Series 14(c)

" ကြၽန္ " အပိုင္း ( ၃ )

ဇာတ္လမ္း - ဘီးၾကဲႀကီး

ခါးကိုအားျပဳၿပီး လီးတစ္ဆံုးဝင္ေအာင္ လိုးေဆာင့္လိုက္တိုင္း ပီယာထံမွ နာၾကင္ေအာ္ညည္းသံ တစ္ခ်ိဳ႕
ေပၚထြက္လာေလသည္။ မာမာဘာဘာေျပာေသာ မန္ဒင္းဂိုးထက္အရည္အခ်င္း ပိုသည္ဆိုသည္မွာ ဒီလိုအခ်က္
ေတြေၾကာင့္ဆိုတာကိုေတာ့တန္ဘိုးရား နားလည္ႏိုင္စြမ္း မရွိေသးေပ။ တန္ဘိုးရား၏ လိုးခ်က္ေတြက ခၽြန္းအုပ္လို႔
မရေသာ မုန္ယိုေနေသာ ဆင္႐ိုင္းတစ္ေကာင္လို ျပင္းထန္သြက္လက္လြန္လွ၏။
လီးႀကီးက ထြားႀကိဳင္းေသာ လံုးပတ္ႏွင့္စံခ်ိန္မွီအရွည္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားေသာေၾကာင့္တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္လိုး
ေဆာင္လိုက္တိုင္း ေကာင္မေလးခမ်ာ အသည္းခိုက္ေအာင္ ကာမေရလိႈင္းေပၚတြင္ လြင့္ေမ်ာေနမိရွာေလသည္။
မည္းေျပာင္ထြားႀကိဳင္းလွေသာ လီးႀကီး၏စြမ္းေဆာင္မႈေၾကာင့္ ပီယာမွာအႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာပင္ခရီးဆံုးၿပီးေျမာက္
ျခင္းသို႔ ေရာက္ရွိေနရသည္။ တန္ဘိုးရားက ပထမတစ္ႀကိမ္လီးစုပ္ခံရစဥ္က မထိန္းႏိုင္ဘဲ တစ္ခ်ီၿပီးေျမာက္ခဲ့ရ
ေသာေၾကာင့္ဒုတိယအခ်ီတြင္တက္ကုန္ဖြင့္လိုးေဆာ္လွ်က္ရွိတာေတာင္ခရီးဆံုးသို႔မေရာက္ႏိုင္ေသးဘဲရွိေန၏။
ပီယာမွာ ေမာဟိုက္လြန္းလွေသာေၾကာင့္ အသံယဲ့ယဲ့ေလာက္ပင္ ထြက္ႏိုင္ရွာသည္။ ေစာက္ဖုတ္တြင္းမွ
စီးက်ေနသာ ေစာက္ရည္မ်ားက မ်က္ေျခာက္အိပ္ယာေပၚတြင္ရႊဲရႊဲစိုေနေလၿပီ။ တန္ဘိုးရား ၿပီးခ်င္လာေသာေၾကာင့္
အဆံုးသတ္လိုးေဆာင့္မႈကိုအားအင္အျပည့္ႏွင့္လိုးလိုက္သည္။ေကာ့ကန္တက္လာေသာပီယာ၏ကိုယ္လံုးေလးကို
သူ႔ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ဖိထားျပားကပ္ေစလိုက္ၿပီး သုတ္ရည္မ်ားကိုေစာက္ေခါင္းသို႔ပန္းထုတ္ျပစ္လိုက္ေလသည္။
သာအိမ္ဝသို႔တိုင္ပူေႏြစြာတိုးဝင္လာေသာ လရည္မ်ားက မ်ားျပားလြန္းလွေသာေၾကာင့္ေစာက္ေခါင္းေပါက္
မွေန၍ တခ်ိဳ႕တဝက္ျပန္လည္စီးက်သြားေလသည္။ တန္ဘိုးရား၏ လီးတံႀကီးကို ျပန္လည္ဆြဲထုတ္လိုက္ေသာအခါ
ႁဗြတ္ကနဲျမည္သံႏွင့္အတူ ေစာက္ရည္မ်ားႏွင့္ေရာေနသာ လရည္မ်ား ေစာက္ေခါင္း ေပါက္ဝမွ ထပ္မံစီးက်လာ
ျပန္ေလသည္။ ပီယာက တန္ဘိုးရားကိုလြတ္ထြက္သြားမွာ စိုးသည့္အလား တင္းၾကပ္စြာ ဖက္တြယ္ထား၏။ ညိဳ့ယူ
ႏိုင္စြမ္းေသာ မ်က္ဝန္းမ်ားက တန္ဘိုးရားကိုစူးစိုက္ၾကည့္ေနသည္။
လီးအရသာကို ဘာဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းသိလိုက္ရေသာေၾကာင့္ ပီယာေက်နပ္ေနမိျခင္း ျဖစ္သည္။
အႀကိမ္ႀကိမ္အလိုးခံဘူးခဲ့ေသာ္လဲ ဒီတစ္ခါေလာက္ကာမအရသာ ျပည့္ဝမႈမ်ိဳးခံစားခဲ့ဖူးျခင္း မရွိေသာေၾကာင့္စိတ္
ေၾကနပ္မႈကိုရရွိေနသည္။ တန္ဘိုရားကိုဝယ္ယူေပးခဲ့ေသာ အရွင္သခင္ဒြန္ေဆးဆားကိုလဲ စိတ္ထဲမွေက်းဇူးတင္
မိပါသည္။ ဒြန္ေဆးဆားအတြက္မ်ိဳးေကာင္းေလးမ်ား ေမြးေပးႏိုင္ေတာ့မည္မို႔သူမကိုယ္သူမလဲ ဂုဏ္ယူေနမိသည္။
တန္ဘိုးရားမွာလဲ အႏွစ္ႏွစ္အလလက သူေမွ်ာ္လင့္ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ရေသာ ကာမဆက္ဆံမႈကို လက္ေတြ႔က်က်
လုပ္ေဆာင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္ေက်နပ္ေနမိပါသည္။
မိန္းမတစ္ေယာက္ကိုလက္ေတြ့လိုးလိုက္ရေသာေၾကာင့္သူ့ကိုယ္သူေယာက္က်ားႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီဟု
စိတ္တိုင္းက် ေနမိျခင္းကလဲ ေကာင္းမြန္ေသာ အရသာရွိသည့္ပီတိတစ္မ်ိဳးပင္ျဖစ္သည္။ ဟိုအရင္က ျဖစ္ခဲ့ဘူးေသာ
သိမ္ငယ္စိတ္တို႔သည္လဲ ဘယ္ဆီဘယ္ဝယ္ေရာက္လို႔ ေရာက္မွန္းမသိေအာင္ေပ်ာက္ဆံုးကုန္ၾကၿပီျဖစ္၏။ အေရ
ျပားျဖတ္ေတာက္ျခင္း မျပဳခဲ့ရေသာေၾကာင့္ ေကာင္မေလးမ်ားက လက္မခံမည္ကိုလဲ စိုးရြံ႕စရာမလိုေတာ့မွန္း
တန္ဘိုးရား ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိလိုက္ၿပီျဖစ္သည္။
ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္သူ၏စြမ္းေဆာင္ရည္က်ဆင္းမသြားေၾကာင္းကိုလဲ သူလိုးခဲ့ရေသာ ပီယာ၏ မ်က္ဝန္း
မ်ားက သက္ေသခံလွ်က္ရွိၾကသည္။ ကၽြန္အျဖစ္လိုက္ပါလာရသည္မွာ ရြာတြင္ဘုရင္လုပ္ရတာထက္ေကာင္းသည္
ဟုလဲ တန္ဘိုးရား မွတ္ထင္လိုက္မိပါသည္။ ရြာတြင္အလွဆံုးဆိုေသာ ေကာင္မေလးက သူတို႔သံုးေယာက္ေတြ႔
ဆံုဆက္ဆံရသည့္ေကာင္မေလးမ်ားထဲတြင္႐ုပ္အဆိုးဆံုးျဖစ္သည္ဟုသူယူဆမိေသာ အမ္ေဒါင္း၏ ေကာင္မေလး
ထက္ပင္အဆေပါင္းမ်ားစြာ ေနာက္က်လွ်က္ရွိသည္ဆိုတာ သူ႔အတြက္မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ ့ပင္မဟုတ္ပါေလာ။
ထိုညသည္တန္ဘိုးရားအတြက္ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ရာႏွင့္အံၾသဖြယ္ရာအတိပင္ျဖစ္ေန၏။အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ
အားအင္ကုန္ခန္းသည္အထိလိုးျပစ္လိုက္မိသည္။ မီးေတာက္အလား လႈပ္ရွားတက္ႂကြေနသာ သူ႔ရဲ႕ေသြးသားေတြ
မီးစာကုန္သြားေတာ့မွ တန္ဘိုးရားရပ္ေတာ့သည္။ အမ္ေဒါင္းႏွင့္ အိုမိုတို႔ကေတာ့ သူ႔အရင္တိုက္ပြဲက်သြားၾကေလ
သည္။
မာမာဘာဘာေျပာေသာ ေဟာင္ဆာမင္းမ်ိဳး၏ သာလြန္မႈဆိုသည္မွာ ဒါမ်ားလားလို႔ေတာ့ တန္ဘိုးရား
ခပ္ေရးေရးေတြးလိုက္မိပါေသးသည္။ သို႔ေသာ္အားအင္ကုန္ခမ္း ေမာပန္းသြားၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္သိပ္မၾကာခင္မွာ
ဘဲ တန္ဘိုးရား အိပ္ေပ်ာ္သြားေလေတာ့သည္။ သူ႔ဘဝတစ္သက္တာအတြက္ေတာ့ ထိုညကို ေမ့ေဖ်ာက္ႏိုင္စြမ္းရွိ
မည္မဟုတ္ေတာ့ပါေခ်။
အခန္း ( ၈ )
က်ဴးဘားကၽြန္းေပၚတြင္ေနထိုင္သူမ်ားသည္ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနေသခဲ ဆိုသည့္မူကိုလက္ကိုင္ထား
သူမ်ားပီပီလက္ရွိဘဝတြင္စည္းစိမ္ခံ ေပ်ာ္ပါးေနဖို႔သာ အဓိကထားၿပီး အနာဂတ္အတြက္မေတြးေတာခ်င္ၾကေပ။
အဂၤလန္ႏိုင္ငံမွ စတင္ေပၚထြန္းလာခဲ့ၿပီး ယန္းကီးမ်ားေနထိုင္ေသာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ ေျမာက္ပိုင္းကို
ေက်ာ္လြန္ကာ က်ဴးဘားသို႔တိုင္ေရာက္ရွိလာေသာ ဘာသာေရးအယူသည္းမႈက က်ဴးဘားကၽြန္းေပၚရွိစပိန္ႏြယ္ဝင္
မ်ားအတြက္ျပႆနာတစ္ခုလိုျဖစ္လာခဲ့သည္။
ဘာသာေရး အယူသည္းမႈ၏ ေနာက္တြင္ကပ္ပါလာေသာ သနားၾကင္နာမႈဆိုေသာ အတားအဆီးေၾကာင့္
ကၽြန္စနစ္ကြယ္ေပ်ာက္ရေတာ့မည္ေလာဟူသည့္ေမးခြန္းက က်ဴဘားအတြက္ႀကီးမားလွေသာ ေသာကပင္တည္း။
က်ဴးဘား၏ အဓိကစီးပြားေရး ေသာ့ခ်က္မွာ ကၽြန္မ်ားအေပၚတြင္အမွီသဟဲ ျပဳေနရသည္ဟု ဆိုေပမည္။ ကၽြန္ေတြ
သာ မရွိေတာ့လွ်င္က်ဴးဘားမွႀကံခင္းႀကီးမ်ားကိုဘယ္လိုေစာင့္ေရွာက္ရမည္မွန္းမႀကံတတ္ၾကေတာ့....။
ကၽြဲႏြားေတြ ေမြးျမဴထိန္းေက်ာင္း ေပးမည့္သူမ်ား လိုအပ္လာေတာ့မည္။ ေဆးရြက္ႀကီး ပင္ေတြစိုက္ပ်ိဳးထုတ္
လုပ္မႈတြင္လဲ အခက္ေတြ႔လာႏိုင္ေသးသည္။ ရမ္အရက္ခ်က္လုပ္ရန္လုပ္သားမ်ား ဘယ္ကရမည္နည္း။ သည္ေတာ့
ကၽြန္လမ္းေၾကာင္းသာ ပိတ္သြားလွ်င္က်ဴးဘားကၽြန္းႀကီးတစ္ခုလံုး ခ်ံဳႏြယ္ပိတ္ေပါင္းမ်ားႏွင့္ ထူထပ္သြားေတာ့မ
ေယာင္သူတို႔ထင္ေနၾကသည္။ ဤကား က်ဴးဘား၏ ေသာကပင္ျဖစ္ေလသည္။
ထိုစဥ္ကာလ အတြင္းတြင္အာဖရိကမွဆိုက္ကပ္လာေသာ ကၽြန္သေဘၤာမ်ားတြင္ပါလာေသာ ကၽြန္မ်ား၏
တန္ဖိုးက အဆမတန္ခုန္တက္သြားေလသည္။ မတန္တဆ တန္ဖိုးႏွင့္ ဝယ္ယူၾကရသည္။ ဤတြင္အမ်ားက ဒြန္
ေဆးဆားမြန္တာဘို ဟူေသာအဖိုးႀကီးကို ဂ႐ုျပဳၾကရေလၿပီ။ ဆရာတင္ၾက...အႀကံေတာင္းၾကရေလၿပီ။ တစ္ခုခု
လုပ္သင့္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း အခ်င္းခ်င္း တီးတိုးေျပာဆုိေနၾကေလသည္။
ထိုအခါ ဒြန္ေဆးဆားက က်ဴးဘားကၽြန္းေပၚရွိ အႀကီးဆံုးေသာ စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားကို သူ၏
“ဖင္ကာမြန္တာဘို”ဟုအမည္ေပးထားေသာအေဆာက္အအံုၿခံဝင္းသို႔ဖိတ္ေခၚ၍တိုင္ပင္စည္းေဝးျခင္းျပဳေလသည္။
ဒြန္ေဆးဆား စကားေျပာမည္ဆိုေသာ သတင္းေၾကာင့္က်ဴးဘားျပည္သူမ်ား အမ်ားအျပား လာေရာက္နားေထာင္
ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ကၽြန္မ်ားကိုလိုအပ္သည္ထက္ပိုမဝယ္ေတာ့ရန္တိုက္တြန္းခ်က္တစ္ရပ္ကလဲ ေပၚထြက္
လာခဲ့ျပန္သည္။ ေစ်းႏႈန္းႀကီးမားလာမႈက ကၽြန္အေရာင္းအဝယ္ေစ်းကြက္ကို အဟန္႔အတား ျပဳေစႏိုင္သည္ဟု
ယူဆလာေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္။
ဒြန္ေဆးဆားက ထိုမူကို သေဘာမတူေၾကာင္း ေျပာသည္။ ကၽြန္မ်ားသည္တေန႔တြင္အိုမင္းလာၾကမည္
ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လိုအပ္သေလာက္သာဝယ္၍ သိမ္းထားမည္ဆိုေသာမူမွာမွားသည္။ ကၽြန္မ်ားသည္သက္ရွိျဖစ္
ေသာေၾကာင့္ဝိုင္အရက္မ်ားလိုႏွစ္ရွည္လမ်ား သိုေလွာင္ထားလို႔မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ဒြန္ေဆးဆားက စနစ္တစ္ခုက်င့္သံုး
ရန္တင္ျပလာသည္။ အားလံုးလိုက္နာက်င့္သံုးရန္ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္းလဲ တိုက္တြန္းေျပာဆိုေလသည္။
က်ဴးဘားကၽြန္းေပၚသို႔ စပိန္တို႔ စတင္အေျခခ်စဥ္က ႏြားဆိုတာလဲမရွိ၊ ျမင္းဆိုတာလဲမရွိေပ။ ထိုအခါ
လူသားေတြက မရွိမျဖစ္အသံုးလိုေသာ ကၽြဲ၊ႏြား၊ျမင္း စသည့္ တရိစာၦန္မ်ားကို စပိန္ျပည္မွ ဝယ္ယူတင္သြင္းၾကရ
ေတာ့သည္။ အခုေရာ စပိန္ျပည္က ဝယ္ယူရပါေသးသလား။ မဝယ္ရေတာ့ေခ်။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္က်ဴးဘား
ကၽြန္းေပၚတြင္ပင္လိုအပ္ေသာ ကၽြဲ၊ႏြား တရိစာၦန္မ်ားကိုမ်ိဳးပြားယူႏိုင္ခဲ့ၿပီမဟုတ္ေလာ။ ဒြန္ေဆးဆားက သူ႔သေဘာ
ထားေတြကိုတင္ျပၿပီးေနာက္ေဆးျပင္းလိပ္တစ္လိပ္ကိုအရသာခံဖြာရွိဳက္ရင္း ေမးခြန္းတစ္ခုထုတ္လိုက္သည္။
“ ကၽြန္ေတြကေရာ တရိစာၦန္ေတြနဲ႔ ဘာမ်ားကြာခ်ားမႈရွိၾကလို႔ လဲလူႀကီးမင္းတို႔ သူတို႔ကို တရိစာၦန္ေတြပြား
မ်ားလာေအာင္လုပ္ခဲ့ၾကသလိုလုပ္လို႔မရႏိုင္ေပဘူးလား ”
ဒြန္ေဆးဆား ေမးခြန္းကိုဘယ္သူမွ ျငင္းခ်က္မထုတ္ႏိုင္ၾက။ ထိုအခါ ဒြန္ေဆးဆားက သူ႔အစီအစဥ္ကိုဆက္
လက္တင္ျပျပန္ေလသည္။ ကၽြဲ၊ႏြားမ်ားေတာင္ ျပန္႔ပြားေအာင္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့ၾကေသးလွ်င္ ကၽြန္ေတြကိုဘာေၾကာင့္
မလုပ္ႏိုင္ရမည္နည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၡဳပင္စတင္ၾကပါစို႔။ ေနာင္အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ဆိုလွ်င္က်ဴးဘားအတြက္လိုအပ္သ
ေလာက္အလိုရွိေသာ ကၽြန္ေတြကိုရႏိုင္ၿပီမဟုတ္ပါလား။
ဒြန္ေဆးဆားက သူ႔ရည္မွန္းခ်က္ကိုတင္ျပရင္း အားလံုးကိုအကဲခတ္ၾကည့္လိုက္သည္။ ဒြန္ေဆးဆားစကား
ေၾကာင့္အားလံုး လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္ေနၾက၏။ သူကိုယ္တိုင္ကေတာ့ဘယ္တုန္းကမွအမည္းမကိုကိုယ္လုပ္ေတာ္
အျဖစ္မထားဘူးေၾကာင္း ဒြန္ေဆးဆားက ဆက္ေျပာေနသည္။ သူ႔အယူအဆက အျဖဴအမည္းေသြးေရာမႈကိုအလို
မရွိေပ။ အမည္းသက္သက္ကိုသာလွ်င္ကၽြန္အျဖစ္ခိုင္းသင့္သည္ဟုသူယူဆေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။
ဒြန္ေဆးဆား၏ အစီအစဥ္ကို အားလံုးက သေဘာတူလိုက္ၾကသည္။ ဒြန္ေဆးဆားက အေစာႀကီးကထဲက
သည္အေရးမ်ားကိုႀကိဳတင္ေတြးျမင္ထားၿပီးသား၊စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ထားၿပီးသားျဖစ္ေလသည္။ထို႔ေၾကာင့္တန္ဘိုးရား၊
အိုမို၊ အမ္ေဒါင္းႏွင့္ အျခားေသာကၽြန္တစ္ခ်ိဳ႕အား သားေဖာက္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ေရြးခ်ယ္ဝယ္ယူထားခဲ့ျခင္း
ျဖစ္ေလသည္။ ထုိ႔အျပင္...
