမည္ဆိုတာ ေတာ့ေသခ်ာသည္။ လူျဖဴမ
တစ္ေယာက္အေနျဖင့္အမည္းေကာင္ႏွင့္ဆက္ဆံလိုစိတ္ျဖစ္ေပၚေနမိသည္မွာ ေဆးဆားႏွင့္ဆက္ဆံရတာ အလို
မျပည့္ဝေသာ အေၾကာင္းရင္းတစ္ခုထဲေၾကာင့္ မဟုတ္မွန္းကိုေတာ့ သူမသိပါသည္။ သို႔ေပမယ့္ ထိုအေၾကာင္းကို
အျပစ္တင္ပံုခ်ထားလိုက္ျခင္းအားျဖင့္သူမကိုယ္သူမ မလံုမလဲျဖစ္မႈမ်ိဳး မခံစားရေတာ့ေပ။
တန္ဘိုးရားႏွင့္ဆက္ဆံရေအာင္ႀကံစည္မည္ဟုသူမဆံုးျဖတ္လိုက္ပါသည္။ သူမအေနႏွင့္သူမ၏ ရည္ရြယ္
ခ်က္အား ေသခ်ာခိုင္မာေသာ အုတ္ျမစ္မ်ား ႀကိဳတင္ခ်ႏိုင္ရန္ျပင္ဆင္ထားရမည္ဟုေတြးလိုက္မိေလသည္။ ထို႔
ေၾကာင့္သူမက ဒြန္ေဆးဆားကိုဟန္မူပိုပိုႏွင့္စကားဆိုလိုက္သည္။
“ေဆးဆားရယ္ညကရွင္ဝယ္ေပးမယ္လို့ကတိေပးခဲ့တဲ့လက္စြပ္ဆိုတာကေရခ်ယ္သာကေလးမရဘူးဆိုရင္
ကၽြန္မက မေမွ်ာ္လင့္ရေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္”
အဲလစ္(စ္)၏ ပံုဟန္မွာ မင္းသမီးပင္ရွံဳးေလာက္သည္မို႔ဒြန္ေဆးဆားတစ္ေယာက္မာယာျမစ္ထဲ ေမ်ာသြားရ
ေလသည္။
“ အဲဒီလို မဟုတ္ပါဘူးကြယ္ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ထပ္ကိုးလ၊ ဆယ္လ ေလာက္ကို ေစာင့္ၾကည့္စမ္းပါ...
တန္ဘိုးရား ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးက အၿမဲတမ္း သူ႔တာဝန္ကိုေက်ႁပြန္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ေကာင္ပါကြ”
“ အဲဒီ့ေမြးလာမယ့္ကၽြန္ေပါက္စေလးေတြကိုကၽြန္မစိတ္မဝင္စားပါဘူးရွင္ရွင္သေဘာက် ေက်နပ္ရင္ၿပီးတာ
ဘဲဆိုၿပီး ကၽြန္မကလိုက္ေလ်ာေပးခဲ့တာပါ အဲဒီ့လက္စြပ္ကိုလဲ ကၽြန္မက လိုခ်င္လွတယ္ မဟုတ္ပါဘူး ၿပီးေတာ့
လက္စြပ္က တန္ဖိုးအရမ္းႀကီးလြန္း လွပါတယ္ရွင္ဒါကိုမရလို႔လဲ ကၽြန္မ ေသာကမျဖစ္ပါဘူး အင္း ကၽြန္မမွာ ဒီ့ထက္ပို
ၿပီးလိုအပ္ေနတာရွိပါတယ္ရွင္ရယ္အဲဒါကိုရဖို႔ ကိုးလ၊ ဆယ္လ လဲကၽြန္မ မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး သိလား၊ အဲဒါက
လက္စြပ္ထက္စာရင္အင္မတန္တန္ဖိုးနည္းပါတယ္ဒါေၾကာင့္ ရွင့္ကို ပူဆာရေကာင္းမလားလို႔ ေတြးေနမိတယ္
ေလ တကယ္ေတာ့ကၽြန္မဖာသာ ကၽြန္မ ဝယ္ႏိုင္ပါတယ္ရွင့္ဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခံခ်င္တဲ့သေဘာပါရွင္”
“ကိုယ့္ရဲ့ အဲလစ္(စ္)ရယ္ မင္းအတြက္လိုအပ္ေနတဲ့ အရာဆိုတာ ဘာမ်ားပါလိမ့္ မင္းဘာလိုခ်င္တယ္
ဆိုတာသာ ကိုယ့္ကိုေျပာစမ္းပါအခ်စ္ရယ္”
“ ကၽြန္မခ်စ္တဲ့ ေဆးဆားရယ္ကၽြန္မလိုခ်င္ေနတာကေတာ့ လွည္းတစ္စီးနဲ႔ လွည္းေမာင္းႏိုင္တဲ့ ကၽြန္တစ္
ေယာက္ပါ ဘဲကြယ္စဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါ အခ်စ္ရယ္ေဈးသြားတဲ့အခါ အျပင္သြားတဲ့အခါမ်ိဳးေတြမွာ လွည္းငွားသြားရ
ေတာ့သူစိ္မ္းတစ္ရံဆံလိုျဖစ္ေနတဲ့လွည္းေမာင္းတဲ့ကၽြန္ေတြကိုကၽြန္မေၾကာက္မိတာအခါခါပါဘဲရွင္ရယ္ေရခ်ယ္က
အျပင္ထြက္ၿပီး လွည္းေခၚရတယ္ ေခၚလာတဲ့ လွည္းနဲ႔ၿမိဳ့ျပင္ထြက္ရၿပီဆိုရင္ အဲဒီ့လွည္းေမာင္းတဲ့ေကာင္ေတြ
အတြက္နဲ႔ကၽြန္မမွာ ေသမေလာက္တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခား ေနရေတာ့တာပါဘဲ....ဟိုး ျပင္သစ္မွာတုန္းကလဲ အမည္း
ေကာင္ေတြက ကၽြန္မကိုထိတ္လန္႔မႈေတြ အမ်ားႀကီးေပးခဲ့ၾကတာမဟုတ္လားရွင္”
သူမက ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ပို၍တုန္ခါလာေအာင္လုပ္လိုက္ရင္း မ်က္ရည္စ တစ္ေပါက္ႏွစ္ေပါက္ကို
ပါးျပင္ႏုႏုေပၚသို ့က်ေစလိုက္၏။ ဒြန္ေဆးဆားတစ္ေယာက္ေကၽြက်သြားရသည္။
“ကိုယ္နားလည္ပါၿပီအခ်စ္ရယ္....ကိုယ္နားလည္ပါၿပီကြယ္”
“ အို....ဒါေပမယ့္ရွင္မသိႏိုင္ပါဘူး...နားမလည္ႏိုင္ပါဘူး ေဆးဆားရယ္..အမည္းေကာင္ေတြရဲ ့ၾကမ္းၾကဳတ္
ရက္စက္မႈကိုရွင္မသိႏိုင္ပါဘူးရွင္ရွင့္တစ္သက္မွာလဲ သူတို႔ေၾကာင့္ထြက္ျပးရတာမ်ိဳး ပုန္းေရွာင္ေနရတာမ်ိဳး မလုပ္
ခဲ့ဖူးဘူးမဟုတ္လားဟင္”
“ ဟုတ္ပါၿပီ..အခ်စ္ရယ္...ဒါေပမယ့္...မင္းမွာလွည္းရွိေနရင္လွည္းေမာင္းမယ့္သူတစ္ေယာက္လိုလိမ့္မယ္
မဟုတ္လား...ေရခ်ယ္ကေရာ...ဘယ္လိုလဲ..သူေမာင္းႏိုင္ပါ့မလား”
ဒြန္ေဆးဆားအေနႏွင့္အဲလစ္(စ္)ကိုလွည္းတစ္စီးဝယ္ေပးရန္ဆံုးျဖတ္ၿပီးျဖစ္ေနေပၿပီ။
“ မင္းလိုမိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္ကိုယ္ပိုင္လွည္းတစ္စီး ရွိသင့္တယ္ဆိုတာ ကိုကိုယ္နားလည္ပါၿပီအခ်စ္
ရယ္.. အစကထဲက ကိုယ္ဒီလိုမေတြးခဲ့မိတာ အေတာ္ညံ့တာဘဲကြယ္”
“ အို...ေဆးဆားရယ္ကၽြန္မက အိမ္ထဲမွာ ကၽြန္ေယာက္က်ားေတြကို အလိုမရွိဘူးဆိုတာ ရွင္လဲသိသားဘဲ
အင္းေလ အခုေတာ့ ရွင္မရွိတဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ ဒီမွာေနရတာ လံုၿခံဳမႈမရွိေတာ့သလိုပါဘဲရွင္ဘာျဖစ္လို႔ လဲဆိုေတာ့
ဟိုတစ္ညက အရက္မူးေနၾကတဲ့ လူတစ္သိုက္ဟာ ဟိုမေကာင္းတဲ့ေကာင္မေတြရွိတဲ့ မင္ဒိုဇာနန္းေတာ္က
ထြက္လာ ၾကၿပီး လမ္းေပၚမွာဆူပူၾကတယ္ေလ ၿပီးေတာ ကၽြန္မရဲ ့ၿခံဝင္းတံခါးႀကီးကိုကိုင္လႈပ္ၿပီး ဝင္ခြင့္ေတာင္းလို႔
ေတာင္း ေအာ္လိုေအာ္နဲ႔ ေရခ်ယ္သာ တံခါးပိတ္ဖို႔ ေမ့ေနရင္ဒုကၡပါဘဲဆိုၿပီး ေၾကာက္လိုက္ရတာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့
ေဆးဆားရယ္ေနာက္ၿပီး ရွင္လဲအသိသားဘဲ ဟာဗားနားမွာက ကၽြန္မဟာ ထင္ထင္ေပၚေပၚ ေနရသူမဟုတ္ေသး
ပါဘူးရွင္ ရွင္နဲ႔ပတ္သက္တယ္ဆိုေပမယ့္ ေလာေလာဆယ္မွာ ကၽြန္မက တိုင္းတပါးသူ ၿပီးေတာ့ မိန္းကေလး
တစ္ေယာက္ထဲရယ္အင္းေလ ေရခ်ယ္ေတာ့ရွိပါရဲ့ဒါေပမယ့္ဘယ္မွာလဲလံုၿခံဳမႈ”
“ အခ်စ္ရယ္....ကိုယ္ဟာ....မသိတတ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနပါေရာလား ကြယ္”
ဒြန္ေဆးဆားက ေတာက္ပၿပီးလႈိင္းထေနေသာ အဲလစ္(စ္)၏ဆံပင္မ်ားကိုပြတ္သပ္ေပးေနလိုက္သည္။
“ ညကေတာ့ေလ...”
အဲလစ္(စ္)က ေဆးဆား၏ ေပ်ာ့ေျပာင္းေနၿပီျဖစ္ေသာ အမူအရာကိုျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္ အျမန္ဆံုး
အခြင့္အေရးယူလိုက္ေလၿပီ...။
“ရွင့္ရဲ့ကၽြန္တန္ဘိုးရားကိုျမင္လိုက္ရေတာ့ေလကၽြန္မစိတ္ထဲမွာကၽြန္မယံုၾကည္ႏိုင္တဲ့ကၽြန္တစ္ေယာက္လို႔
ခံစားလိုက္မိတယ္ၿပီးေတာ့ကၽြန္မအတြက္ေၾကာက္စရာမရွိတဲ့သူတစ္ေယာက္လို႔လဲျမင္မိတယ္ကြယ္သူ႔မ်က္ႏွာ
ၾကည့္ရတာ အလြန္႐ိုးသားတဲ့မ်က္ႏွာေပါက္ပါ ရွင္ရယ္သူဟာ ကၽြန္မ ဟာဗားနားကိုေရာက္ကထဲက ပထမဆံုးယံု
ၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့ကၽြန္တစ္ေယာက္အျဖစ္မွတ္ယူလိုက္မိသူပါ သူ႔ကို ကၽြန္မအိမ္အတြက္လွည္းေမာင္းသမားအျဖစ္
စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ရွင္ဘယ္လိုသေဘာရသလဲရွင္”
ဒြန္ေဆးဆားက ကုလားထိုင္ေနာက္သို႔မွီလိုက္ေလသည္။ မ်က္လံုးမ်ားကိုေမွးထားလိုက္ၿပီး သူမ၏ေတာင္း
ဆိုမႈကို ျပန္လည္စဥ္းစားၾကည့္ေနမိ၏။ ခိုင္လံုေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားဟု သူယူဆလိုက္မိသည္။ အဲလစ္(စ္)၏
ေျပာဆိုမႈမ်ားကို သူ ယံုၾကည္၏။ အခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳးတြင္သူမသာလိုခ်င္သည္ဟု ဆိုလာပါက ဖိုးလမင္းႀကီးကိုပင္
ယူေပးဖို႔ရာသူႀကိဳးစားမိလိမ့္မည္ထင္ပါသည္။သို႔ေသာ္တန္ဘိုးရားကိစၥအတြက္မူအခက္ေတြ႔သလိုျဖစ္ေနမိရသည္။
“တန္ဘိုးရားဟာ ႏြားတစ္ေကာင္လို ႀကီးမားေပမယ့္ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္လိုသိမ္ေမြ႔သူပါ တန္ဘိုးရားနဲ႔
သာဆိုရင္မင္းအတြက္ေသခ်ာေပါက္စိတ္ခ်ရမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္ကြယ္ဒါေပမယ့္အဲလစ္(စ္)ရယ္ကိုယ္က
အခုမွသူ့ကို ျမင္းထိန္းအျဖစ္ေလ့က်င့္ေပးေနတုန္းဘဲ ရွိေသးတယ္ၿပီးေတာ့ေကာင္ေလးက ဖင္ကာမြန္တာဘိုၿခံရဲ့
မရွိမျဖစ္ သားေဖာက္သမား တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္ကြယ့္ မင္းအတြက္ လွည္းေကာင္းတစ္စီး ရရပါေစ့မယ္ကြယ္
ၿပီးေတာ့ အိုမိုဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးကို လွည္းေမာင္းတာဝန္ယူေစမယ္ေလ သူကလဲ စိတ္ခ်ရပါတယ္ကြာ မန္ဒင္းဂိုး
မ်ိဳးေလးေပါ့ကိုယ့္ရဲ့လက္ေရြးစင္ေကာင္ေတြထဲကဆိုေတာ့စိတ္မခ်စရာ မရွိပါဘူးေလ ”
ေဆးဆားစကားေၾကာင့္ အဲလစ္(စ္)၏ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္တို႔ တန္႔ကနဲျဖစ္သြားရသည္။ ထိုအခါ ပထမတစ္ခါ
က်ျပထားေသာမ်က္ရည္ထက္ပိုၿပီးက်ျပရဦးမလိုျဖစ္လာ၏။သူမကသက္ျပင္းရွည္ကိုခ်လိုက္မိသည္။သူမအေနႏွင့္
အခုကိစၥကိုအၾကပ္ကိုင္ေတာင္းဆိုေနသည္ဟုေဆးဆားကထင္မသြားေစလိုေပ။ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ေျပာလိုက္ေသာ
ကိစၥတစ္ခုအျဖစ္သာ ေဆးဆားအေနႏွင့္ထင္မွတ္ေနေစလိုသည္။
“ ဒါျဖင့္လဲရွင္ရယ္ကၽြန္မတို႔ လွည္းကိစၥကိုပါ ေမ့ထားလိုက္ၾကရေအာင္ပါ ကၽြန္မကလဲ ေတာ္ေတာ္ညံ့တာ
ဘဲေလ တစ္ခါတစ္ေလေလး အျပင္ထြက္တဲ့ဥစၥာ လွည္းငွားစီးလိုက္လဲ ျဖစ္တာဘဲ မဟုတ္လား”
သူမက စိတ္ပ်က္သြားေသာ္လဲ ဘာမွမျဖစ္သည့္ပံုမ်ိဳးျဖင့္ေနရာမွေျဖးညင္းစြာထလိုက္သည္။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္
သူမအေနႏွင့္ေဆးဆား၏ပါးျပင္ကိုအနမ္းတစ္ခ်က္ေခၽြသင့္သည္ဆိုတာကိုေတာ့ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းမရွိစြာ လုပ္ေဆာင္
လိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ေဆးဆားကို ေျပာသလိုလို ကိုယ့္ဖာသာကိုေျပာသလိုလိုႏွင့္ ခပ္တုိးတိုးေရရြတ္သလို
ေျပာလိုက္သည္။
“ အင္းေလ ဒီညကိုလဲ ၿခံတံခါးေတြ ေသခ်ာပိတ္ဖို႔လုပ္ရမွာေပါ့ေရခ်ယ္တစ္ေယာက္ထဲ ျပစ္ထားလို႔မျဖစ္ပါ
ဘူးေလ ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ရြာ မဟုတ္ေတာ့လဲ အစစအရာရာ သတိထားႏိုင္မွေတာ္ကာၾကမယ္ထင္ပါရဲ ့...”
