Series 10(d)
" စုတ္ျပတ္သတ္သြားေသာ ႏုပ်ိဳအိစက္ျခင္း "
ေရး~ သိုးနက္
အပုိင္း(၄)
ရာဂဘီလူးကုိအစာေကြၽးၾကည့္ျခင္း
ဦးေအာင္ထူးတစ္ေယာက္မနက္၅ နာရီခန္႔တြင္ႏုိးလာခဲ့သည္။ မေန႔ကလုပ္ခဲ့တဲ့ကိစၥကုိျပန္ေတြးၾကည့္လုိက္
ေတာ့သူ႔ရင္ထဲ ေကာင္းေနသလုိလုိလန္႔ေနသလုိလုိနဲ႔အဲ့ဒီခံစားခ်က္ကုိပဲ ေက်နပ္ေနမိလားေတာ့မေဝခြဲ
တတ္ေပ။သမီးျဖစ္သူကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့
ပတ္လက္အေနအထားေလးအိပ္ေနတယ္။
ႏုိ႔အံုေလးေတြက
လက္တစ္ဆုပ္သာသာေပမယ့္ဆူစျပဳေနၿပီ။ သူ႔စိတ္က သူ႔သမီးေဘာ္လီေလးကုိဆြဲခြၽတ္ႏုိ႔အံုေလးကုိ
တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္လုိက္ခ်င္ေသးေပမယ့္သမီးျဖစ္သူမနက္အိပ္ယာႏုိးခါနီးေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္အၾကည့္ကုိလႊဲ
ၿပီး မ်က္ႏွာသစ္ဖုိ႔ထထြက္လာလုိက္ေတာ့တယ္။ ထုိ႔ေနာက္မနက္စာအတြက္လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာ
ဝယ္စရာရွိတာေတြထြက္ဝယ္ၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့သမီးျဖစ္သူစားဖုိ႔အတြက္ျပင္ဆင္ေပးေနခ်ိန္
သူ႔အခန္းတံခါးပြင့္လာၿပီး အိပ္ခ်င္မူးတူးစူပုပ္ပုပ္ရုပ္ေလးနဲ႔သမီးျဖစ္သူကုိခ်စ္စရာအမူအရာေလးနဲ႔ေတြ႕လုိက္
ရတယ္။ "သမီးေလး ….ႏုိးၿပီလား ….မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးရင္မနက္စာလာစားေလ" ဆုိၿပီးေျပာလုိက္ေတာ့ အိလွသူက "ဟုတ္ကဲ့ေဖေဖ သမီးမ်က္ႏွာသစ္လုိက္ဦးမယ္ေနာ္" ဆုိၿပီး ေျပာရင္း ေရခ်ဳိးခန္းဘက္
ထြက္သြားတယ္။ ဦးေအာင္ထူးရဲ႕အၾကည့္ေတြက လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ျဖစ္ေနတဲ့သမီးျဖစ္သူရဲ႕
တင္သားဆုိင္
ႀကီးကုိၾကည့္ရင္း "ငါမေန႔က လႊတ္ထားခဲ့တဲ့သုတ္ရည္ေတြ ကုိသမီးေလးရဲ႕ဖင္ႏွစ္လံုးကႏွဲ႔ၿပီး ပြတ္ေျခ
ေနတာပဲ ဆုိၿပီး စဥ္းစားမိလုိက္တာနဲ႔သူ႔ရဲ႕လီးႀကီးေတာင္လာလုိ႔
ခပ္ကုန္းကုန္းေနေနလုိက္ရတယ္။
သူထမင္းစားပြဲမွာထုိင္ေနရင္း စဥ္းစားေနတယ္။ "အင္း….ဒီအတုိင္းသာဆုိငါ႔ရာဂစိတ္ႀကီးက ဒီေကာင္မေလး
ကုိအတင္းအႏူိင္က်င့္ၿပီးလုိးဖုိ႔ေန႔တုိင္းဆြေနေတာ့မယ္။ ငါလဲ ဒီလုိလွၿပီး ႏုအိတံုခါေနတဲ့ေကာင္မေလးရဲ႕
ခႏၶာကုိယ္ေလးကုိအတင္းအႏူိင္က်င့္ၿပီး လုိးပစ္ခ်င္ေနေပမယ့္မျဖစ္ေသးဘူးေလ….