ပီယာ၊ မာရီယာ၊ ဂရာဆီလားႏွင့္ အျခားေသြးသန္႔ၿပီး ငယ္ရြယ္ေသာ နီဂ႐ိုးမေလးေတြကို ပိုးေမြးသလို
ေကာင္းမြန္စြာ ေမြးျမဴထာခဲ့ေပသည္။ မာမာဘာဘာလို ဝါရင့္အေတြ႔အႀကံဳရင့္က်က္ေသာ ကၽြန္မမ်ိဳးကိုလဲ အေစာင့္
အေရွာက္အျဖစ္ခန္႔ထားကာ မ်ိဳးေစ့ေကာင္းတို႔ကိုေျမေကာင္းတြင္စိုက္ပ်ိဳးသလိုပင္ဂ႐ုစိုက္ေစာင့္ေရွာက္ခိုင္းထား
ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မာမာဘာဘာလို အေတြ႔အႀကံဳ ရင့္က်က္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ကၽြန္မမ်ိဳးက အာဖရိကသားေတြ၏
အေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းနားလည္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မာမာဘာဘာကို ေစာင့္ေရွာက္ခိုင္းျခင္းသည္
ဒြန္ေဆးဆား၏ အျမင္က်ယ္မႈပင္တည္း။
မာမာဘာဘာႏွင့္ ေနထိုင္ရစဥ္အတြင္းတြင္ ေကာင္မေလးမ်ားက ေဟာင္ဆာစကားကို နားမလည္ေသာ
ေၾကာင့္တန္ဘိုးရား၊ အိုမိုႏွင့္ အမ္ေဒါင္းတို႔မွာ စပိန္ဘာသာ စကားကို ေလ့လာသင္ယူက်က္မွတ္ၾကရေလသည္။
ေန႔ဘက္ႀကံခင္းမ်ားရွိရာသို႔ သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ၾကရင္း အခြင့္အေရးရရင္ရသလို ႀကံခင္းထဲမွာပင္အခ်စ္စခန္း
ဖြင့္ၾကေသးသည္။ ညဘက္တဲကိုျပန္ေရာက္ေတာ့လဲ ေသာက္လို့မေျပဆားငန္ရည္ႏွင့္ေတြ႔ႀကံဳၾကရျပန္ေလသည္။
သူတို႔အတြက္အစစအရာရာ အဆင္ေျပလို႔ေနသည္။
တစ္မနက္အလုပ္ရွိရာႀကံခင္းသို႔ သြားရန္ျပင္ဆင္ေနစဥ္တြင္မာမာဘာဘာ ေရာက္လာၿပီး တန္ဘိုးရားကို
ေနခဲ့ေစသည္။ အျခားသူမ်ား တဲမွထြက္ခြါသြားေသာအခါ မာမာဘာဘာက တန္ဘိုးရားကို ေခၚေဆာင္၍ ေရခ်ိဳးေစ
ေလသည္။ ေရာက္ခါစက မသံုးတတ္ခဲ့ေသာ ေရဘံုပိုင္ေခါင္း၏ ေမာင္းတံကိုဖိႏွိပ္လိုက္ရင္း ေအာက္ခံသစ္သားစည္
အတြင္းသို႔ ေရျဖည့္လိုက္သည္။ လူျဖဴေတြကို တန္ဘိုးရား အံၾသမိပါသည္။ ကုန္းေျပာင္ေျပာင္တြင္ေမာင္းတံကို
ဆြဲဖိလိုက္ယံုျဖင့္ မကုန္ခန္းႏိုင္ေသာ ေရမ်ားထြက္လာေအာင္ဘယ္လိုလုပ္ထားသည္မေတြးတတ္ႏိုင္ေအာင္ပင္။
ေရခ်ိဳးသန့္စင္ၿပီးသြားေသာအခါမာမာဘာဘာကသူ႔အတြက္ေရတစည္ဆြဲဖိခိုင္းေသာေၾကာင့္လုပ္ေပးလိုက္သည္။
ေရခ်ိဳးေနေသာ မာမာဘာဘာ၏ ကိုယ္လံုးကိုဘာရယ္မဟုတ္ေငးၾကည့္ေနမိလိုက္သည္။
အနည္းငယ္ဝဖိုင့္ေသာ ကိုယ္လံုးႏွင့္ႀကီးမားေသာႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးက ေရခပ္ခ်ိဳးလိုက္တိုင္း တလႈပ္လႈပ္ရွိေနၾက
သည္။ ကားလြန္းၿပီး အေနာက္သို႔ ေကာက္တက္ေနေသာ အာဖရိကန္ တင္သားႀကီးမ်ားက လိုအပ္သည္ထက္
အနည္းငယ္ပိုမ်ားႀကီးေနသလားဟု တန္ဘိုးရားထင္မိသည္။ အသားေရာင္ကေတာ့ နီဂ႐ိုးမႀကီးပီပီမည္းထြက္ေန
ေလသည္။ ၾကည့္ေနမိေသာ္လဲ တန္ဘိုးရားစိတ္ထဲတြင္ညစ္ညမ္းမႈမပါပါ။
မ်က္စိေရွ ့ေရာက္ေနေသာေၾကာင့္သာ ၾကည့္ေနလိုက္မိျခင္းျဖစ္၏။ သူ႔ကို ႀကံခင္းထဲသို႔အလုပ္မဆင္းခိုင္း
ဘဲ ဘာေၾကာင့္ေခၚထားတယ္ဆိုတာကိုသာ သိခ်င္ေနပါသည္။ မာမာဘာဘာ ေရခ်ိဳးၿပီးသြား၍ တဲသို႔ျပန္ေသာလမ္း
တြင္ေတာ့တန္ဘိုးရားမွာ သူ၏သိလိုစိတ္ကိုဆက္လက္မေအာင့္အီးႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေမးလိုက္မိေတာ့သည္။
“ မာမာဘာဘာခင္ဗ်ားကၽြန္ေတာ့္ကိုဘာျဖစ္လို႔အလုပ္မသြားခိုင္းဘဲေခၚထားရတာလဲဆိုတာေျပာျပပါလား
ခင္ဗ်ာ”
သူ႔ေမးခြန္းေၾကာင့္မာမာဘာဘာ သေဘာက် ရယ္ေမာလိုက္ပါသည္။
“ ေကာင္ေလး သိခ်င္ေနတယ္ေပါ့ေအးေလမၾကာခင္မင္းလက္ေတြ႔သိလာရမွာပါ ဒါေပမယ့္မင္းကသိခ်င္
တယ္ဆိုေတာ့လဲ ေျပာျပရမွာေပါ့ မင္းကို သင္ေပးစရာေတြရွိေနလို႔ပါ ဘာေတြသင္ေပးဦးမွာလဲလို႔ မင္းသိခ်င္သြား
ျပန္ၿပီမဟုတ္လား မိန္းမတစ္ေယာက္အေပၚမွာ အေကာင္းဆံုးေသာ ျဖည့္ဆည္းေပးမႈေတြနဲ႔ ကၽြမ္းက်င္မႈရွိေအာင္
သင္ၾကားေပးမလို႔ေပါ့ကြယ္”
သိပ္နားမလည္ေသာ္လဲ တန္ဘိုးရားက ထပ္မံေမးျမန္းျခင္း မျပဳေတာ့ဘဲ မာမာဘာဘာ ေနာက္မွေန၍ လိုက္
ပါလာခဲ့သည္။ သိပ္မၾကာခင္လက္ေတြ႔သိရမည္ဟုေျပာသြားသည္မဟုတ္ပါလား။ တဲအတြင္းသို႔ျပန္ေရာက္ေသာ
အခါ မာမာဘာဘာကသူ႔ကိုယ္ေပၚမွာရွိေသာအဝတ္မ်ားကိုခၽြတ္ခ်ျပစ္လိုက္သည္။ ေရခ်ိဳးစဥ္အေပၚပိုင္းဗလာက်င္း
လွ်က္ေတြ ့ျမင္ခဲ့ရစဥ္က စိတ္ထဲတြင္ဘယ္လိုမွမေနေသာ္လဲ အခုလိုဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ေတြ ့ျမင္လိုက္ရေသာခါတြင္
တန္ဘိုးရား၏ စိတ္ထဲတြင္တဏွာစိတ္ေတြက ေနရာယူဝင္ေရာက္လာေတာ့သည္။
ဖြံ႔ထြားကားစြင့္ေသာ တင္သားစိုင္ႀကီးမ်ားက ေက်ာက္ေက်ာတံုးႀကီးမ်ားအလား တတုန္တုန္ႏွင့္ ၾကည့္လို႔
ေကာင္းလွသည္။ မာမာဘာဘာက တဲအတြင္းရွိတစ္ခုထဲေသာ သစ္သားကုတင္ပုေလးဆီသို့ေလွ်ာက္လွမ္းသြားၿပီး
ပက္လက္လွဲအိပ္ကာ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေထာင္လိုက္၏။ အသားစိုင္မ်ားၾကားတြင္ နစ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္ေနေသာ
ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးက ငြားငြားစြင့္စြင့္ေပၚထြက္လာသည္။
မာမာဘာဘာက သူ႔ကိုဘာေတြ သင္ၾကားေပးေတာ့မယ္ဆိုတာကို တန္ဘိုးရား သေဘာေပါက္နားလည္
လိုက္မိသည္။ အေမလို၊ အေဒၚလို သေဘာထားမိသူ မိန္းမႀကီးကို ကိုယ္လံုးတီးႏွင့္ ေတြ႔လိုက္ရေသာေၾကာင့္
သူ႔ စိတ္ေတြ ဗေလာင္ဆူ လႈပ္ခတ္သြားရသည္မွာ မွန္ေသာ္လဲ ထိုအမ်ိဳးသမီးႀကီးႏွင့္ ကာမစပ္ယွက္ရန္ကိုေတာ့
တန္ဘိုးရား စိတ္ထဲတြင္တမ်ိဳးႀကီး ျဖစ္ေနမိျပန္သည္။
“ မင္းမ်ိဳးေလး ဒီနားလာေလကြယ္ကာမစပ္ယွက္တဲ့ေနရာမွာ မင္းရဲ႕သန္မာအားေကာင္းမႈေတြကို ပီယာ
ေျပာျပထားလို႔မာမာဘာဘာ သိၿပီးပါၿပီမင္းက အလားအလာေကာင္းတဲ့နသိုးေလးဆိုေတာ့မိန္းမေတြနဲ႔စပ္ယွက္
တဲ့အခါမွာ အခုထက္ပိုေကာင္းေအာင္လုပ္တတ္ဖို႔မာမာဘာဘာလိုအဖြားႀကီးဆီသင္ယူလိုက္စမ္းပါကြယ္ဘာလဲ
မာမာဘာဘာက အသက္ႀကီးေနလို႔မင္းက မလိုးခ်င္တာလား ”
မာမာဘာဘာ၏ စကားေၾကာင့္တန္ဘိုးရား မ်က္ႏွာပူသြားမိသည္။ ဒီလိုအသက္ႀကီးႀကီး ဝဖိုင့္ဖိုင့္မိန္းမႀကီး
ကိုလိုးရန္ဘယ္တုန္းကမွ စိတ္ကူးထဲမွာ ေတာင္ရွိခဲ့ဘူးသည္မဟုတ္ေသာေၾကာင့္အခက္ေတြ႔ေနမိ၏။ မာမာဘာ
ဘာ၏ အေတြ႔အႀကံဳႏွင့္သင္ၾကားေပးမႈကိုလဲ သိခ်င္ေနမိသည္။
သူ႔စိတ္ေတြ ေဝခြဲမရျဖစ္ေနမိေသာေၾကာင့္တန္ဘိုးရားမွာ ေခါင္းကိုခပ္ေလးေလးပင္ခါယမ္းလိုက္မိရသည္။
အနားသို႔ ေရာက္လာသင့္ေသာ အခ်ိန္ထက္ေက်ာ္လြန္သည့္တိုင္ေအာင္တန္ဘိုးရား ေရာက္မလာေသာေၾကာင့္
မာမာဘာဘာက လွဲအိပ္ေနရာမွ ထလာၿပီး တန္ဘိုးရား ကိုၾကည့္လိုက္ေသာအခါ တန္ဘိုးရား၏ ျဖစ္ေနပံုကို ေတြ႔
လိုက္ရေသာေၾကာင့္အေတြ ့အႀကံဳရင့္က်က္သူပီပီသေဘာေပါက္နားလည္သြားသည္။
“ လာစမ္းပါ ေကာင္ေလးရဲ႕ မင္းအဝတ္ေတြ ခၽြတ္ထားခဲ့ၿပီး ကုတင္ေပၚကို လာခဲ့စမ္းပါ မာမာဘာဘာရဲ့
ကၽြမ္းက်င္မႈေတြက မင္းကိုေကာင္းမြန္ေစမွာပါ ”
မာမာဘာဘာ၏ ေနာက္တစ္ေခါက္ ေခၚဆိုမႈမွာေတာ့ တန္ဘိုးရားတစ္ေယာက္ စိတ္ညိဳ႕ခံလိုက္ရသူ
တစ္ေယာက္လိုအဝတ္အစားမ်ားကိုခၽြတ္ခ်ျပစ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ပုေလးရွိရာသို႔ေလွ်ာက္သြားလိုက္မိပါေတာ့သည္။
ကုတင္အနီးသို႔ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာဘဲ မာမာဘာဘာက တန္ဘိုးရား၏ လီးကိုလွမ္းကိုင္ဆြဲေခၚလိုက္ၿပီး ေဂြးဥ