သူမက အစီအစဥ္ကိုအရွံဳးေပးလိုက္ရေပမယ့္ႀကိဳးစား၍ ၿပံဳးလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ေကာ္ဖီခြက္ကိုေဆးဆား
ထံမွလွမ္းယူလိုက္၏။
“ ေနာက္တစ္ခြက္ေလာက္ေသာက္ပါဦးလား ေဆးဆား ကၽြန္မ ေရခ်ယ္ကိုေခၚလိုက္မယ္ေလ ”
သူက ေခါင္းခါျပလိုက္သည္။
“ ေတာ္ပါၿပီအဲလစ္(စ္)ရယ္အင္း ငါစဥ္းစားေနတာကြ မင္းေျပာသလိုဘဲ မင္းအတြက္အကာအကြယ္ရွိဖို႔
ကၽြန္ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ေတာ့ရွိသင့္တာအမွန္ဘဲကြယ့္တန္ဘိုးရားကိုကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ အသံုးျပဳဖို႔စဥ္းစား
မိတာဟာ တကယ္ေတာ့ တကိုယ္ေကာင္းဆန္ပါတယ္ေလ ၿခံထဲမွာရွိေနေသးတဲ့ ကၽြန္ေတြထဲက ကိုယ့္အတြက္
ျမင္းထိန္းတစ္ေယာက္ေလာက္ထပ္ေရြးထုတ္လိုက္လို႔ရတာဘဲ မဟုတ္လား တကယ္လို႔ တန္ဘိုးရားကို ဒီမွာထား
မယ္ဆိုရင္သူ႔ကိုရံဖန္ရံခါ ၿခံထဲျပန္ပို႔ၿပီး သူ႔ရဲ့သားေဖာက္တဲ့တာဝန္ေတြကိုလုပ္ခိုင္းရင္လဲ ရႏိုင္တာဘဲေလ ”
ဒြန္ေဆးဆားက ရုတ္တရက္ဆိုသလိုသူ၏ ေျပာဆိုေနမႈကိုေလးနက္မႈသို႔ေျပာင္းလဲျပစ္လိုက္ေလသည္။
“ ဒါေပမယ့္ဒီလိုဆံုးျဖတ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ကိုယ့္ရဲ့ခ်စ္သူေလးအတြက္တကယ္ဘဲ လံုၿခံဳမႈဆိုတာ အေရးႀကီး
လာၿပီကြယ့္ ”
သူမက သူမ၏ ေတာင္းဆိုမႈအတြက္ေအာင္ျမင္မႈရေတာ့မည္ဟုယံုၾကည္မႈရွိလာေလသည္။
“ ကၽြန္မရဲ့လုံၿခံဳမႈဟုတ္လား ေဆးဆား ကၽြန္မနားမလည္ပါလားရွင္”
သူက သူမကိုသိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး နားေထာင္ေစလိုက္သည္။
“မင္းက ကၽြန္ေတြကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ရမယ္ဆိုတာ နည္းနည္းဘဲ နားလည္တာကိုးကြယ့္တန္ဘိုးရားကို
မိန္းမေတြနဲ႔ ကင္းကင္းကြာကြာ ထားလိုက္ရင္ျပႆနာရွိလာႏိုင္တယ္ကြ ျမင္းထီးတစ္ေကာင္ကို ျမင္းေဇာင္းထဲမွာ
ဘဲထားၿပီး ဘယ္ကိုမွ မထြက္ခိုင္းတဲ့ သေဘာမ်ိဳးေပါ့ အဲဒီလိုဆိုရင္ လသိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ ေျပာင္းလဲသြားတဲ့
တန္ဘိုးရားကိုမင္းေတြ႔ရမွာဘဲ သူ႔ရဲ့ကာမဆႏၵလိုအပ္မႈေတြက သူ႔ကိုအ႐ိုင္းစိုင္းတစ္ေကာင္အျဖစ္ေျပာင္းလဲသြား
ေစလိမ့္မယ္အဲဒီလိုျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ထိန္းသိမ္းရခက္လိမ့္မယ္ ၿပီးေတာ့ အႏၱရာယ္လဲ မ်ားလွတာေပါ့ကြာ ဒါေတြ
ေၾကာင့္ကိုယ္စဥ္းစားေနမိတာပါ အခ်စ္ရယ္”
“ အို ကၽြန္မခ်စ္ရတဲ့ရွင္ရယ္ကၽြန္မအတြက္ဒီေလာက္ထိစဥ္းစားေပးတယ္လား ဒါေပမယ့္ ရွင္ေရခ်ယ့္ကို
ေမ့ေနၿပီထင္တယ္ဒီေန႔မနက္ၾကည့္ရတာ ေရခ်ယ္ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနပံုရတာပဲ ဒီေတာ့တန္ဘိုးရားအတြက္ၿခံထဲသြား
ၿပီး အမည္းမေတြကိုလဲ ေတြ ့စရာမလိုေတာ့သလိုရွင္စိုးရိမ္ေနသလိုမ်ိဳးေတြလဲ ျဖစ္လာႏိုင္စရာ ရွိလိမ့္မယ္မဟုတ္
ပါဘူးရွင္ဒီမွာဘဲ ေရခ်ယ္နဲ႔ပံုမွန္အိပ္ေစမယ္ဆိုရင္တန္ဘိုးရားဟာ အေျခအေန ဘယ္လိုမွပ်က္သြားမယ္မဟုတ္ပါ
ဘူး ”
ဒြန္ေဆးဆားက သေဘာတူသည့္ဟန္ျဖင့္ ေခါင္းညိတ္လိုက္ေလသည္။ ေအာင္ျမင္မႈရလာၿပီျဖစ္ေသာ
အဲလစ္(စ္) ကပင္ဆက္ေျပာလိုက္ျပန္သည္။
“ ၿပီးေတာ့ သူ႔အတြက္ဒီမွာလုပ္စရာအလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီးဘဲ နံရံေတြကို ေဆးသုတ္ႏိုင္တယ္ ၿခံထဲက
ပန္းပင္ေတြကို ျပဳစုႏိုင္တယ္ ပန္းပင္ေတြက တျဖည္းျဖည္း ပ်က္စီးေနၿပီေလ အို...သူ႔အတြက္ အလုပ္နဲ႔လက္နဲ႔
မျပတ္ျဖစ္ေနဖို႔ေတြက အမ်ားႀကီးပါဘဲ ေရခ်ယ္လုပ္ဖို ့ခက္ခဲတဲ့အလုပ္ေတြမွန္သမွ်ကို သူ႔ကိုလုပ္ခိုင္းရမွာဘဲ....
ေရခ်ယ္က အဝတ္ေလွ်ာ္ရမယ္...ၾကမ္းတိုက္ရမယ္....ၿပီးေတာ့ကၽြန္မကို ျပဳစုလုပ္ကိုင္ေပးရဦးမယ္မဟုတ္လား.....
ဒါေတြက ကၽြန္မ တမင္အေၾကာင္းျပေနတာ မဟုတ္ဖူးေနာ္”
“ကိုယ္နားလည္ပါတယ္အခ်စ္ရယ္”
သူ႔အသံက တိမ္ကာ တိုးဝင္သြားသလို ထင္လိုက္ရသည္။ ၿပီးေတာ့သူ႔မ်က္လံုးေတြကို ပိတ္ထားလိုက္ျပန္
သည္။ ေနာက္မွတစ္စံုတစ္ခုကိုသတိရသြားဟန္ျဖင့္တိုင္ကပ္နာရီကိုၾကည့္ရန္အတြက္မ်က္လံုးကိုျပန္ဖြင့္လိုက္၏။
“ အလို ဆယ္နာရီေတာင္ ေက်ာ္ပါပေကာလား အဲလစ္(စ္)ေရ ဒီေန႔အတြက္ ကိုယ္လုပ္စရာအလုပ္ေတြ
အမ်ားႀကီးရွိေနေသးတယ္ကြယ့္ကိုယ့္အတြက္ဒီေန႔တစ္ေန႔ဘဲ ဟာဗားနားမွာေနဖို႔အခ်ိန္ရေတာ့တာ လုပ္စရာေတြ
က တပံုတပင္ႀကီးေစာင့္ေနၾကေလရဲ့ေန႔လည္စာကိုေတာ့ ဒီမွာဘဲစားသြားရမွာဘဲ စားၿပီးတာနဲ ့တခါထဲ တန္းျပန္မွ
ျဖစ္မယ္ထင္တယ္ေဟ့ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ တန္ဘိုးရားကို ဒီမွာထားခဲ့ရမွာဆိုေတာ့ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ
ျပန္ရမွာကြယ့္မြန္တာဘိုကို ညဘက္တစ္ေယာက္ထဲ ျပန္ဖို႔က မလြယ္ဘူးမဟုတ္လား လမ္းမွာက ထြက္ေျပးေနတဲ့
ကၽြန္ေတြ ရွိေနတတ္တယ္ေလ”
“အင္း...ကၽြန္မအတြက္နဲ႔ရွင့္မွာလဲ ဒုကၡပါဘဲေနာ္”
သူမက အမွန္တကယ္ပင္သနားသြားကာ အားနာဟန္ျဖင့္ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္ေလသည္။
“ရပါတယ္ကြာ....ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္..မင္းက ကိုယ့္ရဲ ့ဆႏၵကိုအၿမဲျဖည့္စြမ္းေပးေနတာဘဲမဟုတ္လား”
ဒြန္ေဆးဆားကား သူမ၏ မာယာကြန္ယက္တြင္ မ႐ုန္းကန္ႏိုင္ဘဲ ရွိေနေလ၏။ သူထြက္သြားသည့္အခါ
အဲလစ္(စ္)က လက္တယမ္းယမ္းျပ၍ ႏႈတ္ဆက္သမႈျပဳလိုက္၏။ မ်က္စိတစ္ဆံုး သူေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီဆိုသည္ႏွင့္
သူမက ေရခ်ယ္ကိုေခါင္းေလာင္းႀကိဳးဆြဲ၍ ေခၚလုိက္ေလေတာ့၏။
“ တန္ဘိုးရားဘယ္မွာလဲ ”
သူမက ေရခ်ယ္ေရာက္လာသည္ႏွင့္ခပ္ျမန္ျမန္ပင္ေမးလိုက္၏။
“ဒီေကာင္က အလကား ငပ်င္းပါ မမရယ္...ျမင္းေဇာင္းနားမွာ ကုလားထိုင္တစ္လံုးနဲ႔ အိပ္ေနေလရဲ့.....
ကၽြန္မအလုပ္ေတြကိုေတာင္ကူညီေဖာ္မရပါဘူး မမရယ္”
“ေအးပါ...ထားလိုက္ပါ...ဒါေပမယ့္ညကအျဖစ္အပ်က္ကိုမမ ေသခ်ာသိခ်င္တယ္....ညီမနဲ႔တန္ဘိုးရားတို႔
ဘယ္လိုမ်ိဳးႏွစ္ပါးသြားၾကတယ္ဆိုတာကိုေပါ့”
အဲလစ္(စ္)က အမိန္႔သံျဖင့္ ေမးလိုက္ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ သူမ မ်က္လံုးမ်ားက ေရခ်ယ္ကို စူးစိုက္ၾကည့္ရွဳ
လွ်က္ရွိေလ၏။
“ ေျပာစရာ ဘာမွမရွိပါဘူးမမ ငနဲေလးက ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာအိပ္တယ္ ကၽြန္မက ကိုယ့္အိပ္ယာမွာကိုယ္
အိပ္တယ္ဒီေလာက္ပါဘဲသူ႔ကိုကၽြန္မရဲ ့ဗူးဒူးနဲ ့ေျခာက္လိုက္တာငနဲသားေလးတုတ္တုတ္ေတာင္မလႈပ္ရဲပါဘူးရွင္”
“ ဒါျဖင့္ညီမက ဒြန္ေဆးဆား အမိန္႔ကိုလြန္ဆန္လိုက္တာေပါ့ေလ ေနာက္ၿပီးေတာ့အဲဒီ့ေအာက္လမ္းလိုလို
အရာေတြကိုလုပ္တာ မမ မႀကိဳက္ဖူးလို ့ေျပာထားတာ ေမ့ျပစ္လိုက္ၿပီလားေရခ်ယ္”
“မဟုတ္ရပါဘူးမမရယ္ညီမလဲဘယ္လိုမွမႀကံတတ္ေတာ့လို႔လုပ္လိုက္မိတာပါေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္
နဲ႔ကာမဆက္ဆံမႈမ်ိဳးကိုညီမအေနနဲ႔ဘယ္ေလာက္ရြံမုန္းသလဲဆိုတာမမအသိဆံုးပါရွင္ၿပီးေတာ့ဒီအေၾကာင္းေတြကို
ေဆးဆားကို ျပန္မေျပာလိုက္ပါနဲ ့ေနာ္”
“ ေအးပါ မေျပာပါဘူးေအ ဒါေပမယ့္ သူသာသိသြားရင္ေတာ့ ညီမကို ၾကာပြတ္ဒဏ္ေပးမွာ အမွန္ဘဲ
အဲဒီလိုသာဆိုရင္ေတာ့မမဟာ ညီမကိုဘယ္လိုမွကာကြယ္ေပးႏိုင္လိမ့္မယ္မဟုတ္ဖူး ”
“ မမ..သူ႔ကိုတကယ္မေျပာပါဘူး ေနာ္”
ေရခ်ယ္က အဲလစ္(စ္)၏ လက္ကိုအနမ္းေပးလိုက္ရင္ေတာင္းပန္သလိုေျပာလိုက္၏။
“ ညီမကိုမမက တကယ္ခ်စ္တာဘဲကြယ္ဘယ္ေျပာလိမ့္မလဲ ေရခ်ယ္ညီမကိုမမက စိတ္မဆင္းရဲေစ ခ်င္
ပါဘူးကြယ္”
“ မမ ေက်းဇူးေတြ ညီမအေပၚမွာ မ်ားလွပါၿပီေကာ မမရယ္...”