ကုိယ့္သမီးကုိယ္ျပန္လုိး
လုိက္ရင္ငါလဲေခြးျဖစ္ၿပီပဲ….ဘယ္လုိလုပ္ရပါ႔မလဲ……ဟုတ္ၿပီ
ငါ႔မွာပုိက္ဆံေတြသံုးလုိ႔မကုန္ႏူိင္ေအာင္ရွိေတာ့
ငါစိတ္တုိင္းက်လုိးဖုိ႔
ခပ္ငယ္ငယ္ေကာင္မေလးေတြကုိ
ပုိက္ဆံအမ်ားႀကီးေပးၿပီး စိတ္တုိင္းက်ေခၚလုိးရင္
ေကာင္းမယ္ထင္တယ္။ ငါ႔ဂုဏ္ရွိန္နဲ႔ေတာ့ငါကုိယ္တုိင္လုိက္ေခၚေနလုိ႔မျဖစ္ဘူး။ ဒီေတာ့ငါ႔ရာဂအရသာ
အတြက္ႏုႏုပ်ဳိပ်ဳိေကာင္မေလးေတြ ေခၚေပးမယ့္လူယံုတစ္ေယာက္ေတာ့ရွာမွပဲ" ဆုိတဲ့အေတြး
ျဖစ္လာၿပီး ေက်နပ္ျပံဳးျပံဳးလုိက္ေတာ့တယ္။ ထုိအေတြးကုိေတြးေနေတာ့သမီးျဖစ္သူေရခ်ဳိးခန္းကထြက္လာ
ၿပီး မနက္စာလာစားေနတာေတာင္စကားစျမည္မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူး။အိလွသူကလဲ သူမအေဖ စီးပြားေရးကိစၥ
စဥ္းစားေနတယ္အထင္နဲ႔အလုိက္တသိ
တိတ္တဆိတ္ေနေနလုိက္တယ္။ဦးေအာင္ထူးတစ္ေယာက္
သူ႔အေတြး ေရယဥ္ေၾကာမွာ ဘယ္ေလာက္ေျမာေနမိမွန္းမသိသမီးျဖစ္သူေခၚသံၾကားမွအသိဝင္လာၿပီး
လွည့္ၾကည့္လုိက္တယ္။ "ေဖေဖ….ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ သမီးေက်ာင္းသြားဖုိ႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီေလ"
ဆုိၿပီးႏႈတ္ခမ္းေလးစူၿပီးေျပာလုိက္တယ္။ဦးေအာင္ထူးက အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ႔"ေၾသာ္! ေဖေဖက
စီးပြားေရးအေၾကာင္းစဥ္းစားေနလုိ႔ပါ …..လာ….ေဖႀကီးလုိက္ပုိ႔ေပးမယ္" ဆုိၿပီးေျပာလုိက္မွအိလွသူတစ္
ေယာက္ျပံဳးစစနဲ႔မ်က္ေစာင္းေလးထုိးလုိက္တယ္။အိလွသူက ဦးေဆာင္ၿပီးကားရွိရာ ထြက္သြားတဲ့
အခါ ဦးေအာင္ထူးရဲ႕မ်က္လံုးေတြက ေက်ာင္းစိမ္းထမိန္ကုိတင္းေနေအာင္ဝတ္ထားတဲ့သူမရဲ႕
ဖင္အုိးေလးဆီေရာက္ေနတယ္။သူမရဲ႕ဖင္အုိးေလးႏွစ္တံုးက ႏြဲ႕ခါႏြဲ႕ခါနဲ႔လႈပ္ရမ္းေနတဲ့ခါးေလး လႈပ္တုိင္း တစ္လံုးတက္လုိက္တစ္လံုးဆင္းလုိက္
တိတိက်က်ေလးျဖစ္ေနတာကုိရာဂထန္ေနတဲ့
ဦးေအာင္ထူးတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့
အေႏွးျပကြက္နဲ႔ၾကည့္ေနရသလုိလႈပ္ရွားမႈ႕တုိင္း ျမင္ေနရတယ္။