ႏွစ္လံုးကို လက္ျဖင့္ ပြတ္ညႇစ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ အေၾကာမ်ားတဖ်င္းဖ်င္း ျဖစ္ေလာက္ေအာင္ ခံစားလိုက္ရၿပီး
တန္ဘိုးရား၏ လီးႀကီးသို႔ေသြးမ်ားတိုးဝင္လာကာ ေတာင္မတ္သြားရေလသည္။
အဖြားႀကီးက လီးကိုေဆာ့ကစားေပးလိုက္၊ ဂြင္းထုေပးလိုက္လုပ္ေနေသာေၾကာင့္တန္ဘိုးရား၏ လီးႀကီးက
အစြမ္းကုန္ေတာင္မတ္လာေတာ့၏။ ဒစ္ေခါင္းပတ္ပတ္လည္ကိုလွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္ရစ္ဝိုက္ကာ အယက္ခံလိုက္ရျပန္
ေသာအခါ ခံစားရမႈက တန္ဘိုးရားအေနႏွင့္ ေျပာမျပတတ္ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းမြန္သြားရျပန္သည္။ အခု
အခ်ိန္အထိကုတင္ေဘးတြင္ရပ္လွ်က္သာရွိေသးေသာ တန္ဘိုးရားကို မာမာဘာဘာက ခုတင္ေပၚသို႔ တက္ကာ
ပက္လက္အိပ္ေစလိုက္သည္။
ပက္လက္ျဖစ္သြားေသာ တန္ဘိုးရားကိုဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းအား ရင္ဘတ္သို႔ထိလုသည့္တိုင္ေအာင္ဆြဲမေစလိုက္
ၿပီး လက္တစ္ဖက္ျဖင့္တန္ဘိုးရား၏ လီးတံႀကီးကိုဂြင္းထုေပးကာ အေပၚသို႔ႂကြတက္လွ်က္ရွိေသာ ေဂြးဥႏွစ္လံုးကို
ပါးစပ္ထဲသို႔ဝင္သြားသည့္တိုင္ေအာင္ကုန္းစုပ္ေပးလိုက္ေလသည္။ ဥမ်ားဆီမွနာသလိုလိုေအာင့္သလိုလိုအရသာ
ႏွင့္ ဂြင္းထုေပးေနေသာေၾကာင့္ လိင္တံဆီမွ အရသာတို႔ ေပါင္းဆံုသြားၿပီး တန္ဘိုးရား၏ ဖင္မည္းႀကီးမွာ ေျမာက္
တက္သြားရ ျပန္ေလသည္။
ဥမ်ားကိုစုပ္လိုက္ယက္လိုက္ႏွင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ေပးၿပီးေသာအခါ မာမာဘာဘာ၏ လွ်ာဖ်ားေလးက ဖင္ေပါက္
ဝႏွင့္ ေဂြးဥတို႔ၾကားတြင္ရွိေသာ အသားႏုေလးကို တို႔ထိကာယက္ေပးေန ျပန္သည္။ တစ္စထက္တစ္စ လွ်ာဖ်ား
က စအိုေပါက္ဝဖက္သို႔ ေရာက္လာၿပီး ဖင္ေပါက္ဝ၏ ေဘးပတ္လည္ကို ရက္ေပးေနျပန္ေသာေၾကာင့္ တန္ဘိုးရား
တစ္ေယာက္အသည္းလႈိက္ေအာင္ခံစားေနရသည္။
လွ်ာဦးခၽြန္ေလးက ဖင္ေပါက္ေလးထဲကို မထိတထိ တိုးဝင္လာတတ္ေသာအခါမ်ိဳးတြင္ တန္ဘိုးရားမွာ
မာမာ ဘာဘာ၏ ဆံပင္မ်ားကို ဆြဲကိုင္မိရေလာက္ေအာင္ခံစားရေလသည္။ ဖင္ေပါက္ဝကို အရက္ခံ၊ လွ်ာဖ်ားႏွင့္
အထိုးခံေနရစဥ္ လိင္တံႀကီးကိုပါ ဂြင္းထုေပးေနေသာေၾကာင့္ လွ်င္ျမန္စြာဘဲ တန္ဘိုးရားၿပီးခ်င္လာေလသည္။
လရည္ကိုအလဟသတ္အျဖစ္မခံရဟုေျပာထားေသာေၾကာင့္တန္ဘိုးရားထံမွခြင့္ေတာင္းသံေပၚထြက္လာသည္။
“ မာမာဘာဘာခင္ဗ်ား.....အား....ရွီး....ေကာင္းလြန္းလို႔တန္ဘိုးရား ၿပီးခ်င္ေနပါၿပီ.....အီး.....ရွီး ”
တန္ဘိုးရား၏ေျပာဆိုမႈေၾကာင့္ မာမာဘာဘာက ဖင္ေပါက္ကို ကလိေနရာမွခြါလိုက္ၿပီး တန္ဘိုးရားလီးႀကီး
ကို အာေခါင္သို႔ထိုးသည့္တိုင္ေအာင္ငံုစုပ္လိုက္သည္။ ပါးစပ္၏စုပ္အားႏွင့္အာေခါင္အတြင္းသား ႏုႏုႏွင့္ဒစ္ေခါင္း
ႀကီးတို႔ ပြတ္တိုက္မႈက တန္ဘိုးရားလိင္တံႁပြန္ေခ်ာင္းမွ လရည္မ်ားကို ဒရေဟာပန္းထြက္ေစေလသည္။ အာေခါင္
သို႔ ပန္းထည့္လိုက္ေသာ ပူေႏြးသည့္လရည္မ်ားက မ်ိဳမခ်ရဘဲ လည္ေခ်ာင္းမွတဆင့္ စီးဝင္သြားေသာေၾကာင့္
မာမာဘာဘာမွာ သီးသလိုျဖစ္ကာ မ်က္ရည္မ်ား စီးက်လာရသည္။
တန္ဘိုးရားကေတာ့မာမာဘာဘာ၏ ဆံပင္မ်ားကိုကိုင္ဆြဲကာ လည္ေခ်ာင္းထဲ တစ္ဆို႔ေလာက္သည္အထိ
သူ၏လိင္တံႀကီးကိုထိုးသြင္းကာ ေညႇာင့္ေနမိပါသည္။ တန္ဘိုးရားမွာ တစ္ခ်ီၿပီးသြားေသာေၾကာင့္မာမာဘာဘာ၏
ပါးစပ္ထဲကိုလိုးေညႇာင့္ေနရာမွသူ႔လီးႀကီးကိုဆြဲထုတ္လိုက္ေလသည္။
မ်က္ရည္မ်ား စီးက်လွ်က္ရွိေသာ မာမာဘာဘာကို ျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္တန္ဘိုးရား လန္႔သြား၏။
“ မာမာဘာဘာ....ဘာျဖစ္လို႔မ်ားလဲခင္ဗ်ာ....တန္ဘိုးရား အရမ္းလုပ္လိုက္မိလို႔လားဟင္”
တန္ဘိုးရား အေမးကို လက္ကာျပရင္း မာမာဘာဘာက မ်က္ႏွာေပၚစီးက်ေနေသာ မ်က္ရည္မ်ားကိုသုတ္
ျပစ္လိုက္သည္။
“ ေကာင္ေလး မင္းသိထားဖို႔က တစ္ခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြက အခုလိုၾကမ္းတမ္းတာမ်ိဳးကို သေဘာမက်ဘူး
ကြယ့္ကာမဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ ကိုယ့္လိုဘ တစ္ခုထဲကိုဘဲ မၾကည့္ရဘူး တစ္ဖက္သားရဲ႕ ခံစားခ်က္ကိုလဲ စိတ္ထဲ
မွာ အၿမဲတမ္း ဂ႐ုတစိုက္ျပဳမူရတယ္ကြယ့္ အခုဘဲၾကည့္ေလ မင္းအရမ္းေကာင္း ၿပီးၿပီးခ်င္လာတာနဲ႔ စိတ္ရွိတိုင္း
လိုးေဆာင့္ေတာ့ တာဘဲမဟုတ္လား ခံရတဲ့သူက ပါးစပ္ထဲကုိအလိုးခံေနရတာေလကြယ္ပါးစပ္တင္မဟုတ္ပါဘူး
ေစာက္ဖုတ္ထဲ အလိုးခံတယ္ဆိုလဲ အတူတူဘဲလို႔ သာမွတ္ထားလိုက္ေပါ့ မိန္းကေလးတိုင္းကို ဒီလိုမ်ိဳးဆက္ဆံလို႔
မျဖစ္ဖူးေလၾကမ္းတာကိုႀကိဳက္တဲ့မိန္းကေလးရွိသလိုေျဖးေျဖးခ်င္းလိုးတာကိုသေဘာက်တတ္တဲ့မိန္းမမ်ိဳးေတြလဲ
ရွိတာဘဲကြ မင္းေကာင္မေလး ပီယာက ၾကမ္းတာႀကိဳက္တတ္ေတာ့ မင္းစိတ္ထဲမွာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးလုပ္မွ
မိန္းမေတြ သေဘာေတြ႔ တတ္တယ္လို႔ ထင္ေနမွာစိုးလို႔ပါ မာမာဘာဘာကေတာ့ ႀကိဳက္သေလာက္ ၾကမ္းစမ္းပါ
ၾကမ္းေလႀကိဳက္ေလဆိုတဲ့အစားထဲကပါကြယ့္ကဲ.. ကဲ.. မင္းကို ေနာက္ထပ္သင္ေပးစရာ ေတြရွိေသးတယ္ေဟ့
စားစရာ တစ္ခုခုေတာ့အရင္စားထားဦးမွ ”
မာမာဘာဘာက ေျပာေျပာဆိုဆို စာေသာက္စရာမ်ားကို ျပင္ဆင္ေနေလသည္။ အဝတ္မ်ား ျပန္မဝတ္
ေသာေၾကာင့္တန္ဘိုးရားေရာ မာမာဘာဘာပါ ကိုယ္လံုးတီးႏွင့္ပင္ေနေနမိၾကသည္။ မာမာဘာဘာ စီစဥ္ေပးေသာ
စားစရာမ်ားကို ဝတ္လစ္စလစ္ႏွင့္ပင္ စားေသာက္လိုက္မိသည္။ ကာမစိတ္က်သြားေသာေၾကာင့္ တန္ဘိုးရားမွာ
မာမာဘာဘာကိုရဲရဲပင္မၾကည့္ရဲေတာ့ေပ.....။
က်ဴးဘားကၽြန္းသို႔ ေရာက္ကထဲက မိခင္တစ္ေယာက္လို မွတ္ထင္ထားခဲ့ေသာ အမ်ိဳးသမီးႀကီး၏ ပါးစပ္ကို
လိုးၿပီး လရည္မ်ား ပန္းထုတ္ခဲ့မိေသာေၾကာင့္ ရွက္သလိုလို အားနာမိသလိုလို ျဖစ္ေနမိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
မာမာဘာဘာကေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလိုပင္ တန္ဘိုးရားကို ဂ႐ုတစိုက္ေကၽြးေမြးရင္း စားေသာက္ေနေလသည္။
တန္ဘိုးရားအတြက္အားကုန္စရာမ်ားရွိေသးသည္မို႔ဂရုစိုက္ေနျခင္းမဟုတ္ေပ။ တန္ဘိုးရားမွမဟုတ္မာမာဘာဘာ
၏ တဲတြင္ေနထိုင္ေသာ သူမွန္သမွ်ကိုမာမာဘာဘာက ဂ႐ုတစိုက္ေကၽြးေမြးျပဳစုတတ္ပါသည္။
ဒီလိုေကၽြးေမြး ျပဳစုျခင္းသည္ပင္ဒြန္ေဆးဆား ခိုင္းေစထားေသာ မာမာဘာဘာ၏ တာဝန္မဟုတ္ပါေလာ။
စားေသာက္ၿပီးေသာအခါ တန္ဘိုးရားကိုေခတၱနားေနေစသည္။ မာမာဘာဘာက ထန္းအုန္းဆီမ်ားယူလာၿပီး အနား
ယူေနေသာ တန္ဘိုးရားတစ္ကိုယ္လံုးကို မ်က္ႏွာမွလြဲ၍ ဆီျဖင့္လိမ္းက်ံေပးေလသည္။ လိင္တံႀကီးကို ထိကိုင္ၿပီး
လိမ္းေပးေနေသာအခါ စိတ္ထိန္းေနသည့္ၾကားမွ တန္ဘိုးရား၏ လီးႀကီးက ျပန္လည္ေတာင္မတ္ လာရျပန္ေလ
သည္။ မာမာဘာဘာက သေဘာက်သလိုရယ္ေမာလိုက္မိေလသည္။
“ ေဟာင္ဆာမင္းမ်ိဳးရဲ႕ သာလြန္မႈဆိုတာ အဲဒါဘဲ ေကာင္ေလးရ အထိမခံဘူး ထိတာနဲ႔ ေပါက္ေတာ့မယ့္
ေႁမြတစ္ေကာင္လိုဘဲ ”
ရယ္ေမာရင္းေျပာလိုက္ေသာမာမာဘာဘာ၏ စကားေၾကာင့္တန္ဘိုးရားကရွက္ရွက္ႏွင့္ၿပံဳးျပလိုက္မိသည္။
ထို႔ေနာက္ မာမာဘာဘာ၏ ဦးေဆာင္ေခၚယူမႈေၾကာင့္ ကုတင္ေပၚျပန္ေရာက္သြားရျပန္ေလသည္။ ပထမတစ္ခါ
အတိုင္းပင္....