“ ဒီလိုဆို ျပန္ဆပ္ဖို႔အခြင့္အေရး ညီမမွာ ရွိေနၿပီေလ ”
“ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ညီမ ျပန္ဆပ္ပါ့မယ္ရွင္”
“ဒီလိုဆိုရင္ေရခ်ယ္တန္ဘိုးရားကိုမမဆီလႊတ္ေပးစမ္းပါ ၿပီးေတာ့ညီမကၿခံေပါက္ဝမွာသြားေစာင့္ေနလိုက္
ဘယ္မွမသြားနဲ႔ေနာ္တကယ္လို႔ဒြန္ေဆးဆား ျပန္လာတာျမင္ရင္ေျပးလာၿပီးေျပာ ဟုတ္ၿပီလား ”
အဲလစ္(စ္)၏ စကားကိုၾကားလိုက္ရေသာအခါတြင္ေရခ်ယ္၏မ်က္ႏွာအမူအယာမွာ တစ္ခ်က္ထဲ ပ်က္သြား
ေတာ့၏။
“ အဲဒီလိုေတာ့ မလုပ္ပါရေစနဲ႔ မမရယ္ကၽြန္မေတာင္းပန္ပါတယ္တျခားႀကိဳက္တာကို ခိုင္းပါရွင္ညီမလုပ္
ေပးပါ့မယ္”
ေရခ်ယ္က အဲလစ္(စ္)၏ လက္ကိုဆြဲ၍ ေတာင္းပန္ရွာသည္။ သို႔ေသာ္အဲလစ္(စ္)က သူမ၏လက္ေတြကို
႐ုန္းျပစ္လိုက္သည္။
“ ေရခ်ယ္မမကို နားလည္စမ္းပါကြယ္နားလည္စမ္းပါ မမ အေနနဲ႔ဘယ္ေလာက္ေတာင္အလိုမျပည့္ျဖစ္
ေနခဲ့ရသလဲ ညီမလဲ ညက တန္ဘိုးရားနဲ ့ေနခဲ့ရတဲ့အတြက္ဘယ္ေလာက္ရင္တုန္ပန္းတုန္ျဖစ္ခဲ့ရၿပီးၿပီလဲ ခုခ်ိန္က
စၿပီး တန္ဘိုးရားဟာ ဒီမွာေနရေတာ့မယ္ညီမလဲ သူ့ကိုလိုအပ္တာမွမဟုတ္တာဘဲကြယ္...”
သူမက ေရွ႕သို႔တိုးလုိက္ၿပီး ကျပားမေလးအား သူမရင္ခြင္ထဲသို႔ဆြဲသြင္းဖက္ထားလိုက္သည္။
“ မမကို ကူညီပါ ေရခ်ယ္ဒီလို အလိုမျပည့္ဝမႈဆိုတာကို ညီမအေနနဲ႔ နားလည္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေပမယ့္ မမ
အတြက္အရမ္းကိုဆိုးရြားလြန္းလွပါတယ္ကြယ္ေဆးဆားက အသက္ႀကီးတဲ့အျပင္သူ႔ဟာေလးက ေသးေသးေလး
ကြယ့္ မမအတြက္ ဘယ္လိုအာသာေျပႏိုင္မွာတဲ့လဲ ညီမရယ္ ကာမဆႏၵဆိုတာကလဲ ေသာက္ေလေသာက္ေလ
ငတ္မေျပဆိုတဲ့ဆားငန္ေရကိုေသာက္ရသလိုပါဘဲ တန္ဘိုးရားရဲ ့ႀကီးမားသန္စြမ္းမႈကိုမမ လိုအပ္ေနပါတယ္ကြယ္
ညီမ ကူညီမယ္မဟုတ္လားဟင္ကူညီယံုတင္ပါ ေရခ်ယ္မမ တာဝန္ယူပါတယ္ကြယ္မမေလ ဘယ္လိုမွဒီအတိုင္း
မေနႏိုင္ေတာ့လို ့ပါညီမရယ္”
“ ဒါကိုဘဲ မမ သိပ္လိုလားေနတာဘဲလားဟင္”
ေရခ်ယ္က ခက္ခက္ခဲခဲ ေမးျမန္းလိုက္ရသည္။
“မမရယ္ညီမနဲ႔မမဟာႏွစ္ေယာက္ထဲဒီမွာေနရတာဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္စရာေကာင္းခဲ့သလဲတစ္ခါတေလမွ
ဒြန္ေဆးဆားက ေရာက္လာတတ္တာ မဟုတ္လား ကဲပါေလ အခုဟာက စိတ္ခ်ရမွာလား မမ ဒြန္ေဆးဆားသာ
သိရင္ဘယ္လိုေတြျဖစ္လာႏိုင္သလဲဆိုတာကိုေရာ မမ စဥ္းစားထားၿပီးၿပီလားဟင္”
“ ဒြန္ေဆးဆားကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ရမယ္ဆိုတာ မမ နားလည္ၿပီးသားပါ ေရခ်ယ္ရယ္သူဟာ မိန္းမေတြ
ဘယ္ေနရာမွာ ဘာလိုတယ္၊ ဘာရည္ရြယ္တယ္ဆိုတာကို နားမလည္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ပါကြယ္ ၾကည့္ေလ
အခုဘဲ သူဟာ မမရဲ့ကစားကြက္ေအာက္မွာ ဒူးေထာက္ေနရတယ္မဟုတ္လား တန္ဘိုးရားကိုယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔
ထားခဲ့တယ္ေလကြယ္ဒီေတာ့သူ႔ကို စိုးရိမ္မေနစမ္းပါနဲ႔ေရခ်ယ္ရယ္ကဲ ျမန္ျမန္သာ သြားၿပီး တန္ဘိုးရားကိုလႊတ္
လိုက္ေပေတာ့ ”
ေရခ်ယ္က စိတ္မေကာင္းစြာ ေခါင္းကိုခါယမ္းလိုက္ရွာသည္။
“မမကဒီေလာက္ေတာင္လိုလားေနမွျဖင့္ညီမကလုပ္ေပးရဦးေတာ့မွာေပါ့ေလတစ္ခုဘဲညီမဆုေတာင္းခ်င္
တာက ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔မေကာင္းမႈေတြ ျဖစ္မလာပါေစနဲ႔လို႔ ”
“ စိတ္ခ်စမ္းပါ ေရခ်ယ္ရယ္ဘာမွျဖစ္မလာႏိုင္ပါဘူးကြယ့္ အိုကြယ္တန္ဘိုးရားကိုသာ လႊတ္လိုက္စမ္းပါ
တာ္ၾကာ ေဆးဆားက ေန႔လည္စာ ျပန္လာစားဦးမွာ ”
“ ဒါျဖင့္လဲ မမရယ္...ေဆးဆားတကယ္ျပန္သြားေတာ့မွဘဲ...”
“မလိုဘူး.....မလိုဘူး...ခုသြားေခၚဆိုေခၚလိုက္စမ္း”
အဲလစ္(စ္)က တအားေအာ္ျပစ္လိုက္ေတာ့၏။
ေရခ်ယ္ကအဲလစ္(စ္)ေဒါသထြက္လာမွန္းသိလိုက္ေသာေၾကာင့္ေလွကားအတိုင္းအျမန္ေျပးဆင္းသြားေလ
သည္။ ေရခ်ယ္ေလွကားမွေျပးဆင္းသြားေသာအသံကိုနားေထာင္ရင္း အဲလစ္(စ္)က တန္ဘိုးရားေရာက္အလာကို
ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ မၾကာမီမွာပင္ေလွကားအတိုင္း တဖ်ပ္ဖ်ပ္တက္လာေသာ ညႇပ္ဖိနပ္သံကိုၾကားလိုက္ရသည္။
တန္ဘိုးရားက တံခါးဝမွဝင္လာသည္။
႐ုတ္တရက္ဆိုသလုိသူ႔ေျခလွမ္းမ်ား ရပ္တန္႔သြားရ၏။ သူ႔ကိုယ္သူအိပ္မက္မက္ေနသလားေတာင္ထင္
လိုက္မိရသည္။ ပါးလႊာေသာ ညဝတ္အက်ႌေအာက္တြင္ မည္သည့္အတြင္းခံမွ မပါေသာ အဲလစ္(စ္)၏ ျဖဴစင္
လွပေသာ ကိုယ္လံုးကို အထင္းသား ျမင္ေနရသည္။ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့မိေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို မထင္မွတ္ေသာ
အေနအထားမ်ိဳးႏွင့္ေတြ ့ျမင္ေနရေသာေၾကာင့္အိပ္မက္လို ့ထင္လိုက္မိျခင္းျဖစ္၏။
အေဝ့အဝိုက္ေကာက္ေၾကာင္းမ်ားက ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ေတြ႔ျမင္ေနရလိုေပၚလြင္ထင္ရွားစြာ ေတြ႔ျမင္ေနရ
သည္။ အၾကည့္တို႔ကို လႊဲဖယ္မျပစ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္တန္ဘိုးရား၏စိတ္ေတြက လႈပ္ရွားေလာင္ၿမိဳက္ေနရသည္။
သူ႔ရဲ့စိတ္ကူးယဥ္နတ္သမီးကိုမ်က္ျမင္ထင္ရွား ေတြ႔ေနရပါၿပီေကာ။ ယခုေတြ႔ျမင္ေနရသည္မွာ အိပ္မက္မဟုတ္မွန္း
ကိုလဲ သူသိပါသည္။ သူက ဆက္လက္ရပ္ေနမိေသာ္လဲ အဲလစ္(စ္)က သူ႔ထံသို႔တေရြ႕ေရြ႕ႏွင့္တိုးကပ္ေရာက္ရွိ
လာသည္။
“ တန္ဘိုးရား ကၽြန္မရဲ့ထြားႀကိဳင္းလြန္းတဲ့ဒရမ္ရယ္ကၽြန္မအနားကိုဘာျဖစ္လို႔မလာရတာလဲကြယ္”
တန္ဘိုးရားအေနျဖင့္သူအမည္ကိုအခုလိုေခၚပံုမ်ိဳး တစ္ခါမွမၾကားခဲ့ရဖူးပါ။ သူမ၏ အသံက သူ့ကိုယ္တြင္း
မွာရွိေသာ အာ႐ံုေၾကာအားလံုးကိုစိမ့္ကနဲ ျဖစ္သြားေစသည္ကေတာ့အမွန္ပင္ျဖစ္၏။
“ တန္ဘိုးရား ”
သူမက ထပ္ေခၚလိုက္ျပန္၏။
“ ရွင္..အဲဒီလိုဘဲ ေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးလို ရပ္ေနေတာ့မွာလား အဲဒီမွာရပ္ၿပီး ကၽြန္မကို ဒီအတိုင္းဘဲၾကည့္ေန
ေတာ့မွာလားကြယ္”
သူမ၏ အသံႏွင့္ဟန္ပန္က မူယာပိုလွသည္။ တန္ဘိုးရား၏ စိတ္ေတြက ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေလာက္ေအာင္
ေျဗာင္းဆန္လွ်က္ရွိေနၾက၏။ ေၾကာက္ရြံမႈတို႔က သူ႔ကိုလႊမ္းၿခံဳထားၾကသည္။ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ရ
ေသာ လူျဖဴမိန္းမတစ္ေယာက္ကို နဖူးေတြ႔ဒူးေတြ႔ ႀကံဳလာရသည့္အခါတြင္ေတာ့ ဝမ္းသာေပ်ာ္ရႊင္ရမည့္အစား
ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရြံ့မႈတို႔ႏွင့္သာ တုန္လႈပ္ေနမိသည္။
သူ႔သခင္ဒြန္ေဆးဆားက သူ႔ကိုဒီမွာေနခဲ့ရန္ေျပာစဥ္ကထဲက သူ႔စိတ္ေတြ ေလးလံေနခဲ့မိသည္မွာ သည္လို
အျဖစ္မ်ိဳးႀကံဳေတြ့ရမည္လို႔သူ႔ဝိဥာည္ကႀကိဳသိေနေလေရာ့သလားဟုတန္ဘိုးရားကေတြးထင္လိုက္မိ၏။အဲလစ္(စ္)
စိတ္မရွည္စြာႏွင့္ တန္ဘိုးရားကို သိုင္းဖက္လိုက္သည္။ သူမ၏ လက္တစ္ဖက္က ခ်ည္သားေဘာင္းဘီေအာက္မွ
ထြားႀကိဳင္းလွေသာ တန္ဘိုးရား၏ လိင္တံႀကီးကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္ေလသည္။ တန္ဘိုးရား တစ္ကိုယ္လံုး တုန္ယင္လာ
သည္အထိေၾကာင္ရြံ့စိတ္တို႔က အႏိုင္ရရွိသြားသည္။
“ ေအာ္ရွင္ကေၾကာက္ေနတာလား မေၾကာက္ပါနဲ႔ရွင္ရယ္ကၽြန္မကရွင့္ကိုကိုက္မစားပါဘူးရွင့္ဒီအလုပ္ေတြ
က ရွင္ကၽြမ္းက်င္ၿပီးသား အလုပ္ေတြဆိုတာ ကၽြန္မသိပါတယ္ရွင္ကဲ ဘယ္လိုလဲ ဆရာႀကီး ကၽြန္မကိုေရာ ရွင့္ရဲ့
ကၽြမ္းက်င္မႈေတြကို ျမည္းစမ္းခြင့္မေပးေတာ့ဘူးလားရွင့္ ”
အခန္း ( ၁၃ )
ရင္ခုန္ႏႈန္းကျမန္သည္ထက္ျမန္လာေသာေၾကာင့္ တန္ဘိုးရားမွာသူ႔ရင္ဘတ္ႀကီး ေပါက္ထြက္ေတာ့မလား
လို႔ေတာင္ထင္လိုက္မိသည္။ သူ႔ခႏၶာကိုယ္တြင္ရစ္သြယ္လွ်က္ရွိေနေသာ အဲလစ္(စ္)၏ လက္မ်ားက သူ႔စိတ္ကိုပို၍
ဗေလာင္ဆူေစေအာင္ဖန္တည္းေပးေနေလသည္။ သူမ၏ ခ်ိဳသာခၽြဲပ်စ္ေသာ ခြန္းဖြဲ႔စကားမ်ားကလဲ ရင္ထဲကိုလႈိက္ဖို
ေမာပန္းေစပါသည္။ ခ်ည္ထည္ေဘာင္းဘီေပၚမွေန၍ ပြတ္သပ္ေပးေနေသာေၾကာင့္ သူ႔လိင္တံႀကီးက ေတာင္မတ္
လာရသည္။ ျဖဴစင္ဝင္းမြတ္ေသာ ႏို႔အံုႀကီးမ်ားႏွင့္ထိလိုက္မိေသာအခါတိုင္း ပါးလႊာေသာ ညဝတ္အက်ႌက ၾကားမွ
ခံေနသည့္တိုင္တန္ဘိုးရားအတြက္ရမၼက္မီးကိုပိုမိုေတာက္ေလာင္ေစသလိုျဖစ္ေန၏။
သူမ၏ခႏၶာကိုယ္မွ ေမႊးပ်ံေသာ သင္းရနံတို႔ကလဲ ဆြဲေဆာင္မႈရွိစြာ ေပၚထြက္ေနေလသည္။ သူႀကံဳေတြ႔