အဲ့ဒီဖင္တံုတံုေလးကုိမေန႔က သူ႔လီးႀကီးနဲ႔ပြတ္ခဲ့ပံု စအုိကုိဒစ္ထိပ္ႀကီးနဲ႔ေထာက္ခဲ့ရပံုေတြကုိ
ျပန္ျမင္ေယာင္ၾကည့္မိတုိင္း သူ႔ဒစ္ၿပဲႀကီးဟာ တဆစ္ဆစ္နဲ႔ရုန္းထေနေတာ့တယ္။ အိလွသူရဲ႕ဖင္ေလးကလဲ ဘယ္ေလာက္လွ
သလဲဆုိရင္ေနာက္ကလုိက္ၾကည့္ေနမိတဲ့
အေဖအရင္းျဖစ္သူရဲ႕လီးႀကီးဟာ သူမအုိးေလးတစ္လံုးတက္
လုိ႔တစ္လံုးျပန္ဆင္းတုိင္း တစ္ခါရုန္းေနရေတာ့တယ္။
"အပ်ဳိစစ္တံုတင္ပါးဆံု
နိမ့္တံုျမင့္တံုခံုလတံ့
အပ်ဳိမစစ္ထုိကာတစ္
တင္ဆစ္ရမ္း၍ ခါလတံ့"
ဆုိသလုိအိလွသူရဲ႕ တင္အစံုက နိမ့္သြားတဲ့အခါတုိင္း တံု ျမင့္သြားတဲ့အခါတုိင္းမွာလဲ တံုေနၿပီး
အပ်ဳိစစ္တာမွတစစ္စစ္နဲ႔မည္ေနေလာက္ေအာင္တင္သားအနိမ့္အျမင့္ေတြက တိတိက်က်နဲ႔
ပြင့္ဖူးစပန္းက ပ်ားပိတုန္းေတြကုိဆြဲငင္သလုိအေဖအရင္းႀကီးရဲ႕ ရင္ကုိတလွပ္လွပ္လႈပ္ခါသည္အထိ
ဆြဲေဆာင္ေနေလေတာ့တယ္။
အခ်ဳိႀကိဳက္သူအေနနဲ႔ခ်ဳိျမတဲ့သကာရည္ကုိအနည္းငယ္မွ်စုပ္နမ္းရယံုေလာက္နဲ႔အာသာမေျပသလုိရာဂရူး
ဦးေအာင္ထူးအေနနဲ႔လဲ ပ်ဳိျမစ္တဲ့အဆီအႏွစ္ျပည့္တဲ့အိလွသူရဲ႕ ႏုလွအိလွတဲ့ခႏၶာကုိယ္ေလးကုိအနည္းငယ္
သံုးသပ္ရလုိက္တာဟာ ရာဂဆိပ္ေတြကအငန္းမရနဲ႔သူ႔ရင္ထဲထိတပ္မက္မႈ႕ေတြျပည့္ေစခဲ့ေတာ့တယ္။
ထုိတက္မက္မႈ႕ေတြကုိအစာေကြၽးဖုိ႔သားေကာင္ရွာရန္အတြက္နယ္ၿမိဳ႕တစ္ခုကေန ရန္ကုန္တက္ၿပီး
သူ႔ဆီျခံေစာင့္အလုပ္လာရွာတဲ့ဦးမာမူဆုိတဲ့ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ကုလားႀကီးတစ္ေယာက္ကုိ
ေခၚယူလုိက္တယ္။ဦးမာမူက လူရည္လည္တာက တစ္ေၾကာင္း ၊ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႔ဆုိေတာ့
လူရွိန္တာကတစ္ေၾကာင္း ျခံေစာင့္အလုပ္ကုိမလုပ္ေစပဲ အဝတ္အစားသန္႔သန္႔ဆင္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ကုိယ္ေရးအရာရွိအျဖစ္ခန္႔အပ္လုိက္တယ္။ နံမည္ကသာ ကုိယ္ေရးအရာရွိဆုိေသာ္ျငားလဲ သူတကယ္ခုိင္းတာက သူ႔ရဲ႕ရာဂ
အေမွာင္ေတြအတြက္သားေကာင္ရွာတဲ့အလုပ္ပါပဲ။ ေငြလုိေနတဲ့မိန္းကေလးငယ္ေတြ ၊ ေက်ာင္းသူေတြကုိ