မာမာဘာဘာက ကုတင္ေပၚပက္လက္အိပ္လိုက္ၿပီး ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကိုေထာင္လိုက္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္း
ေဖာင္းႀကီးကိုၾကည့္ရင္း တန္ဘိုးရားစိတ္ထဲတြင္ေတာ္ေတာ္ႀကီးတဲ့ေစာက္ဖုတ္ႀကီးဟုေတြးလိုက္မိေလသည္။ ဒီလို
ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမ်ိဳးကိုတန္ဘိုးရားအေနႏွင့္ပထမဆံုးေတြ ့ဖူးျခင္းသာျဖစ္ေလသည္။
တကယ္တမ္း တန္ဘိုးရားေသခ်ာေတြ႔ဖူးေသာ ေစာက္ဖုတ္ဆိုလို႔ မာမာဘာဘာ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးႏွင့္မွ
ေလးခုသာရွိပါေသးသည္။ ဒါေတာင္အမ္ေဒါင္းႏွင့္အိုမိုတို႔ ေကာင္မေလးမ်ား၏ ေစာက္ဖုတ္ကို ေသခ်ာႀကီး ျမင္ဖူး
တာ မဟုတ္ေပ။ သူလိုးဘူးတာဆိုလို႔လဲ ပီယာတစ္ေယာက္သာ ရွိေသးသည္။ မာမာဘာဘာ၏ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္း
ေဖာင္းႀကီးကိုလိုးရေတာ့မည္ဆိုေတာ့မၾကာခင္မွာ ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ေတာ့မည္ေပါ့။
စဥ္းစားေနမိရင္းမွာပင္တန္ဘိုးရား၏ကာမစိတ္တို႔ကျပင္းထန္ေတာက္ေလာင္လာျပန္ေလသည္။လီးႀကီးက
ျပန္လည္ေတာင္မတ္လာေသာေၾကာင့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲသို႔လိုးသြင္းရန္မာမာဘာဘာ၏ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားတြင္
ဒူးေထာက္ကာ ေနရာယူလိုက္သည္။ အဖြားႀကီး၏ တြဲက်ေနေသာ ႏို႔အံုႀကီးကို ဆြဲကိုင္ကာ ေစာက္ေခါင္းဝတြင္
သူ႔ရဲ့ဒစ္ေခါင္းႀကီးကို ေတ့လိုက္၏။ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔လိုးသြင္းရန္လုပ္ေနစဥ္မွာပင္မာမာဘာဘာဆီမွတားျမစ္က
သံထြက္ေပၚလာေလသည္။
“ တန္ဘိုးရား ေကာင္ေလး ခဏေနဦးေလကြယ္မိန္းမတစ္ေယာက္ကို မဆက္ဆံခင္မွာ ပြတ္သပ္နမ္းရွဳပ္မႈ
ေတြအရင္လုပ္ေပးသင့္တယ္ကြယ့္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း နမ္းတာကိုေတာ့ မင္းေကာင္မေလး ပီယာဆီက သင္ယူၿပီးသား
မဟုတ္လား ေအး အဲဒီလိုလုပ္ေပးျခင္းအားျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးအတြက္စိတ္ခံစားခ်က္သာယာမႈရ ယံုတင္မဟုတ္ဖဲ
ခႏာၱကိုယ္ရဲ့သဘာဝအေလွ်ာက္တုန္႔ျပန္ခ်က္အရ ေစာက္ပတ္ထဲကေန ေခ်ာဆီလိုမ်ိဳး အရည္ၾကည္ေတြ ထြက္လာ
တယ္အဲဒီေတာ့ ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ လြယ္ကူေခ်ာေမြ ့ေစတာေပါ့ မင္းကိုေနာက္ထပ္သင္ေပးစရာ ေတြရွိပါေသး
တယ္ကဲလာ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာကိုမာမာဘာဘာျပမယ္”
ထို႔ေနာက္တန္ဘိုးရားမွာ မာမာဘာဘာ ေစခိုင္းသည့္အတိုင္း ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးကိုရက္ရပါေလ
သည္။ အစကေတာ့ ခိုင္းတဲ့အတိုင္း လုပ္ေပးေနမိတာ ဘဲျဖစ္သည္။ သို႔ေပမယ့္ သူ႔လွ်ာစြမ္းေၾကာင့္ အဖြားႀကီး
ထြန္႔ထြန္လူးေနသည္ကိုျမင္ေတြ႔ေနရေသာအခါတန္ဘိုးရား၏ စိတ္ထဲတြင္သာယာမႈတစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေပၚလာမိရသည္။
“ အားးး.... အီး... ေကာင္းတယ္.... ရက္... ရက္.... သြက္သြက္ေလး ရက္စမ္းပါ.... အစိေလးကိုလွ်ာနဲ႔ထိုး
ေမႊလိုက္.... ၿပီးေတာ့အစိေလးကိုစုပ္ေပး.... အင္း.... အားး”
မာမာဘာဘာကတန္ဘိုးရားကိုသင္ေပးေနရင္းသူမကိုယ္တိုင္ကလဲေကာင္းမြန္ေသာကာမအရသာေၾကာင့္
ဖင္တံုႀကီးမ်ား ႂကြတက္ကာ ခံစားေနရေလသည္။ ေစာက္စိျပဳးျပဳးႀကီးကို ေစခိုင္းသည့္အတိုင္း လွ်ာႏွင့္ခပ္သြက္
သြက္ရက္ေပးလိုက္ကာ စုပ္ေပးလိုက္ေသာအခါတြင္တန္ဘိုးရား၏ ဆံပင္ေကြးေကြးေကာက္ေကာက္မ်ားကိုမာမာ
ဘာဘာက ဆြဲကိုင္ကာ ေကာ့တက္ၿပီး ေစာက္ရည္မ်ား စီးက်လာပါေတာ့သည္။ မာမာဘာဘာ တစ္ခ်ီၿပီးသြားရ
ၿပီျဖစ္၏။ တန္ဘိုးရားက ဘာမွန္းမသိစြာ ေစာက္စိကိုဆက္ၿပီး ရက္လိုက္စုပ္လိုက္လုပ္ေပးေနမိသည္။ အဖြားႀကီး
တစ္ကိုယ္လံုးတြင္ရွိေသာ အေၾကာအခ်င္မ်ား တုန္တက္လာရသည္။
“ ရၿပီေကာင္ေလး.....ရပ္...ရပ္လိုက္ေတာ့ ”
မေနႏိုင္လြန္းစြာ ဟန္႔တားသံေၾကာင့္တန္ဘိုးရား ရပ္လိုက္မိသည္။
“ ေနာက္ဆို မွတ္ထားေပါ့မင္းမ်ိဳးေလး ေစာက္စိဆိုတာ မိန္းမတိုင္းရဲ႕ အရသာဖူးေလးကြယ့္သူ႔ကိုထိလိုက္
ႏႈိးဆြလိုက္ရင္မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကာမစိတ္ကိုႏႈိးဆြလိုက္ႏိုင္ၿပီေပါ့တစ္ခ်ိဳ႕မိန္းမေတြက ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို
အစုပ္ခံရရင္လဲ ကာမစိတ္တက္ႂကြလာတတ္ၾကတယ္စုပ္မွရယ္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ဖူးေပါ့ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို လက္
ညိဳးနဲ႔လက္မၾကားမွာထားၿပီး ပြတ္ေခ်ေပးရင္လဲ အတူတူပါဘဲ ကဲ မင္းလိုးခ်င္ရင္လိုးေတာ့ေလ လိုးတဲ့အခါမွာ
ဘယ္လိုေတြလိုးရင္ေကာင္းလဲဆိုတာကိုလဲ မင္းသိရ ဦးမွာေပါ့ကြာ”
မာမာဘာဘာက လိုးခြင့္ေပးလိုက္ၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တန္ဘိုးရားေနရာ ယူလိုက္သည္။ ေစာက္ေခါင္း
ေပါက္ဝတြင္လီးေတ့ၿပီးေနာက္ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔လီးတစ္ဆံုးဝင္ေအာင္လိုးထည့္လိုက္ပါေတာ့သည္။ ေစာက္ေခါင္း
ကနဂိုကပင္က်ယ္ေနၿပီးတစ္ခ်ီၿပီးထားေသာေၾကာင့္ေစာက္ရည္မ်ားလည္းစိုစြတ္ေနကာလီးႀကီးကတစ္ခ်က္ထဲႏွင့္
ႁဗြတ္ကနဲ တဆံုးဝင္သြားသည္။
“ေအာင္မေလး ေသေတာ့မွာဘဲ တန္ဘိုးရားရယ္ မာမာဘာဘာလို အဖြားႀကီးကို မင္းလိုးသတ္မလို႔လား
ကြယ္ ေျဖးေျဖးလုပ္ပါကြယ့္ လိုးတဲ့ေနရာမွာ ပထမဆံုး လီးကို စထည့္တဲ့အခါ ေျဖးေျဖးနဲ႔ တရစ္ခ်င္း ထည့္တာ
ပိုေကာင္းတယ္ၿပီးေတာ့မွေျဖးေျဖးနဲ႔မွန္မွန္ေလး လိုးေနရာကေန ခပ္သြက္သြက္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးတင္သြားေတာ့
ခံရတဲ့သူ အတြက္ေကာင္းတာေပါ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး လုပ္လိုက္ တစ္ခ်က္ျခင္းဆီ ေဆာင့္လိုက္ ခါးကိုႏွဲ႔ၿပီး
ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ လီးကိုပတ္လည္ေမႊေပးလိုက္လိုးနည္းေတြကေတာ့ စံုေနတာပါဘဲ မင္းခုနကလို တစ္ခ်က္ထဲ
ေဆာင့္လိုးလိုက္တာမ်ိဳးက တစ္ခါမွအလိုးမခံရဖူးေသးတဲ့ အပ်ိဳစင္ေလးဆိုရင္သူ႔အတြက္တင္မဟုတ္ပဲ မင္းကိုယ္
တိုင္ပါ နာၾကင္ရလိမ့္မယ္ကြယ့္...ကဲ... မာမာဘာဘာ ေျပာသလိုေျဖးေျဖးခ်င္းလိုးရာကအရွိန္တင္ၿပီးလိုးၾကည့္စမ္း”
တန္ဘိုးရားမွာ မာမာဘာဘာ ေစခိုင္းသည့္အတိုင္း တစ္ခ်က္ခ်င္း ေျဖးေျဖးလိုးေပး ေနလိုက္သည္။ သူ႔
ေကာင္မေလး ပီယာထက္ ေစာက္ေခါင္းပိုက်ယ္ေသာေၾကာင့္ လီးက ေခ်ာင္ေခ်ာင္ခ်ိခ်ိပင္ ဝင္ထြက္ေနသည္။
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္သားအိမ္ကိုသြားေထာက္ေသာေၾကာင့္ဒစ္ေခါင္းထိပ္ဆီမွထုတ္ကနဲထုတ္ကနဲ က်င္တက္သြား
တတ္သည္။ လိုးေနရင္း တေျဖးေျဖး အရွိန္တင္ရမည္ဆိုေသာေၾကာင့္ခပ္ေလးေလး လိုးေဆာင့္ေနရာမွအနည္းငယ္
သြက္လိုက္၏။ မာမာဘာဘာ၏ ေဖာင္းဝေသာ လက္ေမာင္းအစံုက တန္ဘိုးရားကိုသိုင္းဖက္လာသည္။
“ႏို႔စို႔ေပးေလလိုးေနရင္းႏို႔စို႔ေပးရင္အလိုးခံေနရတဲ့အမ်ဳိးသမီးအတြက္ကာမဆိပ္ပိုတက္ေစတယ္ကြႏို႔မစို႔လဲ
ႏို႔အံုကိုပြတ္ေခ်တာဘဲျဖစ္ျဖစ္ႏို႔သီးေခါင္းေလးကိုလွမ္းဆြဲၿပီးေခ်ေပးတာဘဲျဖစ္ျဖစ္မင္းလုပ္လို႔ရတာေတြအမ်ားႀကီး
ရွိပါတယ္တန္ဘိုးရားရယ္”
တန္ဘိုးရားမွာ မာမာဘာဘာ သင္ေပးသည့္အတိုင္း လိုးေနရင္းမွႏို႔အံုႀကီးႏွစ္လံုးကိုဆုပ္နယ္လိုက္ၿပီး ႏို႔သီး
ေခါင္းႀကီးမ်ားကို ကုန္းစို႔ေပးလိုက္ေလသည္။ မာမာဘာဘာထံမွ ကာမဆိပ္တက္ကာ ျငည္းျငဴသံတစ္ခ်ိဳ႕ စတင္
ေပၚထြက္လာသည္။ တန္ဘိုးရားလဲ ဖီး(လ္)တက္သြားၿပီး အားရပါးရ လိုးေဆာင့္ျပစ္လိုက္သည္။ တဖြတ္ဖြတ္...
တဗြတ္ဗြတ္ႏွင့္ လိုးေဆာင့္သံမ်ားက ခပ္စိပ္စိပ္ေပၚထြက္လာ၏။ ပက္လက္အိပ္ေနေသာ မာမာဘာဘာမွာ ခါးႀကီး
ေကာ့တက္လာၿပီး တန္ဘိုးရားကိုခပ္တင္းတင္း တြယ္ဖက္ကာ ဒုတိယအခ်ီၿပီးေျမာက္သြားရျပန္ပါသည္။
“ အီး ေကာင္းလိုက္တာ တန္ဘိုးရားရယ္ဒီလိုကၽြမ္းက်င္မႈမ်ိဳးနဲ႔ဆိုရင္ဒြန္ေဆးဆားရဲ ့သားေဖာက္နသိုးေလး
ေတြထဲမွာ မင္းဟာအေကာင္းဆံုး တစ္ေယာက္ျဖစ္လာမွာေသခ်ာဘဲ လိုးတတ္ရင္မန္ဒင္းဂိုးေလာက္ႀကီးစရာမလို
ပါဘူးကြယ္မင္းရဲ့သန္စြမ္းအားေကာင္းမႈက သာမန္ေယာက္်ားေတြထက္သာပါတယ္ကြယ့္မင္းမပီးေသးဘူး မဟုတ္
လားမာမာဘာဘာလိုအဖြားႀကီးကႏွစ္ခ်ီေတာင္ၿပီးသြားရၿပီဆိုေတာ့အားကုန္သြားၿပီေဟ့အသက္ကလဲစကားေျပာၿပီ
မဟုတ္လား ဒါေပမယ့္ ပူစရာမလိုပါဘူးေကာင္ေလးရယ္မာမာဘာဘာက မင္းၿပီးတဲ့အထိတာဝန္ယူမွာပါကြ ခုန
တုန္းက မင္းကိုလိမ္းေပးတဲ့ဆီခြက္ကိုယူလိုက္စမ္းကြာ ”
ယူဆိုေတာ့လဲ ယူေပးလိုက္ရျပန္သည္။ သူ႔အတြက္ထူးျခားေသာ သင္ယူခြင့္ကို ရရွိေနသည့္အတြက္
တန္ဘိုးရား ေက်နပ္ေနမိ၏။ သူသာကၽြမ္းက်င္မႈရွိလာပါလွ်င္ ေနာက္ထပ္ မိန္းမေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာႏွင့္ ဆံုေတြ႔
ဆက္ဆံရဦးမည္မဟုတ္ပါလား။ မာမာဘာဘာက သူ႔ခႏၶာကိုယ္ဝဖိုင့္ဖိုင့္ႀကီးကို ပက္လက္အိပ္ေနရာမွက်ံဳး႐ုန္းထ
လိုက္ၿပီး ေလးဘက္ေထာက္လိုက္သည္။တန္ဘိုးရားယူေဆာင္လာေသာဆီကိုတန္ဘိုးရား၏လီးႀကီးကိုစိုရႊဲေအာင္
သုတ္လိမ္းေစလိုက္ၿပီး သူမ၏ဖင္ေပါက္ဝသို႔လဲ ဆီမ်ားဆြတ္ခိုင္းလိုက္သည္။
အားလံုးအဆင္သင့္ ျဖစ္ၿပီဟု ယူဆရေသာအခ်ိန္တြင္ မာမာဘာဘာက သူ႔ဖင္ကို လိုးခိုင္းပါေလသည္။
ဖင္ကို လိုးလို႔ရသည္ဟု သိၾကားဘူးျခင္း ရွိမထားေသာေၾကာင့္ တန္ဘိုးရားစိတ္ထဲတြင္စိုး႐ြံ႕မႈျဖစ္ေပၚေနမိသည္။
စအိုေပါက္ေသးေသးကို သူ႔လီးႀကီးႏွင့္ လိုးရမည္ဟူေသာအသိက တန္ဘိုးရား၏ ေၾကာက္စိတ္ကို ျဖစ္ေပၚေစေလ
သည္။ သူသိထားေသာ အသိႏွင့္ဆန္႔က်င္စြာျပဳမူခိုင္းေနေသာ မာမာဘာဘာကိုလဲ နားမလည္ႏိုင္ျဖစ္မိ၏။။
ေစာက္ေခါင္းဝ ေခ်ာင္ေခ်ာင္ခ်ိခ်ိကိုလိုးတာေတာင္အားမရွိေတာ့ဟုဆိုေနေသာ အမ်ိဳးသမီးႀကီးက အညစ္
အေၾကး စြန္႔ထုတ္ရာ ဖင္ေပါက္ဝကိုလိုးသြင္းခိုင္းေနသည္။ ရြံရွာျခင္းျဖစ္မိသည္မဟုတ္ေသာ္လဲ ခုနကတဟုန္းဟုန္း
ေတာက္ေလာင္ေနခဲ့ေသာ ကာမမီးေတာက္ေလးေတာင္ညိမ္းခ်င္သလို ျဖစ္သြားရသည္။
“ လုပ္ေလ တန္ဘိုးရားရဲ ့မင္းအတြက္အေတြ ့အႀကံဳအသစ္အဆန္းေပါ့ကြယ္အာဖရိကသားတစ္ေယာက္ရဲ့
ကမာၻသစ္က အရသာသစ္ကို ျမည္းစမ္းျခင္းေပါ့လုပ္စမ္းပါကြ ေစာက္ဖုတ္ကိုလိုးသလိုဘဲ မင္းရဲ့လီးႀကီးနဲ ့လိုးထည့္
လိုက္စမ္းပါကြယ္”
“ ကၽြန္ေတာ္မလုပ္ရဲပါဘူး မာမာဘာဘာခင္ဗ်ား ေတာ္ၾကာဖင္ေပါက္ဝႀကီး ကြဲထြက္သြားမွာကိုတန္ဘိုးရား
စိုးရိမ္ေနပါတယ္ခင္ဗ်ာ ”
တန္ဘိုးရားက စိတ္ထဲတြင္ရွိေနသည့္အတုိင္း ႐ိုးသားစြာေျပာလိုက္မိေလသည္။
“ မင္းစိတ္ထဲမွာ ဘာမွစိုးရိမ္ေနစရာမလိုပါဘူး ေကာင္ေလးရယ္ေနာက္ဆိုရင္မင္းသေဘာက်သြားမွာပါ၊
မာမာဘာဘာက မင္းကိုသင္ၾကားေပးေနတာလို႔ မွတ္ထားလိုက္စမ္းပါ မာမာဘာဘာလဲ အစတုန္းက မင္းအခုျဖစ္
ေနတဲ့စိုးရိမ္မႈထက္အဆေပါင္းမ်ားစြာ ေၾကာက္ရြံ႕စိုးရိမ္ခဲ့ဖူးတာေပါ့ကြယ္ေနာက္ေတာ့လဲ ႐ိုးသြားတာပါဘဲကာမမႈနဲ႔
ပတ္သက္လာရင္ကမာၻသစ္မွာကအာဖရိကထက္ဆန္းၾကယ္တာေတြကအမ်ားႀကီးဘဲကြယ့္လုပ္မွာသာလုပ္စမ္းပါ
မာမာဘာဘာ အတြက္ကခံဖူးတဲ့အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားလြန္းလုိ႔႐ိုးေတာင္ေနပါၿပီကြ ”