ခဲ့ဖူးေသာမည္သည့္မိန္းမတြင္မွထိုကဲ့သို့သင္းပ်ံေသာရနံ့မ်ိဳးကိုမရရွိခဲ့ဖူးေသာေၾကာင့္ေက်နပ္ပီတိျဖစ္ေနမိသည္မွာ
လဲအမွန္ပင္ျဖစ္၏။ နီေစြးေသာ ႏႈတ္ခမ္းဖူးေလးက သူ႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားေပၚသို႔ထိကပ္လာေသာအခါ တုန္႔ျပန္ဖို့ေမ့ေလ်ာ့
စြာ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားမ်ား ေအးစက္သြားမိရသည္။ သူမ၏ လွ်ာဖ်ားေလးက သူ႔ပါးစပ္တြင္းသို႔ အတင္းတိုးဝင္ေမႊ
ေႏွာက္ေနေသာအခါတြင္မွ ျပန္လည္သတိဝင္ကာ တုန္႔ျပန္လိုက္မိ၏။
တန္ဘိုးရားေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ေနေသာေၾကာင့္တုန္႔ျပန္မႈေႏွးေကြး ေနရသည္ကိုအဲလစ္(စ္)က နားလည္
သေဘာေပါက္စြာ သိမ္းသြင္းယူေနသည္။ ျပန္လည္တုန္႔ျပန္စ ျပဳလာသည့္အတြက္လဲ သူမစိတ္ထဲတြင္ေက်နပ္မိ
ရ၏။ ႀကီးမားလွေသာ လိင္တံႀကီးကို ေသခ်ာမေတြ႔ျမင္ရေသးေသာ္လဲ အဝတ္ေပၚမွ အုပ္ကိုင္ထားရေသာ အထိ
အေတြ႔ႏွင့္ပင္ေက်နပ္မႈေပးႏိုင္စြမ္းမည္မွန္း ခန္႔မွန္းလိုက္မိပါသည္။
သူမကိုယ္ေပၚမွပါးလႊာေသာ ညအိပ္ဝတ္႐ံုကိုခၽြတ္ဖယ္ျပစ္လိုက္သည္။ ျဖဴစင္ဝင္းပေသာ အသားအရည္ႏွင့္
လွပေသာေကာင္ေၾကာင္းမ်ားျဖင့္ဖြဲ ့တည္ေသာ ကိုယ္ခႏာၱလွပမႈက တန္ဘိုးရားကိုရင္သပ္ရွဳေမာျဖစ္ေစေလသည္။
ပန္းႏုေရာင္သန္းေနေသာႏို့သီးေခါင္းေလးမ်ားက သူစိတ္ကူးယဥ္မိသလိုပင္လွပစြာျဖစ္တည္ေနၾက၏။ တန္ဘိုးရား
အဖို႔မွာ မထိရက္မကိုင္ရက္ေလာက္ေအာင္ပင္။ နတ္သမီးတစ္ပါးကိုေကာက္ရထားသလိုျဖစ္ေနသည္။
အဲလစ္(စ္)ကေတာ့ သူမ၏အလိုမျပည့္မႈေတြကို ေျဖေဖ်ာက္ရန္အတြက္တန္ဘိုးရားကို တစ္စထက္တစ္စ
က်ံဳးသြင္းလွ်က္ရွိေနေလသည္။ အဝတ္မဲ့ခႏၶာႏွင့္ျဖစ္သြားၿပီျဖစ္ေသာ အဲလစ္(စ္)က တန္ဘိုးရား၏ အဝတ္မ်ားကိုလဲ
ခၽြတ္ခြာေပးလိုက္ေလသည္။ မည္းေျပာင္ေတာင္မတ္ေနေသာ လိင္တံေငါေငါႀကီးကို ျမင္လိုက္ရေသာအခါ အဲလစ္
(စ္) မွာ ရင္တုန္သြားမိရသည္။
ေစာေစာက ဆုပ္ကိုင္ေဆာ့ကစား ေပးေနစဥ္ကထဲက ႀကီးမားသန္မာေသာ လီးတံႀကီး တစ္ေခ်ာင္းျဖစ္သည္
ဆိုသည္ကိုသိရွိထားေသာ္လည္းတကယ္တန္းမ်က္စိႏွင့္တပ္အပ္ျမင္လိုက္ရေသာအခါအားရစရာေကာင္းေလာက္
ေအာင္ ရွိေနေၾကာင္းေတြ႔ လိုက္ရေလသည္။ ထို႔ေနာက္ တန္ဘိုးရားကို ေရခ်ိဳးစည္ရွိရာသို႔ ေခၚေဆာင္သြားၿပီး
လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို ေဆးေၾကာေစလိုက္သည္။ သန့္ရွင္းၿပီဟု ယူဆရေသာအခါတြင္မူ အဲလစ္(စ္)က တန္ဘိုးရား
အေရွ႕တြင္ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး တန္ဘိုးရား၏ လီးတံ မည္းမည္းႀကီးကို သူမ၏ နီေစြးေသာ ႏႈတ္ခမ္းအစံုႏွင့္
ပြတ္သပ္စုပ္ငံုလိုက္ပါသည္။
ဒစ္ဖ်ားတစ္ဝိုက္ကိုလွ်ာဦးခၽြန္ေလးႏွင့္ထိုးကာ ရစ္ဝိုက္ေပးေနေသာေၾကာင့္တန္ဘိုးရားမွာ ဖင္ေၾကာမ်ား႐ႈံ႕
သြားရသည္အထိေကာင္းမြန္မႈကို ခံစားလိုက္ရ၏။ လီးစုပ္ေပးေနရင္းမွ လက္တစ္ဖက္က တြဲေလာင္းက်ေနေသာ
ဥမည္းႀကီးႏွစ္လံုးကို ပြတ္ေခ်ေပးေန ျပန္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ထဲမွာ မ႐ိုးမရြ ခံစားလုိက္ရျပန္သည္။ တန္ဘိုးရား၏
လက္မ်ားက သူ႔အလိုလိုပင္အဲလစ္(စ္)၏ ဆံႏြယ္မ်ားကိုဆြဲကိုင္လိုက္မိရသည္။
ရွည္လ်ားေသာ လီးတံႀကီးတစ္ဆံုးနီးပါးကို လည္ေခ်ာင္းတြင္းသို႔ ဒစ္ေခါင္းႀကီးထိုးသည့္တိုင္ မႈတ္ေပးေန
ေသာ အဲလစ္(စ္)၏ မ်က္ႏွာေလးကို ငံုၾကည့္ရင္း တန္ဘိုးရားရင္ထဲတြင္အမ်ိဳးအမည္မသိေသာ ခံစားခ်က္မ်ိဳးျဖစ္
ေပၚလာမိရ၏။ သူ႔ဝိဥာည္က တန္ခိုးျပသည္ထင္ပါသည္။ သူမက္ေမာစြဲလန္းစြာ ဆက္ဆံလိုခဲ့ေသာ အျဖဴမတစ္
ေယာက္ကိုဆပ္ယွက္ခြင့္ရေနၿပီျဖစ္ပါသည္။
အာဖရိကသား တစ္ေယာက္အေနႏွင့္ဘယ္လိုမွယံုၾကည္ႏိုင္ဖြယ္မရွိေသာျဖစ္ရပ္မ်ိဳးပင္။ သူရြာမွာေနစဥ္က
အျခားလူတစ္ေယာက္မွလာၿပီး အသားအေရာင္ျဖဴေဖြးေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ႏွင့္ကာမစပ္ယွက္ဖူးသည္ဟု
ဆိုလာပါလွ်င္ သူကိုယ္တိုင္လဲ ယံုၾကည္မိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။ အခုေတာ့ အျဖဴမက သူ႔လီးမည္းမည္းႀကီးကို
တဏွာထန္စြာ စုပ္လွ်က္ရွိေနေလသည္။ ဝိဥာည္ႏွစ္ခုရွင္တန္ဘိုးရားကြ ဟုစိတ္ထဲမွဟစ္ေကၽြးလိုက္မိ၏။
တန္ဘိုးရားတစ္ေယာက္ အျဖစ္ခ်င္ဆံုးဆႏၵကို ျဖစ္ေနရၿပီမို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေက်နပ္ေနမိသည္။ အျဖဴမ
တစ္ေယာက္က မိမိလီးႀကီးကို အားရပါးရစုပ္ေနပါလား ဟူေသာအသိက သူ၏ကာမဆႏၵမီးကို ပိုမိုအားေကာင္းေစ
ေလသည္။ အဲလစ္(စ္)၏ ကာမမႈတြင္ကၽြမ္းက်င္မႈက မာမာဘာဘာထက္သာလြန္သည္ဟု တန္ဘိုးရားထင္ေနမိ
သည္။ ဒစ္ေခါင္းပတ္လည္ကိုစုပ္ယက္ေပးလိုက္လီးႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလံုးကိုလည္ေခ်ာင္းထဲ ေရာက္သည္ထိေအာင္
မႈတ္လိုက္ေဂြးဥႏွစ္လံုးကိုဖြဖြ႐ြ႐ြ ပြတ္နယ္ဆုပ္ေခ်လိုက္စသည့္နည္းမ်ားျဖင့္တန္ဘိုးရားကို ျပဳစုေပးေန၏။
မတ္တပ္ရပ္လွ်က္ရွိေနေသာတန္ဘိုးရားမွာတစ္ခါတရံဒူးမ်ားပင္ညႊတ္က်သြားရေတာ့မေလာက္အဲလစ္(စ္)
၏ ကၽြမ္းက်င္မႈတြင္ေမ်ာလြင့္ေနရသည္။ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနေသာ လိင္တံႀကီးက သံေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းလို
တင္းမာေတာင္မတ္ေနသည့္တိုင္ေအာင္ အဲလစ္(စ္)က မႈတ္ေပးေနျခင္းကို မရပ္ျပစ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ၿပီးသည္
အထိမႈတ္ေပးေတာ့မည္ဟုတန္ဘိုးရားသိလိုက္၏။
အဲလစ္(စ္)၏ ျပဳစုမႈေၾကာင့္ သူလဲၿပီးခ်င္ေနပါသည္။ ခ်က္ျခင္းပီးလိုက္ပါက သူ႔ရဲ့အစြမ္းအစကို အဲလစ္(စ္)
အထင္ေသးသြားမည္စိုးေသာေၾကာင့္ထိန္းႏိုင္သမွ် ထိန္းထားေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္သူ႔ေခါင္းထဲတြင္စြဲမွတ္
ထားေသာ လရည္ကိုအလဟသတ္အျဖစ္မခံရ ဟူေသာအစြဲေၾကာင့္သူမရဲ့ပါးစပ္ထဲတြင္ၿပီးသြားမည္ကိုစိုးရိမ္ကာ
ထိန္းထားမိျခင္းလဲျဖစ္၏။
အဲလစ္(စ္)ကေတာ့သူမ၏လုပ္ေဆာင္မႈေၾကာင့္တန္ဘိုးရားအရသာေတြ႔ေနမွန္းသိကာစိတ္ေက်နပ္လွ်က္ရွိ
သည္။ တန္ဘိုးရားမွာ ၿပီးခ်င္လာေသာေၾကာင့္မေအာင့္အီးႏိုင္စြာ သူ႔လီးႀကီးကိုအဲလစ္(စ္)၏ ပါးစပ္ထဲမွအတင္းဆြဲ
ထုတ္လိုက္ရ၏။ သူ႔လရည္မ်ားကို အလကားျဖဳန္းတည္း ျပစ္လိုက္သလို အျဖစ္မခံႏိုင္ေပ။ ကၽြန္ပါးဝလာသည္ဟု
ဆိုခ်င္ဆိုပါေစေတာ့သူကိုယ္တိုင္ကိုက ႏွေမ်ာတတ္ေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္။
အဲလစ္(စ္)ကသူ႔ပါးစပ္ထဲမွဆြဲထုတ္သြားေသာလိင္တံႀကီးကို႐ုတ္တရက္မို႔လက္လႊတ္လိုက္ရသည္။သူမ၏
ပါးစပ္ထဲတြင္ ၿပီးသြားလိမ့္မည္ဟု ထင္ေနမိရာမွ ထိုကဲ့သို႔ ျပဳလုပ္ခံလုိက္ရေသာေၾကာင့္ စိတ္တုိသလိုျဖစ္သြားၿပီး
တန္ဘိုးရားကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္မိ၏။
“ဟို...ဟို...ကၽြန္ေတာ့္ကိုလရည္ေတြ အလကားအျဖစ္မခံရဘူးလို႔မွာထားလို႔ပါ ”
အဲလစ္(စ္)၏ စူးရွလွေသာအၾကည့္ေၾကာင့္တန္ဘိုးရားလန္႔သြားၿပီး အထစ္ထစ္အေင့ါေငါ့ႏွင့္ ျပန္လည္ေျဖ
ရွင္းလိုက္မိျခင္းျဖစ္သည္။
“ ဘယ္သူက မွာထားတာလဲ ဘယ္သူဘဲမွာထားထား ဒီအိမ္မွာေနရင္ကၽြန္မေျပာတာကိုဘဲနားေထာင္ရမယ္
ရွင္နားလည္ထားဖို႔က ကၽြန္မစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ေနေပးဖို႔ဘဲ ေဆးဆားကိုယ္တိုင္မွာ ထားတာဆိုရင္ေတာင္အဲဒီ
အမိန္႔က စိုက္ပ်ိဳးေရးၿခံထဲမွာဘဲ တည္လိမ့္မယ္ဟာဗားနားက ကၽြန္မရဲ့ အိမ္ထဲမွာေတာ့ကၽြန္မစကားက အမိန္႔ဘဲ
ရွင္နားလည္ရဲ့လား ”
ေစာေစာကပင္ခၽြဲခၽြဲႏြဲ႔ႏြဲ႔ေျပာဆိုေနခဲ့ေသာ အဲလစ္(စ္)ထံမွတင္းမာျပတ္သားေသာ စကားသံမ်ား ထြက္ေပၚ
လာကထဲက သူမေတာ္ေတာ္စိတ္ဆိုးသြားမွန္း တန္ဘိုးရား သိလိုက္ရေလသည္။
“ဟုတ္ကဲ့...နားလည္ပါၿပီမမ...ကၽြန္ေတာ္မွတ္ထားလိုက္ပါၿပီခင္ဗ်ာ”
သူက ေရခ်ယ္ေခၚသလိုပင္ အဲလစ္(စ္)ကို မမဟု ေခၚလိုက္မိသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ေခၚဆိုမႈကို အဲလစ္(စ္)
သေဘာမွ က်ပါ့မလားဟု တန္ဘိုးရာက စိုးရိမ္ေနမိေသာ္လဲ သူမက အနည္းငယ္ေပ်ာ့ေခြစ ျပဳေနၿပီျဖစ္ေသာ သူ႔ရဲ့
လိင္တံႀကီးကိုလွမ္းဆြဲလိုက္ကာ ဂြင္းထုေပးေနေလသည္။ စိတ္အေျပာင္းအလဲျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ၿပီးခ်င္ေနမႈတို႔
ေပ်ာက္ကြယ္သြားကာ အစကျပန္စရသလိုျဖစ္ေန၏။