မက္ေလာက္တဲ့ေငြေၾကးေတြေပးၿပီး သူ႔သမီးေက်ာင္းသြားေနခ်ိန္သူ႔အိမ္ေခၚၿပီး အပီလုိးတယ္။
ေကာင္မေလးေတြကလဲ ပုိက္ဆံအမ်ားႀကီးရလုိ႔သာလုိက္လာရတယ္
ဦးေအာင္ထူးနဲ႔ေတြ႕ၿပီးတုိင္း
သူ႔ရဲ႕ရက္စက္စြာအလုိးၾကမ္းမႈ႕ေၾကာင့္ယုိင္နဲ႔ေနတဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ႔အိမ္ျပန္ရၿပီး အိပ္ယာထဲ တစ္ပတ္ေလာက္
ေဆးကုခဲ့ရတာႀကီးပဲ။ အပ်ဳိစစ္စစ္ေလးေတြကုိပါကင္ေဖာက္ၿပီး ဖင္ပါလုိးတတ္တဲ့ဦးေအာင္ထူးနဲ႔ေတြ႕ဖူးတဲ့
အပ်ဳိစင္တုိင္း ရဲ႕ေအာ္သံေတြ ငုိသံေတြဟာ တစ္အိမ္လံုးအႏံွ႔ပ်ံ႕ႏံွ႔ခဲ့တယ္။သုိ႔ေသာ္က်ယ္လြန္းလွတဲ့သူ႔
ျခံေၾကာင့္ပတ္ဝန္းက်င္က အနည္းငယ္ေတာင္ရိပ္မိျခင္းမရွိခဲ့ဘူး။ဦးမာမူကလဲ သူေခၚလာတဲ့ေကာင္မေလး
ေတြကုိမွန္လံုကားနဲ႔တင္လာၿပီး ကားဂုိေထာင္ထဲေရာက္မွ အျပင္ထြက္ေစတာေၾကာင့္ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕
ရိပ္မိျခင္းမရွိခဲ့ဘူးေလ။
ဆက္ရန္>>>
ေရး~ သိုးနက္
အပုိင္း(၄)
ရာဂဘီလူးကုိအစာေကြၽးၾကည့္ျခင္း
ဦးေအာင္ထူးတစ္ေယာက္မနက္၅ နာရီခန္႔တြင္ႏုိးလာခဲ့သည္။ မေန႔ကလုပ္ခဲ့တဲ့ကိစၥကုိျပန္ေတြးၾကည့္လုိက္
ေတာ့သူ႔ရင္ထဲ ေကာင္းေနသလုိလုိလန္႔ေနသလုိလုိနဲ႔အဲ့ဒီခံစားခ်က္ကုိပဲ ေက်နပ္ေနမိလားေတာ့မေဝခြဲ
တတ္ေပ။သမီးျဖစ္သူကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့
ပတ္လက္အေနအထားေလးအိပ္ေနတယ္။
ႏုိ႔အံုေလးေတြက
လက္တစ္ဆုပ္သာသာေပမယ့္ဆူစျပဳေနၿပီ။ သူ႔စိတ္က သူ႔သမီးေဘာ္လီေလးကုိဆြဲခြၽတ္ႏုိ႔အံုေလးကုိ
တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္လုိက္ခ်င္ေသးေပမယ့္သမီးျဖစ္သူမနက္အိပ္ယာႏုိးခါနီးေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္အၾကည့္ကုိလႊဲ
ၿပီး မ်က္ႏွာသစ္ဖုိ႔ထထြက္လာလုိက္ေတာ့တယ္။ ထုိ႔ေနာက္မနက္စာအတြက္လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာ
ဝယ္စရာရွိတာေတြထြက္ဝယ္ၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့သမီးျဖစ္သူစားဖုိ႔အတြက္ျပင္ဆင္ေပးေနခ်ိန္