မာမာဘာဘာ၏ တိုက္တြန္းေျပာဆိုမႈေၾကာင့္တန္ဘိုးရားလဲ မရဲတရဲႏွင့္ေပ်ာ့ေခြစျပဳေနၿပီျဖစ္ေသာ သူ႔လီး
ႀကီးကို ႏႈိးဆြၿပီး ႀကီးမားထြားႀကိဳင္းကာ ေကာက္တက္ေနေသာ တင္သားမည္းမည္း ႀကီးႏွစ္လံုးၾကားမွ စအိုေပါက္ဝ
သို႔ သူ၏လီးႀကီးကို ေတ့ကာေျဖးေျဖးျခင္း လိုးသြင္းလိုက္ပါေတာ့သည္။ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ေခ်ာင္ေခ်ာင္ကို
လိုးစဥ္ကလို မဟုတ္ပဲ က်ဥ္းၾကပ္ေသာ စအိုႂကြက္သားမ်ားက လိင္တံႀကီးကိုဆြဲညႇစ္ဆီးႀကိဳေနေသာေၾကာင့္ေပ်ာ့
ေခြစျပဳေနေသာ လီးႀကီးမွာ ဖင္ေပါက္ထဲသို႔လိုးထည့္ေနစဥ္မွာဘဲ ျပန္လည္တင္းမာလာရျပန္သည္။
လီးတဝက္ေလာက္ေရာက္ေအာင္ေျဖးေျဖးျခင္း ထိုးသြင္းေနရာမွ တဝက္ေလာက္ဝင္သြားေသာအခါတြင္
တန္ဘိုးရား၏ ကာမမီးေတာက္က အရွိန္ျပင္းစြာ ေတာက္ေလာင္ေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္လီးတဆံုးဝင္ေအာင္ေဆာင့္
သြင္းလိုက္ေလသည္။ အင့္ကနဲ အသံႏွင့္အတူ အဖြားႀကီးမွာ ေလးဘက္ေထာက္ေနရာမွ ဝပ္ဆင္းသြားရသည္။
တားျမစ္ဟန္႔တားျခင္းေတာ့မျပဳေပ။
ေစာက္ဖုတ္ကို လိုးရတုန္းကထက္ ေကာင္းသလို ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ မာမာဘာဘာ၏ တုတ္ခိုင္ေသာ
ခါးႀကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ဆြဲကိုင္ၿပီး တန္ဘိုးရားက အားပါးတရလိုးပါေတာ့သည္။ သူတစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း
တုန္တက္သြားတတ္ေသာ တင္သားစိုင္ႀကီးမ်ားကို ျမင္ေတြ႔ေနရေသာေၾကာင့္တန္ဘိုးရားစိတ္ထဲတြင္သေဘာက်
ေက်နပ္ျခင္းမ်ိဳးျဖစ္မိသည္။
တစ္ခ်က္ျခင္း လိုးေဆာင့္လိုက္အားျပင္းျပင္းႏွင့္ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ေလာက္ဆက္တိုက္ေညႇာင့္ေပလိုက္
စိတ္လြတ္သြားေသာ အခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ အားကုန္လိုးေဆာင့္လိုက္သည္လို လိုးခ်က္ေပါင္းစံုႏွင့္ အာဖရိကန္မႀကီး၏
ဖင္ေပါက္ကိုတန္ဘိုးရားစိတ္ႀကိဳက္လိုးေနမိသည္။နာၾကင္မႈေရာႁပြန္းေနေသာကာမအရသာေၾကာင့္မာမာဘာဘာ
ထံမွေအာ္ဟစ္ျငည္းျငဴသံက ေစာက္ဖုတ္ကိုလိုးေပးစဥ္ကထက္ပိုမိုက်ယ္ေလာင္စြာ ေပၚထြက္လွ်က္ရွိေလသည္။
အစပိုင္းတုန္းကေတာ့မာမာဘာဘာ၏ နာၾကင္စြာျငည္းျငဴသံေၾကာင့္တန္ဘိုးရားမွာလိုးရတာမဝံ့မရဲျဖစ္ကာ
ခပ္ေျဖးေျဖးခ်င္း လိုးေဆာင့္ေနမိေသးသည္။ ေနာက္ေတာ့ တန္ဘိုးရားကိုယ္တိုင္ ကာမမီးေတာက္၏ ဝါးၿမိဳမႈ
ေအာက္တြင္စိတ္ပါလာကာ လိုးခ်က္ေတြ ျပင္းထန္လာရျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ တန္ဘိုးရားမွာ လိုးေနရင္းႏွင့္ခရီးဆံုး
ေရာက္ခါနီးေသာေၾကာင့္ စိတ္ကိုလႊတ္ကာ အားကုန္လိုးေဆာင့္ေသာ အခါတြင္ေတာ့ ေလးဘက္ေထာက္ရက္
ရွိေနေသာ မာမာဘာဘာမွာ ေမွာက္ခံုျဖစ္သြားရသည္အထိ ပိျပားဝပ္ဆင္းသြားရရွာသည္။ ဝမ္းလ်ားေမွာက္ျဖစ္
သြားေသာ မာမာဘာဘာ၏ ဖင္တံုႀကီးေပၚမွေန၍ စအိုေပါက္ေလးထဲသို႔ ဆက္ကာဆက္ကာ လိုးသြင္းေနရင္း
တန္ဘိုးရား၏ လရည္မ်ားက ဖင္ေပါက္ထဲသို႔ပန္းထြက္သြားပါေတာ့သည္။
အခန္း ( ၉ )
ေန႔ရက္ေဟာင္းတို႔က တေျဖးေျဖး ကုန္ဆံုးသြားၾကၿပီး ေန႔သစ္တို႔ အစားထိုးဝင္ေရာက္ လာၾကသည္။
တန္ဘိုးရားပင္သန္မာထြားႀကိဳင္းေသာ လူ႐ြယ္အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားရၿပီး ငယ္႐ြယ္ႏုပ်ိဳမႈတို႔ ေပ်ာက္ဆံုးကုန္ၿပီ
ျဖစ္သည္။ မာမာဘာဘာ၏ တဲတြင္ ေကာင္မေလးမ်ား မရွိေတာ့ေသာေၾကာင့္ တန္ဘိုးရားတို႔ သံုးေယာက္မွာ
လူလြတ္မ်ား ေနထိုင္ေသာ တဲဆီသို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ေနထိုင္ၾကရသည္။ ေန႔ဘက္တြင္ႀကံခင္းမ်ားရွိရာသို႔ ပံုမွန္အလုပ္
ဆင္းၾကရေသာေၾကာင့္သူတို႔၏ ႂကြက္သားမ်ားက ထြားႀကိဳင္းဖြံၿဖိဳးလာၾက၏။
အျခားသူမ်ားႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ပါက သူတို႔သံုးေယာက္လုပ္ရေသာအလုပ္မွာ မ်ားစြာသက္သာေသာ္လဲ သူတို႔
ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ မသိေခ်။ တန္ဘိုးရားမွာ လူျဖဴမ်ားကို မုန္းတီးစိတ္ျဖစ္မိေပမယ့္ သူ႔ကိုေကာင္းမြန္စြာ ဆက္ဆံ
တတ္ေသာ ဒြန္ေဆးဆားကိုေတာ့ မုန္းတီးျခင္းမျဖစ္မိတာကို သူ႔ကိုယ္သူ သတိထားမိသည္။ ဒြန္ေဆးဆားအေပၚ
တြင္ထားရွိေသာ သူ႔စိတ္ေၾကာင့္ ဒြန္ေဆးဆား၏ သားျဖစ္သူႏွင့္ဆံုေတြ႔မိသည့္ အႀကိမ္တိုင္းတြင္လဲ ေလးစားစြာ
ဆက္ဆံျဖစ္ခဲ့သည္။
ေန႔စဥ္ၾကားေနရၿပီး နားယဥ္စျပဳလာၿပီျဖစ္ေသာ စပိန္ဘာသာစကားကိုလဲ သူတို႔အေတာ္အသင့္ေျပာတတ္
ေနၿပီျဖစ္သည္။ မာမာဘာဘာ၏တဲတြင္ေကာင္မေလးမ်ား မရွိေသာ္လဲတန္ဘိုးရားတို႔သံုးေယာက္ကမာမာဘာဘာ
၏ တဲဆီသို႔ညစဥ္ညတိုင္းလိုလိုပင္ေရာက္ျဖစ္ပါသည္။ တနဂၤေႏြေန႔ကိုေရာက္ေသာအခါမ်ိဳးတြင္ေကာင္းမြန္ေသာ
အဝတ္အစားသစ္ကိုဝတ္ဆင္ၾကရၿပီး ဒြန္ေဆးဆားႏွင့္အတူဘုရားေက်ာင္းသို႔လိုက္ပါခြင့္ရတတ္သည္။
ထိုသို႔လိုက္ပါရေသာ အခါမ်ိဳးတြင္အခ်ိဳ႕ေသာကၽြန္မ်ားက ဘုရားရွိခိုးစာမ်ားကို ဂုဏ္ယူဝံ့ႂကြားစြာ လိုက္ဆို
တတ္ၾကသည္ကိုေတြ႔ၾကရျပန္သည္။ တန္ဘိုးရား၏ကိုယ္ပိုင္ယံုၾကည္မႈကေတာ့သူ႔လည္ပင္းတြင္အၿမဲခ်ိတ္ဆြဲထား
ခဲ့ေသာ အာဖရိက ေျမမႈန္႔မ်ားပါဝင္ေသာ အိတ္ကေလးပင္ျဖစ္၏။ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔မွထိုအိတ္ကေလးကိုသူ႔ကိုယ္ေပၚ
မွခြဲခြာခြင့္မေပးခဲ့ဖူးေခ်။
ထို႔ေၾကာင့္လဲ မာမာဘာဘာက ထိုေျမႀကီးထုပ္ေလးကို အဝတ္စေကာင္းမ်ားႏွင့္ မြမ္းမံၿပီး ၾကာရွည္ဝတ္
ဆင္ႏိုင္ေအာင္ ျပဳျပင္ေပးခဲ့ေလသည္။ မာမာဘာဘာကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆိုသည့္ စကားကို ေျပာမထြက္ႏိုင္
ေလာက္ေအာင္ပီတိျဖစ္စြာႏွင့္တန္ဘိုးရားက ေက်းဇူးတင္ေနမိေလသည္။
တစ္ေန႔တြင္ ကၽြန္မ်ားကို လွည့္လည္ၾကည့္ရွဳေနေသာ ဒြန္ေဆးဆားႏွင့္ ဆံုေတြ႔လိုက္ေသာေၾကာင့္
တန္ဘိုးရားက လမ္းေဘးသို႔ဆင္းရပ္ကာ ေရွာင္ေပးလိုက္မိ၏။ သူက စပိန္ဘာသာအသံုးအႏႈန္းႏွင့္ဒြန္ေဆးဆားကို
ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၿပီး ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိေသာအခါ ဒြန္ေဆးဆားက ေရွ႕ဆက္မသြားဘဲ ရပ္လိုက္သည္ကိုေတြ႔ျမင္
လိုက္ရသည္။
“ မင္းေခါင္းကိုေမာ့လိုက္စမ္းကြာ ဒါမွမင္းဘယ္သူလဲဆိုတာကိုငါသိရမွာေပါ့ကြ ”
“ ကၽြန္ေတာ္တန္ဘိုးရားပါ သခင္”
“ ငါထင္ေတာ့ထင္သားဘဲကြ.....ငါ့ေကာင္ေတြထဲမွာ သန္စြမ္းတဲ့ပခံုးသားရွိတာဆိုလို႔ မင္းဘဲရွိတာဘဲ ဒါနဲ႔
မင္းငါ့အတြက္သားဘယ္ႏွစ္ေယာက္လုပ္ေပးႏိုင္ၿပီလဲ ”
တန္ဘိုးရားက လက္ဝါးတစ္ဖက္ကို ေထာင္လိုက္ၿပီး လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုေထာင္ကာ က်န္သည့္လက္
တစ္ဖက္ျဖင့္လက္ေခ်ာင္းသံုးေခ်ာင္းကိုအုပ္ကိုင္ျပလိုက္သည္။
“ဘာကြ ခြန္နစ္ေယာက္ကို ေျပာခ်င္တာလား နာဂိုးဆိုတဲ့ေကာင္နဲ႔ ဖန္တစ္ဆိုတဲ့ေကာင္ေတြက ငါ့အတြက္
ဆယ့္သံုးေယာက္ဆီေပးၿပီးၿပီကြ သူတို႔ကမင္းထက္သာေနၿပီဘဲ”
သည္ေတာ့တန္ဘိုးရားက ေနာက္ထပ္လက္ေခ်ာင္းသံုးေခ်ာင္းကိုေထာင္ျပလိုက္ျပန္သည္။
“ အဲဒါက ဘာသေဘာလဲ ကြ ”
ဒြန္ေဆးဆားက နားမလည္ႏိုင္စြာ ျပန္ေမးလိုက္မိသည္။ တန္ဘိုးရားက လက္ေခ်ာင္း ခြန္နစ္ေခ်ာင္းကို
ေထာင္ျပလိုက္ရင္း
“ ဒါက...ေယာက္်ားေလးေတြပါ သခင္”
ထို႔ေနာက္လက္ေခ်ာင္းသံုးေခ်ာင္းကို ျပန္ေထာင္ျပလိုက္ျပန္ၿပီး
“ ဒါကေတာ့မိန္းကေလးေတြပါ ” ဟုဆိုကာ ျပန္လည္အေျဖေပးလိုက္ေလသည္။
အရင္ကဆို ေက်ာက္႐ုပ္တ႐ုပ္လို ငူငူႀကီးရပ္ကာ ဘာေျပာလို႔ေျပာေနမွန္း မသိေသာဘဝမ်ိဳးကို ေက်ာ္လြန္
လာခဲ့ၿပီမို ့တန္ဘိုးရား ေၾကနပ္ေနမိေလသည္။
“ေအာ္..ဆယ္ေယာက္ရေအာင္စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့တာေပါ့ဆိုးေတာ့မဆိုးပါဘူးဒါေပမယ့္ဟိုေကာင္ေတြထက္
နည္းတာေတာ့အမွန္ဘဲ ေဟ့ ”
သခင္လုပ္သူ၏ ႏွိမ္ခ်ေျပာဆိုမႈေၾကာင့္တန္ဘိုးရား စိတ္ဓါတ္က်သြားမိရသည္။
“ သူတို႔က တန္ဘိုးရားထက္ မိန္းကေလးေတြ ပိုရပါတယ္သခင္ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ လူလြတ္ေဆာင္မွာ
ေနရတာ မ်ားပါတယ္ဒီေတာ့သူတို႔လိုအခြင့္အေရးမ်ိဳးေတြ မရဘူးေပါ့ခင္ဗ်ာ မာမာဘာဘာသာကေလးေမြးႏိုင္ေသး
တယ္ဆိုရင္တန္ဘိုးရားက သူတို႔ေတြထက္ေသခ်ာေပါက္သာပါတယ္ခင္ဗ်ာ ”
တန္ဘိုးရား၏ အေျပာေၾကာင့္ ဒြန္ေဆးဆား သေဘာက်သြားသည္။ သည္ေကာင္ေလး စပိန္လိုေတာင္
အေတာ္တတ္ေနၿပီဘဲ ဟုလဲ စိတ္ထဲမွအသိအမွတ္ျပဳလိုက္မိသည္။
“ ဟုတ္ပါၿပီကြာ ဒါနဲ႔မင္းျမင္းေရာ စီးတတ္သလား ”
“မစီးတတ္ပါဘူးသခင္တန္ဘိုးရားျမင္းေပၚကို တစ္ေခါက္သာ ေရာက္ဖူးပါတယ္ဒါကလဲ ႀကိဳးတုပ္ရက္နဲ႔
ပါခင္ဗ်ာ ”
အဖမ္းခံရစဥ္က အာရပ္ႀကီး၏ျမင္းေပၚတြင္ ႀကိဳးတုပ္ခံရရက္ႏွင့္ လိုက္ပါခဲ့ရပံုကို တန္ဘိုးရားသတိရစြာ
ေျဖလိုက္မိသည္။
“ မစီးတတ္ေသးရင္ေတာ့ သင္ရမွာေပါ့ကြာ မင္းငါ့ရဲ့ ျမင္းထိန္းမျဖစ္ခ်င္ဘူးလား ေကာင္ေလး ျမင္းစီးသင္ဖို႔
အတြက္ကေတာ့ပူစရာမလိုပါဘူးကြာ ငါ့မွာ ရာမြန္ဆိုတဲ့ေကာင္တစ္ေကာင္ရွိတယ္ကြ ဒီေကာင္က မင္းကိုကၽြမ္းက်င္
မႈရွိေအာင္သင္ေပးပါလိမ့္မယ္”
တန္ဘိုးရား ေပ်ာ္ရႊင္သြားမိသည္။ ဒြန္ေဆးဆား၏ ျမင္းထိန္းျဖစ္ရမည္ဆိုပါလွ်င္ႀကံခင္းမ်ားသို႔သြားေရာက္
ကာ အလုပ္လုပ္ရေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။ တန္ဘိုးရားအတြက္က ထိုကိစၥေလာက္ကို အေလးမထားပါ။ ႀကံခင္းမ်ား
တြင္အလုပ္လုပ္ရျခင္းအတြက္ပင္ပန္းသည္လို႔လဲ မထင္မိေပ။ သူေပ်ာ္ရႊင္မိသည္က ဒြန္ေဆးဆား၏ ျမင္းထိန္း
ျဖစ္ခြင့္ရလွ်င္ အဝတ္အစားေကာင္းမ်ားကို ေက်ာ့ေက်ာ့ေရာ့ေရာ့ ဝတ္ဆင္ခြင့္ရေတာ့မည့္ အတြက္ျဖစ္ပါသည္။
တန္ဘိုးရား၏ မထိန္းႏိုင္စြာ ေပၚလြင္ေနေသာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ဒြန္ေဆးဆားက ေစ့ေစ့စပ္စပ္ၾကည့္ေနသည္။
“ ဟာဘားနားမွာရွိတဲ့ ငါ့မိတ္ေဆြတစ္ခ်ိဳ႕ေရွ႕မွာ မင္းကိုငါျပခ်င္တယ္ကြ သူတို႔မင္းကို စိတ္ဝင္စားၾကမွာ
အမွန္ဘဲေဟ့ေကာင္းေကာင္းဝတ္စားၿပီး ေလ့က်င့္ေပးလိုက္ရင္ဟာဘားနားတစ္ခြင္မွာ မင္းက ၾကည့္လို႔အေကာင္း
ဆံုး ျမင္းထိန္းတစ္ေယာက္ျဖစ္လာမွာေသခ်ာတယ္ဒီေတာ့ မင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ငါက အေပါင္းအသင္းေတြေရွ႕မွာ
ႂကြားႏိုင္ေတာ့မယ္ ေကာင္းသေဟ့ ကဲေျပာေနတာၾကာပါတယ္ အခုဘဲစလိုက္စို႔ရဲ့ ေကာင္ေလး မင္းအေစခံ
တန္းလ်ားကို ေျပးေပေတာ့ ၿပီးရင္ရာမြန္ဆိုတဲ့ ေကာင္ကိုရွာၿပီး ငါလႊတ္လိုက္တာလို႔ေျပာ ျမင္းထိန္းအတတ္နဲ႔
ပတ္သက္သမွ် သင္ခိုင္းလိုက္တယ္လို႔ေျပာျပလိုက္ၿပီးေတာ့အဖြားႀကီး အီပီဖာနီးယား ဆီကိုေခၚသြားခိုင္း မင္းဝတ္ဖို႔
ဝတ္စံုသံုးစံုတိုင္းခိုင္းလိုက္အနက္ေရာင္တစ္စုံနဲ႔အျဖဴေရာင္ခ်ည္ထည္ကႏွစ္စံုလို႔ေျပာ...အဲ...အဖြားႀကီးကိုေသခ်ာ
ေျပာရမွာက ေဘာင္းဘီက မင္းအသားနဲ႔ကပ္ေနေအာင္ခ်ဳပ္ခိုင္းဖို႔ဘဲ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ မင္းကျမင္းစီးရေတာ့
မယ့္ေကာင္ကိုး အဲဒါေတြအားလံုးလုပ္ၿပီးသြားရင္ရာမြန္ကိုကားလို႔(စ္) ဆီမင္းကိုေခၚသြားခိုင္း၊ ရွဴးဖိနပ္တစ္ရံနဲ႔ညႇပ္
ဖိနပ္တစ္စံုကိုခ်ဳပ္ခိုင္း ကဲ...ငါေျပာတာေတြမွတ္မိရဲ႕လား”
“ ဟုတ္ကဲ့သခင္.... ဝတ္စံုအနက္တစ္စံု... အျဖဴကႏွစ္စံု.... ရွဴးဖိနပ္တစ္ရန္... ညႇပ္ဖိနပ္ကတစ္ရန္ပါခင္ဗ်...