အဲလစ္(စ္)က ထရပ္လိုက္ၿပီး တန္ဘိုးရား၏လီးကိုလက္ကမလႊတ္ပဲ လီးႀကီးကိုဆြဲကာ သူမ၏ အိပ္ယာေပၚ
သို႔ ေခၚေဆာင္သြားေလသည္။ လီးကေနဆြဲေခၚျခင္းခံလိုက္ရေသာ တန္ဘိုးရားတစ္ေယာက္မွာ ယက္ကန္ယက္
ကန္ႏွင့္ အဲလစ္(စ္)ေနာက္မွပါသြားကာ ကုတင္ေပၚသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ရ၏။ ဒီတစ္ခါ လိုးရေတာ့မည္ဟု တန္ဘိုးရား
စိတ္ထဲမွ ထင္လိုက္မိေသာ္လဲ သူမက တန္ဘိုးရားကို ကုတင္ေပၚသို႔ ပက္လက္တြန္းလွဲလိုက္ၿပီး မိုးေပၚသို႔ မတ္
ေထာင္ေနေသာ လီးတံႀကီးကိုမေၾကပြဲ ထပ္မံငံုစုပ္လိုက္ျပန္ပါသည္။
သူ႔လရည္မ်ား အလကားျဖစ္မည္ကို ႏွေမ်ာေနမိေသာ္လဲ အဲလစ္(စ္)ကို လြန္ဆန္ႏိုင္စြမ္းမရွိေသာေၾကာင့္
တန္ဘိုးရား စိတ္ေရွာ့ထားလိုက္မိရသည္။ အဲလစ္(စ္)က သူ႔ေပါင္ၿခံၾကားသို႔ ငံု႔ကာလီးစုပ္ေပးေနရာမွ သူ႔မ်က္ႏွာ
ဘက္သို႔ ခြေက်ာ္လိုက္ၿပီး ဒူးေထာက္လိုက္ေသာေၾကာင့္ သူ႔မ်က္ႏွာေရွ႕သို႔ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးက
ေရာက္ရွိလာေလသည္။ ထို႔ေနာက္သူမက သူ႔လီးႀကီးကိုဆက္စုပ္ေနျပန္၏။
ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို သူ႔မ်က္ႏွာႏွင့္ပိုမို နီးကပ္ေအာင္ဖိတိုးလာေသာေၾကာင့္အေတာ္အတန္အေတြ ့အႀကံဳ
ရွိေနၿပီျဖစ္ေသာတန္ဘိုးရားကသူမဘာလိုခ်င္သည္ဆိုတာကိုမွန္းဆလိုက္မိသည္။ေစာက္ေမႊးမ်ားေျပာင္စင္ေအာင္
ရိတ္ထားေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးက ကိုက္စားခ်င္စရာ ေကာင္းေနသည္။ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားက လန္ေန
သည္ဆိုေသာ္လဲ ပန္းပြင့္၏ ပြင့္ဖတ္မ်ားသဖြယ္လွပ၍ ၾကည့္ေကာင္းေနသည္။
သူေနာက္ဆံုးလိုးခဲ့ရေသာအပ်ိဳစင္ေစာက္ဖုတ္ေလးထက္ေတာင္ခ်စ္စရာေကာင္းေသးသည္ဟုတန္ဘိုးရား
ထင္လိုက္မိပါသည္။ နီညိဳေရာင္ ပြင့္လႊာမ်ား အထက္တြင္ေတာ့ ပန္းေသြးေရာင္သန္းေနေသာ ေစာက္စိေလးက
မျပဳတျပဴေလး ေခါင္းေထာင္လွ်က္ရွိ၏။ တန္ဘိုးရားလဲ သူမဘာလိုခ်င္ေနသည္ဆိုတာကိုသိေသာေၾကာင့္သူ႔မ်က္
ႏွာ ေရွ႕တြင္ေတြ ့ျမင္ေနရေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို စုပ္၊ယက္ေပးလိုက္မိသည္။ ေစာက္စိေလးကို အားရပါးရစုပ္
ေပးလိုက္သည့္အခါတြင္ေတာ့အဲလစ္(စ္)၏ ဖင္တံုေလးမ်ား တုန္ခါသြားသည္အထိခံစားလိုက္ရေၾကာင္းကို ေတြ႔
ျမင္ေနရ၏။ ေစာက္ေခါင္းဝေလးထဲသို႔သူ႔ရဲ့လွ်ာၾကမ္းႀကီးကိုဝင္ႏိုင္သမွ်ဝင္ေအာင္ထုိးသြင္းေပးလိုက္ျပန္သည္။
အျဖဴမတစ္ေယာက္၏ တဏွာတြန္က်ဴးသံက အမည္းမေတြေလာက္ျပင္းထန္႐ိုင္းစိုင္းျခင္း မရွိေၾကာင္းကို
တန္ဘိုးရားသိလိုက္ရ၏။ တန္ဘိုးရားလဲ သူသင္ၾကားတတ္ေျမာက္ထားေသာ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားအရ အစြမ္းရွိသ
ေလာက္ျပန္လည္ျပဳလုပ္ေပးေနမိသည္။ သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာပဲ တန္ဘိုးရား၏ ေကာင္ျခင္းက အထြ႗္
ထိပ္သို႔ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ ၿပီးခ်င္ေနၿပီမို ့သူမကိုလဲ ျမန္ဆန္ျပင္းထန္စြာပင္မႈတ္ေပးလုိက္မိ၏။
အဲလစ္(စ္)၏ ကာမမႈတြင္ကၽြမ္းက်င္ပိုင္ႏိုင္မႈက တန္ဘိုးရားကို ဘယ္လိုမွမထိန္းႏိုင္ေအာင္ျဖစ္သြားေစျပန္
သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ သူမ၏ ပါးစပ္ထဲသို႔ ပူေႏြးခၽြဲပ်စ္ေသာ သုတ္ရည္မ်ားကို ပန္းထုတ္လုိက္မိေလသည္။
ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ဆိုသလိုပင္သူမ၏တစ္ကိုယ္လံုး တုန္ယင္လာၿပီး ေစာက္ေခါင္းဝဆီမွ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား
စီးဆင္းလွ်ံက်လာပါသည္။
အဲလစ္(စ္)လဲ ၿပီးဆံုးျခင္းသို႔ ေရာက္ရွိသြားၿပီမွန္း အေတြ႔အႀကံဳအရ တန္ဘိုးရားသိလိုက္မိရ၏။ သူတို႔
ႏွစ္ေယာက္လံုးမသိလိုက္သည္က အခန္းေပါက္ဝတြင္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ ကာမေရယဥ္ေၾကာအတြင္း ေမ်ာလြင့္
ေနမႈအား ေတြ ့ျမင္လုိက္ရသူတစ္ဦးရွိေၾကာင္းကို ျဖစ္ေလသည္။
ဟုတ္ပါသည္။ ေရခ်ယ္ဆိုေသာ ကျပားမေလးက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ ပန္းတုိင္ေရာက္ခါနီး အေျခအေန
အားလံုးကိုေတြ႔ျမင္လိုက္ရေလသည္။ဒြန္ေဆးဆား၏ျမင္းရထားလွည္းလာေနသည္ကိုေတြ႔ျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္
အဲလစ္(စ္)အေနႏွင့္ ေစာေစာသိေစရန္သတင္းေပးေျပာျပဖို႔ ေရာက္လာရေသာ ေရခ်ယ္မွာ သူမ၏သခင္မ ဘာ
လုပ္ေနမည္ဆိုသည္ကို ႀကိဳတင္သိရွိထားေသာ္လဲ မ်က္ျမင္ေတြ႔လိုက္ရေသာအခါတြင္ေျပာမျပတတ္ေအာင္ခံစား
လိုက္ရရွာသည္။
အဲလစ္(စ္)အေနႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္အယက္ခံလုိလွ်င္သူမလုပ္ေပးႏိုင္ပါသည္။ အရင္ကလဲ ဒီလိုကိစၥေတြကို
သူမဘဲ လုပ္ေပးေနၾကျဖစ္၏။ ေယာက္်ားသားမ်ားလို လီးမရွိေသာ္လဲ သခြားသီးအရွည္ျဖစ္ေစ ခရမ္းသီးျဖစ္ေစ
အသံုးျပဳ၍ သူမျဖည့္စြမ္းေပးႏိုင္ပါသည္။ သူမ နားမလည္ႏိုင္သည္က သူမ၏သခင္မအေနႏွင့္ ဘာေၾကာင့္မ်ား ထို
အရာမ်ားႏွင့္တင္းတိမ္မႈမရွိဘဲ ေယာက္်ားသားမ်ားကိုသာ တပ္မက္မႈရွိေနသလဲဆိုသည္ကိုပင္။
ႀကီးမားရွည္လ်ားမႈကို သေဘာက်သည္ဆိုပါက ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာအရြယ္အစားရွိေသာ အသီးမ်ားကို
ေရြးခ်ယ္ႏိုင္သည္ မဟုတ္ပါလား။ အခုေတာ့.... သူမ ခ်စ္ရေသာ ျမတ္ႏိုးရေသာ ေလးစားခဲ့ရေသာ သခင္မက
ကၽြန္တစ္ေယာက္၏ လီးမည္းႀကီးကို ၿမိန္ယွက္စြာ စုပ္ယက္ေပးေနေလသည္။ ထိုမွ်မကေသး..........
မိမိေလာက္ပင္အဆင့္မရွိဟု သူမအေနႏွင့္ယူဆထားမိေသာ တန္ဘိုးရား၏ လရည္မ်ားကိုပင္ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ
ေသာက္မ်ိဳျပစ္လိုက္သည္ကို ေတြ ့ျမင္လိုက္ရ၏။ သူမ ရင္ထဲတြင္အမ်ိဳးအမည္မေဖာ္ျပတတ္ေသာ ခံစားမႈမ်ိဳးျဖင့္
နာက်င္စြာခံစားလိုက္ရသည္ကို သူမကိုယ္သူမသာ သိသည္။ ျမင္ေတြ႔လုိက္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ႐ုတ္တရက္
ဆိုသလိုသူမ၏လာရင္းကိစၥကိုေတာင္ေမ့ေလ်ာ့သြားရ၏။အတန္ၾကာမွသတိဝင္လာၿပီးဒြန္ေဆးဆားမေရာက္လာမီ
အသိေပးရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုသတိရလိုက္ေလသည္။
“ မမ မမအဲလစ္(စ္) ဒုကၡေတာ့ေရာက္ကုန္ေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ့ရွင္ဒြန္ေဆးဆားရဲ ့ျမင္းလွည္းလာေနတာကို
ကၽြန္မေတြ ့လိုက္တယ္ရွင့္ ”
ေရခ်ယ္ေျပာလိုက္ေသာေၾကာင့္ အဲလစ္(စ္)လဲ လန္႔သြားကာ ခြရက္အေနအထားႏွင့္သာ ရွိေနေသးေသာ
တန္ဘိုးရား၏ ကိုယ္ေပၚမွဖယ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေအာက္သို႔ အျမန္ဆင္းလိုက္မိသည္။ တန္ဘိုးရားလဲ လန္႔ဖ်န္႔သြား
ကာ ကုတင္ေပၚမွလူးလဲထ၍ သူ၏အဝတ္မ်ားကို ေကာက္ယူဝတ္ဆင္လိုက္ရသည္။ အဲလစ္(စ္)မွာလဲ သူမ၏
အဝတ္အစားမ်ား ထားသည့္ေနရာသို႔ျမန္ျမန္သြားၿပီး အလွ်င္းသင့္ရာ ဝတ္စံုတစ္စံုကိုဆြဲယူဝတ္ဆင္လိုက္ရ၏။
“ တန္ဘိုးရား ရွင္ကဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ ခံုေပၚမွာရွိတဲ့ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ေတြကို သိမ္းၿပီးေအာက္ကို
ျမန္ျမန္ဆင္းပါေတာ့လား ”
ေရခ်ယ္ကအဝတ္မ်ားကိုေကာက္ယူဝတ္ဆင္ၿပီး ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏွင့္ရပ္လွ်က္ရွိေနေသာတန္ဘိုးရား
ကို ေတြ ့ျမင္ေနရေသာေၾကာင့္ ဒြန္ေဆးဆားေရာက္လာမည္ကို စိုးရြံ ့စြာေျပာဆိုညႊန္ျပေပးလိုက္မိရ၏။ သူမကိုယ္
တိုင္လဲ အဲလစ္(စ္)ခၽြတ္ျပစ္ထားေသာ ညဝတ္အက်ႌကိုေကာက္ယူသိမ္းဆည္းလိုက္ရၿပီး အဲလစ္(စ္)တို႔ႏွစ္ေယာက္
တဏွာထထားေသာေၾကာင့္တြန္႔လိပ္ေၾကမြလွ်က္ရွိေနေသာ အိပ္ယာခင္းမ်ားကိုေသသပ္စြာရွိေနေစရန္ျပဳျပင္ေန
လိုက္မိသည္။
တန္ဘိုးရားေလွကားမွဆင္းေသာအခ်ိန္မွာပင္ ဒြန္ေဆးဆားက ေလွကားေပၚသို႔ တက္လာသည္ကို ေတြ႔
လိုက္ရေလသည္။ အခ်ိန္မွီတယ္ဆို႐ံုေလးပင္။ တန္ဘိုးရားမွာ ရင္ေတြ တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေအာင္ေၾကာက္ရြံ႕စြာ ဒူးတုန္
ေနမိသည္ဆိုေသာ္လဲ မ်က္ႏွာမပ်က္ေအာင္ထိန္းရင္း ဒြန္ေဆးဆားေဘးမွေန၍ ဟန္မပ်က္ဆင္းလာခဲ့ရ၏။
“တန္ဘိုးရား...”