သူ႔အခန္းတံခါးပြင့္လာၿပီး အိပ္ခ်င္မူးတူးစူပုပ္ပုပ္ရုပ္ေလးနဲ႔သမီးျဖစ္သူကုိခ်စ္စရာအမူအရာေလးနဲ႔ေတြ႕လုိက္
ရတယ္။ "သမီးေလး ….ႏုိးၿပီလား ….မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးရင္မနက္စာလာစားေလ" ဆုိၿပီးေျပာလုိက္ေတာ့ အိလွသူက "ဟုတ္ကဲ့ေဖေဖ သမီးမ်က္ႏွာသစ္လုိက္ဦးမယ္ေနာ္" ဆုိၿပီး ေျပာရင္း ေရခ်ဳိးခန္းဘက္
ထြက္သြားတယ္။ ဦးေအာင္ထူးရဲ႕အၾကည့္ေတြက လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ျဖစ္ေနတဲ့သမီးျဖစ္သူရဲ႕
တင္သားဆုိင္
ႀကီးကုိၾကည့္ရင္း "ငါမေန႔က လႊတ္ထားခဲ့တဲ့သုတ္ရည္ေတြ ကုိသမီးေလးရဲ႕ဖင္ႏွစ္လံုးကႏွဲ႔ၿပီး ပြတ္ေျခ
ေနတာပဲ ဆုိၿပီး စဥ္းစားမိလုိက္တာနဲ႔သူ႔ရဲ႕လီးႀကီးေတာင္လာလုိ႔
ခပ္ကုန္းကုန္းေနေနလုိက္ရတယ္။
သူထမင္းစားပြဲမွာထုိင္ေနရင္း စဥ္းစားေနတယ္။ "အင္း….ဒီအတုိင္းသာဆုိငါ႔ရာဂစိတ္ႀကီးက ဒီေကာင္မေလး
ကုိအတင္းအႏူိင္က်င့္ၿပီးလုိးဖုိ႔ေန႔တုိင္းဆြေနေတာ့မယ္။ ငါလဲ ဒီလုိလွၿပီး ႏုအိတံုခါေနတဲ့ေကာင္မေလးရဲ႕
ခႏၶာကုိယ္ေလးကုိအတင္းအႏူိင္က်င့္ၿပီး လုိးပစ္ခ်င္ေနေပမယ့္မျဖစ္ေသးဘူးေလ….
ကုိယ့္သမီးကုိယ္ျပန္လုိး
လုိက္ရင္ငါလဲေခြးျဖစ္ၿပီပဲ….ဘယ္လုိလုပ္ရပါ႔မလဲ……ဟုတ္ၿပီ
ငါ႔မွာပုိက္ဆံေတြသံုးလုိ႔မကုန္ႏူိင္ေအာင္ရွိေတာ့
ငါစိတ္တုိင္းက်လုိးဖုိ႔
ခပ္ငယ္ငယ္ေကာင္မေလးေတြကုိ
ပုိက္ဆံအမ်ားႀကီးေပးၿပီး စိတ္တုိင္းက်ေခၚလုိးရင္
ေကာင္းမယ္ထင္တယ္။ ငါ႔ဂုဏ္ရွိန္နဲ႔ေတာ့ငါကုိယ္တုိင္လုိက္ေခၚေနလုိ႔မျဖစ္ဘူး။ ဒီေတာ့ငါ႔ရာဂအရသာ
အတြက္ႏုႏုပ်ဳိပ်ဳိေကာင္မေလးေတြ ေခၚေပးမယ့္လူယံုတစ္ေယာက္ေတာ့ရွာမွပဲ" ဆုိတဲ့အေတြး
ျဖစ္လာၿပီး ေက်နပ္ျပံဳးျပံဳးလုိက္ေတာ့တယ္။ ထုိအေတြးကုိေတြးေနေတာ့သမီးျဖစ္သူေရခ်ဳိးခန္းကထြက္လာ
ၿပီး မနက္စာလာစားေနတာေတာင္စကားစျမည္မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူး။အိလွသူကလဲ သူမအေဖ စီးပြားေရးကိစၥ
စဥ္းစားေနတယ္အထင္နဲ႔အလုိက္တသိ
တိတ္တဆိတ္ေနေနလုိက္တယ္။ဦးေအာင္ထူးတစ္ေယာက္