ရာမြန္ကိုလိုက္ပို႔ခိုင္းရမွာပါ ”
“ ေအး.... ဟုတ္ၿပီ... ဒါဆိုရာမြန္ကိုေျပာဖို႔က ဒီေန႔ဘဲ မင္းကိုျမင္းေပၚကိုေရာက္ေအာင္တင္ေပးၿပီး အၿမီးမွန္း
ေခါင္းမွန္း သိေအာင္သင္ေပးပါလို ့....ဟုတ္ၿပီလား ”
တန္ဘိုးရား ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ခုန္ေပါက္လိုက္မိပါေလသည္။ ဒြန္ေဆးဆား၏ ျမင္းထိန္းျဖစ္ရမည့္အေရးကိုမည္သူ
က ဝမ္းမသာဘဲ ရွိအံ့နည္း။ စိုက္ပ်ိဳးေရးၿခံပိုင္ရွင္ႀကီး၏ ကိုယ္ရံေတာ္ျဖစ္ရေတာ့မည္မဟုတ္ပါလား။ အိမ္ကၽြန္ေတြ
ထက္ပင္သာလြန္ေပေတာ့မည္။ သို႔ေသာ္သူ႔စိတ္ထဲတြင္သိခ်င္မႈတစ္ခုက ကလိကလိျဖစ္ေနမိျပန္သည္။ ေမးရမွာ
လဲ မဝံ့မရဲျဖစ္ေနမိသည္။ သို႔ေသာ္မေမး၍လဲ မျဖစ္ဟု သူကထင္ေနမိသည္။ တန္ဘိုးရား၏ စိတ္လႈပ္ရွားေနမႈကို
ဒြန္ေဆးဆားက အကဲခတ္မိလိုက္ေလသည္။
“ ေကာင္ေလး...ဘယ္လိုလဲကြယ့္...မင္းစိတ္ထဲမွာ ဘာကိုစိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကေနရတာလဲ ”
တန္ဘိုးရားက မွန္ကန္ေစမည့္စပိန္စကားလံုးမ်ားကိုစီစစ္ၿပီး အေျဖေပးလိုက္သည္။
“သေဘာကကၽြန္ေတာ္ဟာမာမာဘာဘာဆီကိုသြားမအိပ္ရေတာ့ဘူးေပါ့ေကာင္မေလးအသစ္ေတြရရင္လဲ
ကၽြန္ေတာ္က မရႏို္င္ေတာ့ဘူးေပါ့ ”
“ ေအာ္ဒါလားကြ မပူစမ္းပါနဲ႔ကြာ ထံုးစံအတိုင္း မင္းကမာမာဘာဘာတဲဆီမွာဘဲ သြားအိပ္ရမွာပါကြ ဟား...
ဟား... ဟာဘားနားတၿမိဳးလံုးကိုတစ္ညတစ္ေလ ေလွ်ာက္သြားတဲ့အခါမ်ိဳးမွာလဲ ပူစရာမလိုပါဘူး ေကာင္ေလးရယ္
ငါ့မွာ အာလီဆိုတဲ့အသားဝါ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္ကြ မင္းသေဘာက်မွာပါ ”
ဒြန္ေဆးဆားမွာသေဘာက်စြာတန္ဘိုးရားကိုေငးေမာၾကည့္ရင္းသူ့မိတ္ေဆြေတြကိုဘယ္လိုႂကြားဝါရမလဲ
စိတ္ကူးကာ ပီတိျဖစ္ေနမိေလသည္။ ၿပီးေတာ့ အဲလစ္(စ္)ႏွင့္ အတူတူအိပ္သည့္ အခါတြင္ေျပာျပရေပဦးမည္။
အဲလစ္(စ္)ကို သူ႔အေတြးထဲထည့္လိုက္လွ်င္သူေပ်ာ္သလိုျဖစ္ရသည္။ ျပင္သစ္သူ အဲလစ္(စ္)က သူ႔အတြက္ဇနီး
ေကာင္းတေယာက္ျဖစ္လာႏိုင္သည္။
သူမသည္အလြန္လွပေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ျဖစ္၏။ အဆင္သင့္တာတစ္ခုက ဟာဘားနားသို႔ သြား၍
အဲလစ္(စ္)ႏွင့္သူအိပ္ေသာအခါမ်ားတြင္အဲလစ္(စ္)၏ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေရခ်ယ္ကိုတန္ဘိုးရားႏွင့္အိပ္ခိုင္းႏိုင္သည္။
ေနာက္တစ္ပတ္ဆိုအဲလစ္(စ္)ႏွင့္ေတြ႔ရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ကာမဆႏၵျပင္းျပလာတတ္ေသာ အခါမ်ိဳးတြင္အမည္း
ကၽြန္မေတြကို ေခၚလိုးျပစ္လိုက္ခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္မိတတ္သည္။ သို႔ေသာ္လဲ အခုအခ်ိန္ထိေတာ့ တစ္ခါမွ ေခၚမလိုး
ဖူးေသးေပ။
တကယ္ေတာ့ဒြန္ေဆးဆားအေနႏွင့္လွပေပ်ာ့ေပ်ာင္းၿပီး ျဖဴေဖြးႏုနယ္ေသာ မိန္းမလွမ်ိဳးကိုသာ သေဘာက်
ႏွစ္ၿခိဳက္၏။ အဲလစ္(စ္)၏ ကိုယ္သင္းရနံ႔ကို အမည္းကၽြန္မေတြႏွင့္ မႏႈိင္းယွဥ္သာပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္တစ္ပတ္ေတာ့
ေအာင့္အီးေစာင့္စားရေပဦးမည္။ အဲလစ္(စ္)ကလဲ သူ႔ကို ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားေနလိမ့္မည္ဟု သူေတြးထင္လိုက္မိ
သည္။ အဲလစ္(စ္)ဆိုေသာ ျပင္သစ္သူမိန္းမေခ်ာကိုသူေတြ႔ခ်င္ေနၿပီျဖစ္ပါသည္။
တန္ဘိုးရားမွာသူ႔အတြက္ဝတ္စံုမ်ားကိုေစာင့္စာရင္းရာမြန္၏ျမင္းစီးသင္တန္းကိုတက္ရင္းမာမာဘာဘာ၏
တဲဆီသို႔လဲ ညစဥ္ညတိုင္းသြားေရာက္၍အိပ္ရေလသည္။ ဝတ္စံုမ်ားရေသာအခါ အနက္ေရာင္ဝတ္စံုသည္သူ႔သခင္
ဒြန္ေဆးဆား ဝတ္တတ္ေသာဝတ္စံုႏွင့္ တေထရာတည္း ျဖစ္ေနသည္။ အျဖဴေရာင္ႏွစ္စံုကေတာ့ မတူေခ်။ အျဖဴ
ေရာင္ဝတ္စံုက စပိန္ဆန္ဆန္မဟုတ္ဖဲ က်ဴးဘားတို႔ဝတ္ေနၾက ဝတ္စံုမ်ားလိုျဖစ္သည္။ ထိုအျဖဴေရာင္ဝတ္စံုမ်ားကို
ဒြန္ေဆးဆားႏွင့္အတူ ဟာဘားနားတစ္ခြင္ကို ေလွ်ာက္သြားသည့္အခါ ဝတ္ဆင္ရၿပီး အနက္ေရာင္ကိုေတာ့
သြားေလရာ ယူေဆာင္သြားရေလသည္။
သူ႔သခင္ဒြန္ေဆးဆား ေနာက္ဆံုးခရီးစဥ္ေရာက္သြားေသာေနရာ၊ ျမင္းထိန္းအျဖစ္သို႔သူတာဝန္ယူရေသာ
အခါတြင္ ထိုအနက္ေရာင္ဝတ္စံုကို ေျပာင္းလဲဝတ္ဆင္ခြင့္ ရရွိခဲ့ေတာ့၏။ ဟာဘားနားသို႔ မသြားခင္တစ္ရက္က
သူ႔သခင္ ဒြန္ေဆးဆား၏ မိတ္ေဆြမ်ားျဖစ္ေသာ ေရမန္ဒိုဘတ္တာမြန္ဘီထံသို႔ ညလံုးေပါက္ အလည္သြားရာ
သူ႔ကိုပါ ေခၚေဆာင္သြားခဲ့သည္။ ေရမန္ဒိုသည္ဖင္ကာဒီလက္(စ္)ဒီလီးစီးယက္စိုက္ပ်ိဳးေရးၿခံႀကီး၏ ပိုင္ရွင္ျဖစ္ၿပီး
သူ၏ စိုက္ပ်ိဳးေရးၿခံမွာ ကာဒင္နပ္(စ္)ၿမိဳ႕ အနီးတြင္ရွိေလသည္။
သခင္ေနာက္မွ လိုက္ပါရင္း လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ေတြ႔ရေသာ အမည္းမမ်ားက လက္ျပႏႈတ္ဆက္ၾက
ေသာေၾကာင့္ျပန္လည္ႏႈတ္ဆက္ေနရသည္ႏွင့္တန္ဘိုးရားမွာ မေမာႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနမိသည္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္
တြင္အျဖဳမမ်ားကိုလဲေတြ႔ရၿပီး အျဖဴမကိုလိုးခြင့္ရရင္ဆိုေသာ တန္ဘိုးရား၏ စိတ္ကူးယဥ္မႈက ခၽြန္းမအုပ္ႏိုင္ေအာင္
ျဖစ္မိရသည္။
အမည္းမ်ားႏွင့္ ဘယ္လိုမွမႏႈိင္းရက္ေလာက္ေသာ အျဖဴမမ်ားကို ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ေငးေမာရင္း စိတ္ကူး
ထဲမွာ အဝတ္ခၽြတ္ၾကည့္ေနမိရာ တန္ဘိုးရားလီးႀကီးမွာ ေတာင္မတ္လာရသည္။ ကၽြန္မည္းမေတြလိုသာ ဒီလူျဖဴမ
ေတြက အလိုးခံခဲ့လွ်င္လူမည္းတို႔၏စြမ္းေဆာင္ခ်က္ေတြကို အျဖဴမတို႔ ဧကန္သေဘာက်ေပလိမ့္မည္ဟု သူကယံု
ၾကည္ေနမိ၏။
ထိုသို႔ သြားေနရင္းက မြန္းလြဲပိုင္းသာသာေလာက္တြင္ေရမန္ဒို၏ စိုက္ပ်ိဳးေရးၿခံသို႔ ေရာက္ရွိေတာ့သည္။
တန္ဘိုးရားက သူ႔ျမင္းေပၚမွအျမန္ဆင္းၿပီး ဒြန္ေဆးဆား ဆင္းရန္အတြက္သြားေရာက္အကူအညီေပးရေလသည္။
သူက ျမင္းကုန္းႏွီးမ်ားကိုဖယ္ရွားလိုက္ကာ ျမင္းႏွစ္ေကာင္ကိုဆြဲသြားမည္ျပဳေသာအခါ ဒြန္ေဆးဆားက လက္ကာ
ျပလိုက္ၿပီး ေခါင္းကိုတြင္တြင္ခါယမ္းေလသည္။
“ေဟ့...ဒို႔ကဒီမွာ ဧည့္သည္ေလ ကြယ္... ဒီေတာ့ အခိုင္းအေစေတြ ေရာက္လာေအာင္ေစာင့္ရလိမ့္မယ္၊
မင္းကငါနဲ႔ တူတူလိုက္ခဲ့ရမယ္၊ သူတို႔ရဲ့ေကာင္ေလးေတြက ျမင္းကို ဂ႐ုစိုက္ၾကပါလိမ့္မယ္၊ ၿပီးေတာ့မွ ဒို႔ပစၥည္း
ေတြကို ဂ႐ုတစိုက္ သယ္ေဆာင္ၾကရဲ့လားဆိုတာကို မင္းကသြားၿပီး စစ္ေဆးၾကည့္႐ံုပဲ၊ ဒို႔ဝင္သြားတာနဲ႔ အိမ္ေစ
တစ္ေယာက္က ဒို႔ကိုလာေတြ႔ၿပီး ငါ့ရဲ့အခန္းဟာ ဘယ္အခန္းဆိုတာ မင္းကိုလိုက္ျပလိမ့္မယ္။ အဲဒီအခါက်မွမင္းဟာ
ငါ့ပစၥည္းေတြကို သယ္ေဆာင္ၿပီး ေနရာခ်ေပးရမယ္၊ ၿပီးေတာ့ အဲဒီအေစခံကို မင္းေနရမယ့္ အခန္းကိုေမး၊ အဲဒီမွာ
မင္းေန၊ ဝတ္စံုအျဖဴကိုအမည္းနဲ႔လဲဝတ္လိုက္၊ ရွဴးဖိနပ္ေရာေပါ့၊ အားလံုးၿပီးတာနဲ႔ငါ့အခန္းကိုျပန္လာၿပီး ငါ့ကိုေစာင့္
ေပါ့ဟုတ္ပလား ”
တန္ဘိုးရားက သူ႔သခင္မွာၾကားသည့္အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ေလသည္။ အဝတ္မ်ားလဲလွယ္ဝတ္ဆင္ၿပီးသြား
ေသာအခါ သူ႔ကိုယ္သူအေတာ္ပင္ဘဝင္က်ေနမိျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္အိမ္ႏွင့္ အခန္းအေနအထားမ်ားကို လွည့္
လည္ၾကည့္ရွဳရင္း သူ႔သခင္အခန္းရွိရာသို႔ ေရာက္ခဲ့ေတာ့သည္။ ထိုအခါတြင္သူ႔သခင္အတြက္ဘာမွလုပ္ေပးစရာ
မရွိေတာ့ေၾကာင္းကိုေတြ႔လိုက္ရသည္။
ဒြန္ေဆးဆားမွာ အဝတ္မ်ား လဲၿပီးေနၿပီျဖစ္ၿပီး ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္း၍စားေသာက္ရန္ပင္အဆင္သင့္ျဖစ္ေန
ေပၿပီ။ သူက တန္ဘိုးရားကိုသြားခြင့္ျပဳလိုက္ၿပီး ေအာက္ထပ္ရွိမီးဖိုေဆာင္သို႔သြား၍ စားေသာက္ရန္မွာၾကားလိုက္
သည္။ သည္အခ်ိန္မွာ တန္ဘိုးရားအဖို႔သြက္လက္စြာ လႈပ္ရွားရေလသည္။ ေအာက္ထပ္ရွိခန္းမထဲတြင္ဧည့္သည္
မ်ားႏွင့္ျပည့္လုမခန္းျဖစ္ေနၿပီမဟုတ္ပါလား။ ထိုအခန္းကိုတန္ဘိုးရား ကမန္းကတမ္း ျဖတ္သန္းသြားစဥ္က်ဴးဘား
လူမ်ိဳး ႏွစ္ေယာက္၏ ေမးျမန္းျခင္းကိုခံရေလသည္။
“ မင္းက...ဘယ္သူ႔လူလဲ ”
အႀကိမ္တိုင္း သူက ဒြန္ေဆးဆား၏လူဟူ၍ ဝံ့ႂကြားစြာ အေျဖေပးလိုက္ေလသည္။ မီးဖိုေဆာင္သို႔ ေရာက္
ေသာအခါဝယ္အိမ္လုပ္သားမ်ားက ရွဳပ္ယွက္ခတ္ေအာင္အလုပ္ရွပ္ေနၾကသည္ကိုေတြ႔ရသည္။ အခ်ိဳ႕က လင္ဗန္း
ႀကီးမ်ားကို သယ္ေဆာင္၍ ထြက္သြားလိုက္ၾက၊ ျပန္ဝင္လာလိုက္ၾက အခ်ိဳ႕က စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားကို ျပင္ဆင္
ေနၾကႏွင့္ဘယ္သူကမွသူ႔အတြက္စားစရာဟူ၍ လုပ္မေပးႏိုင္ၾက၊ ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ၾကေခ်။
သို႔ေသာ္လဲကၽြန္မည္းမမ်ားကမူသူ႔အားဖိတ္ေခၚသည့္မ်က္ဝန္းမ်ားႏွင့္ၾကည့္ေနၾကသည္ကိုတန္ဘိုးရားေတြ႔