ေခၚသံေၾကာင့္ယိုင္လဲမသြားရေအာင္ဂ႐ုတစိုက္ထိန္းရင္း တန္ဘိုးရားရပ္လုိက္မိရသည္။
“ မင္း ဒီမွာေနရတာအဆင္ေျပရဲ့လား ေနာက္ေတာ့လဲ အဆင္ေျပသြားမွာပါကြာ မင္းအတြက္ေရခ်ယ္လဲ
ရွိေနသားဘဲဥစၥာ ေနာက္ေတာ့ ၿခံထဲကိုအလည္သြားရမွာေပါ့ကြ ၿခံထဲကို ေကာင္မေလးအသစ္ေတြေရာက္တဲ့အခါ
မ်ိဳးေပါ့မင္းရဲ့အစြမ္းအစေတြ ညံဖ်င္းမသြားရေအာင္ေရခ်ယ္နဲ႔ဘဲ ေလာေလာဆယ္ေလ့က်င့္ေနလိုက္ေပေတာ့ကဲ
သြား...သြား....မင္းလုပ္စရာရွိတာသြားလုပ္ေတာ့ ”
ဒြန္ေဆးဆားက သူေျပာလိုသည္မ်ားကို ေျပာဆိုမွာၾကားၿပီး အေပၚထပ္သို႔ ဆက္တက္သြားေတာ့မွ တန္
ဘိုးရားခမ်ာ အသက္ရွဴႏိုင္ေတာ့သည္။ သခင္ေျပာသလို အဆင္ေတာ့ေျပပါသည္။ သို႔ေသာ္ သခင္ထင္သလို
ေရခ်ယ္ႏွင့္မဟုတ္ပဲ သခင္မႏွင့္ျဖစ္ေနသည္။ ေရွာင္လႊဲလို႔မရႏိုင္သည့္ႏြံအိုင္အတြင္းသို႔တန္ဘိုးရား ေျခစံုျပစ္ဝင္
လိုက္ၿပီးၿပီျဖစ္ေလသည္။ မည္သို႔မွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ပါ...။
အျပစ္ရွိသည္ဆိုပါက ကံၾကမၼာတြင္သာအျပစ္ရွိသည္လို႔ တန္ဘိုးရား သူ႔ကိုယ္သူ ေျဖသိမ့္လိုက္မိရ၏။
အေပၚထပ္သို႔ ေရာက္သြားေသာ ဒြန္ေဆးဆားမွာ အဝတ္စားသစ္မ်ားဝတ္ဆင္၍ အသင့္ေစာင့္ဆိုင္းေနေသာ
အဲလစ္(စ္)ကိုေတြ ့ျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္အေမာေျပသြားရသည္။ အဲလစ္(စ္)ကိုရင္ခြင္ထဲသို့ဆြဲသြင္းေပြ ့ဖက္ၿပီး
ႏွင္းဆီေရာင္သမ္းေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကိုအနမ္းေခၽြလိုက္မိ၏။
ထိုႏႈတ္ခမ္းမ်ားက သူ၏ကိုယ္ပိုင္ကၽြန္ငမည္းတစ္ေကာင္ကိုေစာေစာေလးကတင္မွမြတ္သိပ္စြာနမ္းထားသ
ည္ဆိုေၾကာင္းကိုသာသိပါလွ်င္ထိုသို႔နမ္းႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ထို႔ထက္ဆိုးရြားစြာ တန္ဘိုးရား၏ လီးမည္းႀကီးကို
အားပါးတရ စုပ္ထားၿပီး လရည္မ်ားေသာက္မ်ိဳထားကာ ပါးစပ္မေဆးရေသးဘူးဆိုသည္ကို သိခဲ့ပါလွ်င္မူ ဒြန္ေဆး
ဆားတစ္ေယာက္ေဒါသထြက္လြန္းေသာေၾကာင့္ထိုေနရာတြင္ဘဲလဲက်ေသဆံုးသြားမည္လား မေျပာတတ္ႏိုင္ေခ်။
ယခုေတာ့သူက အဲလစ္(စ္)ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာ နမ္းရွဳပ္လွ်က္ရွိေနသည္။ မျပန္ခင္တစ္ခ်ီေလာက္ဆြဲလိုက္
မည္ဟုလဲ စိတ္ထဲတြင္ေတးလာေသာေၾကာင့္ ဘာကိုမွ ဂ႐ုမမူမိဘဲရွိေလသည္။ အဲလစ္(စ္)က အတင္းေရွာင္ဖယ္
တြန္းခြာေနေသာေၾကာင့္ဘာမ်ားအလိုမက်လို႔ပါလိမ့္ဟုေတြးရင္း ႏႈတ္ခမ္းျခင္းခြာလိုက္ေသာအခါတြင္မွအိပ္ခန္းထဲ
မွာပင္ရွိေနေသးေသာ ေရခ်ယ့္ကိုေတြ႔လိုက္ရ၏။
အမွတ္တမဲ့ဆိုေတာ့ ေရခ်ယ္ရွိေနသည္ကို မေတြ႔လိုက္မိေသာေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိသည္ အထင္ႏွင့္
ထိုကဲ့သို႔ ျပဳမူမိလိုက္သည္ကို ဒြန္ေဆးဆား ရွက္သလိုျဖစ္သြားမိရ၏။ ေရခ်ယ္ကလဲ သူမဘက္သို႔ ျပႆနာေရာက္
လာမည္စိုးေသာေၾကာင့္အခန္းတြင္းမွ အျမန္ထြက္လိုက္ရသည္။ အဲလစ္(စ္)မွာလဲ အခုမွ သက္ပ်င္းေမာ ခ်ႏိုင္ရွာ
ေတာ့သည္။ ပထမဆံုးအႀကိမ္မွာပင္ေဆးဆားက ပက္ပင္းမိရန္နဲနဲသာလိုေတာ့သည္မဟုတ္လား။
အဲလစ္(စ္)ကယခုတစ္ႀကိမ္တြင္ေတာ့သူမကဘဲစတင္ကာဒြန္ေဆးဆားကိုအနမ္းမိုးေခၽြလိုက္မိပါသည္။တ
န္ဘိုးရားႏွင့္စခဲ့ေသာအရွိန္က အခုထိမေျပဘဲရွိေနေသး၏။ အမည္းေကာင္၏ လွ်ာစြမ္းေၾကာင့္တစ္ခ်ီပီးခဲ့ရေသာ္လဲ
လီးႏွင့္အလိုးခံခ်င္ေသာစိတ္က ရွိေနပါေသးသည္။ နဂိုကပင္တဏွာရာဂ ႀကီးမားသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ေဆးဆားက
မစရင္ေတာင္ သူမက စရန္အႀကံရွိေနၿပီးသားျဖစ္သည္။ ေရခ်ယ့္ေရွ႕တြင္ ေပၚတင္ႀကီးျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္သာ
ဟန္ေဆာင္ကာမူပိုလုပ္လိုက္မိျခင္းျဖစ္၏။
ဒြန္ေဆးဆား၏ လက္မ်ားက သူမ၏တစ္ကိုယ္လံုးကို ပြတ္သပ္လာသည္။ အဝတ္ေကာင္းမ်ားေၾကမြသြား
မည္စိုးေသာေၾကာင့္အနမ္းျခင္းခြာၿပီးအဝတ္ခၽြတ္လိုက္ရ၏။ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္သြားေသာအဲလစ္(စ္)ကိုကုတင္ေပၚ
သို႔တြန္းလွဲလိုက္ၿပီး ဒြန္ေဆးဆားက အဝတ္မခၽြတ္ဖဲ ေဘာင္းဘီတြင္းမွလီးထြက္ေအာင္ဆြဲထုတ္လိုက္ကာ တက္လိုး
ပါေတာ့သည္။ သူမ စိတ္တုိင္းမက်သည္မွာ ထိုကဲသို ့အျပဳအမူမ်ားကိုပင္ျဖစ္သည္။
ေဆးဆားအေနႏွင့္ သူလိုးရဖို ့ဘဲအဓိကထားသည္။ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို အျပန္အလွန္ ျပဳစုယုယေပးဖို႔
စိတ္မဝင္စား။သူလိုးႏုိင္သည္ဆိုတာကလဲ ေခတၱခဏသာျဖစ္၏။အဲလစ္(စ္)အလိုမျပည့္ႏိုင္ျဖစ္မိရသည္မွာထိုကဲ့သို႔
ေသာျဖစ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လီးဝင္လာၿပီး ေကာင္းသေလာက္ရွိလာစဥ္မွာပင္
ေဆးဆားၿပီးသြားေလသည္။
ေစာက္စိကိုကိုယ့္လက္ႏွင့္ကိုယ္ ပြတ္ကာ စိတ္အာသာေျပေပ်ာက္ရန္ျပဳလုပ္လုိက္ရ၏။ မခ်စ္ေသာ္လဲ
ေအာင့္ ကာနမ္းဆိုသည့္ အေနအထားမ်ိဳးႏွင့္ အဲလစ္(စ္) ႀကံဳဆံုေနရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေအာင့္ကာမနမ္းလို႔ကလဲ
မျဖစ္...... ဒြန္ေဆးဆားဆိုတာက က်ဴးဘားကၽြန္း၏ အခ်မ္းသာဆံုးစာရင္းဝင္လူကံုထန္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္မ
ဟုတ္လား။ သူမအတြက္ဒြန္ေဆးဆား လိုလူတစ္ေယာက္က မရွိမျဖစ္လိုအပ္သည္ဘဲေလ။
သူမအတြက္ဒြန္ေဆးဆားကို လိုအပ္သလို တန္ဘိုးရားကိုလဲ လိုအပ္ေနပါသည္။ ေဆးဆားက သူမဘဝ
ရပ္တည္ေရးအတြက္ အေထာက္အကူေပးႏိုင္သလို တန္ဘိုးရားကလဲ သူမ၏ ကာမဆႏၵျပည့္ဝေစရန္အတြက္
ကူညီႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ သည္လိုသာဆိုပါက သူမအတြက္အစစအရာရာ အဆင္ေျပေနၿပီျဖစ္၏။ သူ႔လိုအပ္ခ်က္ကို
ျဖည့္ဆည္းၿပီးသြားၿပီျဖစ္ေသာ ဒြန္ေဆးဆားက ေန႔လည္စာစားရန္ျပင္ဆင္ခိုင္းေသာေၾကာင့္ေရခ်ယ့္ကိုျပင္ဆင္ခိုင္း
လိုက္ရသည္။
သူမအေနႏွင့္မစားလိုေသးေသာ္လဲ ေဆးဆားစိတ္ေက်နပ္ေအာင္အတူတူဝင္စားလိုက္ရသည္။ ေရခ်ယ္မွာ
မ်က္ႏွာပ်က္သလို ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ သူမကို အနားတြင္မေနေစဘဲ အၾကာင္းရွာ၍ ႏွင္ထုတ္လိုက္ရေသး၏။
စားေသာက္ၿပီးသြားေသာအခါတြင္ ေဆးဆားက တန္ဘိုးရားကိုေခၚၿပီး မွာၾကားစရာရွိသည္မ်ားကို မွာၾကားလိုက္
ေသးသည္။ တန္ဘိုးရားမ်ား မ်က္ႏွာပ်က္ေနလွ်င္ဒုကၡပါဘဲဟု စိုးရိမ္လိုက္မိေသာ္လဲ တန္ဘိုးရားမွာ မည္သို႔မွအမူ
အယာပ်က္ယြင္းျခင္းမရွိေသာေၾကာင့္သူမအေနႏွင့္လူေရြးမွန္သည္ဟုအဲလစ္(စ္) ေက်နပ္သြား၏။
ေဆးဆားျပန္လည္ထြက္ခြာမည့္အခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနရသည္မွာ ဆယ္ကမာၻေလာက္ၾကာသည္ဟုအဲလစ္(စ္)
ထင္ေနမိသည္။ တန္ဘိုးရား၏ သန္မာထြားႀကိဳင္းမႈကို သူမအေနႏွင့္ အျပည့္အဝ ျမည္းစမ္းၾကည့္ခ်င္ေနၿပီျဖစ္၏။
အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း ဒြန္ေဆးဆားက လက္ျပႏႈတ္ဆက္ကာ ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားသည္။ ေတြ႔ႀကံဳရေတာ့မည့္
အေျခအေနမ်ားအတြက္ ႀကိဳတင္ရင္ခုန္စြာေပ်ာ္ရႊင္ေနမိေသာ္လဲ ေဆးဆားျပန္သြားေသာေၾကာင့္ ဝမ္းနည္းအား
ငယ္စြာ က်န္ေနရစ္ခဲ့ရပံုမ်ိဳးျဖစ္ေစရန္မ်က္ႏွာအမူအယာကို ညွိဳးငယ္ထားလိုက္ရၿပီး မ်က္ရည္မ်ားဝဲလိုက္ေစကာ
လက္ျပႏႈတ္ဆက္က်န္ေနရစ္လိုက္ရ၏။
ျမင္ကြင္းမွ ေဆးဆားေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္အထိေျခေတာင့္ေအာင္ရပ္ၾကည့္ေနလိုက္ၿပီး လံုးဝေပ်ာက္
ကြယ္သြားေသာ အခါတြင္မွေရခ်ယ့္ကိုလွမ္းေအာ္ေခၚလိုက္မိသည္။
“ ေရခ်ယ္...ေရခ်ယ္...ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ..ဒီကိုျမန္ျမန္လာစမ္းပါဦး ”
သူမ၏ က်ယ္ေလာင္စူးရွေသာ ေခၚသံေၾကာင့္ေရခ်ယ္အေျပးတစ္ပိုင္း ေရာက္ရွိလာပါသည္။
“ လာပါၿပီ...မမ..ရွင့္....ညီမေရာက္ပါၿပီ”
“ ဘယ္ေရာက္ေနတာတုန္းညီမရယ္....မမအနားမွာ အေျခအေနကိုေစာင့္ၾကည့္ေနမွေပါ့ ”
“ မမ..ဘဲ ညီမကိုအဝတ္ေတြေလွ်ာ္ခိုင္းလိုက္တယ္ေလ ”
“အဲဒါက ညီမ မ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္ေနလို ့ ဟိုအဖိုးႀကီးရိပ္မိသြားမွာစိုးလုိ ့ အေၾကာင္းရွာခိုင္းလိုက္မိတာပါ
ေအရယ္ညည္းက ဘယ္လိုျဖစ္ရတာတဲ့တုန္း ကာယကံရွင္ျဖစ္တဲ့ တန္ဘိုးရားေတာင္မွ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္မပ်က္ပဲ
ရင္ဆိုင္သြားႏိုင္တယ္”
“ ညီမ...ေတာင္းပန္ပါတယ္မမ ရွင့္...ညီမလဲ ဘယ္လိုျဖစ္ေနမွန္းကိုမသိပါဘူးရွင္”
အဲလစ္(စ္)ကေရခ်ယ္ဘယ္လိုျဖစ္သည္ကိုစိတ္မဝင္စားဘဲတန္ဘိုးရားဘယ္ေရာက္ေနသလဲဟုမ်က္လံုးေဝ့
ၾကည့္လိုက္ၿပီး သူမ၏ျမင္ကြင္းထဲတြင္တန္ဘိုးရားကိုမေတြ ့ရေသာေၾကာင့္ေရခ်ယ့္ကိုေမးျမန္းလိုက္သည္။
“ အဲဒါကို ထားလိုက္စမ္းပါေအ ေနာက္ကို ညီမဒီလိုျဖစ္ေနဦးမယ္ဆိုရင္ ဒြန္ေဆးဆား ျမင္ကြင္းထဲကို
ေရာက္မလာမိေစနဲ႔ေပါ့ဒါနဲ႔တန္ဘိုးရားက ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲသူ႔ကိုရွာၿပီး မမဆီကိုလႊတ္လိုက္စမ္း....ေအာ္...