သူ႔အေတြး ေရယဥ္ေၾကာမွာ ဘယ္ေလာက္ေျမာေနမိမွန္းမသိသမီးျဖစ္သူေခၚသံၾကားမွအသိဝင္လာၿပီး
လွည့္ၾကည့္လုိက္တယ္။ "ေဖေဖ….ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ သမီးေက်ာင္းသြားဖုိ႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီေလ"
ဆုိၿပီးႏႈတ္ခမ္းေလးစူၿပီးေျပာလုိက္တယ္။ဦးေအာင္ထူးက အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ႔"ေၾသာ္! ေဖေဖက
စီးပြားေရးအေၾကာင္းစဥ္းစားေနလုိ႔ပါ …..လာ….ေဖႀကီးလုိက္ပုိ႔ေပးမယ္" ဆုိၿပီးေျပာလုိက္မွအိလွသူတစ္
ေယာက္ျပံဳးစစနဲ႔မ်က္ေစာင္းေလးထုိးလုိက္တယ္။အိလွသူက ဦးေဆာင္ၿပီးကားရွိရာ ထြက္သြားတဲ့
အခါ ဦးေအာင္ထူးရဲ႕မ်က္လံုးေတြက ေက်ာင္းစိမ္းထမိန္ကုိတင္းေနေအာင္ဝတ္ထားတဲ့သူမရဲ႕
ဖင္အုိးေလးဆီေရာက္ေနတယ္။သူမရဲ႕ဖင္အုိးေလးႏွစ္တံုးက ႏြဲ႕ခါႏြဲ႕ခါနဲ႔လႈပ္ရမ္းေနတဲ့ခါးေလး လႈပ္တုိင္း တစ္လံုးတက္လုိက္တစ္လံုးဆင္းလုိက္
တိတိက်က်ေလးျဖစ္ေနတာကုိရာဂထန္ေနတဲ့
ဦးေအာင္ထူးတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့
အေႏွးျပကြက္နဲ႔ၾကည့္ေနရသလုိလႈပ္ရွားမႈ႕တုိင္း ျမင္ေနရတယ္။
အဲ့ဒီဖင္တံုတံုေလးကုိမေန႔က သူ႔လီးႀကီးနဲ႔ပြတ္ခဲ့ပံု စအုိကုိဒစ္ထိပ္ႀကီးနဲ႔ေထာက္ခဲ့ရပံုေတြကုိ
ျပန္ျမင္ေယာင္ၾကည့္မိတုိင္း သူ႔ဒစ္ၿပဲႀကီးဟာ တဆစ္ဆစ္နဲ႔ရုန္းထေနေတာ့တယ္။ အိလွသူရဲ႕ဖင္ေလးကလဲ ဘယ္ေလာက္လွ
သလဲဆုိရင္ေနာက္ကလုိက္ၾကည့္ေနမိတဲ့
အေဖအရင္းျဖစ္သူရဲ႕လီးႀကီးဟာ သူမအုိးေလးတစ္လံုးတက္
လုိ႔တစ္လံုးျပန္ဆင္းတုိင္း တစ္ခါရုန္းေနရေတာ့တယ္။
"အပ်ဳိစစ္တံုတင္ပါးဆံု
နိမ့္တံုျမင့္တံုခံုလတံ့
အပ်ဳိမစစ္ထုိကာတစ္
တင္ဆစ္ရမ္း၍ ခါလတံ့"
ဆုိသလုိအိလွသူရဲ႕ တင္အစံုက နိမ့္သြားတဲ့အခါတုိင္း တံု ျမင့္သြားတဲ့အခါတုိင္းမွာလဲ တံုေနၿပီး
အပ်ဳိစစ္တာမွတစစ္စစ္နဲ႔မည္ေနေလာက္ေအာင္တင္သားအနိမ့္အျမင့္ေတြက တိတိက်က်နဲ႔
ပြင့္ဖူးစပန္းက ပ်ားပိတုန္းေတြကုိဆြဲငင္သလုိအေဖအရင္းႀကီးရဲ႕ ရင္ကုိတလွပ္လွပ္လႈပ္ခါသည္အထိ
ဆြဲေဆာင္ေနေလေတာ့တယ္။