လိုက္ရေလသည္။ ထိုအခါတန္ဘိုးရား၏ ရမၼက္ဆႏၵမ်ားသည္ရင္တြင္းသို႔လွ်ံတက္လာၾကရျပန္သည္။ အခြင့္အေရး
ေပးလာရင္ေတာ့ျဖင့္ေတြ႔ၾကေသးတာေပါ့ဟူေသာ အၿပံဳးမ်ိဳးျဖင့္သူကျပန္ၿပံဳးျပလိုက္မိေလသည္။
ရွပ္ယွက္ခတ္ဆူညံမႈတို႔သည္ အခ်ိန္တန္ေတာ့လဲ ၿပီးဆံုးသြားရသည္။ တန္ဘိုးရားလဲ ဆာေလာင္ေနၿပီ
ျဖစ္ေသာ သူ႔ဝမ္းဗိုက္ကို ျဖည့္တင္းရန္ေျပာဆိုခြင့္ရသြားၿပီး စားေသာက္ဗိုက္ျဖည့္ ၿပီးေသာအခါ သူ႔သခင္အိပ္ခန္းရွိ
ရာသို႔ သြားေရာက္၍ ေစာင့္ေနရန္ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ အေပၚထပ္သို႔ တက္လာၿပီး သူ႔သခင္အိပ္ခန္းရွိရာသို႔
သြားေရာက္စဥ္တစ္ခုေသာအခန္းကိုအျဖတ္စားပြဲႀကီးႀကီးတြင္ေယာက္်ားမ်ားသာ ဝိုင္းထိုင္ေနၾကသည္ကိုျမင္ေတြ႔
လိုက္ရ၏။ အားလံုးေသာ လူမ်ားက ဒြန္ေဆးဆားကိုၾကည့္ကာ သေဘာက် ရယ္ေမာေနၾကေလသည္။
ထိုစဥ္အခန္းတြင္းသို႔ ျဖတ္ဝင္လာေသာတန္ဘိုးရားကို ဒြန္ေဆးဆားကေတြ႔ ျမင္သြားေလသည္။ ဒြန္ေဆး
ဆားက တန္ဘိုးရားကိုၾကည့္ေနရာမွသူ႔မိတ္ေဆြမ်ားဘက္သို႔လွည့္လိုက္ၿပီး
“ ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႔....ေဟာဒီမွာဘဲ လူႀကီးမင္းတို႔ ”
သူက လက္တစ္ဖက္ကို တန္ဘိုးရားဘက္သို႔ ေဝွ႔ယမ္းၿပီးေျပာလိုက္သည္တြင္လက္ခလယ္ရွိစိန္လက္စြပ္
အေရာင္က ဝင္းကနဲေတာက္ပသြား၏။
“ ေဟာဒီမွာဘဲေလ ျမင္ၾကၿပီမဟုတ္လား ခင္ဗ်ာတို႔မေျဖရွင္းႏိုင္ေသးတဲ့ပုစာၦရဲ႕အေျဖပါဘဲဗ်ား အဲဒါ က်ဳပ္ရဲ့
ကၽြန္တန္ဘိုးရားဆိုတာပါဘဲ လူႀကီးမင္းတို႔ ”
သူက ေျပာရင္းလက္ဟန္ႏွင့္ တန္ဘိုးရားကိုေခၚ၍ သူ႔အနားတြင္ရပ္ေစလိုက္ၿပီး သူ႔စကားကို ဆက္လိုက္
ျပန္၏။
“အမွန္ပါဘဲလူႀကီးမင္းတို႔လြန္ခဲ့တဲ့သံုးႏွစ္ေလာက္ကက်ဳပ္ေျပာခဲ့တဲ့စီမံကိန္းအတိုင္းမြန္တာဘိုစိုက္ပ်ိဳးေရး
ၿခံအတြက္အာဖရိက ကလာမယ့္ကၽြန္ေတြကို အားကိုးေနရျခင္းက ဖယ္ရွားလိုက္မႈရဲ့ သာဓကပါဘဲ ဒီစီမံခ်က္ကို
ပထမဆံုး အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးခဲ့တဲ့အထဲက လူႀကီးမင္းတို႔ေရွ႕ေမွာက္မွာရပ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးတန္ဘိုးရားရဲ့
အေၾကာင္းကို နဲနဲေျပာျပပါမယ္သူ႔ကိုစဝယ္တုန္းက က်ဳပ္အတြက္ဆယ့္ရွစ္ေယာက္ေလာက္ရေအာင္မ်ိဳးပြားယူ
မယ္လို႔ မွန္းထားခဲ့တာပါ အခုေတာ့ သူက က်ဳပ္အတြက္ အေယာက္ႏွစ္ဆယ္ေတာင္ ေပးခဲ့ၿပီးပါၿပီဗ်ား ဒီေတာ့
ဒီငနဲဟာ သံုးႏွစ္အတြင္း အေယာက္ႏွစ္ဆယ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ မိန္းကေလး ငါးေယာက္ပါၿပီး က်န္တာ ေယာက္်ား
ေလးေတြပါဘဲ အားလံုးသန္စြမ္း က်န္းမာၾကပါတယ္ ဒီေတာ့ကာ က်ဳပ္ေျပာႏိုင္တာက ဒီငနဲကို သန္႔ျပန္႔တဲ့
အမည္းမေလးေတြ ရွာေပးလိုက္မယ္ဆိုရင္အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ေတာ့ ေနာက္ထပ္အသံုးျပဳလို႔ ရဦးမယ္ဆိုတာ
အေသအခ်ာပါဘဲ၊ အာဖရိက ကေနဝယ္တဲ့အမည္းေတြထက္သာၿပီး လိမၼာယဥ္ေက်းတဲ့မ်ိဳးသန္႔သန္႔ေလးေတြလဲ
ရမယ္ေလ အဲဒါက်ဳပ္ေျပာတဲ့စီမံကိန္းရဲ႕ လက္ေတြ႔အသီးအပြင့္ဘဲ မဟုတ္လား လူႀကီးမင္းတို႔ ”
“ အလြန္ေတာ္တဲ့ဒြန္ေဆးဆား ပါဘဲဗ်ာ ”
လူရြယ္တစ္ဦးက တန္ဘိုးရားကိုသေဘာက်စြာၾကည့္ရင္း ဒြန္ေဆးဆားကိုခ်ီးက်ဴးေျပာဆိုလိုက္ျခင္းျဖစ္၏။
“ခင္ဗ်ားေကာင္က လူေခ်ာတစ္ေယာက္လဲျဖစ္တယ္ဗ်...ေတြ႔ဘူးတဲ့အမည္းေကာင္ေတြနဲ ့လဲ လံုးဝမတူဘူး”
အျခားတစ္ေယာက္က ဝင္ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
“ မွန္လိုက္ေလ လူႀကီးမင္းတို႔ရာ....ခင္ဗ်ားတို႔ အေနနဲ႔ ဒီလိုေကာင္မ်ိဳးကို ေတြ႔ဘူးၾကမယ္ မဟုတ္ဖူးဗ်ိဳ႕
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ က်ဳပ္ေကာင္က ေဟာင္ဆာမင္းမ်ိဳးဗ် အာဖရိကတုိက္ရဲ႕ အေကာင္းဆံုး ေသြးဆိုလဲ မမွား
ဘူးေပါ့ဗ်ာ ဦးေခါင္းပံုသ႑န္ကိုၾကည့္ပါ၊ က်ယ္ျပန္႔တဲ့နဖူးကိုေလ့လာပါ၊ ေျဖာင့္တန္းတဲ့ႏွာတံနဲ႔ ႏွေခါင္းေပါက္
ကိုဆန္း စစ္ပါဦး၊ ႏႈတ္ခမ္းပါးေတြနဲ႔တစ္ကိုယ္လံုးကိုလဲ အကဲခတ္ၾကပါဦးေလ ဒီေကာင္ေလးမွာ ဘာမ်ားအျပစ္
ေျပာစရာေတြ႔လို႔တုန္း ”
တန္ဘိုးရားအား သေဘာက်စြာ ၾကည့္ေနခဲ့ေသာ လူရြယ္က သူ႔ေနရာသို႔လာခိုင္းၿပီး လက္ေမာင္းႂကြက္သား
မ်ားကိုကိုင္တြယ္ၾကည့္ေနျပန္သည္။
“ ဟို....အထိုးအသတ္ေကာင္းတဲ့တိုဂိုဘရားဘိုး ဆိုတဲ့ေကာင္နဲ ့မတူဘူးလား ဒြန္ေဆးဆား ”
“ ဒီေကာင္ေလးက သားေဖာက္တဲ့ေကာင္ဘဲေလ ေရမန္ဒို...ထိုးသတ္ဖို႔မေကာင္းပါဘူး ”
ဒြန္ေဆးဆားက ထိုသူအား အမည္ေခၚကာ အေျဖျပန္ေပးလိုက္ေသာေၾကာင့္တန္ဘိုးရားမွာမိမိကိုသေဘာ
က်စြာကိုင္တြယ္ၾကည့္႐ႈေနသူမွာ ၿခံပိုင္ရွင္ျဖစ္ေၾကာင္းသိလိုက္ရေလသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္က်န္သည့္လူမ်ားကပါ
တန္ဘိုးရားကို ဝိုင္းဝန္းၾကည့္ရွဳ စမ္းသပ္ၾကေလေတာ့သည္။ ဒြန္ေဆးဆားမွာ ကုလားထိုင္ေပၚသို႔ ေက်ာမွီထိုင္ခ်
လိုက္ၿပီး သူ႔ကၽြန္အား သေဘာက် ေက်နပ္ေနၾကသည့္အျဖစ္ကိုဂုဏ္ယူစြာၾကည့္ေနလိုက္ေလ၏။
“ဒီမွာ ဒြန္ေဆးဆား....ဒီေကာင္ဟာ ႐ိုး႐ိုးဝတ္ေနၾက နံငယ္ပိုင္နဲ႔ဆိုရင္ပိုၿပီးၾကည့္လို႔ေကာင္းမွာအမွန္ဘဲဗ်”
အားလံုးလိုလို မိမိေနရာမ်ားသို႔ ျပန္ထိုင္သည့္တိုင္ေအာင္ေရမန္ဒိုက တန္ဘိုးရားအနီးတြင္ရပ္လွ်က္သာရွိ
ေသးသည္။ သူက တန္ဘိုးရားပခံုးကိုတစ္ခ်က္ပုတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ဒြန္ေဆးဆားဘက္သို႔လွည့္လိုက္၏။
“ ဒီေကာင္ေလးကိုကၽြန္ေတာ့္ကို ျပန္ေရာင္းမလား ”
ဒြန္ေဆးဆားက ေခါင္းကိုခါယမ္းလိုက္၏။
“ ဒီလိုဆိုရင္လဲ ခင္ဗ်ား ဒီေကာင္ေလးကို ေရာင္းထုတ္ေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္တဲ့အခါက်ရင္ကၽြန္ေတာ့္ကို
ေရာင္းဖို႔ပထမဆံုး စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္”
ေရမန္ဒိုက စိတ္ပ်က္သြားျခင္းမရွိဘဲ အခြင့္အေရးတစ္ခုကိုထပ္မံေတာင္းခံလိုက္ျပန္သည္။
“ ေကာင္းပါၿပီေရမန္ဒိုအဲဒီလိုစိတ္ကူးေပါက္လာရင္ေတာ့ခင္ဗ်ားကိုပထမဆံုး စဥ္းစားေပးပါ့မယ္ဒါေပမယ့္
က်ဳပ္က သူ႔ကိုေရာင္းလိုက္ဖို႔စိတ္ဆႏၵမရွိပါဘူးေလ ”
အခုမွတန္ဘိုးရား သက္ျပင္းခ်လိုက္ႏိုင္ရွာသည္။ အေျခအေနဆိုးကေန အခုမွအေကာင္းဘက္သို႔ေသခ်ာ
သြားရသည္မဟုတ္လား။ သူ႔အေနႏွင့္ မြန္တာဘိုကို မခြဲလိုပါ။ ဒြန္ေဆးဆား ေရာင္းပစ္လိုက္မွာကို သူစိုးရိမ္ေနမိ
သည္။ သို႔ေသာ္ေရမန္ဒိုက အေလွ်ာ့ေပးခ်င္ပံုမရေသးေပ။
“ ေအးဗ်ာ မေရာင္းဘူးဆိုရင္လဲ ဒီအေကာင္ကိုတစ္ပတ္ေလာက္ေရာင္းေပါင္သေဘာမ်ိဳး က်ဳပ္ကိုေပးထား
ပါ လားဗ်ာ ”
“ ဒီလိုေတာ့ျဖစ္ႏိုင္ေကာင္းပါတယ္ေလ ”
ဒြန္ေဆးဆားက အိမ္ရွင္ကို အားနာသလို အေျဖမ်ိဳးျပန္ေပးလိုက္ရင္း ရွည္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ေဆးျပင္းလိပ္ျပာ
မ်ားကိုေတာက္ေျပာင္ေနေသာၾကမ္းခင္းေပၚသို႔ေခၽြခ်လိုက္ေလသည္။
“ ဒါေပမယ့္ သူက က်ဳပ္အတြက္လိုေနေသးတယ္ေလ လူႀကီးမင္းသိတဲ့အတိုင္း သူကက်ဳပ္ရဲ ့ျမင္းထိန္းရာ
ထူးကိုတာဝန္ယူထားတာ မဟုတ္လား တစ္ပတ္ေလာက္ထားျပစ္ခဲ့ဖို႔ဆိုတာေတာ့သိပ္မလြယ္လွဘူးထင္ပါရဲ့ ”
“ ဒီလိုဆိုရင္လဲ ဒီတစ္ညေတာ့ျဖစ္ႏိုင္ေကာင္းရဲ့မဟုတ္လား ဒြန္ေဆးဆားခင္ဗ်ား ”
ေရမန္ဒိုက အိမ္ရွင္ျဖစ္ေသာ အခြင့္အေရးကို အမိအရအသံုးခ်ကာ စကားကြန္႔တက္လိုက္ေသာေၾကာင့္
ဒြန္ေဆးဆားမွာ အၾကပ္႐ိုက္သြားရရွာေလသည္။
“ ခြင့္ျပဳပါဗ် ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးသည္ရဲ့ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေကာင္မေလးနဲ႔ လႊတ္ေပးလိုက္ခ်င္လို႔ပါဗ်ာ ေကာင္မ
ေလးက အ႐ုပ္ေလးလို လွပါတယ္ဗ် အပ်ိဳစစ္သလားလဲမေမးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမက သူ႔ေကာင္မေလးကို ဘယ္
ေကာင္မွ လက္ဖ်ားနဲ႔ အတို႔ခံတာမဟုတ္ဖူး လြန္ခဲ့တဲ့ အပါတ္ကဘဲ ကၽြန္ေတာ္ေျပာပါတယ္၊ မင္းရဲ့ကိုယ္လုပ္ေတာ္
ဂ်ဴလီတာဟာ သားေဖာက္ဖို႔ ေကာင္းၿပီလို႔ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးက ဘာျပန္ေျပာလဲဆိုရင္ေဟာဒီစိုက္ပ်ိဳးေရး
ၿခံႀကီးတစ္ခုလံုးထဲမွာရွိတဲ့ ကၽြန္ငနဲေတြထဲမွာ သူ႔ေကာင္မေလးနဲ႔ တန္တာမရွိဘူးတဲ့ေလ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္
ကိုယ္တုိင္ဘဲ လုပ္လိုက္ခ်င္တာမွဗ်ာ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမက အင္မတန္မွ အူတိုတဲ့မိန္းမဗ်၊ ဒီေတာ့ မိတ္
ေဆြႀကီး ဒြန္ေဆးဆားကဘဲ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္းဆိုတဲ့အတိုင္း လိုက္ေလ်ာေစခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ ထိုက္သင့္တဲ့ တန္ရာ