မမအခန္းကိုမလႊတ္နဲ႔....ညီမအခန္းကိုဘဲလာခဲ့ခိုင္းလိုက္..ဟုတ္ၿပီလား...ၿပီးေတာ့မမ အခန္းကိုေသခ်ာသန္႔ရွင္း
ထားလိုက္ဦးေရခ်ယ္”
သူမက ေရခ်ယ့္ကို မွာၾကားၿပီးေနာက္ၿခံဝန္းတံခါးကို ကိုယ္တိုင္ပိတ္လိုက္ၿပီး ေရခ်ယ့္အခန္းထဲမွာ ကာမပြဲ
ေတာ္က်င္းပရန္အတြက္တန္ဘိုးရား ေရာက္လာမည့္အခ်ိန္ကို သြားေရာက္ေစာင့္စားေနလိုက္ပါသည္။ သူမ၏
အိပ္ခန္းကပို၍သာလြန္ေကာင္းမြန္သည္မွန္ေသာ္လဲ ေရခ်ယ့္အခန္းတြင္ေနျခင္းကပိုၿပီးစိတ္ခ်ရလိမ့္မည္ဟုယူဆမိ
ေသာေၾကာင့္ထိုကဲ့သို့စီစဥ္လိုက္မိျခင္းျဖစ္၏။ ေရခ်ယ္ကေတာ့အဲလစ္(စ္)၏ စီစဥ္မႈေၾကာင့္စိတ္ညစ္သြားမိရသည္။
သူမ၏အိပ္ယာက်ဥ္းက်ဥ္းေလးေပၚတြင္သူမအလြန္ရြံရွာမိေသာအျဖစ္တို႔ကိုက်ဴးလြန္ၾကလိမ့္မည္ဆိုတာကို
သိလိုက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေပမယ့္ သူမအေနႏွင့္ ျငင္းပယ္ႏိုင္စြမ္းမရွိေသာေၾကာင့္ တန္ဘိုးရားကို
လိုက္ရွာၿပီး သူမ၏အိပ္ခန္းေလးအတြင္းသို႔လႊတ္ေပးလိုက္ရရွာေလသည္။ တန္ဘိုးရားက သူ႔ကိုဘာေၾကာင့္ေခၚခိုင္း
လိုက္သည္ကိုသိေနေသာေၾကာင့္လီးကေတာင္လာသည္။ ဝတ္လစ္စလစ္ႏွင့္အျဖဴမကိုစိတ္ထဲတြင္ေတြးလိုက္မိ႐ံု
ႏွင့္သူ႔ရဲ့ဆႏၵမီးက ေမႊးေနစရာမလိုေအာင္ဝုန္းကနဲေတာက္ေလာင္လာ၏။
သူ့အေနႏွင့္ေအာင္ျမင္မႈမရရွိဘဲ ႐ံႈးနိမ့္မႈမ်ားႏွင့္သာ အိပ္စက္ခဲ့ရေသာ ေရခ်ယ္၏ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲတြင္
အျဖဴမကိုလိုးခြင့္ရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။အခန္းထဲသို႔တန္ဘိုးရားဝင္လိုက္ေသာအခါတြင္ေရခ်ယ္၏တစ္ေယာက္အိပ္
ကုတင္ေလးေပၚတြင္အဝတ္အစားကင္းမဲ့စြာျဖင့္ အဆင္သင့္ေစာင့္ႀကိဳေနေသာ သူ႔ရဲ့အျဖဴေရာင္နတ္သမီးေလးကို
ေတြ႔ျမင္လိုက္ရ၏။ ဘာစကားတစ္ခြန္းမွမဆိုမိဘဲ နတ္သမီးေလး၏ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးရွိရာ ေပါင္ျဖဴျဖဴ
ေလးႏွစ္လံုးၾကားသို႔သူ႔ေခါင္းကိုတိုးဝင္လိုက္မိရသည္။
တန္ဘိုးရားကအဲလစ္(စ္)၏ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးကိုလွ်ာႏွင့္ထိုးယက္လိုက္ၿပီးပန္းႏုေရာင္သန္းေန
ေသာ ေစာက္စိေလးကို စုပ္ေပးလိုက္သည္။ အဲလစ္(စ္)၏ လက္မ်ားက သူ႔ဆံပင္မ်ားကိုဆြဲကိုင္လာ၏။ ေစာက္စိ
ေလးကိုႏႈိးဆြပါက မိန္းကေလးမ်ား အရသာေတြ႔ကာ သေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳက္တတ္မွန္းကို တန္ဘိုးရားက အေတြ႔
အႀကံဳအရ ေကာင္းစြာအသံုးခ်တတ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ တန္ဘိုးရား၏ လွ်ာၾကမ္းႀကီးက ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔
တိုးဝင္ႏိုင္သမွ်တိုးဝင္ၿပီး အတြင္းသားမ်ားကိုပါ ပြတ္တိုက္စုပ္ယူေနျပန္သည္။ လက္မည္းႀကီး ႏွစ္ဖက္ကလဲ ျဖဴေဖြး
ေဖြးႏို ့အံုေလးကိုဆုပ္နယ္ေပးလွ်က္ရွိ၏။
တန္ဘိုးရား၏ လွ်ာၾကမ္းႀကီးက ထိုမွ်နဲ႔ရပ္တန္႔မသြားဘဲ အဲလစ္(စ္)၏ နီညိဳေရာင္သန္းေနေသာ ခေရပြင့္
ေလးရွိရာကိုပါ နယ္ကၽြံလာသည္။ ဖင္ေပါက္ဝသို႔ ထိုးကလိေနေသာ လွ်ာႀကီးေၾကာင့္ ရင္တလွပ္လွပ္တုန္ေအာင္
ခံစားလိုက္ရၿပီး တန္ဘိုးရား၏ ကၽြမ္းက်င္မႈအတြက္ အံအားသင့္သြားမိရသည္။ အာဖရိကမွေရာက္လာသည္မွာ
မၾကာေသးေသာ အမည္းေကာင္တစ္ေယာက္က ေနာက္ေပါက္ကိုပါ နားလည္ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
တန္ဘိုးရား၏ ကၽြမ္းက်င္မႈကိုသူမအေနႏွင့္သေဘာက် ေက်နပ္ေနမိပါသည္။
အမည္းေကာင္၏ ႀကီးမားရွည္လ်ားေသာ လီးႀကီးျဖင့္ ဖင္လိုးခံလိုက္ရရင္ဟု ေတြးမိလိုက္ေသာေၾကာင့္
စအိုဝ ေလးက်ံဳ႕သြားမိရ၏။ မႈတ္လို့ေကာင္းဆဲျဖစ္ေသာ တန္ဘိုးရားကိုေပါင္တံႏွစ္လံုးၾကားမွေခါင္းကိုဆြဲမလိုက္ၿပီး
ေသခ်ာၾကည့္လိုက္မိသည္။ေယာက္်ားပီသ၍ေခ်ာေမာေသာမ်က္ႏွာဖြဲ့စည္းပံုေၾကာင့္ၾကည့္လို႔ေကာင္းေနျပန္သည္။
အာဖရိကသားမဟုတ္ပဲ အျဖဴေကာင္တစ္ေယာက္သာဆိုပါက ေကာင္မေလးမ်ား ဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနလိမ့္မည္လို႔
ထင္မွတ္ရ၏။
ေရခ်ယ္ဘာေၾကာင့္ဒီေကာင့္ကိုျငင္းပယ္လိုက္သည္ဆိုတာကိုသူမနားမလည္ႏိုင္ေပ။ေရခ်ယ္၏ေယာက္်ား
မ်ားအေပၚထားရွိေသာ စိတ္ကိုလဲ သူမအေနႏွင့္ဘယ္လိုမွ နားမလည္မိေခ်။ သူမကေတာ့ေယာက္်ားသားမ်ားႏွင့္
ကာမပင္လယ္တြင္းတြင္လက္ပစ္ကူးရေသာအရသာကိုသေဘာက်ပါသည္။သန္မာထြားႀကိဳင္းကာေခ်ာေမာေသာ
တန္ဘိုးရားလို လူမ်ိဳးႏွင့္ဆိုပါက ငတ္မေျပေသာ ပင္လယ္ေရကို ဘယ္ေလာက္ပင္ေသာက္ရေစဦးေသာက္မိမည္
သာျဖစ္သည္။
တန္ဘိုးရား၏ ႏႈတ္ခမ္းသားထူထူမ်ားေပၚသို႔ အနမ္းေခၽြလိုက္ေသာအခါတြင္တန္ဘိုးရားက တုန္႔ျပန္အား
ေကာင္းစြာ ျပန္လွန္နမ္း႐ႈပ္လာသည္။တစ္ေယာက္ကိုယ္တစ္ေယာက္တင္းက်ပ္စြာဖက္ရင္းအနမ္းေခၽြေနမိသည္မွာ
အေတာ္ၾကာသြားသည္။ အဲလစ္(စ္)တစ္ေယာက္ ေမာဟိုက္လာရသလို တန္ဘိုးရား၏ လီးတံႀကီးအတြင္းသို႔
ေသြးတိုးႏႈန္းကလဲ ျပင္းထန္လာရသည္။
သူမက တန္ဘိုးရား၏ ေပါင္ၾကားထဲသို့လက္တစ္ဖက္ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး အစြမ္းကုန္မာေတာင္ေနၿပီျဖစ္ေသာ
လီႀကီးကိုဆုပ္ကိုင္ကာ ေစာက္ေခါင္းဝသို႔ေတ့ေပးလိုက္၏။ ဒစ္ေခါင္းႀကီးဆီမွပူေႏြးမႈကိုေစာက္ေခါင္းဝတြင္ခံစား
လိုက္ရသည္။ ေစာက္ရည္မ်ားစိုရႊဲေနၿပီမို႔ တန္ဘိုးရားက အလိုက္သင့္ေလး ထိုးသြင္းလိုက္ပါသည္။ ေစာက္ေခါင္း
အတြင္းျပည့္သိပ္စြာတိုးဝင္လာေသာလီးတံႀကီးကေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ားကိုပြတ္တိုက္တိုးဝင္သြားၾကသည္။
ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားပါ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို ့လိပ္ပါတိုးဝင္သြားသည္ဟုထင္လိုက္မိ၏။
ျပည့္ဝေသာ အရသာကိုခံစားလိုက္ရေသာေၾကာင့္အဲလစ္(စ္)၏ အလိုမျပည့္မႈမ်ား ကြယ္ေပ်ာက္ကုန္သည္။
တန္ဘိုးရားတစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုင္တိုင္း ရင္ေခါင္းဝသို့လိပ္တက္လာေသာ အရသာကသူမေမွ်ာ္လင့္ထားသည္ထက္
ေကာင္းလြန္းေနျပန္သည္။ အသက္ရွဴ မဝေလာက္ေအာင္နာၾကင္မႈေရာႁပြန္းေသာ ကာမအရသာကိုသူမ သေဘာ
က် ေက်နပ္ေနမိရသည္။
အမည္းေကာင္တစ္ေယာက္၏ လွ်င္ျမန္သန္မာမႈကို ျပခြင့္ရေနေသာေၾကာင့္ တန္ဘိုးရားလဲ သေဘာက်
ေက်နပ္ေနမိပါသည္။ လူမည္းတစ္ေယာက္၏ သူမတူေအာင္စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မႈအား အျဖဴမတစ္ေယာက္က သေဘာ
က် ႏွစ္ၿခိဳက္သည္ဟုသိေနရေသာေၾကာင့္ဂုဏ္ယူေနမိပါသည္။ အျဖဴေရာင္နတ္သမီးေလးအေနႏွင့္ေနာက္ဆိုရင္
လီးမည္းမည္းႀကီးကိုသာ တမ္းတေနေစရမည္ဟူေသာ အေတြးမ်ိဳးႏွင့္ တန္ဘိုးရားတစ္ေယာက္အားပါးတရ လိုး
ေဆာင့္ေပးေနမိသည္။
အဲလစ္(စ္)မွာ ဘယ္ႏွစ္ခ်ီၿပီးလို႔ၿပီးမွန္းပင္မမွတ္မိႏိုင္ရေလာက္ေအာင္အလူးအလဲျဖင့္အရသာေတြ ့လွ်က္
ရွိေန၏။ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းမွ ေစာက္ရည္မ်ားကလဲ လွ်ံက်လွ်က္ရွိေနသည္။ လီးတစ္ခ်က္လိုးသြင္းလိုက္တိုင္း
အင့္ကနဲေနေအာင္ ျပင္းထန္လွသည္မို႔ ေရခ်ယ္၏ တစ္ေယာက္အိပ္ ကုတင္ေလးမွာ ယိမ္းခါလွ်က္ရွိေနသည္။
ေစာက္ေခါင္းဝတစ္ခုလံုး က်ိန္းစပ္ေနသည့္တိုင္ေအာင္တန္ဘိုးရားက တစ္ခ်ီပင္မၿပီးေသးသည္မို့ေနာက္ဆံုးေတာ့
အဲလစ္(စ္)ပဲ အရွံဳးေပးလိုက္ရသည္။
“ တန္ဘိုးရား ကၽြန္မရဲ ့ဒရမ္ေလးရယ္ေကာင္းလိုက္တာရွင္ဒီလိုေကာင္းမြန္မႈမ်ိဳးကို မခံစားရတာအေတာ္
ေတာင္ၾကာလွၿပီရွင့္ ကၽြန္မေစာက္ဖုတ္ေလးလဲ က်ိန္းစပ္ေနပါၿပီ ရွင္မပီးေသးရင္ အေနာက္ကိုေျပာင္းလုပ္ပါလား
ဟင္...”