အခ်ဳိႀကိဳက္သူအေနနဲ႔ခ်ဳိျမတဲ့သကာရည္ကုိအနည္းငယ္မွ်စုပ္နမ္းရယံုေလာက္နဲ႔အာသာမေျပသလုိရာဂရူး
ဦးေအာင္ထူးအေနနဲ႔လဲ ပ်ဳိျမစ္တဲ့အဆီအႏွစ္ျပည့္တဲ့အိလွသူရဲ႕ ႏုလွအိလွတဲ့ခႏၶာကုိယ္ေလးကုိအနည္းငယ္
သံုးသပ္ရလုိက္တာဟာ ရာဂဆိပ္ေတြကအငန္းမရနဲ႔သူ႔ရင္ထဲထိတပ္မက္မႈ႕ေတြျပည့္ေစခဲ့ေတာ့တယ္။
ထုိတက္မက္မႈ႕ေတြကုိအစာေကြၽးဖုိ႔သားေကာင္ရွာရန္အတြက္နယ္ၿမိဳ႕တစ္ခုကေန ရန္ကုန္တက္ၿပီး
သူ႔ဆီျခံေစာင့္အလုပ္လာရွာတဲ့ဦးမာမူဆုိတဲ့ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ကုလားႀကီးတစ္ေယာက္ကုိ
ေခၚယူလုိက္တယ္။ဦးမာမူက လူရည္လည္တာက တစ္ေၾကာင္း ၊ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႔ဆုိေတာ့
လူရွိန္တာကတစ္ေၾကာင္း ျခံေစာင့္အလုပ္ကုိမလုပ္ေစပဲ အဝတ္အစားသန္႔သန္႔ဆင္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ကုိယ္ေရးအရာရွိအျဖစ္ခန္႔အပ္လုိက္တယ္။ နံမည္ကသာ ကုိယ္ေရးအရာရွိဆုိေသာ္ျငားလဲ သူတကယ္ခုိင္းတာက သူ႔ရဲ႕ရာဂ
အေမွာင္ေတြအတြက္သားေကာင္ရွာတဲ့အလုပ္ပါပဲ။ ေငြလုိေနတဲ့မိန္းကေလးငယ္ေတြ ၊ ေက်ာင္းသူေတြကုိ
မက္ေလာက္တဲ့ေငြေၾကးေတြေပးၿပီး သူ႔သမီးေက်ာင္းသြားေနခ်ိန္သူ႔အိမ္ေခၚၿပီး အပီလုိးတယ္။
ေကာင္မေလးေတြကလဲ ပုိက္ဆံအမ်ားႀကီးရလုိ႔သာလုိက္လာရတယ္
ဦးေအာင္ထူးနဲ႔ေတြ႕ၿပီးတုိင္း
သူ႔ရဲ႕ရက္စက္စြာအလုိးၾကမ္းမႈ႕ေၾကာင့္ယုိင္နဲ႔ေနတဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ႔အိမ္ျပန္ရၿပီး အိပ္ယာထဲ တစ္ပတ္ေလာက္
ေဆးကုခဲ့ရတာႀကီးပဲ။ အပ်ဳိစစ္စစ္ေလးေတြကုိပါကင္ေဖာက္ၿပီး ဖင္ပါလုိးတတ္တဲ့ဦးေအာင္ထူးနဲ႔ေတြ႕ဖူးတဲ့
အပ်ဳိစင္တုိင္း ရဲ႕ေအာ္သံေတြ ငုိသံေတြဟာ တစ္အိမ္လံုးအႏံွ႔ပ်ံ႕ႏံွ႔ခဲ့တယ္။သုိ႔ေသာ္က်ယ္လြန္းလွတဲ့သူ႔
ျခံေၾကာင့္ပတ္ဝန္းက်င္က အနည္းငယ္ေတာင္ရိပ္မိျခင္းမရွိခဲ့ဘူး။ဦးမာမူကလဲ သူေခၚလာတဲ့ေကာင္မေလး
ေတြကုိမွန္လံုကားနဲ႔တင္လာၿပီး ကားဂုိေထာင္ထဲေရာက္မွ အျပင္ထြက္ေစတာေၾကာင့္ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕
ရိပ္မိျခင္းမရွိခဲ့ဘူးေလ။
ဆက္ရန္>>>