တန္ဘိုးကိုလဲ မနစ္နာေစရပါဘူး”
ဒြန္ေဆးဆားက ေငြေရးေၾကးေရးကိုဂ႐ုမစိုက္ဟန္ျဖင့္လက္ခါျပလိုက္ၿပီး တန္ဘိုးရားကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္၏။
“ ကဲ.....ငါ့ေကာင္ႀကီး.....မင္းရဲ ့သေဘာထားကေရာ ဘယ္လိုလဲကြ”
“ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကေတာ့အဆင္သင့္ပါဘဲ သခင္”
“ဒြန္ေရမန္ဒိုရဲ ့ကၽြန္မကိုမင္းေကာင္းေကာင္းကိုင္ႏိုင္တယ္ေပါ့...ဟုတ္လား”
“ဟုတ္ကဲ့ပါ....သခင္....စမ္းသပ္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်”
“အလုပ္ကိုတာဝန္ေၾကမယ္ေပါ့”
“တာဝန္ေၾကပါေစ့မယ္သခင္၊စိတ္ခ်ပါ”
ဒြန္ေဆးဆားက သူ႔မိတ္ေဆြျဖစ္ေသာ အိမ္ရွင္ေရမန္ဒိုဘက္သို ့လွည့္လိုက္ျပန္သည္။
“ ကဲ ေရမန္ဒို ေကာင္ေလးဟာ ဒီညအဖို႔ေတာ့ ခင္ဗ်ားရဲ့ သေဘာပါဘဲ သူကလဲစိတ္ဝင္စားတယ္ဆိုေတာ့
သူ႔အတြက္က်ဳပ္က ေကာင္းေကာင္းတာဝန္ယူပါ တယ္ေလ”
“ ဒီလိုပြဲမ်ိဳးကိုက်ဳပ္တို႔အနီးကပ္ၾကည့္ခြင့္ရရင္ပိုေကာင္းမယ္ဗ် က်ဳပ္စိုက္ပ်ိဳးေရးၿခံမွာဆိုရင္က်ဳပ္က အဲဒီလို
အနီးကပ္ၾကည့္ေနၾကဗ် ”
ထိုစဥ္ဆန္ေဂ်းဆိုေသာ အသက္ႀကီးႀကီး စိုက္ပ်ိဳးေရးၿခံပိုင္ရွင္က ဝင္ေရာက္ေျပာဆိုလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
“ က်ုပ္အေနနဲ ့တန္ဘိုးရားကိုတရိစာၦန္တစ္ေကာင္လိုအျပည့္အဝ သေဘာမထားႏိုင္ပါဘူး ”
ဒြန္ေဆးဆားက မႏွစ္ၿမိဳ႕ဟန္ႏွင့္အေျဖေပးလိုက္သည္။
“ သူဟာ တရိစာၦန္တစ္ေကာင္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္၊ ဒါေပမယ့္သူဟာလူေတြလိုဘဲ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔လမ္းေလွ်ာက္
တတ္ပါတယ္ဗ်၊ ၿပီးေတာ့ လူေတြလိုဘဲ ခံစားမႈဆိုတာရွိပါတယ္ ဒီေတာ့ က်ဳပ္ေမးစမ္းပရေစ ဆီညိဳရာ ဆန္ေဂ်း
ခင္ဗ်ားဒီလိုအလုပ္လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ လူႏွစ္ဆယ္ေလာက္က ဝိုင္းၾကည့္ေနမယ္ဆိုရင္ခင္ဗ်ားဘယ္လိုခံစားရမလဲ
ခင္ဗ်ားေနရာမွာ ခင္ဗ်ားဘာဘဲလုပ္လုပ္ပါ က်ဳပ္ေကာင္ေလးကိုေတာ့ ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူးဗ်ာ စိတ္ဆိုးလဲမတတ္ႏိုင္ဘူး
ရွင္းရဲ့လား ”
အသက္ႀကီးႀကီး စိုက္ပ်ိဳးေရးၿခံပိုင္ရွင္ဆန္ေဂ်းမွာ ဒြန္ေဆးဆား ေမးခြန္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ဒြန္ေဆးဆား
အရွိန္အဝါႏွင့္သူ႔ဂုဏ္သိကၡာ ေၾကာင့္လည္းေကာင္း ေနရာတြင္ပင္အိေႁႏၵရစြာ ျပန္ထိုင္ေနလိုက္ရေလ၏။
“ ကဲ...ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္မေလးကိုေခၚလိုက္ပါေတာ့မယ္”
အိမ္ရွင္ျဖစ္သူ ေရမန္ဒိုက မလိုလားအပ္ေသာ တင္းမာမႈမ်ား မျဖစ္ေပၚေစရန္ အာ႐ံုလႊဲသည့္အေနႏွင့္
ဝင္ေျပာလိုက္သည္။
“ ေကာင္မေလးကိုလူႀကီးမင္းတို႔ကို ျမင္ေတြ ့ဖူးေစခ်င္တဲ့သေဘာေပါ့ခင္ဗ်ာ ”
ေရမန္ဒိုက ေနရာမွထ၍ နံရံတစ္ဖက္ဆီသို႔ေလွ်ာက္သြားလိုက္ၿပီး ေခါင္းေလာင္းႀကိဳးကိုဆြဲလိုက္ေလသည္။
ေခါင္းေလာင္းသံက ေအာက္ထပ္မီးဖိုေဆာင္ရွိရာတြင္ေပၚထြက္လာ၏။ မၾကာခင္ပင္စားဖိုမႈးက အေျပးတစ္ပိုင္း
ေရာက္ရွိလာေတာ့သည္။
“ အမိန္႔ရွိပါ သခင္”
ထိုလူက ဒြန္ေရမန္ဒိုရွိရာဘက္သို႔ကိုယ္ကိုကိုင္းညႊတ္ကာ ေမးလိုက္ေလသည္။
“ ကလီမင္တီမင္းသခင္မဆီကိုသြား၊ သူ႔ေကာင္မေလး ဂ်ဴလီတာကို ငါကေခၚခိုင္းလိုက္တယ္လို႔ ေျပာ...
သူခြင့္ျပဳရင္ဂ်ဴလီတာကိုရွာၿပီး ဒီကိုခုခ်က္ျခင္းေခၚလာခဲ့ဟုတ္ၿပီလား ”
“ ဂ်ဳလီတာ....ဟုတ္လားသခင္”
ကလီမင္တီ၏ မ်က္ဝန္းအစံုက မယံုႏိုင္သလိုေရမန္ဒိုအားၾကည့္ရင္း ျပန္ေမးလိုက္ေလသည္။
“မင္း..ငါေျပာတာ မၾကားလိုက္ဖူးလား ကလီမင္တီ”
“ ၾကားပါတယ္သခင္ဒါေပမယ့္ဘာျပဳလို့သခင္က ဂ်ဴလီတာကိုအလိုရွိေနတာလဲ သိခြင့္ရႏိုင္မလားခင္ဗ်ာ”
ျပန္လည္ေမးခြန္း ထုတ္ခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ ထက္ျမက္ေသာ ဓါးသြားအလား ေရမန္ဒို၏ ေဒါသသံက
စူးရွစြာ ထြက္ေပၚလာ၏။
“ ငါလုပ္မယ္အလုပ္ကို မင္းကဘာျဖစ္လို႔ ေမးခြန္းထုတ္ခ်င္ေနရတာလဲ ကလီမင္တီေကာင္းၿပီမင္းကေမး
လာေတာ့လဲ ငါကေျဖရတာေပါ့ကြာ”
စကားစကိုခဏျဖတ္ၿပီး ေရမန္ဒိုက တန္ဘိုးရားကိုလက္ျဖင့္ညႊန္ျပလိုက္သည္။
“ ဒီေတာ့ မင္းကႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ မင္းညီမက ႀကိဳက္ႀကိဳက္မႀကိဳက္ႀကိဳက္အိုကြာ
ငါ့မိန္းမကိုယ္တိုင္က မႀကိဳက္လဲ ေသာက္ေရးမလုပ္ဖူး ေကာင္မေလးကို အဲဒီငနဲေလးနဲ႔လႊတ္ေပးမွာ သြားစမ္းကြာ
ေကာင္မေလးကို ခ်က္ျခင္းေခၚလာခဲ့၊ ေကာင္မေလးကိုလာပို႔ေပးၿပီးတာနဲ႔မင္း ‘အယူဘာ’ ကိုသြားေတြ႔ပါ ၿပီးေတာ့
အႀကီးဆံုးက်ာပြတ္ကိုဆီသုတ္ခိုင္းထားလုိက္မင္းလဲ အဲဒီေနရာကေစာင့္ေန ငါခ်က္ခ်င္း လိုက္လာခဲ့မယ္”
ေရမန္ဒို၏ေဒါသေၾကာင့္ကလီမင္တီလန္႔သြားမိရသည္။
“ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒဏ္ေပးေတာ့မွာလား သခင္”
ကလီမင္တီ၏ မ်က္ႏွာတြင္ေၾကာက္ရြံ႕မႈေၾကာင့္ေခၽြးမ်ားပင္စို႔လာသည္။
“ေအးဟုတ္တယ္မင္းရဲ့လွ်ာရွည္မႈအတြက္ပဲေနာက္ထပ္လွ်ာရွည္ေနဦးမယ္ဆိုရင္ဆယ္ခ်က္ထပ္တိုးရလိမ့္
မယ္ေဟ့ ”
ငနဲသားသည္တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားစြာ ဒြန္ေရမန္ဒို၏ ေရွတြင္ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ေလသည္။
“ မင္းေဟာဒီမွာထိုင္ၿပီး ေတာင္းပန္ေနမယ္ဆိုစကၠန္႔တိုင္းကိုငါးခ်က္ဆီထပ္တိုးရလိမ့္မယ္ေနာ္”
ဤတြင္ကၽြန္ျဖစ္သူကလီမင္တီမွာ ေနရာမွခ်က္ျခင္းထ၍ ထြက္ေျပးေလေတာ့၏။ ဒြန္ေရမန္ဒိုက သူ႔ေဒါသ
မ်က္ႏွာကို ျပင္လိုက္ၿပီး ဧည့္သည္မ်ားရွိရာဘက္သို႔အၿပံဳးမ်က္ႏွာႏွင့္လွည့္လိုက္သည္။
“ကၽြန္ေတာ္တို႔မိတ္ေဆြႀကီးဒြန္ေဆးဆားကသူ႔တပည့္ရဲ့ကာမဆက္ဆံမႈကိုၾကည့္ခြင့္မေပးေပမယ့္မၾကာခင္
ခုနငနဲကို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ဘယ္လိုက်ာပြတ္နဲ႔ ႐ိုက္ၿပီးဆံုးမတယ္ဆိုတာကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ၾကည့္ရမွာမို႔
လူႀကီးမင္းတို႔ေက်နပ္လိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္”
မၾကာပါေခ်..........
အခန္းတံခါးက တျဖည္းျဖည္းပြင့္လာၿပီး ကလီမင္တီႏွင့္အတူေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ဝင္လာ၏။ သူမ
မ်က္ႏွာက ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ျဖစ္ကာ ငို၍ေနေလသည္။ ဒြန္ေရမန္ဒိုက သူမအား အနီးသို႔ေခၚလိုက္၏။
“ မင္းရဲ့မ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္ပစ္လိုက္စမ္း ဂ်ဴလီတာဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္မင္းပထမဆံုးဆက္ဆံရမယ့္လူကို
ျပဴငွာရမယ္ကြယ့္ၾကည့္စမ္း မင္းအတြက္ငါဘာေတြ ့ထားသလဲဆိုတာ ”
သူက တန္ဘိုးရားကိုလက္ညိဳးႏွင့္ညႊန္ျပရင္းေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ တန္ဘိုးရားက ၾကားျမင္ေနရသမွ်ကို
နားလည္ၿပီးျဖစ္ေန၏။ ကလီမင္တီအတြက္လဲ ကိုယ္ခ်င္းစာကာ တုန္လႈပ္ေနမိသည္။ သို႔ေသာ္လဲ ေကာင္မေလးကို
ျမင္ေတြ ့လိုက္ရေသာအခါ ကလီမင္တီအေပၚ သနားေနမိေသာစိတ္တို႔ကြယ္ေပ်ာက္သြားရသည္။ ေကာင္မေလး၏
အလွတြင္ယစ္မူးသြားမိ၏။ သူေတြ႔ဖူးသမွ်ထဲတြင္အသက္အငယ္ဆံုးျဖစ္ၿပီး အမည္းအစစ္မဟုတ္ဖဲ အျဖဴဘက္သို႔
လုေနေသာအသားအေရာင္ႏွင့္ျဖစ္ေနသည္။
သူမ၏ ဆံပင္တို႔က ပခံုးေပၚတြင္ ဖြာက်ေနၾကသည္။ သူမ ဝတ္ဆင္ထားေသာ အဝတ္အစားတို႔ ကလဲ
မြန္တာဘိုတြင္ေတြ႔ျမင္ေနၾကမိန္းမေတြလိုပံုပ်က္ပန္းပ်က္မဟုတ္ေခ်။အျဖဴေရာင္ဂါဝန္ႏွင့္ျဖစ္ၿပီးခါးတြင္ခ်ည္ေႏွာင္
ထားေသာ ဖဲျပားက အျပာေရာင္ေလးျဖစ္သည္။ နားႏွစ္ဖက္တြင္ ေသးငယ္ေသာ ေရႊနားေတာင္းေလးမ်ားက
တြဲလဲခို လွ်က္ရွိေနသည္။ လည္ပင္းမွ လည္ဆြဲျဖဴျဖဴေလးက သူမ၏အသားအေရာင္ႏွင့္ လိုက္ဖက္လွ်က္ရွိေန၏။
ဒြန္ေရမန္ဒိုကသူမ၏လက္ေမာင္းကုိကိုင္ဆြဲကာတန္ဘိုးရားအနီးတြင္ရပ္ေနေစလိုက္သည္။သူမ၏အရပ္အေမာင္း
က တန္ဘုိးရား၏ ပခံုးသာသာမွ်သာရွိေလသည္။
အခန္းတြင္းရွိမ်က္လံုးမ်ားက ထိုစံုတြဲကို စူးစိုက္ၾကည့္ရွဳေနၾကစဥ္ အခန္းတံခါးက ဝုန္းကနဲပြင့္လာသည္။
တန္ဘိုးရားမ်က္လံုးမ်ားက ေကာင္မေလးကိုၾကည့္ေနရာမွ တံခါးဝမွ ဝင္လာေသာ လူျဖဴမဆီသို႔ေရာက္သြားရေလ
သည္။ ခ်က္ျခင္းပင္သူ၏ ကာမဆႏၵတို႔သည္ဂ်ဴလီတာဆိုေသာ ေကာင္မေလးထံမွလွပေသာလူျဖဴမထံသို႔ေရာက္
သြားရျပန္ေလ၏။

အပိုင္း ( ၄ ) ကိုဆက္လက္အားေပးၾကပါ
ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္
#မႏၲလာေမာင္ေမာင္တုတ္