အဲလစ္(စ္)၏ အေျပာေၾကာင့္ တန္ဘိုးရားေပ်ာ္ရႊင္သြားသည္။ အျဖဴမ၏ ေနာက္ေပါက္ညိဳညိဳေလးကိုလိုး
ခ်င္ေသာေၾကာင့္ ခုနတုန္းကမႈတ္ေပးေနရင္း ေသြးတိုးစမ္းကာ လွ်ာႏွင့္လိုးေပးလိုက္မိေသးသည္။ အခုေတာ့ သူမ
ကိုယ္တိုင္က ခြင့္ျပဳေနေခ်ၿပီ။တန္ဘိုးရားမွာ သူ့လီးႀကီးႏွင့္လိုးလို ့ရပါ့မလားေတာင္ထင္ရသည့္စအိုေပါက္ေလးကို
လိုးခြဲခြင့္ရလိုက္ေပၿပီ။
တန္ဘိုးရား အခန္းတြင္းသို႔ မ်က္စိေဝ့ကာၾကည့္လိုက္မိ၏။ သူလိုအပ္ေသာအရာက မည္သည့္ေနရာတြင္
ရွိသည္ဆိုတာကို သူမသိေသာေၾကာင့္ ဘယ္လိုရွာရမလဲမသိ ျဖစ္ေနမိရသည္။ မီးဖိုေဆာင္တြင္ရွိေနႏိုင္ေသာ္လဲ
ေရခ်ယ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္လိုေသာေၾကာင့္ အခန္းထဲမွ မထြက္လိုဘဲ ျဖစ္ေနမိ၏။ အခန္းျပင္ထြက္လိုက္သည္
ႏွင့္မီးဖိုေဆာင္ျဖစ္ပါသည္။ဆီမရွိလို႔ကလဲမျဖစ္ေသာေၾကာင့္မီးဖိုေဆာင္ဘက္သို့မထြက္ခ်င္ဘဲထြက္လိုက္ရသည္။
အေပၚပိုင္းက ဗလာက်င္းလွ်က္ရွိေသာ္လဲ ေအာက္ပိုင္းကိုေတာ့နံငယ္ပိုင္းေလးသာဖံုးလိုက္၏။
ေဘာင္းဘီဝတ္မလို႔လုပ္ေသးေသာ္လဲ အဲလစ္(စ္)က ျပန္ခၽြတ္ရမည့္အတူတူနံငယ္ပိုင္းဘဲ ဝတ္ရန္အမိန္႔
ခ်လိုက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ မီးဖိုေဆာင္ထဲေရာက္ေတာ့ အရိပ္တစ္ခုကို လွစ္ကနဲေတြ႔လိုက္မိေသာေၾကာင့္
ေရခ်ယ္ဟုထင္လိုက္မိသည္။ ေရခ်ယ္က သူတို႔လိုးေနၾကတာကိုလာေခ်ာင္းေနတာလားလို႔ထင္မိေသာ္လဲ ေသခ်ာ
မေတြ ့လိုက္ရေသာေၾကာင့္အတတ္ေျပာလို ့မရေခ်။
တန္ဘိုးရားလဲလုပ္လက္စမျပတ္ေသးေသာေၾကာင့္လိုက္ၾကည့္မေနေတာ့ဘဲဆီအိုးကိုရွာ၍ဆီအနည္းငယ္
ခပ္ယူလိုက္ၿပီး အခန္းေလးထဲသို႔ ျပန္ဝင္လိုက္သည္။ နံငယ္ပိုင္းေအာက္မွ ေဖာင္းတက္ေနေသာ စံခ်ိန္မွီႀကီးကလဲ
အျဖဴမ၏ဖင္ေပါက္ထဲသို႔လိုးခ်င္လွၿပီျဖစ္၏။ ခပ္ယူလာေသာဆီခြက္ကိုနံရံမွစင္ေပၚသို ့တင္လိုက္ၿပီး နံငယ္ပိုင္းကို
ျပန္ခၽြတ္လိုက္ေတာ့အဲလစ္(စ္)က သူ႔အနားသို႔ေရာက္လာၿပီး လိင္တံႀကီးကိုဆြဲကိုင္လိုက္သည္။
အထိအေတြ႔ေၾကာင့္လီးႀကီးမွာအစြမ္းကုန္ျပန္လည္ေတာင္မတ္လာျပန္သည္။သူမကဆီခြက္ကိုယူလိုက္ၿပီး
တန္ဘိုးရား၏ လီးတံႀကီးကို ဆီမ်ားျဖင့္ သုတ္လိမ္းေပးသည္။ ထို႔ေနာက္ တန္ဘိုးရားလက္ထဲသို႔ ဆီခြက္ကို
ထိုးေပး လိုက္ၿပီး သူမ၏ ဖင္ေပါက္ေလးကို ဆီဆြတ္ခိုင္းလိုက္၏။ ကုတင္ေပၚသို႔ ျပန္မတက္ဖဲ မတ္တပ္ရပ္လွ်က္မွ
ကုတင္ေပၚသို႔လက္ေထာက္ၿပီး ကုန္းေပးလိုက္ေသာေၾကာင့္တင္ပါးျဖဴျဖဴၾကားမွေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးက
ျပဴထြက္ေနေလသည္။
တန္ဘိုးရားက တင္ပါးႏွစ္ခုကိုဆြဲၿဖဲလိုက္ၿပီး ၾကားထဲတြင္နစ္ျမဳပ္လွ်က္ရွိေသာ ဖင္ေပါက္ဝေလးကိုဆီဆြတ္
ေပးလိုက္သည္။ ဖင္ေပါက္အတြင္းထိ အဝင္ေခ်ာေမြ႔ေစရန္ သူ၏ လက္ေခ်ာင္းႏွင့္ ဖင္ေပါက္ထဲ ထိုးသြင္းလိုက္
ေသာအခါ အဲလစ္(စ္) တြန္႔ကနဲျဖစ္သြား၏။ လက္ကို ျပန္ထုတ္လိုက္ၿပီး ဆီရႊဲရႊဲဆြတ္ခါ လက္ေခ်ာင္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးႏွင့္
လိုးေပးလိုက္ျပန္သည္။
အဲလစ္(စ္)က တအင္းအင္းႏွင့္ ဖင္ႀကီးကို ယိမ္းခါကာ အႀကိဳက္ေတြ႔လွ်က္ရွိသည္။ သူမအေနႏွင့္ ဖင္ခံဖူး
ေသာ အေတြ ့အႀကံဳ ေကာင္းေကာင္းရွိထားႏိုင္မွန္း တန္ဘိုးရားသိပါသည္။ သို႔ေသာ္သူ႔လီးႀကီးထိုးသြင္းလိုက္လွ်င္
နာက်င္မည္ကိုစိုးရိမ္ေသာစိတ္ႏွင့္ ဆီရႊဲရႊဲဆြတ္ေပးေနျခင္းျဖစ္၏။ မာမာဘာဘာလို ဖင္ေပါက္က်ယ္ေနသူေတာင္
သူ႔လိုးေဆာင့္မႈေအာက္တြင္ အလူးအလဲျဖစ္ေနေသာ အေတြ႔အႀကံဳေၾကာင့္ သူ႔ရဲ့အျဖဴေရာင္နတ္သမီးေလးကို
နာက်င္သြားမွာ စိုးရိမ္ေနမိျခင္းျဖစ္သည္။
တန္ဘိုးရားမသိေသးတာက အဲလစ္(စ္)ဆိုေသာ ျပင္သစ္မက နာက်င္မႈေရာႁပြန္းေသာ ကာမအရသာကို
ပိုမိုႏွစ္သက္သည္ဆိုျခင္းပင္။တန္ဘိုးရားကလက္ေခ်ာင္မ်ားႏွင့္လိုးေပးေနတာကိုရပ္လိုက္ၿပီးသူ႔လီးႀကီးကိုကိုင္ကာ
ဖင္ေပါက္ဝသို႔ ေတ့လိုက္သည္။ လီးႀကီးႏွင့္လိုးေတာ့မည္ဆိုတာကို သိလိုက္ေသာေၾကာင့္ အဲလစ္(စ္)က သူမ၏
ဖင္ႀကီးမ်ားကိုေနာက္သို႔ပိုေကာ့ေပးလိုက္ေလသည္။
တန္ဘိုးရားက ေျဖးညင္းစြာပင္ ဖင္ေပါက္ေလးထဲသို႔ သူ႔လီးႀကီးကို ထိုးသြင္းေနသည္။ ဒစ္ေခါင္းဝင္သြား
ေသာအခါ အဲလစ္(စ္)ထံမွျမန္ျမန္လိုးရန္ခိုင္းေစသည့္အသံေပၚထြက္လာ၏။ တန္ဘိုးရားလဲ အမိန္႔အတိုင္း လီးတစ္
ဆံုးဝင္ေအာင္တစ္ခ်က္ထဲဖိလိုးျပစ္လိုက္သည္။ “အင့္”ကနဲအသံႏွင့္အတူအဲလစ္(စ္)၏ဒူးမ်ားညႊတ္ေခြက်သြားရ၏။
တန္ဘိုးရားက လန္႔ၿပီးရပ္လိုက္မိသည္။ ဖင္ကြဲသြားမွာ စိုးရိမ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ သို႔ေပမယ့္တဏွာျပင္းထန္ေသာ
အဲလစ္(စ္)က ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလုပ္ရန္ေျပာလာေသာေၾကာင့္ခပ္သြက္သြက္ႏွင့္လိုးေပးလိုက္ရသည္။
ဖင္ေပါက္က ထင္သေလာက္ မက်ဥ္းလွေသာ္လဲ သူ႔လီးႀကီးကိုေတာ့ ခပ္တင္းတင္းေလးညႇစ္ေပးထားႏိုင္
သည္။ လီးႀကီးႀကီးႏွင့္ အလိုးမခံဘူးေသးေသာ စအိုေပါက္ေလးကို စိတ္ရွိလက္ရွိလိုးခြင့္ရေန၏။ အဲလစ္(စ္)ကလဲ
ရင္ထဲမွာေအာင့္သြားေလာက္ေစေသာေဆာင့္ခ်က္မ်ားႏွင့္ဒလၾကမ္းအလိုးခံေနရေသာေၾကာင့္ေက်နပ္ေနမိသည္။
သူမအတြက္နာက်င္လွေသာ္လဲ ထိုကဲ့သို႔နာက်င္စြာခံစားရေသာ ကာမအရသာကို စိတၱဇဆန္ဆန္ စြဲလန္းေနမိ
ပါသည္။
ေဆးဆားလိုလူစားမ်ိဳးကိုထိုကဲ့သို႔လုပ္ေပးရန္ေတာင္းဆိုဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ေခ်။ အဖိုးႀကီးအေနႏွင့္တန္ဘိုးရားလို
အားပါပါလိုးေဆာင့္ခ်က္မ်ား ထြက္မလာႏိုင္ေတာ့ေပ။
တန္ဘိုးရားကလိုးေနရင္းမွႏို႔သီးေခါင္းေလးကိုလွမ္းဆြဲေပးလိုက္ေသးသည္။ထိုကဲ့သို႔အလိုက္တသိရွိေသာ
လိုးအားေကာင္းေသာ လီးႀကီးေသာ ဆက္ဆံေဖၚကိုရသည္မွာ အဲလစ္(စ္)အတြက္ျပည့္စံုမႈပင္ျဖစ္သည္။ သူမတို႔
ႏွစ္ေယာက္တစ္ညလံုး ေရခ်ယ့္အခန္းထဲမွာပင္ပံုစံမ်ိဳးစံုႏွင့္လိုးၾကေဆာ္ၾကသည္။ ညလယ္စာအတြက္ေရခ်ယ္က
အသင့္ျပင္ဆင္ေပးထားေသာေၾကာင့္ မီးဖိုမီးေမႊး၍ အပူေပးကာ အေမာေျဖ စားေသာက္လိုက္ၾကေသးသည္။
တန္ဘိုးရား က ေရခ်ယ္မ်ားဘယ္ေနရာက ေပၚလာမည္လဲဟုလိုက္ၾကည့္ေနမိေသးေသာ္လဲ ေရခ်ယ္က ေရာက္မ
လာခဲ့ေပ။ ဘယ္ေနရာတြင္သြားအိပ္ေနသည္လဲ မသိတတ္ႏိုင္..........။
အပိုင္း ( ၆ ) ဇာတ္သိမ္းပိုင္း ကိုဆက္လက္အားေပးၾကပါ
ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္
#မႏၲလာေမာင္ေမာင္တုတ္